r0°l:
\n
FILMNIEUWS
ACTIE ZWARTE ZES
Volksuniversiteit Rijssen presenteert
programma
De Antoon Coolen Keur-Omnibus
Avontuurn van n Baron op Zee
Links uitwijken bij ingehaald worden
ill
■■■■■■■II,
H. Kreijkes burgemeester
van Eenrum
wmmmwmm,
40 jaar geleden
schreef het W. v. R.
Overijssels Philharmonisch
Orkest concerteert
S treekschrij ver
Novellen en romans
Nutsspaarbank
Benoemd
Vrijdag en zaterdag:
La Dolce Vita
het zoete leven)
De goede moordenaar
Hun grond verwaait
EVEN PUZZELEN
Ouclers, ken uw taak
Kinderen op weg
naar school
De man met het
Jan Klaassenspel
De vrouw
cle zes
met
slapers
Vrijdag 11 september 1964
Pagina 5
De Antoon Coolen Omnibus die in 1955 verscheen,
was, zelfs in de populaire reeks Omnibussen, een op
merkelijk succes. Immers, boeken als „Dorp aan de
rivier", „De drie gebroeders" en „Herberg in 't Mis
verstand", die in deze Omnibus waren opgenomen,
behoorden tot de geliefde lectuur van duizenden in
den lande. Het behoeft dan ook niemand te verbazen
dat juist naar deze Omnibus bijzonder veel navraag
is geweest hoewel er enkele weken na verschijning
geen exemplaar meer te leveren was.
in0!
De in Rijssen langzamerhand bekend gewor
den Volksuniversiteit heeft haar programma'
1964-1965 gepresenteerd. Herinneren wij ons
de voordrachten en lezingen die het bestuur
der V.U. in de afgelopen jaren heeft ver
zorgd, dan kunnen wij niet anders verwach
ten of ook dit seizoen zal de V.U. haar le
den weer goede avonden bezorgen.
Dit seizoen zal veel aandacht besteed wor
den aan hedendaagse onderwerpen.
Op 18 september komt de heer J. P. Strij-
bos, die grote bekendheid geniet door de ma
nier waarop hij over zijn buitenlandse reizen
weet te vertellen, spreken over Nieuw-Zeeland.
Drs. G. de Lange van de Rekkense Inrich
tingen komt op vrijdag 23 okt. spreken over
„De nozems in de hedendaagse santekraam".
Het samenstel van planeten en hemellicha
men is een onderwerp dat velen zal interes
seren. De heer J. Kamperman uit Olst zal
op vrijdag 20 november de V.U.-leden voor
lichten over deze belangrijke materie, als
hij spreekt over „Kunde der Kosmos".
„Van plankton tot plastic" is het onder
werp dat „Shell Nederland" op vrijdag 15
januari 1965, door middel van voordracht en
film uit de doeken zal doen. Op deze avond
zal duidelijk gemaakt worden hoe micros
copisch kleine dierlijke en plantaardige or
ganismen in de oertijd, via de vorming van
aardolie, er toe heben meegewerkt dat wij he
den profiteren van de plastic.
Op 19 februari d.a.v zullen enige interessan
te films worden vertoond. De V.U. wil het
seizoen besluiten met een voordracht van Dr.
H. de Mol van Otterloo. Aan de hand van
dia's zail deze, in Rijssen beminde arts het
onderwerp „Israël-Bijbelland" behandelen. Zo-
11 september. Toen het zoontje van
den turfhandelaar M. uit de Boom
kamp bij Van L. op Elta heden mid
dag turf bracht, werd hij aangevallen
door een grooten jachthond, die hem
tegen den muur drukte en vervolgens
in den hals beet. Aan de vrouw des
huizes gelukte het slechts met de
grootste moeite het dier van de knaap
af te trekken, die tenslotte nog in den
pols werd gebeten.
De jongen was zoodanig verwond, dat
hij geneeskundig behandeld moest
worden.
als bekend hebben de heer en mevrouw de
Mol van Otterloó een reis naar Israël gemaakt.
Hun ervaringen en indrukken van dit land
zullen zij voor de leden der V. U. weergeven
op vrijdag 26 maart.
Voor verdere bijzonderheden leze men de
advertentie elders in dit blad.
In ons blad van vorige week vermeldden
wij de benoeming tot burgemeester van
Eenrum, van onze oud-plaatsgenoot de
heer H. Kreijkes, thans gemeentesecre
taris te Havelte. Door omstandigheden
was het ons toen niet mogelijk bij dit
artikel een foto van de heer Kreijkes te
plaatsen Het verheugt ons dat wij thans
in staat zijn deze foto alsnog te kunnen
plaatsen.
