FILM - nieuws KAPPERT DE BICO MOEDERDAG MEINDERS GASAANSTEKERS VOETBALPOOL BEHANG Hoe het verder ging op de Bevervoorde Het testament aan snippers „SHALOM" „MEIN KAMPF' Lampionoptocht: feestelijk gebeuren Oprichting knapenkoor Moeder wacht op al uw aandacht! voor geschenken! OPENINGSUREN GEMEENTEKANTOREN EEN KEURCOLLECTIE WESSELS - Bouwstraat 29-31 De bloemen spreken hun taal Voor Moederdag 't grootste onthaal! J. VAN DEN BERG ZN. Dankbetuiging Moederdag - Taartendag Sigarenmagazijn GIJSBERS Met ingang van 13 mei 's zaterdags GESLOTEN. Sig.mag. J. Oldekamp Zn. Schildersbedrijf WOLTERS Vrijdag 12 mei 1961 WEEKBLAD VOOR RIJSSEN Pagina 5 Woensdag de film: Vrijdag en zaterdag de film: RUSSEN buiten de wallen Jonker Reinold scheurde op een goede dag, een maand óf tien na zijn trouw dag het testament, waarin hij de stad Rijs- sen zijn gehele bezit vermaakt had, aan snippers. Hij wist het nu: er zouden erfgenamen komen op de Bevervoorde. De Van Lan- gens uit het Bentheimse bleven weg. Zij hadden gehoopt dat Reinold vrijgezel zou blijven. De Van Langens van de Dekhorst in Ypelo hadden hetzelfde gehoopt. Maar in Rijssen wist men wel hoe laat het was. Agatha, de vrouwe van Bevervoorde en van Rijssen, zoals zij zichzelf graag noem de had de burgers der stad niet in het on zekere gelaten over de blijde gebeurtenis die op komst was. Van het kasteel Arkel- stein kwam iedere dag een bode naar de gezondheidstoestand van mevrouw Van Lan gen informeren. Heer Reinold van de Be vervoorde vroeg oude ervaren Rijssenaren honderduit. Of zijn eerste een zoon zou worden of een dochter. Onnodig te zeggen dat het de mannen van Rijssen geen klap kon schelen of de eerstgeborene een zoon of een doch ter was. Een ding was voor de stad en haar burgers zeker: Als het zo doorging zou- zouden zij tot in lengte van dagen mooi weer moeten spelen tegen de jonkers Van Langen. Maar toch was de Strondjonker de kwaadste niet, en om hem een plezier te doen wensten ze hem een zoon toe. En jonker Reinold, zelf een op en top Rijssenaar, sprak niets anders dan het Rijs- sens dialect. Dit was voor de bisschoppen wel zeer lastig, want zij moesten dan op het bisschoppelijke hof steeds een tolk heb ben, die men dan ook Jan van Rijssen noem de. Eindelijk op een nevelige morgen om ne gen uur beierde de torenklok. De Tipkop, die vlak bij de toren woonde keek angstig in de lucht. De man had een punthoofd en de jongens bij school hadden hem Tipkop genoemd en dat was hij zo langzamerhand heel gewoon gaan vinden. Gauw liep de Tipkop naar Brand Janus, die opperbrand- meester was, om hem te waarschuwen. Maar hier kreeg hij te horen dat er een jonker geboren was. Dit bracht de Tipkop zo in vervoering dat hij gauw naar huis liep, een kan jenever voor de dag haalde en een bolglaasje uit de spinde greep, eerst zich zelf een borrel inschonk en toen naar Brand- Janus liep en hem ook een borrel offreer de. Deze dronk hem op met de spreuk: zo volgt de een de ander. De Tip keek hem onderzoekend aan en vroeg: Komen er dan meer kinderen dan één tegelijk op de Bevervoorde? Daar kon Brand Janus niks van zeggen, maar wel kon hij zeggen dat de Tip goede jenever had. Spoedig kwamen er meer op straat, vooral toen de Bolle als heraut te paard het heugelijke nieuws bekend maakte. De Bolle was piasbaas op de Bevervoorde en hieraan dankte hij dan ook zijn bijnaam „de Bolle". Een piasbaas was namelijk iemand die op de Bevervoorde de Rijssenaren hielp als de ze met hun koeien bij de dekstier kwa men. Zo was er op