Organen - een smakelijke
vleesafwisseling
Filmnieuws
WEKELIJKSE PUZZEL
Westduitse steden in strijd
met het verkeer.
„Dode Lente" onthullingen
over insectenbestrijding
Chemische middelen die mens
en dier bedreigen
V.V.V. ONTSPANNINGSAVOND
dames Helancabroeken f IA 75
les
de Lange
m@i
Vijt voor twaalt maar nog alle kansen tot en met dinsdag
Fracasse, de onover
winnelijke musketier
00%%%Hwii0n
ENIGE UITWEG: ONDER DE GROND
Genesis? Onbekend
Vijand èn vriend worden gedood
Chemische bestrijding
Dodelijke vergiften
Zieke mensen
Dinsdag 4 febr., 8 uur - TONEELUITVOERING
TELEFOON VOOR MENEER
TELEGRAM VOOR MEVROUW
Vrijdag 31 januari 1964
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 5
yiwll IGUPIAIDIX
CHA
EIOIEL
IfïïïïïïiïïïïïïïïïTïïïïïïïïïïïïffïïïtïTTïïïïïïïïïïïTïïïï
in alle kleuren en maten B
Verder restanten voor belachelijk laqe prijzen
Elsenerstraat 70-72
Heeft u ook wel eens zo'n dag, dat u he
lemaal niet weet wat voor vlees u bij de
slager zult kopen? Laat dan uw keus eens op
een van de organen vallen, 't Hart, de nier
tjes en ook de andere organen zijn maar al
te dikwijls in het vergeetboekje geraakt.
Komt dit, omdat u ze een beetje eng vindt
of eenvoudig omdat ze u onbekend zijn?
Misschien heeft u altijd gedacht, dat hart
alleen bestemd is voor de hond en tong voor
het maken van tongworst. Probeert u eens
de onderstaande gerechten; u zult bemer
ken, dat ze een zeer smakelijke afwisseling
geven op het thema vlees. Niet alleen bij de
warme maaltijd, ook op de boterham heel
lekker.
Recepten voor 4 personen
Gebakken lever.
Lever neemt u misschien al wel eens.
Maar blijft hij bij u ook heerlijk mals? Ge
makkelijk is het niet om lever goed te bak
ken. Lever behoort kort (plm. 7 a 10 minu
ten), maar niet snel gebakken te worden;
op een laag vuur dus. Neem daarom ook
niet te dikke plakken. Vindt u de lever gauw
wat droog, bakt u dan eens enkele plakjes
ontbijtspek mee, plm. 50 a 100 g voor 4 per
sonen. De lever droogt minder snel uit en
de smaak is uitstekend.
Ook een goede combinatie is lever met
kerrie en appel. Denk er eens aan, wanneer
u spaghetti of maccaroni op het menu hebt.
4 plakken lever, zout, peper, plm. 3 theele
pels kerrie, 1 appel, plm. 50 g (plm. 3 eet
lepels) boter of margarine.
De lever inwrijven met zout, peper en ker
rie. De boter of margarine lichtbruin laten
worden, de lever erin leggen en aan beide
kanten dichtschroeien. De lever zachtjes
gaar en bruin bakken in 7 a 10 minuten. De
appel schillen en in kleine blokjes snijden.
De appel de laatste 2 minuten even mee bak
ken. De jus afmaken met water.
Kalfshart in bruine saus
Een kalfshart van plm. 300 g, 25 g mager
vers spek, 25 g (2 eetlepels) boter of mar
garine, peper, zout, 1 uitje, 1 worteltje, sel
derij of peterseliegroen, 1 laurierblad, (tijm,
foelie) Vs 1 (ruim 3 kopjes) water, 40 g (6
eetlepels) bloem, aroma of pikante saus.
Het hart en het spek met een scherp mes
in dobbelsteentjes (laten) snijden. Het hart
inwrijven met peper en zout. Het spek lang
zaam in de boter of margarine uithakken.
Het hart toevoegen en in het vet aan alle kan
ten even dichtschroeien.
Hét uitje schoonmaken en klein snijden.
