RIXSiSE N buiten de wallen
FILM-nieuws
Moeder
RUSSEN VIERT FEEST
SPORTCLUB RIJSSEN WON
OP 'T NIPPERTJE
Grimbaart zint op wraak!
TBABYDERMKÏ
Maandag 1 mei een extra
filmvoorstelling
n.l. De IJzeren handschoen
Een ter dood veroordeelde
Schoolvoetbal-competitie 1961
VOETBALWEDSTRIJD
OP KONINGINNEDAG
ontsnapt"
„De ware Jacob"
JUBILEUM WANDELTOCHT
„IRENE"
ATLETIEKNIEUWS
Vrijdag 28 april 1961
WEEKBLAD VOOR RIJSSEN
Pagina 5
Woensdag de film:
Opstelling van Rijssens
en Nijverdals elftal
n
Vrijdag en zaterdag de film:
Vóórhellere
Baby-huidje
De juichtoon op de hoorn van Piep
Willem bracht ieder in beweging. Willem
liep voorop, overal sporen van zijn mod-
dervoeten nalatend. Zo nu en dan veeg
de hij kikkerdril uit zijn baard, want
alle vrije burgers droegen destijds baar
den, ten teken dat zij vrije mannen wa
ren. Achter Piep Willem schreed in rui
sende zijde de drostendochter, Agatha van
Arkelstein en naast haar in zijn modde
rige harnas jonker Reinold van Bever
voorde. Dan kwamen fors en stram de
vier burgemeesters met een gezicht alsof
de hele toen bekende wereld te koop was.
En daarachter de Rijssense gildebroeders.
Deze hieven de kreet: Riessen boaven en
n' Grimboarg in 'n kolk. Op het markt
plein deden de kwieke kerels jonker
Reinold uit het harnas. Bij het zien van
het met modder overdekte pak van de
jonker verschoot Agatha van kleur. Leve
de strondjonker, werd er uit de omstan
ders geroepen. Freule Agatha gaf dadelijk
Berend met de lappe bevel de schreeuw
lelijk het hoofd af te slaan. Zij zou di
rect iemand naar Arkelstein sturen om
haar vader, de drost te halen. Nu kwa
men de vier burgemeesters in verzet.
Zij verklaarden freule Agatha dat zij hier
de baas waren en dat het viswijf, al was
het dan een drostendochter uit Salland
niets in Rijssen te zeggen had. Zij de bur
gemeesters van Rijssen regeerden in volle
stadsvrijheid hun eigen stad. De freule mocht
dan Rijssen een gat en de burgers mest
kevers noemen, zoals de burgemeesters
weieens gehoord hadden, Rijssen liet zich
toch niet door haar ringeloren. Bovendien
had zij jonker van Langen in haar strik
ken gevangen. De jonker die in de strijd
tegen Grimbaard niets uitgericht had en
bovendien bijna verdronken was, moest op
aandringen van Agatha een toespraak hou
den tot de verzamelde Rijssenaren. De
jonker had een heldere diepe stem, maar
dat kon men niet horen, want Berend
met de Klappe riep: Grijp de Snotterd!
Die heeft strondjonker geroepen. En nu hij
zich ontdekt zag nam de Snotterd snel de
benen. Maar heel Rijssen gehoorzaamde
het bevel van de Klappe en ook freule
Agatha draafde mee. Alleen jonker Rei
nold van Bevervoorde liep niet mee. Twee
zijner trouwste bedienden leidden hem naar
het kasteel en gaven hem een goede schoon
maakbeurt. Intussen was de Snotterd door
de gracht gezwommen en zocht zijn heil
in de vlucht naar de Grimberg. De Rijs
senaren lieten intussen de nieuwe ophaal
brug neer en de Snotterd achterna en
riepen: Sla hem dood!
Mette de kruidenkookster, die kruiden zocht
in het Grimbergerbos en steeds gek op
mannen was, zag de Sotterd tennen. Ze
wenkte hem en verborg hem onder de
struiken. Maar plotseling kregen de Rijs
senaren Mette in de lamp en nu men toch
aan het vervolgen was, kon meteen de
jacht op Mette ook beginnen. De freule
Agatha vuurde de Rijssenaren aan. Maar
in haar stormloop bleef zij met haar rech
tervoet achter een boomwortel haken en
bezeerde haar voet. Nu was het de kans
voor Mette om een mooie beurt te maken.
