JUBELTONEN EN KLANKEN DE KINDEREN VAN WILHELMSBURG Nieuwe bewoners in „De Kroon' V.V. „EXCELSIOR" RSJSSEN Bescherming tegen besmettelijke ziekten en morele gevaren GISTERAVOND GEARRIVEERD 16 JONGELUI UIT NIEUW-GUINEA Mjiiërulen in de RKSV-Luctor 5-2 Vrijdag 16 maart 1962 WEEKBLAD VOOR RIJSSEN Pagina 5 Wat gaat er in hen om? iU.I.S.Si'N buiten de wallen Een week lang had Lange Bats, de koster schoolmeester generale repetitie gehouden met de schoolkinderen. Om de drost toe te zingen. Dat was nu niet bepaald dat Rijssen weg was van de drost van Twente, neen, dat niet! Maar het was zoals de heggendok- ter Hang Jantje steeds vertelde. Namelijk dat de zachtste boter het zachtst smeerde ange Bats dan stond op het marktplein bij de kerk, door het volk Schild genoemd. Hij had zijn jas uitgetrokken. De Jonker van Bevervoorde, De Gapert en de Snoek en ook de Wapper en al de drie andere burgemees ters, de gemeentemannen en verder al wat in Rijssen naam had stond te luisteren. Te midden van het gezang kwam de .oude heer van de Grimberg nog opdagen in zijn rijtuig met twee schimmels bespannen. De koster-schoolmeester gaf de kinderen een te ken en daar brulden honderden kinderkelen, lang leve de Jonker van de Grimberg! De oude snorren begonnen te beven over zoveel aanhankelijkheid van het volk van Rijssen. De kinderen moesten van vooraf aan begin nen te zingen en de oude heer vond het zo prachtig, dat de koetsier de Ezelskop, twee zakken met lekkernijen uit het rijtuig moest laden. Twintig van de schoonste maag den van Rijssen traden voor den dag en zorgden voor de distributie van het snoep goed. De oude snor was niet zomaar geko men, hij was de oudste borgman van Rijssen en hij zou de drost een hartelijk welkom toe roepen. Men had in die dagen in Rijssen ook een Joods koopman. Hij luisterde naar de naam van David Poepzak. Of dat 's mans rechte naam was, of een Poolse naam dat weten wij niet. Maar David was te Rijssen zeer geliefd. Het was zoals Pap Gradus uit de Walstraat vertelde. Aan de Jödde kon je alles kwijt raken waar je anders geen weg mee wist. David woonde heel bescheiden op het einde der Enterstraat. En nu was Gape Jan bij David gekomen en had deze ge waarschuwd, dat hij voor één dag naar Hol ten moest gaan, want de drost kon geen Joden zien. En zo was David voor de hoge dag naar Holten vertrokken, want in Holten woonde ook een Jood. Het was elf uur in de morgen. Toen kwam Boten-Jonas uit Wierden en zette de vlag op de toren. Want te Rijssen was niemand die het aandurfde om de oude to ren tot in de spits te beklimmen. Maar Jo nas deed het voor een oord jenever. Even na elf uur kwamen de eerste gasten. De jon keren uit heel Twente en om twaalf uur daar kwam de statiecaros van de drost. De drost zag langs Rijssens straten een juichen de menigte. Piep Willem die een brandmerk droeg, hij had vroeger een kalf gestolen, ver stopte zich tussen de menigte om maar iets te kunnen zien van de pracht en praal waar aan Rijssen die dag ten prooi was. De dfösf was heer van Hengelo. Het was een praal hans gelijk vele edelen dier dagen. De stand die hij ophield was niet in verhouding tot zijn inkomsten. Maar dat hinderde in die dagen niet. Op het Schild stelde men zich op. Een voorafgegaan door pijpers en tamboers uit Almelo, die men daar had kunnen lenen, en zo ging 't in optocht naar 't kasteel Be vervoorde. Eerst de drost, dan de Jonker van Bevervoorde. Vervolgens volgde de stadhouder der lenen. Dan volgde de adel uit Rijssen. De Twentse adel reed achter