Vrijdag 25 september a.s. komt het Over
ijssels Philharmonisch Orkest onder leiding
van Jan Brussen weer het jaarlijkse gemeen
telijke subsidie-concert verzorgen in het Park
gebouw te Rijssen.
Voor dit concert heeft het orkest wederom
een bijzonder mooi programma samenge
steld. De avond wordt geopend met de be
roemde Egmont-ouverture van Beethoven en
besloten met een niet minder populair werk
van Mozart, n.l. met diens Jupiter-symfonie.
Beide orkeststukken alleen zijn reeds over
al meer dan voldoende om een grote schare
luisteraars te doen opgaan naar de concert-
zaai, de muziek van beide grootmeesters spreekt
immers een taal die door elk muziekliefheb
ber direct wordt verstaan. Tussen deze beide
muziekstukken speelt het O.P h.0. een bril-
lant concert voor twee fluiten en orkest van
de Italiaanse operacomponist Cimarosa en
de populaire Balletsuite no. 1 van de Oosten
rijkse componist Gluck in de bewerking van
Mottl. Solisten in het fluitconcert zijn de le
den van het orkest Roswitha van Dijk en Piet
Reijns. Cimarosa en Gluck mogen dan mis
schien minder bekende namen zijn dan Beet
hoven en Mozart, hun muziek is niettemin
boeiend en in staat veler harten sneller te
doen kloppen. Al met al belooft het weer een
avond te worden van zeldzaam muziekgenot.
Ofschoon geboren in het Zuidlimburgse Wyl-
re, in 1897, was Antoon Coolen een echte
Brabander. Vader en moeder Coolen, die uit
Brabant afkomstig waren, trokken met de
driejarige Antoon weer naar him geboor
testreek terug. Tot 1903 woonde hij in Zeven
bergen, daarna in het Peeldorp Deurne. Hij
ging naar de lagere school en bezocht later
het gymnasium bij de norbertijnen in Hees-
wijk.
Na beëindiging van zijn schooltijd ging hij
als volontair op een drukkerij werken. Daar
na ging hij in de journalistiek, eerst in Eind
hoven, later in Maastricht en Hilversum.
In 1938 vestigde Antoon Coolen zich met zijn
gezin in het Kempendorp Waalre, waar zijn
landhuis aan de rand van het bos stond.
Antoon Coolen was een typische streekschrij-
ver. Brabant kende hij als geen ander en
talloos zijn de sprookjes, legenden en verha
len uit de rijke Brabantse folklore, waaraan
hij met zijn pen nieuwe glans verleende. Ook
zijn romans hebben de Brabantse mens tot mid
delpunt, de primitieve toestanden en ont
stellende armoede kende hij uit eigen omge
ving.
Zo moeilijk Coolen te bewegen was over
zichzelf te vertellen, zo uitbundig was hij als
het over zijn geliefde Brabant ging. Hij was
trots op de culturele en materiële ontwikke
ling van de vroeger zo armoedige Peel en hij
Min vaa hef 't grütste gedeelte van zin
leawn verraejsd en as jongn he'k uurn lang
noar um elustrd, 's oawns biej en heard.
Zo he'k neet alleeneg nen gees den 't geame
alle dinge in de weald wil zeen en oondr-
zeukng, mer 't raejzn zit miej ook in 't blood.
Nen oom van miej, nen majoor, ha dat wa
duur en zear dat 't langn tied ne vroage har
ewes of oet 't doons dat meij op de hoed
wasn, hüere of vearn zoln worn. Van iedre
geleangnhaejd um dr op oet te trekng maakn
ik dan ook gebroek en 't meeste druemn ik
dr van um met 'n skip met te goan Mer in 't
hoes vuenn ze miej nog te joonk en ik kon
gin toostemmege krieng tot 't nen keer nen
oom op bezeuk küm den't zeekaptein was en
begriepm kon wo groot min velangn was um
met um met te goan. Hee kreeg 't terechte
en ik zol op zin skip kftmm as metrooze op
ne raejze noar Ceylon.
