Oud-Rijssenaar G. Colmjon;
„Moge Rijssen gespaard blijven
voor een carillon op t Schild
TOREN VAN SCHILDKERK
ZOU ONGESCHIKT ZIJN
Buitenlandse
met vakantie
12 ja
in Rijssen
kinderen
in Rij ssen
Riessen vuur so n sestig
seuwntig jaor
„Voor el
begi
Emigrante i
met vakant
so n sestig
seuwntig jaor terugge
la kan tie-arrangemen ten
in het komend seizoen
Voor elke emigrant is h
begin erg moeilijk
Emigrante na
met vakantie
Ds. Bakker bezocht
^ie haalde nog
voor Columbus
mais uit Amerika?
Aldolem besprak
eigen werk
woensdag Rijssen
MEVR. WEG
MEVR. WEGGELAAR-LAMMERTINK ZEGT:
AGENDA
CONTACTAVOND IN
DE NOORDERKERK
Vrijdag 3 mei 1968
WEEKBLAD VOOR RUSSEN"
Pagina
Bronzen medaille
voor I'. van de Meer
Er is onlangs een comité opgericht in Rijssen, dat wil streven naar het
doen aanbrengen van een carillon in de toren van de Schildkerk, nadat de
ze toren waartoe het plan bestaat geheel vernieuwd zal zijn. Hoewel
het comité van activiteiten naar buiten uit tot nu nog niets heeft doen
blijken, is hier natuurlijk veel over gesproken. Er zijn uiteraard, zou ik wil
len zeggen, hiervan voor- en tegenstanders. Een van de felste tegenstan
ders is een oud Rijssenaar. de heer Gerben Colmjon, wonende in Deventer.
Hij liet een ingezonden stuk plaatsen in het Weekblad voor Rijssen waar
in hij op niet mis te verstane wijze aangaf, waarom hij geen enkele sym
pathie voor het plan van het carillon-comité kon opbrengen. Gerben Colm
jon werd plotseling een veelbesproken man in Rijssen. Slechts weinig Rijs-
senaren kennen hem (nog). Hij heeft hier ook slechts enkele jaren in zijn
jeugd gewoond, hoewel hij in latere jaren wel vaak naar Rijssen dat
enigszins een jeugdliefde van hem is gebleven is gereisd om hier te lo
geren en om te genieten van de omgeving waarin hij zulke prachtige her
inneringen had.
De man die dit ingezonden stuk geschre
ven had interesseerde mij en ik nam contact
met hem op, dat resulteerde in een lang ge
sprek dat voor mij bij voortduring hoogst
Interessant was. Tegenover mij zit een heer
van 68 jaar. Een vitale figuur met blozende
wangen en zilvergrijs haar. Hij heeft een ar
tistiek uiterlijk en doet mij denken aan een
geleerde. Hij spreekt rustig en bedacht
zaam, vormt prachtige zinnen in voorbeel
dig Nederlands.
Hij houdt van de rust, van de natuur en van
de Nederlandse letteren, waarin hij zich zijn
hele leven verdiept heeft. Hij doet me den
ken aan Nicolaas Beets of aan de dichter Bou-
tens. Gerben Colmjon is een accuraat man;
dat blijkt als hij jeugdherinneringen ophaalt.
Hij praat daarover graag. Het valt op dat
hij altijd Riessen zegt als hij het over zijn
oude woonplaats heeft. Ook is hem nog een
beetje het Rijssens dialict bijgebleven. Ik luis
ter graag naar hem als hij over het Riessen
van 50 jaar geleden praat
Respect
Gerben Colmjon woonde van zijn lie tot,
zijn 14de jaar in Rijssen waar zijn vader di
recteur van het postkantoor was. Met respect
herinnert hij zich het schoolhoofd de heer
V.d. Brink en .meester" Tromp. Hij heeft er
zoals h jizegt aangename vriendjes gehad.
Karei Schönfeld Wichers, Albert Zuur zoon
van de rijksontvanger (later professor in
Wageningen)Johny van Utenhoven (later
directeur van de Twentse Bank) en Arend
Rutgers uit Almelo (schoolvriend van de no
tariszoons), die later professor in Gent is ge
worden.
