Dames Moeilijke weg naar Europese eenheid FI LM IS IE U WS Moeder' builen de wallen Bronchi letten tbabydermke Successen van Rijssense Pluimvee- en Konijnenfokkers in Vriezenveen Gevonden voorwerpen Bocliiun in het Roergebied maakt zich bezorgd over de toekomst De Gapert en zijn eerste kind SCHAAKNIEUWS De Blauwe Nachtvlinder Concurrentiestrijd tussen kolen en aardolie De gemaskerde contra Scotland Yard Vrijdag 12 januari 1962 Weekblad voor Rijssen Pagina 3 handen hamea-geleiE^Hü Woensdag de film: Vrijdag en zaterdag de film: (van deze film hebben wij geen inhoudsbeschijving ontvangen) Verschillende leden van de Rijssense Pluimvee en konijnenfokkers vereen. „De Eendracht" hadden vorige week vrijdag en zaterdag hun dieren ingezonden op 1 de Kring tentoonstelling van Hoenders, Konijnen en duiven in Vriezenveen en georganiseerd door de vereen. „Nut en Genoegen" aldaar. Dat de Rijssense fokkers geen slecht fi guur daar hebben geslagen, blijkt wel uit de fraaie resultaten die zij hebben behaald met hun dieren. H. Meilink met leghorn gwart hen oud 3GG. idem hen oud G Afd. grote hoenders Joh. Steenbergen met leghorn zwart haan jong 1ZZG. idem haan jong IIZG, dezelfde met Holl. Hoen Goud- pel haan jong 1ZG, idem haan jong IIZG en 2 ereprijzen. Afd. dwerghoenders. F. J. S. Tijhuis met Wijandotte zwart haan oud 1ZG, idem hem oud 1ZG, idem hen oud GG A. J. Tijhof met Sebright Kriel zilver haan oud 1ZGG, idem hen oud 1ZZG idem haan jong 1ZZG, idem hen jong 1ZZG, idem hen hong 2ZZG idem hen jong ZG en 4 ere prijzen. G. Smit met Java Kriel zwart hen oud 1ZZG, idem haan jong 1ZZG, idem hen jong 1ZG, idem paar jong 1ZZG en ere prijs, dezelfde met Java Kriel blauw hen oud 1ZG, idem haan jong 1ZZG. Afd. sierduiven. H. Scheppink met Brün- ner kroppers rood doffer oud 1ZZG, idem doffer oud 2ZZG, idem doffer oud 3ZZG, idem dogger oud 4ZG, idem doffer 5ZG, idem duif oud 1ZZG, idem duif oud 2ZZG, idem duif oud 3ZZG, idem duif 4ZG, idem duif oud 5ZG, idem doffer jong 1ZZG, idem doffer jong 2ZZG, idem duif jong 1 U, idem duif jong 2ZZG, idem duif jong 3ZZG, idem duif 4ZZG, idem duif jong 5ZZG, idem duif jong 6ZG en in totaal 7 ere prijzen. G. J. Wessels met Oud Holl. Meeuwen blauw, duif oud 1ZG, idem doffer jong 1ZG idem doffer jong 2GG. Afd. Konijnen B. J. Schreurs met Vlaam se Reus geel ram jong 3ZG idem voedster jong 3ZZG. D. J. Holtkamp met Franse Hangoor bont voedster oud 1ZG, idem konijn grijs ram oud 1ZG, dezelfde met Groot Chinchilla ram jong 1ZG, idem ram jong 3ZG. G. Boemendaal met Vlaamse Reus haas- kleur voedster jong ZG idem voedster jong ZG. J. Harbers met Wener wit ram jong ZG J. Voortman met Rex wit ram jong 1ZZG en 2 ereprijzen, dezelfde met Alaska zwart ram oud 1ZZG, idem voedster oud 1ZZG, idem ram jong 2ZZG, idem ram jong ZG, idem ram jong ZG, idem voedster jong 1ZZG en ere prijs Comb, ter Harmsel-Pluimers met Papellons zwart ram jong 1ZG, idem voedster jong 1ZG. H. ter Harmsel met Klein Chinchella zwart voedster oud 1ZG, idem ram jong 2ZG idem ram jong 4ZG, idem voedster jong ZG idem voedster jong ZG. G. Vos met Klein Chinchella zwart ram jong 1ZZG en ereprijs, idem voedster jong 1ZZG en ere prijs, idem voedster jong 2ZG idem voedster jong GG. Advertentie UAMPA.r ruw of ichraol (Door de westduitse min. dr. Artur Strater) Het streven van vooruitziende figuren om de volkeren van Europa tot een gemeen schappelijk handelen', voorlopig in econo misch en dan wellicht in politiek opzicht, te brengen ls niet nieuw. Voor zover de t mensen bereid zijn uit tegenslagen te leren, is het goed de geschiedenis van ons sedert eeuwen door oorlogen geteisterd continent na te gaan. Daarbij kan men ontdekken, dat stimu lansen en