Maar de burgemeesters gaven bevel Mette
binnen de stadsvrijheid van Rijssen te
brengen. De Snaaiert had de boel veraden
en was gauw naar de Grimberg gelo
pen en sloeg alarm. Mette was in ge
vaar. Mette zou in stukken gehakt en in
gezouten worden, zo riep hij tegen jon
ker Grimbaard. En deze stormde op zijn
beurt het bos in. Die van Rijssen holden
naar hun stad. Zij lieten Mette en de
freule Agatha achter. De laatste als ge
vangene. In Rijssen kwam men bij elkaar
op de markt. Opgepoetst verscheen Jon
ker Reinold in hun midden. Bij het horen
dat zijn Agatha nu als een gekooide vo
gel zou moeten leven op het slot Grim
berg, ontwaakte in hem plotseling de drang
naar avonturen. Hij liet zich door zijn
knechten in het harnas helpen, dat mooi
opgepoetst was. Daarna liet hij zich het
zwaard brengen, waar volgens overleve
ring, zij voorvaderen de Turken de
koppen mee middendoor sloegen. Toen riep
hij Berend met de Klappe, kroop op zijn
hengst, reed naar het Schild en vertelde
daar aan de verzamelde Rijssenaren dat
hij zijn lieve Agatha ging bevrijden. Te
vens vertelde hij er bij, dat hij nooit
een penning of beller (twee gangbare
muntstukken van die dagen) aan de stad
Rijssen zou nalaten. De Rijssenaren ston
den paf door zoveel durf en moed. Dit
hadden zij de jonker niet uit de mouw
geschud. Ridder Grimbaard likkebekte om
de mooie freule Agatha, maar deze had
haar keus bepaald. Wanneer zij jonker
Reinold niet terug kreeg, dan maar niets.
Grimbaard had Mette bevel gegeven om
een liefdesdrank te bereiden teneinde de
freule klaar te stomen voor een liefdes
avontuur met Grimbaard.
Maar Grimbaard had zich in Agatha van
Arkelstein verkeken. Als volleerd uitbreek
ster had zij in dienstbodekleren de Grim
berg weten te verlaten. Toen na moeiza
me arbeid Mette klaar was met haar lief
desdrank was de kamer op de Grimberg
leeg. Er was geen freule Agatha meer.
Deze zat in haar dienstbodenkostuum al
hoog en breed te paard achter haar ge
liefde die weer naar de Grimberg galop
peerde. Toen zij weer tot haarzelf kwam
en weer goed gekleed en gekapt was,
nam zij haar maatregelen om de Grim
baard te laten kastijden. Zij zond een bode
naar de Arkelstein en verzocht dringend
aan haar vader om een leger, teneinde
Grimbaard gevangen te laten nemen en de
Grimberg plat te laten branden. Maar haar
vader op Arkelstein was drost van Salland
De Grimberg lag in Twenthe dus buiten
zijn domein. Hij gaf zijn dochter de raad naar
t Arkelstein terug te keren en die Riessener
turf van een jonker te laten schieten.
Bij dit bericht fonkelden Agatha's ogen van
woede. Zij liep onmiddellijk naar de ka
mer van Reinold en omhelsde hem en riep:
Lieveling wij trouwen!
De omhelzing kwam zo hard aan, dat de
jonker het benauwd kreeg en fluisterde:
Ja schat, het is goed, maar laat mij los.
Het hoge woord was er uit en dadelijk
moest Neuzenmannes de burgemeester gaan
berichten, dat jonker Reinold van Bever
voorde voornemens was zo spoedig mogelijk
te gaan trouwen met de freule Agatha
van Arkelstein. Piepwillem moest het volk
van Rijssen vertellen van het grote gebeu
ren. Nog dezelfde avond vergaderden de
gildemeesters van het linnen weversgilde
voor het ontwerp van een mooi damasten
tafelkleed, dat het adellijk paar op de Be
vervoorde zou worden aangeboden.
