Weekblad voor Rijssen | 1963 | 21 juni 1963 | pagina 5

DE WORST EN DE KWAKERD

Klein Horsman's
Zelfbediening

F1 L M NIE U W S

pompvers

Rijssen voetbalde voor oud-strijders

OP STAP

Cake-Krentenbrood

Zangvereniging maakte
haar jaarlijkse uitstapje

De Mors won waterpolo-
tegen Y.Z.P.C.

strijd

BRUTO OPBRENGST
350 GULDEN

BENOEMD

59

69

27

49

79
115
109

89

65

149

45

de hoogste kwaliteit

Vrijdag en zaterdag de film:
Der Vogelhandler

Woensdag de film:
From here to Eternity

Vrijdag 21 juni 1963

WEEKBLAD VOOR RIJSSEN

Pagina 5

VAN COEVERDEN.

Onrustige Zenuwen?

Heerlijk

als steeds

tïtïïïïïïïiFïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïïï$ïïïïïï_{.ïï.ï.ïïï$ïïïïïj{ïïjf_ïi5

RUSSEN buiten de waden

De Rijssenaren waren begonnen de wallen
te versterken en grachten uit te diepen. Want
de Worst, een Rijssenaar die dertig jaar lang
in den vreemde gevochten had en al het ver
diende geld had gespendeerd aan jenever en
mooie vrouwen had de burgemeesters voor
gespiegeld dat het veel veiliger was met een
behoorlijke wal en een wat diepere gracht.

Kwake Gait een hartstochtelijk eendenlief
hebber, beweerde ook dat het stukken scheel
de. De burgemeesters vroegen de generaal
majoor van de Grimberg, wat hij er van
dacht. Nou de generaal dacht er het zijne
van. Nu had men nog niets, maar hij vond
het zeer goed dat de stad Rijssen versterkt
werd, dus de zaak werd onder de Rijssenaren
aanbesteed. De Worst was het goedkoopste,
dus hem werd het werk gegund.

Nu hadden reeds van jongs af aan De Worst
en Kwake Berend het niet met elkaar
kunnen vinden. De Worst was moedig en zat
vol durf, maar was verder eerlijk, maar een
slecht econoom.

Had hij geld dan was het gauw uitgegeven.
De burgemeesters hadden dan ook bepaald
dat hij de aanneemsom in vier termijnen
zou uitbetaald krijgen. Nu woonde Kwake Be
rend achter de wal waar de gracht een forse
bocht maakte, en de wal een eindje vooruit
stak in de gracht. Op dit punt nu had de
Kwakerd een serie eendennesten gebouwd.
Het water was daar mooi breed en diep.
Berend gooide er veel afval in. Zodat zijn
eenden gedurig bezig waren en 's morgens
hun eieren legden.

De Worst kreeg de eendenkolonie in de
gaten. Het schoot hem door 't hoofd dat hij
met Kwake Berend nog een en ander te ver
effenen had. Dat was weliswaar een halve
mensenleeftijd geleden, maar wat in het vat
zat verzuurde niet.

De Worst ging naar de burgemeesters. Hij
vroeg of hij daar in de hoek achter de wal
een verandering mocht aanbrengen. De bur
gemeesters beloofden de zaak te bekijken, en
dat gebeurde. De vier burgemeesters vroegen
toegang tot de hof van Berend. Deze zei dat
het moeilijk kon, want daar zaten zeven
eenden te broeden.

Maar de burgemeester de Smakke wilde
de eenden zien en ook de situatie van de wal
en de gracht opnemen.

Hier verzette zich de Kwakerd tegen.

Maar de Smakke voelde de waardigheid als
burgemeester en trok het mes. Maar voor hij
daarvan gebruik kon maken sloeg de Kwa-
kert hem een gat in het hoofd met de klomp.

Hevig bloedend ging de Smakke naar de
schout. En klaagde de Kwakerd aan, wegens
mishandeling van een ambtenaar in functie.

De schout zond zijn dienaren dadelijk naar
de buurt achter de wal. Maar aangezien de
hele buurt daar familie van elkaar was kon
den de schoutsdienaren niets uitrichten, want
de Kwaker had de plaat gepoetst naar het
hoge huis van de Grimberg. Daar was zijn
vrouw Jenne jarenlang dienstbode geweest.
Linnenmeid zogezegd. Tot grote tevredenheid
van de heer en mevrouw beide. En haar man
Kwake Berend verzorgde de eenden en te
vens dat er mooie exemplaren kwamen. De
jonker zat in zijn hemdsmouwen want het was
zeer warm voor de tijd van het jaar. Hij had
een glas wijn naast zich staan. Vinken Dieks
zat op een stoel naast hem. Dat was nu al
dagen zo.

