Potwillem trakteert in de „Hutte
Culturele Raad
het Overijssels
hesprak de E8 en
landschapsschoon
pompvers
FILMNIEUWS
Ned. Herv. Jongelings- en Meisjesver.
vierden zilveren jubileum
Nieuwe Chr. ULO-school
jaar in gebruik
volgend
jes
EINDE RUIMTETEKORT
IN ZICHT
Herv. Ger. Jeugdver, hield
geslaagde vossenjacht
Bezorgd
Ernstig gevaar
Bovengemeentelijk belang
Dure plicht
Misplaatste zuinigheid
NOTTER
Opbrengst collecte
Vrijdag en zaterdag de film:
Hochzeit im Paradies
Woensdag de film:
Cleo tussen 5 en 7
Ponyclub had gunstig
verenigingsjaar
Spit,Spierpijn
SCHAAKNIEUWS
Vrijdag 15 november 1963
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 3
Het ziet er naar uit, dat de in aanbouw
zijnde Chr. ULO school (Graaf Ottostraat)
in mei 1964 in gebruik zal kunnen worden
genomen. Dan zal voor het hoofd en voor
het lerarenkorps een einde zijn gekomen
aan een reeks problemen waarmee men ja
ren heeft moeten worstelen en die zonder
twijfel een nadelige invloed op het onderwijs
moet hebben gehad.
De nieuwe school, een ontwerp van de Apel
doornse architect de heer C. Heuvelink wordt
een modern statig bouwwerk, dat is aange
past aan de eisen die het voortgezet on
derwijs stelt.
Met de werkzaamheden is men zo ver ge
vorderd, dat het glas is aangebracht evenals
de verwarmingsinstallaties. Dit laatste brengt
het grote voordeel mee, dat ook bij een even
tueel strenge winter normaal kan worden
doorgewerkt.
De school telt 17 lokalen n.l. 14 leslokalen
en 3 vaklokalen voor aardrijkskunde, na
tuurkunde en tekenen. Verder 'heeft men de
beschikking over een lerarenkamer, een be
stuurskamer en een dokterskamer.
Een grote verbetering ten opzichte van de
oude school is de kantine, plaats biedend
aan ruim 200 leerlingen. Aangezien de school
ook bezocht wordt door een groot aantal leer
lingen uit naburige plaatsen (momenteel on
geveer 100) was het noodzakelijk, dat hierme
de rekening werd gehouden. Met de bouw van
een gymnastieklokaal is onlangs een aanvang
gemaakt.
Dit gebouw dat naast de nieuwe school zal
verrijzen, zal straks eveneens in een grote
behoefte voorzien.
De heer Otte, het hoofd van de Chr. ULO
school, die het einde van het schoolruimtete
kort in zicht heeft, is hiermede natuurlijk
uiterst ingenomen. Voor dat het zover is ge
komen, is er heel wat werk verzet, heeft men
veel teleurstellingen moeten incasseren en
veel moeilijkheden moeten overwinnen. In
1956 werd 'n aanvraag ingediend voor de uit
breiding van de ULO school aan de Jan ter
Horststraat met 2 lokalen. Deze aanvraag
werd op verzoek van bepaalde instanties la
ter gewijzigd in verband met het te verwach
ten aantal leerlingen in de toekomst.
Het gemeentebestuur van Rijssen, had aan
vankelijk het plan aan de huidige school een
nieuwe vleugel te bouwen, tengevolge waar-
Door de Herv. Jongelings- en meisjesvereni-
niging en door de J.V. en M.V. van de Ger.
kerk (Boomkamp) werd een vossenjacht geor
ganiseerd, die bijzonder geslaagd is. Het is
voor de jongelui een interessante avond ge
worden en er ontstonden vele humoristische
voorvallen.
De gedachten met elkaar iets te organise
ren aan het begin van het winterseizoen heeft
geresulteerd in een kameraadschappelijke
ontspanningsavond, waarbij het doel elkaar be
ter te leren kennen en te verstaan zonder
twijfel is bereikt.
De organisatoren hebben veler medewerking
gehad, waarvoor in het slotwoord van Hein
Doorn op hartelijke wijze dank werd gezegd.