De burgemeesters vergaderden ook. Zij het
dan in mineurstemming. Burgemeester Stoffel
noemde de Jonker een lapzak om zich
zo te laten beet nemen door de freule
van Arkelstein. Burgemeester Japiks, bij
genaamd de Bollenkop, drukte zich voorzich
tiger uit. Hij vertelde, dat de stad Rijssen
de freule buiten haar stadsvrijheid had
moeten houden. Maar Haarjan de oudste
burgemeester, wiens tuin aan de Be
vervoorde ligt, verklaarde dat de stad
haar fatsoen moest bewaren. Het was
nu eenmaal niet anders. Burgemeester
Gapemans stak eerst zijn vinger in de neus
waarop Haarjan reageerde met de opmerking
Pasop Mans, breek de pink niet. Daarna
krabde Mans zich achter de oren en riep-
wanhopig, dat de klitse, (hiermee be
doelde hij Agatha) hem te glad was ge
weest. Intussen bereidde zich Rijssen voor
op de aanstaande trouwpartij samen met
Reinold toog Agatha op huisbezoek ter ken
nismaking. Het toeval wilde dat het eerste
bezoek werd afgelegd bij burgemeester
Stoffel.
Mevrouw Stoffel had toevallig de vorige
dag door haar dienstboden een goede beurt
laten geven. Daar kwamen ze aan, de
jonker en de Freule. Burgemeester Stof
fel, tevens boer en vervener, stond in
de tuin onder de appelbomen en bekeek
met welgevallen een zeug met biggen.
Toen de adellijke personen van Bever-
vlorde zich aandienden. De Jonker moest
de baas hebben die voor het huis was.
Agatha vertelde dat zij belangstelling had
voor alles wat in Rijssen gebeurde. Zij
liepen om het grote huis en daar stond
de burgemeester in zijn daagse pak op
klompen. Eerst keek Stoffel verbaasd. Toen
wilde hij vragen: Wat mot je. Maar hij
deed het niet. Freule Agatha was hem een
slag voor en sprak haar bewondering uit
over de mooie biggen. Het boerenhart
van de burgemeester begon voor de inne
mende freule te ontdooien. Van de biggen
ging het naar de ganzen. Van de ganzen
naar de stal, waar vier koeien stonden, een
respectabel aantal voor die tijd. Na de
koeien kwamen de paarden aan de beurt.
De laatste werden voor de hoogheden uit
de stal gehaald. En freule Agatha maar
pochen, dat Rijssen zo'n welvarende stad
was. Maar nu was het de beurt van Stof
fel om te vertellen dat niet iedereen het
zo goed kon doen als hij. Terwijl de Freule
en de Jonker de paarden monsterden, ging
Gapemans voorbij. Zo'n Judas, dacht de
Gapert bij zichzelf. Nu is het met de Jonker
en die Feeks van Arkelstein mooi weer
spelen. En gisteravond, nou nou! Zo leer
je de mensen kennen. Zo snel hij kon
liep hij naar Japiks, zijn collega bur
gemeester, en vertelde wat hij gezien en
gehoord had. Japiks stond voor zijn men
deur, toen de Gapert kwam. Toen deze
hem verteld had wat er aan de hand was,
trok Japiks de handen uit zijn broekzakken.
Nam zijn fikse neus tussen duim en wijs
vinger, snotterde over de mestvaalt en riep:
Lao gewor'n!
De bezoeken herhaalden zich dagelijks en
meningen, speciaal over de freule wij
zigden zich en men keerde om als een blad
aan de boom. Vooral toen Agatha ook een
bezoek bracht aan Krukkensteven, de arm
ste man van Rijssen. Dat had nog nooit
een vrouwe van de Bevervoorde gedaan.
En zij was nog niet eens vrouwe van Be
vervoorde. De bezoeken nemen een maand
in beslag. Toen was Rijssen rijp voor een
glansrijke trouwpartij van de stadsjonker.
Freule Agatha mag dan een haaibaai zijn,
zij had ook vele goede kanten.
VAN COEVERDEN.
