FILMNIEUWS
V bier
Kwestie-baatbelasting nog
niet ten einde
De Bruiden van Dracula
Romanoff en Juliet
Rijssen Vooruit-PH
Strijd om de tweede plaats
Sportclub Rijssen lee<i
eerste nederlaag
Amusementsavond voor
lOxlO-actie
V.V. „Excelsior"
ook hier!\
hengelo's
Vrijdag 16 februari 1962
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 4
De vechtpartij op de Haar
Vrijdag en zaterdag de film
Een jaar later
Woensdag de film
Onrustige Zenuwen?
MijnnU-dfs Zenuwtabletten
K
LISSEN buiten de wallen
Vroeger kon Rijssen op zomerse dagen heel
mooi zijn. Dit wil niet zeggen dat Rijssen
nu lelijk is. Maar de nuchtere zakelijke
eeuw die achter ons ligt, heeft van Rijssen
voor een groot deel een moderne stad ge
maakt. De honderden lindebomen en de Vlier-
bossen op de Götte zijn verdwenen. Vele
niendeuren ook. Niendeuren waarover de Rijs-
senaren van eeuwen geleden het gedoente
op straat konden gadeslaan. Ook vele putten
en pompen waar men met elkaar onder het
water halen een praatje maakte, zij zijn
niet meer. Maar toen Jonker Berend van
Langen tot Bevervoorde trouwde was Rijssen
brandschoon. En voor de poort van de Be
vervoorde was een ereboog. Daar zat ook
groen van Westerflier in want de aanstaande
vrouwe van Bevervoorde had dit zelf zo
gewild. En de pachters van Bevervoorde
en het volk van Rijssen had de handen in
elkaar geslagen en jonker Berend liet het
bier rijkelijk vloeien.
Christina van Westerflier had de opmer
king gemaakt, of dat niet wat minder kon.
Maar haren Berend had de opmerking ge
maakt dat hij maar één maal hoopte te
trouwen. En op deze gedenkwaardige dag
moest het te Rijssen royaal zijn. Vooral
voor de jeugd van Rijssen was het een
dag om nooit te vergeten. Vele afspraken
waren er al dagen te voren gemaakt. En
Snoek Gat Jan had de stoute schoenen aan
getrokken en had de weduwe Taksman ge
vraagd of zij de zijne wilde worden. En
zuchtend had zij geantwoord, dat het dan
maar moest. Maar zij wilde voor God en
de wereld nog geen deelnemen aan het feest.
Maar de Snoek mocht als het donker was
wel even langs komen lopen. De Snoek was
zeer verheugd en in de Walstraat kwam hem
de Gapert tegen. En dadelijk vertelde hij
aan dezen dat het hem gelukt was de we
duwe Taksman in de wacht te slepen. Tij
dens de bruiloft kregen de Gapert en de
Wapper onenigheid bij de bediening van de
vele gasten. De jonkers en jonkervrouwen
van Diepenheim en Goor, wilden beslist
door de Gapert bediend worden, nou en
de Wapper was eerste huismeester. Op een
gegeven ogenblik werd de Wapper zo gif
tig, dat hij de Gapert voor Os uitschold.
Dit was een grove belediging en de jonker
van de Stoevelaar die zich juist door de Ga
pert zijn tiende glas wijn had laten inschen
ken, voegde de Gapert toe, sla die buffel
van een Wapper voor de kop. De Gapert
wist waar hij staan moest, dat had hij aan
zijn vrouw Jenne te danken. Jenne die zo
accuraat was. De Gapert riep onder het be
dienen „Sukkel!" Wie is er een sukkel?
vroeg de Wapper. Jij, heel Rijssen lacht om
je, omdat de weduwe Taksman je niet wil
hebben. De Snoek is de man. Bij het horen
van dit nieuws werd de rentmeester onpas
selijk, het begon hem te draaien voor de
ogen en hij had frisse lucht nodig. Jonge
jonge! Wat was Rijssen en de wereld mooi.