aan. De Rijssenaren mochten zich verder zelf kietelen als zij pret wilden hebben. Op het p lein voor het kasteel Be vervoorde hield de oude Jonker van de Grimberg zijn welkomstpreek. Hij roem de het geslacht van de drost zeer. En zo waren er vele sprekers. Na voorlopig zo een paar uur bij elkaar te zijn geweest, be gon een rondgang door Rijssen. Gapé Jan had er voor gezorgd dat alles netjes verliep, althans wat de wandeling door Rijssen aan ging dan. Het meeste volk stond opgesteld op de Schild. De Snoek was laat. Doch daar hij lang van postuur was kon hij over de hoof den van de anderen heenkijken Toen de drost vlak bij was zag de Snoek tot zijn gro te verbazing dat de Wapper vlak voor hem stond. Deze schone kans kon hij zich niet laten ontglippen. Met een vlijmscherp muntje haalde hij de Wapper van onder tot boven over de jas, sprong daarna een pas of drie opzij: Het gegichel begon. De mooie jas van de Wapper viel bijna aan tweeën, vrouwen begonnen te gieren en de drost veronder stelde dat men zulks om hem deed. En hij wuifde met de hand. Pas toen de Heetwösker, een daghuurder van de Grimberg, de Wapper er op attent maakte, dat deze met de blote rug stond, begon deze te razen en te tieren zodat de Gapert hem de wacht moest aan zeggen. En dat hielp. Jacob Peppels, de stads bode leende de Wapper een andere jas. De drost vroeg aan de Jonker van Bevervoorde dadelijk twee forse gezellen om hem te be schermen, want de drost had wel een ge ducht zwaard op zij, maar tegen de achter bakse snijwijze van vechten van de Rijsse naren, was hij blijkbaar niet opgewassen en daarbij, de drost had zijn dikke vlezige rug zeer lief. Hij liet aanstonds op de Schild een onderzoek instellen naar de manier van snijden, maar dat was bepaald de daad van een vakman. Er was geen vlees geraakt, dus geen keurbare wonden. Er stonden wel dertig Jonkers rond de drost. Maar toen de drost getuigen opriep deed er niemand een mond los. De Wapper dacht er intussen het zijne van. Maar geen rechtgeaard Rijssenaar zou de Snoek verklappen. En deze zat hoog en breed bij zijn liefje, de weduwe Taksman en verorberde met deze een oord jenever, omdat de drost te Rijssen was. Het had de Gapert moeite gekost, om voor de drost en de vele jonkeren die op Bever voorde zouden blijven eten, het nodige perso neel op te scharrelen. De Gapert had met zijne Jenne een halve nacht overleg gepleegd. Maar om het nodige personeel in Rijssen op te diepen daar zag Jenne geen gat in. En de Vrouwe van Bevervoorde was het met haar eens. Daarna was de Gapert naar De venter gegaan en had daar vier man ge huurd, onderwie ook een opper kok. Maar toen waren op hetkasteel Bevervoorde pas de moeilijkheden begonnen. Jenne de kokkin van den huize Bevervoorde liet zich het roer niet uit handen nemen. En de opperkok had zich nog nooit laten com manderen door een vrouw, en dat deed hij op Bevervoorde ook niet, had hij gezegd. Dan ging hij liever. Dan ga je maar! Had de Vrouwe van Bevervoorde hem toegevoegd en de Gapert was nog gauw naar de stroeve laar gereden en had daar gevraagd, om de keukenknecht Wind Jannes. En de Vrouwe van de Stoevelaar, die een nicht was van de drost, had begrip getoond voor de moei lijkheden op Bevervoorde. Wind Jannes ken de het klappen van de zweep. Toen hij bij de Gapert op de kar zat deed hij een boekje open over de vraatzucht der edelen. En toen de avond kwam bleek dat Jannes niet over dreven had. Maar wij willen wat het eten betreft niet uit de school klappen, alleen dit, er was op