Uren kan hij over zijn jeugd praten. Voor
al over de spelletjes in de tuin van notaris
Schönfeld Wichers. Daar was een voor die tijd
ongekende luxe aanwezig. Een zweefmolen,
die men zelf moest bewegen. De notaris had
een carbidlantaarn op het werktuig aange
bracht en vooral bij avond was het een gewel
dig feest te gaan zweefvliegen, vooral zoals
de heer Colmjon zich lachend herinnert omdat
het net in de tijd was dat Blériot over het
kanaal was gevlogen. De heer Colmjon wordt
min of meer lyrisch als hij zijn gedachten
laat gaan naar de ongerepte natuur in de
naaste omgeving van Rijssen. Vooral de Frie-
zenberg en het Rijssense veen waren geliefde
wandeltochten.
Kipkarren
Goed weet de heer Colmjon dat hij en zijn
vrienden niet bepaald als lieverdjes bestem
peld konden worden. Een geliefd ,,spel"
was 's-zondags het .berijden" van een kip-
kar. Op de Hoch stonden 's-zondags kipkarren
geparkeerd en wat was er mooier voor jon
gens van onze leeftijd zo'n kipkar te organi
seren voor de terugtocht naar Rijssen. Van
wege het hoogteverschil hoefde je slechts een
paar keer te duwen en wel op heel gemakke
lijke manier kwam je bij de steenfabriek.
Dat heeft een keer geleid tot een klacht her
innert zich de heer Colmjon. Die kipkarren
waren gehuurd van noem het b.v. het kap-
karwezen uit Arnhem en een vertegenwoordi
ger daarvan is eens wezen klagen bij de no
taris. Maar na enkele onderbrekingen is het
spel gewoon doorgegaan.
In 1913 vertrok de jonge Gerben Colmjon
uit Rijssen. Hij ging naar Leeuwarden naar
de HBS en drie jaar later toen zijn vader werd
benoemd tot postdirecteur in Voorburg werd
de band met Rijssen verbroken, zij het dat
hij nog wel eens kwam logeren in het nota
rishuis.
Een grote interesse heeft de heer Colmjon
voor de Nederlandse letteren gehad. Nadat hij
zijn HBS-diploma had gehaald ging hij mid
delbaar nederlands studeren en begon later sa
men met zijn vriend Verbraeck een litterai
re boekhandel op het Korte Voorhout in Den
Haag.
Het was voor de heer Colmjon onvoldoen
de bevredigend alleen maar boeken te ver
kopen. Reeds jong ontwaakte bij hem de
liefde voor het schrijven en hij debuteerde in
het Vaderland met boekbesprekingen maar
ook met schetsen over de natuur. De Lite
raire Gids werd voor een belangrijke gedeel
te (van 1926 tot 1940) geredigeerd door de
heer Colmjon, verder was hij medewerker
aan De Nieuwe Gids, De Nieuwe Taalgids, De
Nieuwe Stem. De Uitgever, De Vlaamse Gids
en in later jaren ook aan het Jaarboek voor
Overijssel.
Schrijver
Belangrijk werk leverde de heer Colmjon
met zijn literair-historische en cultuur-histo
rische bijdragen. Hij schreef het bekende
Onze plaatsgenoot, de heer P. van der Meer
ontving maandagmorgen een koninklijke on
derscheiding. Burgemeester C. B. J. Land
weer overhandigde de heer Van de Meer de
bronzen medaille in de Orde van Oranje Nas
sau in het bijzijn van wethouder A. J. Schol
man en het personeel van de Rijssense druk
kerij. In verband met dit feit, overhandigde
de heer Krommendijk de heer Van de Meer
een enveloppe met inhoud, terwijl mevr. Van
der Meer een ruiker kreeg aangeboden. De
heer Van der meer is reeds meer dan veer
tig jaar in dienst bij de drukkerij.
werk: De Nederlandse Letteren in de Negen
tiende Eeuw (1953), voorts een biografie over
Conrad Busken Huet, een groot Nederlan
der". en ,,R.C. Bakhuizen van den Brink een
markante persoonlijkheid." Vermeldenswaard
zijn in het oeuvre van de heer Colmjon nog
werken als:
De Haagse School (Kunsthistorisch), Onze
Zeevaart, en de romans, ..Kalderionen" (spe
lend in Den Haag in Oost Nederland en op de
Noordzee), ,,De Toeschouwer" spelend in Oost
Nederland en ..De Blauwe Wereld" een de
tectiveroman, eveneens spelend in Oost-Ne
derland. waarmee Colmjon's liefde voor Rijs
sen en het Oosten des lands wellicht te be
wijzen valt.