de Bevervoorde ook een man met als bijnaam „De Beer". De Beer was het hoofd van de varkens fokkerij, en dus laat zich die naam duide lijk verklaren. Bolle nu had heuglijk nieuws. Er was een jonker geboren die de naam Hugo zou dra gen. Hij was vernoemd naar een kruisridder Hugo van Langen, die in een poortje in Jeruzalem minstens dertig Turken het hoofd had afgeslagen. Doch in Rijssen was men daar niet zo over te pas. De vader van Jonker Reinold had Rudolf geheten. En het be hoorde in Rijssen tot de goede zeden dat een kleinkind naar de grootvader genoemd was. Ook op de Arkelstein was men er niet mee ingenomen. De vader van Aga tha heette Eggerich. De man die nog geen enkel kleinkind had, en nu had zijn dochter met het voor bijgaan van eigen familietradities haar ei gen eerste zoon een wildvreemde naam ge geven. Het kon honderd maal waar zijn dat er voor een jaar of driehonderd een scheermes van 'n ridder in Rijssen gewoond had die Hugo van Langen heette, maar het kwam toch niet te pas, zo van de regel af te wijken. De Bolle kreeg dan ook niet de gedachte fooi toen hij met veel tam-tam de blijde tijding bracht. Hoe hebben zij het kind genoemd, had de drost hem gevraagd. Hugo, had de Bolle met verheffing van stem gezegd. De drost had bedenkelijk aan zijn sikbaard getrokken. En de drostin was in haar stoel gaan zitten, de handen in de schoot gevouwen. Hoe kwamen ze daarbij? En toen was de tijd voor de Bolle geko men om opening van zaken te geven. Drie kwartier had hij hoog opgegeven van de heldendaden, moorden en doodslagen die ridder Hugo van Langen in Palestina be dreven had. De drostinne loosde een diepe zucht, sidderde over zoveel mooie woorden door een Rijssenaar bedreven. De drost vond het wel een man die het christendom een grote dienst bewezen had. Dit beaamde de Bolle eveneens gretig. Maar al met al: de verwachte fooi voor de Bolle bleef achter wege. Tijdens de terugtocht naar Rijssen moest het paard het ontgelden, want de Bol le leek wel een woedende stier. In Holten groette hem de schout, maar hij groette niet terug. En toen hij de weg naar Rijssen insloeg wenste hij dat alle schouten en drosten zou den barsten. Terug in Rijssen zag de Bolle dat men druk bezig was met het versieren met groen en bloemen. Dit was ter ere van de jonker die geboren was. Hij werd op de Bevervoorde ontboden. Jon ker Reinold wist al bij voorbaat hoe laat het was. De jonker informeerde of alles wel was op de Arkelstein, en of ze de Bol le nog goed bedacht hadden. De jonker had vertrouwd Rijssens personeel dat er niet om loog. En de Bolle vertelde dan ook dat hij dit keer op de Arkelstein zeer kaal was ont vangen. Jonker Reinold gaf aan zijn pias baas zelf een fooi voor de moeite en de knecht wenst zijn heer de zegen op zijn zoon. Het volk van Rijssen was er trots op weer een Hugo in hun midden te hebben. De Oale Plagge, de toenmalige oudheid kundige van Rijssen hield er een lange be spreking over. Bijna had hij vergeten naar het bier- maal te gaan dat de jonker gaf. Drie da gen later sprak niemand meer over Hugo. De Rijssenaren hadden ieder genoeg aan hun eigen bedoeningen. Agatha stelde zich veel voor van haar eerste zoon. De Rijssenaren noemden het kind een ech te Riessense Törf omdat de jongen de oren ver van het hoofd had staan. Maar voor Reinold en Agatha was het een heel bij zonder kind. De burgemeester noemde de jonker De Koekoek. Hij was in het nest gekropen dat vader Reinold aanvankelijk voor de stad gestemd had. Weer was het zover. Een