STEDEN ZONDER RATTEN
In West-Duitsland gaan de
stationswachtkamers dicht
22 miljoen Duitsers
gingen'met vakantie
Assistente in een
bejaardenoord
Duitse rivieren
worden gereinigd
W üiiLxvüi-iAD Vovjn, nu ooiü.!»
Pagina 9
Knaagdierenverdelging
op grote schaal
Geen succes - geen geld
Vergif is voor huisdieren
bijna onschadelijk
Contactavond Blindenbond
Properheid is noodlottig
Linnen-spinnerij en
zijn tevreden
Een nieuw vrouwenberoep
wmmrnmmmmmmm
I
tsmmemmmmm
Doorreisgebied
Vakantie bij de boer
Atv»I® I
Dit is een „onderwaterauto", zoals die wordt gebruikt in het zwem
bad te Apeldoorn, om te leren ontsnappen uit een te water geraakte
auto.
Miljarden kub. meters vuil
De Rijn
Viij^ag iu tyt>2
BONN Boze tongen beweren, dat de rat
ten bestrijders altijd een rattenpaar in leven
laten, opdat er weer nieuwe ratten kunnen
komen en de rattenbestrijders niet brode
loos worden.
De waarheid van deze tot de internationale
folklore behorende bewering is moeilijk te
controleren. Echter niet alleen daarom gaan
moderne gemeentebesturen tegenwoordig tot
een ander systeem van rattenbestrijding over.
De Duitse bioloog H. J. Telle, die onlangs
de grootscheepse rattenbestrijding in Stade
aan de Elbe leidde is van mening, dat al
leen wanneer men in een groot gebied tot
bestrijding overgaat, de kansen op algehele
verdelging gegeven zijn. Een reeks steden
en provincie-districten in Duitsland is dan
ook op deze wijze met de bestrijding van
ratten begonnen. Het in Stade behaalde suc
ces, bracht 't district Hamburg er toe de
benodigde middelen uit te trekken teneinde
dit gehele district vrij van deze schadelijke
knaagdieren te maken. In de afgelopen ja
ren werden de ratten met succes bestreden
in het havengebied van Leverkusen en Del-
menhorst, op het eiland Holgoland en in
Stade. Verschillende steden in Noord-Duits-
land bereiden grootscheepse acties voor.
Ratten richten niet alleen veel schade aan,
zij zijn voor alles overbrengers van ziek
ten. Vele besmettelijke ziekten worden door
ratten en muizen direct of indirect verspreid.
Tyfus, cholera, vlektyfus, sommige salmo-
nelle-ziekten, dysenterie, trichinose, tubercu
lose, tularaemie en sommige virus-ziekten.
Tracht men ratten in een klein gebied te
verdelgen, dan sorteert zo iets alleen gedu
rende korte tijd enig resultaat. De beesten
die kans zien er het leven van af te bren
gen, trekken naar elders en ratten uit de
omgeving trekken weer naar de plaats waar
onlangs een actie plaats vond. Het uitleg
gen van voor ratten vergiftigd lokaas leidt
alleen tot tijdelijke decimering, niet tot uit
roeiing.
Ook wanneer men in een groter gebied
tracht ratten te verdelgen, moeten maat
regelen worden getroffen teneinde het bin
nentrekken van ratten van elders te ver
hinderen. De gemeentelijke- en provinciale
overheid organiseert een openbare inschrij
ving en sluit met de firma's, die 'zich aan
melden een contract op basis van een z.g.
succes-honorarium. Een behoorlijk bedrag,
dat echter alleen dan wordt uitbetaald, wan
neer het gebied ook geheel van ratten is
bevrijd. De bestrijdingsactie geschiedt plot
seling en overal tegelijk - in alle huizen,
fabrieken en op de braakliggende terreinen
in het betrokken gebied.
Alleen grotere firma's, die over voldoende
vakkrachten beschikken, kunnen dergelijke
acties uitvoeren.
Bovendien verlangt de overheid
van de betrokken firma een garantie van
tien jaar - dat wil zeggen, dat in die periode
geen rat in dit gebied gesignaleerd mag
worden. Wanneer de betrokken overheidsin
stanties verzekeren, dat het gebied in het
afgelopen jaar vrij van ratten bleef, dan ont
vangt de firma een jaarlijkse na-betaling
De kosten per hoofd der bevolking per jaar
bedragen ongeveer 10 tot 30 pfennig bij
een contract van tien jaar.