George I van Hannover heeft zich tot Ko
ning van Engeland laten kronen, maar Prins
James, de zoon van James II van Schotland,
beschouwt zich als de rechtmatige troonpre
tendent. George heeft het leger achter
zich, maar Prins James Stuart heeft ook
een niet te verwaarlozen aantal aanhangers.
Een van de dappersten hiervan is de jonge
en knappe Ier Charles Wogan, die in nie
mand zijn meerdere hoeft te erkennen, als
het de strijd met het zwaard en het winnen
van de liefde van het zwakke geslacht betreft.
Wogan heeft een paar trouwe strijdmakkers
in sergeant James O'Toole en soldaat Pa
trick Gaydon, die evenmin voor een klein
geruchtje vervaard zijn.
Op een avond zit Wogan in een Londense
herberg, als de Hertog van Somerfield met
enkele vrienden binnen komt. Hoewel be
kend is, dat Koning George hardhandig tegen
vijanden van zijn gezag optreedt, spreekt
Somerfield in het openbaar woorden, die
geen twijfel laten aan zijn sympathie voor
Prins James en zijn minachting voor Koning
George. Het duurt dan ook niet lang voor So
merfield gearresteerd wordt. Wogan komt
hem met zijn zwaard te hulp. Zij leveren een
moedig gevecht tegen de soldaten van de
Koning, maar de overmacht is te groot, zo
dat zij zich ten slotte gewonnen moeten ge
ven. Zij worden in een kerker geworpen. De
Hertog is dodelijk gewond. Hij vraagt zijn
nieuwe vriend het goud uit de voering van
zijn mantel te halen en daarmee de bewa
kers om te kopen. Als 't Wogan zo zal lukken
zijn vrijheid te herkrijgen, moet Wogan de
vrouw van de Hertog, An, naar Frankrijk
brengen, waar zij veilig zal zijn voor de
wraak van Koning George. Nauwelijks heeft
de Hertog Wogan zijn verzoek kenbaar ge
maakt, of hij verliest het bewustzijn. Het
gelukt Wogan inderdaad uit de gevangenis
te ontkomen en niet veel later is hij op weg
naar Frankrijk, in het gezelschap van de
schone Hertogin van Somerfield.
Wogan heeft er geen flauw idee
van, dat hij in een voor hem opgezette val is
gelopen. De waarheid is, dat de Koning Ge
orge weet, dat Wogan één van zijn gevaarlijk
ste tegenstanders is en ziet hem daarom lie
ver ver van Engeland. Het gevecht in de
herberg was een komedie, evenals de dood
van de Hertog van Somerfield, want in wer
kelijkheid is deze vrij en geniet de beste ge
zondheid. En wat An betreft, zij is slechts
een ongehuwd meisje, dat in dienst is van de
Hertog van Somerfield.
Het programma voor de Schoolvoetval-
competitie 1961 is als volgt samengesteld:
Dinsdag 25 april Wilhelminaschool -O.L.S.
Rijssen terrein Kamgaren.
woensdag 26 april Herv. School Enter-Ju-
lianaschool terrein Enter Vooruit
donderdag 27 april Oranjeschool-r.k. school
Enter terrein Excelsior
Vrijdag 28 april Wilhelminaschool-r.k. school
Rijssen terrein Kamgaren.
woensdag 3 mei Herv. Enter-r.k. school Rijs
sen terrein Enter Vooruit
donderdag 4 mei Chr. School Enter-O.L.S.
Rijssen terrein Enter Vooruit
vrijdag 5 mei Chr. School Enter-Wilhelmi
naschool terrein Enter Vooruit,
maandag 8 mei r.k. Enter-O.L.S. School
Rijssen terrein Enter
r.k. Rijssen-Chr. School Enter terrein R.K.S.V.
dinsdag 9mei Wilhelminaschool-Oranjeschool
terein Excelsior.
woensdag 10 mei Julianaschool-Chr. School
Enter terrein Excelsior.
donderdag 11 mei r.k. Rijssen-r.k. Enter
terrein R.K.S.V.
vrijdag 12 mei r.k. Énter-Wilhelminaschool
terrein Enter
O.L.S. Rijssen-Herv. School Enter terrein
Kamgaren.
school terrein Excelsior.