tweede kind werd op de Bevervoorde geboren. Weer een zoon. Rudolf Eggerich waren de namen van de jonggeborene. En luider en forser dan de eerste keer deed de Bolle kond van de heugelijke gebeurtenis. De heraut werd op de Arkelstein vorste lijk ontvangen. Vorstelijk naar de stand van de tijd dan. Een herenknecht, al was hij dan piasbaas, was iets waar men als edel man, en vooral als drost laag op neerzag. Maar de verwachte fooi bleef ditmaal niet uit en de vrouwe van Arkelstein gaf last de bode van de Bevervoorde goed te ont halen. Te Rijssen probeerde men wel te feesten, maar toch viel het enigszins in het water. Wat was er gebeurd? Grimbaard de dolle jonker van de Grimberg, had zich te Enter vergrepen aan Soep Aale, een struise Enterse dochter, en dat liet Enter er niet op zitten. De Enternaren noemden zich een vrij volk. Daar wisten de heren van de Grimberg van mee te praten. Had den zij niet op Grimbaards grootvader ge schoten toen hij van de schippers een extra tol eiste? In convooi was het Enterse watervolk de Regge opgevaren. De heer van de Grim berg stond aan het veer om die van Enter tot rede te brengen. Schipper Ulfman uit Enter was een soort zeeroverskapitein. Hij commandeerde der tig schuiten en toen de heer van Grimberg de schuiten had willen plunderen had Ulf man het commando tot vuren gegeven. En uit de vooronders was geschoten en de heer van Grimberg had het verloop uitgehangen. Bij de drost klaagde hij die van Enter aan. Maar de drost was niet vies van steek penningen en zo raakte de zaak in de doof pot. Maar Grimbaard II was zo wij reeds weten een vrouwenjager. En dat geval met Soep Aale zat de Entersen hoog. En daarom mobiliseerden zij alle strijdbare man nen. In vele schuiten voeren zij naar Rijs sen, de bezem in de mast. Ze wilden de jonker van de Grimberg hebben om hem dood te slaan. De Rijssense burgemeesters maakten zich bezorgd over het geval. Zij zonden een renbode naar Delden, maar de drost stak zijn hand niet graag in het wes pennest dat Enter heette. Bovendien hield hij het varend volk graag te vriend. De Entersen gingen inmiddels in Rijssen aan wal. De burgemeesters wil den de Rijssenaren oproepen om de En tersen te verjagen. Maar de burchtvrouwe van de Bevervoorde bracht uitkomst. Zij sprak tot de Entersen dat ze Soep Aale maar bij haar moesten brengen. Zij had ook nog een schuld met Grimbaard te vereffenen, en deze zou zijn straf niet ontlopen. De schip pers moesten mee. Zij moesten jonker Hugo zien, het kind dat later volgens de moeder nog geschiedenis zou maken. De zompen werden vastgemaakt en een kleine wacht bleef achter. En de schippers dronken bier op het plein voor het kasteel en prezen de vrouwe van Bevervoorde zeer omdat deze zich over Soep Aale ontfermde. Velen die een rol speelden in het daar even door ons beschreven toneel waren niet meer. Oude Rijssenaren waren gestorven, onder wie de Bolle ook. Maar er was weinig veranderd, want in diens plaats was de jon ge Bolle gekomen. Tijdens het leven van de vader had men hem de Viezeman ge noemd, maar nu was hij als piasbaas een volslagen Bolle. Jonker Grimbaard was vergiftigd door Mette de kruidenkookster. Mette was op haar beurt weer vermoord door de dolle jonker van Eisen. In Rijssen zelf was veel bij het oude gebleven, behal ve dat een nieuwe generatie was opgegroeid. De jonkers Hugo en Rudolf Eggerich wa ren bijna volwassen. De Rijssenaren hadden aan Hugo verteld wie zijn voorvader en naamgenoot was geweest. Het commentaar van de jonker was