Dat is 'n laand woer 't de zunne der heete
op braandt en ik wür duur ne kunnegaejd
doar gentr van minnen oom oetenuegd um
nen dag op jach te goah. Viej gungn de weeldr-
nis in en minnen moat den't an de hette ge
woon was, kon rap vedan, mer ik veuln wo
lengr wo mear minne beene en bleef geduu-
reg mear achtr. In 't les kon'k neet wietr
en zat miej kot an ne rivierkaante um wat
oet te rüsn en keek ouwr 't waatr mer op
eenmoal huern ik gedruus achtr miej. Ik kie-
ke umme en zee wo't nen ontzaglek grootn
leeuw, met 'n bek wied lüs op miej of gal-
loppeert. Non wus ik genog van leewn of
um te begriepm dat e miej dee riege mach-
tege taane neet leut zeen in de meanege da'k
taanndoktr zol wean. Ik besafn da'k in een
leawnsgevoarleken toostaand was en ik zeg
ge oe, dat dat neet angenaam is. Min jaagr-
blood leut miej hoaste, zoondr da'k de ge-
dachn dr biej bepoaln, min gewear griepm
en ofskeetn, mer dr zat haagl in en 't maakn
'n leew alleeneg nog helleger en weeldr. Wa'k
toew deer was neet alleeneg belachelijk en
nen jaagr as miej tot skaande, mer 't kon miej
ook neet baatn: ik prebeem vuur um vot te
loopm! Noar 't waatr! Kot achtr miej
huern ik zin gesnoef en de ennegste mueglek-
haejd dee 't meij nog in de gedachn küm, was
dat 'n koonek van alle deers mueglek nen
ofkear zol hebm van waatr en umda'k nog
wai reedlek good zwemm kan, zol dat miej
dr oet künn Helmp.
Mer nüwkes ha'k eenn voert dr in of daor zag
ik oet de deepte opkomm 'n kop van nen
krookedil zoo groot a'k noojt eweetn ha dat'r
bestuenn op disse weald. En hee deer 'n bek
ook a wied lüs of e biej 'n taanndoktr was.
Verearde daames en hearn dee 't noar miej
lustrt. Deankt oe in minnen toostaand. Achtr
miej 'n leew, vuur miej 'n krookedil! En
vuur baejde moonsters wa'k neet nen Baron,
van Münchhausen, in de heele weald bekeand,
nea ik was vuur uer alleeneg 'n stukke
vlaejs voor! Ik, Baron van Münchhausen -
voor vuur gevretteg gedeerte! Met ook in
disn toostaand woarkn min vestaand en toew'k
geveul ha dat 'n leew zinnen lesn sproonk e-
nümm ha, um miej an bülle te maakng sprung
ik an de kaante. Ik deer niks aans as 'n poar
trad an de kaante goan, skoonwal 'n skrik
miej hoaste neet lengr toostuen oarns benul
van te hemm. Mer ik vernüm niks! Dr
wür neet in miej ebetn of an miej eskuurd ofe-
kawd. Zearte ha'k ook neet en zo gangs
kree'k minne gerustegaejd wierumme en wat
zag ik? 'n Leew ha zik vaste' woarkt in 'n
bak van 'n krookedil en baejde moonstrs deern
uer beste um wier van mekaandr lüs te komm.
Met griep ik min jachmes en maake daor-
met 'n leew tot 'n liek en met 'n kolf van min
gewear staamp ik um zodüeneg in 't haalsgat
yan 'n krookedil dat den noa 'n poar menuutn
estukn was.
Minnen moat den 't neet begreep woer'k
bleef en bange was, dat miej wat passeerd
was, küm dr ouwrr too en was noar bliej
dat e miej zoondr maankemeant wier zag. Hee
wuenks miej gelukke en viej gungn 'n krooke
dil opmethn, neet meendr as veerteg voot en
zuewn duum.
Toew't 'n koonek huern wat oons ouwrkümn
was, stuern e van zin volk dr hen um de
baejde deers op te haaln. Van 't vel van 'n
leew maakn nen boontwaorkr vuur miej 'n
poar tabakzakke. 'n Krookedil wür opezat en
steet non in 't Rieksmezeeëm in Amstrdam,
woer 't een van de dinge is, dee 't meeste
trekt, 'n Bewoakr, nen man van weejneg
vestaand, mees bek en boek, vetealt an
ledr en eene wodüeneg ook dat moonstrdeer
moores eleard hebbe. Jamr genog dut e dr
zoovulle van zinne eengne bedeanksls biej,
dat de leu ook ouwr min machteg jaagrsbe-
drief an 't twiefeln komt. Zoo vetealt e dat
'n leew zik heelndal duur 'n krookedil hene-
vretn hef en dat toew 't zinnen koppen dr an
'n achtereane oet küm, 'n hoogwelgeboorn
hear Baron - zoo neumt miej aaltied - den
ofehüwn hef met nog dree voot aan 'n stat van
'n krookedil.