De leiders hebben wel bijzonder succes
gehad met de z.g. vossen, die in Rijssen uitge
zet waren.
Zo was er een vos in soldatenuniform, en
er was een vos in politieuniform, er was een
portier van ter Horst en Co, die als vos op
trad. Een andere vos was te vinden als ver
pleegster, en weer een andere was als mon
teur bij een benzinestation geïnstalleerd.
Twee meisjes in Rijssense klederdracht wa
ren aan het winkelen, terwijl een levende eta
lagepop bij de Fa. Meulenbelt wel heel moei
lijk was te vinden.
Wim Meenks speelde zijn rol voortreffe
lijk en stond onbeweeglijk tussen zijn wassen
collega's. Dat hij nu en dan met de ogen
knipperde is kennelijk een aantal kijkers ont
gaan, maar toen hij plotseling zijn hand be
woog zetten 2 dames het op een lopen. Deze
dachten dat het in de etalage bij Meulenbelt
„niet pluis" was.
Overigens hebben de groepjes van 4 perso
nen hun best gedaan om tot een goed resul
taat te komen.
De groep van Jan Schreuder won de le prijs.
In de kantine van de Heka werd door Hein
Doorn de prijsuitreiking gehouden. Ditgebeur-
de op een ongedwongen wijze, waardoor ook
het slot van de avond een gezellig verloop had.
van een aantal woningen in de Jan ter Horst
straat zou moeten verdwijnen.
Dit plan is echter in het vergeetboek ge
raakt. In een later stadium werd een aan
vraag ingediend voor 'n geheel nieuwe school.
Nadat de plannen niet minder dan 3 keer
moesten worden gewijzigd, kwam in 1962 de
langverwachte vergunning af.
Aan de firma Odink te Eibergen werd op
dracht tot de bouw van de school die inclusief
de inventaris rond de 900.000 zal gaan kos
ten, verleend. In de 6 jaar tijd, toen de nood
zaak tot de uitbreiding van de bestaande school
met 2 lokalen reeds urgent was, was het aan
tal leerlingen zodanig gestegen, dat het ruim
teprobleem verschrikkelijk groot was gewor
den.
Er moest op 3 verschillende plaatsen aan
de 315 leerlingen les worden gegeven. Naast
de 6 lokalen van de huidige school zijn 3 loka
len van gebouw Jeruël in gebruik, en 1 lo
kaal van de Ger. kerk in de Boomkamp.
Er zijn aan de Chr. Ulo school 12 leerkrach
ten verbonden, waarvan 3 z.g. vakleerkrach
ten, (handwerk, muziek en gymnastiek).
Dat ondanks de vele ongemakken aan het
ruimtetekort verbonden aan deze School zo wei
nig mutaties piaats vinden moet vooral het
hoofd van de school de heer Otte veel voldoe
ning geven.
„Ik heb" aldus de heer Otte „de beschik
king over een prima stel collega's die de
moeilijkheden op de koop toe hebben geno
men en dat nog steeds doen.
Als de prachtige stijlvolle school zal zijn be
trokken zal voor het hoofd en de leraren van
de Chr. Ulo school een tijd van veel ongerief
achter de rug zijn, en de waardering voor
het nieuwe gebouw zal zonder twijfel groot
zijn.
RUSSEN buiten de wallen
De boeren van Eisen die kerkelijk onder
Rijssen hoorden, dat had de eerste evangelie
dienaar in Karei de Grotes tijd zo beslist.
En het was zo gebleven door alle tijden heen
stalden hun paarden bij de Hutte. Dat was
makkelijk want de herberg de Hutte had een
vooringang aan de Bouwstraat. De kastelein
van de herberg Frerik oet de Hutte had het
oude huis van Plas Leide gekocht en het zo
lang laten staan, dat het van ouderdom in
elkaar viel. Afbreken dat mocht niet en toen
het huisje van Leide van ouderdom in elkaar
viel. De sik van Frerik oet de Hutte viel er
onder dood. Het stomme die kon niet los komen.
Al een paar uur voor het invallen van het
huisje had het stomme dier geweldig staan
mekkeren, net als of hij riep baas help mie'j!