waarschuwingen heel dicht naast elkaar staan. Helaas vonden de verlangens naar Europese eenheid dan pas een brede voedingsbodem, wanneer oorlog, vertwijfe ling, nood en in het algemeen zware crises de volkeren van Europa aan de rand van cte afapond gebracht. De Oostenrijkse staatskanselier Mettemich verklaarde al meer dan 150 jaar geleden, dat Europa voor hem reeds lang de bete kenis had van een vaderland. Hij was ge schrokken van de parolen van de Franse Revolutie; vrijheid, gelijkheid en broeder schap, en baseerde zijn pogingen om een nieuwe Europese orde te bereiken op zeer egoïstische voorstellingen. Hij wilde in elk geval het absolutisme van de regerende vorsten redden. In tegenstelling tot de „Eu ropeanen" van onze tijd, werd Mettemich niet door de verheven synthese van orde en vrijheid geleid. Zij plannen moesten daarom ook mislukken. Advertentie Hoestdrank in tabletvorm. 95ct Ballpoint (parker); reservewiel met band; kinderbril met grijs montuur; 12— 1 bank biljet van 10 en 1 van 2.50; rood wantje; mohair das; groene paraplui; donker blauw kinderwantje; muntbiljet van 2.50; vulpen groen van kleur; veelkleurige jongensdas; combinatietangetje; rozenkrans; bankbiljet van ƒ10; plasticwiegje (zonder kind); tas inhoudende melkflesje, klauwhamer enz.; rose dameshoofddoek; bankbiljet van ƒ25; kleine blauwe vuisthandschoen; zwart da- mesvest; tas: inh. twee zakdoekjes; kinder jasje; wollen kinderhandschoenen; bruine lederen tas; bruin jongenspakje met rits; kinderportemonnaie inh. 31 cent; linker bruine glacé handschoen; paar licht grijze kinderwantjes; bril in etui; grolse wollen want; jongensjasje; muntbiljet van 2.50; groen-zwarte wollen want; zilveren schakel armband; linker bruine damesglace hand schoen; etui met tekengereedschap; kist uien; bruine jongenspet; zwart-grijze hals doek; huissleutel; reservewiel; geblokte bei ge wollen kindersjaal; een paar zwarte da meshandschoenen; bruine jongenspet; rode wollen das; bruine wollen wanten; rood-gele grijs kinderhandschoentje; blauwe fietspomp; kinderwantjes; sleutel No. 3; witte das; 'n paar kinderschaatsen; 'n paar bruine he renschoenen; rode wollen das; witte wollen das; een paar bruine heren glace's; blauw witte kindersjaal; linker vingerhandschoen; ceintuur van regenjas; rozenkrans; muntbil jet van ƒ2.50; donker rode kinderportem. ƒ0.25; wieldop van auto (Jaguar); karton- nendoos met kerstversiering met 5 sleutels; muntbiljet van ƒ2.50; groen-bruin kinder wantje; plastiek speelgoed kinderauto; grij ze handschoen; gekleurde want; paraplui; halsdoek; bankbiljet van ƒ10.-; verse worst in plastic zak; hoofddoek (blauwe onder grond); paar grijze kinderhandschoenen; por- temonnaie inh. 2.90; bruine kinderporte monnaie; gele kinderhandschoen; donker blauwe damesportemonnaie; witte gebreide wollen sjaal; jongenshalsdoek. Bovenstaande voorwerpen en goederen zijn te bevragen op het rijkspolitiebureau, Wier- densestraat no. 7, tussen 18.00 en 20.00 uur over deze goederen kunnen niet worden ge voerd. De tijdgenoten van nu weten echter, dat tengevolge van de globale worsteling tussen het vrije Westen en de bolsjewistisch ge regeerde wereld, een Europese eenheid zon der vrijheid ondenkbaar is. Het goede idee van de Europese eenheid werd al kort na de eerste wereldoorlog met een zware hypotheek belast, want het con tinent werd in 25 verschillende staten ver deeld, grotere, middelgrote en kleinere. Aanvankelijk scheen de in hoofdzaak aan Wilson toegeschreven „nationale staat" een triomf te beleven, maar al zeer spoedig ont stonden tussen de verschillende staten grote tegenstellingen Niettemin bleven vooruit ziende mannen in de politiek, economie en wetenschap voor een economische