En dat deer zol towT e zag dat e nen bol-
krookedil ewüm was, zoo heileg wean ewüm,
dat 'n HWGHear Baron zin jachmes oet de
haane treuk en duursloekn, zo weeld dat 't
um duur 't hatte gung woer "t e van stürf.
Minne verearde hearn iej wilt wa geleuwn
dat de skandaalege luengne van den keal miej
vedreet doot. In disn tied van ongeloof
munn de leu dee 't nüw nemt met de worhaejd
eëard worn en neet in ne lieste worn ezat
van onwieze groosprekkerieje.
beijverde zich in woord en geschrift om het
zijne aan deze ontwikkeling bij te dragen.
Toen de kinderen het huis uitgingen (de
Coolens hadden drie zoons: Stijn, Guido en
Felix en u mag drie keer raden naar wie
ze genoemd zijn) liet Antoon Coolen een
kleiner huis bouwen. Ergens in het bos.
Aan de rand van het bouwland, stond
een simpele werkhut, een eenvoudig hou
ten huisje met een groot raam, een houten
tafel en een salamandertje. Hier werkte hij
in de stille sfeer van zijn geliefde Kempen-
land, tot een tragisch ongeval in 1961 aan
deze rusteloze activiteit een abrupt einde
maakte.
Vooral onder invloed van de Vlaamse schrij
ver Hendr. Conscience en Stijn Streuvels is An
toon Coolen tot de literatuur gekomen. Zijn
eerste werk werd gepubliceerd in het jongeren
tijdschrift „Roeping" dat in 1922 was opge
richt. In 1933 sloot hij zich echter aan bij
„De gemeenschap", de bekende groep van
vooruitstrevende katholieken, die ook mensen
als Marsman, Helman, Bordewijk en Den
Doolaard heeft aangetrokken.
Antoon Coolen schreef aantrekkelijke no
vellen, later vooral romans. De stof ervan
ontleende hij voornamelijk aan de landelij
ke omgeving van zijn jeugd in Oost-Brabant.
Zij beschrijven het leven van de boeren en de
veenarbeider in de Peel. Ook schreef hij twee
doktersromans, die deels aan de bovenloop
van de Maas, deels in Friesland spelen.
Verder heeft de schrijver zich steeds aange
trokken gevoeld door het toneel, de legende en
het sprookje. Er zijn heel wat toneel en open
luchtspelen van zijn hand verschenen, evenals
bundels sagen, legenden en sprookjes. Dat
laatste wijst er al op, dat Antoon Coolens
liefde uitging naar de uitingen van het volk.
Hij kende het leven van de boeren en de ar
beiders door en door en ook het land waar
zij opgroeiden en dat hun wezen bepaalt.
Dit gepaard aan zijn groot en zuiver vertel-
In de maand augustus werd bij de nutsspaar-
bank Almelo bijkantoor Rijssen ingelegd een
bedrag van 339.944,46 en terugbetaald
200.380.03.
In deze maand werden 98 nieuwe spaarre
keningen geopend.
Mej. Bouwman te Groningen werd benoemd
tot lerares aan de Chr. Landbouwhuishoud-
school te Rijssen.
Marcello een nieuwtjes jager en schrijver
van een schandaalkroniek, volgt in een heli
kopter met andere persmensen een ander hef-
schroefvliegtuig, dat aan een lange lijn éen
christus-beeld vervoert over de koepel van
de St. Pieter en andere kerken naar een
nieuw edehuis. waar het beeld bovenop ge
plaatst moet worden.
De persfotografen in de helikopter beijveren
zich panoramische plaatjes van het pauselij
ke Rome te schieten, maar tenslotte maken
zij ook foto's van een gijoepje zonnebadende
meisjes op een dakterras. Van dat moment
richt Fellini zijn camera's op het anddere
Rome, het Rome vande Via Veneto en alles
wat daarmee te maken heeft.
Later zien we Marcello met Emma op het
platteland nabij Terni, waar hij voor zijn krant
een sensationeel verhaal moet verslaan van
twee leugenachtige kinderen, die beweren,
dat zij de Maagd Maria hebben aanschouwd
en daarmee grote massa's gelovigen trekken.