Maar Frerik had het te druk met het kaar-
te. met de klanten. Want kaarten werd bij
Frerik veel gedaan. De royale boeren span
den er 's morgens hun paarden, gingen ter
kerke, bleven over voor de middagdienst en
aten mee bij Frerik. Het was makkelijk ook
want wanneer men te zwaar beladen was om
huiswaarts te keren dan ging men bij winter
dag op de deel op stro liggen en 's zomers
onder de grote perenboom. Maar nu wilde
Pot Willem trakteren. Frerik zette de twee
dienstmaagden en de vrouw aan het werk.
Want bij feestelijke gelegenheden van Rijs
sen binnen de wallen moest de herberg schoon
zijn. Voor klanten van buiten de wallen die
door dag en tijd zo met de mestklompen
binnenliepen, hoefde je de boel niet op te
knappen. Daar de kastelein van de Hutte
een grote stalling had waar veel paarden kon
den staan en waar vaak paardemest lag, we-
De E-8, waarover* in de pers reeds het
nodige te doen is geweest, is ook in de Cut
turele Raad besproken. De aanleg van deze
voor Overijssel zo noodzakelijke verkeers
ader betekent een enorme ingreep in het land
schap. Wat ons in het bijzonder bezighoudt is
de vraag, waar de miljoenen kubieke meters
zand vandaan moeten komen die voor dit pro
ject nodig zijn.
Weliswaar zijn de opvattingen over de
aanleg van wegen aan het kenteren en krijgt
men steeds meer oog voor de landschappelij
ke en recreatieve belangen, die daarbij op
het spel staan. Niettemin vragen wij ons be
zorgd al. -of .er-, voldoende-waarborgen gescha
pen zijn om onherstelbare" 'schade aan ons
mooie, maar zeer kwetsbare Overijsselse land
schap te voorkomen.
Een ernstig gevaar kan daarin gelegen
zijn, dat het door de Rijkswaterstaat aan de
aannemer wordt overgelaten voor het nodige
zand te zorgen. In feite bepaalt dan het eco
nomisch belang van aannemer en zandboer,
waar het zand zal worden afgegraven. Bij
een project van de omvang van de E-8 kan dit
fnuikend zijn voor het natuur- en landschaps
schoon in onze provincie, en derhalve een
ernstige aantasting betekenen van de recrea-
tiebelangen.
Het gemeenschapsbelang eist niet alleen
goede verkeersverbindingen, maar ook een
uiterst zorgvuldig omspringen met de be
schikbare natuur- en recreatieruimte in onze
provincie. Terecht is er op het congres „Na
tuur en Recreatie" in Holten op gewezen,
dat hier sprake is van een bovengemeente-
lijk belang. Een overheid, die voor een zo be
langrijk onderdeel als de zandwinning ten be
hoeve van de E-8 aan de aannemer vrij
spel geeft, zou in een later stadium wel
eens van ernstige bijziendheid kunnen worden
beticht.
De grote geestelijke en culturele waar
den, die in de natuur- en landschapsbescher
ming op het spel staan, zijn onder invloed van
een eenzijdig economisch gericht denken reeds
al te lang verwaarloosd. Het is een dure
plicht van de overheid te overwegen, of het
behoud van deze geestelijke en culturele
waarden, niet alleszins opweegt tegen de gro
tere uitgaaf, die van een aanwijzing van cen
trale zandwinningsplaatsen het gevolg zal zijn.
De afgravingen zullen trouwens door beplan
ting of aanleg van vijvers weer dienstbaar
moeten worden gemaakt aan de recreatie.
Tot elke prijs moet echter worden voorkomen
dat er maar lukraak gegraven wordt en dat -
voor een economisch voordeel op de korte
baan - elk heuveltje en elke glooiing in het
Overijsselse landschap wordt geslecht. Is het
landschap eenmaal grondig bedorven, dan zul
len later enorme investeringen nodig zijn om
althans iets van het kwaad te herstellen. Veel
zal dan echter onherroepelijk verloren zijn,
dat nu de bijzondere charme van Overijssel
uitmaakt. En het economisch voordeel op de
korte baan zou, op lange termijn gezien, mis
plaatste zuinigheid kunnen blijken met cata -
strofale gevolgen voor het woonklimaat van
onze provincie. De ontwikkelingen in de rand
stad Holland zijn in dit opzicht wel bij
zonder leerzaam.
melde het in de Hutte van vliegen. Een Am
sterdams ronselaar verdwaalde eens bij Fre
rik.