eenheid ijveren, een eenheid, die vandaag de dag tot een vanzelfsprekendheid is geworden. De economische wereldcrisis van 1929 vaagde de nog aarzelende voornemens tot een economische eenheid weg. In grote nood zochten de verschillende staten een uit weg in tolmuren, deviezenbeperkingen en afbraak van de importen. Autarkie werk tot een dominerend parool. Nog capituleerde de „Europese geest" niet Het idee van het Pan-Europa, in Wenen ge start door Coudenhove-Kalergi, poogde een massa-beweging tegen het overdreven natio nalisme op te roepen en een Europese federatie zin te geven Een idee overigens, dat vandaag bijzonder actueel is. Toen ech ter kon het idee de barrière van bekrom pen nationalisme niet overwinnen De ver schillende regeringen en parlementen ver zuimden een historische kans. Tevergeefs werd er een beroep gedaan op het vernuft van de mensen. Tevergeefs poogden mannen als Briand, Stresemann, ge steund door de „Europeanen" Herriot, Bon- cour, Tardieu Brüning en Adenauer de denk beelden van het Pan-Europa te verwezen lijken. Het heeft niet mogen baten. Aan het einde van een nationalistische politiek ver- csheen Hitler, die tot executeur-testamentair van nationalistische waanzin werd en „zijn Europese orde" doorzette. De gevolgen daar van waren, dat niet alleen Duitsland, maar geheel Europa de tweede wereldoorlog heeft verloren. De wijsheid van een overwinnaar na een oorlog is een in de geschiedenis zelden optre dend verschijnsel. In 1946 scheen het echter door Winston Churchill te worden vertolkt. Hij riep op tot de vorming van „de verenigde staten van Europa" Dit „verenigd Europa" werd als ultima ratio beschouwd door de man, die tijdens de oorlog wel de verbitterdste te genstander van Duitsland was geweest Met zijn voorstel werd de voorlopig tot West-Euro pa bepaalde integratie langzaam tot werke lijkheid. Een nieuw hoofdstuk was geopend. De weg tot het nieuwe Europa is zeker moeilijk, maar moeilijkheden kunnen worden overwonnen en zij moeten worden overwonnen want aan de horizon dreigen overweldigende gevaren. De in vrijheid levende Europeanen verkeren niet in twijfel Zij weten, dat de integratie van het Europese continent slechts langs de weg van de federatie te bereiken is. Deze organi satievorm is in overeenstemming met de be ginselen van de democratie en met de struc tuur vand e verschillende volkeren. Slechts door het federalistische beginsel kan een brug geslagen en een nauwe samenwer king bereikt worden. De economische integratie heeft al grote vooruitgang geboekt, de gemeenschappelijke defensie en deze groei versnelt voortdurend Een Europese gemeenschap bestaat ech ter niet alleen in organisatorische vormen, niet alleen in K.S.G. of O.E.S., zij bestaat voor alles in een geestelijk-culturele eenheid, die inderdaad een manifestatie van het hui dige christendom is. Europa kan zich gelukkig prijzen, dat voor al hier de belangrijkste vooruitgang valt waar te nemen, ondanks moeilijkheden van meer materiële aard. Een 18-jarige jongeman in New York wilde de overvalauto van de po litie stelen Toen hij de motor wilde starten stelde hij echter per ongeluk de sirene in werking. Drie politieman nen die op de hun bekende klank of kwamen, namen de jongeman in ar rest De Schaakclub Rijssen is er niet in ge slaagd de wedstrijd tegen de Goorse Schaak club tot een overwinning te brengen. Na een uiterst spannende strijd moesten beide verenigingen met een „gelijk spel" genoe gen nemen. De volledige uitslag luidt: Rijssen: H. Waanders 0, Goor: H. E.XTERï CATE 1. J. ter Harmsel 1, H. J. Reef 1. T. Groothedde 0, M Reugebrink 1 G. Troost H. Zwitserlood F. Krommendijk 1, R. Wijnen 0. R. de Goeijen 0, J. Noorman 1. W. ter