FILM-it/euirs
Stadsbeek „De Weyerd"
Moeder
rTBABYDERMïïr^
INDRUKWEKKENDE UITVOERING
VAN JUBILERENDE R.-K. ZANGVER.
Programma met grote
zorg samengesteld
Lectuurinzamelin g
Roode Kruis
Feestavond
Personeelsver. OMEFA
Receptie
Oorkonde voor trouw lid
Burgerlijke stand
PREDIKBEURTEN
RIJWIELDIEFSTAL
INSPECTEUR
Zij hielden van het leven
Pagina 3
RONO maakt opnamen van de
revue „Komt dr in! Wo'j dr oet"
Jaarvergadering „Wilhelmina"
ONGEVAL
Er werd gespaard
Vrijdag en zaterdag de film
F. B. I.
Woensdag de film
Een schokkende episode uit de
verschrikkelijke opstand
van Warschau
mmmm
Op wel bijzonder overtuigende wijze heeft
de R.K. Gem. Zangvereniging St. Caecilia
zaterdagavond bewezen, dat zij een vooraan
staande plaats inneemt in het Rijssense cul
turele verenigingsleven.
De uitvoering, die gegeven werd ter gele
genheid van haar 25 jaar bestaan, heeft een
uitstekende indruk gemaakt op de belangstel
lenden, die met groot enthousiasme blijk
gaven van de grote waardering, die men voor
de prestaties van het Rijssense koor wist op
te brengen.
Met deze jubileumuitvoering kwam een
waardig sluitstuk tot stand van de afgelopen
25 jaren, waarin St. Caecilia vele hoogtepunt-
ten heeft gekend.
De toekomst van deze vereniging werd door
êe voorzitter de heer J. Kienhuis niet zo op
timistisch ingezien. Het ledenaantal is de
laatste jaren achteruitgegaan, waardoor men
de financiële eindjes niet dan met grote
moeite aan elkaar kan blijven knopen.
Wellicht is door de opvallend goede uitvoe
ring en stimulerende propaganda gemaakt,
tengevolge waarvan de belangstelling voor
deze vereniging zal kunnen stijgen.
De heer Vogelvang uit Deventer, die het
koor de laatste 8 jaar heeft geleid zal in
verband met zijn gezondheidstoestand, niet
weer als dirigent terugkeren. Door de voor
treffelijke wijze, waarop hij de voor hem
laatste uitvoering dirigeerde, heeft hij ten
overvloede nog eens bewezen, tot welke pres
taties hij in staat is.
Hij heeft n.l. het kleine Intieme koor, waar
in prachtig materiaal schuilt tot zulk een har
monische eenheid weten te vormen, dat de
werken die ten gehore werden gebracht, de
grootste bewondering oogstten. Het programma
was met grote zorg samengesteld, vol aan
dacht werden de intenties van de dirigent
gevolgd en tengevolge van het prachtige
geschoolde stemmenmateriaal kreeg ieder
werk(je) een fraaie vertolking. Wel zeer moei
lijk is het de hoogtepunten uit het jubileum
concert aan te wijzen. Voor de pauze werden
er werken gepresenteerd van Mozart (Ave
Verum), van Haijdn, van Somma, Van Bohm
en van Gade.
De wijze waarop het Ave Verum van Mo
zart werd gezongen, en waarmee de uitvoe
ring werd ingezet, deed voor het overige deel
van het programma alle goeds verwachten.-
Met bijzondere zuivere sopranen, fraai getim-
breerde alten, sonore bassen en goede teno
ren bewees de heer Vogelvang toch in staat
te zijn geweest, een prachtige totaalklank te
vormen.
In het Ave Maria van Somma viel op, met
welk een grote overgave en liefde voor de
vocale kunst, is gerepeteerd, zonder welk
feit het niet mogelijk zou zijn geweest, tot
zulk een bewonderenswaardige prestatie te
komen.