De man dacht zeker in Rijssen zijn slag
te kunnen slaan. Hij wilde matrozen aanwer
ven voor de schepen van de Oostindische
Compagnie. Hij bestelde eten. Frerik had de
vrouwen gewaarschuwd. Zo'n zieltjes winner
moest goede vette soep hebben. En er werden
zoals gewoonlijk geen vliegen gejaagd. En de
kastelein zette voor de gezelligheid of met opzet
de deeldeur open. En de vliegen stroomden
binnen. Het Huttenvolk zelf at in een zijkamer
tje. Maar door een kleine ruit kon men de
ronselaar waarnemen. De man sloeg links
en rechts van zich af. En begon te vloeken. Laat
ons bidden gebood Frerik. De man sprong op
en liep naar links en naar rechts.
Hij kwam in de zijkamer en zag het bid
dende gezin. Hij bleef er bij staan en bidde
mee.
Frerik kuchte een keer, het gebed was ten
einde. De ronselaar sloeg links en rechts de
vliegen van zich af.
Boer! Schreeuwde hij tegen Frerik, Uw huis
is verpest! Kijk eens op mijn bord. Dat zijn
allemaal deserteurs van de Oostindische Com
pagnie. Antwoorde Frerik terwijl hij met een
forse ruk zijn broek ophees. Ik betaal deze
maaltijd niet! Schreeuwde de ronselaar. Ik
betaal je niet! Frerik floot twee keer op de
vingers, kort en krachtig. En daar kwamen
ze aan de Wal- en Bouwstraters en wezen in de
gauwigheid de ronselaar Amsterdam. Maar
nu, op dezen avond was het feest voor Pot
Willem. Hij had de ambtsjonker Appeldam
van Druivenhuis lekker voor schut laten staan.
De jonker had bij de drost zijn beklag ge
maakt. De drost had nadenkend om de kin
gestreken. Hij informeerde dat de Potboer die
te Rijssen in de verdeling woonde zeer lomp
was.
Tja dat was nog geen reden om tegen hem
op te treden. De ambtsjonker die graag pro
motie wilde maken vanwege de schraalheid
zijner beurs, was naar de schout van Rijssen
gegaan. De schout die juist aan het eten
was, had met volle mond gevraagd, jonge waar
zin ièj' van?
Nou dat was toch wel het toppunt. Je kon
toch duidelijk zien dat de jonker een edel
man wak, Wat is ter an de haand?
Had de schout geïnformeerd. De Potboer
had Hem voor de niendeur te woord gestaan
en had gezegd. Aaij commozies hebt, dan moet
oeuw vaar zelf meer komm!
Wee hef oeuw stuurd? De drost was het ant
woord. Nou als heer droste de Potboer hebben
Advertentie
In tegenwoordigheid van tal van afgevaar
digden van zusterverenigingen, genodigden,
oud-leden en begunstigers vierden zaterdag
avond in het gebouw „Irene" de Ned. herv.
jongelings vereniging „Jehova Nissi" en de
Ned. herv. meisjes vereniging „Ora et Labora"
hun 25 jarig bestaan. Ds. A. Kool wijkpredi-
kant in Notter opende deze feestelijke bij
eenkomst, waarna de heer F. J. Lohuis, voor
zitter van de jongelingsvereniging een bijbels
onderwerp behandelde over „Verwachting",
wat met grote aandacht gevolgd werd. Ver
volgens werd het programma voor de pauze
verder afgewerkt met samenzang en opvoe
ring, door de beide verenigingen van een de-
clamatorium getiteld „Brandende lampen" met
muzikale begeleiding van de heer Beunk.
Na de pauze, waarin allen getrakteerd wer
den, werd een „Jubileum Verslag" opge
voerd over de afgelopen 25 jaar, op rijm en
in dialect wat bijzonder in de smaak viel.