Het worteltje schrappen, wassen en in plak
jes snijden. De selderij of peterselie wassen
en kleinsnijden. De verse en gedroogde kruiden
bij het hart voegen en even meebakken. Dan
het water toevoegen en het hart in 2lk
3 uur zachtjes gaar stoven. De bloem in een
droge koekepan zachtjes, onder af en toe heen
en weer schuiven met een vork, hazelnoot
bruin laten worden. De gebruinde bloem met
een beetje bouillon van het hart tot een
glad papje aanmengen. Wanneer het hart gaar
is het vocht binden met het bloempapje.
De ragout afmaken met fijngesneden selde
rij of peterselie, aroma of pikante saus en
desgewenst enkele theelepels tomatenpuree of
ketchup.
Gemarineerde nier
plm. 300 g kalfs-, runder- of varkensnier,
zout, peper, het sap en de schil van 1 grote
(pers) sinaasappel, 1 laurierblad, 1 kruidna
gel, foeli, 1 worteltje, stukje ui, peterselie,
plm. 50 g boter of margarine.
De nier van vetweefsel (laten) ontdoen en
in plakken (laten) snijden. De sinaasappel
uitpersen en het sap aanvullen met water
tot 1 dl. Laurierblad, kruidnagel een stukje
foelie, het klein gesneden uitje en worteltje en
een takje peterselie bij het sap voegen. De
plakken nier inwrijven met peper en zout.
De nier in dë marinade leggen en zo een nacht
of tenminste 1 uur afgedekt laten staan.
Na het marineren de nier goed laten uitlekken.
De boter of margarine lichtbruin laten wor
den en hierin de plakken nier langzaam gaar
en aan beide kanten bruin bakken. Baktijd
van kalfs- en varkensnier plm. 15 a 20 minu
ten, van rundemier plm. SU uur. Op het laatst
de geraspte schil van de sinaasappel even
meebakken. De jus afmaken met de marina
de en eventueel nog wat water.
Stoofschotel van bonen met tong.
1 varkenstong met keelstuk (plm. 400 g)
zout, plm. 350 g witte bonen, plm. 2 liter
water, peper, (tijm, foelie, laurierblad, peter
selie of selderij) stukje ui, 2 a 3 aardappe
len, 250 g wortelen, plm. 250 g groene of
gele savooiekool, plm. V: kg prei.
De witte bonen een nacht in het water
weken. De tong wassen en opzetten met het
weekwater van de bonen, zout, de gedroog
de kruiden, het kleingesneden uitje en wat
peterselie en of selderij. De tong SU 1 uur
voorkoken. De geweekte bonen toevoegen en
het geheel nog plm. 1 uur koken tot de bo
nen gaar zijn. De aardappelen en groenten
schoomaken en wassen. De aardappelen,
wortelen en prei in stukjes snijden, de kool
fijn snipperen. De aardappelen en groenten
de laatste 15 minuten met de bonen en de
jiiiiiiiililllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiliiiHiiiiiiiiiiiiiniiitiiiiiiiiiJiiiiin
riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiKiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiBuiiiifir
Baron de Sigognac, een onverschrokken,
maar verarmd edelman, komt op een dag in
contact met een reizend toneelgezelschap.
Hij verleent de artiesten gastvrijheid en als
zij merken in welke armoedige omstandighe
den de Sigognac leeft, overreden zij hem met
hen mee te trekken.
Tijdens hun tocht door de provincie komt
een van de artiesten te overlijden. De liefde
voor Isabella is voor de Sigognac een reden
om bij de artiesten te blijven en nu een van
hen door de dood is weggevallen, neemt hij
zelfs diens plaats in. Voortaan treedt hij op
als „Kapitein Fracasse".
tong mee koken. Wanneer alle ingrediënten
gaar zijn het vocht afgieten. Het gerecht mag
enigszins vochtig zijn. De tong er uithalen
en pellen. Het vlees van het keelstuk ne
men, in kleine stukjes snijden en door de
bonen mengen. (De stoofpot afmaken met
fijngesneden peterselie en-of selderij en even
tueel wat peper en zout). De tong voor de
volgende dag bewaren of in plakken snijden
en op een schotel of in een schaal leggen, met
de bonen en de groente er omheen. Een ge
deelte van het kooknat er apart bijgeven. Van
de rest kan een heerlijke soep gemaakt wor
den.
•K 4
4 4
4 4
4
41
4
4
4
•H
4
4
4
4
4
4
4
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
41
HORIZONTAAL:
I armoedige woning
7 meervoud
9 meisjesnaam
10 oudste
11 gezondheid!