Een nekel maal, o.a. in Wie still ist die Nacht
van Bohm forceerde een enkele bas zich iets
te veel, hetgeen de heer Vogelvang zonder
twijfel opgevallen zal zijn, omdat met na
me na de pauze, deze onvolkomenheid werd
opgeheven.
Was het publiek in de pauze vol lof en
enthousiasme over de prestaties van het
koor, de bewondering steeg merkbaar toen
na de pauze operakoorwerken werden ge
zongen, n»et zulk een stijl, zulk een goede
opvatting en zulk een fraaie klankkleur, dat
duidelijk bleek dat hier sprake was, van ama
teur zangers, die een hoogstaand niveau heb
ben bereikt.
Het Chor der Landleute uit de Verkaufte
Braut van Smetena, werd gezongen in vloei
ende stijl en vooral werd hier de grote routi
ne, die dit koor zich eigen heeft gemaakt
bewezen. Een uitstekende prestatie werd ook
door tenoren en bassen geleverd in het Chor
der Priester uit die Zauberflöte van Mo
zart.
Prachtige vertolkingen kregen ook 't Oster-
chor uti de Cavalleria Rusticana van Mas-
cagni.
Evenals het Coro della Processione (I
Lombardi) en het Core di Pelligrini (I Lom-
bardi) beide werken van Verdi.
De apotheose werd gebracht met de Ein-
zugmars uit de Zigeunerbaron van Strauss.
Aan het einde van de uitvoering kreeg het
koor een verdiende staande ovatie van de
aanwezigen, die daarin bewezen grote bewon
dering te hebben voor de wijze, waarop St.
Caecilia deze jubileumuitvoer ig had ver
zorgd.
Groot was de bewondering ook voor de
heer E. Vogelvang, die met zoveel liefde
en energie zijn krachten aan dit koor heeft
gegeven. Veel lof moet ook worden gebracht
aan de pianist de heer Weterholt uit Enschede
wiens aandeel in het grote succes van deze
uitvoering niet gering is geweest.
De afd. Rijssen van het Ned Roode Kruis,
die zich al jaren inspant om zoveel moge
lijk lectuur te verzamelen, die dan door
het hoofdbestuur zo doelmatig mogelijk wordt
verspreid, ondervindt van de Rijssense be
volking door deze actie wel bijzonder grote
medewerking, in 1960 werd in Rijssen niet
minder ingezameld, dan 3324 kilogram tijd
schriften enz, terwijl 314 boeken naar het
hoofdbestuur konden worden gezonden.
In Den Haag waar de resultaten van de
verschillende afdelingen worden verzameld
bleek, dat Rijssen de 2e plaats inneemt op
de landelijke ranglijst.
Het hoofdbestuur heeft de afd. Rijssen
verzocht, haar grote waardering en erken
telijkheid uit te spreken, jegens allen, die
aan dit bijzonder prachtige resultaat heb
ben meegewerkt.
In Hotel Gijsbers werd door de perso
neelsvereniging van de N.V. Omefa een bij
zonder geslaagde feestavond gehouden.
Nadat de voorzitter de heer A Gijsbers
een kort openingswoord had gesproken, werd
door de directeur van de N.V. Omefa, de
heer B. G. Eerdmans een overzicht gege
ven van de bedrijfsresultaten over 1960.
Voorts besprak de heer Eerdmans ver
schillende toekomstplannen. Hierna werd
een feestelijk programma afgewerkt, dat
werd verzorgd door verschillende perso
neelsleden.
Er was een mannenkwartet gevormd, dat
op goed peil staande prestaties wist te le
veren.
Ook het overige deel van het program
ma werd op verdienstelijke wijze gepresen
teerd.
Men had grote zorg besteed aan de diver
se onderdelen, om het programma zo goed
mogelijk te doen slagen.
Voor de afwisseling zorgde een muzikaal
trio onder leiding van de heer B. Paauwe.
