J
VEERTIG JAAR
Vriendschappelijke wedstrijd werd
in onvriendelijke stemming gespeeld
DE MOORDENAAR
VAN HET MOERAS
Adj. Van de Weerd benoemd lot groepscomm te Rijssen
Raadsbesluiten
goedgekeurd
Geen
bezwaarschriften
Windhonden vereniging krijgt
renbaan „De Koerbelt in huur
Predikbeurten
EXCELSIOR VERLOOR IN DENEKAMP
door
Harry Wonink
Weekblad voor Rijssen
(2)
geleden schreef het
Rij ssen Vooruit
in de finale
Excelsior heeft
400 leden
Wedvlucht „De Zwaluw
RKSV verloor met
één doelpunt verschil
Wedvlucht
„Het Luchtvermaak"
Vrijdag 27 augustus 1965
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 3
Irriterend
S.O.S. met Abe
(wordt vervolgdk
Met ingang van 16 sep. a.s. is benoemd tot
groepscommandant van de rijkspolitie te Rijs
sen, de adjudant van de rijkspolitie K. v.d.
Weerd, thans groepscommandant van de rijks
politie te Tubbergen.
Adjudant van de Weerd begon zijn loop
baan bij de marechaussee te Zutfen op 8 okto
ber 1937.
Hij is het oosten steeds trouwgebleven en
kreeg achtereenvolgens de volgende stand
plaatsen toegewezen: Ootmarsum-Glaner-
brug, Enschede, Almelo en Wierden. Op 1
mei 1961 werd hij bevorderd tot adjudant
en benoemd tot groepscommandant van de
rijkspolitie te Tubbergen, waar hij op 8 okto
ber 1962 zijn 25-jarig ambtsjubileum vierde.
Adjudant Van de Weerd is Ned. Herv. en
50 jaar oud.
Deze archieffoto toont ons Adjudant Van
de Weerd toen hij in Tubbergen zijn 25-
jarig ambtsjubileum vierde. De jubilaris
(links op de foto) wordt hier door opper
wachtmeester Beun geluk gewenst na
mens de reservepolitie. In het midden
burgemeester Kolenbrander.
Het college van b. en w. deelt de raad
mede, dat de raadsbesluiten tot aankoop van
de woningen Kerkstraat 8, Kerkstraat 10 en
Kerkstraat 12 door Ged. Staten zijn goedge
keurd.
Voorts wordt medegedeeld dat ingekomen is
een brief van de heer H. Baan, Tabaksgaar-
de 47 over schade door wateroverlast en van
de heer H. J. Overweg, Boomkamp 11 „betref
fende weigering van een bouwvergunning voor
een garage van betonplaten met steenmotief".
B. en w. stellen de raad voor deze stukken
voor kennisgeving aan te nemen.
Voorts is van Ged. Staten ingekomen een
brief betreffende een wijziging van de ver
ordening betreffende de bescherming van
de schoonheid van stad en land.
De wijziging betreft de uitbreiding van de
werkingssfeer der provinciale verordening ook
over de totale bebouwde kom dezer gemeen
te.
B. en w. stellen de raad voor niet met de
wijziging akkoord te gaan „gezien Uw eer
dere beslissingen omtrent deze zaak".
Van 19 mei tot en met 17 juni 1965 heeft
ter secretarie voor een ieder ter inzage ge
legen het ontwerp van de herziening van het
uitbreidingsplan Noord (IV D).
Deze herziening betreft het verlengen van
de bouwstrook aan de noord-westzijde van de
Nijverdalseweg nabij de Maatgraven. Voor het
betreffende perceel is een bouwaanvrage bin
nengekomen en er bestaan naar de mening
van b en w geen bezwaren de bouw op dit
laatste perceel vóór de Maatgraven mogelijk
te maken. Bezwaarschriften zijn niet ingeko
men.
B. en w. stellen de raad voor over te gaan
tot vaststelling van deze herziening IV D van
het uitbreidingsplan Noord.
RIJSSEN, 21 augustus 1935.
ZIJN WE ER NU?