De rattenverdelging is tegenwoordig ge
baseerd op de uit Amerika afkomstige Cu-
marin-preparaten. Cumarin remt het stollen
van het bloed. Wanneer ratten het vergif
drie tot vier dagen hebben gegeten, dan
verbloeden zij. Hun dood heeft op hun soort
genoten geen waarschuwende uitwerking, et-
geen bij het sterven door tot dusver ge
bruikelijke rattenvergif wel het geval is.
Voor huisdieren zijn de Cumarin-prepara-
ten vrijwel onschadelijk. Zij kunnen grote
re hoeveelheden van dit middel verdragen
Zij sterven er alleen door wanneer zij meer
dere dagen van dit preparaat eten. Dit kan
echter ongetwijfeld vermeden worden. Een
hond wordt pas door de dubbele een kat
door de viervoudige dosis per kilogram li
chaamsgewicht gedood, die voldoende is om
een rat te vernietigen.
Een mens heeft de twee- tot. vijfvoudige
hoeveelheid van een rat nodig, hetgeen bij
zijn lichaamsgewicht op één tot drie kilo
gram rattenlokaas per dag, vijf dagen ach-
Het is zeer te waarderen dat de Ned.
Blinden Bond, in geheel ons land, altijd op
nieuw grote belangstelling ondervindt voor
zijn arbeid en dat zovelen gaarne een be
zoek brengen aan de Contactavonden. Dit
komt niet alleen omdat men van harte me
deleeft met deze nuttige organisatie, waar
bij aangesloten zijn meer dan 1450 blinden
uit alle kringen der bevolking, maar men
wordt bovenal aangetrokken door het mooie
afwisselende programma, hetwelk door de
Bond wordt geboden. De Ned. Blinden Bond
stelt er een eer in, de aanwezigen een pret
tige en leerzame avond te verschaffen.
Welnu, zo wordt op: dinsdag, 27 november
in het Parkgebouw te Rijssen een Propa-
ganda-avond gehouden. .Er komt een zeer
interessante demonstratie van het wereld
bekende brailleschrift, met vele verrassin
gen voor de aanwezigen. Men zal genieten
van een prachtige film. Over de inhoud
maar geen mededelingen. Dit moet een ver
rassing blijven.
Voorts zal de bekende propagandist van
de Ned. Blinden Bond, Joh. van den Berg,
van Den Haag komen spreken en declame
ren en mededelingen doen over de stand
van de blindenzorg hier te lande. Joh. van
den Berg, zelf vanaf zijn jeugd blind, is
reeds meer dan 36 jaar propagandist. In
de loop van al deze jaren heeft hij een gro
te schare van vrienden van de Ned. Blin
denbond mogen vormen.
Maar de aanwezigen zullen ook genie
ten van zeer fijne plaatselijke medewerking.
Wij willen wijzen op de bijdrage aan het
programma door: het Rijssens Mannenkoor,
welk koor een achttal nummers zal zingen.
ter elkaar ingenomen, neerkomt. Deze hoe
veelheid kan dan dodelijk zijn, maar welke
mens eet dergelijke hoeveelheden van dit
spul? Zoiets zal wel nauwelijks ooit voor
komen. Voor een rat zijn drie gram per
dag voldoende Kippen zijn volmaakt immuun
tegen de bij de rattenbestrijding gebruikte
dosis.
De Cumarin-preparaten worden als strooi-
poeder of als voedsel gebruikt. Met het poe
der worden de loopgraven, voerplaatsen en
bouwwerken van de ratten bestoven. Het
poeder blijft aan het vel vai. de dieren kle
ven. Ratten zijn tamelijk propere dieren en
zij likken zich 'n paar keer per dag schoon.
Zij likken dus het vergiftigde poeder op
Bij verdelging in een groot gebied wordt
voornamelijk van vergiftigd voedsel gebruik
gemaakt, omdat dit procentueel slechts één
tiende deel van het gif bevat als het poeder.
Het lokaas bestaat meestal uit havermout
en mais. Volgens Telle behoeven er geen
speciale lokmiddelen aan toegevoegd worden,
omdat voor ratten geen echte lokmiddelen
bestaan.
Heeft men vastgesteld waar de ratten het
meest voorkomen, dan begint de bestrijding
op grote schaal. Deze heeft een succesvol
verloop. Alleen moet men gedurende een
aantal weken jacht blijven maken op de
laatste ratten en dat is uiteraard van enorm
belang.