dat hij nooit zo'n stuk schorem wilde worden. Moeder Agatha vertelde hem dat hij spoedig tot ridder geslagen zou worden. Maar nors antwoordde hij dat er op de Bever voorde niets te slaan viel. Rudolf Eggerich daarentegen verheugde er zich op. Roem en eer zou hij behalen. Maar de oudste zoon van de Bevervoorde wilde schipper of boer worden. VAN COEVERDEN „Dit land is anders dan alle andere lan den", verzucht pater Bonifatius in de film „SHALOM", die door Ufa-Filmex in ons land wordt geïntroduceerd met een in het Nederlands gesproken tekst van de hand van Meyer Sluyser. Dezelfde verzuchting als pater Bonifacius hadden de makers van deze film kunnen slaken, voordat zij begonnen aan een reis, die hen 16.000 kilometer door het Midden Oosten zou voeren om een strook film op te nemen, die in ruwe, ongemonteerde vorm ongeveer 16 kilometer lengte zou krijgen. Land dat anders is dan alle andere lan den, inderdaad. Want in het Midden Oos ten en met name in het kleine, maar in zo menig opzicht grote land Israël, ont moeten elkander de grijze oudheid en de moderne tijd: daar botsten ook werelden op elkander tussen welke spannende te genstellingen bestaan. De wereld van het Christendom, de wereld van de Islam, de wereld van Israël. Maar in diezelfde „po litieke tochthoek", zoals de film zegt, wordt in niet onbelangrijke mate ook beslist over de toekomst van de tegenwoordige gene ratie mensen in de gehele wereld. Hebben de makers van deze film dan een documentaire film gemaakt? Het antwoord moet ontkennend luiden, wanneer men een documentaire film in de conventionele zin bedoelt. In de film „SHALOM" echter is de achtergrond van alle dramatische ge beurtenissen documentair, want het is te gen deze achtergrond van het oude en toch zo nieuwe land, dat zich een aantal schok kende episoden van menselijk leven afspe len. De man Labroni (oud 33 jaar, twee kin deren, geboren in Cairo, Egypte, nationa liteit Frans, zegt de film nuchter en za kelijk) arriveert in het Beloofde Land, wat zal zijn toekomst zijn? En daar is de beeldschone Ila, de stewar dess van de EL-AL-luchtvaartmaatschappij, die zich thuis voelt in alle landen der we reld. Vier maal heeft zij in haar jonge le ven lezen en schrijven moeten leren. Deze twee levens zijn als het ware de beide polen, tussen welke zich een algemeen menselijk drama ontwikkelt. Labroni, de man, die uit de wijde wereld naar Israël komt om er eindelijk rust te vinden, Ila, het meisje, dat van Israël uit over de we reld zwermt met de machtige machines van de luchtvaartmaatschappij. Twee mensen van ongelijke ambities, maar hun levens zijn verbonden door dezelfde achtergrond, het land der vaderen. En op zeer bijzondere wijze zijn beeld en geluid van de film „SHALOM" erin ge slaagd, nergens op opdringende, maar wel op indringende wijze de toeschouwer in de ban te brengen van het grote werk, dat alle levens in dat deel van de wereld be- invloedt. Geen land is aan dit land gelijk, zegt pa ter Bonifacius, en de makers van deze film stonden voor de zeer zware opgave om in hun werk ook de onschatbare christelijke waarden te verwerken, die door de jonge staat Israël worden behoed, zo goed als zij de wereld van de Islam en haar bewo ners niet kon veronachtzamen. Wellicht nergens dringt de gespletenheid van deze wonderlijke wereld zich zo sterk aan de toeschouwer op als in de opnamen van Je ruzalem „heilig de Joden, heilig de Chris tenen, heilig de Mohammedanen", zoals de film zegt. Ruim vijftien jaar is het geleden dat in het