Bevervoorde genoeg. Na de maaltijd gingen de herenvan de bittertafel. Nou en toen kregen diverse de len het met elkaar aan de stok, ze gingen met elkaar op de vuist. En dat in de mooie kamer van Christina de Vrouwe van Be vervoorde. De oude Snor van de Grim berg werd onder de tafel geslagen. Dit kwam omdat de oude Jonker vrede had willen stichten. De Vrouwe van Bevervoorde riep haren rentmeester de Gapert. En deze voor geen klein gerucht vervaard smeet eerst de heer van Eisen buiten de deur. En stroop te daarna de mouwen op om de dikke Jonker van Bellinckhof er uit te gooien. Maar de heer van de Stoevelaar gaf de Gapert een slag dat deze bloedend ter aarde stortte. Jonker Berend van Bevervoorde wist voor een ogenblik de vrede te herstellen. De heer van Eisen die te paard was gekomen, wilde beslist met het volk van Rijssen vechten. Laat dat straat Jan Hagel maar op komén! Zo brulde hij. En hij kreeg zijn zi n. Haver Jan van de Schild gooide de Jonker van Eisen een emmer koegier over het lichaam Toen stak de Jonker het zwaard in de schede. Maar drie dagen later kon men nog ruiken dat hij te Rijssen te gast was geweest. Rijs senaren die beducht waren voor hun vei ligheid, stonden allerlei wapenen op de deel om een mogelijke aanval af te weren. De drost zelf werd met vereende kracht in het rij tuig gehezen. En de Rijssenaren haalden ver licht adem toen de poort chter de laatste Jonker dicht klapte. De oude heer van de Grimberg werd door de Wapper liefdevol naar huis gebracht en GapeJan werd door Jenne verzorgd En Jan bezwoer Jenne dat hij een andere baan zou zoeken, hij wilde zich door dat volk van adel niet voor de koplaten slaan, waar was hij anders per slot van rekening burgemeester voor. Maar de volgende dag, men had er een nacht' over geslapen, kreeg 'Rijssen weer zijn aanzien van alle dag. Het beloofde heel warm te worden die dag. Een een rechtge aard Rijssenaar liep dan in de onderbroek en de vrouwen in. baaien rokken. En. Rijssen had de eerste dagen wat te praten en de armen kregen voor een paar dagen de maag weer eens goed vol. Want het overschot was rijkelijk. Er was heel wat overgeschoten van het feest! VAN COEVERDEN. (Door Rosemarie Winter) HAMBURG De zon weerspiegelt in het troebele water. Natte sneeuw bedekt de verwoeste huisjes temidden van de volks tuinen, ligt op een stapel wrak hout, dat on langs nog een menselijke behuizing was. Te midden van de in modder en water liggen de ruïnes stappen kinderen met rubberlaar zen. Vijf, zeven, misschien tien jaar oud. Met lange bonestaken vissen ze naar de res ten van het bezit hunner ouders, terwijl de oudste met zijn arm naar een weliswaar scheef, maar toch overeind gebleven tuin huisje wijst. „De Wiedemanns hebben ge boft!" zegt hij. Frau Wiedemann verschijnt op het dak van haar huisje om er drijfnatte dekens naast de glibberige matrassen, kus sens en mantels te leggen, die zij uit het slijk heeft getrokken. „Wat doen jullie daar?" roept ze de jon gens toe. „Ga maar dadelijk „naar huis" wilde ze zeggen, maar het woord blijft haar in de keel steken. Want het „thuis" van deze jongens ligt ergens onder haar in het water, en pas gisteren hebben duikers de vader uit het moeras geborgen. Hij had in die vreselijke nacht hulp willen gaan ha len en was onderweg door een vloedgolf omver gegooid. Nog vijf dagen na de cata strofe wisten de kinderen niet, dat zij geen vader meer hadden en zij hoopten met hun moeder wanhopig op een wonder. Nu echter schreeuwt de tienjarige reeds in het volle