F1L M N
IE U W S
De Götte: „Knienen Frans hef torteldoeven'
Rijssense sportverenigingen en de
sportaccommodatie
PlJI'Olkrengfr
Voorkomen is beter dan genezen
Zo spelen de lagere
Excelsior-elf tallen
R.K.S.V.Stevo 2-1
LOEAK GAF HET
SLECHTE VOORBEELD
Vrijdag de film:
DIE LUSTIGE WITWE
Woensdag de film:
ZIJ WAS 13 JAAR
Nieuwe ambtsdragers
en bespreking huwelijk
LEDENVERGADERING
A.R. KIESVERENIGING
Alsjeblieft... rij voorzichtig
Vrijdag 11 oktober 1963
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 5
Door de vereniging van Nederlandse Gemeen
ten zal een rapport worden opgemaakt in ver
band met de behoeften voor sportaccommo
daties in de Gemeente Rijssen.
Wil dit rapport zo volledig mogelijk zijn,
dan zullen de besturen van de Rijssense sport
verenigingen hun medewerking hieraan moe
ten geven.
Onlangs zijn de bestuurders reeds door de
sportcommissie van ds Rijssense gemeente
raad uitgenodigd.
Afgevaardigden van de Rijssense sportvere
nigingen worden dinsdag 15 oktober voor een
bespreking uitgenodigd in hotel Weitering.
Voor de opstelling van een dergelijk rapport
zullen o.m. vragen worden gesteld omtrent
het aantal leden (senioren, junioren en pu
pillen) het aantal afdelingen, waarover zij be
schikt en de Bond, waarbij men is aangeslo-
Behalve de wedstrijd SVZW b - Excelsior
d welke door de Rood-Witte jeugd met 4-3
verloren werd, ging zaterdag geen enkele wed
strijd van de Excelsior elftallen, door terrein
afkeuringen, door.
Voor zaterdag a.s. ziet het progrmma er als
volgt uit. Excelsior 2 is vrij. Excelsior 3
heeft 'n thuiswedstrijd en ontvangt SVVN 2
uit Nijverdal. Ook Excelsior 4 krijgt een Nij-
verdalse club op bezoek en wel DES 5, met
goede kansen 2 punten rijker te worden. Ex
celsior A zal trachten op eigen terrein de
puntjes thuis te houden tegen Holten A. Excel
sior B gaat naar plaatsgenote Sportclub
Rijssen A en probeert natuurlijk ongeslagen
te blijven. Het C elftal dat nog geen enkel
puntje verloren heeft na 4 wedstrijden, krijgt
het zaterdag moeilijk in Hulzen tegen Hul-
sense Boys A. Het E. elftal tenslotte moet
het in Nijverdal opnemen tegen DESe. De D
junioren zijn vrij.
Een krampachtig spelend RKSV is er in ge
slaagd met veel moeite het Geesterense STE
VO er onder te houden. Toch is het maar
een dubbeltje op zijn kant geweest, want de
zege kwam pas 5 minuten voor het einde tot
stand.
Beide ploegen speelden sterk opportunistisch
voetbal, vaak onoordeelkundig spel, zonder
tempo en opbouw.
Over het geheel genomen was het een span
nende strijd, waarin de thuisclub een meer
derheid had, RKSV gaf het eerste kwartier
de toon aan, er werd in deze periode vrij goed
spel door haar vertoond. De thuisclub kreeg
de beste kansen. Markslag schoot een vrije
trap tegen de lat, waarna Tusveld alleen voor
doel naast kopte. Ook het doel der thuisclub
kroop door het oog van de naald, toen Nijland
van de doellijn de bal wegwerkte. Na een
half uur spelen maakte G. Oude Luttighuis,
die deze middag de midvoorplaats bezette van
een fout in de Stevodefensie gebruik door van
dichtbij doelman Reekers kansloos te passe
ren 1-0.
In d« laatste minuut voor rust, kopte Willy
Mos uit een corner van Droste langs doelman
Geuzendam 1-1.
Na rust een op en neer gaande wedstrijd.