Nadat ik zover ben gekomen dat ik mij enigs
zins een beeld heb kunnen vormen van diege
ne waarvoor ik mij plotseling interesseerde
kom ik tot de directe aanleiding van die in
terest en ik vraag de heer Colmjon wat hem
't Is wa jammer aw 't zeg'n munn, meer
wat wam der vrooger toch nen hoop mooie
ooie gebroeken dee at non zo wat allemoale
vot zeent, of dee at zo veraanderd zeent, det
ze lange neet zo vuile meer oew an sprekngt
as toen. Ook het mekoar helpen in tied van
nood as buurn, zeej hoaste neet meer, vuur-
al aj komt oonder 't jonge geslachte en in
dee nieje buurtn. Det wes in dee tied aans
aj dan hulp neudig warn, het zij biej geboor
te of biej dood, dan hown iej niks te zeg'n,
want het spreuk vanzelf det de buurte, en
vuural de neuste noabers kloar stuen um te
helpen. Iej wussen neet aans det huern zo, en
umgekeerd deej zelf net zo. Mos ter wat jongs
komn, en was 't zo veer det n' keal gangs
mos met n' rap kloomp, zo asse dan aalt zean'n
um n' dokter op te haaln, ne vroedjuffrouw
haj vrooger in Riessen nin, en um Schhoesters
Na of Pann Diene te woarskoawn, det warn
n' poar wieve dee hen bakern gongn. dan
stüen de neuste buurwiewe kloar um zolange
op te passen, en um als vuste te beredderen.
Wes als achter derugge en good ofe'lop'n en
mos n' klaenn 's aander daagns worn an
e'geewn op 't stadhoes, dan monn de neuste
buurkeals as getuuge met. Noa 't angeew'n
worder dan eawn biej de Kroone of ne aan-
dere vêgunnege achter hen e'kekn woer de
gelukkige va trakteern op n' pas geboorne.
Ook gongn ze, atter a wat in thoes wes e'haald,
wa zo van 't stadhoes noa thoes hen, en dan
worn der doar n' poar e'druenkn, want nen
borrel mos ter an te passé kom'n, en laote
wiej meer eerlke wean, det wes 't ook wa
weerd at als good wes e'goan en wier god
en wal achter de rugge wes. Gin eene zol
der dan ook an denken um neet te trakteern,
want dan kwam ze der vuur nen kniepert of
en dat wol gin eene e'zeg hem'n.
De eerste daage at de moo nog in berre
mos bliew'n, en atte zich neet redn kon,
duurdette gin hulpe har van femielie of zo,
dan west vaste regel det de nood noaber
wiewe kloar stuen um de hoesholdige in de
riegel te hooln. ook a warn ze nog zo drok
met heur eegn spil.
Det wes boaber plich. Ook stuen ze
voort kloar um vuur de keoamvrou-
we n' leaker penke soep of n' aander krachtig
betje te kokn, zodet ze gaaw wier op krachen
zol kom'n. Gewoonte west um de femielit,
noabers en kunnighaejd 't an te zeg'n atter
wat jongs e'kom'n wes. want met kaatjes
zo as rechtevoort doar venom iej neet van.
Wussen dee 't good en wa, dan kwam'n ze
van alle kaantn anzet'n met 't een of 't aan
der. Het wes n' half poond koffie, ne skaale
met dreug'n ries, vol met kreent'n en rezien'n
en nen raand van dikke proem der um hen en
nen goo kloet botter der in, of ne kanne met
proem'nmelk, det wes kaanemelk met stroop
en dan rezien'n, proem'n en meer van zuk
spil der in. Ook haj wat vrouwleu, vuural at
't heel noa in de femielie wes dee at kwam'n
met n' krom'n oarm zo asse dan zean'n, um
nen groot'n kreentn stoetn of nen weg' te
breg'n. Allemoale dinge dee at zi'k good
leutn smaak'n, en woer aj wa nen skoojer
met in 't leawn keunt hooln, zo atter wals wor
e'zeg. Biej de meeste kroamvrouwn stuen de
waskamer of de speene de eerste daage dan
ook vol potjes en penkes woer at 't een of
't aander in zat det e'brach wes. Joa det warn
beste daage wat 't etn betreft vuur alle hoes-
genootn. Want 't wes in de eerste plaatse wa
bestemd vuur de moo, meer och 't menske kon
lange als neet op en dan smiggeln de aandren
van zelf met.
bewogen heeft het ingezonden stuk naar het
Rijssens Weekblad te schrijven waarin hij
zich een fervent tegenstander van een caril
lon in de Schildkerktoren verklaart.
