FILMNIEUWS „DE OVERVAL" De Snieder en de Kozakken Bronchi letten Vrijdag, zaterdag, maandag en woensdag de verzetsfilin UITSTEKENDE GEEST BIJ R.K.S.V. EXCELSIOR-N1EUWS Lagere Excelsior-elftallen Verdiende zege van Sportclub Rijssen Rijssen Vooruit-STEVO Opstelling R.V.-elftallen Vrijdag 29 maart 1963 WEEKBLAD VOOR RUSSEN Pagina 5 „I Kamerleden beraadden zich over commerciële televisie Een unieke „kraak" uit de laatste oor logswinter. De bijna geluidloze overval op het Huis van Bewaring in Leeuwarden waarbij ruim 50 politieke gevangenen wer den bevrijd, leverde de stof voor het ver haal van de nieuwe Nederlandse speel film „De Overval", geregisseerd door Paul Rotha, die daarbij werd bijgestaan en geadviseerd door Kees Brusse, die de Nederlandse diaioogregie voerde. In de hoofdrollen zien wij Rob de Vries, Kees Brusse, Yoka Berretty en H. D. Cule- man. Voorts o.a. Piet Römer, Bernhard Droog, Lo van Hensbergen, Sacco van der Made, Thera Verheugen, Hans Tie- meyer, Robert Sobels en Chris Baay December 1944. Eindeloos wijd reikt het Friese land naar de horizon. Onafzienbaar, eenzaam en dreigend. Op het erf van de boer wordt schijnbaar onbe wogen gewerkt, maar op de strakke gezich ten tekent zich verbetenheid af: dagelijks dreigt de terreur van de desperate bezetter. Als represaille-maatregel voor een gepleeg de aanslag worden zeven mannen uit het Huis van Bewaring gehaald om te worden gefusilleerd. Sinister klinken de ijzeren stap pen van de gehate Duitsers. Wanneer zij hun slachtoffers naar buiten brengen, klinkt- uit de cellen van het „Huis" het Wilhelmus. Op het laatste ogenblik houdt de SD-chef Grundmann een van de zeven mannen te rug, de politie-inspecteur Bakker. De SD-er weet, dat Bakker een belangrijk contactman is in het Friese verzet en door hem wil hij achter de verblijfplaats komen van de op een woonscheepje ondergedoken en ille gaal levende verzetsleider Piet Kramer, wiens groep hij wil oprollen. Hij dreigt Bakker met marteling, wanneer deze stug-zwijgenden hard nekkig weigert iets los te laten. Bakker wordt weggeboerd; een van Grundmanns SD-knech- ten zal hem tot spreken dwingen met de duimschroeven. De leiders van de KP, nerveus en gespan nen, door de steeds nijpender dreiging, die Bakkers gevangenhouding met zich meebrengt plegen overleg. Er moet iets gebeuren, Bak ker moet bevrijd worden. Maar hoe? Piet Kramer ziet de onoverkomelijke moeilijkheden van een overval op het „Huis", het eerste schot zou de tegenovergelegen „Kommandan- tur" alarmeren. „Dan schieten we niet", zegt Wim, een van zijn adjudanten. Het woord is gevallen en het legt de kiem van een fan tastisch plan. Het idee rijpt: het plan van een „stille overval". Men moet zich eerst volledig oriënteren. Jellema, een bewaker, die bereid is tot medewerking, zorgt voor een platte grond van het „Huis". Intussen komt dokter Wartena, die Bakker in zijn cel bezoekt en zijn vingerwonden verzorgt en hij brengt de catastrophale boodschap, dat Bakker geen tweede marteling zal kunnen doorstaan. Het is de druppel die de emmer doet overlopen: de overval moet worden uit gevoerd. Jellema doet een voorstel: de overval moet gebeuren via een oude, niet meer in gebruik zijnde poort. Maar de voor bereiding mislukt, wanneer de sleutel in het slot breekt. Het is de eerste tegenslag. Een tweede stoutmoedig plan rijpt. Om binnen de poort van het „Huis" te komen, zullen Piet Kramer en zijn vrienden het binnenbren gen van een paar vermeende arrestanten ar rangeren. Daarvoor