Stevo probeerde telkens met verre trappen
midvoor Droste te lanceren, maar stopper A.
Kamphuis had er goed oog op waardoor zich
niet zoveel gevaarlijke situaties voor het Rijs
sense doel voordeden. Aan de overzijde was het
stopper Van Duist, die de veelvuldige Rijssen
se aanvallen meestal onderbrak.
R.K.S.V. ging haar voorhoede wijzigen. Dit
had succes. Markslag, die r.buiten was gaan
spelen gaf een goede voorzet, die M. Wolters
uitstekend benutte; van dichtbij kogelde hij de
bal langs de vertwijfeld duikende Stevo-goalie
(2-1).
Even werd het nog spannend, toen de Gees
terense jongens enkele corners mochten ne
men. Ze slaagden er echter niet in de Rijs
sense doelman te passeren.
raiiatmitHitiiHiimiiiiMtstifitatiitiiiiiijitiiKiiiiiiiiiaiiiiiiüiiiiiiinahiiiiiiiiiii
Een loeak heeft de dassen in Ouwehands
Dierenpark letterlijk „de das omgedaan".
Het dier, evenals de dassen, gehuisvest in
het gebouw voor kleinere roofdieren, had een
ontvluchtingspoging ondernomen en was na
het doorvreten van de tralies terecht geko
men in de buitenren van zijn buren de dassen.
Die ook niet gek, dachten wat onze vriend
Loeak kan, kunnen wij ook en zij zetten het
op een graven, uiteindelijk ligt hun dat be
ter dan tralies doorbijten.
Maar ook zij kwamen niet ver. Toen ze licht
zagen bleken ze te zijn aangeland in het te
huis van de Siamese katten, die blazend en
met kromme ruggen te kennen gaven hele
maal niet op hun gezelschap gesteld te zijn.
Dus maar weer verder graven moeten
de dassen gedacht hebben. Maar toen wa-
Het komt de laatste tijd nogal eens voor
dat eigenaren, die zich van hun huisdieren wil
len ontdoen, deze in de auto meenemen en
„ergens in Nederland" buiten de wagen zet
ten, misschien wel met de gedachte, dat er
wel dierenvrienden zijn, die er zich over zul
len ontfermen. Dit is dan nog een „gunstige"
vorm om zich van dieren te ontdoen. Im
mers het komt ook wel voor, dat een hond
midden in een eenzaam bos aan een boom
wordt vastgezet. Wanneer er dan niet tijdig
hulp komt opdagen is het dier gedoemd de
hongerdood te sterven.
Vanzelfsprekend wordt het gevonden, dat
dierenbescherming de verzorging van dergelij
ke dieren op zich neemt, maar heeft u er
wel eens over nagedacht, dat deze adoptie
geld, veel geld kost endat de „midde
len" ergens vandaan moeten komen?
De kleine huisdieren behoren tot een bepaal
de categorie, waarvan ieder het vanzelfspre
kend vindt, dat dierenbescherming er zich mee
ten. Voorts de uren en dagen waarop gebruik
wordt gemaakt van een bepaald veld of een
bepaalde zaal.
Eveneens over een mogelijke ledenstop
in verband met tekort aan speelruimte en
sportactiviteiten, die niet kunnen worden be
oefend, bij gebrek aan speel- of oefenruimte
zullen vragen worden gesteld.
Advertentie
in de huid gezondheid en zuiverheid
Wie zich eraan waagt de inhoud van een
operette weer te geven, maakt het zichzelf
even moeilijk als degene, die tracht de smaak
van champagne te omschrijven, want bij ope
rette horen nu eenmaal de elementen van zang
fleurige décors, wervelende muziek, smaak
vol voor het oog aandoende kostuums en de
onvergetelijke lachwekkende situaties, komi
sche misverstanden en aan het slot van dit
alles.... de prettige weg naar de „happy-en-
ding
In deze nieuwe verfilming van „Die lustige
Witwe" ontbreekt het aan dit alles niet. Wij
wéten, dat Danilo eigenlijk een nietsnut is,
dat Hanna een heel ander weeuwtje blijkt te
zijn dan men zo oorspronkelijk en op het eerste
gezicht vermoedde en dat de gebruikelijke
komische vriend in de vorm van Hugo en de
verleidelijke revuestar in de persoon van
Valencienne al evenmin ontbreken.