De huisknecht ergerde zich dood. Wanneer
mijnheer een nieuw glas inschonk, dan kreeg
Dieks een nieuw glas bier. En wanneer de
tafel gedekt stond riep de generaal majoor,
kom Dieks eten. En dan sukkelde Dieks ach
ter zijn heer aan, het ene been stijf en nog
moeilijk bruikbaar. Moet dat nou zo door
gaan? Had mevrouw eens wagen te vragen. Ik
kan niet zonder oppasser! Riep de baron dan.

En nu kwam de burgemeester de Smakke
geassisteerd door de twee schoutsdienaren.
Zij hadden er lucht van gekregen dat Kwake
Berend daar op de Grimberg werd achter
gehouden. De goedmoedige portier had de bur
gemeester maar doorgelaten. Maar even la
ter bleek dat deze zich schromelijk vergal-
lopeerd had. De generaal majoor zat in de
schaduw van een grote pereboom. De sokken
uit, en Vinken Dieks lag er op de knieën voor
de likdoorn van zijn heer te snijden. Mijn
heer de baron! Riep de Smakke. Verschrikt
keek deze opzij zes passen achteruit! Bulder
de hij. De schoutsdienaren, beter op de hoog
te, dan de Smakke sprongen achteruit en gin
gen in de houding staan Vinken Dieks als op
passer wetende wat hem te doen stond riep
donder op heren, mars ingerukt. Een kwartier
later kwam de Kwakerd voor de dag. Zij zoe
ken mij, riep hij. Er valt hier niets te zoeken
en meteen vloekte de generaal majoor. Dieks
had te diep gesneden. Maar in ieder geval de
Kwakerd kreeg een brief mee voor de schout.
En deze kneep door.

De Smakke kreeg geen been aan de grond

om Berend voor het gerecht te krijgen.

Want de arm van de jonker van de Grim
berg reikte ver. En Berend hield ook zijn
eendenbeld wat de Worst ook betoogde. De
Smakke en de Worst sloten een eeuwig ver
bond om waar zij konden, de Kwakerd en Vin-

De chr. gemengde zangvereen. „Looft den
Heer" maakte per autobus weer haar jaarlijks
uitstapje. Voor dit keer stond een reisje naar
Den Haag en Scheveningen op het program
ma.

Des morgens om 7 uur vertrok het gezel
schap vanaf het gebouw „Irene" en via
Zutfen en Arnhem ging de reis eerst naar
Den Haag, na een korte onderbreking voor
een kopje koffie in Rhenen. Na in Den Haag
eerst Panorama Mesdag en Madorudam te
hebben bezocht, werd naar Scheveningen ge
reden waar enkele Engelse Marine-schepen
werden bezichtigd, die daar juist in de haven
lagen.

Hierna werd een bezoek gebracht aan de Pier
waarna de dames van het gezelschap enige
tijd gelegenheid kregen om te winkelen, wat
natuurlijk zeer op prijs werd gesteld. Op de
terugreis werd enige tijd gepauzeerd in Apel
doorn bij het Prins Bernharddal, waarna men
om ongeveer 10 uur, hoogstvoldaan over de
prachtige dag, weer in Notter terugkeerde.

ken Dieks het leven zuur te maken. Vooral de
jonge Vinke, die leefde nu in de schaduw van
de baron van Voerst van de Grimberg. Zo'n
hufter, waar kwam hij vandaan uit de Sikken-
steeg toch zeker? De dagen schreden voort
het hoofd van de Smakke was van zelf weer
dicht gegroeid. Maar binnen in de borst daar
kropte zich de woede op, Vinken Dieks ver
toonde zich nu dagelijks in Rijssen. Het werd
hoog tijd had de baron gezegd, dat hij be
noemd werd tot hoofd der school te Rijssen.