Wat een herenknechten in prachtig livrei
liepen er door Rijssens straten. Zij liepen
achter Rijssens doch teren aan, tot groot
ongemak van de Rijssener jongens, die zich
zo de mooiste meiden zagen afgesnoept. In
troepjes liepen de jonkers door Rijssen, zij
bekeken de stad terwijl de adellijke dames
in het park van de Bevervoorde, de bruid
en zichzelf bewonderden. De Wapper vtas
plotseling van vreselijke wraak vervuld. Die
gasterd van een Snoek wilde de mooie we
duwe Taksman hebben, dat zou niet gebeu
ren, veilde zij hem, de Wapper niet heb
ben, een man met goede vooruitzichten en
de jonker in de rug. De Wapper heette in
Rijssen geen Wapper Mannes meer maar
meneer de Wapper. Dit had de freule Chris
tina van Westerflier zo gewild. Dit gaf meer
fleur en kleur aan de Bevervoorde. De oude
mevrouw had het afgekeurd. Je moest per
soneel niet zo in de hoogte steken, zij wer
den van zichzelf gek genoeg kerels als
de Wapper. De oude mevrouw was zelf ook
naar Höften Jan gegaan en zij had Aalken
de huisvrouwe geducht onder handen geno
men om haar slecht boeren. En Aalken
had de oude mevrouw een sik van een wijf
genoemd, dit laafste waarschijnlijk omdat
de oude mevrouw nog al harig was aan
de kin. Maar toch was Aalken des morgens
een paar uur vroeger opgestaan en had er
haren Jan ook uitgebezemd. Siene, Nollus
vrouw op het erve de Koerse, had des mor
gens haar man geroepen bij het zien van
haar schoonzuster en zij had tegen haren
Nollus geroepen, op de Höfte is toch geen
ongemak? Ze zijn er al uit. Dit jaar, het
jaar van de trouwerij van de jonker en
de freule van Westerflier, boerden ze op de
Höfte voor het eerst niet achteruit.
De Wapper droeg voor een uur zijn be
zigheden over aan anderen. Daar was Po-
tassen Berend een zeer bruikbaar iemand,
die nu de honeurs waarnam, hij was een
mooie verschijning die Potassen-Berend. Al
leen nu niet bepaald geschikt om op een
feest als er nu was, hij was er de man
niet naar, als kellner op te treden. In de
eerste plaats dronk hij zelf zeer veel wijn.
In de tweede plaats, maakte hij het hof
Zoals wij de vorige week berichtten heeft
Het Gerechtshof te Leeuwarden uitspraak ge
daan in het geding rond de omstreden baat
belastingverordening van de gemeente Rijs
sen.
Het Hof stelde de gemeente in het gelijk.
Uit verschillende reacties is ons gebleken,
dat betrokkenen zich met deze uitspraak
niet kunnen verenigen. Er wordt druk over
leg gepleegd met juridische adviseurs, waar
door het vermoeden bestaat, dat het wat
wij eerder „het drama van de baatbelas
ting" noemden nog niet ten einde is.
Er wordt overwogen welke de volgende
stappen zullen zijn, die in het huidige sta
dium in deze affaire kunnen worden ge
daan.
aan adellijke dames. En bij de winderige
mevrouw van de Stoevelaar had hij succes.
Hij durfde haar zelfs om de kin te strij
ken en dat gaf geen pas. De doldriftige
jonker van de Stoevelaar trok zijn rapier
en wilde Potassen aan zijn zwaard rij
gen. Daar kwam niet van, ook al omdat
de jonker door de vele goede wijn niet
te sterk meer op de benen stond en
door zijn huisvrouw die duchtig van de
tongriem gesneden was, met groot geraas
en gescheld, tot redenen werd gebracht. De
Wapper had zich van een scherp geslepen
mes voorzien, hij kookte van woede. De
Snoek had volgens hem niet lang meer te
leven. Wanneer de weduwe Taksman hem
niet hebben wilde, zou zij ook de Snoek
niet hebben. Hij had geen oog voor de def
tige uitgedoste jonkers en hun knechten,
hij wilde een moord begaan. Op de Haar
daar zag hij de Snoek, deftig op zijn zon
dags, hij wilde zeker op de jonker en diens
vrouw feliciteren met hun trouwdag, want
de Snoek was een goed en bekwaam zaken
man die vele stenen bijdroeg tot het instand
houden van het kasteel Bevervoorde. En hij
pofte ook, wat door de oude mevrouw altijd
zeer op prijs was gesteld. Maar jonker Be
rend die een zeer schone en zeer rijke
vrouw trouwde op die dag, was niet van
zins om in de naastbije toekomst te poffen.