De oude geliefde melodieën klinken ons be
kend in de oren. Het Vilja-lied en de lofzangen
op Maxim! Wederom blijkt, dat „Die lustige
Witwe" ook in het moderne gewaad van de
film anno 1963 een alleszins geslaagde ope
rette is, waarbij men ruim anderhalf uur de
dagelijkse zorgen kan vergeten!
Jeugd appel tel 3,
Op zondag 20 oktober a.s. des middags om
drie uur is er in de Ned. hervormde kerk van
Markelo een bijzondere kerkdienst, namelijk
een „Jeugd-appèl". Dit appèl wordt georgani
seerd en voorbereid door de Jeugddienstcom
missie van de hervormde kerk van Markelo.
Men heeft voor dit „jeugd-appèl" uitstekende
medewerkers weten aan te trekken, zodat
het een prachtige middag belooft te worden.
Het „Jeugd-appèl" zal namelijk worden ge
leid door luitenant-kolonel ds. C. M. Graaf-
stal uit Ermelo, legerpredikant van het le
gerkorps Apeldoorn. Hij zal een toespraak
houden over het onderwerp: „Marsbevel voor
de kerk!"
Aan het „Jeugd-appèl" wordt verder nog me
degewerkt door het „Duo Maas" uit Ermelo.
Zij zullen op vocale en instrumentale wij
ze geestelijke liederen ten gehore brengen.
Een vluchtende neger belandt met een mo
torbootje op een eiland, dat slechts bewoond is
door jachtopziener Miller (ZACHARY SCOTT)
en de 13-jarige kleindochter Evvie (KAY
MEERSMAN) van diens zojuist overleden hel
per Peewee. Miller vertrekt naar het vaste
land om met de dominee Evvie's toekomst te
bespreken en daarvan maakt de neger, Traver
(BERNIE HAMILTON), gebruik om zich van
voorraden en een geweer te voorzien.
Evvie betrapt Traver, maar zij voelt instinc
tief dat hij geen kwaad mens is en als hij
20 dollar betaalt, lijkt alles ruim vergoed. Tra
ver gaat zijn boot repareren.
Als Miller terugkeert en van het geval
hoort, verontrust hem die 20 dollar. Hij vraagt
zich af waarom de neger zoveel geld aan het
meisje heeft gegeven. Het valt hem op, dat
ren er intussen de oppassers, die hun maat
regelen gingen nemen. Dat was gemakkelij
ker gezegd dan gedaan. Het enige middel zou
water zijn, want de das graaft sneller dan
de mens, zodat „spitten" helemaal geen zin
zou hebben.
De dassentunnel werd dan ook geïnun
deerd en reeds na enkele minuten kozen de
slimmerikken eieren voor hun geld en kwamen
ze weer terug in het Siamezenverblijf. Daar
hadden de oppassers weinig moeite meer met
de vluchtelingen, die al lang blij waren dat ze
er niet met een nat dassenpak waren afgeko
men. Ze zitten intussen weer in blakende wel
stand in hun eigen home, dat nu zodanig is
versterkt dat er van graven geen sprake
meer kan zijn. Ook de loeak zit weer gezond
en wel thuis, druk bezig zijn kiezen schoon te
peuteren vanwege de harde tralies.
bemoeit. Daarnaast zijn er echter miljoenen
andere dieren, die dagelijks met de mens in
aanraking komen en die vaak van de wille
keur van hun verzorgers en geleiders afhan
kelijk zijn.
Per jaar komen er ongeveer 3 miljoen die
ren op onze veemarkten. In de slachthuizen
worden jaarlijks 5 miljoen varkens aange
voerd. Al deze dieren vallen in handen van
mensen, die ze niet hebben gefokt en ver
zorgd; ze zien er enkel een economisch be
lang in, dat ze zo spoedig mogelijk op de
plaats van bestemming komen.