O.L.S. Rijssen-Julianaschool terrein Kam
garen
dinsdag' 16 mei Wilhehninaschool-Juliana-
school terrein exc.
O.L.S. Rijssen-r.k. Rijssen terrein Kamgaren.
woensdag Oranjeschool-Chr. School Enter
terrein Exc.
Julianaschool-r.k. Jong. Rijssen terrein Kam
garen.
donderdag 18 mei Julianaschool-Oranjeschool
terrein Exc.
Chr. Enter-r.k. Jong Enter terrein Enter
Vooruit
Het Rijssens elftal is als volgt opge
steld: Doel G. J. ten Hove (Excelsior;
Achter H. Nijland (Ex) en M. Rutterkamp
(Sportcl) Midden D. J. Nijland (R.V.) H.
Kamphuis (R.K.S.V.) A. Kamphuis (RKSV)
Voor: J. Beunk (R.V.) W. A. Maatman (R.V.)
J. Rutterkamp (Sportcl) J. H. Kappert
(Ex) A. Klein Rouweler (R.K.S.V.).
Opstelling Nijverdals elftal:
Doel C. Woudsma (DES) Achter: J. Eenk-
hoorn (DES) Joh. Scharphof (S.V.V.N.)
Midden: G. Wieldraaier (DES) W. Preuter
(Nijverdal) R. Siero (de Zweef) Voor: R.
Poelakker (DES) D. Mondeel (DES) H.
Alberts (S.V.V.N.) A. Middelkamp (De
Zweef) H. Hemmink (Nijverdal).
De reserves voor het Rijssens Elftal zijn
J. Thijink (R.V.) J. Harbers (Ex) J. Koster-
bok (Sportcl) H. Tusveld (R.K.S.V.) en voor
het Nijverdals elftal: F. de Leeuw (DES) J.
Scharphof (Nijverdal) A. Jansen (S.V.V.N.)
F. J. Postma (S.V.V.N.) E. Heuver (S.V.V.N.)
en F. Mensink (DES).
vrijdag 19 mei r.k. Jong Enter-Herv. School
Enter terrein Enter
woensdag 31 mei Chr. School Enter-Herv.
School Enter
donderdag 1 juni r.k. Jong Enter-Juliana-
school terrein Enter
Oranjeschool r.k. Jong Rijssen terrein Exc.
vrijdag 2 juni Oranjeschool-O.L.S. Rijssen
terrein Kamgaren
maandag 5 juni Chr. School Enter-Wil-
helminaschool terrein Enter Vooruit.
De leiders worden verzocht de uitslagen door
te geven aan W. J. Velner Rozengaarde 8
Rijssen tel. 2713.
In een zwarte Citroen, het geliefde ver
voermiddel van de in Frankrijk opererende
Gestapo-beulen, worden drie arrestanten ver
voerd. De jonge Fontaine, een luitenant in
het Franse leger, is wegens sabotage ge
grepen en waagt, als de auto snelheid min
dert, een ontsnappingspoging. De inzitten
den van een volgwagen arresteren hem weer
en de kolf van een pistool breekt zijn weer
stand. Bebloed wordt hij het beruchte Ge-
stapo-bolwerk Fort Montluc bij Lyon binnen
gebracht om na enige dagen te verhuizen naar
een cel op de derde verdieping. Dit nol, be
grensd door cementen muren en afgegren
deld met een zware houten deur, zal maan
denlang zijn ellende accentueren. Zijn eeu
wige mars van drie stappen in het vier
kant wordt slechts 's morgens onderbo-
ken door de dagelijkse gang naar de toilet-
.en en het washok. Een trieste stoet van
geslagen mannen met tonnetjes daalt i mo-
ïotone kleppermars de ijzeren treden af om
een kwartier later weer terug te klossen.