De Kwakerd klaagde eens dat men hem
vervolgde dan met dit en dan met dat. Als
ik maar een maal schoolmester ben, dan krieg
dat grei, de voot vuur 't gat! Dit sprak Vinken
Dieks en hij meende het. Hij zou later nog
eens de machtigste man van Rijssen wor
den. De dag was daar; de burgemeesters had
den een drietal opgemaakt Meester Kiezeman
uit Diepenheim stond nummer één. Hij had
uitstekende referenties. De richter Meiderman
en de heer van Westerflier beveelden hem
warm aan. De baron Sloet van Warmelo
ook. Nummer twee was de vriend van de
burgemeesters, dat was Mos Tone de ouder
schoolmeester.

Dat was nog een neef van de Smakke en
deze had zijn neefje al half en half beloofd dat
de burgemeesters hem er door zouden donde
ren. Nummer drie was Vinken Dieks ontegen
zeggelijk de bekwaamste. Maar die wilde men
niet en hij was geboren in de Sikkensteeg en
z'n grootvader had men bokken Dieks genoemd.

Dat was later veranderd in de Vinke.

De aanbeveling werd door de Rijssener bur
gemeesters naar de colletoren gezonden, dat
waren de heren edelen op hun landgoederen.

De stadsbode ging er eerst mee naar de
Oosterhof. De Jonge jonker keek de aanbe
veling in, maar hield zich voorlopig op de
vlakte. Hij draaide aan zijn knevel en trok
zich aan de sikbaard en commandeerde toen
de stadsbode naar de Grimberg te gaan. Het
had heel wat voeten in de aarde eer hij bij de
generaal majoor werd toegelaten. Want deze
had juist een zeer mooie koppel eenden ge
kregen van Kwake Berend en niet te duur en
te samen met Berend en Dieks bewonderde
hij zijn nieuwe aanwinst. Maar eindelijk mocht
de bode de nominatie aanbieden De baron deed
er een briefje bij dat gezien het stijve been,
dat hij in de vele veldslagen had opgelopen, en
vooral lettende op de grote kennis, ook van
de heilige schrift, dat de jonker bij voorbe
dachten rade onze eerlijke en goede dienaar
Vinken Dieks tot schoolmeester en koster van
Rijssen benoemde. En dat burgemeesters sche
penen en de raad, school en schoolmeesters
huis in goeden roke en dake moesten maken
opdat de nieuw benoemde schoolmeester be
hoorlijk gehuisvest worde. Volgde handteke
ning.

Toen de bode terug kwam, zaten de burge-
meesteren al op het raadhuis te wachten.

Kiezeman bijna zeker van zijn zaak van
wege zijn goede referenties, had de burge
meesters al een halve"' ton bier geoffreérd.

De neef van de Smakke. zat ook op hete
kolen, Vinken Dieks intussen zoende zijn aan
staande vrouw dat het klapte. Schoorvoetend
stapte de bode binnen en legde de papieren
op tafel. De Smakke nam ze dadelijk op. Keek
er in. En toen een daverende slag op tafel
doende, riep hij. Dat is gemeen! Het bier van
Kiezeman smaakte ineens niet goed meer.

Of de bode soms een emmer vol wilde heb
ben want de heren hadden hun buik vol. Nou

dat wilde de bode wel. En wat er toen nog
overbleef dat kreeg de Worst. Ole! Lieve jon
gen, riep de Smakke er breken droeve tijden
voor u aan. De tegenstanders van Vinken
Dieks probeerden deze het leven zuur te ma
ken. De neef van de Smakke moest hem aan
durven de rest kwam van zelf wel. De eerst
volgende maandag morgen daar stond de nieu
we schoolmeester in zijn bruin lakenspak.

Dat was ook al iets bijzonders. De Rijsse
ner kleermakers waren er niet aan te pas ge
komen, maar dat nam niet weg, het zat als
gegoten. De meester inspecteerde de school.

Het was een hok zo vertelde hij en zijn
bescheid was, zo de school was, waren de kin
deren. Hij vroeg naar de lesrooster aan de on
der schoolmeester. Deze begon verachtelijk te
lachen maar dat verleerde hij gauw toen hij
een flinke oorvijg van de schoolmeester de
Vinke kreeg. Daarmede maakte de nieuwe
schoolmeester een goede beurt. De grootse
jongens dansten van pret. Maar zij hadden
te vroeg gejuicht. Want langer dan twee
uur deelde Dieks klappen uit. De zoon van de
schout kreeg een schop voor de broek, zo
dat hij des middags met de hand voor
zijn achterwerk luid brullend thuis kwam.