bewustzijn van zijn autoriteit terug: „Moe der staat in de rij voor brood. We waren inenten en nu willen we kijken of er nog wat te halen is!" „De dood zullen jullie je op 't lijf halen", roept de vrouw terug. „Vooruit, maak da delijk dat jullie weer naar het opvangcen trum gaat. Jullie arme moeder schijnt wel gek geworden te zijn!?" Daarmee treft de buurvrouw de spijker op de kop en ook de ietwat rauwe toon, die in Hamburg-Wil helmsburg van oudsher wordt gebezigd. De drie jongens zijn op geen stukken na de enige kinderen, die, sedert het water lang zaam wegvloeit, in de vaak moeilijk te over- ziene voorstadbuurten naar overblijfselen, maar ook nog wel naar avonturen zoeken. Wie de beelden heeft gezien van de was lijnen vol drijfnat beddengoed en kleding naast de ruïnes, de uitgeputte gezichten van de mensen, die desondanks onvermoeibaar het levens noodzakelijkste uit de ruïnes op wrakke kinderwagens en verroeste fietsen laden, wie de kinderen tegen is gekomen, die nadat op grote schaal rubberlaarzen werden uitgedeeld, eenvoudig overal opduiken, soms helpend, soms vragend of glurend, zal dit zijn leven lang niet vergeten want wat gaat er in een achtjarige jongen om, die nog maar enkele dagen geleden door zijn ouders in de takken van een kersenboom werd vastgebon den opdat de orkaan hem niet zou meesleu ren, die zeven uur lang daar vastgebonden zat en toen nog moest beleven, dat zijn zusje in een draaikolk terecht kwam, terwijl de moeder hulpeloos schreeuwde en de vader haar met alle kracht moest weerhouden zich achter haar kindje aan in het water te stor ten? Deze kinderen, die gruwelijke dingen heb ben meegemaakt, behoeven dringend men selijke hulp en bescherming. Dat weten de autoriteiten van Hamburg, dat weten de tal loze maatschappelijke werksters en mede werkers van het bureau voor jeugdzorg, die honderden uren in de weer waren, maar al te goed en zij doen wat zij kunnen. Het aan tal hulpbehoevende kinderen loopt echter in de duizenden en dat weten die autoriteiten ook. „Als zij zich allemaal tegelijk zouden aanmelden, dan zouden we dat niet aankun nen Het gaat er nu om kinderen uit de catastrofen-gebieden weg naar een gezon dere omgeving te brengen. In de kieren van de natte divans, de meu bels, in de huizen, maar ook in de straten, in de levensmiddelen in de overstroomde keu kens, in de opgezwollen cadavers der bees ten loeren de epedemieën. Om van het morele gevaar bij 't „organiseren" van levensmidde len, brandstof en ronddrijvende, onbeheer de voorwerpen nog maar te zwijgen. Niet zelden wekken ouders hun kinderen zelfs nog op om de „bezitloze" tijd goed te gebrui ken In een school en in het raadhuis van Wil helmsburg, die, ijskoud en door achterge bleven slijk vuil, steunpunten werden, over legden vrijwillige helpsters van het Rode Kruis, van jeugdzorg en van maatschappelijk werk wat hiertegen kan woren gedaan. Er werken vele vrouwelijke vrijwilligers in de catastrofe-gebieden. Zij moeten meestal ki lometerslange wegen afleggen en konden in de eerste dagen alleen met helicopters wor den gebracht, toen het er om ging de men sen na drie dagen van storm de eerste war me soep te geven. Sindsdien hebben sommi gen van hen af en toe een paar uur kunnen slapen. Maar het vraagstuk van de kinder transport laat de meeste van hen met rust. Ouders en kinderen willen nadat zij het ge vaar doorstonden vaak maar heel ongaarne van elkaar worden gescheiden. Daarom zal niets overhaast geschieden wordt gezegd. Tegelijkertijd komen uit alle delen van