P lattelandsbibliotheek boekte
20 pet. meer uitleningen
FILMNIEUWS
i!
54
Hyena-honden jagen alleen
voor onmiddellijke behoefte
A
BURGERLIJKE STAND
Volkshogeschoolcursussen voor
meisjes en jonge vrouwen
Roode Kruis reikte
Landsteinerpenning
uit
J
Aardgas in broeikas
Dierenbescherming bestaat
tien jaar
Zaterdag: de film
De leeuw van Syracuse
Tweede paasdag
's middags 2 uur:
Boemelstudenteu
EVEN PUZZELEN
West-Duitsland trekpleister
voor zigeuners
Tweede paasdag
's avonds 8 uur:
Slavenschip
Woensdag: de film
Gevaarlijke
liefdesbetrekkingen
Vrijdag 16 april 1965
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 7
4?
Het jaarverslag van de Plattelandsbibliotheek
Overijssel over het jaar 1964 kon een toename
van het aantal uitleningen melden van 20 pet.
Deze stijging werd bereikt dank zij een ster
ke toename van de uitleencijfers in het laatste
kwartaal van het jaar.
Het is opvallend, dat deze toename in het
eerste kwartaal van het jaar 1965 onvermin
derd voortgaat.
Wanneer wij de cijfers van de eerste kwar
talen van de jaren 1963, 1964 en 1965 vergelij
ken dan blijkt, dat alhoewel in het totale
cijfer de uitleningen met gemiddeld 20 pet ste
gen, in vele dorpen in het eerste kwartaal van
1964 de uitlening achter bleef in vergelijking
met het voorgaande jaar.
De indruk is, dat vooral in de winter van
1963-1964 het aantal televisietoestellen in de
dorpen sterk is toegenomen. In de competi
tie tussen kastje-kijken en lezen schijnt de
laatste activiteit zich niet alleen hersteld
te hebben doch zelfs weer aan de winnende
hand te zijn.
De reeks nieuwe bibliotheekgebouwen, welke
in 1964 gereed kwamen, bleken het lezen
eveneens sterk te bevorderen. Een toename
van het aantal uitleningen met méér dan
20 pet behaalden de bibliotheken in Balkbrug,
Dalfsen, Dedemsvaart, Diepenheim, Enter, Den
Ham, Kerkbuurt, Lutten, Rouveen, Vriezenveen,
Westenholte en Westerhaar.
Enkele uitschieters bij een vergelijking tus
sen dé eerste kwartalen van 1963 en 1965 zijn
Den Ham 1963: 7641 uitleningen, 1965! 14221
uitleningen; Holten 1963; 8029 uitleningen, '65:
12158 uitleningen; Lutten 1963: 4190 uitlenin
gen, 1965: 6806 uitleningen; Rouveen 1963:
3164 uitleningen, 1965: 7381 uitleningen; Vrie
zenveen 1963: 4907 uitleningen, 1965: 9793 uit
leningen; Westenholte 1963: 3542 uitleningen,
1965: 5685 uitleningen.
Geboren: Johanna dv G J Lankamp en J
Jetten, Piet Heinstraat 12, 5 apr; Berend
Hendrikus Hermen zv G H Schreurs en B
Stegeman, Welleweg 44, 8 apr; Jan Egber-
dina dv A Nijveld en A van Heek, Keizers-
dijk 22, 9 apr; Johanna Christina, dv A Jan
sen en G G Wiltink, Willem de Zwijgerstraat
19, 10 apr.
Ondertrouwd: Hendrik Herman Beverdam
23 jr. Wierden Smeyerskampstraat 30 en
Gerharda Pas 24 jr Rijssen Molenstraat 42, 6
april; Willem Zwoferink 25 jr Lentfersweg 29
en Janna Gerritdina de Vos 26 jr Bloemstraat
9, 8 apr.
Getrouwd: Jan Hendrikus Baan 21 jr en Hen-
drika Schothans 21 jr, Bouwstraat 1, 9 apr;
Pieter Arnold Broos 24 jr en Hendrika Poort
man 19 jr, Rozengaarde 47, 9 apr.