Deze vraag, Mijnheer de Redacteur, heb
ben we ons zelf gesteld, toen we vernamen van
de inwerkingstelling der nieuwe bepaling in de
politieverordening, waardoor café's enz. den
gehelen Zondag gesloten moeten blijven. Men-
schen van de mentaliteit onzer rechtsche raads
leden bekommeren zich natuurlijk niet om
vreemdelingenverkeer en dergelijke wereldsche
dingen. Volkomen terecht! Zij houden zich
bezig met grootschere dingen, met de ver
heven taak eener christelijke overheid!
Vandaar, dat wij in Rijssen, naast het ver
bod om te zitten op de bermen der wegen
met iemand van andere kunne en naast het
zoo prachtig gehandhaafde vloekverbod, kun
nen bogen op een Christelijk tehuis, waar de
jongelieden des Zaterdagsavonds kunnen wor
den bezorgd om te vertoeven onder de hoede
van brave lieden, die zich op onderhoudende
en aangename wijze met hun bezig houden.
Want ze weten het wel, de paedagogen, dat
jonge menschen voor hun normale ontwikke
ling behoefte hebben aan ongedwongen vroo-
lijkheid en ontspanning. Nu, daarvoor zorgt
onze Chr. overheid in meer dan voldoende
mate!
Bijna geen plaats in ons land zoo christelijk
als Rijssen, maar, bijna geen plaats ook waar
men de behoeften van onze kleine en groote
kinderen zoo goed begrijpt als juist in Rijssen;
we zouden bijna geneigd zijn het goede deel
onzer vroede vaderen een kinderlijken geest
toe te schrijven (maak er geen kinderachtig
of kindsch van, zetter), zoozeer bewijzen ze
een goed begrip te hebben van hun taak. Die
eer moet men hun nageven! Wij vernemen, dat
het „rechtvaardige" (zullen we maar zeggen)
deel onzer vroedschap een zeer toe te juichen
maatregel overweegt, strekkende des Zondags,
na kerktijd, de wegen, naar Rijssen voerende,
met boomen af te sluiten, teneinde elke aan
raking met de buitenwereld te kunnen ver
mijden.
Zoo zijn we op den goeden weg! En meteen
is nu m'n vraag van 't begin beantwoord. Neen,
we zijn er gelukkig nog niet! En met vertrou
wen wachten we af wat de knappe koppen in
den raad verder zullen doen ter verhooging van
het door hun toedoen, reeds zo gestegen ze
delijk peil onzer ingezetenen. Met dank voor de
plaatsing» H.
Nadat de raad het gebruik van de voetbal
terreinen van het sportveldencomplex reeds
had geregeld, stelt het college van b. en w.
thans aan de raad een regeling voor met be
trekking tot het gebruik van de windhonden
renbaan door de windhondenrenver. Rijssen.
Teneinde de kosten voor de vereniging zo
laag mogelijk te houden, heeft het bestuur
van de windhondenrenvereniging verzocht zelf
de baan te mogen maaien, terwijl ook met
eigen krachten het juryhuisje is gebouwd.
De sport- en culturele commissie heeft ge-
Het aloude Rijssen Vooruit dat heeft inge
schreven op het Hector-toernooi te Goor,
heeft (met diverse nieuwe spelers) tot nog
toe in dit toernooi geen gek figuur geslagen.
Nadat de geelzwarten GFC een 2-0 ne
derlaag hadden toegebracht, werd zondag j.l.
de strijd aangebonden tegen WW. In een bij
zonder goede wedstrijd, waarin Rijssen Voor
uit doorlopend in de aanval was, boekten on
ze plaatsgenoten in de 15e minuut succes. Een
harde kogel van Makkinga werd door een der
achterspelers van WW met de hand gekeerd.
H. Mulder benutte de toegestane strafschop
feilloos. Even later werd het 2-0 toen Zwoferink
prachtig inkopte. Ook na de rust bleef R.V.
sterker, doch het bleef bij één treffer van
Meijer, die na een soloren Nijland de bal toe
speelde, op tijd terug kreeg en daarna on
houdbaar scoorde. Drie minuten voor tijd
kreeg WW zowaar nog een tegenpunt. Rijssen
Vooruit ging door deze zege naar de volgende
ronde. Deze ronde werd een uur later reeds
gespeeld en wel tegen Twenthe in Goor. Be
grijpelijkerwijze deed zich bij de RV-ers de
vermoeidheid gelden in deze tweede ronde,
doch het pleit voor de geelzwarten, dat zij van
begin tot einde zijn blijven vechten voor de
overwinning. De overwinning is er ook ge
komen, n.l. door een treffer van G. Nijland.