Dagen en nachten paren zich tot een ke
ten van wanhoop en de enige communica
tie met anderen bestaat uit wat gefluister
tijdens het wassen -en het toepassen van
klopsignalen,
Dan ondtdekt Fontaine, gezegend met de
koelbloedigheid en handigheid van de be
roepsofficier, dat een paar lange verticale
planken van de deur uit zachter hout be
staan en omderling met repen vurenhout zijn
verbonden. Hij bemachtigd na veel moeite
een lepel en gebruikt de steel als beitel om
met de uiterste voorzichtigheid de sponnin
gen te verwijderen. Het houtafval veegt hij
op en de verse inkepingen eomoufleert hij
met potlood en modderpapier. Hij vordert
bij dit lange en inspannende werk, maar
moet zich, mede gezien de onbegrijpelijke
zwijgzaamheid van een oude medegevange
ne, beperkingen getroosten die zijn tempo
drukken. Als hij ten laatste, na de dwars
verbindingen te hebben verwijderd, 3 plan
ken los wil rukken, blijkt één lepel niet vol
doende te zijn en moet hij een tweede be
machtigen om als hefboom te gebruiken. Het
lukt hem de hele zaak los te wrikken en
ijlings brengt hij met veel moeite alles weer
op z'n plaats. De eerste fase is afgesloten,
ten.
Het duurt een maand alvorens deze man,
jn wie het vuur van de allermoedigsten
brandt, materiaal verzameld heeft om uit
het fort te komen, 's Nachts kruipt hij de
gang op om een weg naar buiten te zoeken
en vindt die ook via een tuimelraam. Ande
re gevangenen, op de hoogte van zijn plan
nen, helpen hem en hij vlecht met behulp
van zijn spiraalmatras en aan repen gesne
den dekens en hemden een soepel koord,
terwijl hij op aanwijzing van een later ge-
cxecuteerde gevangene, haken produceert
uit de ijzeren randen van de cel-lantaarn,
mathematisch eerst in schets gebracht.
Hij wacht lang, té lang naar de mening
van lotgenoten, maar het succes van deze
figuur schuilt voor een zesde zintuig voor
mogelijkheden en een bewonderenswaardig
geduld. Als ten laatste alle voorbereidingen
voltooid zijn en de nacht zich voor het doel
leent, besluit hij uit te breken, maar het
noodlot of misschien wel de voorzienigheid,
wil dat een jonge deserteur bij hem in de
cel wordt geworpen. Een vies 16-jarig ke
reltje, half in een Duits uniform gekleed,
onder de luizen en schichtig. Fontaine heeft
twee mogelijkheden.
Een plaatsje waar de adem gaat van een
romantische, pastorale rust, dat is Plunde-
rich aan de Moezel en het leven zou er ideaal
zijn als de enige ereburger, de schatrijke wijn
handelaar Eduard Struwe maar niet zo'n ge
harnaste moraalridder was! Hij ergert zich
al aan de schaars geklede toeristen op het
camping-terrein en vooral aan het optre
den van een danseres in de enige bar, die het
dorp heeft.
Eduard's neef, burgemeester Peter Struwe
is bovendien zijn enige erfgenaam en of
schoon hij een levenslustige man is, kijkt hij
dus beslist naar geen enkele vrouw - dat
wil zeggen, in Plunderich!
I Voor Peters vrouw is de moraliserende
erfoom helemaal een dreigend gevaar, want
haar dochter Yvette uit haar eerste huwelijk,
die zogenaamd in Canada woont, is in werke
lijkheid danseres in een revue-theater in
Keulen, als oompje dat wist...
En wanneer oom Eduard dan ook nog wist,
dat Peters dochter Lotte, die hij persoonlijk
heeft ondergebracht in 'n exclusief internaat,
daar juist met een enorme diening is uitge-
De aan beide zijden met spanning tege
moet geziene ontmoeting Sportclub Rijs
sen - Excelsior II werd in de laatste fase van
de strijd beslist in het voordeel der thuis
club. Met 5-4 wonnen de gastheren na met
rust met 2-0 te hebben achter gestaan. Over
't geheel genomen was het een matige wed
strijd met voor rust een sterk aanvallend
Excelsior dat gretig gebruik maakte van
de blunders in de Sportclubverdediging. Reeds
hi de tweede minuut kroop het Sportclubdoel
door het oog van de naald na een misverstand
tussen doelman Steenbergen en zijn rechts
achter.