14 strijdperk
17 tapijt
18 begin van autorijden
18 ridderlijk spiegelgevecht
21 herderstasje
27 kleinnood
28 appelsoort
30 huisknecht
31 bloem
32 landbouwwerktuig
33 open bosplek
35 pers. voornaamwoord
36 bedevaartplaats
VERTICAAL:
1 stad in Rusland
3 trap
4 grap
5 schoeisel
6 flink voor zijn leeftijd
8 gemeen
10 vlug
12 gevlochten weefsel
13 Trans Eur. Express
15 volgroeid
16 sierlijk
20 klam
21 minderwaardig
22 wortel
23 select gezelschap
24 onbebouwd
25 onderricht
26 gekneed mengsel
27 plaats
29 verlangen
34 godsdienst
OPLOSSING VORIGE PUZZEL
HAMBURG, - De met twee miljoen inwo
ners grootste en met 1 auto op 7 personen
verkeerrijkste stad van de Duitse Bondsre
publiek, beleefde dezer dagen in de binnen
stad een verkeerschaos. De reden hiervoor:
de straten en bruggen rond het centraal sta
tion, die toegang geven tot de belangrijkste
verkeersaders naar de buitenwijken, werden
voor enkele maanden voor het gemotoriseerde
verkeer afgesloten, omdat men behalve met de
uitbreiding van de ondergrondse ook is be
gonnen met het graven van tunnels onder
dit „neuralgische punt" in de City voor de
bouw van meerbaans-snelwegen. Later zal
deze tunnelstraat overgaan in een zwevende
straat en de binnenstad van het meeste
doorgaande verkeer bevrijden. Men rekent
erop, dat reeds in 1966 dagelijks 50.000 per
sonen met hun auto in de binnenstad zullen
rijden. Voor hen moet een plaatsje gevon
den worden en bovendien moeten de openbare
vervoersmiddelen zo attractief en efficient
georganiseerd worden, dat het park-and-
ride"-systeem langzaam aan populariteit wint.
Even zorgelijk als in Hamburg is de ver
keerssituatie in andere grote steden van de
Bondsrepubliek. Overal vecht men met het
zelfde probleem: hoe kan op lange termijn
de algehele verkeerschaos vermeden worden?
In West-Berlijn kwamen onlangs Duitse en
buitenlandse verkeers- en tunnelexperts bij
een om over al deze stedebouwkundige pro
blemen te discussiëren. Men was het er
over eens: het stadsverkeer moet onder de
grond plaatsvinden. En er moeten middelen
en wegen gevonden worden, opdat de tun
nels sneller gebouwd worden dan tot nu toe
en dat gewone verkeer niet gedurende vele
jaren gehinderd wordt.
Tot nu toe zijn de openbare vervoersmid
delen in West-Duitsland veeleer een ergernis
dan een reddende uitkomst. Slechts twee
Duitse steden hebben een ondergrondse: Ber
lijn en Hamburg. Berlijn sinds 1901, Ham
burg sinds 1906. Alle andere Westduitse grote
steden namen genoegen met provisorische
oplossingen. Zij vrezen de achterstand nooit
meer te zullen inhalen. München, Stuttgart en
Frankfurt am Main, Neurenberg, Hanno
ver en Bremen, maar vooral de Rijn-Ruhr-
metropolen Keulen, Düsseldorf, Essen, Dort
mund en Duisburg overwegen de bouw van
ondergrondsen. Maar de meeste steden be
sloten voorlopig eerst een ondergrondse
(trams, slechts op punten waar het
verkeer zich concentreert onder de grond
verdwijnen) aan te leggen. Deze kostbare,
maar geenszins op de toekomst gerichte op
lossing wordt door de verkeersexperts dan
ook ernstitg bekritiseerd. Zij beschouwen een
goed functionerende metro met topsnelheden
van 80 kilometer per uur en een vervoers
capaciteit van max. 40.000 reizigers per uur
als de enige maat-regel in de strijd tegen
het verkeersprobleem, die de moeite van het
bespreken waard is. En dan zouden dit on
dergrondse spoorbanen moeten zijn, die zonder
rekening te houden met gemeentegrenzen,
grote afstanden overbruggen.