is allereerst een zgn. „insluitingsbevel" nodig. Politie-agent Turks- ma zorgt ervoor. Hij pakt het in een onbe waakt ogenblik weg op het kantoor van de hoofdcommissaris. Langzaam maar zeker komt de machine in beweging. Mies, de toe gewijde en onvermoeibare koerierster, fietst de hele streek af om de mannen, op wie het aankomt te waarschuwen. In de consistoriekamer van de kerk zitten vier mannen bij elkaar, schijnbaar verdiept in de psalmboeken. Het zijn de gewaar schuwde leiders van de andere verzetsorga nisatie. Hun medewerking is noodzakelijk en bovendien zullen zij moeten zorgen voor on- derduik-adressen voor de bevrijde gevange nen. In een atmosfeer van inmense spanning plegen zij overleg; men discussieert over de belangrijke beslissing wie van de ca. 200 gevangenen wel en wie niet bevrijd kunnen worden, het aantal dat zal kunnen worden ondergebracht is maar beperkt. Men wordt het eens over het aantal van ca. 50 man, dat mét Bakker - om wie het in de eerste plaats gaat - zal worden bevrijd. Eerst nu staat de overval vast: er zal geen schot bij vallen en er zal geen druppel bloed vloeien, wanneer alles volgens het schema verloopt. Vlak bij de gevangenis is de bakkerij van Eppie het centrale punt van samenkomst van het verzet.. Daar is het dat Piet Kra mer zijn mannen bij elkaar laat komen, daar is het waar hij zijn instructies geeft. Naar mate het tijdstip van de overval nadert, stijgt de spanning - de groep is onwrikbaar vereend in haar vastberadenheid. Er is pre cies drie kwartier vastgesteld, binnen welks tijdsverloop de overval beëindigd moet zijn en in die tijd moet het „Huis" telefonisch onbereikbaar zijn, vooral voor de SD-er Grundmann. Twee in het complot betrokken PTT-ers nemen op zich daarvoor de tech nische voorbereidingen te treffen. Alle ove rige taken worden zorgvuldig verdeeld. Ter gend langzaam schuiven de wijzers van de klok naar het uur van de operatie: kwart voor zes. Op het laatste ogenblik gaat Piet Kramer voor in een gemeenschappelijk ge bed. Dan belt agent Teunisse het Huis van Bewaring op: er zullen drie zwarthandela ren worden binnengebracht door twee agen ten. Ook het controle-telefoontje terug, wordt technisch geregeld. Het is in orde, de man nen worden verwacht. Kwart voor zes. Piet Kramer staat met zijn mannen voor de poort, belt en geeft het insluitingsbevel door het luikje af. De poort gaat open. Eenmaal binnen brengen de man nen hun eindeloos en tot in details bespro ken actie tot uitvoering. De bewakers wor den geluidloos overmeesterd. Ook de buiten opgestelde vrienden komen nu binnen. Kra mer geeft zijn orders, de celdeuren worden geopend, de aangewezenen komen naar bui- fen, maar de cel van Bakker blijkt leeg: hij is van het „Huis" overgebracht naar de aan grenzende gevangenis. Een serviele admini strateur wordt gedwongen naar de gevange nis te bellen om Bakker te laten brengen. Als deze hoort, dat hij door de SD wordt gehaald, kennelijk voor een verhoor, houdt hij de vergif-ampullen gereed, die hij op zijn aandringen van de dokter heeft gekregen. Maar eenmaal binnen gebracht in het Huis van Bewaring staat hij oog in oog met zijn bevrijders. Piet Kramer kijkt hem aan, ziet zijn verbonden vingers en legt een hand op zijn schouder. Er ligt een wereld van begrip in hun beider ogen. „Bakker", zegt Kramer en het uitspreken van de naam is het enige woord dat valt. Alle bewakers zijn nu over meesterd, ook de man die Bakker martelde. Ruim 50 mensen, onder wie enkele vrouwen, worden