O ja, det zol ik nog hoaste vegetn, atter eene
nen kreentnstoet'n of nen weg'n brach. dan
kreeg'n ze n' stukke wier met noa thoes zo
det ze ne doar ook kon'n preuwn.
Non muuj neet mean'n at 't doar met wes
ofe'lop. O nee, want at de vrouwe good wier
op de beene wes, en n' eesen koarkgaank
har e'ddoane of at 't wich e'deupt wes, dan
worder n' wiewnmoal e'heuln op nen nomdag,
of at ze, ze in een keer neet kon'n hemn,
dan deen ze twee middaage, en dan kwam'n
alle vrouwleu nog ne keer wier. Ze brachen
dan „wier wat met, hetzij 't een of 't aander
vuur n' klaen'n of cent'n vuur de moo.
Ze kreeg'n dan ees n' poar küpkes koffie
met wat ter biej, en dan kwam de fleske op
toafel. De meeste wiewe lussen wa n' kloar
borreltje, det wes good vuur de piern wor
der dan gekskeernd e'zeg, nen enklen druenk
zeut, wat ze roodn neumn umdet ne roo kleur
har, en woer at de wichter, dee at met warn
e'kom'n, ook iets van kreegn. Vuur asse
wier noa thoes hen gongn kreegn ze alle moale
wier koffie, meer non met kreentnstoete en
beschuutn, noadet ees n' klaen'n roond wes
e'goan. Iedere vrouwe kreeg ne dan eawn
um de buurtn in de haane en op n' skoot um
te zeen woer 't wich zich heuln har en woer
atte non wa op leek, op de va of op de moo.
Detter op zo'n wiewnmoal wat verhaandeld
wor oawer de niejkes van de leste daage tus-
ken de vrouwleu oonder mekoar, det koj wa
begriepn. n' Een'n wus dit en n' aander det,
en smangs küekeln ze alle moale duur me
koar, zo dej 't hoaste neet vestoan kon'n.
Meer je' doar haj dan ook wiewe vuur oon
der mekoar. Tot zoveer dan enkele gewoonten
en gebroek'n biej ne geboorte.
Ook met trouwn gongn ter vuile aans too
as van daag an n' dag. Non trouwt ze zowat
allemoale miln in de wekke, meer toen wes't
algemeen zoaterdaag'ns moarns, want dan
kossen 't niks. Non is zoaterdags moarns
juust deurste, meer toen, toen trouwn degen-
nege dee at wat ui de melk te brokkelen
11 mei: Leerlingenuitvoering vgn de muziek
school Rijseen e.o. gebouw Jeruël. aanvang
7.30 uur.
11 mei Beatclub Scribble, ft. Jozefgebouw. t
uur.
20 mei, Filmclub Rijnen, lezing ever het fil
men door Dri. J. W. A. Sehuurman. Kan
tine Omefa uur.
1 juli, Filmclub Rijssen, bespreken opnamen
van 8 juni Kantine Omefa, S uur.
Opgaven voor deze rubriek kunnen geschie
den op hét gemeentehuis, afdeling Algemene
Zaken, kamer 7. vóór maandag 6 uur.
har miln in de wekke en de boern. Ook
trouw'n in de koarke kwam heel zeeldzaam
vuur, en dee ter in een* dan gebuurn det
nog mees züendaagns gewoon oonder n'
koarkdiens.
In de wekke det de jonge leu hen ïnschriewn
gongn det wes meestal op doonderdag,
dan har n' jonge ees 's moandaagna, gangs
e'wes, zo asse 't neumn.
Ze zean'n um dan op 't gemeentehoes woer
laate of ze doonderdaagns mon'n kom'n. Nen
dag of wat vuur 't intkriewn, gongn n'poar
vrouwleu meestel zusters van 't broedspoar
de buurn, femielie en kunnegen langs um ze
te nueng want met kaat'n as vandaage an n'
dag deen ze toen nin. As 'n jonge en 't meuk'n
wier kwamn van stadhoes van 't inskriewn,
dan kwamn zo gangs d» buurwiewe um te
filseteern, en um 't een of 't aander te breng'n
vuur de hoeshooldege.