De Wapper begon te snorken net een var
ken toen hij ih de verte de Snoek ontwaar
de. Jaar er liepen drie jonkers van Nijen-
huis bij Diepenheim allen broers en aan
Nijenhuis moest getimmerd worden, dus hiel
den de broers de Snoek aan. En daar kwam
de Wapper aan, kwijlend van bloeddorst. De
drie jonkers liepen verder. De Wapper be
gon te brullen en te vloeken en riep smeer
lap nou ga je er aan. Maar Snoek Gat Jan
breed en sterk gespierd en een hoofd groter
dan de Wapper, had als steeds een halve
klinker bij de hand. Een steenbakker zwoer
bij klinkers. Daar deed de Wapper een
uitval met het flijmscherpe mes, het flik
kerde in de zon. Hij deed een stoot met
het mes, het mes schampte af op de halve
klinier. Nu was het de beurt van de
Snoek om van zich af te meppen. In vier
forse slagen sloeg hij de Wapper bij Plat
voet Gradus door de niendeur de deel op.
De Platvoet die juist met de zijnen een paar
kannen bier dronk, ter ere van de trouw
partij zag nog juist dat de Snoek de wapper
in de koestal slgeg en die daar voor dood
bleef liggen. De Snoek liep zelf naar de schout
en vertelde wat er gebeurd was. Een half
uur later kwam de Wapper weer bij. En
de jonker van de Grimberg constateerde
lachend, dat men de Wapper de kop kort
en klein geslagen had. Er kwam geen ge
rechtszaak van. Jonker Berend wilde niet
hebben dat de vechtpartij verder dan Rijs
sen kwam. Wapper Mannus kwam flink geha-
Tegen het eind van de 19e eeuw reist de
knappe Parijse Marianne Danielle in een
koets door de donkere wouden van Trans-
sylanië, op weg naar Badstein, waar zij
als lerares op de meisjesschool van 'n zeke
re heer Lang is aangesteld. Zij moet haar
reis onderbreken in een dorpsherberg, om
dat haar koetsier - plotseling zeer verschrikt
- er met de koets vandoor gegaan is, maar
accepteert de uitnodiging van de oude,
vreemde en verbitterde Barones Meister om
op haar kasteel te logeren. De enige vrou
welijke bediende in het kasteel, Greta, is
daar volgens de barones het enige met
haar levende wezen, maar vlak voor het
diner ziet Marianne op een balcon onder
het hare een jongeman. Later, aan tafel,
vertelt de barones dat het haar zoon is, die
geestesziek is en geheel apart in het kas
teel woont. Marianne ontdekt die avond, dat
deze zoon in feite een gevangene is, die aan
een lange ketting is geklonken.Zijvindtdit
onmenselijk en op verzoek van de jongeman
steelt zij de sleutel van het kettingslot uit
de kamer van de barones en werpt hem de
gevangene toe.
In de nacht hoort Marianne vreselijke kre
ten uit de kamers van de baron. Zij vindt
Greta, die hysterisch huilt, omdat de jon
ge baron ontvlucht is en... de oude barones,
die dood in haar stoel zit met wonden aan
haar hals. Marianne denkt, dat Greta haar
vermoord heeft en vlucht in paniek het woud
in.
Zij wordt daar de volgende ochtend ge
vonden door Dr. Van Helsing, de geleerde,
die zich met de metaphysica bezighoudt.
Hij neemt Marianne op, verzorgt haar en
brengt haar naar de school van de heer
Lang. Van Helsing heeft zich tot taak ge
steld om het vampirisme, het verschijnsel
van de on-dode, uit te roeien en Marianne's
verhaal brengt hem op een spoor. In het
dorp blijkt in die nacht een meisje gedood
te zijn, eveneens door een vampier.
Zich van niets bewust, laat Marianne zich
het hof maken door de jonge baron Mein-
ster, maar ze zwijgt hierover, ook tegen Van
Helsing. Deze komt pas op het spoor van
deze liefdesaffaire door de plotselinge dood
vend uit de strijd. Fenne van de Bomhutte
uit het Westerflier een kamenier van de
Vrouwe van Warmelo, was zeer handig met
het verbinden der wonden. En zij kapselde
het hoofd van de Wapper behoorlijk in.
Maar velen te Rijssen juichten. Röetjantje
vertelde aan zijn buurman de Spathakke,
dat het aan de rechte man betrokken was.