Teneinde van elders binnentrekkende rat
ten op te vangen, worden voerkisten met
Cumarin-lokaas geplaatst, voornamelijk in
de buurt van fabrieken, rioleringen, terrei
nen van de vuilnisverbranding e.d. De bio
logen hebben de levensgewoonten van ratten
uitvoerig bestudeerd en weten, dat de van
elders komende ratten meestal tot de ca
tegorie behoren, die hun gezinsverband heb
ben verlaten en een nieuw gebied zoeken.
Deze rondtrekkende ratten storten zich op
De produktie van de Duitse linnenspin-
nerijen is tot ver in het volgende jaar uit
verkocht. De gareninvoer maakt echter 90
procent van de Duitse binnenlandse produk-
ten uit, omdat een groot deel daarvan spe
culatiekopen zijn. De omzet is, vergeleken
bmet vorig jaar, echter maar weinig gestegen
In het eerste halfjaar van 1962 kwamen twee
procent meer orders binnen dan in dezelfde
periode van 1961. De produktie van zuiver
linnen, hélflinnen en huishoudlinnen is met
drie tot vier procent gestegen. Een vrij be
scheiden stijging vergeleken met de omzet
in de vakhandel voor beddengoed, die met
elf procent toenam
De grondstoffen-ontwikkeling droeg ver
rassende trekken Nadat de Sovjet-Unie de
noteringen voor vlas sterk had gedrukt, kwa
men de producenten van linnen en half-lin-
nen in de belangrijkste lande van Europa
overeen, slechts bepaalde contingenten Rus
sisch vlas af te nemen. Deze zijn echter op
geen stukken na gebruikt, omdat de Sovjet-
Unie geen aantrekkelijke aanbiedingen qua
prijs en kwaliteit kon doen. Intussen is een
Europees voorraad-bureau opgericht, dat de
Oogstoverschotten zal opkopen teneinde deze
bij misoogst vrij te geven. De Duitse lin
nenweverijen en spinnerijen wijzen er op,
dat zij, gezien de stijgende tendens van de
grondstofprijzen verdere onkosten-stjgingen
niet meer door interne bedrijfs-technische
maatregelen kunnen opvangen.
de voerkisten, wanneer deze strategisch juist
zijn geplaatst. Zij zoeken daarin zowel voed
sel als bescherming.
Door dergelijke maatregelen wordt een
welhaast algehele bescherming tegen ver
dere rattenplaag bereikt. In Cuxhaven wist
men het gebied, waar op deze wijze tegen
de ratten werd opgetreden, nu al zes jaren
achtereen geheel vrj van ratten te houden.
DE DUITSE Bondsspoorwegen zijn van
plan de wachtkamers op de stations hetzij
in moderne restauraties te veranderen, dan
wel geheel te sluiten. Op de kleinere sta
tions zal in de stationshal 'n zitgelegenheid
-voor treinreizigers komen alsmede een
kiosk waar men consumpties, reisproviand
en lectuur kan kopen Deze ontwikkeling is
invollemgang. In de meeste wachtkamers
op de Duitste stations zijn al buffetten. Al
leen op een paar grote overstap-stations blij
ven nog spec ale wachtkamers voor reizen
de moeders met kinderen. In den beginne
zal deze maatregel wel enig protest uitlok
ken. Immers, niet iedereen die op de trein
w.ach4_, wil tijdens 'Hit wachten iets gebrui
ken.
De reden voor deze maatregel is enerzijds
dat onderhoud van en toezicht op wachtka
mers de Duitse spoorwegen, die gebukt gaan
IN WELHAAST iedere Duitse stad bestaan
thans bejaardenoorden. Waar dit niet het
geval is, heeft men bouwplannen. In een
stad als Munchen zijn tien tehuizen, die
aan vierduizend bejaarden onderdak bieden.
De meeste zijn modern. De bewoners heb
ben een eigen kamer, er is een dakterras,
een park rondom, de trappen zijn gemakke
lijk te begaan, er zijn recreatiezalen e.d.
Alleen de eetzal is er afgeschaft. De meeste
bejaarden geven er de voorkeur aan de maal
tijd in hun eigen kamer te gebruiken. In
Munchen heeft men echter ook wachtlijsten
voor bejaardenoorden, waarop 5000 namen
staan!