Zondag a.s. komt Rijssen Vooruit uit in de fi
nale tegen Delden. Deze wedstrijd begint om
half vier.
Schrevên we voor 14 dagen terug dat Excel
sior bijna 4"0 leden had, thans heeft de ver
eniging deze mijlpaal in haar bestaan be
reikt. Eén dezer dagen kon de secretaris het
400ste lid inschrijven. Het is de jeugdige A.
Polhoud, Elsenerstraat 55. In verband met
dit feit werd door het bestuur aan de 400ste
Rood-Witter eeh verrassing aangeboden.
Zaterdag a.s. worden door verschillende elf
tallen van Excelsior oefenwedstrijden ge
speeld.
Excelsior 2 krijgt bezoek van Voorwaarts 2
terwijl Excelsior 3 Voorwaarts 3 uit Vriezen-
veen ontvangt. Het vierde elftal krijgt als te
genstander de nieuwe zaterdagclub Sportclub
Daarle.
Van de junioren brengen 4 elftallen een be
zoek aan de junioren van GFC Goor
De postduivenvereniging De Zwaluw nam
deel aan een wedvlucht op Aschaffenburg
(afstand 317 km.).
De duiven werden gelost om 7 uur en win
naar van de vlucht werd G. Slagers, die zijn
eerstaankomende duif constateerde om 11.03.31
2e werd G. Poortman, 3 A. Struik, 4 G. Poort
man, 5 G. Slagers, 6 H. A. Koedijk, 7 A. Struik
8 A. Struik, 9 en 10 G. Slagers.
NED. HERV. GEMEENTE
GROTE KERK
9.00 uur en 10.45 uur Ds. A. Kool
19.00 uur Ds. J. Vos
WESTERKERK
9.30 uur Ds. J. Vos
15.00 uur Ds. W. van Tuyl
GER. GEM. NOORDERKERK
9.30 uur Ds. A. Bregman (Bed. H.A.)
15.00 uur leesdienst
19.00 uur Ds. A. Bregman (Nabetr.)
GER. GEM. IN NED. ESKERK
BEVERVOORDE
11.00 uur en 16.45 uur Ds. Aangeenbruc
OUD GER. GEM. BEVERVOORDE
9.00 uur en 19.00 uur Ds. Vosman
14.30 uur leesdienst
GEREF. KERK BOOMKAMP
Drs. R. v. d. Berg van Bodegraven
OUD GER. GEM. IN NED. ORANJEKERK
9.30 uur, 15.00 uur en 10.00 uur
Ds. J. W. Slager
adviseerd de vergoeding voor de vereniging
te bepalen op 750,- per jaar en de vereniging
zelf te laten zorgen voor het maaien en an
dere voorzieningen.
Omdat de gemeente ook het materiaal voor
het juryhuisje ter beschikking heeft gesteld is
het college van b. en w. van mening dat de
in verband hiermede verhoogd moet worden
met 250,- per jaar.
In de sport en culturele commissie is
ook het gebruik van het middenveld van de
windhondenrenbaan als speelveldje voor ju
nioren of als trainingsveld besproken.
B. en w. zijn van mening „dat een zodanig
gebruik wellicht onder strenge voorwaarden
te realiseren is, doch een proef in die richting
zal dit moeten uitwijzen".
B. en w. zijn er van overtuigd, dat een der
gelijk gebruik de vergoeding voor de baan zal
kunnen verlagen, maar voor de proef zal
evenwel niet gezegd kunnen worden met
welk bedrag.
B. en w. stellen de raad voor de vergoe
ding voor het gebruik van de windhondenren
baan te bepalen op 1000.- per jaar, waarbij
het maaien van de baan vanwege de vereni
ging zal moeten geschieden.
Het gebruik van het middenveld zal dan na
der door het college van b. en w. worden
geregeld.
Ter gelegenheid van de opening van de
nieuwe sportvelden ten behoeve van Sportclub
Denekamp werd een wedstrijd gespeeld tus
sen het Denekamper DOS en Excelsior.