De bruiloft was ten einde. Fidelgait en zijn
medemuzikanten uit Almelo tromden op. Over
al te Rijssen was rumoer van luidruchtige
jonkers, waarvan velen de piepen behoor
lijk vol hadden. Koetsiers schreeuwden om
lantaarns en het was één uur in de nacht
toen de poortwachter met een Goddank, de
laatste poort sloot. In het Smaldeel zaten
de de Gapert en Jenne, paf van moeheid.
Maar zij telden hun geld. Jenne had die
dag als kokkin paardenwerk verricht, maar
het loon was niet uitgebleven. Vele fooien
had zij opgestreken en dankbaar ging de
Gapert met zijn wijfje naar bed. In het
kasteel Bevervoorde keerde ook de rust.
Alleen Harm met de beentjes de nacht
waker met zijn waakhoom betrok zijn post.
De nieuwe dag van morgen zou nieuwe ver
rassingen brengen, Fenne van de Bom
hutte was ook mee afgereisd. Maar zij had
de Wapper in het oor gefluisterd dat hij
maar gauw nieuw vernis om de kop moest
zien te krijgen en hij zou maar eens op een
zondagmiddag na vier uur op Warmelo ko
men.
Weer was er feest en vrolijkheid op de
Bevervoorde. De eersteling was geboren.
Een zoon. En de oude Geete klomp de enige
Rijssenaar die van de jonker permissie had
om een varkensbeer te houden riep nou zal
iê'j toch zeggen! En Zinge Lammert uit
Almelo een soort gelegenheidsdichter kwam
naar Rijssen toe, en zong voor het kasteel
een hartroerend lied van een dapper ridder
die te Rijssen geboren was en die zeer
vermaard zou worden.
Dit pakte de oude mevrouw zo aan, dat
zij dat zelfde lied twee uur lang op de
schild liet zingen door Zinge Lammert. En
deze zong zo hartroerend dat veertien dagen
lang heel Rijssen dat lied zong. Lammert
in Almelo terug gekeerd, vertelde dat hij
in jaren niet zulk een goede dag had ge-
gehad. Hij was wel hees geworden van het
schreeuwen, maar kon het nu ook wel
drie maanden uitzingen. Er was nog meer
gebeurd. De weduwe Taksman had haar
weduwendracht afgelegd en vrijde weer met
Snoek Gat Jan. Gat Jan had toen de wind
in de zeilen want er moest veel vertimmeld
worden op Bevervoorde.
Van Coeverden.
van Gina, een collega van Marianne, die
door de baron gehypnotiseerd is en tenslot
te het vampier-merk in haar hals krijgt.
Van Helsing geeft order Gina's kist in de
stallen voortdurend te doen bewaken. Ook
Marianne wacht een deel van de nacht. Tot
haar ontzetting ziet zij Gina uit de kist ko
men - Gina, die nu ook vampier geworden
is en die haar vertelt, dat de baron haar
wacht in een oude windmolen. Van Helsing
komt juist op tijd om Marianne te redden
door Gina een crucifix voor te houden en
hij vertelt het meisje dan de waarheid over
haar geliefde. Van Helsing gaat naar de mo
len en vindt daar de baron met de meisjes,
die hij als slachtoffer koos en die nu tot de
on-doden behoren. In een gevecht wordt
de medicus door de baron gebeten, maar
door de wond uit te branden ontgaat Van
Helsing het lot der anderen. Door het heilig
water, dat de dorpspastoor hem schonk, naar
de baron te gooien, komt deze in een zodani
ge toestand van razernij, dat hij brand ver
oorzaakt. Van Helsing brengt Marianne in
veiligheid en klimt dan op een van de mo
lenwieken. Als de maan uit de wolken komt,
vormen de wieken de schaduw van een
kruis, dat fataal is voor de vampier. Na
een hevige doodsstrijd sterft hij bij de in
laaiende vlammen brandende molen. Marian
ne is voorgoed gered en de streek is be
vrijd van een on-aardse bezoeking.
Concordia is zo'n klein staatje, dat zelfs
de leden van de Verenigde Naties het niet
op de kaart kunnen vinden. Zijn president,
beter bekend als „De Generaal" zou het
't liefste zo willen houden. Hij heeft het ge
voel, dat ontdekking van Concordia tot twee
rampen zou kunnnen leiden: het zou van
de wereldkaart kunnen worden weggevaagd
of het zou in aanmerking komen voor hulp
verlening door de grote mogendheden. Beide
mogelijkheden zijn onaanvaardbaar voor 'n
leider, die meent dat de liefde en de lach
meer geluk brengen dan politiek en filantro
pie.