door de Russen omsingelde Berlijn Adolf Hitler in een bunker zelfmoord pleeg de. Het Duizendjarig Rijk was niet meer. De man die in 1933 beloofd had, Duitsland te zullen redden, had Duitsland te gronde gericht. Miljoenen mensen had hij in "zijn ondergang meegesleept. De film „Mein Kampf" - Opkomst en ondergang van Adolf Hitler - kan men aanduiden als een his torische documentaire van unieke waarde. In jarenlange moeizame verzamelarbeid is het authentieke filmmateriaal bijeengebracht waaruit het beeld van Hitiers leven opge bouwd wordt. Wij ondergaan een stuk Eu ropese geschiedenis. De jeugd van de in Wenen levende verschoppeling - de verwar ring in Duitsland na de eerste wereldoor log - de groei van SA en SS - de overdracht van de macht aan Hitier door de seniele Von Hindenburg - de vestiging van het Derde Rijk met knuppel en folterkamer - de fatale aarzeling van de Westelijke demo cratieën - de overeenkomst van Munchen - de verwoesting van Warschau - Hitiers of fensief in West-Europa - de peilloze ellende in de Poolse ghetto's - de slag bij Staling- grad - de geallieerde landingen in Norman- dië - de aanslag op Hitler van de 20ste juli 1944 - het tot het einde toe door Goebbels gepleegde propagandistische bedrog - en tenslotte na Duitslands ineenstorting, de bevrijding van de gevangenen der concen tratiekampen - dat alles wordt vertoond in beelden, schokkend door hun zakelijkheid, onderstreept door een sober commentaar. Maar deze film is meer dan een documen tatie. Zij wil ook meer zijn. Zij wil de slachtoffers gedenken die de door Hitier ontketende tweede wereldoorlog gevergd heeft Zij wil tonen welke rampen te wachten zijn wanneer chauvinistische volkeren hun lot in handen leggen van een tiran. Op Bevrijdingsdag werd 's avonds door het comité tot viering van Nationale Feest dagen een lampionoptocht gehouden, waar voor grote belangstelling bestond, zowel wat de deelname betreft als wel de belangstel ling van publiek. De stoet was zeer fleurig; behalve een groot aantal kinderen, dat gewoon als lam piondrager meeliep, waren er diversen, die gekostumeerd deelnamen. Ruim 700 kinde ren maakten, begeleid door de muziekver eniging „Wilhelmina" en de drumband van de speeltuinvereniging „Irene" een mars door Rijssen. Er werd gestart bij de L.T.S. ter wijl de stoet op het Schild weer uiteen ging. De jury had een moeilijke taak bij het toekennen van de prijzen. De uitslagen waren als volgt: Groep A. Individuelen: 1, Marian Bruins, Teenager. 2. Egbert Klein Horstman, zeilboot. 3. Willy ter Haar, Hongaarse. 4. Jantina Bruins, Fidel Castro. 5. Onno Vlaardingerbroek, Aapjeskoetsier 6. Gerrit Webbink Nar. B. Groep Paren.:. 1. Gerdie Vlogtman: Vrijheid voor alle ras sen. 2. Joke en Dinie Kappert: Elfjes. 3. Roeterdink-ter Horst: Tirolertjes. 4. Gerdie Pennings en Margo Wedey: Miss Petty Coat. 5. Dick Vos en Egbert Klein Horstman: Schotse Hooglanders. 6. Ter Horst-Eshuis: Clowns. C. Groepen. 1. Gijsbers: de Regenboog. 2. Meenks: Indianen. 3. Aaftink: Meiboom. 4. Eshuis: Matrozen. 