Wegens verhindering van ds. Jorissen, jeugd-
predikant te Utrecht die zou komen spreken,
hield hierna ds. Kool een lezing over „Kerk
en Jeugd" waarbij talrijke fraaie dia's ver
toond werden over de kerk van vroeger en nui
De heer A. J. Bloemendaal ouderling te Not
ter feliciteerde de verenigingen met hun ju
bileum namens de Ned. herv. kerkeraad van
Rijssen, terwijl de heer H. J. Wibbelink sprak
voor de geref. jeugdverenigingen. De heer
H. J. Wessels, een der mede oprichters, voer
de het woord namens de oud leden en haalde
tal van oude herinneringen op.
Ds. Kool bood de presidente van de meisjes
vereniging en de voorzitter van de jongelings
vereniging elk een boekenbon aan, namens het
hoofdbestuur van de bond van Ned. herv. jon
gelings- en meisjesverenigingen op Ger. Grond
slag.
Door ouderling Goosen werd deze feeste
lijke herdenkingsbijeenkomst met een dank
woord gesloten.
De collecte „Nazorg federatie B.L.O." ten
behoeve van het geestelijk afwijkende kind
welke in onze gemeente werd gehouden van
28 oktober tot 3 november heeft opgebracht
843.24.
Wie probeert de inhoud van een Weens ope-
retteverhaal weer te geven, beseft eigenlijk
meteen al, dat zoiets onbegonnen werk is.
Want waar het om gaat de zang, de roman
tiek, de gehele muzikale sfeer dat valt
op papier niet weer te geven.
En dat is bij deze film over een bruids
nacht met complicaties in het altijd idylli
sche Venetië ook weer in rijke mate het geval.
Dr. Hansen, die jarenlang bij de revue
heeft gewerkt, wil trouwen met de dochter
van een industrieel. Daar hebben we het ver
trouwde paar: Peter Alexander en Waltraut
Haas! (Kon het n „lm weissen Rössl" en
„Die Fledermaus" ook anders?!). Natuurlijk is
er dan de boze ster van de revue, in dit ge
val Marika Rökk (wie zou iets anders ver
wachten?), die eigenlijk met de charmante
dr. Hansen had willen trouwen. Zij besluit
en de lachwekkende situaties liggen al
weer voor de hand hem op zijn huwelijks
reis te volgen en hem het leven zo moeilijk
mogelijk te maken!
Hoe dat allemaal afloopt, laat zieh wel ra
den. De dwaze inhoud van deze operettefilm
is dan ook niet meer dan een graag geaccep
teerd excuus voor een bonte reeks hartver-
overende melodieën en anderhalf uur bijzon
der gemakkelijk te verteren amusement.
Cléo, een knappe, blonde vrouw, chanson-
nière van beroep, consulteert een kaartleg
ster. Maar de kaarten vertellen wel iets over
de onverwachte ontmoeting met een aardige
bijzonder welbespraakte jongeman, maar te
gelijkertijd is er een sombere aanwijzing.
Een arts, een ziekte, geneeslijk of ongenees
lijk?
Cléo voelt zich erg ongerust, omdat zij inder
daad de volgende avond een afspraak heeft
met een dokter, die haar de uitslag van het
medisch onderzoek zal mededelen. De feiten
Advertentie
drogen in met Pürolpoeder/Tisotnfi.»
lijken simpel. Voor Cléo echter vormen ze
het begin van een verwarring en van een
bezinning. Wie zal het zeggen? Cléo maakt
abrupt een eind aan 'n muziek-repetitie, kleedt
zich aan en dwaalt door Parijs en dit is dan
het ware thema van de film: Cléo van 5
tot 7.
Ontmoetingen met een vriendin, kijken naar
een komische film, ervaren hoe een eigen
grammofoonplaat in een druk café nauwelijks
wordt beluisterd, dwars door Parijs gaan,
waar de existentie van Cléo slechts één op
vele miljoenen is.
En tenslotte ontmoet Cléo in het Pare Mont-
souris een jonge man, welbespraakt!
In café Smit hield de pony vereniging „De
Oosterhofruitertjes" haar jaarvergadering
onder voorzitterschap van de heer D. Steen
bergen.
Uit het jaarverslag van de secretaris de
heer Vlaardingerbroek bleek dat het eerste
verenigingsjaar gunstig genoemd kan wor
den.