Voor de thee had Excelsior de beste pa
pieren en demonstreerden de roodbaadjes
die met enkele nieuwe gezichten in het veld
verschenen, een duidelijk overzicht. Regio
kansen werden evenwel onbenut gelaten. Mid-
voor Lohuis wist tenslotte een van deze
kansen te benutten, doch op de valreep kwam
DOS nog voor half-time weer naast de Rijsse-
naren.
In de tweede helft bracht Leussink reeds
direct met een goed doelpunt de stand op
2-1. Het is onbegrijpelijk om welke reden
hierna de stemming in het veld gespannen
In een doelpuntrijke wedstrijd heeft RKSV
een 4-3 nederlaag geleden in een oefenwed
strijd tegen TVC. De beslissing viel in de laat
ste periode van de wedstrijd, toen duidelijk
bleek, dat de Rijssenaren niet over voldoen
de adem beschikten.
Het begin was al direct onfortuinlijk voor
de thuisclub. Nadat 1. binnen K. Beun uit een
fraaie voorzet van zijn broer Hayo, doelman
Geuzendam, kansloos had gepasseerd, raak
ten twee RKSV-ers geblesseerd. Eerst viel
I. back Wolters uit wegens een rugblessure,
terwijl even later de nieuwe aanwinst 1. bui
ten Groothues aan zijn enkel geblesseerd raak
te.
De beide invallers Koedijk en Nijland ble
ken duidelijk een verzwakking.
Met een goed opgezette Rijssense aanval, gaf
r. binnen Reekers de bal door aan H. Geu
zendam, die de partijen weef op gelijke voet
bracht (1-1). R. Binnen Fox was even later de
Rijssense verdediging te vlug af, wat 1-2 be
tekende. Nog voor rust bracht Markslag de par
tijen weer op gelijke voet.
Na rust wogen de partijen vrijwel tegen el
kaar op, al kregen de RKSV-ers meer doel
puntrijke kansen. Tot een kwartier voor het
eninde bleef de stand in evenwicht, toen
was het r. binnen Fox, die met een goed
schot doelpuntte. H. Beun brak even later al
leen door en met keeper Geuzendam voor
zich maakte hij geen fout. Wél reduceerde
r. buiten Koedijk de achterstand tot 4-3. Maar
verder kwam er geen wijziging in de stand.
Vooraf speelden de beide reserve-elftallen te
gen elkaar. In deze wedstrijd trokken de Rijs
senaren aan het langste eind en wonnen met
3-0.
werd. Het „vriendschappelijke element" ver
dween spoedig. De Denekampers begonnen een
irriterend spelletje voetbal en met een flin
ke dosis mankracht bouwden zij nu een
overwicht op dat Excelsior rustig over zich
heen liet gaan.
Met de regelmaat van de klok bereikten
de Denekampers tenslotte een 5-2 eindstand
in hun voordeel. De scheidsrechter moest in
de tweede helft herhaaldelijk vermanende
woorden laten horen, totdat tenslotte een van
de DOS-spelers van het veld werd gezonden.
Onvoorstelbaar, dat dit moet gesignaleerd
worden in 'n vriendschappelijke wedstrijd, die
de opening van een nieuw sportveldencomplex
moet opluisteren.
Zaterdag zet Excelsior haar lichte oefen
programma voort met een thuiswedstrijd
Excelsior speelt dan op het nieuwe sportter
rein „De Koerbelt" zijn eerste wedstrijd en
wel tegen het Hellendoornse SOS, welke ploeg
versterkt is met niemand minder dan het voet
balfenomeen Abe Lenstra.
Het genie Lenstra heeft ongetwijfeld iets
van zijn glans verloren, doch zeker is dat
menig voetballiefhebber zijn hart nog zal
kunnen ophalen aan diens technische be
gaafdheid.
De postduivenvereniging Het luchtvermaak
nam deel aan een wedvlucht op Tilburg met
1268 duiven.
Een deel van de uitslag luidt als volgt:
Groep A:
I. A. Harbers, 2 A. Harbers, 3 W. Scherphof,
4 W. Scherphof, 5 J. W. Baan, 6 J. Harmsen,
7 G. Tijhuis, 8 A. Harbers, 9 W. Sikkelbein,
10 A. M. Otto.
Groep B:
1 A. Voortman, 2 J. Nijkamp, 3 J. v.d. Wil
lige, 4 A. J. Harbers, 5 J. Nijkamp, 6 J. H.