bevrijd. Nog even steekt een nieuwe dreiging de kop op: Grundmann, die uitste- dig was, is teruggekomen in Leeuwarden. Hij wil Bakker opnieuw verhoren, krijgt te lefonisch geen verbinding met het „Huis" en stuurt nu een man om hem te halen. Maar intussen heeft de klok half zeven geslagen en de overval is voltooid. De bevrijden worden naar hun duikadressen gebracht en in het duister van de vallende avond verdwijnen Bakker en zijn vrienden OP „de dag na de overval werd de gehele -stad-Leeuwarden -door de -Duitsers" uftgèkaïnd zonder enig resultaat. De Duitsers onder de indruk van deze stoutmoedige en zo intelli gent uitgevoerde overval, lieten represaille maatregelen na. Onder voorzitterschap van de heer H. Tie- len hield de Voetbalvereniging R.K.S.V. een halfjaarlijkse vergadering. Uit het openingswoord van de voorzitter bleek, dat de vereniging momenteel uitste kend „draait". Hij wees op de grote activi teit van het bestuur en andere leden. Ook de elftalcommissie betrok hij in zijn dank woord. De heer Tielen wees op het goede succes van de bierglazenactie. Na afloop van de competitie zal een sportzondag worden gehou den. Diverse takken van sport zullen worden beoefend. Aan de junioren zal meer zorg worden besteed. Het eerste elftal zal deelnemen aan een voetbaltoernooi te Lochem. Op 24 april zal een clubavond worden gehouden. De nieuwe douches zullen waarschijnlijk in de loop van de volgende week gereedkomen, waarmee aan de wens van vele leden is vol daan. Het ligt in de bedoeling een contactbij eenkomst te beleggen tussen bestuur-elftal- commissie en eerste elftal om zo de band te verstevigen. Vorige week zaterdag is Excelsior in Kam pen tegen koploper Dosk een volkomen ver diende overwinning ontgaan. Aan enthousias me ontbrak het de roodbaadjes niet, doch wel mankeerde er een schutter. Gedurende de gehele wedstrijd zijn de Rijs senaren toonaangevend geweest en werden legio aanvallen ondernomen op de Kamper veste. De combinaties der voorwaart- sen waren vlot, doch de afwerking ontbrak volkomen, zodat wij dan ook niet veel schoten hebben kunnen noteren. De tegenpar tij was hierin superieur, doch zij vonden een hechte defensie op hun weg, die alle benar de situaties meesterlijk klaarden, terwijl tenslotte doelman Keizer goed werk verricht te. Dosk nam via zijn rechtsbuiten op schitteren de wijze de leiding, doch even later was de balans weer in evenwicht door Leusink. Excel sior trachtte in het laatste kwartier door een hoog tempo de Kampenaren op de knieën te krijgen, doch dit gaf niet meer resultaat dan dat een vermoeide Doskploeg zijn heiligdom met kunst en vliegwerk kon schoonhouden. Voor zaterdag a.s: staat dé thuiswedstrijd tegen Genemuiden op het programma. De bewoners van hét waterland nemen de tweede plaats in op de ranglijst, gevolgd door Excelsior met 1 verliespunt meer. Het zal ongetwijfeld spannen in de Mors en aangezien de roodwitten waarschijnlijk op volle sterkte zullen kunnen uitkomen, menen we een kleine overwinning voor de Rijssena- ren te kunnen voorspellen. Het was zaterdag geen daverende inzet van de competitie na de lange vorstperiode, van de lagere Excelsior elftallen. Het tweede elf tal kreeg tegen de verwachting in met 1-0 klop in Almelo van O.N. 2, en ook het derde elftal kon het in Enschede tegen Sparta 2 niet bolwerken en moest met een 3-0 neder laag genoegen nemen. De wedstrijd van Ex celsior 4 ging door terrein afkeuring niet door. Van de junioren verloor het A elftal in Hol ten