Geheugen ligt in de zenuwcellen
OUDE THEORIE GETOETST.
NIEUW GEZICHT VERWORVEN
Zo gijn
ome manieren
Wintervakantie in het Zwarte Woud
Maximum snelheid, heus het helpt
I
f
PRINSES MARIJKE
WORDT 16 JAAR
Johan Frisokapel
naar Enter
Vrijdag 15 februari 1963
WEEKBLAD VOOR RIJSSEfl
Pagina 3
De rol van de robosomen
Onderkoelde apen
De jongste telg van het oranjehuis,
H. K. H. Prinses Marijke, hoopt
a.s. maandag haar 16e verjaardag
te vieren.
RESULTATEN VAN DE
MAXIMUM SNELHEID
mm
DOOR DE MAX. SNELHEID VAN 50KM KOMEN DEZE
ONGEVALLEN MINDER VOOR DAN VROEGER!!!
Waarop berust het geheugen? Verandert
er iets in het brein wanneer bepaalde gege
vens in het geheugen worden opgenomen?
En waarin bestaat dan die verandering?
Al zeer lang poogt de wetenschap de aard
van deze verandering aan de weet te ko
men.
Prof. Dr. Paul Glees en zijn leerling
Eschner hebben in het instituut voor histolo
gie en experimentele neuro-anatomie van de
universiteit van Göttingen belangwekkende
onderzoekingen gedaan, waardoor dit oude
vraagstuk in een nieuw licht gesteld is.
Alles wat wij beleven wordt onuitwisbaar
in de zenuwcellen van het brein vastgehou
den. Het menselijke brein kan enorm veel
opnemen, echter niet eindeloos. „Vergeten"
in de zin, dat de in de zenuwcellen opge
slagen gegevens worden uitgevlakt, bestaat
helemaal niet. Alleen is de toegang tot deze
archieven dikwijls geblokkeerd. Dan hebben
wij „iets vergeten", maar wanneer er weer
vrije toegang is, dan „herinneren wij ons
iets weer".
Glees begon met het testen door experi
menten van een zeer moderne theorie over
het geheugen afkomstig van de Engelse ge
leerde Eccles. In de laatste tien jaren heeft
deze theorie tamelijk veel ingang gevonden.
Eccles gelooft, aanknopend aan de werk
wijze van een elektronische reken-automaat,
dat tot de hersenen door de zintuigen geleide
nerveuze prikkels 'n neuronen-kringloop ver
wekken en de mens dan net zolang als ge
heugen ter beschikking staan als deze kring
loop actief blijft. Het „elektronische brein"
van een rekenautomaat doet het immers net
zo. Het slaat informaties op in een golven-
kringloop, en geeft deze weer vrij, wanneer
zij worden „opgeroepen". Aan het geheugen
zou dus een bio-elektrisch prikkel-patroon ten
grondslag ligen. Men meent dit ook in het
bekende hersendoorstromingsbeeld, het elek-
tro-encephalogram te herkennen.
zij hebben een fijne structuur uit twee be
standdelen, Een ervan is netvormig, terwijl
de tweede uit miniemkieine korreltjes be
staat.
Deze kleine korreltjes noemt men riboso-
men. Zij bestaan uit niet-oplosbare, groot
moleculaire ribonukleinezuren (RNS) die met
een oplosbare klein-moleculaire vorm van
het RNS samenwerken. Men weet dat aan
de ribosomen, onder medewerking van de
oplosbare RNS het eiwit gekoppeld wordt. De
bouwstenen van de RNS, de nukleotiden, heb-
Glees toetste deze theorie door experimen
ten met apen. Deze weren gedresseerd op
het verrichten van behendigheids proeven
totdat zij al hetgeen men ze had geleerd met
de grootst-mogelijke zekerheid beheersten, en
kon worden aangenomen, dat zij dit in hun
geheugen hadden „opgeslagen". De hersen-
stromingscurve van de schrandere opletten
de aap vertoont talrijke kleine golfjes. Wordt
de aap onder narcose gebracht, dan veran
dert de doorstromingscurve geheel. Enkele
grote golven treden in de plaats van de nor
male golven. Tenslotte verlaagde Glees de
temperatuur van de onder narcose zijnde
apen, tot waarvan de tem peratuur kunst
matig verlaagd was, kunstmatige ademha
ling worden toegepast. De doorströmings-
curve van de onderkoelde ape verdween.