De schout ging 's middags zijn zoon naar
school brengen en vroeg aan meester Dieks
of het niet wat minder kon. Minder? vroeg
Dieks verbaasd dat is nog maar een begin.

Als het niet veranderd dan sla ik ze nog
dat ze me rollen voor de voeten.

Stilte! gebood Dieks streng en de school
was ineens muisstil. Dit maakte een geweldi
ge indruk op de schout. Maar de Smakke riep
wij timmeren niet! Hoe eer hij ophoepelt
hoe beter, maar ook daar wist de nieuwe
schoolmeester wel raad op.

Het begon met klachten van de schoolmees
ter aan de generaal majoor. De schoolmees
ter klaagde dat het huis niet waterdicht was
en dat hij zo niet aan trouwen kon denken.

De vrouwe van de Grimberg stookte haar
man op dat hij door diende te tasten.

Hij was immers de oudste collator. En de
baron draaide zijn knevels op en nam Pluto
zijn hond mee. Op het stadhuis vond hij de
heren bij elkaar. De keet begon al in de
vestibule daar moest de jonker van de Grim
berg even wachten. De bode moest eerst belet
vragen. Maar de heren zaten juist voor een
borrel.

Omdat Hengsten Jan de burgemeester van
het Haareinde die nog niet lang geleden tot
burgemeester verkozen was, omdat hij een
hekel had aan de bemoeienissen van de om
wonende edelen met de stad. De jonker van
de Grimberg mocht binnenkomen, de fles
was van tafel. Maar of de jonge burgemees
ter reuk aan zich had, of 't iets anders was dat
weten wij niet, maar er gebeurde heel iets
ergs.

Na 2 achtereenvolgende Nederlagen slaagden
<fc heren van de Waterpoloclub „De Mors" er
in een overwinning te behalen. In een span
nende strijd behaalden zij een krappe 3-2 ze
ge op VZPC uit Vriezenveen. Aanvankelijk nam
de thuisclub een 2-0 voorsprong door doel
punten van Meindert Schreuder. In de 3e
speeltijd echter kwamen de Vriezenveners te
rug en door Koele wisten zij zelfs de achter
stand geheel weg te werken. Vlak voor af
loop scoorde Jan Schreuder het winnende doel
punt 3-2

Ten bate van de Bond van Oudstrijders werd
woensdagavond op het Excelsiorterrein een
voetbalwedstrijd gespeeld tussen een elftal, be
staande uit spelers van RV, RKSV, Excel
sior en Sportclub Rijssen en elf spelers die
uit komen in clubs buiten Rijssen met o.a.
Tusveld (Heracles) en Van Brussel (Go Ahead)

Voor de wedstrijd een aanvang nam, hield
de voorzitter van de Bond van Oudstrijders,
de heer J. Rozendom, een korte toespraak,
waarin hij alle spelers hartelijk dankte voor
hun medewerking.

De talrijke toeschouwers hebben een aar
dige en sportieve wedstrijd gezien, waarin goe
de en minder goede momenten elkaar afwis
selden. De in roodwitte shirts gestoken „thuis
club" speelde enthousiaster en over het alge
meen iets beter dan de „bezoekers" doch moest
in het laatste kwartier het initiatief prijsge
ven.

Na 15 min. spelen was het linksbuiten Klein

Rouweler (RKSV) die met een goed schot de
score opende (1-0).

Met deze stand ging ook de rust in.

Direct na de hervatting was het Steen van
Rijssen Vooruit (de beste speler uit de voor
hoede) die met een steenhard schot doelman
Witten kansloos sloeg (2-0).

Rechtsbuiten Beunk van Excelsior zorgde in
de vijftiende minuut met 'n waarlijk magnifiek
schot voor een 3-0 voorsprong.

Advertentie

Mijnhardt's Zenuwtablettsn

De Rijssense bromfietsclub „Op stap" hield
een puzzelrit, waaraan in totaal 38 personen
deelnemen. De start on finish was bij café
Smit aan de Enterweg. Een prachtige natuur-
route was uitgestippeld over Markelo naar La
ren, langs de TV-toren en de Schipbeek weer
terug.

De uitslagen waren als volgt: le Nijboei
uit Hengelo 10 strpt, 2e J. van den Berg uit
Delden 15 strpt, 3e G. ter Maat uit Delden
16 strpt, 4e J. Peters uit Vroomshoop 31 strpt
5e H. Reierink te Hengelo 36 strp. De poedel
prijs ging naar J. Wolff uit Goor met 84
strp.