Het aantal leden waarmee de vereniging is
gestart en dat aanvankelijk 7 bedroegis ge
stegen tot 30.
Na de oefeningen onder leiding van de heer
G. J. Rozendom in een weide nabij de boer
derij Rooiman aan de Knottenbeltlaan werd
later een buiten manege gebouwd op een ter
rein nabij café Smit.
Deze manege beantwoordt volledig aan de
verwachtingen en vastgesteld kan worden dat
deze manege gerekend kan worden tot de
mooiste uit de omgeving. De vereniging is van
plan zich aan te sluiten bij de Kon. Federatie
van landelijke rij verenigingen, dat ten ge
volg zal hebben, dat de leden kunnen deelne
men aan officiële wddstrijden. Voorts kunnen
de leden opgeleid worden voor een diploma.
De heer Vlaardingerbroek wierp een terug
blik op het afgelopen verenigingsjaar, waar
bij herinnerd werd aan de demonstratie tij
dens de fabrieksvakantie op het Volkspark,
welke een groot succes werd, evenals de de
monstratie die gehouden werd in Vriezenveen-
sewijk.
De penningmeester de heer B. J. Fuit kon
melding maken van een batig saldo. De voor
zitter de heer Steenbergen en de secretaris
de heer Vlaardingerbroek werden beiden her
kozen.
wil dan moet hij hem zelf maar halen, dag
Jonge? Pats de deur ging dicht en de schout
at verder. De jonker Appeldam van Drui
venhuis voelde zich tot op het gebeente bele
digd. Hij reed weg en gaf het paard de spo
ren. Op de Höfte gaf hij de niets vermoedende
Turfkoning een slag met de karwats. De Turf-
koning een kerel als een boom, keek 'n ogen
blik beteuterd. Maar ook slechts een ogenblik.
Nog voor de jonker het paard de sporen had
kunnen geven, had de reus hem bij de klad
den. Haalde hem van 't paard en gaf hem een
slag om de oren tot in de volgende week. De
jonker Appeldam vloekte en dreigde. Hij zou
er voor zorgen dat Rijssen van de kaart ging.
Nu kreeg de drost wie het ook was, ieder
jaar een voer turf van de Turfkoning. Dat
gebeurde wel meer. De burgemeesters van de
kleine steden schonken met nieuwjaar een
paar schinken of een kwart anker wijn.
Zij, de burgemeesters van de kleine steden
en vooral de Goldvinke, de eerste burgemees
ter van Rijssen sprak: Ai de wagens smeert
dan loopt ze better!
Diep gekwetst in zijn waardigheid beklaagde
jonker Appeldam zich bij de drost.
De fiscaal schreef. Toen deze klaar was met
zijn aanklacht tegen de Rijssenaren riep de
drost geef maar hier ik ga het zelf onderzoe
ken.
De Potboer had de knecht naar zijn vrienden
gezonden om ze uit te nodigen om heden
avond in de Hutte te komen bij de kastelein
Frerik. Het waren Kienen Frans. De Götte,
De Pietse De heer van de Grimberg en de
jonker van de Oosterhof en de Knolvoet, dat
sprak vanzelf.
En Frerik had alles netjes voor elkaar ge
maakt. De Kloetschuppe zou viool spelen.
Hij was er op tijd en freule Nachtegaal
zou zingen. Maar verder moesten de deuren
dicht. Behoudens de Wal- en Bouwstraters
die mochten er komen behoudens het mee
brengen van een schelling voor de kosten.
In Twente sprak men van schillink dat was
een veertig cents stuk.
Er was vroeger veel meer geld in omloop
dan tegenwoordig. Men had Deventer en Zwol»
ge'd provinciale munt en nog veel meer.
De Kloetschuppe trok los de bokalen werden
met schuimend bier gevuld. De heren van da
Grimberg en Oosterhof hadden het af laten
weten. De heer van de Grimberg wilde zelfs
zijn personeel niet naar de Walstraat hebben.
Maar freule Nachtegaal, die een grote in
vloed had op de mannen van Rijssen, zij wai
knap en verleidelijk, en menig schoon lied zong
zij, zodat Hutten Frerik het gemoed vol
schoot en begon te grienen.