Wij willen hiermee niet zeggen, dat alle
mensen, die vee vervoeren of er in han
delen, dierenbeulen zouden zijn. Gelukkig
niet, want dan zou het er voor de dieren wel
heel slecht uitzien! Er zijn evenwel ook men
sen met de mentaliteit van „ze-moeten-toch-
dood", hetgeen dan wil zeggen, dat het er
niet op aankomt hoe er de laatste dagen en
uren met de dieren wordt omgegaan.
ENTER
Woensdagavond hield de Ned.-Herv.
gemeente in haar dienstgebouw haar
gemeente-avond onder leiding van ds.
W. C. J. Jacobs. Het kerkkoor onder lei
ding van de heer Hiltjesdam zong en
kele geestelijke liederen. Ds. R. Kaptein
uit Den Haag hield een inleiding over
„Voorbereiding tot het huwelijk". Spr.
wees op de veranderde instelling t.a.v.
het huwelijk, waarbij hij o.m. de ge
boorteregeling ter sprake bracht.
Na het tweede optreden van het kerk
koor volgde de verkiezing van ambts
dragers. Tot ouderling werden verkozen
de heren J. ten Brinke en M. Nijmeijer.
Tot ouderling-kerkvoogd, de heer G.
J. Schuitemaker en tot diaken de heren
M. Traas en H. Grooters.
Evvie ondanks haar jeugd zich al tot een ech
te vrouw ontwikkeld heeft. Bij voorbaat woe
dend gaat Miller Traver zoeken, maar deze
verschuilt zich. De jachtopziener vindt wel de
boot en schiet daar een paar gaten in. Als hij
tenslotte tegenover de neger staat, weet deze
hem tot rede te brengen en hij staat toe dat
Traver op het eiland blijft om zijn boot te re
pareren.
De volgende dag arriveert de dominee (CLAU-
DIO BROOK in de motorboot van Jackson
(GRAHAN DENTON). Deze laatste vertelt,
dat de politie een neger zoekt, die een blanke
vrouw zou hebben aangerand. Direct denkt Mil
ler aan Traver en samen met Jackson gaat
hij de vluchteling zoeken. Deze geeft zich krim
pend van pijn over nadat hij in een klem ge
trapt heeft. De twee blanken binden de ge
wonde neger aan een paal voor het huis
ondanks het protest van de dominee.
Traver zegt, dat hij onschuldig is aan de
zogenaamde aanranding - de vrouw heeft
hem hiervan slechts beticht omdat hij haar
verleidingspogingen weerstond.
De dominee kent de vrouw en gelooft Tra
ver. Die nacht laat Evvie Traver vrij, maar
hij krijgt zijn leven te verdedigen tegen de
haatdragende Jackson.
Van hoog tot laag hield men in Rijssen
reeds in de allervroegste tijden van groot
en klein veel. Daar was de oude Götte Götten-
Graads wel te verstaan, dat was een vakman
op duiven gebied. De oude Götte was bevriend
met de Apen, die naast hem woonden. En
Willem kwam zeer goed in de geur te staan,
toen hij de stokoude vrouwe van de Grim
berg eens een Oostindische duif bezorgde die
de oude dame wanneer zij uit haar humeur
was, weer terecht koerde en haar haar oude
opgewektheid teruggaf. De jongste Aap die
volgens meneer de jonker een perfect wa
penknecht was probeerde Mientje ook op
te doffen. En wij weten het reeds, Willem
keerde net zo lang tot Mientje er in vloog.
Apen Willem, was de gelukkigste kerel van
Rijssen, en de gelukkigste bediende van de
Grimberg al had de huismeesteres het er
niet op laten zitten.
Zij vond de Goldvink mooier.
Dat 'was meer kerel in het oog. Maar nu
had de huismeesteres in dagen de Goldvinke
niet gezien. Toen zij in de keuken kwam
vroeg zij aan Mientje of deze de Goldvinke
ook gezien had. Ja zij had deze het laatst ge
zien toen zij hem met haar tipklomp drie ga
ten in het hoofd geslagen had. Lelijk loeder.