Harmsel 0, G. J. Geerts 1. M. Baltus J. R. Leeftink B. ter Harmsel 1, G. W. Wissink 0. J. Lammers 1, M. M. Nannings 0. totaal 5-5. Zwaar valt de gevangenisdeur achter Julia Martens in het slot. Vijftien jaar luidde het vonnis; vijftien jaar wegens moord op Ste fan Owenski. Nu is zij weer vrij. Zij is echter de oude Julia niet meer. Bovendien was haar offer tevergeefs want haar man stierf spoedig na het uitspreken van het vonnis. Nooit heeft hij geweten, dat zijn vrouw de afperser heeft neergescho ten om hèm te redden. De terugkeer van Julia is voor haar schoon- In het Roergebied en vooral in de stad Bochum maakt men zich bezorgd over de tookemst. In de Bondsrepubliek is de hevige concurrentie tussen de kolen en de aardolie, die de laatste tijd oorzaak is geweest, dat verschillende mijnen moesten worden geslo ten, nog steeds niet beëindigd. De kolen mijnen, die er al lang naar streven om hun bedrijven te rationaliseren en te modernise ren, zijn van mening, dat het alleen de staat is, die op het gebied van de energie voorziening orde kan scheppen. De direkties van de kolenmijnen vestigen er de aandacht op, dat een gering geschil in de politiek al aanleiding kan zijn om de aanvoer van olie uit het nabije Oosten te doen stagneren In dat geval zou een verdere achteruitgang van de produktie der mijnen een ernstige crisis kunnen veroorzaken. Toen de Gelsenkirchener Bergwerks A.G in Bochum twee jaar geleden drie mijnschach ten moest stilleggen, omdat deze niet meer rendabel bleken te zijn, zocht men in deze stad direkt naar een mogelijkheid om nieuwe industrieën te vestigen, hetgeen de Opelfa- brieken in Rüsselsheim (General motors) goed van pas kwam, daar deze firma van plan was in de buurt van Bochum een nieu we fabriek op te richten, die plaats zou bie den aan 20.000 man personeel Al spoedig stelde de stad Bochum de benodigde grond beschikbaar en de werkzaamheden voor de nieuwe fabriek, waar eens 1.000 auto's per dag van de lopende band zuilen komen, zijn reeds in volle gang. De Opelfabrieken inves teerden hiervoor meer dan een miljard D.M. Intussen is de situatie geheel veranderd. De contracten voor het bouwen van de fa briek van Opel werden gesloten in een tijd, toen de mijnen met het probleem te kampen hadden hoe ze een grote werkeloosheid kon den opvangen. Duizenden mijnwerkers trokken naar an dere industrieën.' Thans is er een tekort van 30.000 mijnwer kers. Deze ontwikkeling heeft men niet kun nen voorzien. Twee, drie jaar geleden verlieten de mijn werkers uit angst voor dreigende werkeloos heid de mijnen. Op het ogenblik is de situ atie op de kolenmarkt echter aanzienlijk be ter geworden en zou men graag de mijnwer kers, die destijds ontslagen zijn of die uit ei- egn initiatie! een betrekking in de zware in dustrie hebben gezocht, willen terug hebben. Ook is er een groot tekort aan jonge krach ten. Hun aantal is van 95000 in 1950-51 ge daald tot ca. 1400 in 1959-60. „Max Slevogt - het gedrukte bio grafische werk" is de titel van een 800 afbeeldingen voorzien drukwerk, dat verschenen is bij één in Heidelberg en Berlijn gevestigde uitgeverij. In dit boek zijn alle houtsneden, lithografieën en etsen opgenomen, die van 1890 tot 1914 door Slevogt zijn gemaakt. Pal voor de wielen van een start klaar staand vliegtuig zette de hr Driss Lalou uit Rabat (Marokko) zijn perso nenauto neer, om zijn vriend die zich verslapen had, toch nog met 't vliegtuig te kunnen laten vertrekken. Hij bleef in de auto zitten tot zijn vriend in het vliegtuig was verdwenen. moeder een pijnlijke verrassing. Volkomen van haar stuk gebracht verneemt Julia bo vendien, dat men haar bestaan voor haar enige zoon, Thomas, verborgen heeft gehou