Kamphuis, 7 H. J. Jansen, 8 E. A. Borkent,
9 E. A. Borkent, 10 J. Tijhof.
Groep C:
1 G. J. v.d. Willige, 2 W. J. Goosen, 3 D. J.
ten Hove, 4 J. Keizer, 5 Joh. ter Harmsel,
6 J. Keizer, 7 G. J. v.d. Willige, 8 W. Schreurs
9 G. J. v.d. Willige, 10 G. J. v.d. Willige.
n11iiimin m. iHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitaiitiiinitiiiiiHiniuinitiiiiiiiiiiiiliiiiuiiiiniiitiiiiiiHi!:! luÉtTBDi'.iiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiitfiiiiiiiiiuiüiuiiiiiiiiiKiiiiiitiufniitiuiuiiiiMi
Opeens hief ae hond zijn kop
op en LuurUe over Nijhuis scnou-
aers. Zou ie wat ruiken? De jacnt-
opziener volgde de blik van de
bouvier, die luidruchtig en gea
giteerd snoof. Nijhuis duwde zijn
hand tegen de natte hondenneus
en drukte het dier weer op de
grond. Hoor, er kraakte een tak.
Verdraaid! Nog geen tien meter
van Nijhuis' schuilplaats, stond
een dierengedaante midden op ue
laan. In ae nachtkijker zag ae
jachtopziener, dat het de mooi
ste bok was, die hij in zijn jacht
veld had. Het fraaie gewei zat nog
veilig gehuld in de dikke, fluweli
ge bast, die ai om de koptooi zat,
sinds het eind december vanuit de
rozenstokken was begonnen te
groeien. Als het dier nu maat
niet in de strikken liep. Nijhuis
overwoog de bok te verjagen, maar
verwierp dat plan meteen weer,
want dan zou het edele wild im
mers pardoes in de dodende lus
sen lopen. Tevens zou het lawaai
eventueel in de omgeving rond
scharrelende stropers alarme
ren. Maar wat dan! Dit was een
lelijke misrekening! Kon hij het
weien, dat de bok zich van de
sprong had afgezonderd om in het
bos achter het laantje de dag
te verdromen? Hij was altijd in
gezelschap van de grote kudde ge
weest. Wilde nu kennelijk 't gras
land in om zich bij de grazende
soortgenoten te voegen.
Toen gebeurden er een heleboel
dingen tegelijk. Opeens sloop er 'n
man tussen de eiken. De hond
gromde. Nollen kwam om z'n strik
ken te controleren. Had de jacht
opziener hier niet in hinderlaag
geleden, dan waren de reeën im
mers reeds lang de eikenlaan
overgetrokken en zou de stroper
in de verstikkende strikken een
aantal van hen hebben verschalkt.
Prins, de reebok, had zich juist
weer in beweging gezet.
Van plan de sloot over te sprin
gen en de weiden in te rennen,
zag de bok plotseling de stroper.
Prins deed verschrikt een
zijsprong, werd met een harde
ruk tegen de grond geworpen,
klauwde langs de oever omhoog,
steigerde als een geschrokken
paard, deed een wilde sprong naar
voren en werd opnieuw omlaag
getrokken. Terwijl de stroper op
het voor zijn leven vechtende wild
af stormde, dat in een van zijn
strikken gevangen zat, klonk het
forse stemgeluid van de jachtop-
:iener door het nachtelijke bos:
.Stellen" beval hij en de bouvier
schoot als een zwarte duivel over
de laan. En ook Nijhuis, die zijn
aandacht verdeelde tussen de wild
dief en de gestrikte reebok, sprong
mill' I I I I I I III ii.i::iiiiiiiiiii:iiii::i.'|!!Ii
uit de wilgenstruik naar vo
ren. Meteen werd er een felle
lichtbundel op hem gericht. Nijhuis
schreeuwde: „Sta of ik schiet!"