Waarom moest dat?
Vraag dat maar aan de Goldvinke zelf!
Snauwde Mientje. Een beetje zacht aan! Ik
ben hier de baas over jullie! Mientje ging door
met haar arbeid. Apen Willem moest bij de
oude mevrouw komen, zij vroeg Willem of
deze nog een paar tortelduiven kon opsnorren.
Apen Willem was een man met een goed
hart, en kon de oude dame niets weigeren.
Zij sloot de wapenkamer af en kleedde zich.
de appelkelder van het kasteel Grimberg, nam
In die appelkelder van het kasteel Grimberg,
nam hij de kans waar Mientje nog even af
te vrijen. En Mientje haar lieve Aap. Toen
ging Willem naar Rijssen. Wij kennen na
tuurlijk uit vorige artikelen de Apen familie
al, en weten dus wat wij eraan hebben. De
oude Götte vroeg wat heb ik gehoord wil je
trouwen? Willm riep, „Willen dat zal wel
moeten!"
Moeten, hoezo! Is er met Mientje wat aan
de hand? Graadsoom daar is niets met
Mientje aan de hand, maar met mij wel. Mijn
grootmoeder moet een freule Pauw geweest
zijn en ik, je weet die historie op de Bever
voorde nog wel. En nu probeert de majoor
een beter mens van mij te maken. Dat kon
mij nog niet zoveel schelen, maar 't olde mense
is een schat van een juffer en dan Mientje
van Wezebooms Arend Jan. Die wil mij per-
fos hebben als man. En ik ben nu vijf en veer
tig. De jonker wil uitkijken naar een baan.
Ik zeg mijnheer alstublieft geen baan, daar
gaat niks voor eigen baas en dat vindt Mien
tje ook, zei ik. Nou en toen gebood de jon
ker Willem ga aan je werk! En ik denk voor
jou! Nou ik vind mooier kan het al niet! als
een ander voor je denkt, en dan de heer
van de Grimberg nog wel. Graadsoom ik
moet drie tortelduiven hebben voor het olde
mevrouwtje. De Götte krabde bedenkelijk ach
ter het oor.
Hij kon Apen Willem op het ogenblik niet
heipep. De Götte dacht een tijdje diep na.
Daarna sloeg hij het hoofd in de nek en
riep. Ik weet iets. Knienen Trans hef 'ortel-
doeven!
Nu woonde het Knien dicht bij het huis
Brandlecht. Het huis van freule Nachtegaal.
Tussen het Knien en de freule woonde de
Goldvinke De freule Nachtegaal was Apen
Willem nog niet vergeten. Zij zat in haar mooie
kamer en zag de Aap lopen, tikte tegen het
raam. En Willem gewend aan gehoorzamen,
stapte het poorthekje binnen. De voordeur
ging open en meteen dat Willen binnen was
Voorz. Hollander opende op de gebruikelijke
wijze. Hij heette in het bijzonder welkom de
spreker van deze avond de heer Runhaar,
wethouder van Zwolle, enige nieuwe leden en
de secretaris. Hij memoreerde de sprekers
van dit seizoen: oud secretaris Roolvink
op 22-11 partij secretaris mr. van der Sluijs
op 17-1 en prof. Diepenhorst op 13-4. De ge
combineerde vergadering met de C.H. zal na
der vastgesteld worden. Er is een propagan
da actie tot ledenwerving ingezet, waarvoor
de voorzi. alle medewerking der leden inroept.
De heer Runhaar houdt een causerie over
enige aspecten van het gemeentebe
stuur. Hij begint met te zeggen dat
onze bevolking in 't jaar 2000 volgens bereke
ning uit 18 miljoen zielen zal bestaan. De
werkgelegenheid in de landbouw zal verder
terug lopen, dus om al die mensen aan werk
te helpen, zal nog meer industrie opgebouwd
moeten worden. Daarvoor een gunstig klimaat
scheppen in de provincie en niet alles in de
randstad Holland. Spreker citeert prof. Thijs-
se, die zegt: vlucht weg uit de randstad en
bouw grotere steden voor de industrie in de
provincie, zodat er ook nog open ruimte over
blijft. Kleinere plaatsen dienen, om de trek
naar de grote stad tegen te gaan te zorgen
voor ontwikkeling van de leefbaarheid in die
plaats door aanleg van sportvelden, bevorde
ring van de cultuur enz.