Tien procent van de Duitse bevolking is
ouder dan 65 jaar. Slechts een fractie van
de 65-jarigen en ouder is nog tot werken in
staat en bereid. In 1910 waren er van iedere
honderd Duitsers slechts 5 boven de 65, in
1939 al 8. Overal bereiken de mensen te
genwoordig een hogere leeftijd. Het aantal
bejaarden neemt dus toe.
Het mooiste bejaardenoord heeft weinig
nut wanneer men niet kan beschikken over
toegewijde en geschoolde verzorgsters en
hulpkrachten.
Bij de bestaande spanning op de
arbeidsmarkt is het niet gemakkelijk deze
te vinden. Toch neemt in Duitsland de be
langstelling toe voor het beroep van bejaar
den-verzorgster. Zo'n verzorgster is geen
vervanging van de verpleegster - een cate
gorie waarin ook een schreeuwend gebrek
bestaat - zij is evenmin een manusje van
alles, maar zij dient wel een speciale scho
ling te hebben ondergaan en vooral 'n go&
inzicht te hebben in de geestelijke gesteld
heid van de bejaarde. Er worden thans re
gelmatig opleidingscursussen voor dit bt
roep gehouden. Zij worden meestal door c
bureaus voor arbeidsbemiddeling georgr
niseerd. Aan deze opleiding kunnen meisj.
en vrouwen van 18 tot 50 jaar deelnemen. Ii
dien echter ook een oudere vrouw belangste
ling heeft voor dit beroep en een goede g<
zondheid geniet, dan kan ook zij in aanmei
king komen.
Opvallend is, dat bij vele oudere, meeste
alleenstaande vrouwen, die jarenlang o
kantoor zaten, behoefte blijkt te bestaan naas
het beroep van bejaarden-verzorgster ove,
te schakelen. Ondanks dit alles hebben alle
bejaarden-tehuizen met personeelsgebrek te
kampen.
De opleiding duurt 6 tot 12 maanden. De
deelnemers krijgen tijdens de opleiding een
zakgeld van 50 tot 100 DM per maand. Een
bejaarden-verzorgster krijgt wanneer zij in
tern is, een salaris van 200 tot 250 DM per
maand bij vrije kost en inwoning. Het is
stellig geen gemakkelijk beroep. Wie het
kiest moet 'n rijpe persoonlijkheid zijn, ge
dreven door mensenliefde en verantwoorde
lijkheidsgevoel.
onder een chronisch miljoenen-tekort, te veel
kost. Een buffet levert daarentegen pacht op
en de pachter moet een deel van de onder
houdskosten dragen. De voornaamste drijf
veer is echter wel, dat men de vaak a-so
ciale lieden wil verdrijven, die in stations
wachtkamers in Duitsland soms in groten
getale rondhangen.Weliswaar mag de Duit
se politie aan verdachte elementen een ver
bod opleggen zich in het station op te houden
maar gezien het gebrek aan agenten en amb
tenaren, is het vrijwel onmogelijk op nale
ving van dergelijke maatregelen controle uit
te oefenen.
In vele grote Duitse steden zijn de stati-
or.s echter ook- de grote' trekpleister voor de
vele aldaar werkende jj buitenlandse arbei
ders. De stations-wachtkamers vervangen het
marktplein thuis.
Men kan er gaan zitten praten, al dan
niet kankeren, ervaringen en nieuwtjes uit
wisselen. Het is er warm en je behoeft er
geen geld uit te geven. Tot dusver hebben
de Duitse autoriteiten hiertegen welbewust
weinig ondernomen. Tenslotte kan men niet
aldoor het grote nut van de buitenlandse
arbeidskrachten roemen en hen tezelfdertijd
van de stations verjagen.
Door de sluiting van de wachtkamers zal
het daar echter toch wel van komen. De
ontwikkeling van het treinvervoer is er ook
niet helemaal vreemd aan. Tegenwoordig
behoeft men niet urenlang te wachten op aan
sluiting. In het begin van deze eeuw was
het echter geen zeldzaamheid, dat reizigers
tien uur en langer op aansluiting moesten
wachten. Toen was het dan ook gebruik mee
gebracht eten op de grote potkachel op te
warmen.