den. Hij weet niet beter of zowel zijn va der als zijn moeder zijn dood. Hoe moeilijk het is om na een gevange nisstraf weer aan het werk te komen, on dervindt Julia maar al te goed. Zij is blij als er in „De Blauwe Nachtvlinder" een plaatsje openvalt. Thomas heeft toevallig Irene, een danse resje, ontmoet, dat ook in „De Blauwe Nachtvlinder" werkt en zoekt haar daar meermalen op. Irene heeft moeilijkheden met haar manager Steve Owens, die voort durend geld van haar eist. Als zij hem dat weigert, neemt hij de actentas mee, die Tho mas bij Irene heeft vergeten. Deze tas be vat verschillende fabrieksgeheimen, die voor enkele buitenlandse ondernemingen veel waard zijn. En Steve Owens heeft relaties! Julia heeft de ruzie door de dunne wanden van- haar gaderobe gehoord en plotseling weet zijdeze Steve Owens is niemand anders dan Stefan Owenski, de man, die zij meende te hebben gedood. Intussen is Thomas wanhopig op zoek naar zijn tas met papieren en via Irene belandt hij in het huis van Owens, waar hij tijdens een handgemeen bewusteloos tegen de vloer slaat. Op het ogenblik, dat Owens een eind aan Thomas' leven wil maken, stapt Julia (die door Irene op de hoogte is gesteld) het huis binnen. Voor haar voeten ligt een revolver. Bliksemsnel lost zij een dodelijk schot op de man. Daarna haast zij zich naar een dokter, maar verongelukt. Zij ont waakt in een ziekenhuisbed. Thomas' is intussen door de politie ge arresteerd, zo verneemt Julia uit de bladen Haar getuigenis ontlast de jongen van allé schuld. En Julia? Zij heeft de straf voor het vermoorden van deze man reeds uitge zeten. Kan iemand tweemaal worden gestraft voor hetzelfde feit? Advertentie Jenne had een half jaar verlof gekregen. Zij verwachte haar eersteling. Voor de Ga pert braken er drukke dagen aan. Heel Rijs sen wist het spoedig. En oude mannen ver telden van de Gaperts die Rijssen al gekend had. Dat zat zo in de familie. De eerste Gapert die men gekend had was herenknecht geweest op de Bevervoorde. De oude Be rend van Langen heel oude Rijssenaren her innerden zich dat nog, had een gapende knecht van de bisschop cadeau gekregen. Nu had de oude Berend verachtelijk gesno ven, doch de Gapert kwam. Maar ja, een gegeven paard moet men niet in de bek kijken en daarbij, Jonker Berend van Lan gen was des bisschops meisterpoortwachter van Rijssen geweest, een hoge post, maar het tractement kwam langzaam en on geregeld binnen, want de Utrechtse bisschop pen zaten als regel zonder geld. Wanneer de grijze mannen op zomeravonden onder de stadslinde zaten te praten, dan kwam men steeds weer bij de eerste Gapert te recht. Dat was een kruisvaarder geweest, die zoals hij verteld had, in Turkenland en ook bij de bestorming van Jeruzalem, het bloed bij stromen had zien vloeien. Maar tegen die eerste Gapert had men met res pect gekeken. Maar die man was te Rijssen getrouwd, hij was toen al een man op jaren en had bij zijn Rijssense vrouw Aalken van het Bonte Kalf, zeventien kinderen verwekt. In vele van die jonge Gapers had wild haar gezeten, zij konden te Rijssen niet aarden en vele van hen waren naar de zuidelijke landen vertrokken. Te Rijssen was alleen een zekere Jan blijven hangen. En die was op voorspraak van de Jonker, bode op de stad geworden. Nu was dat voor een vijfhonderd jaar geleden, geen baan om van te water tanden. Als er niet veel bodewerk was, dan lieten de burgemeesters hem om beur ten hun koestallen uitmesten. Daarvoor, mocht hij dan op één januari komen nieuwjaar wen sen en dan kreeg hij altijd iets. En zo was dat doorgegaan. Rijssen was een stad met een zeer oude en hechte tra ditie. Na Jan, was Willem gekomen, de man met het vreemde uiterlijk, een man