Overleden: Hendrik Bakker 76 jr, weduw
naar van H J Jansen, Hangerad 17, 6 apr.
De afdeling Rijssen van het Ned. Roode
Kruis had maandagavond in de leeszaal
van het parkgebouw een bijeenkomst belegd,
waarin aan een aantal personen de z.g. Land
steinerpenning werd uitgereikt. In deze bij
eenkomst was ook aanwezig de kringcommissa
ris voor het district Overijssel burgemeester
Crommelin van Hellendoorn.
De voorzitter, dokter E. A. Witkop, sprak een
openingswoord, waarin hij wees op het ont
staan en de groei van het Roode Kruis met
o.m. als vredestaak het verzamelen van
bloed voor bloedplasma. Een aantal personen
(27) heeft 5 maal of meer bloed afgestaan voor
de medemens en spreker bracht hen hiervoor
dank, namens het Roode Kruis. Voor Rijssen
is het bestuur niet ontevreden, want om de
iVi jaar werden plasma-avonden gehouden en
per keer gaven ongeveer 400 personen een V2
liter bloed. Het plan bestaat om in de a.s.
herfst (oktober) weer een paar bloedtransfu
sie-avonden te houden.
Het Ned. Roode Kruis wilde degenen die
5 maal bloed gegeven hebben eren mét de
uitreiking van de z.g. Landsteinèr-penning,
welke hierna door de voorzitter aan de vol
gende personen werd uitgereikt: G. Averesch,
G. W. Baan, J. Beunk, mevr. Beijers-Holter-
man te Holten, G. v.d. Berg, E. J. Braamhaar,
A. Dommerholt, H. ter Harmsel, G. Hofman,
W. J. Krol te Amsterdam, mevr. Beltman-Lig-
tenberg, A. J. Lohuis, G. S. van de Maat, J.
R. van den Noor,, W. W. Nijkamp te Nij-
verdal, B. Nijkamp, A. J. Rohaan, mevr. J.
Rutterkamp-Averesch, H. Sanderman, mevr.
W. F. Lankamp-Smeijers, B. J. Stegeman,
mevr. J. C. Stoker-Geesink, G. Voortman, J. H.
Voortman, A. J. Vosman, H. Vrugteveen te
Enter en J. Zandbergen.
Na deze uitreiking vertelde dokter P. Oost
hoek, aan de hand van een prachtige serie
dia's, over zijn reis naar Israël.
De in het voorjaar van 1955 in gebruik geno
men broeikas uit de gemeentelijke kwekerij
in de Mors wordt door middel van een met co
kes gestookte ketel centraal verwarmd.
Gebleken is aldus b. en w. aan de raad, dat
het gebruik van cokes, behalve hoge kosten
van brandstof, ook buiten de gewone dienst
tijden veel tijd vergt voor stoken, controle,
reiniging etc.
Nu het aardgas meer en meer opgang maakt
aldus b. en w. is een offerte aangevraagd
om de met cokes gestookte ketel geschikt te
maken voor het gebruik van aardgas, terwijl
tevens is gevraagd om een kostenopgaaf ter
vervanging door een gasketel.
Gebleken, is dat vervanging door een gas
ketel, het goedkoopst is.
De totale kosten voor de levering, montage
aansluiting op het gasnet etc. worden geraamd
op 4.935.
B. en w. stellen de raad voor het benodigde
crediet beschikbaar te stellen.
In het clubgebouw an de speeltuinvereniging
„IRENE" hield de afd. Rijssen van de Ned.
Vereniging voor Dierenbescherming een film
avond. Voorzitter Nijland sprak zijn teleur
stelling uit over de opkomst, die te wensen
overliet.
Hij stond even stil bij het 10-jarig bestaan
van de vereniging. 23 mei a.s. zal het n.l.
tien jaar geleden zijn, dat de oprichting plaats
vond.
Momenteel telt de afd. 158 leden. Voordien
waren slechts 7 Rijssenaren lid van de Lan
delijke vereniging van Dierenbescherming.