Na afloop van de geslaagde rit reikte de
heer Ter Maat de prijzen in café Smit aan de
winnaars uit.

Met nog vijftien minuten te spelen kwamen
de „gasten" stevig opzetten.

Uit een vrije trap wist Baan (SVZW) de
stand op 3-1 te brengen.

De gasten bleven doordrukken en in de
42e minuut liet Grooten (Enter Vooruit) met 'n
goede kopbal doelman Pfeiffer voor de tweede
keer vissen (3-2).

Net voor het eindsignaal liet Van Brussel
(Go Ahead) zien dat hij ook meespeelde (tot
dan toe had hij zich kennelijk gespaard).

Met een 25 meter schot sloeg hij doelman
Pfeiffer kansloos (3-3). De wedstrijd stond on
der de uitstekende leiding van arbiter D. Oost
hoek.

Aan de school met de Bijbel te Notter, hoofd
de heer R. Doorn is in de vacature, ontstaan
door de benoeming van mej. M. A. Jansen
aan één der chr. scholen te Hilversum, be
noemd als onderwijzeres mej. Meilink uit
Nijverdal met ingang van 1 september a.s.

250 gr CHOCOLADEKORRELS

voor

met 12 geldzegels

bij 3 pakjes Vege-margarine

CHOCOLADE
NOOTBLAADJES

heerlijk lichte snoep

150 gr.

ABRIKOZEN OP SAP 1 1Q

literspot

250 gr. echte Smyrna rozijnen

voor slechts

PEPERMUNTBALLEN

200 gram nu

VLEESWAREN

ONTBIJTSPEK 150 gram

3 st. BOCKWORST ca. 400 gr.

4 st. SAUCIJSEWORSTJES

Jonge volvette GRASKAAS "I ijfi

500 gram

TONIJN IN GELEI

blik

500 gr. MARIE BISCUIT

bij 100 gram THEE naar keuze

HAWAII ANANAS

1 litersblik

500 gr. le soort droogkokende
SIAMRIJST

De klassieke operette met haar meeslepende
en vaak amoureuze melodieën is al tiental
len jaren een dankbare bron geweest voor de
filmmusical. Dat ligt voor de hand: haar me
lodieuze romantiek bleek telkens weer een
dankbaar klankbord, dat het realisme van de
speelfilm een nieuw reliëf gaf. Direct na de
2e wereldoorlog was het veelvuldig de roman
tische operette-muziek, die nieuwe film-musi
cals op het doek bracht, a.d.z.: „Fledermaus",
„Wiener Madel" en b.v. „Kleines Hofkonzert".

Geza von Cziffra regisseerde „Der Vo
gelhandler" en afgezien van enkele scenario
vernieuwingen en moderniseringen, die hij aan
het oorspronkelijke verhaal toevoegde, komen
de zo bekende en geliefde liederen van Zeiler
in deze Filmex-musical joyeus terug: „Schenkt
man sich Rosen in Tirol", „No amal, no amal"
het vrolijke „Christel von der Post" lied. e.v.a.

Parijs met zijn opwindende cancan-danseres
sen is het reisdoel van de kleine keurvorst
van Biberstein, August, die zijn staatszaken
weer eens wil ontvluchten. Hij vertrekt dus
met zijn intendant, hofrat von Weckerli en in
de tweede koets bevinden zich als reisge
zelschap graaf Stanislaus en graaf Weps, maar
bij de eerste kruising nemen de keurvorst en

Advertentie

HiiiiiiiiiiiiiiiiiiWiiifHiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiii

•H

•H
•H
♦H
•H
•H

•H

•H

•H
•H
•H

•H
•H

•H
•H
♦H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H

•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H
•H

Tet wijl zijn papa op honderden kilometers hoogte door de ruimte suistis de drie
inaanden oude stamhouder van de familie By kof ski uit Rusland het midddelpunt
Vun alle aandacht van zijn moeder r). mevr. Gagarin (m) en mevr. Popovitsi

H»
K«
H*
K«
H*
H*
H*
K*
H*
H*
K*
K*
H*
K*
H*
K*
H*
H*
H*
K*
K*
K«
K«
H*
H*
H*
H*

rt
H*
H*
K«
H*
H*
H»
H*
K«
K*

H»

rt*

zijn intendant al afscheid van de anderen, want
het thuisfront mag niets weten van het snoep
reisje. Tegenover zijn gemalin, Marie-Louise
immers heeft de keurvorst het doen voorkomen
alsof hij in het idyllische Kreuzlingen gaat
jagen. Terwijl hij dus zelf in cognito, als
de bankier Philip Bürger uit Frankfurt, naar
Parijs reist, zal de jonge graaf Stanislaus als
zijn dubbelganger in gezelschap van graaf Weps
de schijn van de aanwezigheid van de keur
vorst in Kreuzlingen ophouden.