Overbleef alleen een ietwat trillende, rech
te lijn.
Vervolgens werden de dieren weer ver
warmd en wakker gemaakt. Toen bleek, dat
zij de toets-opgaven weer direct en zonder
enige moeite konden oplossen. Nu waren ech
ter de neuronale kringlopen tijdens het ex
periment kennelijk ineengestort. De doorstro
mingscurve was immers verdwenen. De be
wering van de tot dusver aanvaarde theorie
dat het geheugen evenals in een elektronische
rekenmachine door het voortduren van de
prikkelende gebeurtenissen gewaarborgd kan
worden, kan na deze fundamentele proeven
j, in Göttingen niet meer staande gehouden
worden. De doorstromingscurve was geheel
verdwenen, het geheugen van de apen bleek
echter nog voortreffelijk te zijn. Glees en zijn
medewerker concluderen hieruit, dat men
naar een nieuwe theorie omtrent het geheu
gen zal moeten gaan zoeken.
Volgens deze geleerden in Göttingen moet
zich ergens in de hersenen 'n structureel ge
heugen-patroon bevinden. De dragers van
de „gegevens" van dit geheugen kunnen al
leen de zenuwcellen - neuronen - zijn. In de
neuronen bevinden zich de bekende lichaamp
jes van Nissl. Men weet, dat zij een nuklei-
proteide zijn, een verbinding van eiwit en
ribonukleinezuur. De nukleinezuren spelen in
de moderne biochemie de beheersende rol.
Hoe klein de lichaampjes van Nissl ook zijn
SS!
I
(Foto J Hamelberg)
ben een zeer bepaalde rangorde, die tot tal
loze variaties in staat is. Deze rangorde van
het RNS wordt bepaald door de nog belang
rijker DNS desoxybonukleinezuren, de cel
kernen. Van hun kant bepalen de ribosomen
de rangorde van de bouwstenen van het eiwit,
d.w.z. van de aminozuren. Zij zijn dus in
staat informaties over te brengen op de eiwit
lichaampjes en daardoor op te slaan.
Volgens de hypothese van prof. Glees ver
wekt een belevenis door de daarmede ge
paard gaande nerveuze prikkel en elektronen
stroom naar de zenuwcel, hetgeen een milieu
verandering in het binnenste van de cel be
werkstelligt. Het chemische evenwicht in de
zenuwcel wordt veranderd. Enkele bouwste
nen verlaten de ribosoom, die door oplosbare
RNS wordt opgevuld. Aldus ondergaan
de ribosomen een kwalitatieve verandering,
die specifiek is voor aangevoerde prikkels
en dus informatief gehalte heeft. In derge
lijke veranderde ribosomen wordt natuurlijk
een andere proteine (eiwit) geproduceerd dan
tevoren. De „informatie" of „geheugen" -pro-
teinen worden onophoudelijk opnieuw gesyn
thetiseerd; degenen, die tijdens de eiwit-stof
wisseling werden afgebroken worden door
nieuwe vervangen. In dit archief wordt alles
altijd opnieuw gecopieerd - misschien niet de
meest economische procedure, maar gezien
de vergankelijkheid van het bewijsmateriaal
wel de meest zekere.
De geheugenproteinen blijven in rust onver
anderd. Komt er echter een prikkel aan, die
kwantitatief lijkt op de oorspronkelijke prik
kel, dan worden de proteinen aangesproken.
Zij splijten en activeren een zogenoemde
transmitter-substantie. Als zodanig kan het
van ouds bekende acetylcholine dienen. Daar
mede wordt dan een gehele neuronen-ketting
geactiveerd. Wij kunnen ons iets „herinne
ren". Uit deze opvatting kan worden ver
klaard waarom een neuronen-keten op een
bepaalde prikkel wel reageert en op een
andere niet. Een „aangesproken" neuren,
aldus Prof. Glees, kan de eenmaal onderga
ne prikkel niet meer uitwissen. De indruk
wordt voor altijd meegedragen. Zijn alle
neuronen gebruikt, dan kunnen de hersenen
geen nieuwe prikkels meer opslaan.