met 2-0 van koploper Holten A. De wedstrijd Excelsior b DES b werd afge last. Excelsior c moest in plaatsgenote RKSV a met 2-0 haar meerdere erkennen. De d en e junioren hielden beiden de roodwitte kleu ren hoog en wonnen van Holten d en van de Zweef d elk met 2-0. Voor a.s. zaterdag hebben Excelsior 2 en 3 weer een uitwedstrijd, terwijl Excelsior 4 vrij is. Excelsior 2 moet in Hengelo kun nen winnen van Juliana 2, hetgeen ook ge zegd kan worden van het derde elftal dat in Glanerbrug Sportlust 3 ontmoet. Excelsior a moet naar Nijverdal om De Zweef a te bekampen met kans op een klein winstkansje. Het zelfde kunnen we niet zeg gen van het b-elftal dat in Holten het ongesla gen Holten b zal ontmoeten. Excelsior c krijgt thuis S.V.V.N. uit Nijverdal op bezoek, ter wijl de d-junioren zich wel niet zullen laten verrassen door de Omhoog b junioren in Wier- den. Het e-elftal is vrij. Tijdens de zitting van de Tweede Kamer over de commerciële tv van dinsdagmiddag: Beraad bij de VVD onder belangstelling van de KVP: V.l.n.r. de Kamerleden Zivanikken en Blaisse (KVP), prof. Oud, mr. Berkhouwer en mevrouw Van Some- ren-Dotvner (VVD). RUSSEN buiten de wallen Mannes de Snieder liep mank. Dat deed hij van kindsbeen af al. Mannes was wat men noemt een vurig oranje. In de bedstee op de plaats waar de po op de beddeplank stond, bewaarde hij in een kistje de afbeeldingen van de Oranjes. De vader der Vaderlands was hem bovenal lief. In de tijd van de Fanse overheersing had den de patriotten de Snieder al eens aange bracht, maar hij had een goed onderduik adres bij de Fons in Eisen. Daar hadden ze een schaapherder die wonderlijk veel op de Snieder leek. Alleen de neus van de schaap herder was langer dan die van Mannes de Snieder. Mannes had de Fons altijd voor diens gastvrijheid beloond. Door ieder jaar voor de boer een nieuwe broek te maken. In het jaar 1785 was de Snieder getrouwd. Hij had Ale van Gröskes Willem tot vrouw ge kregen. Ale was een heel gewoon meisje geweest niet knap en niet lelijk. Recht van lijf en leden, maar de moeder van Ale, Gröskes Dika had tegen haar dochter gezegd, meid In de ontmoeting Sportcl. RijssenVESOS welke zaterdagmiddag op het terrein van de Kamgarenspinnerij gespeeld werd, heeft het er lang op geleken dat de bezoekers met de zege zouden gaan strijken. Van de aftrap af domineerde n.l. VESOS en enkele keren kroop het Sportclubdoel door het oog van de naald. Dat de gastheren na 26 minuten spelen met 1-0 de leiding namen was zeer tegen de verhouding in. De hoek schop die op dat moment door Bruggeman genomen werd, kwam via Schellevis voor de voeten van rechtsbuiten Ruiterkamp en deze scoorde onhoudbaar. Nog voor de pauze kwa men de gasten evenwel weer naast de thuis club. Stopper Ruiterkamp veroorzaakte hands in het strafschopgebied en ftiidvoor Kelder maakte geen fout (1-1). In de tweede helft bleek Kosterbok ver vangen door Greveling, die de linkshalfplaats ging bezetten. Deze onverwoestbare veteraan wist het tempo van zijn ploeg zo hoog op te voeren dat op zeker moment VESOS „ner gens meer was". Keer op keer verscheen midvoor Rutter- kamp voor het doel der gasten doch even zo vele keren faalde hij jammerlijk. Linksbin nen Schellevis deed het beter. Toen de VE- SOS-achterhoede even weifelde scoorde hij be heerst het tweede doelpunt. (2-1) Nog geen drie minuten later was het echter weer Kelder die de partijen voor de tweede keer op ge lijke voet bracht. (2-2). Vanaf dat moment gaf Sportclub Rijssen echter de toon aan en kreeg de VESOS-ver- dediging handen vol werk. Na een half uur spelen kreeg de thuisclub een strafschop te nemen, die door Bruggeman goed werd in geschoten (3-2). Tenslotte werd het door Ger- rits nog 4-2, waarmede tevens het einde kwam. Deze wedstrijd werd gekenmerkt door 2 schotloze voorhoedes. Was het voor de rust een wedstrijd waarin Stevo uitblonk in schot loosheid en het missen van kansen, na de rust waren het de R.V.