Tot de activiteiten van de vereniging be
hoorde o.m. de oprichting van een dieren-
asyl. Door middel van de z.g. zilvervloot
acties, subsidie van de Gemeente en steun van
middenstanders kon de vereniging financieel
Op de lagere scholen werd propaganda ge-
blijven draaien.
maakt, waarvoor vooral de heer Molendijk
zorgde. De wintervoedering van vogels had be
hoorlijke resultaten. Ofschoon elders over
al tot verhoging van contributie werd
overgegaan, meende het bestuur hiertoe niet
te moeten besluiten. Men vreesde anders nog
meer leden te verliezen. De avond werd ver
films over Noorwegen, Zweden en Afrika. In
der gevuld met een drietal zeer aardige
de pauze werd een verioWng gehouden
Binnenkort worden op de volkshogeschool
„Diependaal" te Markelo drie algemene 12-
daagse cursussen gehouden voor meisjes en
jonge vrouwen. Naast cursisten uit geheel
Nederland, ligt het in de bedoeling dat hier
aan vooral veel cursisten uit Overijssel deel
nemen. Deelneemsters aan deze cursussen
zijn vooral jonge vrouwen en meisjes uit in
dustrieën, overheidsbedrijven, gemeentelijke
en provinciale diensten, jongeren- en jeugdor
ganisaties, winkelpersoneel van grotere en
kleinere zaken, verpleegsters, maatschap
pelijke werksters, bibliotheekpersoneel, jeugd
club- en buurthuisleidsters, etc.
De volkshogeschool is een ontmoetingscen
trum voor volwassen mensen van 18 jaar en
ouder, waar Nederlanders van elke rang en
stand en van verschillende politieke en gods
dienstige gezindheid elkaar kunnen ontmoeten,
leren kennen en waarderen. In onderling ge
sprek, door inleidingen en discussies, spel,
sport en handenarbeid tracht zij te bereiken
dat het begrip van mensen voor elkaar en
voor zichzelf groter wordt en dat zij ver
antwoordelijkheid gaan nemen voor de sa
menleving waartoe zij behoren.
Voor het volgen van een cursus is geen be
paalde schoolopleiding nodig. De algemene
cursussen voor meisjes en jonge vrouwen wor
den gehouden van:
I 26 april - 7 mei 1965,
II 8 juni - 19 juni 1965,
III 6 sept 17 sept. 1965.
Voor opgave en nadere inlichtingen kan men
zich richten tot: Volkshogeschool „Diepen
daal" te Markelo, telefoon 05480 - 2473.
Een volkshogeschool is - anders dan de naam
zou kunnen doen vermoeden - geen opleidings
instelling voor bepaalde diploma's en ook geen
volksuniversiteit. Zij wil geen wetenschap of
kennis verbreiden en ook het gesprek en dis
cussie niet tot uitsluitend doel van hét sa
menzijn maken. De volkshogeschool (de naam
5 ..een vertaling van het Deens Folkshojesko-
Ae:.in. Defremarkeh ïigT"' de*"^lorsprong~ van"
deze .instellingen), is wat men pleegt te noe
men: een „vormingscentrum" en onderscheidt
zich van andere vormingscentra door zijn al
gemeen karakter - niet bestemd voor een be
paalde groep der bevolking - en ook door
zijn methode.
De volkshogeschool „wil haar bezoekers die j
de leeftijd van 18 jaar bereikt hebben, uit al
le rangen en standen der maatschappij in per
soonlijk contact met elkaar brengen", aldus
een brochure, en hen door het uitwisselen van
gedachten op alle terreinen van het leven, door
het gezamenlijk deelnemen aan praktische ar
beid (meestal handenarbeid), door het bele
ven van de kunst in verschillende vormen en
ook door spel en sport bewust maken van de
persoonlijke opdracht in elk mensenleven. Men
wil dus zeer bewust geen intellectueel of cul
tureel retraite-oord zijn maar voor alles het
werk een levensecht karakter geven, d.w.z.
inspelen op de werkelijke vraag van de eigen
tijd en ,zo nodig, het „tegenspel" stimuleren.