Door de jubilerende Gem. Zangvereniging
St. Caecilia werd voor de aanvang van de
Uitvoering een receptie gehouden in het St.
Jozefgebouw, Van vele zijden ontving het
bestuur gelukwensen, bloemstukken, envelop
pen met inhoud en andere attenties.
Niet minder dan 4 oprichters van de ver
eniging, n.l. de heren A. J. Hodes, H. B. Grie-
pink en H. G. Siegerink en mej. Mensink
complimenteerden het huidige bestuur met
haar zilveren jubileum.
Namens het gemeentebestuur gaf gemeen
tesecretaris Lugtigheid acte de presence.
Voorts kwamen gelukwensen binnen van prak
tisch alle parochiële verenigingen, van de
ver. VVV, van plaatselijke zusterver. van
de muziekver. Wilhelmina e.a.
De voorzitter van St. Caecilia de heer J.
Kienhuis, deelde mede, dat van de Ned. Bond
van Gem. Zangver. een fraaie oorkonde was
ontvangen als herinnering aan het 25 ja
rig jubileum. Ook kon een fraaie oorkonde
worden uitgereikt aan de heer J. Hodes, die
vanaf de oprichting onafgebroken lid van
de vereniging is geweest.
Mej. J. Lucassen gaf een overzicht over
het wel en wee van St. Caecilia in de af'
g«" n 25 jaar.
De revue van ter Horst en Co blijkt dit
jaar bijzonder goed aan te slaan. De bezoe
kers zijn zeer enthousiast en vol bewonde
ring over wat de medewerkers in de re
vue Wo'j dr oet! Komt dr in! presteren.
Van de zijde van de Regionale Omroep
Noord Oost (RONO) is reeds belangstelling
getoond. De programmaleider de heer J.
Bresser kwam zich dinsdag 31 januari oriën
teren, en besloot dinsdag 7 februari terug
te komen, teneinde definitieve opnamen te
maken.
De "muziekvereniging Wilhelmina hield on
der leiding van de heer E. Paauwe haar
jaarvergadering.
In het jaarverslag werden de resultaten
van het afgelopen jaar gereleveerd, waarin
o.a. de aandacht werd gevestigd op de le
prijs, die de vereniging behaalde op het
concours te Lichtenvoorde. Voorts werd door
de drumband op het comcours te Vriezen-
veen een le prijs behaald.
De vereniging telt momenteel 67 leden.
De verstandhouding is goed, en er wordt
met grote overgave gerepeteerd. De heer
H. Reterink werd tot bestuurslid herkozen.
Geboren:
Berpndinc, d.v. O. Voortman en J. Ligten-
oerg, Enterstraat 34, 23 jan.; Freek Fitzge
rald, z.v. K. E. de Pagter en E. F. Van Es-
schoten dokter Stokkersstraat 31, 24 jan.;
Jan Willem, z.v. J. ten Hove en M. Belt
man, Keizerdijk 58, 24 jan.; Albert, z.v. J.
Mensink en W. J. Breukink, Holterstraatweg
176, 26 jan.; Willem, z.v. A. Bolink en M.
Zwolferink, Enterstraat 131, 28 jan;. Her-
mannus, z.v. W. Leusman en M. Van der
Sleen, Schoolstraat 38, 28 jan.; Bernice Aal
tje Julia, d.v. A. Nawijn en L. J. Schot,
Haarstraat 7, 29 jan.; Janna Fredrika, d.v.
H. J. Ditsel en B. Rensen, Ligtenberger-
weg 36, 29 jan.; Eveline Martha, d.v. W.
C. Van der Veen en T. de Boer, Haarstraat
26, 19 jan. te Almelo.
Getrouwd.:
Hendrik Willem Heuver, 26 jaar, en Phi-
lippina Johanna Leverink, 24 jaar, Rijssen,
Weijerdsteeg 21, 27 jan.; Gerrit Jan Leef-
tink, 24 jaar, en Geertruida Witten, 23
jaar, Wierden, Enter, Julianastraat 21, 27 jan.;
Ned. Herv. Gem. Grote Kerk 9.30 uur Ds.