Het zij n' poar kopkes. n' poar bussen um
wat in te doon, n' penke. of een poar sierpüt-
jes en meer van zuk spil. Natuurlijk worder
dan op e'druenkn, ees koffie met müpkes, en
dan kwam de fleskf op de toafel. Det de
wiewe dan 's mirgs het eta neet op tied op
de toafel harn luet zich wa begriepn. 's Mid-
daagns gong n' jonge gewoon wier hen woarken.
Gonge noa n' stoom, dan ham de gennege dee
at biej um stuen'n de mesiene of 't weawetow
mooi e'maakt. e« dan harn ze jplle moale n'
poar cent biej mekoar e'doan woer at ze um
n' stuk hoesroad vuur harn e'koch. Het wes
dan de gewoonte um de keals dee ft doar an
met harn e'doan,, 's oawns noa stoomtied, zo
van 't woark met La nemn noa ne vegun-
nege um ze trakteern. Detter dfn gaaw wat te
pak'n harn leut zik wa anzeen, want de meesen
kon wat op en spuujn der neet in en det zo
op de nuchtere maage, zoonder een stuk'n
etn vuurof. Non doot ze met stuks keeze en
bülkes wos der tusken duur meer doar moej
vrooger neet umme kom'n.
Tookn wekke veerder
Cftjan.
De Stichting Mensen in Nood organiseert
ook dit jaar in samenwerking met buitenland
se liefdadigheidsorganisaties vakantiekinder
transporten naar Nederland.
Sinds enkele jaren rijn verschillende Rijs
sense families bereid gebleken om als pleeg
gezin op te treden voor kinderen uit Wenen
en Paderborn. Het betreft kinderen die in so-
eigal opricht eeer veel tekort komen. Als de-
re kinderen een vakantie in Nederland kun-
nén doorbrengen betekent dit een prachtig
werk, omdat het echt kinderen in nood be
treft.
Kinderen uit het Salzgitter-gebied (Duits
land) komen naar Nederland van 17 juli tot
26 augustus. Het betreft hier veelal wezen
uit kindertehuizen Vooral voor deze kinderen
zou een goed gezins-milieu voor enkele weken
een verademing betekenen.
De kinderen uitgezonden door de Cari
tas Paderborn (Duitsland) wonen b.v. in
Dortmund, Bielefeld, Essen en Münster, in
grijze sombere woonblokken. Ieder gezin, groot
besluit hebben genomen. Want dat is het toch
echt wel geweest.
Mevr. Weggelaar na 12 jaar de Nederlandse
taal, noch het Riessens dialect vergeten, wil
in het kort wel vertellen hoe het haar man en
haar is vergaan. De eerste tijd is voor iedere
emigrant moeilijk. Ook voor ons. Dat staat
vast, daarvoor hoeft zich niemand te scha
men. Het onvoldoende beheersen van de En
gelse taal, het geconfronteerd worden met zo
veel dingen die anders zijn, niet slechter,
maar anders, en je moet toch alles maar
verwerken.
Gelukkig is het met ons goed gegaan. Mijn
man was werkzaam in de bouwvak, heeft
hard gewerkt en werd later voorman bij een
winkel betimmeringsbedrijf. Vakwerk wordt
goed betaald in Australië. Na 5 jaar hadden
we het zover gebracht dat we een eigen huis
hadden, we zijn van mening, dat dit ons hier
niet gelukt was.
Het ia het echtpaar Weggelaar dus goed
gegaan, er werden drie kinderen geboren
Jngrid (10 jaar), Diana (8) en Chris (4). Ze
mochten alle drie mee naar oma en opa en
naar de ooms en tantes, die ze alleen maar
(een beetje) kenden van foto's Ja, oma en
op* Lammertink (wonende aan de Lentfers-
weg) hebben wel eens plannen gehad om
hun kinderen en kleinkinderen te bezoeken,
maar het plan kon niet doorgaan vanwege
de gezondheidstoestand van mevr. Lammer
tink (68).
Dat het een geweldige verrassing voor hen
was dat daar plotseling hun dochter met drie
flinke gezonde kleinkinderen voor hen stond
apreekt vanzelf en de drukte die dit be
zoek heeft meegebracht hebben ze graag op
de koop toe genomen.