Vragen van het beroepsleven, de vrije tijd,
het gezin, de politiek, worden niet gemeden,
maar ook in hun onderlinge samenhang be
wust aan de orde gesteld als de meest „we
zenlijke".
Op een wat andere manier omschrijft een
studie-commissie het werk der volkshoge
school. Deze commissie werd enige jaren ge
leden gevormd uit vooraanstaande figuren
in het bedrijfsleven en enkele overheidsdiens
ten (de Hoofddirecteur Personeelszaken van
het Staatsbedrijf der PTT was voorzitter van
de commissie) en had tot doel de betekenis
van de algemene volkshogeschool - cursussen
voor particuliere ondernemingen en overheids
diensten na te gaan.
Haar conclusie was zeer positief: „Door het
geheel eigen karakter van de volkshogeschool
cursussen, de heterogene samenstelling van
de groepen en door de doelbewust veelzijdige
benadering van de mens en zijn samenleving
kan de volkshogeschool een belangrijke bij
drage leveren" voor het moderne personeels
beleid. De commissie vatte de doelstelling der
volkshogescholen als een instituut dat thans
in geheel Europa wordt aangetroffen samen in
de volgende punten:
1 Het helpen te komen tot meer begrip
tussen mensen met verschillende beroepen,
belangen en overtuigingen en van onderschei
den afkomst.
2. Het overbruggen van groepstegenstel-
lingen, klasse, werk, ras, politieke partij e.d.
- door het corrigeren van onjuiste voor
oordelen en het wijzen op gemeenschappelijke
waarden en belangen.
3 Het bevorderen van de zelfkennis, waardoor
men in zijn werk en in zijn contacten met
anderen zich bewust wordt van eigen moge
lijkheden en grenzen, zekerheden en onze
kerheden.
4 Het bestrijden van de zelfingenomenheid van
groep en enkeling.
5 Het geven van een oefening in het voeren
van gesprekken tussen mensen van verschil
lende leeftijd, werkkring, ontwikkeling en
mentaliteit".
Momenteel zijn er 13 volkshogescholen ver
spreid over het land, meestal gelegen in een
voor de streek karakteristieke en mooie
omgeving.
Zij zijn aangesloten bij de Commissie voor het
Volkshogeschoolwerk in Nederland.
Hiëro, heerser over Syracuse, moet uit
zelfbehoud de twee vijanden Rome en Cartha
go te vriend houden. Hij haalt Marcellus, de
aanvoerder van de Romeinse vloot, vriendelijk
binnen, maar laat tegelijkertijd op aanra
den van de ambitieuze Gorgia de stad en de
kust versterken. Hij vraagt hiervoor raad aan
de wiskundige Archimedes, die met zijn doch
ter Clio is verloofd.
Archimedes heeft tijdens een experiment met
brandspiegels in het bos een mooie jonge vrouw,
Diana, leren kennen. Zij begrijpen spoedig dat
zij van elkaar houden en zij besluiten zo spoedig
mogelijk te trouwen. Terwijl Diana naar haar
broer in Syracuse gaat, begeeft Archimedes
zich naar zijn vader om hem zijn besluit mee
te delen.
Op de terugweg naar Syracuse wordt hij door
patrouillerende Romeinen gevangen genomen
en een maand vastgehouden. Inmiddels heeft
Diana aan haar broer Gorgia verteld dat zij
een kind verwacht van Archimedes. Hij vreest
dat dit zijn ambitieuze plannen kan dwars
bomen en hij ontdoet zich van haar door
haar te verdoven en in slapende toestand aan
boord van een Romeins schip te brengen.
Als Archimedes in Syracuse aankomt, ver
telt Gorgia hem dat Diana verlokkende aan
biedingen om naar Rome te gaan, geen weer
stand heeft kunnen bieden. Hij denkt dat hij
haar voorgoed kwijt is en is wanhopig. Alleen
Clio's aanhankelijkheid en tedere liefde kan
hem troosten en enige tijd later trouwt hij
dan ook met haar.