Als de Generaal, die ook zijn land verte
genwoordigt in de Verenigde Naties, zich
van stemming onthoudt over een amende-
A.s. zondag wordt op het R.V. terrein een
belangrijke wedstrijd gespeeld met als in
zet de tweede plaats op de ranglijst achter
koploper Almelo.
In het begin van de competitie verloor
R.V. onverdiend met 2-1 van P.H. en wij
verwachten dan ook dat de geel-zwarten
alles op alles zullen zetten om deze neder
laag op sportieve wijze te zullen wreken.
Zondag j.l. won R.V. verdiend van Stevo
met 3-2, al werd het vooral op het einde
nog wel even benauwd. Doordat Jansen we
gens militaire dienst niet beschikbaar was,
moest de ploeg nogal gewijzigd worden, wat
vooral in de achterhoede te merken was.
In de tweede minuut maakte de Stevo-
linksbinnen dankbaar gebruik van een ver-
dedigingsfout en dat betekende 0-1, acht
minuten later was het alweer gelijk toen
Schreurs een bal precies op maat naar v.
d. Maat speelde, die geen fout maakte en
25 minuten na het begin besloot dezelfde
speler een lange rush met een daverend
schot en dat was 2-1.
Even later kroop R.V. door het oog van
de naald toen de bal uit een vrije trap bui
ten bereik van keeper Thijink tegen de lat
werd geknald. Een kwartier na rust ver
richtte v.d. Maat de hatrick door voor de
derde maal raak te schieten. Hierna ging
er de fut uit en toen B. Mulder wegens
een oogwond moest uitvallen gelukte het
Stevo om via het been van een van onze
achterhoede spelers de stand op 3-2 te bren
gen, waarmede het einde kwam.
De opstelling voor zondag is als volgt:
Thijink,
Kamphuis en Schreurs,
H. Mulder, B. Mulder en Kwintenberg,
Ligtenberg, v. d. Maat, Jansen, W. Maat
man, H. Maatman.
Advertentie
De gedwongen lange rustperiode had Sport
club Rijssen blijkbaar geen goed gedaan,
want met niet minder dan een 4-2 nederlaag
moesten onze plaatsgenoten zaterdag genoe
gen nemen.
Hiertoe dient direct vermeld dat deze ne
derlaag ten volle verdiend was. Door veel
beter spel wist Glanerbrug gedurende bijna
de gehele wedstrijd het Rijssense Sportclub
in toom te houden. Dat de stand bij rust in-
plaats van 4-1 slechts 1-1 was, dankten de
grensbewoners eerder aan pech.
Het begin was hoopvol voor Sportclub Rijs
sen, dat het moest stellen zonder midvoor
Ruiterkamp, stopper Ruiterkamp en links
binnen Ten Bolscher.
Na drie minuten spelen was het Brugge-
man ide Schellevis van een uitstekende pass
voorzag. Deze lanceerde op zijn beurt Beunk
die met een fraai schot de score opende. (0-1).
Dit was meteen het enige wapenfeit van
de Rijssenaren. Van meet af nam Sportlust
Glanerbrug het initiatief en kreeg de Rijssen
se verdediging het zwaar te verduren. Slechts
1 keer wist de thuisclub haar veldmeerder-
heid voor rust in een doelpunt uit te druk
ken (1-1)
Na de rust leek het erop als of Sportclub
toch nog met de zege zou gaan strijken.
Tien min. voor het einde was het n.l. Beunk
die uit een goed genomen strafschop de
stand op 1-2 bracht. Fel ging de thuisclub
er echter tegenaan en daar bovendien doel
man Jansen blijkbaar zijn dag niet had wis
ten de gastheren in de resterende tijd nog
drie keer te doelpunten.
ment op een amendement, breekt er in de
vergadering een pandemonium los. Terugge
keerd in Concordia wordt de Generaal be
laagd door de ambassadeur der Verenigde
Staten Hooper Moulsworth en de ambassa
deur der Sovjet-Unie, Vadim Romanoff. Bei
den staan erop om Concordia hulp te verle
nen, verwachtend, dat de Generaal dan zijn
stem in de vergadering der Ver. Naties „op
de juiste wijze" zal uitbrengen. Maar de
Generaal weigert een besluit te nemen en
dan bloeit de koude oorlog in Concordia op.