Terug' naar het gesprek met mevr. Wegge-
laar-Lammertink. Hoewel ze niet verheelt dat
ze wel eens heimwee heeft gehad, en gelooft
dat iedere emigrant daar op zijn tijd last van
heeft, meent ze dat zowel haar man als zij,
dat vervelende gevoel nu definitief heeft
overwonnen.
Dat komt ook omdat het haar man en haar
de laatste drie jaar wel bijzonder goed is ge
gaan. Het geluk heeft haar toegelachen. De
In de periode van 6 mei tot 16 september
organiseert de Streek VVV Twente een volle
dig verzorgd achtdaags hotelarrangement In
dit deel van Overijssel. Het arrangement om
vat behalve de heen- en terugreis een aantal
uitstapjes en een volledig pension in één van
de vier Rijssense hotels, die opgenomen zijn
in dit arrangement. De gasten worden per
touringcar gehaald van en gebracht naar Rot
terdam. Den Haag, Haarlem. Amsterdam en
Utrecht.
Het programma dat de deelnemers voorge
zet krijgen tijdens hun achtdaagse vakantie in
Twente ziet er als volgt uit:
maandag: Aankomst in Rijssen.
dinsdag: Gelegenheid tot het maken van een
Maïs. een plant, die zijn oorsprong in Ame
rika heeft en die alleen maar door de mens
naar andere gebieden kan worden gebracht,
had Afrika al bereikt nog voor Columbus op
weg ging en de Nieuwe Wereld ontdekte. Dat
is de intrigerende conclusie van een artikel
in een recent nummer van Nature van de
hand van M.D.W. Jeffreys van de Universi
teit van Witwatersrand.
De schrijver levert bewijsmateriaal voor
namelijk van taalkundige aard voor de aan
wezigheid van maïs in Afrika reeds in de veer
tiende eeuw. Na erop te hebben gewezen, dat
de aanwezigheid van maïs altijd het gevolg
i# van menselijke activiteit, geeft hij de ver
onderstelling van de mensen, die verantwoor
delijk zijn voor de introductie van deze graan
soort in de oostelijke kustgebieden van Afri
ka de Arabieren zijn geweest en dat trekken
de Afrikaanse stammen, die de maïs van de
Arabieren hadden gekregen de plant naar het
binnenland brachten. Natuurlijk rest dan nog
de vr^ag: Wie was dan oorspronkelijk ver
antwoordelijk voor het transport van de
maï» uit Amerika naar de Oude Wereld?
of klein, heeft twee kleine kamertjes en een
keukentje ter beschikking. Hoewel het hier
al beter is dan in de kampen waar ze (geluk
kig) uitgekomen zijn wonen deze kinderen
hier allerellendigst. Dan de kinderen uit de
grootstad WENEN.
Behalve geestelijk hebben ze het materieel
ook nog vaak arm. Vaak ontbreekt de vader
en de moeder moet buitenshuis werken om
in het levensonderhoud te voorzien. Speelge-
legenheden in deze grootstad zijn er veelal
niet. Waar moeten ze heen in de vakantie?
De kinderen die reeds eerder naar Holland
mochten, worden (ook in Rijssen) bij her
haling door de gastgezinnen teruggevraagd.
Dat is geen probleem. Maar het zou zo mooi
zijn als er meerdere aanmeldingen binnen
zouden komen. Voor de Weense kinderen i*
het vakantietijdvak gepland van: 1 juli tot
30 augustus.
Opgaven worden voor Rijssen gaarne inge
wacht (tot 15 mei) door mevr. Kienhuis-Ho-
des, Dannenberg 8 Rijssen, Tel. 2527.
familie Weggelaar woont nu in een prachtige
bungalow in de bergen ongeveer 30 km. van
Melbourne.
Alleen huishoudelijk werk verrichten
bevredigde mevr. Weggelaar niet voldoende.
Zij zocht naar een mogelijkheid ,,iets te doen"
Ze meldde zich aan als demonstratrice van
huishoudelijke artikelen. Prachtig materiaal
dat niet in winkels verkrijgbaar is maar al
leen maar wordt geleverd via demonstratri-
ces die deze artikelen introduceren op bijeen
komsten van een aantal huisvrouwen. Dat
vond ze leuk werk en ze boekte veel succes.