-ers die vele kansen misten, al moet hierbij gezegd worden dat 2 doelpunt, op miraculeuze wijze werden voor komen, vooral 2 min. voor tijd toen de hele R.V. voorhoede al jubelde. De bal werd nog weer uit het doel gewerkt Verder valt over de wedstrijd niet veel te zeggen, voor de rust miste Stevo een paar keer grandioos. De stevige achterhoede had het vrij gemakkelijk met de R.V. voorhoe de want de vele hoge ballen die in het doel gebied kwamen werden allen een prooi voor de achterhoede van Stevo. Werd er over de grond gespeeld, dan werd de achterhoede nog wel eens uit positie gespeeld. Na de rust kwa men al onze voorwaartsen wel een keer voor de. Stevo keeper die echter altijd de baas bleef. Het was jammer dat deze man kort voor tijd met een oogblessure het terrein moest verlaten. Van opzet was geen sprake want de keeper liet de bal weer los en dan mag men gerust inlopen. doel Theink, achter Kamphuis Schreurs, mid den H. H. Mulder B. J. Mulder J. Zwoferink. voor: W. Maatman Steen J. Jansen Kwinten- ber Pongers. Res. Ligtenberg, Dijkgraaf. je bent gek! je bent zo knap en daar laat je je inpalmen door die klepperde manke Snieder! En Ale stond iedere maandag óp het punt om het uit te maken met Mannes, maar tegen het midden der week kwam de twijfel. Donderdags wist zij niet wat zij moest en hoe meer het op zaterdagavond aanging, hoe meer zij weer van Mannes hield. Hij was wel niet recht van lijf en leden, maar de Snieder had een hart van goud. Maar dat was 't hem niet alleen. De Snieder had ver stand van vrijen. Daarnaast kon hij de .lui overhalen. Hij telde onder zijn klanten bijna alleen overtuigde Oranjemannen. En nu was Ale in zijn leven gekomen, Ale, de keezen- dochter. Het was voor Mannes een koud kunst je om Ale een bewonderaarster te maken van de Oranjepartij. Het Grösken en Dika had den het geluk van hun dochter niet in de weg willen staan, en zo waren zij op 15 ok tober 1785 getrouwd. Zij woonden in de buurt van de huidige Rijssense Coöperatieve krui denierswinkel en Mannes had best zijn brood. Hij was een prima vakman. Netjes van taal en antwoord, behalve wanneer het tegen de patriotten ging. De Snieder had de Jonkers van de Oosterhof zelfs tot klant gekregen en van de Grimberg ook. Zelfs de jonker van de Stoevelakf* llvfam' haar dè Sriieder toe.J? Dit'laatste geval' 'gaf Mannes wel eehS; hoofd brekens, want hij wist niet of de jonker om hem kwam of om Ale, die na haar eer ste kind een beeld van een vrouw was ge worden. Maar Mannes vond er wat op hij liet zich een kleermakerskamer maken met alleen een deur van buiten. De jonker van de Stoevelaar gaf de Snieder heel wat hoofd brekens. De jonker wilde een broek waarin hij slank leek. En het achterwerk van dezen edelman was van een formidabele omvang. Toch slaagde de Riessense kleermaker er wonderwel in de jonker van dè Stoevelaar slank te doen lijken. Snieder Mannes was dag en nacht druk. Na negen jaar was hij er in geslaagd acht dochters te hebben ge wonnen. Het jongste kind was juist op de dag der omwenteling geboren. Grote