W. van Tuijl, 15.00 uur Ds. Kool (bed. H.
Doop).
Westerkerk: 9 uur en 10.45 Ds. Vos,
19.00 uur Ds. van Tuijl.
Ger. Gem. Noorderkerk: 9.30, 15.00 en 19.00
uur Ds. W. Hage van Middelburg.
Ger. Kerk Boomkamp: 9.30 uur en 15.00 uur
Ds. Brinkman.
Oud Ger. Gem Bevervoorde: 9.30 uur en
19.00 uur de heer Vosman, 14.30 uur de heer
Vosman.
Woensdag 19.30 uur de heer Vosman.
Oud. Ger. Gem. in Nederland (Oranjestraat)
9.30 uur en 15.00 uur Ds. van Dijk.
Ger. Gem in Nederland Eschkerk: 9.30 uur
en 18.00 Ds. Aangeenbrug, 14.30 uur lees-
dienst.
Ned. Protestantenbond afd. Rijssen: 10.45 uur
Ds. Dr. J. W. Samberg uit Delden.
Mevr. B. wonende aan de Ligtenberger-
dijk was donderdagmorgen zo onfortuinlijk
vlak voor haar woning haar hond onder de
bromfiets te krijgen.
Hoewel zij aanvankelijk buiten kennis ge
raakte, viel achteraf alles nogal mee. Dr.
van Hoof uit Nijverdal, die eerste hulp
verleende constateerde alleen een niet ern
stige hersenschudding.
In de maand januari werd bij het bijkan
toor Rijssen van de Nutsspaarban1" AlmciO
een bedrag vau 302.S„„.c,-t ingelegd en te
rugbetaald J ii7.311.71.
In deze maand werden 136 nieuwe spaar
rekeningen geopend.
Zaterdagavond deed de Rijssenaar H.
bij de politie aangifte van het feit, dat zijn
zoon (15 jaar) een rijwiel had gestolen.
Na onderzoek bleek, dat deze jongen nog
meer op zijn kerfstok had.
Donderdag had hij1 bij de fam. N. een rij
wiel gestolen, waarmee hij naaf zijn werk
in Wierden ging. Hier vond hij echter een
bromfiets onbeheerd, die hij toen maar in
ruilde. In Rijssen aangekomen, deed hij hier
van ook weer afstand en liet hem achter
bij café J. J. aan de Veemarkt. Bij het Park
gebouw pikte hij 's avonds een rijwiel, waar
mee hij naar een steen fabriek reed, hier
bracht hij de nacht verder door. Toen hij
thuis kwam zaterdagavond was de kous af.
Zijn vader ging met hem naar de politie (en
met de fiets).
OUD RIJSSEN
In 1924 ontvangen de provinciale recher
cheurs, Chip Hardesty (JAMES STEWART),
Sam Crandall (MURRAY HAMILTON) en
Harry Dakins (PARLEY BAER), van het bij
kantoor Knoxville opdracht, zich voor instruc
ties te melden in Washington de hoofdzetel
der Amerikaanse Central Recherche.
Er is een nieuwe directeur benoemd, J.
Edgar Hoover, en deze kondigt een totale
reorganisatie aan van het gehele Amerikaan
se opsporingsapparaat.
De Amerikaanse Centrale Recherche zal
op zuiver wetenschappelijke basis hervormd
worden, personeel zal worden uitgebreid en
opgeleid, laboratoria ingericht, om de strijd
tegen toenemende misdaad met succes te
kunnen voeren.
Chip Hardesty, die pas getrouwd is en zijn
vrouw Lucy (VERA MILES) had beloofd
z'n saaie baantje er aan te geven, komt
onder de indruk van de persoonlijkheid van
zijn nieuwe chef en diens plannen en besluit
nog een jaartje te blijven.