Geleidelijk werd ze groepsleidster en thans
staat ze aan het hoofd van een agentschap,
terwijl haar man het beheer heeft over het
magazijn.
..Er gaat veel tijd in zitten, maar het werk
is aardig en wat meer is er wordt goed ver
diend", zegt ze lachend. Ze legt grote afstan
den af ,,per auto of per vliegtuig, zodat ze te
vens veel ziet van het land.
Australië is een prachtig land, de Austra
liërs waar wij ons bij hebben aangepast zijn
gemoedelijk. Daarom gaat ze dan ook graag
weer terug. Wij zijn van plan ons te laten
naturaliseren, zodat we nu echt zover zijn
dat we ons Australiër voelen. Wij geloven dat
ook onze kinderen hier een goede toekomst
kunnen opbouwen. .Terug naar Holland:?"
Voor een korte of langere tijd misschien wel.
Beslist geen definitieve terugkeer.
Dat was in het kort een verhaal van een
Rijssens meisje dat een grote stap durfde
nemen, een stap waarvan ze kennelijk geen
spijt heeft. We hebben haar voor de toekomst
het allerbeste toegewenst.
Onder voorzitterschap van de heer G. J. van
de Maat hield de amateurfotografenvereni-
ging Aldolem maandagavond in café Royal
haar laatste contactavond van het seizoen '67
'68. De belangstelling voor deze avond viel
enigszins tegen. Bij Aldolem is men meer be
langstelling gewend van de leden. Niettemin
was de stemming geanimeerd en was er, ook
door niet aanwezige leden veel materiaal ge
leverd. Zowel de foto's als dia's waren van
een uitstekende kwaliteit en getuigden dat
de techniek van vele amateurs er in het afge
lopen jaar zeer op vooruitgegaan is. In het
nieuwe seizoen dat in september weer begint,
zal getracht worden nieuwe leden (vooral be
ginnelingen) aan te trekken.
wandeling al dan niet onder leiding van een
VVV-gids door de bossen van 't Hollandse
Schwarzwald en de Rijsserberg met oriën-
teertafel.. 's Avonds wordt in het hotel een
ontspanningsprogramma verzorgd,
woensdag: Dagtocht naar Duitsland (een gel
dig paspoort is hiervoor nodig!), waarbij
onder meer slot Bentheim zal worden be
zocht benevens de daar gelegen zandsteen-
groeven. De reis gaat verder via Schüttorf,
Rheine en Ibbenbürch. Via het Böcketal
gaat de touringcar naar Tecklenburg, dat
men bezichtigen kan. De terugreis gaat via
het Emstal, Münster, Burgsteinfurt en Gro-
nau.
donderdag: Op deze dag kunnen de gasten een
bezoek brengen aan Almelo (weekmarkt),
door welke stad een rondrit wordt gemaakt.
Daarna gaat de tocht naar kasteel Twickel
(via de Twickelse bossen) en naar Delden
en Goor.
vrijdag: De deelnemer aan het achtdaagse
arrangement krijgt vrijdags een heel ande
re omgeving te zien. Dan gaat de bus naar
het unieke watergebied van N.W.-Overijssel,
dat bereikt wordt via de Noord-Oost-Polder,
zaterdag: Gelegenheid tot bezichtiging van
het stadje Rijssen.'s Avonds wederom een
ontspanningsprogramma,
zondag: Een uitgebreide tocht door Twente,
Salland en de Overijsselse Heuvelrug, ter
wijl er gelegenheid bestaat tot het maken
van een wandeling op de Lemelererg en
Park 1813. Via het Eerderbos gaat de bus
weer naar Rijssen.
maandag: Terugreis van de deelnemers naar
hun woonplaatsen.
Dinsdag 7 mei, zal in de geref. gemeente
Noorderkerk, een contactavond worden gehou
den, waaraan alle verenigingen van genoem
de gemeente hun medewerking zullen verle
nen.Het geheel staat onder leiding van ds. A.
Bregman. Op deze avond zal aan de kerke,
raad een avondmaalstel worden aangeboden,
als geschenk van de verenigingen voor de
binnenkort in gebruik te nemen Zuiderkerk.