vreugde heerste te Rijssen, men had de vrijheids boom geplant en de predikant een vurig pa triot, had gedanst met de dienstbode van meester Van Wijngaarden. Daarom was de Snieder heimelijk met zijn jongste naar Hol ten gegaan en had het daar laten dopen Toen de predikant van Rijssen dit vernomen had, had hij Mannes toegevoegd Satanskind, ik krijg je wel weer! En de predikant had woord gehouden, hij ging naar de Oosterhof, en klaagde Mannes aan als een verrader. Nu lustte de Franse bevelhebber graag jene ver! Hij was de avond te voren dronken geweest en was over een staketsel gevallen en had het kruis uit zijn besté broek ge scheurd. Dit noemde hij 'rr gelukkig toeval. Een bekwame kleermaker die zijn broek keurig kon verstellen. Hij stuurde zijn op passer met de broek naar de Snieder. Maar Mannes keek de oppasser mistroostig aan Neen daar moest een lap stof bij. De op passer, kan zich niet verstaanbaar maken en ging onverrichter zake terug. Nu ging de commandant zelf. Nu geloofde hij wat de predikant gezegd had. Een vurig Oranjeman was het. Maar hij de commandant zou de lelijkerd opknappen. Met forse tred spoedde hij zich naar het huisje van de Snieder. Die juist bezig was zijn vierde dochter te ver huren aan de oude gravin van Almelo. De dochters van Ale en Mannes konden alle maal goede diensten krijgen omdat zij open lijk en vlijtig waren en behoorlijk van taal en antwoord en vreselijk Oranjegezind waren. In zulke huishoudens waarin het huis van Oranje nog een voorname plaats innam, wa ren de Snieders dochters zeer gezien. Alleen de tweede dohter was een buitenbeentje. Zij heette Gezina. Was groter dan de overigen en had 'n hang naar de' patriotten. Daar zat een Gröskes aard in. Zo oordeelde de Snieder en die moest er uit geslagen worden. Terwijl nu Mannes zijn vier de dochter aan het verhuren was, kwam daaY een Frans officier met een paar snorren als handstoffers zijn deur binnen. De oude Vrou we van Almelo had net gesproken over veel verval. Doelende op de dochter, die zij huren wilde. De Vrouwe van Almelo sprak vloeiend Frans. En dat was een meevaller voor Man nes. Hij kreeg van de Vrouwe te horen dat mijnheer de commandant zijn broek gelapt wilde hebben. De oude Vrouwe van Almelo nam daarna de benen. Zij ging naar Ale Advertentie Hoestdrank in tabletvorm.95ct om het wicht te kijken waarop zij te huur was. Mannes sprak behoorlijk goondag meneer! De commandant legde zijn sabel op tafel. Mannes dacht, als het daarmee gebeuren moet dan zal ik mij verdedigen en hij legde de ellestok en de snijdersschaar ook op tafel. Na een kwartier wist hij al wat er gebeuren moest. Hij verstelde de broek keurig en voorlopig bleef hij ui handen van de Fransen- Zeventien jaar verliepen, 'n hele tijd voor een Oranjegezind man. Enige van zijn kin deren waren al gelukkig getrouwd. Snieder Mannes had weinig nieuws gemaakt in al die jaren, maar zeer veel gelapt ge keerd en versteld. En nu waren daar plot seling de Russen gekomen. Juist op het mo ment dat hij bezig was met de beste zon dagse rok van de heer van de Grimberg. Zag hij ze voor het raam. Zij groeven een gat in de straat, vlak voor zijn huis. Toen hij met de ellestok tegen het raam tikte en vroeg, wat moet dat? stak een der Russen de tong tegen hem uit en groef verder. Zij kwamen bij hem thuis en wilden water heb ben. Het bleef niet alleen bij water. De Rus sen zagen de mooie eenentwintigjarige Anneke. Een der Russen wilde haar kussen. Maar Anneke was daarvan niet gediend.Zij