Onmiddellijk wordt Chip ingezet, om het
toenemende aantal moorden op Indianen in
het oliegebied van Arizona te bestrijden en
te ontmaskeren. Na een verblijf van vele
maanden ter plaatse, gelukt hem dat einde
lijk. Zijn volgende opdracht is gericht te
gen de activiteiten van de Klu Klux Klan.
Samen met zijn vriend en collega Crandall
weet hij ook deze terreur onschadelijk te
maken.
In de volgende jaren trekt de familie Har
desty kris kras door Amerika, steeds weer
met. nieuwe opdrachten.
Het oplaaiende gangsterdom vecht terug en
er gaan doden vallen.
De F.B.I. krijgt na veel aarzeling toestem
ming tot het dragen van wapens
Dit verscherpt de strijd nog.
Een der eerste slachtoffers is Crandall.
Bij een .vuurgevecht met „Mooie" Nelson
wordt hij dodelijk getroffen en sterft in de
armen van Hardesty.
Tegen het einde der dertiger jaren is de
wereld snel aan het veranderen, maar het
gezin, Chip, Lucy, zoon Mike (Buzz Martini
en dochters Anne (Joyce Taylor) en Jenny
(DIANE JERGENS) leven gelukkig, en on
bekommerd. Als Japan onverhoed Ameri
ka aanvalt in Pearl Harbour wordt de F.B.I.
meteen gealarmeerd om alle vijandelijke
onderdanen te arresteren.
Er zijn nu 5000 agenten aan het bureau ver
bonden. Een der nieuwelingen, die naar het
Opleidingskamp der F.B.I. wordt gezonden
is de zoon van Sam Crandall, George 'LAR
RY PENNELL). George is al jaren verliefd
op Hardesty's oudste dochter, Anne en het
is ook Anne, die hem dwingt tegen zijn zin
z'n F.B.I.-opleiding te voltooien.
Zoon Mike neemt in het laatste jaar van de
oorlog dienst bij de Mariniers.
Als in augustus George en Ann hun eerste
huwelijksverjaardag vieren, komt het ontstel
lende bericht binnen, dat Mike bij Iwo Jima
is gesneuveld.
Na 1945 komt voor Amerika een andere vij
and opdoemen, 't internationale Communisme
De F.B.I. vecht genadeloos tegen de spion
nen van buitenlandse mogendheden. Chip Har
desty lost een uiterst moeilijk geval op te
New York. Inmiddels is Chip belast met
de training en opleiding van de nieuwe
agenten der F.B.I. en als de film ten einde
loopt, zien wij hem een lezing voor de nieu
welingen beëindigen. Buiten wacht zijn vrouw,
Lucy op hem, samen met Anne en de 3-
jarige kleinzoon. Samen rijden zij naar het
Lincoln gedenkteken, opgericht ter nagedach
tenis aan de grote strijder voor vrijheid
en mensenrechten.
September 1944. De heroische opstand van
Warschau tegen de Duitse bezetters is
na wekenlange strijd bijna gebroken. En
kele verspreide groepen verzetslieden houden
nog stand. Een der groepen heeft zich ver
schanst in een ruïne. Van de 70 man zijn
er nog 43 overgebleven en de Duitse Stu
ka's en tanks blijven aanvallen. Tijdens een
gevechtspauze maken wij kennis met de hoofd
personen. Op de eerste plaats de comman
dant van de groep, luitenant Zadra, en zijn
adjudant luitenant Madry, dan de koerier
ster Halinka die een liefdesverhouding met
Madry heeft; de administrateur van de com
pagnie sergeant Koela, de moedige vaandrig
Korab die aanvankelijk niet veel wil weten
van de toenaderingspgingen van de aantrek
kelijke koerierster Margareta en tenslotte de
pas bij de groep gekomen pianist Michel.
Bij het opleven van de gevechten houden
In de serie foto's van oud Rijssen thans
een bijzonder fraaie opname van de stads-
bleek de Weijerd.