Interessant is, dat de cellen van secretori-
sche organen en de lichaampjes van Nissl
overeenkomstige structuren bezitten. Men
weet, dat er zenuwcellen bestaan, die pro-
teine-achtige hormonen uitscheiden, waar
van men de herkomst vroeger in de klieren
zocht. In de rangorde van de bouwstenen
van de proteinezuren liggen de gegevens op
gesloten, die vanuit het brein aan de andere
organen moeten worden overgebracht. Plaatst
men deze ongetwijfeld vaststaande mecha
nische processen in een algemener verband,
dan komt men tot de theorie over het geheu
gen, dat thans door prof. Glees c.s. wordt ont
wikkeld.
(Van een medewerkster).
MATUURLIJK kan ik het mis hebben,
maar naar wat ik zo dagelijks in de
kranten lees en om mij heen zie gebeuren
lijkt het wel of welgemanierdheid zo zoetjes
aan een incourant artikel begint te wor
den Dat kon, dacht ik zo, ook wel eens
een van de nare consequenties der huidige
overbevolking zijn.
Wij geven veel meer nog dan vroeger de
indruk van een luidruchtig groot gezin, in
een veel te kleine behuizing: de kinderen
onderling worden prikkelbaar en opvliegend
door het al te dicht op elkaar gepakt zijn,
en maken van het noodgedwongen op el-
kaars tenen staan een sport.
Het gaat hier werkelijk niet alleen om
de opgroeiende jeugd. Voorzover die onge
manierd optreedt is het maar al te vaak
een gebrek aan opvoeding of een totaal gemis
aan omtrent wat al of niet maatschappelijk
behoorlijk is.
Las ik laatst niet tot mijn geamuseerde
verbijstering dat een t.v. omroepster het
maar opgegeven had aankomende jeugdige
sterren bij een interview enig besef bij te
brengen van de oude beleefdheidsregel: Met
twéé woorden spreken als je iets gevraagd
wordt De brave jongelieden wisten niet eens
wat die „twee woorden" inhielden, getuige
hun goedmoedige bereidheid om voortaan-
HET ZWARTE WOUD het Duitse
Schwarzwald dan wel - dat 'n halve eeuw
geleden nog het onbetwiste domein van de
skisport was, is dit sinds lang niet meer,
alhoewel de skilopende jeugd hier steeds
weer van de wintervreugde komt genieten.
De ouderen ondernemen hunnerzijds in
de winter vakantiereizen naar het Zwarte
Woud. Het is eigenlijk niet te verbazen,
dat 's winters het aantal vakantiegangers
aldaar dat van de beoefenaars van de win
tersport overtreft.
De tijden, waarin men de techniek van
de skisport moest beheersen, om de bergen,
van het Zwarte Woud 's winters te kunnen
bezoeken, zijn lang voorbij. Het aan het mo
derne autotoerisme aangepaste net van de goed
aangelegde wegen in het gebergte wordt ge
durende de ganse winter door een voorbeeldi
ge hulpdienst sneeuwvrij gehouden. Zij, die
hier ontspanning komen zoeken, zijn daar
door in de gelegenheid uitstapjes en wande
lingen te ondernemen. In de hooggelegen bad
plaatsen van de streek worden de wandel
wegen der omgeving voor de gasten sneeuw
vrij gemaakt De installaties van deze bad
plaatsen voldoen aan alle eisen van de win-
tertoerist. In badplaatsen en Kneippbadplaat-
sen kunnen de ganse winter door allerlei
baden worden genomen, alsmede dieetkuren
worden gedaan.
Zelfs de hoogste bergen van het Zwarte
W >ud Kunnen door de wintertoeristen ge
makkelijk worden bereikt Autobussen bren
gen hen naar de Feldberg (150üm), de Bel-
chen (1417m). de Kandel (1243 m) en het
gebied van de Schwarzwald Hochstrasse aan
de noordelijke kam en vele andere oorden.
De kabelspoor stelt hen in staat van Frei
burg uit de tocht naar het gebied van de
Schauinsland (1286 m) te ondernemen. Het
aantal parkeerplaatsen voor automobilisten
breidt zich immer meer uit. Wie voor het
beoefenen van de wintersport naar de Feld
berg rijdt, vindt langs de Bundesstrasse 317
op de Feldberg 105 nieuwe parkeerplaatsen
voor auto's en 50 voor autobussen. Het plan
bestaat de zijweg naar het Feldberger Hof
te verbreden. Aldus zouden verder 200 a
300 nieuwe parkeerplaatsen ontstaan.