Duitsland en Europa telefonisch en telegra fisch de aanbiedingen hier 100, daar 300 kin deren voor een aantal weken op te nemen. Vooral Oostenrijk, Zwitserland en Nederland dat negen jaren geleden zelf zo hard door de stormvloed werd getroffen, stellen plaat sen voor kinderen ter beschikking. „Ze be hoeven niets mee te brengen. Wij willen ze allemaal goed in de kleren steken. Ze moe ten alleen maar komen", stond in een tele gram uit Oostenrijk. Vragenlijsten zijn er, die aan alle door de overstroming getroffen ouders zullen worden gezonden, waarop zij kunnen invullen of en wanneer zijn hun kin deren 'n poosje elders, in goede omgeving en goed verzorgd ondergebracht zouden wil len zien. Naar hanseatische traditie wordt er telkens weer de nadruk op gelegd, dat het op het vrijwillige besluit van de bur ger als enkeling aankomt en dat niemand zal worden gedwongen. Dat ging in de dagen, toen het water nog tot de eerste verdieping stond zover, dat de politieagenten met de riemen van de roei boten waarmede zij naar overlevenden en verdronkenen dregden, aan de door 't water omkotste vensters klopten en vroegen „Is daar nog iemand?" Geen van hen voelde zich gemachtigd „huisvredebreuk" te begaan, zo lang niet een speciaal daarvoor afgekondigde verordening het binnendringen toestond. Voor het verzenden van de kinderen heeft jeugdzorg reeds alle leraren en leraressen wier scholen op het ogenblik niet functione ren, ingeschakeld. Bovendien kwamen van studenten, kleuterleidsters, niet alleen uit Hamburg, maar uit Berlijn, uit gmunchen en Frankfort aanbiedingen om te helpen. En omdat voor de kinderen heel veel hulpvaar dige handen w-rden gebruikt, is het de be doeling in de semester-vakanties de leerlin gen van de pedagogische en sociaal-peda- gosische instituten in te schakelen. Het opperste gebod blijft: Helpt de kinde ren van de overstroomde gebieden zo snel mogelijk. Laat hen na de overstroming niet in een moeras verzinken. :f: Aan de Königssee nabij Brechtes- gaden is onlangs een nieuwe 1200 m. lange rodelbaan, die door een groots landschap loopt, aangelegd. Een hoogtepunt van de winter sport in het komende seizoen zal de 13de Internationale Wintersportweek te Garmisch-Partenkirchen (20 - 28 janu ari) zijn. Er worden wedstrijden in skilopen, ijshockey en kunstschaatsen gehouden en tevens zal om het wereld kampioenschap bobslee worden gestre den. RIJSSEN Het voormalige hotel „De Kroon", door de gemeente verhuurd aan de heer G. H. Roelofs te Wormerveer, heeft gisteravond 7 uur zijn eerste nieuwe bewoners verwelkomd. Het is een groep van 16 ongetrouwde jonge mannen van Indonesische afkomst, die dinsdag uit Nieuw-Guinea zijn aangekomen en in het voor hen onbekende Nederland een nieuwe toekomst willen opbouwen. Deze jonge mensen zullen de eerstkomende weken wat in ons land thuis moeten raken en, eventueel na een herscholing, aan de slag moe ten gaan. „De Kroon" is thans geschikt ge maakt voor bewoning door 61 personen. Het is de bedoeling dat voornamelijk gezinnen hier een klein jaar zullen gaan wonen. De groep die nu in „De Kroon" is gehuisvest zal, naar verwachting, over drie a vier weken in de samenleving worden opgenomen. Overigens bestaat er een goede mogelijk heid dat „De Kroon" straks zal gaan fungeren als verlofcentrum voor Nederlandse ambtena ren, die voorgoed uit Nieuw-Guinea zijn te ruggekeerd en dan nog zes maanden verlof met hun gezin te goed hebben. Onze actuele foto: de 16 nieuwe bewoners van „De Kroon" nemen met veel plezier bezit van hun