Ten tijde dat de foto werd gemaakt heer
ste er op de Weijerd vooral 's maandags en
dinsdags grote bedrijvigheid. Lange tijd,
toen stads- of gemeentebleken elders in
Twente al lang niet meer werden gebruikt,
is de trek naar de bleek in Rijssen in zwang
gebleven, tot ook in Rijssen bleek, dat
door de vooruitgang op zovele onderdelen
van het dagelijks leven, de bleek zo goed
als overbodig is geworden Zo goed als over
bodig is eigenlijk geen goede uitdrukking.
Hoeveel intensiviteit van het gebruik van
de Weijerd in vergelijking met enige 10 tal
len iarer geleden belangrijk achteruit ge
gaan is, maakten in het vorig seizoen nog
een 100 gezinnen gebruik van de bleek. Het
merendeel van deze gebruikers zal wel in de
naaste omgeving van de bleek wonen, zo
wil het ons voorkomen. Is de behoefte aan
een gemeenschappelijke bleek, dus de laat
ste decennia sterk afgenomen, enige 10 tal
len jaren geleden was de aanwezigheid van
de bleek voor vele Rijssense gezinnen een
ware uitkomst. In de twintiger jaren heb
ben naar schatting nog een 1000 gezinnen
het bleekgeld betaald, hetgeen betekent dat
f-r
A d verte n t i e
de overlevenden verbeten stand tot er van
het opperbevel bericht komt, dat de compag
nie zich door de riolen moet terugtrekken.
Dit bericht wordt met gemengde gevoelens
ontvangen en leidt tot een twist tussen Za
dra en Madry. Deze laatste voelt er niets
voor om als „een rat in de riolen weg te
kruipen" en wil de strijd liever voortzetten.
Zadra weet Madry echter tot rede te bren
gen en na een tocht door de duisternis, waar
bij gevechten van man tegen man met de
Duitsers plaats vinden, daalt de compag
nie af in de riolen, een doolhof van gangen
onder de straten van Warschau, gevaarlijk
door de door het afgevoerde vuil ontwikkel
de gassen.
Zadra wil dat Margareta, die goed de weg
weet in dit doolhof, de groep de weg wijst
naar een riooluitgang buiten Warschau, waar
de mannen weer veilig boven kunnen komen.
Vaandrig Korab is echter bij een gelukte
aanval op een Duitse tank ernstig gewond
geraakt en zal slechts langzaam kunnen lo
pen en omdat hij en Margareta van elkaar
zijn gaan houden, blijft Margareta bij hem.
Zadra staat dit toe als Margareta zegt, dat
de veilige uitgang makkelijk te vinden is als
de compagnie maar het hoofdriool volgt.
Zo begint de lijdenstocht van een groep dap
peren. De riolen lijken een inferno, het is
er donker; slechts op een enkele plaats dringt
er een lichtstraal naar binnen. Boven op straat
staan bij de rioolputten Duitse soldaten klaar
om hem, die het waagt uit de riolen naar
boven te komen, neer te schieten. En in
het donker van de riolen bewegen zich tal
rijke schimmen voort; de mensen, die als
Zadra en de zijnen trachten door vlucht hun
leven te redden.
Door het donker misleid gaan de man
schappen een verkeerde rioolgang in en ver
liezen het contact met hun commandant Za
dra en sergeant Koela. Zadra die niet be
ter weet dat de compagnie hem volgt, gaat
met Koela verder langs het hoofdriool. Mar
gareta en Korab gaan hun eigen weg.
Het drama nadert zijn ontknoping. Madry
raakt in paniekstemming als hij ontdekt, dat
hij en de zijnen van de goede weg af ge
raakt zijn. Als zij bij een opwaartse gang
komen, besluit hij de riolen te verlaten.
Een fataal besluit, want boven bij de riool-
put houden de Duitsers de wacht en vangen
de door de rioolgassen versufte verzetslie
den op.