Tijdens de oorlog waren de Duitse stations
altijd overvol. In veel gevallen werden zij
als schuilplaats bij bombardementen ge
bruikt en zij waren altijd wel trefpunt van
vele duizenden buitenlanders, die in Duits
land werkten. Na de oorlog waren de wacht
kamers vol met ontheemden, geëvacueerden
teruggekeerden uit krijgsgevangenschap, die
er probeerden te slapen of. wachtten op de
trein, die hen naar de plaats van bestem
ming zou brengen. De spoorwegen zijn wet
telijk niet verplicht wachtkamers te onder
houden. Er zal worden gezorgd, dat de rei
ziger altijd een dak boven zijn hoofd vindt
om te kunnen schuilen of tijdens het wach
ten een kop koffie of thee kan drinken. Het
gevolg zal wel zijn, dat de mensen voortaan
wat langer achter één consumptie blijven
zitten.
sa
il
Overal in het land werd hard gewerkt om de grijze Sint een waardige intocht te geven.
Ook de Hortsikken, die de praalwagens m Amsterdam moesten trekkenkregen weer
nieuwe fleur. Op de achtergrond het kinderpostzegel-huisje, dat ook in de Amster
damse stoet te zien was.
VOLGENS DE DUITSE centrale voor
vreemdelingenverkeer in frankfort aan de
Main zijn in de eerste negen maanden van
dit jaar ruim 22 miljoen Duitsers met va
kantie gegaan. Bijna tien miljoen gingen
naar Italië en Spanje, acht miljoen brach
ten hun vakantie in eigen land door. De
overigen trokken naar diverse andere lan
den van Europa, zoals Nederland, Dene
marken, Noorwegen, Oostenrijk.
Vergeleken met 1980 trokken vier miljoen
Duitsers méér naar het buitenland, hoewel
de .prijzen, vooral tijdens het hoofdseizoen,
overal hoger waren dan vorig jaar. Deze
prijsstijgingen bedragen van jaar tot jaar
ongeveer tien procent. Vorig jaar gaf de ge
middelde Duitse vakantieganger ongeveer
530 D.M. voor zijn vakantiereis uit.
Dit jaar lag dit bedrag gemiddeld 50 D.M.
hoger. Slechts elf procent van de Duitsers
geeft voor zijr vakantie echter duizend
mark per persoon of meer uit.
DAARENTEGEN bleef het aantal buiten
landers, dat een bezoek aan Duitsland bracht,
dalen.
Duitsland wordt méér en méér doorreis
gebied. Dientengevolge daalden ook de de-
vipzep-opbrengsten uit toerisme. Geraamd
wordt, dat tot het eind van dit jaar het
buitenlandse toerisme ruim twee miljard
D.M. zal hebben opgebracht. De terugloop
van het buitenlandse toerisme is een van
de redenen waarom bijna iedere Duitse deel
staat heeft besloten voortaan meer dan tot
dusver te gaan doen ter bevordering van
het vreemdelingenverkeer. Pensions en ho
tels zullen worden gemoderniseerd, ver
keerswegen verbeterd en op grote schaal
zal reclame worden gemaakt.
Er zijn in Duitsland ongetwijfeld nog
vrijwel ongerepte gebieden, waar ook de
prijzen nog laag zijn. Het Beierse Woud en
het Oden woud bijvoorbeeld. Dit jaar bleek
ook, dat steeds meer mensen tijdens de va
kantie rust en stilte zoeken. Geen festivi
teiten, mondain gedoe en lawaai.
DAARVAN 'n enkel voorbeeld. In 't idyl
lische Altenaudal, gelegen in het heuvelach
tige boslandschap tussen Teutoburger wald
en het Sauerland, wist twee jaar geleden 'n
platteland^dokter een aantal boeren er toe
te bewegen in hun boerderijen een paar ka
mers voor toeristen in orde te maken. Com
fortabele kamers, met goede bedden, stro
mend water en behoorlijk sanitaire instal
laties.
Nadat een aantal boeren op dit denkbeeld
was ingegaan, werd een advertentie ge
plaatst. „Breng Uw vakantie op de boerde-
Het afgelopen seizoen werd er in
een ijzerwarenwinkel in Kempten, Al-
gau, meer koeienbellen verkocht aan
de toeristen dan aan de boeren.
Koeienbellen zijn zeer geliefde souve
nirs geworden, zij worden gebruikt
als gong of als deurbel. De boeren
beklagen zich er steeds meer over
dat deze souvenirs zelfs uit de wei
den gestolen worden.