Dat het niet meevalt zonder geld rond te
lopen ondervonden Stan Laurel Oliver Har
dy aan den lijve. Maar ja, als de nood het
hoogst is, is de redding nabij. In dit geval
bestond die redding hieruit, dat Oliver op het
lumineuze idee komt, zijn vriend Stan als vrouw
te verkleden en zich dan als butler en dienst
maagd te verhuren. Onze beide vrienden be
leven de dolste avonturen. De climax wordt wel
bereikt als Agnes (Stan Laurel) op een di
ner het in haar hoofd krijgt „en chemise"
de salade binnen te brengen, omdat zij „Sa
lad with-óut dressing" moet opdienen. Dit
betekent natuurlijk tevens het einde van hun
loopbaan als butler en dienstmaagd en zij
besluiten het eens als straatvegers te pro
beren. Hier schijnen ze meer geluk mee
te hebben want een door Stan weggegooide ba
nanenschil is de oorzaak van de arrestatie
van een bankrover.
Als beloning bekostigt de directeur van de
„j:: o
Horizontaal: 1. vlug en behendig,
4. lengtemaat van zesvoet, 7. zeevis, 8.
vlug, 9. groet, 11. kleur, 13. zelfkant
v. weefsels, 15. voordat, 16. bezinksel,
17. beoefenaar der alchemie, 21. vuilnis
vat, 25. roep om de aandacht te trekken,
26. 1 m3, 27. sleepnet, 28. vod, 29. mu
ziekinstrument, 30. ketting met emmers,
31. versleten draden.
Verticaal: 1. stenen gebouwtje in
Moskee, 2. verdieping, 3. delfstof, 4.
tegenstander, 5. rangtelwoord, 6. tijde
lijke klederdrachten, 8. meisjesnaam.
10. ik (Lat.), 12. rangtelwoord, 14. ge
plaag, 17. esdoorn, 18. boom, 19. vouw,
20. gewicht v. verpakking, 21. bloem,
22. shawl, 23. ligplaats, 24. keukengerei.
Het Serengeti-gebied in Tanganyika dat
een natuur-reservaat is, biedt de zoöloog een
schitterende gelegenheid om in het wild le
vende dieren van de leeuw tot de antiloop
te observeren. Zulks deed ook Dr. W. Kühme
van het Max Planck-Instituut voor onderzoek
naar het gedrag van dieren, dat in Seewie-
sen in Beieren is gevestigd. Hij hield zich van
februari tot mei 1964 bezig met het observe
ren van hyena-honden in dit gebied hoewel
hij uiteraard andere diersoorten niet ver
waarloosde. Van de 500 uren die hij aan on
derzoek van de hyena-honden wijdde, bracht
hij zeer interessante films mee.
De hyenahond (lycaon pictus) heeft vlek
jes als een hyena, de lichaamsbouw en groot
te van een wolf. Hij leeft en jaagt in groe
pen. Door het individuele vlekkenpatroon kan
Ter gelegenheid van 't 12'/,-jarig
bestaan van de „Doofpot" zal men
binnenkort een door de medailleur
Kutterink ontworpen penning kun
nen kopen voor minimaal f 12,50.
De opbrengst van deze, door Ko
ninklijke Begeer geslagen penning,
komt geheel ten goede aan
het „Max Tailleur-Reumafonds".
,.Hoofd"-motief van de penning is
het gelauwerde hoofd van moppen
tapper Max Tailleur, dat van een
passend randschrift is voorzien.
men elk dier afzonderlijk herkennen. Dr. Kühme
observeerde 'n groep van zes mannetjes en twee
wijfjes die tesamen 15 jongen hadden. Beide
moeders waren jaloers op elkaar en voch
ten om voorrang bij de verzoring van de jon
gen.
Ook stalen zij eikaars welpen. Wijfje nr.
1 bleek echter de baas te zijn, zij beet wijfje
nr 2 die harerzijds nauwelijks terugbeet.