Na 14 minuten spelen kwamen de gasten
evenwel toch aan een alleszins verdiende 1-0
voorsprong. Het keiharde schot van links
buiten Rozemuller werd door Steenbergen
onvoldoende weggewerkt waarna de snelle
midvoor Wold uitstekend inschoot-. Nog geen
minuut later zorgde' 'rechtsbuiten Oosthoek
voor 0-2 uit een pass van links. Excelsior
scheen op een grote zege aan te sturen, doch
de gastheren, het gevaar ziende, trokken haar
linksbinnen Lohuis terug waardoor er meer
rust kwam in de Sportclub-verdediging. De
bezoekers bleven echter aanvallen en de
thuisclub moest alle zeilen bijzetten om ver
der onheil te voorkomen. Schuchter probeerde
Sportclub enkele tegenstoten die echter voor
eerst alle doodliepen op het uitstekend spelen
de duo Voortman-Dijkink.
In laatste instantie was het steeds weer
doelman Willems die verder Sportclub
succes in de weg stond. Op waarlijk magni
fieke wijze ranselde hij de keiharde schoten
van Rutterkamp en Ten Bolscher uit z'n
doel. Helaas blesseerde hij bij één dezer
schoten, vlak voor rust zijn middelvinger wat
hem het verder meespelen belette. Hij werd
echter op waardige wijze vervangen door
doelman Keizer.
De tweede helft begon zeer succesvol voor
Sportclub Rijssen. Nauwelijks was afge
trapt of rechtshalf Muller scoorde met een
ver schot het eerste tegenpunt.
Zes minuten later was 't linksbuiten Brug-
geman die zich handig vrijspeelde, en rechts
half Muller 'n niet te missen kans bood (2-2).
Dit doelpunt scheen perspectieven te openen
voor de thuisclub doch nog geen minuut later
was het midvoor Wold die zijn aanhang
(een zeer kleine trouwens) voor de derde
keer liet juichen. (2-3). In de 13 min. had
Sportclub haar antwoord klaar. Goed samen
spel tussen Bruggeman en Ruiterkamp bracht
laatstgenoemde in goede schietpositie en te
gen deze schuiver had doelman Keizer geen
verweer (3-3).
advertentie
zet, dan zou hij zeker uit zijn vel springen!
Lotte's vriend was namelijk het park van het
pensionaat binnengedrongen en toen hij ont
dekt was, klom hij een openstaand raam
binnen en belandde nota bene in de slaapka
mer van Lotte, hetgeen de onthutste direc
trice weinig in overeenstemming vond met de
strenge principes van haar tehuis.
En wat ten slotte zou de strenge oom Eduard
er wel van zeggen als hij erachter kwam, dat
zijn burgervaderlijke neef, die met zijn ge
meente-secretaris Böcklein naar een congres
in Keulen was vertrokken in verband met
de behartiging van de zedelijke belangen,
der gemeenten, van het hele congres niets
gezien had! Want de twee wakkere nota
belen van Plunderich hadden in Keulen uit
sluitend belangstelling voor de voorstelling
in „Trocadero". Het verraste en prikkelde
Peter niet weinig, dat de bekoorlijke dan
seres Yvette in dat etablissement hem plot
seling zo aanmoedigend toelachte. Kon hij
vermoeden, dat zijn vrouw net bij haar doch
ter Yvette op bezoek was geweest en haar zijn
portret had laten zien? Natuurlijk vond het
danseresjes het een enorme grap, dat haar
niets vermoedende stiefvader haar galant
mee uitnam en fêteerde. En bij die gele
genheid lukte het Peter wonderwel om niet
alleen Yvette's onafscheidelijke en vasthou
dende vriend, de leuke Amerikaan Jimmy
weg te werken, mmaar bovendien een van
haar hardnekkigste, maar weinig succesvol
le vereerders, een niet meer jonge Weense
graaf.
Excelsior nam echter opnieuw de leiding.