slaapzaal, vroeger het achterste deel van de gelagkamer. In hun midden hun tij delijke verzorgster, mevr. H. Zwart-Koersen uit Almelo, en de heer G. H. Roelofs. Wie landbouw, tuinbouw of (pluim(veeteelt bedrijft, weet hoe belangrijk het gehalte aan mineralen van bodem en voeders is voor de groei en ontwikkeling van zijn produk- ten en dieren. Hij weet ook hoeveel speur werk en onderzoek verricht is en steeds wordt om de behoefte van plant en dier te kennen en de juiste verhoudingen te vinden. Ook de mens heeft een groot aantal mi neralen nodig in kleine hoeveelheden. Hoe veel precies weet men van de meeste mine ralen nog niet. Bij vlug-groeiende planten en dieren kan men dit met verschillende be mesting en verschillende voeders onderzoeken bij de langzaamgroeiende mens niet. Gelukkig is een tekort aan mineralen als fosfor, mag nesium, koper, mangaan, zink enz. enz. niet te vrezen wanneer men een gevarieerde voe ding gebruikt. Jodium kwam in bepaalde streken in ons land in te geringe hoeveelheid in het voed sel en het drinkwater voor. Daar heeft men de bakkers verplicht om jodiumhoudend zout in het brood te verwerken. Een jodium- tekort wordt nu vrijwel niet meer aange troffen, temeer omdat veel huisvrouwen jo diumhoudend zout in de keuken gebruiken. Zeevis is een van de weinige goede jodium- bronnen. De mineralen waarvan wij het meeste we ten, zijn kalk en ijzer. We weten ongeveer hoeveel we ervan nodig hebben en in welke hoeveelheden ze in de levensmiddelen voor komen. Van kalk hebben we ongeveer 1 gram per dag nodig, jonge kinderen wat minder, oude re (van 10 tot 20 jaar) meer. Zoals u weet, is kalk nodig voor de bouw van skelet en gebit. Daarnaast spelen kalkzouten een be langrijke rol bij diverse andere lichaamspro cessen, b.v. de bloedstolling en de werking van de spieren, 1 gram is niet veel - en toch krijgen we wel eens te weinig kalk, want kalkzouten zijn niet dik gezaaid in het voedsel. Zij komen voornamelijk voor in melk (ook yoghurt en karnemelk) en kaas en verder in heel kleine hoeveelheden in al lerlei levensmiddelen. Van ijzer het voornaamste bestanddeel van de rode bloedlichaampjes, hebben we R.K.S.V had deze middag weinig moeite tegen een met 2 invallers spelend Luctor Vooral de grotere schotvaardigheid der thuis club gaf de doorslag. Na 7 minuten spelen gaf A. Tusveld de oranjewitten de leiding, toen hij een pass van links goed inschoot. Na een kwartier spelen was de stand gelijk, toen r.buiten De Leeuw de bal scherp voor doel trok, waar na de bal uit een kluwen van spelers in het doel verdween 1-1. Een produktieve bui van midvoor Mark slag in de 21 en 25e'minuut bracht de thuis club aan 'n veilige 3-1 voorsprong. De gas ten probeerden met ver opdringen doelpun ten te forceren. Zowel r.binnen Van Dalen, als r.buiten De Leem maakten het de Rijs- sense verdediging wel moeilijk, maar de Rijs- sense keeper kreeg weinig gevaarlijk werk. In de tweede helft gaf R.K.S.V. opnieuw de toon aan. Na 8 minuten spelen liet mid voor Markslag de Almelose verdediging op nieuw de hakken zien, waarna hij opnieuw raakschoot. 