Na nog enkele episoden eindigt de film in
een villa van een filmster nabij de badplaats
Fregene, waar tijdens een bizar feest de
gastvrouw een strip-teasedans uitvoert.
iiiHiiiiitiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiuniiiiiiiiiiiiililliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiaiiiiiiiiiiii
bij duizenden en
talent, heeft zijn romans
duizenden bemind gemaakt.
In de ANTOON COOLEN KEUR-OMNI
BUS zijn opgenomen: De goede moordenaar,
Hun grond verwaait, De man met het Jan
Klaassenspel en De vrouw met de zes slapers.
is het verhaal van een grote lobbes van een
vent die getrouwd is met een nietig, onaan
zienlijk vrouwtje. De man pleegt een moord
en moet zijn straf uitzitten. Het achtergeble
ven vrouwtje, dat de reputatie heeft niet
helemaal goed snik te zijn, verdedigt hem
zó hardnekkig tegen de dorpsbevolking, dat
men hem al gauw „de goede moordenaar"
gaat noemen. De roman is daardoor met na
me ook het boek geworden van de vrouw,
die, wachtende op haar man, vele levens moet
leven, maar die hem vergeeft met de groot
ste genade waarover een mens kan beschik
ken.
Johannes van Gdch is een keuterboer, die
met berekening en overleg door zijn hu
welijk twee kleine bedrijfjes weet samen
te smelten tot een iets groter bedoening. Dan
komen er kinderen: Lodewijk, Bertus en
Friedus. Deze zoons vormen een deel van
zijn toekomstplannen: uitbreiden, land bijko
pen, een écht boerenbedrijf bezitten. Een keu
terboer leeft echter altijd aan de rand van
de ondergang, elke misoogst is een onmid
dellijke bedreiging van zijn naakte bestaan.
Dan ziet Johannes zich een voor een zijn
steunpilaren ontvallen. Lodewijk wil priester
worden en gaat studeren, en ook al blijkt hij
geen roeping te hebben boer worden kan hij
niet meer: hij gaat naar kantoor in de stad.
Bertus voelt zich niet aangetrokken tot het
werk op het kleine eigen bedrijf: ook hij gaat
naar de stad, als fabrieksarbeider. Wanneer
tenslotte de jongste zoon met de noorderzon
naar België vertrekt om daar het nevelachti
ge beroep van „koopman in textiel" en „con
ferencier" uit te oefenen, blijft de oude man
nilll!lll!l j|;il
Zou de man, die door de grote zwarte auto naar de middenberm wordt ge
drukt, zijn wagen nog in bedwang kunnen houden? Het is te hopen van wel,
anders wordt er weer een middenberm-ongeluk aan de lange lijst toegevoegd.
Veel van dergelijke ongelukken op de autosnelwegen vinden er hun oorzaak
in; dat inhalende auto's van de weg worden gedrongen door plotseling naar
links uitwijkende voertuigen. Links uitwijken bij ingehaald worden" is één
van de ernstige fouten,' die het Verbond voor Veilig Verkeer en de Surveillan
ce-groep Auto Snelwegen van de Rijkspolitie (beter bekend als de „witte Par-
sche patrouillesin hun gezamenlijke Actie Zwarte Zes bestrijden. Om on
gelukken te voorkomen, is het noodzakelijk alvorens men gaat inhalen er
zich door middel van zijn spiegels goed van te overtuigen, dat de achterlig
gende linkerweghelft vrij is.
Horizontaal:
39
waterdier
2
zoen
40
por
4
danspartij
7
voegwoord
Vertikaal:
10
lidwoord
1
jaargetijde
11
steeds
3
klein kind
13
huif voor jachtvalk
5
reeds
15
waswater
6
eetgerei
16
gevulcaniseerd
8
numero
caoutehoue
9
bootje
17
gravure
10
zangnoof
19
niet gebonden
12
met stiknaden
20
flets en mager
13
officier
22
jongensnaam
14
schietwapen
23
bloem
15
schrijver
24
koor en koorzang
18
gesloten
25
nieuw (Gr.)
21
plaats op Veluwe
27
iets
24
alarm werktuig
29
soort antilope
26
paradijs
30
voorzetsel
28
gebak
32
deel van oor
31
ons inziens
33
open bospdek
34
zangnoot
33
vogelprodukt
36
Chin, munt
38
bijwoord
37
ogenblikkelijk
2,
3.
4.
5.