Wéér was het midvoor Wold die de Sport
clubverdediging zijn hakken liet zien en met
een goed schot 3-4 liet aantekenen. Het
verhaal wordt eentonig want 4 min. later deed
linkshalf Grevelink wat zijn voorhoede ver
zuimde. Met 'n goede kopbal uit een voor
zet van rechts scoorde hij n.l. andermaal
de gelijkmaker (4-4).
Naarmate de tijd verstreek kreeg Sport
club een veldmeerderheid, (waarschijnlijk als
gevolg van terreinvoordeel). Met nog negen
minuten te spelen was 't midvoor Rutterkamp
die aan alle onzekerheid een einde maakte.
Handig glipte de Sportclub-aanvalsleider
langs stopper Voortman en het schot dat
hierop volgde was doelman Keizer te mach
tig (5-4).
Sportclub consolideerde hierna haar voor
sprong en vanaf dat moment speelde Ex
celsior een verloren wedstrijd.
Het toeval wil dat Sportclub en Excelsior
zaterdag a.s. elkaar weer zullen ontmoeten,
dit keer echter op het terrein van Excelsior.
Dat de gastheren belust zullen zijn op re
vanche hoeft geen betoog. Deze revanche zit
er in, tenzijSportclub Rijssen met een
volledig elftal kan komen. Zaterdag was dit
nl. niet het geval, evemin als bij Excelsior
trouwens.
In ieder geval mogen we aannemen dat
het zaterdag op de Mors niet aan spanning
zal ontbreken.
Sportclub Rijssen verschijnt in de vol
gende opstelling: Doel: Lichtenberg, achter
Kosterbok en M. Rutterkamp, midden:
Muller, Ruiterkamp en Grevelink, voor:
Schellevis, Ten Bolscher, A. J. Rutterkamp,
Lohuis en Bruggeman.
Door de wandelsportvereniging Irene wordt
zaterdagmiddag (29 april) een grote wandel
tocht georganiseerd, dit in verband met het
le lustrum van deze vereniging, die nauw
verwant is, aan de speeltuinvereniging.
De tocht wordt gehouden onder auspi
ciën van de N.U.W. Het bestuur heeft al
les gedaan om deze Lentetocht zo goed mo
gelijk te doen beantwoorden aan de ver
wachtingen, die de vele wandelaars er aan
zullen stellen.
Momenteel hebben zich reeds een 600 wan
delaars aangemeld, terwijl verwacht wordt,
dat ook de laatste dagen nog enkele hon
derden aanmeldingen binnen zullen komen.
Voorafgegaan door de nog onlangs uitge
breide jeugddrumband zal men starten van
af het Parkgebouw. Via de Oosterhof en
de Wierdensestraat zal men het Schild be
reiken waar men zal defileren voor het ge
meentebestuur. Nadat men de prachtige om
geving van Rijssen zal hebben doorkruist ke
ren de wandelaars via de Dannenberg, de
Stationsdwarsweg en de Molendijk terug
naar het Parkgebouw. Hoewel ook verschil
lende scholen in groeps- dan wel klasse-
verband aan de tocht zullen deelnemen, had
den de organisatoren van de zijde van de
Rijssense scholen een grotere deelname ver
wacht.
Nog steeds bestaat de mogelijkheid het
vredige leger van de wandelaars te ver
sterken door zich te melden aan het adres:
Beatrixstraat 20. Aan alle deelnemers, die
de tocht zullen volbrengen zal een fraai
tegeltje in Delfts blauw worden uitgereikt als
herinnering aan deze Wandeltocht.
De start windt plaats om half 3, terwijl
het startbureau is geopend vanaf half twee.
Maandag 1 mei a.s. hopen de R.V. atle
ten J. Voortman en J, Zandbergen deel te
nemen aan een 20 km. lange wegwedstrijd
te Alphen aan de Rijn.
Zij komen beide in de C. klasse uit.
Zaterdag 6 mei organiseert de sportver
eniging Daventria uit Deventer naar aan
leiding van hun 55-jarig bestaan jubileum
wedstrijden, met als hoofdnummer een uur
loop waaraan Voortman en Zandbergen ook
denken deel te nemen. Wij wensen de atle
ten van deze plaats heel veel succes toe.
Volgende week hopen wij hun prestaties in
dit. blad te vermelden.