In een land waar de minister van buiten
landse zaken tevens de regeringstelefooncen
trale (groot woord!) bedient is veel moge
lijk. Tegen betaling mogen de Amerikanen
meeluisteren bij alle gesprekken van de Rus
sen met Moskou en omgekeerd gaat dat
met de gesprekken met Washington net zo.
Er wordt gegoocheld met spionnen, codes
en verkeerd bezorgde telegrammen. Als Rus
land tractoren, graan, een elektrische centra
le en het Bolshoi ballet aanbiedt om Con
cordia in het rode blok te betrekken, ko
men de Amerikanen met nog mooiere tegen-
voorstellingen.
Het politieke 'spel krijgt echter onverwacht
een heel nieuw aspect. Tijdens een der zeer
vele feestdagen in Concordia brertgt de Ge
neraal de dochter van de Amerikaanse am-'
bassadeur, Julia in contact met de zoon van
de Sovjet ambassadeur, Igor Romanoff. De
jonge Romanoff, stijf, formeel en poëtisch
en de schattige Julia, eenzaam, vol verlan
gen en romantisch, worden prompt verliefd
op elkaar. Als dit in de ambassades bekend
wordt, dreigt er een paniek. De Sovjet-am
bassadeur ontbiedt telegrafisch het Russische
meisje, dat voor Igor bestemd is, Marfa,
commandante van een Sovjetschip en de
Amerikaanse jongeman Freddie, verliefd op
Julia, stuurt een telegram: „Operatie Concor
dia gaat beginnen. Vlieg langs kortste route.
Geheimhouding. Moet verrassing zijn." De
Russische spion onderschept dit telegram,
Volgens de Russische ambassadeur wijst
dat men minder onschuldig acht dan het is.
dit op een Amerikaanse invasie. Er komt
koortsachtige politieke activiteit. Moskou en
Washington geven instructies in codes, die
de tegenpartij blijkt te kennen. Er worden
troepenbewegingen gesignaleerd en de span
ning stijgt met de minuut.
De Generaal, die de liefdesaffaire van
Romanoff en Julia principieel steunt, ont
vangt van belde gijden een ultimatum. Hij
decreteert een luchtbeschermingsoefening van
het leger, zet de telefoondienst stop en kon
digt de algehele mobilisatie af. Maar tevens
In het Parkgebouw te Rijssen was dins
dag door het comité 10 x 10 een amuse
mentsavond belegd met eigen krachten, die
ook nu weer bij de jeugd in goede aarde
viel, getuige het applaus, dat telkens op
klonk. Vooral de meer „populaire" nummers
brachten de handen extra op elkaar. Rudi
Bierling bleek de grote favoriet te zijn.
Hem komt dan ook terecht een bijzondere
pluim toe. Van zijn vele imitaties willen
we vooral die van Dorus noemen. Ook de
conference was bij hem in goede handen.
Ook het drietal muziekensembles dienen
genoemd. Naast het Quartet John Hodes,
dat meest moderne rock en rollnummers
en tophits tengehore bracht vonden we het
Jute townjazzcombo met (o.a. de Jutetown-
boogiewoogie, Down bij the Riverside en
La Paloma) tot de beste ensembles van
deze avond. Ook Rocking Gang kregen veel
applaus.
Succesvol was ook het optreden van Man
nus Wolters als accordeonvirtuoos.
Aardig was het „televisie-nummer" Hier
is Uw leven van Hans Brouwer en Rudi
Bierling.
Behalve een imitatie „Reisopera" werd de
Barbier van Sevilla ten tonele gevoerd.
In de pauze werd een verloting gehouden.
De zaal was voor het grootste gedeelte ge
vuld.
In onze prognose van vorige week werd
gesteld, dat er voor de roodwitten voldoen
de kans op succes zou zijn, indien de voor
hoede rendement zou geven aan het over
wicht dat zou worden verkregen. Eerst in
de tweede helft sloegen de Excelsioren toe,
nadat voor de thee legio kansen onbenut
werden gelaten.