Spreker de loonproblemen besprekend stelt,
dat de industrialisatie bevorderd wordt door
een goed produkt te leveren tegen een niet
te hoge prijs. Daaruit volgt, dat de loonkos
ten niet te hoog mogen worden en de produk-
tie opgevoerd dient te worden. Een recht
vaardig loon komt de werknemer toe, dus
niet alleen beknibbelen op het uurloon, maar
ook geen fantastisch hoge eommissarissenver-
goedingen.
Woningbouw: in de eerste plaats woningen
bouwen, maar ook daarnaast industriegebou
wen. Buitenlandse ondernemingen gaan nu
naar België of Frankrijk, omdat ze hier geen
gebouwen kunnen krijgen.
Spreker eindigt met enkele beschouwingen
over interne partij-politiek en wekt tot slot
op om dankbaar en op een aan God verant
woorde wijze van de huidige welvaart te ge
nieten.
Na deze met grote aandacht beluisterde
causerie werd de vergadering in de gele-
ook weer dicht. Zij liet de Aap in de achter
kamer en wees hem een stoel. De freule was
de laatste jaren een weinig gezetter gewor
den, maar Willem constateerde dat zij het
in knapheid lang niet kon halen tegen Mien
tje. Daar stond tegen over dat de freule Nach
tegaal over tamelijk veel geld beschikte. Maar
er moest wel een steek aan los zijn, anders had
zij het niet op hem voorzien. Want iedereen in
Rijssen kon u vertellen, dat Apen Willem een
jarenlang landloperachtig leven achter de rug
had. Maar het was gek met de vrouwen. Als
je herenkleren droeg, dat wil zeggen in uni
form liep, dan was er geen wolkje aan de
lucht. Freule, ik moet gaan. Noem mij maar
Pouline, fluisterde zij.
Willem kreeg weer dat akelige gevoel, dat
hij jaren geleden ook had gehad. Hij zag dat
de achterdeur op de kier stond en wipte er
uit door de achtertuin van de Glimworm naar
het huis van het Knien. De Glimworm zag de
aap met een wenk lopen en dacht nog aan de
drie gaten die Mientje hem in het hoofd
had geslagen. In ieder geval, Knienen Frans
had tortelduiven. Met de prijs kon Frans best
meekomen. Willem kocht drie zeer mooie
vogels en kreeg nog een gevlochten mand
mee. De Goldvinke opgestookt door de freu
le Nachtegaal, ging Apen Willem stilletjes
achterna. Willem liep met gezwinde pas door
de bossen van de Grimberg. Opeens klonk het
bliksems kop, nou ga je der aan! Willem
keek om en keek in de gloeiende ogen van
de glimworm. Deze vloog Willem aan.
En de Aap had wel zin om een robbertje te
vechten en daar ging het er van in het Grim
berger bos. De Glimworm was eerst in de
meerderheid. Hij lag boven op Willem, hij
wilde deze bij de keel grijpen en stak per on
geluk zijn duim in Willems mond. er volgde
een geknars. En eer de Glimworm het ver
hinderen kon had Willem hem de duim afge
beten, en spuwde hem uit. De Glimworm brul
de van pijn en woede en bloedde hevig. Hij
trok het mes uit de schede. Maar Willem
vocht voor zijn leven dat hem de laatste tijd
zoveel waard geworden was. En trok ook het
mes. Deed een uithaal en de Glimworm was
meteen buiten gevecht gesteld. Het mes van
Willen had de mondhoek van de Glimworm ge
raakt en de hele wang open gereten. De Glim
worm zakte in elkaar. En Apen Willem pak
te zijn mand met tortelduiven, om zo snel mo
gelijk hulp te halen op de Grimberg. Maar de
Knolvoet, die hazenstrikken had staan in de
Grimbergerbossen vond de Glimworm. En haal
de snel hulp bij de eerste boer de beste.