In het zuidelijke Zwarte Woud zijn parkeer
terreinen in de bossen aangelegd. Van hier uit
kunnen de autotoeristen prachtige wande
lingen langs de hoogtewegen ondernemen.
Men vindt deze parkeerplaatsen nabij Slot
Bürgeln, op 't Lindenbrückle nabij Vogel-
bach en op de beboste vlakte aan de voet
van de Hohwildberg. Van het nieuwe par
keerterrein op de Lipple tussen Marzell en
Stockmatt kunnen tochten op zes in alle
richtingen lopende boswegen worden onder
nomen. Daarbij kan men genieten van een
heerlijk uitzicht op de Alpen. Verdere par
keerterreinen in een bosrijke omgeving wor
den op de St. Johannisbreite en op de Scheid-
egg aanelegd
Ook voor hen die niet aan sport doen, is
het Zwarte Woud in de winter een goed
vakantiegebied Bij stralend weer kunnen
gemakkelijke wandeltochten worden onder
nomen Men Kan, goed in dekens gehuld, op
luie stoelen genieten van de zon en de zui
vere hoogtelucht inademen Nog lang niet
genoeg is het bekend, dat juist de winter in
de bergen zo bevorderlijk voor de gezond
heid is.
niet simpelweg: Ja! of Nee! te snauwen,
maar vriendelijk te repliceren met: „Ja
hoor", en „Nee hoor".
EUORD daar maar een kwaad om, ter
wijl het zo goed bedoeld is. Ik vraag
me alleen af wat er allemaal wel aan hun
allereerste opvoeding heeft ontbroken. Blijk
baar volstaan zij tegenover hun ouderpaar
ook met éénlettergrepige antwoorden. En
wat iemand nooit is bijgebracht kan men
redelijkerwijs niet van hem uit eigen bewe
ging verwachten.
Nu is die onbehouwenheid van de jeugd
al bedenkelijk genoeg, want alles wat jong
is pleegt op te groeien en zich mettertijd
als volwassene te vestigen. Er dan is het
gebrek aan goede manieren een vanzelf
sprekende gewoonte geworden die voor weer
een nieuwe generatie onvermijdelijk als heel
normaal gaat gelden.
De boom wordt ook in dit opzicht hoe lan
ger hoe dikker, en dat vooruitzicht is nu
niet bepaald bemoedigend. Maar hoeveel te
meer moet men zich bedenkelijk achter 't
oor krabben als men allerwegen ziet gede
monstreerd hoe volwassenen, die beter kon
den weten want zij stammen uit een tijd
die zich nog wel iets aan manieren liet ge
legen liggen blijkbaar geen begrip meer
hebben voor wat al of niet gepast is.
Misschien hebt u over het regeltje heen
gelezen, maar mij prikte het onverhoeds als
een verborgen speld. Want dit was nu toch
wel het ongeslagen toppunt van ongema
nierdheid.
HE KONINGIN bezoekt de Johanna-stich-
ting, een instelling die na jaren en ja
ren van stille en vaak moeizake arbeid ein
delijk welverdiend in de publiciteit is ge
trokken. En waar die Johanna-stichting nu,
dank zij de overstelpende goedgeefsheid van
ieder die iets te missen had in de Staat der
Nederlanden, straks een heel dorp voor in
valide volwassenen zal zien verrijzen, daar
verbaast het niemand dat speciaal Hare
Majesteit persoonlijk ook een blijk van me
deplichtigheid wil geven, om het woord eens
letterlijk te nemen.
Zij schildert eigenhandig op het bord,
dat aan de ingang zal geplaatst worden,
met fikse letters: Het Dorp. Weer eens iets
anders dan een eerste steen metselen of 'n
gedenkplaat onthullen.
Nu weet ik niet of u wel eens letters van
behoorlijk formaat op een plank hebt ge
schilderd. Het is een kwarwei dat stellig wel
enige voorbereiding vereist, wil het resul
taat niet een enigszins dronken indruk ma
ken Om de letters nauwkeurig in het gelid,
op gelijke afstanden en van gelijke dikte te
krijgen is behoorlijke oefening vereist, en
een schets op papier vooraf is werkelijk geen
tijd verknoeien.
Dit bedenkende verwondert het mij niets
dat de koningin haar taak in dezen nog eens
zo serieus als anders opvatte. Ik kan mij
voorstellen hoe zij overwogen heeft dat zo'n
bord een blijvertje is, een naamplaat waar
duizenden ogen in de toekomst naar zullen
kijken met de gedachte. En dat heeft de
koningin indertijd zélf geschilderd..