Hij hief zijn pistool en op dat mo
ment ging de lamp uit en werd het
aardedonker om hem heen. Dan zag
hij Nollen over de laan rennen,
al vijftig meter voor hem uit. Nij
huis wilde een waarschuwingsschot
lossen, maar de negen mm kogel
ketste. Hij rukte de pistoolslede
naar achteren en hoorde de pa
troon op de laan ploffen. Opnieuw
kromde hij de vinger. Weer
klonk de droge tik van de hamer
tegen de huls. Voor de tweede keer
geketst. Dan zag hij, als een zwar
te veer, de hond van de grond om
hoogkomen, maar voor Nero zijn
tanden in het achterlichaam van
de stroper had gezet, kreeg hij een
enorme klap met een geweerkolf.
Versuft kwam de hond terug!
„Stellen", schreeuwde Nijhuis
en opnieuw deed de dappere hond
een poging. Voor de tweede keer
trof de geweerkolf van Nollen de
kop van het arme dier. Nijhuis
riep de hond bij zich. Woedend
besefte hij, dat de bouvier nu wel
licht voor zijn werk ongeschikt
was geworden. Na zo'n ervaring,
wanneer de hond in de mens zijn
meerdere moet erkennen, grijpt
'n afgerichte hond geen man méér
vast.
Nijhuis staakte de achtervolging.
De stroper was ontkomen. Met
geen mogelijkheid kon de jachtop
zichter hem nog achterhalen. Daar
bij had Prins de reebok, die met
de strik worstelde, dringend zijn
hulp nodig. Snel ging Nijhuis te
rug. Maar de bok was er ntet
meer! De ree, zoeven nog schijn
baar kansloos gevangen in de ver
stikkende lus, was verdwenen. De
draad hing, dichtgetrokken, boven
de grond. Het leek een onmoge
lijkheid, dat het dier had weten te
ontkomen. Kennelijk had Prins
slechts met zijn gewei vastgeze
ten in de strik en dan, overwoog
Nijhuis, was er inderdaad een
kans om zich te bevrijden.
De jachtopzichter trok alle strik
ken op en bundelde ze. Nog even
belichtte hij de plek, waar Prins
voor z'n leven had gevochten. Woe
dend boog hij zich plotseling naar
de grond en raapte iets op, wat
hem opstandig maakte van spijt
en nijd! Twee hoorntjes hield hij
in de hand, twee 12 centimeter
lange enden met de fluwelige bast
er nog omheen, van het machtige
gewei van zijn lievelingsbok. Bij
zijn pogingen om zich van de strik
te ontdoen, had Prins zijn, nog te
re, in de beschermende bast gewik
kelde gewei vernield. De twee
middelste takken, in hun ontwikke
ling nog niet hard en sterk, had
den zich, hakend achter het draad
gewonnen gegeven.
Nu bestond de kans, dat Prins een
moordenaar werd. Aan zijn kop
tooi restten nog slechts de
oogtakken. Straks in april, wan
neer hij de bast van de stangen
had geveegd en de strijd aanbond
met andere bokken om het bezit
van 'n standplaats en een geit, had
hij in zijn gewei een dodelijk wa
pen.
Twee scherpe dolken stonden
op zijn schedel, inplaats van een
sierlijk vertakt gewei en die zou
den gemakkelijk door de dekking
van de rivalen stoten.
Zo'n wapen was met geen mo
gelijkheid door een bok met een
normaal stel stangen te pareren.
Prins kon zijn tegenstanders do
delijke stoten toebrengen. Dat was
veel erger dan het feit, dat de
jachtheer de hem beloofde, prach
tige trofee a.s. zomer niet zou
krijgen. Prins zou de reestand
van de graaflijke domeinen ruïne
ren.
Kwaad op zichzelf trapte Nij
huis op de pedalen. Alles was
deze nacht ook mislukt. De stroper
ontkomen, de hond misschien ver
der onbruikbaar en tot overmaat
van ramp had Prins de reebok, de
trots van het landgoed, zijn gewei
vernield.
De slaap bracht Nijhuis' wraak-
gedachten tot rust. Nollen was nog
niet klaar met hem, zoemde het
door zijn hoofd, toen hij nog maar
heel ver weg en onwezenlijk het
tikken van de wekker hoorde en
het zuchtend ademhalen van zijn
vrouw, naast zich.
II
Ontdaan liep Prins de reebok die
nacht door de "weiden. Na het vre
selijke avontuur met de strik, ge
droeg hij zich erg nerveus. Gere
geld bleef hij even staan en snoof
de geuren in, die met de kille
nachtwind meekwamen. De bok
wérd pas weer rustig, toen hij een
vertrouwde lucht binnen kreeg.