<fc'v?-v
rij door". Het resultaat was verbluffend. Er
kwamen 1400 aanvragen. Aanvankelijk ston
den maar 62 bedden ter beschikking. Drie
dorpen in de buurt volgden het voorbeeld
- met evenveel succes. De dokter hield een
statistiekje bij van de bezoekers. Het bleek,
dat de meeste van hen directeuren, hoofdver
tegenwoordigers, artsen, juristen, ambtena
ren, ingenieurs, zakenlieden en mijnwerkers
uit het Roergebied waren. Er kwamen ech
ter ook Nederlanders, Noren, Belgen en
zelfs New Yorkers om hier hun vakantie
door te brengen.
Uit de vier dorpen in het Altenaudal werd
medegedeeld, dat ook dit jaar weer alle be
zoekers opgetogen waren over de rust en
stilte, die hier heerst. Het animo voor ge-
zelschapsreizen is aanmerkelijk gedaald. De
belangstelling voor privé, en gezinsreizen
neemt daarentegen toe. Vele vaders willen
tijdens de vakantie zich meer met hun gezin
bezighouden, omdat zij tijdens de rest van
het jaar door drukke werkzaamheden dat
niet voldoende kunnen doen.
De Duitse regering heeft een programma
opgesteld om binnen twaalf jaren alle Duit
se rivieren dusdanig te reinigen, dat men er
weer rustig in kan zwemmen. Men heeft zich
dus nogal wat voorgenomen, want van de
meeste Duitse rivieren is het water uiter
mate vervuild. Een van de gevolgen van de
nog steeds toenemende industrie.
Vooralsnog moeten eerst de financiële as
pecten worden geregeld. Hoeveel miljarden
willen en kunnen de deelstaten en de rege
ring in de komende tien jaar voor dit
doel opbrengen? Tijdens de verkiezingscam
pagnes speelt het vraagstuk van de lucht
en waterverontreiniging al vele jaren een
grote rol.
De grote waterwegen ressorteren onder het
ministerie van Waterstaat en Verkeer in
Bonn.
Dat zal dan ook ieder jaar weer vrij
aanzienlijke bedragen ter beschikking moe
ten stellen. Geruime tijd geleden werden van
regeringswege al voorlopige richtlijnen uit
gevaardigd voor deelstaten en gemeentelijke
overheid, aan de hand waarvan maatrege
len tegen waterverontreiniging kunnen wor
den genomen. Binnenkort wordt een veel uit
voeriger voorschrift van kracht.
In de Duitse rivieren en waterwegen komt
in de loop van één enkel jaar wel 8,35
miljoen kubieke meter afvalwater terecht.
Van huishoudingen en kleine bedrijven is
1,53 miljard kubieke meter afkomstig van
industrie-bedrijven 1,22 miljard kubieke me
ter en 0,71 miljard kubieke meter grond
water e.d. worden via de rioleringen in de
rivieren geloosd. De industrie loost recht
streeks 4,89 miljard kubieke meter. Daarvan
wordt 2,2 miljard kubieke meter in zuiverings
installaties gereinigd.
In de praktijk komt echter niet meer dan
3,55 miljard kubieke meter gezuiverd wa
ter in de waterwegen. Wat dit alleen al voor
de drinkwatervoorziening betekent is dui
delijk.
De kwaliteit van het drinkwater is im
mers afhankelijk van de kwaliteit van het
water waaruit het wordt gedistilleerd.
De vervuiling van de Midden- en Bern den-
Rijn spant de kroon. Hierlangs liggen de gro
te industriecentra. Ook de bovenloop van
de Rijn, de Donau, de Main, de Neckar
en de Elbe zijn over lange trajecten vuil.
In de nieuwe verordening, is nauwkeurig
bepaald hoeveel water aan de grote rivie
ren mag worden onttrokken alsook, dat dit
water alleen dan weer in de rivieren mag
worden geloosd, wanneer het geen gevaar
oplevert voor het biologische leven in de ri
vier. Regelmatig, zullen op bepaalde con
trolepunten watermonsters worden geno
men.
Ongezuiverd huishoudwater mag niet meer
in de rivieren worden geloosd. Dat betekent
dat minstens 2400 gemeenten en een paar
duizend industriebedrrven hetzij omvang
rijke nieuwe waterzuiveringsinstallaties zul
len moeten bouwen, dan wel bestaande in
stallaties zullen moeten uitbreiden. Hiervoor
zullen tien miljard D.M. geïnvesteerd moeten
worden. De gemeenten zullen daarvan zes
miljard D.M. moeten opbrengen, de industrie
vier miljard D.M.