Is het dan geen zaak dat het er zo presen
tabel mogelijk uitziet?
DN ZO TOOG zij ernstig aan het schet
sen met een stukje krijt op een blad
y.
n een grote stad vielen vóór het
instellen van de max. snelheid
gem. 70 verkeersdoden per jaar
THANS GEMtDDELD 50
Er rijden minder
auto's tegen trams
Auto's slaan bij kruising,
en minder over de kop!!
Riskante inhaalmanoeuvres
zijn uitzondering
,«X.
In het eerste kwartaal van dit jaar start
het Verbond voor Veilig Verkeer zijn kern
thema-acties met een pleidooi tot de weg
gebruiker om zich te houden aan de maxi
mum-snelheidbepalingen. Langs enkele wegen
in een aantal grote gemeenten ziet men een
affiche hangen, waarop het bord „50 km"
staat gecombineerd met de tekst: „heus, 't
helpt!" Ook van uw beeldscherm, door de
radio, in een aantal bioscopen en op vele
andere wijzen ziet en hoort u deze „slogan".
De invoering van de maximum-snelheid
binnén de bebouwde kom heeft inderdaad
een gunstige invloed op de verkeersveilig
heid gehad. De cijfers wijzen uit, dat se
dert oktober 1957, toen deze bepalingen
van kracht werden, het aantal verkeersdo
den in de steden en dorpen relatief is ge
daald. In Den Haag bijvoorbeeld vielen vóór
die datum gemiddeld 70 verkeérsdoden per
jaar, thans bedraagt het aantal gemiddeld
50. Op de rijksweg welke door de gemeen
te Wassenaar loopt, kwamen in de eerste
tien maanden van 1957 11 personen in het
verkeer om, in de overeenkomstige periode
papier; maar de letters wilden niet zoals
zij wilde, en onverdroten hanteerde zij de
ganzeveer om wat' haar niet "aansfohd uit
te wissen Dat nam nogal wat tijd, wel meer
dan een half uur: een schip dopen of een
standbeeld onthullen gaat wél zo vlug. Maar
wat maakt een half uur uit voor een bord
dat stellig een mensenleeftijd zal meegaan?
De koningin schetste en veegde en schet
ste opnieuw, „zonder zich te storen aan het
gegiechel rond haar".
Daar hebt u het zinnetje als een genie
pige speldeprik.
Want wie, zo vroeg ik mij geërgerd af,
gaat nu in de nabijheid van de koningin staan
giechelen? Dat heeft niets met overdreven
verering of blinde adoratie te maken. Dat
is eenvoudig een kwestie van doodgewoon
fatsoen, van weten wat men wel en niet
kan doen.
Men giechelt niet om een dame van mid
den vijftig die serieus bezig is aan een vrien
delijk verzoek te voldoen.
Men giechelt stellig niet als die dame de
koningin der Nederlanden is, druk bezig met
een aardige persoonlijke bijdiage aan een ac
tie die niet alleen veel geld maar ook veel
neelevende hartelijkheid heeft opgeleverd.
Ook al zou zij naar de mening der toe
schouwers wat al te lang en te omstandig
te werk gaan: de eenvoudige beleefdheid eist
dat men daarvan geen enkel blijk geeft.
Laat staan dat men openlijk en kritise
rend hardop staat te giechelen - 'n demon
stratie die hoogstens bij bakvissen (als die
term nog verstaanbaar is) enigszins te bil
lijken ware. Want bij haar is het op zijn
best een uiting van verlegenheid.
MAAR OP de krantenfoto bleken er lou
ter volwassenen achter de touwen te
staan toekijken. Als die aan het giechelen
slaan verlagen zij zich tot het peil van kin
deren en primitieven aan wie men zo'n
optreden vergeven kan omdat zij nog niet
over de zelfdiscipline beschikken hun opwel
lingen, die een ander zouden kunnen kwet
sen, te onderdrukken. Maar ja, zelfdiscipli
ne-
Het schijnt werkelijk niet meer nodig daar
van op volwassen leeftijd een behoorlijk do
sis te bezitten. Nu is het ook een nogal
moeilijk te verwerven deugd.
Zou er nog wel iets aan te verhelpen zijn?