met Hongaars bloed. Men had hem als stads bode maar gehandhaafd omdat z'n vader het ook gedaan had. En toen was er weer een Jan gekomen. En nu was het net als met de eerste Gapert. Hij Jan, was weer herenknecht, en was er weer een van de grote familie op komst. De beide oudste Jon kers hadden als steeds 't grote nieuws naar de Tabaksgaarden gebracht. Waarvoor ze een flinke aframmeling hadden opgelopen, met de rijzweep die moeder van Langen meester lijk gehanteerd had. Want zij was van Duitsen bloede, en dat was heel wat anders dan dat volk van Rijssen. De oude Jonker van Lan gen had niet durven ingrijpen, toen zijn vrouw aan het ranselen was. Hij was bang, dat hij ook nog een sneer meekreeg. En de beide Jonkers waren daarna gestraft gewor den door hun moeder met een maand huis arrest. Maar Jenne, die aan het kleingoed naaide, had de beide Jonkers moed ingespro ken. Het zou niet te lang duren of zij, Jenne. zou weer in de keuken zijn om de kinde ren van Langen met raad en daad bij te staan. De Jongelingsschap van Rijssen was zeer verontwaardigd op de strenge kas- teelvrouwe. Maar MoosJantjen beloofde de jeugd van Rijssen, iets te zullen doen ten gunste van de Jonkers. Jan dan kwam op de burcht, maar de hoge Vrouwe was onder geen voorwendsel te spreken. Mijnheer van Bevervoorde zelf, was mededeelzamer. Het kwam dat Jenne op het ogenblik op non- actief was. Mijnheer zelf, hoopte spoedig op de geboorte van een jonge Gapert. En de dag kwam, waarop men Jenne hoorde schreeu wen in het smaldeel. En tegen elf uur in de morgen werd de jonge Gapert geboren en het was een flinke zoon die zodra hij ter wereld was luidde protesteerde tegen het feit, dat hij geboren was. Hij zou in de komende tijd nog veel van zich laten horen. De baker, de oude Klungellule, die men te Rijssen destijds wijzemoer noemde, vond dat het kind een echte Gapert was. Zij had de oude Jan, en Willem goed gekend, en de vader, ook, het was allemaal hetzelfde volk, zei Luie. De lip op hét derde knoops gat, maar degelijk volk, was het anders wel, alleen een beetje draadnagelachtig, maar dat zou wel een oude familietrek zijn. De Jonge Gapert werd Willem genoemd. En bij de doop noemde de pastoor hem een schoon boorlingske. De jonge Gapert gaf daarop een luid commentaar met bëëëëëë! Maar hoe dit alles ook zij, Gape Jan was in zijn noppen en Jenne niet minder. Als moeder, viel het haar niet op dat haar zoon, haar oogappel, de grootste hanglip had, die Rijssen ooit zag. Jenne ging een maand na de bevalling weer als kokkin naar de Be vervoorde. Zij kreeg hulp van twee Rijsse- ner meisjes, die haar het ruwe werk uit handen namen, want Jenne was een zeer uitgekookte kokkin, die de fijne knepen van het koken niet prijs gaf. Het was zoals de oude Jonker zei. Het koken was haar aan geboren. De hoge Vrouwe slaakte een zucht van verlichting toen Jenne, de eerste dag weer gekookt had. De heer des huizes vereerde haar met een goudstuk. En Jenne en ook de Gapert vonden, dat er aan het goudstuk een ketting moest, zodat Jenne het op hoogtijdagen als versiersel om haar hals kon dragen. Dit gaf haar later de bijnaam van het gouden kalf. Die bijnaam had zij te danken aan zekere Evert van Goor, een Rijssense marskramer die graag veel aan de keuken op de Bevervoorde wilde leveren en daarin gedwarsboomd werd door Jenne Die haren neef Gerrit met de hakken liever de klandizie gunde. Gerrit met de hakken, had een mankement aan zijn voeten. Hij liep daardoor moeilijk en kon buiten Rijssen slecht uit de voeten komen. Nu was er in de keuken op de Bevervoorde veel nodig. Geld was er genoeg. En mevrouw had meer geld, dan verstand van huishoudzaken. En mijnheer had andere zaken aan zijn