Berlijn en Hamburg geven ondertussen al
het goede voorbeeld. In Hamburg is thans
een metrotraject van in totaal 70 kilometer
in bedrijf. Men wil het met nog 70 kilometer
uitbreiden. De plannen zijn klaar en met de
werkzaamheden is al begonnen. Berlijn had
in 1953, toen met de bouw van het eerste
metro-traject na de oorlog begonnen werd,
een ondergronds net van 80 kilometer. Dit zal
in de toekomst 200 kilometer worden. Met
z'n kruisingvrije snelwegen, die voor een
deel onder de grond lopen, is West-Berlijn alle
andere Duitse steden ver vooruit: eens zal
het net van snelwegen in de binnenstad
100 kilometer lang worden. Pas een klein
gedeelte van deze „Stadtautobahn" met drie
rijbanen van elk 3.50 meter breed in beide
richtingen, waaraan men in 1956 begonnen
is, is klaar. Maar reeds thans hebben de
Berlijnse stedebouwkundige en verkeerstech
nische experts in de wedloop met de auto
mobiel een grote voorsprong behaald.
41
41
41
41
41
41
41
41
41
4
41
41
41
41
41
41
41
41
4
4H
41
41
4
41
41
41
41
4<
41
41
4
41
41
41
41
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
4
De Leeuwarder Courant is in het ge-
lukkige bezit van een ingezonden stuk-
ken rubriek, waarin lezers dagelijks hun 4
hart luchten over de gebeurtenissen in g
stad en land. Vorige week verscheen k«
er bijna dagelijks een pagina alléén 4
over de kwestie „Zo is het.." We heb-
ben er één brief uitgepikt, afkomstig 4
van dr. H. Hofstra uit Sneek. Hij con-
stateert, dat het woord „Genesis" op
een eindexamen van een gymnasium 4
totaal onbekend bleek.
Een gecommitteerde vroeg aan een k.
kandidaat of hij ook een paar bijbel- g
boeken kende.
Ja het eerste is de genestet en meer 4
wist hij niet. En in een 4e klas van jj
een grote HBS bleek meer dan de helft h«
van het aantal leerlingen, van het 4
woord Genesis nog nooit gehoord te
hebben, zo deelde een biologie-leraar 4
mij mee. Maar wat wil men! Op tal van
lagere, mulo, technische en VHMO-
scholen wordt geen godsdienst-onder- 4
wijs gegeven en waar dit nog wel het
geval is, worden de leerlingen daaraan 4
door hun ouders soms opzettelijk ont-
trokken. En wanneer dan de kinderen k,
in het gezin en op de scholen, die 4
zij bezoeken geheel ongodsdienstig
worden opgevoed, dan vormen zij la- 4
ter de grote groep der z.g.n. buiten-
kerkelijken waarvan een aanzienlijk ge-
deelte behoort tot de blanke heidenen. 4
Voor deze groep zijn het scheppings-
verhaal, het Onze Vader en de Berg- 4
rede totaal onbekende
die htm niets zeggen.
begrippen
rr*
4
Dit verklaart het grote verschil in 4
reactie op de bekende Vara-tv-uitzen-
ding, die varieerde van: a. niets bijzon- 4
ders, geen bezwaren; b. niet goed, 4
maar wel goed te praten, terwijl zij,
die in de vorm van een rel reageer- 4
den erger waren dan zij, die deze rel
hebben ontketend; c. streng afwijzen 4
en veroordelen. 4
Drie groepen derhalve en het ergste
is, wanneer de ene groep over de ande- 4
re wil heersen en voorschrijven wel-
ke opvattingen, meningen en ideeën hij
of zij in deze moet hebben. Deze gees- 4
telijke beïnvloeding, dwang of zelfs ter-
reur komt ook voor op andere levens- 4
terreinen.
Wanneer ik op grond van mijn beginse-
len "n bepaalde politieke of maatschap- 4
pelijke richting ben toegedaan of mijn
kinderen op een bepaalde school onder- 4
wijs wil laten geven c.q. moeite doe, dat 4
'n dergelijke school tot stand komt, dan
heeft elke andere, die die beginselen 4
niet is toegedaan, dit te accepteren.
Men zou zo zeggen dat in ons begin- 4
sel-rijke Rijk der Nederlanden, deze 4
waarheid van zelf zou spreken, maar
hoe dikwijls zijn de feiten daarmee in 4
tegenspraak.