De man zat helemaal onder het bloed.
Apen Willem ook. Hij kwam zeer gejaagd bij
de Grimberg. En ging aanstonds naar Mien
tje. Nu word ik misschien opgehangen! Wat
is er gebeurd? Je zit helemaal onder het
bloed? En toen vertelde hij in de gauwigheid
wat er was voorgevallen. Dat hij bij Gotten
Graads was geweest en dat deze hem naar
Knienen Frans verwezen had. Het bezoek
aan freule Nachtegaal. Als niet ter zake die
nende sloeg hij over en vertelde verder dat hij
in het bos van de Grimberg overvallen was
en dat zij zich toen gebeten en gesneden
hadden en dat de Glimworm wel dood zou zijn.
Mientje was een bezwijming nabij.
Willem verwisselde van uniform, dat kon,
want hij zat goed in de kleren. De majoor
hield ervan dat zijn bedienden er netjes bij
liepen. Toen bracht hij de tortelduiven naar
de kamer van de oude mevrouw Hij zette ze in
een kooi. Maar hij was zo van streek dat
hij de oude vrouw het verhaal ook vertelde.
De boer Westmeijer en de Knolvoet werden
dadelijk door het gerecht van Rijssen aan de
tand gevoeld. Maar de Knolvoet vertelde dat
het gerecht van Rijssen er niets mee te ma-
De schoolvakanties zitten er al lang weer
op. Lange „trossen" fietsende kinderen trek
ken van het ene dorp naar het andere. Van
het ene stadsdeel naar het andere. Om naai
school tegaan. Of naar huis.
Dag-in, dag-uit bewegen onze scholiertjes en
scholieren zich met kinderlijke zorgeloosheid
door het verkeer. Soms zonder links of rechts
te kijken, tussen aanstormende auto's door ra
kelings overstekend. Soms met zijn drieën, of
met z'n vijven naast elkaar. Met de eeuwi
ge drang om haantje de voorste te zijn, om
anderen in te halen, de loef af te steken....
Dat deze drang om in te halen dikwijls ern
stige gevolgen kan hebben, blijkt uit de on
langs verschenen „Statistiek van de Ver
keersongevallen op de openbare weg" van
het CBS. Uit de analyse van het cijferma
teriaal, blijkt, dat wielrijders beneden de 15
jaar die bi jongevallen op kruisingen zijn
overleden, in 50 pet van de gevallen bij het
inhalen is aangereden.
Vermoedelijk is de oorzaak hiervan, dat jeug
dige wielrijders nog wel eens slingerend over
de weg rijden, aldus het commentaar van het
C.B.S.
Het feit, dat enkele duizenden schoolkin
deren - van 5 t.m. 14 jaar - jaarlijks betrok
ken raken bij verkeersongelukken, vormt voor
het Verbond voor Veilig Verkeer deze maand
aanleiding om een ernstig beroep te doen op
de ouders om hun schoolgaande kinderen duide
lijk te instrueren over hun verkeersgedrag
en zélf het goede voorbeeld te geven.
Niet voor niets noemde dr. J. Wafelbak
ker, directeur van de Wassenaarse G.G.D.,
indertijd in zijn proefschrift het verkeerson
geluk voor het schoolgaande kind doodsoor
zaak nr. 1. Laten ouders en ouderen beden
ken dat wij allemaal iets kunnen en moeten
doen om de veiligheid van 't schoolgaande kind
op de weg te vergroten. En tot alle bestuur
ders in Nederland moge de woorden hier nog
eens herhaald worden, die de twee kindertjes
op het nieuwe Verbondsaffiche bijna smekend
aan ons richten; „asjeblieft.... rij voorzich
tig".
genheid gesteld vragen aan de spreker ta
richten. Hiervan werd druk gebruik gemaakt,
zodat een interessante discussie ontstond.