Bijna tegelijk ontdekte hij de don
kere silhóuetten van 'n tiental ree-
en. Prins was terug bij de sprong.
In hun gezelschap was hij veilig
de winter doorgekomen. Temidden
van de rustig grazende dieren,
voelde de bok zich beter op zijn
gemak.
Prins zag, hoe de oude reegeit,
de leidster van de groep, van tijd
tot tijd de kop ophief, om de wind
op verdachte geurtjes te onder
zoeken. En ook zag hij, hoe ze
bij ieder licht geritsel of gekraak
in het naburige akkermaalshout
haar oren luisterend bewoog. Die
bewijzen van waakzaamheid, ga
ven Prins een veilig gevoel. Te
midden van de groep, was men
niet slechts op eigen zintuigen aan
gewezen. De oude, ervaren reegeit
wendde al haar capaciteiten aan,
om het gezelschap voor onaange
naamheden te behoeden.
Het is merkwaardig, hoe bij de
grote reeënsprongen, zoals ze te
zamen de winter doorkomen,
nooit een bok de leiding heeft Het
is immer een oude reegeit, die
het eerste een gevaarlijke brand-
singel oversteekt, die het eerste de
weide inloopt, die het laatste het
bos weer opzoekt, wanneer er ge
vaar is. Lopen de meeste leden van
de groep reeds lang in het gras
land, dan pas treedt de kapitale
bok tevoorschijn. En als de geiten
en jonge dieren des morgens het
schemerlicht van de dageraad af
wachten, heeft de bok reeds lang
het dagverblijf weer opgezocht.
Hoewel Prins zich nu weer gre
tig liet opnemen in het veilige ver
band van de sprong, wekte moe
der natuur toch geleidelijk een te
genzin in hem op tegen de bin
ding met de anderen. Over enkele
dagen zou Prins het leven van een
solitair gaan leiden.
XXX
De maan breidde haar gele
gloed uit tot over de bouwkampen,
weiden, stroken akkermaalshout
en de in een krans van eikenge-
boomte gelegen boerenbedoeningen
van de Loohoek. Ergens, in het
duister, riep een kievit. Een ver
wilderde kat, die het karrespoor
over wilde steken, kromp opeens
verschrikt in elkaar en sprong
dan haastig weer tussen de strui
ken. Want die lange paal
daar op het smalle weggetje
bewoog. Harm Nollen de stro
per was daar. Hij stond al ge
ruime tijd op het karrespoor, dat
vanaf de enige verharde weg, die
deze buurtschap rijk was, naar
Harms ouderlijk huis leidde.
De lange, magere jongeman - men
zei van hem in de Loohoek, dat
hij helemaal hol stond, wan
neer het een beetje waaide - be
spiedde de omgeving van het
huis.
Vaag zag hij de contouren tussen
de nog kale eiken, het kippenhok,
de schuur, de boomgaard. Er
omheen bijna een hectare land:
wat weidjes voor de enige koe,
die ze hadden, een paar ak
kertjes voor de aardappelen, voor
de rogge, voor de bonen.
Na de nachtelijke ontmoeting met
de jachtopziener en de mislukte
poging een ree te strikken, was
Nollen meer dan anders op zijn
hoede.
Stel je voor, dat de jachtopzie
ner hem had herkend en dat de
politie in de buurt van het huis op
zijn terugkomst wachtte. Dat hij in.
een hinderlaag liep en men het
stropersgeweer, een zes millime
ter vuurbuks, bij hem vond.
Harm - 24 jaar - was metselaar.
Hij had zijn werk op de bouw in
een naburige stad. Maar in zijn
vrije tijd zwierf hij door het veld,
zette strikken boven de wildpaad-
jes, schoot met de buks de fa
zanten uit hun slaapbomen, zocht
in het voorjaar naar kievitseie
ren, zette in de zomer netten in de
Molenbeek - die in het oosten de
grens van de Loohoek vormde -
om snoek te vangen en genoot
zo mateloos van 't verblijf in veld
en bos. Hoewel hij wel wild ver
kocht, was geld toch niet de drijf
veer van zijn illegale regulering
van de wildstand.