Er verschijnen nog twee gasten in Kreuzlin
gen: Marie-Louise, die het wat zonderling
vond dat haar gemaal zijn rok-costuum, gala
uniform en lakschoenen liet inpakken voor „de
jacht" en haar kamermeisje Melanie, die de
achterdocht van haar meesteres luidruchtig
deelt.

Intussen komt er weinig terecht van de amou
reuze avonturen die Stanislaus de pseudo-keur-
vorst, in Kreuzlingen, verwachtte, want nadat
hij begonnen is de lieftallige Jette, de doch
ter van de hotelier het hof te maken, krijgt hij
een hertengewei op zijn hoofd, waardoor hij
voorlopig uitgeschakeld is. Er is meer lief
desverdriet: onze knappe vogelhandelaar Adam
heeft gehoord dat zijn Christel op het jacht
slot was bij de keurvorst en dus verdenkt hij
haar van ontrouw.

Soldaat Prewitt wordt overgeplaatst naar de
companie van kapitein Holmes (PHILIP
OBER). Deze hoopt promotie te maken door
het regiment het bokskampioenschap te be
zorgen; als Prewitt (MONTGOMERY CLIFT)
- die vroeger als middengewicht succes heeft
gehad - weigert tot de boksploeg toe te tre
den, geeft Holmes zijn boksers (allen sergeants!)
te kennen, dat zij Prewitt moeten treiteren tot
hij toetstemt. Prewitt wil niet meer boksen,
omdat hij eens een vriend heeft blind gesla
gen; met grote zelfbeheersing gehoorzaamt
hij de treiterende sergeants en houdt voet
bij stuk.

Sergeant-Majoor Warden (BURT LAN
CASTER) raadt Prewitt aan bakzeil te ha
len, maar zorgt anderzijds dat Prewitt de
krijgsraad ontloopt als hij eindelijk tegen een
sergeant in opstand is gekomen.

Warden minacht Holmes en laat zijn oog val
len op diens knappe vrouw Karen (DEBORAH
KERR). Hij dringt brutaal bij haar binnen
en zij accepteert dat omdat zij in haar huwe
lijk diep teleurgesteld is. Holmes heeft haar
van het begin af bedrogen en is de oorzaak
geweest dat een bevalling zo catastrophaal ver
liep, dat zij een ingrijpende operatie moest
ondergaan.

Het leven lijkt haar sindsdien doelloos.

Maar in de omgang met Warden vindt zij on
verwachts de hartstocht en vervulling waarnaar
zij gesmacht heeft. Zij dringt er bij Warden
op aan, dat hij zich zal opgeven voor de of
ficiersopleiding, maar dit is voor Warden,
die altijd een hekel heeft gehad aan officieren,
een moeilijk besluit dat hij uitstelt en van
dag tot dag opschuift.

Intussen is Pewitt verliefd geworden op
een meisje uit een amusementsclub; Alma,
alias Lorene. Prewitts jalouzie zijn voor een
meisje uit dit milieu moeilijk te begrijpen,
maar tenslotte wordt zij vertederd en Pre
witt heeft voortaan in haar villaatje een te
huis.

Hij vlucht dan ook daarheen als hij de-serge
ant van het strafkamp heeft doodgestoken uit
verontwaardiging over de mishandeling van
zijn vriend Maggio (FRANK SINATRA) die
aan de gevolgen sterft.

Warden vermoedt wat Prewitt gedaan heeft
en blijft hem als „present" noteren. Holmes
wordt uit de dienst gezet wegens zijn schan
delijke methoden en Warden zou nu openlijk
voor zijn liefde voor Karen kunnen uitkomen.
Maar zij heeft begrepen, dat hij eigenlijk
„getrouwd" is met het leger en zij gaan ver
drietig uiteen.