Afgezien van dit alles en dit betreft 4,
ook de niet-godsdienstigen, geldt boven- 4
dien, dat alhoewel de Fransen bekend
zijn als een spotziek volk, zij toch 4
de uitdrukking hebben, dat men met
alle dingen mag spotten behalve met 4
de godsdienst". Aldus dr. A. Hofstra 4
uit Sneek in de Leeuwarder Courant.
(Van een onzer redacteuren)
Wanneer we onze groenten
schoonmaken of een appel of
een peer schillen, dan geven we
ons er doorgaans geen rekenschap
van dat de oppervlakte misschien
bedekt is met een uiterst dun laag
je van een of ander insectenbestrij
dingsmiddel, een insecticide, dat
giftige stoffen bevat en schadelijk
voor de gezondheid kan zijn, voor
al als we regelmatig deze stoffen
in ons lichaam opnemen. Het ge
bruik van insecticiden en van al
lerlei chemische stoffen, waarmee
de mens de natuur naar zijn hand
probeert te zetten, heeft, vooral na
de tweede wereldoorlog, een enor
me omvang aangenomen. Daarmee
zijn ook de gevaren, die de mens
heid en de dieren bedreigen, waar
tegen deze chemische middelen niet
gericht zijn, sterk toegenomen.
De Amerikaanse schrijfster Rachel
Carson heeft daarvan een boekje
open gedaan in het geruchtmakende
werk „Silent Spring", dat in het Ne
derlands vertaald is onder de titel
„Dode Lente', en dat kort geleden
is verschenen. In een voorwoord bij
dit boek vertelt prof. dr. J. Kuenen,
hoogleraar aan de rijksuniversiteit in
Leiden, waarom het eigenlijk gaat.
Door zijn landbouwmethoden het
kweken van vaste gewassen op gro
te oppervlakten schiep de mens
bij uitstek geschikte ontwikkelingsmo
gelijkheden voor vele insectensoorten.
Die soorten noemen we, als zij zich
met de nuttige planten voeden, scha
delijke insecten. Als de schade van
economisch belang is spreken we van
een insectenplaag.
Natuurlijk is men tot bestrijding
van de schadelijke insecten overge-
gaan.Een van de methoden die men
daarvoor gevonden heeft is de chemi
sche bestrijding, waarbij men een
stof, die vergiftig is voor het insect,
op of in de plant brengt, waardoor
het insect dat van deze plant eet
sterft en de plant gespaard blijft.
Het kan een voortreffelijke me
thode zijn, maar tegelijkertijd is een
aantal bezwaren tegen overvloedig
gebruik duidelijk op de voorgrond ge
treden. Als we een plant met een
vergiftige stof bespuiten, worden
ook andere dieren gedood dan die,
tegen welke de bestrijding is gericht.
Het insecticide kan bovendien op ve
le plaatsen terecht komen, waar het
geen goed doet en alleen maar kwaad.
De vijanden van de schadelijke in
secten die overal te vinden zijn, wor
den door het insecticide eveneens op
geruimd, zodat bij de chemische be
strijding vriend en vijand worden ge
dood.
Het blijkt verder dat geleidelijk
steeds meer insecten resistent dat
is ongevoelig, onvatbaar worden
voor insecticiden, zodat ze van de
gebruikelijke dosis niet meer dood
gaan. Er moet dus met steeds hogere
concentraties worden gespoten. Als de
mens doorgaat met de eenzijdige be
nadering van het probleem van de
schadelijke insecten, kan dat tot ca
tastrofale gevolgen leiden. Het is van
groot belang, vindt prof. Kuenen, dat
iedereen, waar ook ter wereld, be
grijpt dat we op de verkeerde weg
zijn en dat alleen een grondige her
ziening van de bestrijdingsmethoden
ons op de goede weg kan brengen.
De schrijfster van het fascinerende
en waarschuwende boek Rachel Car
son heeft eerst letteren en daarna
biologie gestudeerd aan de John Hop
kins Universiteit in de Verenigde Sta
ten. Nadat zij afgestudeerd was do
ceerde zij verscheidene jaren biolo
gie en vervolgens ging zij een ver
bintenis aan met de Amerikaanse
Fish and Wildlife Service, welke in
stelling haar tot lid van de staf be
noemde.
Vier en een half jaar heeft zij het
boek „Dode Lente" op een intensieve
wijze voorbereid. Rachel Carson con
stateert met de diepe bezorgdheid
van een sociaal sterk bewogen vrouw
na nauwkeurige wetenschappelijke
studie dat de mens meent dat hij de
natuur aan zich kan onderwerpen.