4-1. Een half uur voor afloop kwam de thuisclub op fluweel te zitten, toen A, Tusveld in combinatie met zijn broer de stand op 5-1 bracht. De spelers geloofden het toen wel. De thuisclub verzuimde in de ze periode de score aanmerkelijk te verho gen. R.binnen 0ude Luttighuis liet 2 droom- kansen onbenut en een door H. Kamphuis ingeschoten penalty werd o.m. door scheids rechter Kuipers ongeldig verklaard. Vlak voor afloop benutte r.binnen van Dalen een vrije trap met assistentie van doelman Slag- hekke 5*2, die niet bijzonder in vorm was. Het tweede elftal krijgt bezoek van Haarle Boys en heeft nog maar enkele punten nodig om zich kampioen te noemen. De derde edi tie trekt naar Goor voor een wedstrijd te gen Twente 3. Voor het eerste elftal is de wedstrijd tegen Almelo ingelast. Ongetwijfeld een (te) zware opgave voor de Rijssenaren. I lül I I I |ll|i:i;illil!lll!|tIII!l!!|i:il!|IIIHIHI!flilllll!!IUIIIIII. nog minder nodig: ca. 10 tot 15 mg - dat is dus helemaal precisiewerk. Goede ijzerbronnen zijn vooral (gerangschikt van hoog naar lager naar het ijzergehalte per 100 gram): appelstroop, lever, nier, stroop, mosselen, peulvruchten, grove bindmiddelen (b.v. ha vermout, gort, tarwemeel), groene bladgroen te, zoals postelein, raapstelen, veldsla en spinazie, noten, volkoren- en bruinbrood. Bijdrage aan kalk- en ijzerzouten in een dag menu, waarin voorkomen: kalk ijzer 250 g brood (wit of bruin) x xxx 250 g aardappelen x x 250 g groente, gemiddeld xx x 100 g fruit x x 100 g vlees of vleeswaren of x xx peulvruchten x xxx 20 g kaas xx x 6 dl melk xxxx x 15 g grutterswaren x x 15 g stroop x xx 50 g boter of margarine x x x betekent minder dan io van de dage lijkse behoefte xx betekent Vio tot '/-i van de dagelijkse be- hoefte xxx betekent lU tot '/s van de dagelijkse be hoefte xxxx meer dan lh van de dagelijkse behoefte Melk en kaas zijn' in ons dagelijks menu dus de belangrijkste leveranciers van kalk zouten, brood en vlees(waren) van ijzerzou ten In een vegetarische voeding zijn peul vruchten en noten niet uit te vlakken als ijzerbron. IJzer- en kalkzouten zijn goed bestand tegen verhitting. Bij het koken gaat echter een deel ervan over in het kooknat. Weer een reden 'dus om groente met weinig water op te zetten en zo mogelijk het kooknat in soep e.d. te verwerken. Steeds meer nadert het einde van de com petitie en daarmede een tijd van degrada tie en promotie. Voor Excelsior staan in dit opzicht de pa pieren gunstig, aangezien de roodbaadjes uit de nog te spelen vijf competitiewedstrij den op dit moment nog 5 punten nodig heb ben om zich weer tweede klasser te kunnen noemen. Het is een goed gezegde, dat de huid niet verkocht moet worden, voor de beer geschoten is en daarmede dienen de Morsbewoners ook rekening te houden Blijven ze echter in de resterende wedstrij den spelen zoals wij dit de laatste tijd van hen gewoon zijn, dan zijn de vooruitzichten bijzonder aanlokkelijk. Dit week-end (zaterdagmiddag a.s. om 4 uur) ontvangt de roodwitten bezoek van het Zwolse C.S.V. De Zwollenaren beschikken over een ploeg, die van wanten weet. Tot de laatste secon de wordt er door hen gevochten en speciaal defensief weten ze een woordje mee te spre ken. Aangezien de C.S.V.-ers nog in de degra datiezone verkeren, zullen zij alles in het werk stellen de lijstaanvoeder Excelsior een halt toe te roepen. Excelsior zal het niet gemakkelijk hebben om het ongeslagen thuisrecord te handhaven. Indien evenwel alle voorwaartsen schieten en niet oneindig gaan dribbelen zit er vol doende perspectief in en moeten wij het hou den op een zege. Aan de roodbaadjes dus de eer om zaterdag de benodigde 5 punten tot 3 terug te bren gen. De stand aan de kop in een derde klasse is momenteel: Excelsior 13 wedstr 20 pnt. Apeldoorn 13 wedstr. 20 pnt. Voorwaarts 16 wedstr. 20 pnt. Sparta 15 wedstr 18 pnt. Veel succes Excelsior! i

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1962 | | pagina 5