Juist om acht uur toen het feest in volle
gang was, moest het hek geopend worden
voor het statierijtuig van de drost Twee die
naren vergezelden hem. De Turfkoning was
inmiddels ook naar de Hutte gekomen. Hij was
bij de Potboer aan de deur geweest en de dienst
maagd had gezegd dat de boer en de vrouw
een visite hadden maar zij wist niet waar.
Nou de Turfkoning kende Pot Willem wel
zover dat hij wist waar hij deze zoeken moest.
Dus naar de Hutte toen de Huttenknecht de
poort voor hem ontsloot was voor de drost
van Twente meteen het hek van de dam. Open
de deuren! brulde de drost Hij schreed met
vorse tred de gelagkamer binnen.
Frerik smeet de muts die hij op het hoofd
had in een hoek. De freule Nachtegaal zich
storend aan niets, kweelde lustig verder. De si
tuatie was dreigend, want de drost keek
grimmig door de grote ruimte. Maar de freu
le Nachtegaal gaf de mannen in de zaal een
knipoogje, zij zette ter ere van de komst van
de drost een jubellied in en dan zong ieder
een mee. De drost nu werd zeer met ontfer
ming bewogen. Neen deze mannen en vrou
wen die zo verknocht waren aan het gezag
waren geen plebejers. Het waren fatsoenlijke
burgers.
De Potboer werd bij de drost geroepen.
Neen van onheuse bejegeningen was geen
sprake maar de jonker Appeldam had niet
eens de moeite genomen om zich bekend te
maken. De Turfkoning viel de drost aan dat
het jongmens hem zonder redenen een
klap met de karwats had gegeven. Frerik
begon de drost te trakteren op de twee flessen
goede wijn die hij nog voorhanden had. De
drost bleek niet zo kwaad als hij leek.
Alleen zijn beide beschermers gooiden roet
in het eten. Zij maakten plotseling een einde
aan de drinkpartij toen het banaal begon te
worden.
Zij gelastten de koetsier aan te spannen.
De Turfkoning verzette zich er tegen dat de
drost vertrekken zou. Het was nu juist zo
mooi Hij wilde de drost om de hals vallen.
Maar de beide drostendienaren kweten zich
van hun taak. De Turfkoning kreeg een slag
die hem ter aarde deed vallen. De tweede
drostendienaar trok zijn zwaard en sloeg er
in het wilde mee om zich heen.
De Knolvoet blies de kaarsen uit. Dat was
goed. Want in de Algemene verwarring die
nu ontstond wisten de beide beschermers van
de drost buiten te komen. Freule Nachtegaal
nam gauw de gelegenheid waar, om de Piet-
se te zoenen. De man werd er raar van. Hut-
tcu Frerik maakte weer licht. De schade was
meegevallen, alleen de Turfkoning had een bes
te mep gehad. Hij kermde dat hij kapot was.
Goed en wel was de drost vertrokken of de
schout kwam met zijn dienaren en ontruim
de de Hutte. Ieder maakte gauw dat hij huis
waarts kwam en in de Hutte keerde de rust
weer- VAN COEVERDEN.
Advertentie
en reumatische pijnen
wi-yft U CTtneen» weg met
De Schaakclub Rijssen speelde in lunch
room de Goeijen een wedstrijd in de com
petitie van de 3e klasse van de Twentse
Schaakbond tegen Hardenberg 2. Het werd
voor de Rijssenaren een grote overwinning.
De gasten werden n.l. met duidelijke cijfers
(8*/2 - verslagen.
De gedetailleerde uitslag luidt als volgt:
Rijssen - Hardenberg.
C. J. G. Keulemans - H. Altena 1-0, J. ter
Harmsel - H. A. Reitsma 0-1, H. Waanders
- K. W. Hoving 1-0; G. J. Koedijk - L. van Et-
tinger 1-0; F. Krommendijk-E. J. Reints 1-0, K.
Munneke - J. Meinderink Vi-Vt, G. Troost -
J. W. Banis 1-0, M. H. Baltus - A. J. van
Delden 1-0, H. J. Fidder - A. Borneman 1-0
W. ter Harmsel - A. H. Brandsma 1-0.
1