Wij leven in het tijdperk van de almachtige
reclame: elke slagzin, mits lang en volhar
dend genoeg herhaald, vindt tenslotte ge
hoor.
Het zou misschien voorzichtig te proberen
zijn via oog en oor: een aardig stukje brood
voor makers van instructieve filmpjes en
pakkende reclameteksten. Die laatste bij
voorbeeld midden tussen de advertenties
op het filmdoek: dat brak meteen de ver
veling van het lijdelijk wachten qp de laat
ste bromfiets of wollen deken.
Spreekt u wel altijd met twee woorden,
vooral in het publiek? Uw buren hebben ook
radio: zet de uwe gerust wat zachter. Het
is wel de bedoeling dat u geleende spullen
ook terugbrengt.
Als u tien minuten eerder van huis gaat
behoeft u op-tijd-komers in dit theater niet
het uitzicht te belemmeren. Hoest u thuis
ook om de vijf minuten, of alleen op een
concert?
Als u met alle geweld eens giechelen wilt
doe het dan bij voorkeur binnenshuis, vooi
uw spiegel; in het openbaar staat het net
*o kinderachtig als duimzuigen.
van 1958 slechts 6; ook voor het gewonden
tal kon een procentuele daling worden ge
constateerd.
Doordat de gemiddelde snelheid van het
verkeer binnen de bebouwde kom als volg
van de maximum-snelheidbepalingen is ge
daald, worden veel ongevallen voorkomen en
zijn omdat de kracht van de botsing door
de lagere snelheid geringer is, de gevolgen
van botsingen minder ernstig. Ook enkele
typen van ongevallen komen thans minder
voo dan vroeger: auto's slaan bij kruisin
gen minder over de kop, er rijden minder
auto's tegen trams enz. En omdat de snel
heid binnen de bebouwde kommen genivel
leerd is, behoren (riskante) inhaalmanoeu
vres tot de uitzonderingen, waardoor tal
van ongelukken voorkomen worden.
In tegenstelling tot wat velen indertijd
meenden, heef+ de invoering van de maxi
mum-snelheid de vlotheid van de verkeers
afwikkeling niet nadelig beïvloed. Integen
deel zelfs. Het optreden van stagnaties bij
verkeerslichten - waarvan er steeds meer
komen- wordt voorkomen, doordat het ver
keer homogener geworden is. Ook hebben
de maximum-snelheidsbepalingen de invoe
ring van de anderhalf jaar geleden van
kracht geworden voetgangersregeling gemak
kelijker, beter passend in het algemene ver
keersbeeld gemaakt.
Het is om al deze redenen tezamen - én
nog een aantal ongenoemde - dat het Ver
bond voor Veilig Verkeer de weggebruiker
met klem oproept: Houd u aan maximum
snelheid, want heus, 't helpt!
T
Tijdens de bestuursvergadering van
beide muziekverenigingen werden de
volgend-' plannen voor het a.s. seizoen K«
41 besproken. Op zaterdag 29 juni, de
41 verjaardag van prins Bernhard, zal J
2 door beide muziekverenigingen een
muzikale rondgang door het „dorp"
gemaakt worden, waarbij de ene mü-
4i ziekvereniging het Noordeinde en de
J andere het Zuideinde als startplaats
!v heeft, daarna zui'en beide verenigin-
gen op het voetbalveld van de v.v
„Enter", een taptoe verzorgen, waar-
4h bij door de beide tamboercorpsen ge-
4< exerceerd zal worden Op 31 augus-
U tus zal er weer een gezamenlijk con
cert op de gemeentelijke muziektent
4j gegeven worden. Verder bestaan er
4t plannen om dit seizoen de Johan Wil-
♦H
K*
4i lem Frisokapel in Enter te loten op-
S treden.
De film die indertijd van Enter is
•h gemaakt onder auspiciën van de mu-
4i ziekverenigingen, zal in april a.s. in
jjj het Ned.-herv. dienstgebouw vertoond
worden. Tenslotte werd de opbrengst
van de verloting, gehouden tijdens het K*
mlangs gezamenliikp concert, ver- 5
4- teeld waarvan de netto-opbrengst
ruim f 180 bedroeg zodat beide ver-
enigingen ruim f 90 in ontvangst H*
•h konden nemen.
K«
tfiEïïiïiEiiï ïEïïiïïïïf ïFiEEïEEEï,