Oranje Nassau ging blijkbaar de wed
strijd niet met vertrouwen tegemoet, aange
zien de Almeloërs direct het accent op de
verdediging legden. De Excelsior-druk werd
zeer zwaar, doch tot scoren kwamen Kap-
pert c.s. voorlopig niet. De scharse uitval
len van O.N. waren zeker niet van gevaar
ontbloot en herhaaldelijk moesten Nijland
en z'n secondanten handelend optreden. Na
plm. 20 minuten opende Kappert uit een
moeilijke hoek de score, met welke stand
ook de rust aanbrak.
De tweede helft was amper begonnen of
Sprakel prikte het leer uit een goede voor
zet onhoudbaar achter Middelkamp, Uit
een scrimmage voor het Rijssense doel, waar
bij Keizer ieder uitzicht werd ontnomen,
scoorde O.N. tegen. Dit zou ook het enige
wapenfeit van de Almeloërs blijven. Met
groot élan trokken nu de roodbaadjes ten
aanval en het hoge tempo bracht O.N. vol
ledig op de knieën. Met kunst en vliegwerk
werd door de O.N.-defensie verdedigd. Bij
een te trage terugspeelbal was Kappert er
als de kippen bij om nogmaals het leer
achter Middelkamp te plaatsen en bracht hij
daarmede de stand op 3-1. Hierbij bleef
het niet. Een scherpe corner sloeg de O.N.
goalie niet voldoende af, waardoor het leer
achter hen in het net verdween. O.N. was
nu volledig geslagen en uitgeput en konden
de Excelsioren naar hartelust combineren.
Veteraan Nieuwenhuis bleek in dit opzicht
nog niets aan kracht te zijn ingeboet. Jam
mer dat twee van zijn schoten door het
houtwerk werden gekeerd. In de laatste 10
minuten zorgden Leusink en Sprakel voor
de 6-1 stand.
Voor morgen (zaterdag 17-2-62) staat de
thuiswedstrijd tegen het Vriezenveense D.O S
op het programma. De wedstrijd vangt aan
om kwart over drie.
Alhoewel de rivaliteit deze wedstrijd een
hartig woordje zal meespreken, moeten toch
de puntjes in Rijssen kunnen blijven. Overi
gens, indien de roodwitten hun kampioens
kansen willen behouden kunnen zij zich geen
puntenverlies toestaan.
Advertentie
annonceert hij voor die avond het traditione-
le Concordiaanse feest, waarbij het huwe
lijk van Keizer Theodoor de Angstwekkende
met de Infante van Oud-Castilië - in veer
tienhonderd zoveel gesloten -herdacht wordt.
Er ontstaan vele complicaties als Freddie
en Marfa per vliegtuig arriveren en hun
rechten op Julia en Igor willen laten doen
gelden. In beide ambassades spelen zich hef
tige taferelen af. En intussen speelt de Ge
neraal zijn listige en ingewikkelde politieke
spel met de beide ambassadeurs.
Als de spanning haar maximun heeft be
reikt wordt Concordia opgeschrikt door een
luide knal. De zoon van de minister, spelend
met een „chemie-doos voor de huiskamer"
die de Generaal meebracht uit Amerika,
veroorzaakt een hevige explosie en er vormt
zich een paddestoel-achtige wolk boven Con
dordia. De Gerneraal aarzelt niet en maakt
bekend, dat Concordia zijn eerste atoom
bom heeft gebruikt. De Amerikanen en Rus
sen zijn buiten zichzelf van verbazing en
woede, maar de Generaal haalt heimelijk
Igor en Julia uit de beide ambassades.
Het feest op het oude plein begint. De
poppen van Theodoor en de Infante worden
plechtig naar de kerk gedragen waar de
zeer oude patriarch de huwelijksceremonie
symbolisch zal herhalen. Maar... het is niet
symbolisch. In de poppen zijn Julia en Igor
Romanoff verborgen en zij worden met praal
en plechtigheid in de echt verbonden.
Er zijn eerst hevige protesten van de am
bassadeurs-families. Niemand wil het huwe
lijk erkennen. Maar de Generaal dreigt met
geweld. Zullen er doden vallen? nee.. Con
cordia heeft geen munitie. Concordia heeft
maar één wapen dat krachtiger is dan wel
ke bommen ook: de liefde en de lach. En
de ambassadeurs moeten erkennen, dat hij
gelijk heeft.
De Generaal vertrekt tijdens het feest
naar Amerika om bij de Verenigde Naties
te zeggen, dat Concordia het enige wapen
bezit waartegen geen verdediging bestaat:
de liefde!
Advertentie