Voorzitter Hollander dankte de spreker voor
zijn causerie. De tweede voorzitter de heer
Schot eindigde met dankzegging.
ken had. Als er iets gebeurd was, en dat was
vast. Was het buiten de wallen van Rijssen
gebeurd en zelfs buiten de stadsvrijheid dan
had de rechter van Kedingen of de drost van
Twente die zaak te onderzoeken.
Intussen had men een dokter uit Almelo
gehaald. En die onderzocht de wonden. Hij
constateerde dat de duim met zeker voorwerp
was afgeklemd. De Glimworm die zelf boter
op het hoofd had, was niet «rg mededeelzaam
met da feiten. Maar in ieder geval Apen-
Willem groeide in de ogen van freule Nach
tegaal tot een held.
Zij hoorde het niet van de Glimworm zelf,
die sprak maar van een zekere kerel, die hem
de duim had afgebeten. De baron Staalbijter,
die ergens op een buiten bij Markelo woon
de was rechter van Kedingen. De Rijssense
burgemeester de Klomp ging de volgende dag
naar de rechter en vertelde dat da Glim
worm uit Rijssen, gebeten en gesneden was. Is
hij dood? vroeg de rechter nee dat nou
recht niet. Maar hij is niet meer helen-
dals heel. De man is zijn duim kwijt.
Baron staalbijter, stelde te Rijssen een on
derzoek in. Dat leverde niet veel op. Bij freu
le Nachtegaal kwam hij ook om vragen ta
stellen. Hij kreeg er koffie met koek, maar
uit horen liet zich de freule niet. Toen trok
de rechter naar de Grimberg. Daar hoorde
hij zoveel te meer de oude vrouwe vertelde
dat zij podagra had en omtrent zesenzeventig
jaar oud was en dat zij zeer gehecht was aan
dieren en dat Apen Willem zo goed voor dieren
was.
Of de vrouwe ook gehoord had van twist
of schelinge De Goldvinke had bij een ruzie
zijn duim verloren en heeft hij deze niet weer
terug gevonden? Wilde de oude dame weten.
Toen merkte de rechter van Kedingen dat
het oude mens aan het verkindsen was. De
huismeesteres die het met de Goldvinke hield
vond het een gemene streek. Zij vertrouwde
de rechter toe dat zij vermoedde wie de da
der was. En toen moest Apen Willem op het
matje komen, maar Mientje die vroeger bij
de drost van Twente had gediend. Had eerst
generale repetitie met de Aap gehouden en
deze kwam beslagen ten ijs. Mientje moest
komen en Mientje hing een ijselijk tafereel
op, van de gemeenheid van de Glimworm.
Drie gaten moest ik hem in de kop slaan
voor hij mij liet lopen. De rechter noteerde, in
een week tijds. Drie gaten in de kop een duim
afgebeten en de bek opengesneden. Dat van
drie gaten daar wist ik niets van, riep de
baron Staalbijter. Nou dat heb ik gedaan. De
zaak bleef slepende tot de majoor terug zou
komen. En de majoor getuigde voor zijn wa
penknecht. En de Glimworm had geen getui
gen. Alleen de burgemeester de Klomp ver
telde dat de Glimworm steeds een ijverige
dienaar was. De freule Nachtegaal vond
de Aap een zeer ordentelijke kerel. Twee
maanden later kwam de majoor terug. Ds
Immink bracht Gode dank voor de behouden
thuiskomst van de generaal majoor. En te
vens zond hij een bede op voor de zielen der
talrijk gesneuvelde Turken. Het was natuur
lijk hun verdiende loon dat zij doodgeslagen
waren, want zij spaarden niets of nie
mand. Een wapenbroeder van de majoor, een
jonker van de Koning bij Neede had een Turks
officier een zekere Hamsen Bei, gevangen ge
nomen en medegevoerd naar Neede waar de
schavuit over zijn misdaden kon nadenken.
Apen Willem werd vrij gesproken en de jon
ge vrouw wilde Mientje om zekere redenen
graarne kwijt en toen Willem te kennen gaf,
dat hij gaarne voor zich zelf beginnen wilde
en graag wilde trouwen met Mientje. Toen
nam de jonker een besluit.
VAN COEVERDEN.
RIJSSEN buiten de, wallen