5. Kousemaker: Wie zint drok. 6. Geerdink: Bloemenmeisjes. Onder verwijzing naar een in dit blad op genomen advertentie volgt hier nog een mededeling. Rijssens-mannenkoor is na bespreking met zijn dirigent de heer Joosen tot de con clusie gekomen dat het nodig is voor Rijssens culturele leven over te gaan tot het oprichten van een knapenkoor. Het doel tot het oprichten van dit koor is, jongens die de leeftijd heben van 9 tot en met 14 jaar al vroegtijdig op de hoogte te brengen met het beoefenen van de schone zangkunst. Het is niet de bedoeling de jongens alleen maar de zang bij te brengen en hun maar willekeurige liedjes in te prenten, doch ook het leren lezen van zangnoten, (muziek). Het is in het verleden maar al te vaak geble ken, dat iemand die beschikt over een prach tige natuurlijke stem, zich toch niet kon me ten schikt over een prachtige natuurlijke stem, zich toch niet kon meten met iemand die op dat gebied meer scholing heeft ge had. Hier ligt dus een taak voor de ouders wier jongens graag zingen, deze te stimule ren toe te treden als lid van het te oprichten knapenkoor. Wat betreft de contributie zal getracht worden die zo laag mogelijk te houden (niet hoger dan 0.25), zodat het voor geen enkel gezin bezwaarlijk behoeft te zijn hun jongen (jongens) als lid van dit knapenkoor te laten inschrijven. Ook willen wij van hieruit graag het on derwijzend personeel van de verschillende scholen oproepen hun medewerking in deze te willen verlenen en de jongens die daar voor de leeftijd hebben aan te sporen zich als lid op te geven. Aanmelding kan geschieden des zaterdags middags op 13, 20 en 27 mei van 4 tot 5 uur aan het Parkgebouw (leeszaal). Het knapenkoor zal onder leiding komen te staan van de zangpedagoog de heer Vrielink uit Enschede. De Commissie. ijj De eerste 84 recruten. van de in augustus onafhankelijk geworden republiek Cyprus, zijn onlangs beëedigd Cyprus wil een leger van 2000 man in het leven geroepen, waarvan 60 procent uit Grieken en 40 pet uit Tru- ken bestaat. „En wij gedenken de doden omdat de le venden ons dierbaar zijn", Met die woorden eindigt het commentaar. Wie zijn verantwoordelijkheid voor de toe komst beseft, is verplicht deze verantwoor ding van het verleden op zich te nemen. Een goede ervaring, die U telkens weer op doet, als U Uw keuze komt maken, uit onze grote collectie luxe artikelen, welke wij voor U samenstelden. Alle gemeentekantoren zijn ingaande 8 mei 1961 voor het publiek geopend van 8.30 uur tot 12 uur. Zaterdags zijn de bureaux gesloten. De afdeling Burgerlijke Stand is, uitsluitend voor ge boorte- en overlijdensaangiften, op zaterdag geopend van 11 tot 12 uur. leuke cadeautjes voor MOEDERDAG, ook voor kleine beurzen, als kop en schotels, vaasjes, tassen, bloemhangers, kralen, broches, armbanden, schemerlampjes enz. IN Koop bij ons al Uw cadeau's voor moeder. O.a. pracht collectie koppen en schotels, leuke schemerlampjes enz. Een vlot damesclubje reeds voor f 40. DUS ALLEN NAAR Gevarieerde keuze! •3LOEMENHUIS De vereniging van Rijssense Oud-Strijders zegt langs deze weg, alle plaatselijke voetbalverenigingen, de voetbalverenigingen te Nijverdal, al diegenen die be langeloos hun medewerking hebben verleend, in het bijzonder de heer Oosterveen te Nijverdal, die ook dit jaar belangeloos een bus ter beschikking stelde, hartelijk dank voor het doen slagen van de voetbal wedstrijd ten bate van de Rijssense Oud-Strijders. van vanaf SERVICE AGENTSCHAP Geef moeder een heerlijke taart of fijne doos bonbons Poppell in diverse kleuren, vanaf f 10, Mylflam gasaansteker ook voor dames. f 28.50 is de Rjjssense brandstoffenhandel in de zomermaanden Heeft U Interesse mee te spelen Geeft U dan nu reeds op voor het nieuwe seizoen 1961—1962. Inleggeld f 1.50, voor personen van 18 jaar en ouder. Alle inlichtingen bij: Haarstraat 8a, tel. 2206 HET NIEUWSTE EN MODERNSTE voor de laagste prijs koopt U bij

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1961 | | pagina 5