Toch liet wijfje nr 2 zich door het optreden
van wijfje nr 1 er niet van weerhouden wel
pen van nr 1 weg te slepen en bij haar eigen
kroost te voegen. Voor het overige kon men
in de troep geen rangverschillen vaststel
len. Er was geen leider. Men deed alles collec
tief en gaf blijk van democratische gewoon
ten.
Ook de mannetjes hielpen bij de verzor
ging van de jongen. Zij pasten op en speel
den met hen. Iedere dag om klokslag 18
uur ging de groep op jacht met uitzondering
van één of twee dieren die als wachtposten
bij het hol met de jongen werden achtergela
ten. Precies om 6.30 uur 's morgens ging men
voor de tweede keer op jacht. Aan dit starre
„dienstrooster" werd stipt de hand gehouden.
Overdag lagen de honden in het gras en bekom
merden zich niet om de in de nabijheid gra
zende antilopen. Van 16 uur af gingen zij
steeds vaker naar hen kijken en om 18 uur
precies begonnen zijn hun aanval. Zij kunnen
hun buit tot op een kilometer afstand nauw
keurig herkennen. Hyenahonden vallen alleen
dieren aan wier schouderhoogte niet hoger
is dan één meter. Voor zebra's lopen zij weg.
Bij hun aanval op antilopen of gazellen ge
bruiken zij een zwerm- en omsingelingstak-
tiek. Iedere hond loopt daarbij eerst ach
ter een door hem uitgezocht dier aan, maar
houdt daarbij zijn mede-jachtgenoten nauw
keurig in de gaten. Is één van hen het door hem
uitverkoren dier al vrij dicht op de hielen, dan
gaan de anderen hem volgen, verminderen
hun snelheid en laten het dier dat zij zelf
volgden lopen. De antiloop tracht door een
zig-zag-beweging aan zijn belagers te ontko
men maar komt telkens de overige troep tegen,
die hem omsingelen. Het dier wordt een paar
keer in de flanken gebeten, moet tenslotte blij
ven staan en wordt dan door het gehele stel
besprongen en omlaag gesleurd. In tegenstel
ling tot de leeuwen bijten de hyenahonden hun
prooi niet dood. Zij rijten de buik van het on
gelukkige dier open en verslinden evenals de
meeste roofdieren eerst de ingewanden en in
nerlijke organen, terwijl het prooi langzaam
doodbloedt. Deze gruwelijke handelwijze heeft
de hyenahonden in de jachtliteratuur 'n slechte
naam bezorgd, maar volgens Dr. Kühme
maken zij zich niet aan de dagenlange on
verbiddelijke drijfjacht schuldig, die hun in de
ze literatuur worden toegedicht. De hyenahon
den jagen alleen voor hun onmiddellijke be
hoefte.
Af en toe mislukt de jacht en keren zij
met hongerige maag naar hun hol terug. Heb
ben zij hun prooi gevangen, dan verslinden zij
grote stukken vlees en trekken weer naar
hun hol. Daar beginnen de achtergebleven
wachthonden en jongen op de hun kenmerken
de wijze te bedelen. Dit geeft tot gevolg
dat de honden die aan de jacht deelnamen
bijna gedupeerde bank een universitaire oplei
ding in Oxford voor Stan en Ollie.
In het jaar 1765 gaan in Londen dertien vrou
welijke gevangenen, onder wie de mooie Pol
ly, scheep naar de Engelse koloniën in Ame
rika om daar als slavinnen verkocht te wor
den. Op hun schip „de Albatros", dat onder
commando van Kapitein Cooper staat, bevin
den zich ook Lord en Lady Gaveston, Anna,
en een groep misdadigers, die veroordeeld zijn
tot dwangarbeid in de koloniën.
Tijdens de reis weten Polly en haar vrien-
dinnen de manlijke gevangenen te bevrijden en
zij maken zich meester van het schip, geleid
door Dr. Bradley, een politiek gevangene, en
de messentrekker Galico Jack.
Dr. Bradley kan niet voorkomen, dat de be
vrijde gevangenen hun opgekropte haatgevoe
lens op de bemanning en de passagiers van
t schip, waarvan velen het leven verliezen, bot
vieren.