Ouders van kinderen, die voor het eerst
naar school gaan moeten hun kinderen heipen
en opvoeden tot een goed verkeersgedrag. Dit
is niet zo eenvoudig en gemakkelijk als vele
ouders wel denken; zij doen er daarom ver
standig aan hun kinderen, vooral als ze naar
de kleuterschool gaan, te begeleiden en hen
verder goed in 't oog te honden.
Stapje voor stapje zullen de kinderen geleid
moeten worden naar een zelfstandig goed
verkeersgedrag.
De volgende punten, die altijd van toe
passing blijven, kunnen daarbij, aldus de
Nederlandse vereniging Bescherming Voet
gangers en het Verbond voor Veilig Verkeer,
als richtlijn dienen.
1. Geef altijd het goede voorbeeld, ook in
het verkeer.
Zoek de veiligste weg naar school; dat is
niet altijd de kortste.
Wen de kinderen er aan op de stoeprand
stil te staan alvorens over te steken, en
naar alle kanten goed uit te kijken.
Wen de kinderen er aan niet de rijweg
over te hollen.
Laat het voor een kind een goede gewoon
te worden gebruik te maken van de zebra
paden op de route naar school. Geef zo
nodig uitleg van de bedoeling van voet
gangers- of verkeerslichten en de tekens
van de politieagent.
6. Is er geen zebra in de omgeving, wijs
de kinderen er dan op, dat het nooit tussen
of achter stilstaande auto's vandaan mag
oversteken. Leer de kinderen op die plaat
sen oversteken, waar het zelf voldoende
uitzicht heeft, en waar het door het rij
dende verkeer goed en tijdig kan worden
gezien!
7. Wen de kinderen er aan op buitenwegen
zonder voet- of rijwielpad aan de linker
kant van de weg te lopen.
TENSLOTTE NOG DIT.:
Veel kleuters fietsen zonder toezicht op de
rijweg. Vooral op het platteland is dit een
dagelijks verschijnsel. Daar gaat het kind op
de fiets naar school, omdat de afstanden dik
wijls groot zijn.
De ouders dienen echter te beseffen dat dit
absoluut onverantwoord is.
Onderzoekingen hebben n.l. uitgewezen,
dat een kind onder het negende jaar niet
„rijp", is om als wielrijdertje zelfstandig deel
te nemen aan het verkeer.
ontgoocheld achter. Wel kome'n de jongens,
de een na de ander terug, maar zijn vrouw
sterft en Johannes van Goch beseft bitter,
dat er van zijn verwachtingen niets terecht is
gekomen.
is een romantische novelle. In het leven
van de stugge gesloten Nolda en haar vader,
die deze eigenschappen in nog* sterkere mate
bezit, komt plotseling de figuur van een reizen
de poppenspeler, Nolda's vader staat sterk
afwijzend tegenover de man en blijft dat doen.
Hij vindt hem een fantast, die dan bovendien
nog drinkt, zogenaamd om inspiratie op te
doen, voor zijn spel. Maar Nolda komt in
de ban van de man met het Jan Klaas
senspel. Hierdoor ontstaat grote verwijdering
tussen vader en dochter. Op meesterlijke wij
ze leidt Antoon Coolen de lezer naar een
tragische climax.
>lllll!lllll!lllllllIlli:illillll!l!llllll!IIIUIIIili:illll!Illll!lllllll;UIIIII|iil I I I l l il il l llllll
llllll
itiiicii.fniüiiji^iiiiciiiiiii
een van Coolens laatste romans. Het is een
plezierig verhaal, dat zich afspeelt rondom
een middeleeuws kasteel, eigendom van de
laatste (vrouwelijke) telg van een adellijk
geslacht. Zij brengt hier haar zonnige jeugd
door, beleeft er haar grote liefde met -een ver
re neef en keert vele jaren later als vroeg
vergrijsde vrouw terug op het kasteel, al
leen met een huishoudster. Na een gruwelijke
nacht komen de gemeenteontvanger en 5 an
dere mannen om beurt de wacht houden in het
holle e nangstaanjagende gebouw. Oeze 6 „sla
pers vertegenwoordigen zes uiteenlopende
mensentypen en mensenlevens. Het dorp ziet
alles op 'n afstand gebeuren, leeft mee, ver
moedt van alles, maar weet nooit bet ware.
En dat weten ook de zes slapers niet.
Totdat de onthulling bij de dood en de be
grafenis van de kasteelvrouw eindelijk de sluier
oplicht die over haar wonderlijke eenzaam
heid heeft gelegen.