had verkering met Jan Brands die schout van Markelo was. En de goed uit de kluiten gewassen Anneke nam de blaaspijp en mepte sSpeg een jonge kozak een opg, uit het hppfd* Zijn gezellen grepen hem, zijn oog bungelde op zijn kleren. Vier kozakken kwamen, om het hele gezin Snieder tot moes te slaan. Maar de buurt bemoeide zich er mee. Vin ken Teunis liep in wanhoop naar 't stadhuis. De maire van Wijngaarden kwam op de plaats van het gevecht terwijl sommige van de kozakken aan het soep koken waren sloe gen zich de anderen. De Rijssenaren lieten zich niet onbetuigd. De Snieder kreeg een harde slag en viel ter aarde. Hij jammerde dat ze hem de konte in elkaar hadden ge slagen. Inmiddels verscheen Galatzkin op het terrein van de strijd. Hij liet- zijn solda ten aan de rechter zijde tegen de muur zet ten en de Rijssenaren links. De man met het bungelende oog zette hij alleen. Van Wijngaarden moest vertellen wat er gebeurd was. Toen dit was afgelopen liet de kolonel Galatzkin 't vuurpeleton aantre den en liet de aanrander doodschieten. En toen deelde hij mee, dat wanneer de Rijsse naren nog weer vochten, zij ook doodgescho ten zouden worden. De kolonel keerde terug naar de Oosterhof. De Snieder vond het ver standig toen het avond - was geworden, zich met zijn gezin in 'veiligheid te stellen op de boerderij van de Fons in Eisen. Mannes en Ale en de dochters namen mee wat zij dragen konden. Bij de Fons liepen zij weer in het vuur. Daar waren drie Rus sen bezig te plunderen. Gelukkig hadden- twee buren de Snieder weggebracht. Hij was nu zeer slecht ter been, maar bevelen geven kon hij hög wel. Hij vertelde wat er te Rijssen was voorgevallen. Sla der maar op, donderde hij en de bij elkaar zijnde boeren sloegen de Russen de 'deur uit. Wat moesten ze anders? Fransen om hen te beschermen waren er niet meer. De Russen zetten de bajonet op het geweer. Dat verhinderde de boeren niet om het mes te trekken. Berend Klein Kortkamp stak een van de Russen aan het mes.Maar hij raakte alleen kleren. De veren stoven er uit. De Russen grepen hun kleine paarden en verdwenen in de duister nis Toen de volgende morgen de beide- buren van de Snieder eens in Rijssen gingen kijken, hoe het daar was, toen hoorden zij dat het hok op de Oosterhof vol Rijssenaren. zat. Van alles had men-opgepakt, Oranjemannen en patriotten. Want op de Haar hadden kort aangebonden Rijssenaren een russensergeant met vlegels op de tenen geslagen. Gelukkig moesten die dag de soldaten plaats maken voor een afdeling Don Kozakken. De maire van Wijngaarden had bij Galatzkin geprotesteerd tegen het wangedrag der Russen. Gevolg: van Wijngaarden werd aan een paardestaart gebonden en moest <je tocht meemaken naar Deventer. In Colmschate liet men hem even vrij en daar maakte hij gebruik van om te ontsnappten. Hij bleef zich bij een pachter van het kasteel den Bannink verbergen tot het donker was. En zette toen de tocht terug naar Rijssen langs binnenwegen voort. De man had geweldige honger gekregen Bij de Bathmense molen vernam hij dat men hem zocht. Twee Russen te paard zaten' in de gelagkamer op hem te wachten. In het achterhuis nuttigde hij inderhaast wat brood en zou zijn zwerftocht weer aanvangen maar tussen Holten en Bathmen kwam Bungei- bats uit de struiken het geweer in de aan slag. Meister bin iej dat? Ja antwoordde van Wijngaarden. Ik komme- oew haaln! Heel Rijssen steetwier op. -jn kop. Van Coeverden.

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1963 | | pagina 5