Dan wordt het schip overvallen door een
storm. De onervaren Galico Jack, die het bevel
voert, kan het niet bolwerken en dus bevrijdt
Dr. Bradley de gevangene genomen kapitein
Cooper om het schip te redden. Terwijl de
gevangenen naar het pirateneiland Tortuga
willen, stuurt Cooper het schip naar de kust
van Amerika in de hoop op Engelse bplp. AJs
de gevangenen dit ontdekken, nemen zij Cooper
en Bradley gevangen en willen naar Tortuga
varen. Het water en de proviand zijn echter
bijna op en dus besluit Galico Jack de vrou
welijke gevangenen overboord te gooien. De
vrouwen ontdekken dit plan en er ontstaat
een gevecht tussen de mannen en vrouwen.
Op dit ogenblik wordt het schip aangehouden
door een Engelse oorlogsbodem, die een einde
maakt aan het gevecht. Een avontuurlijke reis
vol gevaren is tot een einde gekomen.
Valmont en zijn vrouw Juliette zijn bijzonder
op elkaar gesteld; zij zijn er trots op dat
hun huwelijk stand houdt, terwijl verschei
dene van hun studiegenoten inmiddels geschei
den zijn. Zij geloven dat dit te danken is aan
hun verstandige, reële instelling.
Wetend dat vele getrouwde mensen moei
te hebben met hun natuurlijke passies voor an
dere leden van de andere sekse en dan psychisch
uit hun evenwicht geraken öf hun huwelijks
partner „bedriegen" - zijn zij overeengeko
men elkaar toe te staan zich uit te leven.
Van „bedriegen" is er in hun huwelijk nooit
sprake, omdat zij elkaar deze dingen openlijk
vertellen. Voorwaarde is, dat deze dingen tij
delijk zijn en dat het „hart" er nooit bij be
trokken raakt.
Maar het „hart" valt niet te regeren. Ju
liette en Valmont lopen steeds kans de der
de partij in hun spel groot verdriet aan te doen.
Wanneer bovendien de wederzijdse open
hartigheid hen begint te drijven tot een prat
gaan op gemaakte veroveringen, geraken zij
op een noodlottige weg.
de door hen opgeslokte prooi weer uitspuwen
en voor de achtergebleven dieren neerleg
gen. Deze werpen zich daarop even gulzig,
maar zijn hunnerzijds te allen tijde eveneens
bereid het verslondene weer uit hun maag om
hoog te brengen indien een lid van de groep
te kennen geeft, dat hij nog honger heeft. De
buit wordt aldus gelijkmatig over de gehele
groep verdeeld. Daarbij kon geen verschil tus
sen mannetjes en wijfjes worden vastge
steld. Ieder kreeg een gelijk deel. Het be
delen of vragen is een ritueel, dat bestaat
uit het beroeren met de lippen van eikaars
snuit, daarbij leggen de beesten hun grote
oren vlak aan hun kop. Men bijt niet naar
elkaar, ook niet wanneer een hongerig dier
een ander het vlees uit de bek rukt. Het be-
delritueel remt de agressie. Zelfs wijfje nr 1
beet haar concurrente nr. 2 niet wanneer
dit om eten vroeg. Alvorens zij op avondjacht
gaan, kruipen de dieren dicht tegen elkaar
en likken elkanders snoeten. Dit snoeten-con
tact is het voornaamste middel van sociaal
contact. Er viel geen enkel streven naar ver
betering van rang te bespeuren. Alle hyena
honden hebben dezelfde rechten en dezelfde
plichten. Dr. Kühme vermoedt dat men hier
te maken heeft met eenzelfde gedragspatroon
als bij de oermensen heeft bestaan. Ook dit
berustte op arbeidsdeling en voedingsgemeen
schap. Tegen over elkaar zijn alle hyena
honden even vriendelijk, het gekibbel der wijf
jes om de verzorging der jongen buiten be
schouwing gelaten. Of de mensen ooit op de
zelfde wijze vriendelijk jegens elkander wa
ren? Zo dit het geval was, zij schijnen het
sedertdien te hebben verleerd.