hoofd, dan de keuken en Jenne was zonder dat zij het wist, op de Bevervoorde, zo langzamer hand een haaibaai geworden, die door ieder een naar de ogen werd gekeken. Vooral door de armen van Rijssen, die des middags als na het eten. mevrouw haar dutje deed. kwa men aan het keukenraam hun kindsportie halen. Minstens driemaal per week gebeur de dat. Het werd aangebracht door Evert van Goor, die niet verkroppen kon dat hij alles niet kon leveren. Hij had op de Haar de hoge Vrouwe ontmoet in gezelschap van haar kamenier en toen had hij een boekje open gedaan over de verspilzucht van Jenne. En mevrouw had Jenne bevolen om alles wat er voor de keuken nodig was van Evert van Goor te nemen. Omdat deze zulk een keurige man was. En Jenne had het haren Gapert verteld. En deze een volbloed Rijs- senaar had op een middag toen hij als bode boodschappen doende voor zijn heer, een heer van Bevervoorde had dikwijls veel no ten op zijn zang, Evert van Goor was tegen gekomen op een eenzamen landweg. Daar had hij Evert de kramer met de klomp op het hoofd geslagen en hem dreigend in het oor gefluisterd Smeerlap! Vertel dit ook maar aan mevrouw. De kramer kon zich niet voldoende verweren, want de mars zat hem in de weg. En Jenne liet op een dins dagmiddag de zaak in het honderd lopen. Het eten smaakte nergens naar. Zij werd ter verantwoording geroepen door mevrouw. En Jenne diende van repliek. Zij was zich van hare kookkunst zozeer bewust, dat zij het gerust tegen haar mevrouw durfde op nemen. En het einde van het lied was, dat Gape Jan, namens mevrouw Evert van Goor de klandizie moest opzeggen. Daar had Jan wel oren naar. Hij was een zwaar gebouwd man en fluitend als een merel liep hij langs Rijssens straten aan het einde van de El- senerstraat, het laatste huis aan de gracht, daar woonde Evert van Goor. In zuiver Rijssens begon hij Evert duidelijk te maken dat men op het hoge huis van zijn afzetters praktijken niet meer gediend was. Doeuw Bleksumskop! Schreeuwde de kramer. Don- derskop! Schold Jan terug. De beide kemp hanen begonnen handtastelijk te worden. En aangezien het huisje van de kramer geen ruimte genoeg bood, werd het gevecht buiten op straat ten aanzien van veel volk voort gezet. Straatjongens maakten het grote nieuws wereldkundig door te roepen zee houwet zich zee houwet zich! De Gapert gooide de jas uit en spuwde zich in de handen. De kramer deed het met een kopstoot en Jan vloog over de straat. Daar snelden de oudste Jonkers van Bevervoorde te hulp. En Jan was ont zet. De Jonkers brachten hunnen huisknecht zegevierend naar het kasteel en de kans voor de kramer was voor jaren verkeken. En de Jonge Gapert? De kleine Willem was zover, dat hij kon lopen. Voetje voor voetje ging het in kleine dribbelpasjes, Jenne was trots op haar zoon. De kinderen van Langen, vonden het een schat, behalve de hanglip dan. De neef van Jenne Gerrit met de hakken, vond dat de ionge Willem Gapert, een familiesteek was. Tien jaren waren verlopen. In Rijssen was niet veel veranderd. Er waren mensen gegaan en er waren er wat bij gekomen. Moos Jantjen had 't laten afwe ten en de burcht Brandlicht werd geslo ten. De oude heer van Langen, die dik onder de reuma zat, vanwege het vocht op de Be vervoorde kwam niet naar buiten. De Jonge Gapert was tien jaar geworden en op bevel van de oude Jonker ging hij naar school. Jonker Berend was nog steeds thuis. Rudolf was getrouwd met een freüle van Bever voorde, die woonde nu op de Dakhorst in het gezicht van Rijssen en de beide jongste Jonkers waren te velde getrokken om roem en eer, en rijke mooie vrouwen te bemach tigen. Van Coeverdeja* y

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1962 | | pagina 3