Hij bestrijdt schadelijke insecten
met chemische middelen. Sinds de
tweede wereldoorlog zijn de schei
kundigen in opmars met synthetisch-
organische verdelgers, die steeds
krachtiger en giftiger zijn geworden.
Zijn de chemici zich echter wel be
wust van de gevaren die deze insec
ticiden ook voor de mens vormen?
vraagt zij zich af. Beseffen zij, dat
deze verdelgingsmiddelen elk insect
vriend en vijand doden en me
nen zij ongestraft het biologisch even
wicht te kunnen verstoren?
Er zijn dodelijke vergiften in en
om ons, zo houdt zij ons voor. Zij
verpesten de lucht, het land en het
water, zetten zich als een dun vlies-
je af op vruchten en groenten, wor
den aangetroffen in allerlei voedings
middelen, verschijnen in de moeder
melk en wellicht in de weefsels van
het nog ongeboren kind. De schade
lijke stoffen dringen het menselijk
lichaam binnen door de mond, via
de slijmvliezen en door de huid; zij
hopen zich op in de vetweefsels.
Kortom, zo is haar conclusie, de
mens is bezig aan zelfvernietiging.
Dat klinkt allemaal erg somber en
verontrustend. Men heeft Rachel
Carson verweten, dat zij een eenzij
dige voorstelling van zaken gegeven
heeft. Zij zal het waarschijnlijk niet
ontkennen. Het was haar bedoeling
om de volle nadruk te leggen op wat
zij zelf aan schadelijke gevolgen van
het gebruik van insecticiden heeft ge
zien en ervaren en op wat zij daar
over uit rapporten en wetenschappe
lijke geschriften heeft opgediept.
Zij vertelt o.a. van het bespuiten
van een gebied in Detroit uit een
vliegtuig met het insecticide aldrin.
Hoewel deze bespuiting als onschul
dig was voorgesteld, schrijft Rachel
Carson over de bevindingen van een
vrouw:
„7ij zei, dat er in de gehele
omgeving geen vliegende vo
gels meer waren, dat zij er min
stens twaalf dood in haar tuin had
aangetroffen en dat de buren dode
eekhoorntjes hadden gevonden. Alle
andere telefoontjes die mevrouw
Boyes die dag ontving gewaagden
van een groot aantal dode vogels
en geen enkele levendeMensen
die voederplaatsen hadden zeiden
dat er geen vogels meer op het
voedsel afkwamen. Vogels die ster
vende werden opgepikt toonden de
typische verschijnselen die insectici
de-vergiftiging met zich meebrengt
trillingen, het verlies van het
vliegvermogen, verlamming en
stuiptrekkingen.
De vogels waren niet de enige le
vende wezens die werden aangetast.
Een plaatselijke veearts deelde mee,
dat zijn wachtkamer vol was met
klanten, wier honden en katten plot
seling waren ziek geworden. De kat
ten, die zo precies zijn in hun ver
zorging en die hun vacht en hun po
ten schoon likken, schenen het
't ergst te pakken te hebben".
„Een vooraanstaande internist In
Detroit werd al binnen het uur bij
vier van zijn patiënten geroepen, die
naar de vliegtuigen hadden staan kij
ken. Zij toonden alle vier dezelfde
verschijnselen: misselijkheid, over
geven, trillingen, koorts, overver
moeidheid en hoesten."
Het boek van Rachel Carson staat
vol met zulke voorbeelden. Zij be
schrijft hoe de vogels in bepaalde
streken zijn uitgestorven door het
eten van wormen die uit besmette
grond waren gekropen; hoe alle vis
sen dood gingen in riviertjes die in
een streek liggen, waarboven vlieg
tuigen hun lading insecticiden hadden
losgelaten. Zij vertelt ten slotte van
ziekten die zich hebben geopenbaard
bij hen, die geregeld met insectici
den omgaan.
door de toneelvereniging „KUNST NA KRACHT" te Ryssen,
OPGEVOERD WORDT:
IN DE ZAAL VAN HET PARKGEBOUW.
Een beperkt aantal kaarten is vanaf zaterdag verkrijgbaar bij het
kantoor der VVV, Enterstraat 10, a f 1.25.