Vergissing
Luistert u eens: ,,Een carillon in plaatsen
als Enkhuizen en Zaltbommel waar sinds de
17e eeuw een speciale speeltoren is aange
bracht is natuurlijk iets bijzonders, behoort
historisch tot de cultuur van zulke steden en
als het op gezette tijden door een goed beiaar
dier wordt gespeeld, ja dan is er sprake van
een aantrekkelijk bezit.
De plaatsen van carillons in deze tijd van
jachtend verkeer aan de voet van kerken, die
dan op welke gronden dan ook z.g. verrijkt
moeten worden met een carillon is gewoon
een vergissing.
Ik ben er tegen op gekomen omdat ik de
bevolking en de autoriteiten en het carillon
comité wilde waarschuwen. Er hangt ellende
boven Uw hoofd. In die zin.
Ik heb er een persoonlijke slechte ervaring
mee.
Ik woon in Deventer en het carillon van de
toren van de Grote Kerk speelt ieder kwar
tier automatisch. Niet minder dan 12 maal
per dag is men verplicht het schone lied. ,,ln
een blauwgeruite kiel te aanhoren". Och
zo is wel eens gezegd, op de duur hoor je
dat toch niet meer. Nou ik wel. Maar als dat
waar zou zijn dat de mensen ,,op de duur
het klokkespel niet meer zouden horen" als
dat waar zou zijn, nou dan is het natuurlijk
helemaal jammer van de te nemen moeite
en van het te besteden geld.
Lange jaren was er sprake van nachtelijke
tumult. Het carillon, ik noem het graag de
muziekfabriek draaide" ook 's nachts.
Een comité waarin hotelhouders heeft
gedaan, gekregen dat aan het nachtelijk ru
moer een einde is gekomen.
,,Wat de Rijssenaren boven het hoofd hangt"
filosofeert de heer Colmjon ,,als er een kleine
storing in het apparaat is, is helemaal onvoor
stelbaar." Het kan dan gebeuren dat alle vier
„ingestoken" wijsjes elk kwartier achter el
kaar spelen, zodat het soms uren achtereen
door kan tingelen.
Nee de toren van de Schildkerk, staande in
het centrum van Rijssen, waar het verkeer
rondom heen raast en giert en brult is totaal
ongeschikt voor een carillon en tot slot van
ons gesprek zegt de heer Colmjon:
Ik hoop voor Rijssen zeer dat het gespaard
blijft voor een klokkenspel en het herinnert
aan de slotzin van zijn ingezonden stuk: Mo
gen mijn bedenkingen ertoe leiden, dat de
initiatiefnemers (plus de autoriteiten) in Ries
sen de zaak goed overwegen, alvorens tot da
den over te gaan.
De door de kerkeraad der Ned. herv. ge
meente beroepen predikant, ds. E. M. Bakker
bracht woensdag j.l. een bezoek aan Rijssen.
Ds. Bakker had middag» een onderhoud
met de kerkvoogden en 's a^vonds mét de
ambtsdragers en de wijkkerkeraad.
De beroepen predikant hoopt zendag S mei
voor te gaan in een morgendienst in de
Schildkerk.
Het is wel een hele oitderuemiiig em voor
een vakantie van ruim twee wekem met drie
kinderen van Australië naar Kijaaan te gaan
om ouders broer* en auatera té bezoeken.
Dat vindt degene die dit deed aelf ook wel,
maar ze heeft het erg leuk gevonden vertelt
ze ons aan de vooravond van haar terugreis
(per vliegtuig) naar Australia.
Het is Mannij Lammertink. geboren en ge
togen in Rijssen in 1956 met haar man Cor
Weggelaar als pas getrouwd eehtpaar ver
trokken naar Australië, bat onbekende tege
moet.
Het was twaalf jaar geleden ander» in Hol
land dan nu, vertelt mevr. Weggelaar, ar was
een grote woningnood en als ja zelfs geen huih
kunt krijgen, els je jong bent, och dan ga je
wel eens nadenken over emigreren. Wij heb
ben dat ook gedaan, voorlichtingeevonden be
zocht, allerlei inlichtingen ingewonnen, con
tacten gelegd in Australië tot wij het grote
Het stadhoes in vroegere
dagetoen de poompe er nog
stuen. Sinds dat dese foto is
e'maakt is ter nog wal wat
veraanderd. De poompe is ter
al lange neet mtar en ook de
stoepe is op dese foto nog
neet vuurzeen van n'muurk'n.