Margareta en Korab bereiken uiteindelijk
een uitmonding van het riool op de rivier,
maar dit blijkt met een enorm traliehek af
gesloten te zijnUitgeput valt Korab hier
neer.
Zadra en Koela weten wel behouden bo
ven te komen, maar nu moet Koela wel
bekennen, dat hij geen contact meer met
de compagnie heeft gehad en gelogen heeft
uit angst, omdat hij de riolen zo gauw mo
gelijk wilde verlaten. Woedend over dit be
drog schiet Zadra de sergeant neer en daalt
weer af in de riolen om te gaan zoeken
naar zijn mannen, die hij nooit meer terug zal
vinden
evenzoveel gezinnen voor de wekelijkse wa»
op de stadsbleek waren aangewezen.
Het was voor Twente een min of meer
unieke traditie, dat een gemeenschappelijke
bleek, eigendom van de gemeente, zo vele
gebruikers telde.
In de vorige eeuw heeft Twente wel meer
stadsbleken gekend. Bekend is dat Ensche
de de Rigtersbleek kende een naam, die een
grote bekendheid heeft gekregen door het
feit, dat een grote textielfabriek in Ensche
de deze naam van de oude bleek heeft over
genomen.
Vasthoudend zoals Rijssenaren plegen te
zijn, heeft de Weijerd dus lange tijd een
plaats in het stadsleven kunnen behouden.
De oorzaak, dat men op de stadsbleek
was aangewezen moet gezocht worden in
het feit, dat in het algemeen in Rijssen wa
ter kon worden gewonnen van slechte kwa
liteit. Pomp- en putwater bleek vaak totaal
ongeschikt te zijn, om met succes tot een
goed „wasresultaat" te komen.
Typische bijzonderheid, was het feit, dat
in een gebied, waar over het algemeen sterk
ijzerhoudend water werd gevonden, in de
beken van de Weijerd, zeer helder water
stroomde. Hoe lang de stadsbleek al in ge
bruik is geweest is moeilijk na te gaan,
maar het moet een indrukwekkende reeks
van jaren zijn geweest.
Sinds de tijd, dat Rijssen werd aangeslo
ten op het waterleidingnet is de belangstel
ling voor de stadsbleek sterk achteruit ge
lopen, en vooral de laatste jaren is het aan
tal Rijssense vrouwen dat in de eerste da
gen van de week naar de Weijerd kwam,
sterk verminderd. Een sterke traditie uit
het Rijssens leven, is langzaam maar zeker
evenzo sterk verzwakt.
Met weemoed, denken zij, die de Weijerd
nog hebben gekend in haar bloeiperiode, te
rug aan de dagen, waarop de wasdag de
dag was, waarop de Rijssense vrouwen op
de stadsbleek waren te vinden.
Er heerste een drukte van belang, en van
zelfsprekend, was, dat hier de nieuwtjes
werden besproken, ervaringen werden uit
gewisseld, en dat er vaak hartelijk werd ge
lachen, om de laatste grap die een of an
dere Rijssenaar had uitgehaald.
De dienstbodes van de vooraanstaande Rijs
sense families, die de le dagen van de week
op de Weijerd doorbrachten, vonden dit vaak
een der mooiste dagen van de week.
Lange jaren was er een nachtwaker in
dienst, die de uitgelegde was op de bleek
voor diefstal enz. bewaakte.
De laatste bewaker is geweest Hinn' Jan,
in die dagen een zeer bekende figuur in Rijs
sen.
Hij had de gewoonte de uitgelegde was,
als dat nodig was, 's nachts te besprenkelen,
hetgeen door de Rijssense huisvrouwen zeer
gewaardeerd werd. Een duidelijk bewijs, van
de gemoedelijkheid, die in het Rijssen van
enige 10-tallen jaren geleden nog opgeld
deed.
Dat de reputatie van de bijzondere kwa
liteiten van het water van de Weijerd groot
was, kan worden bewezen, met de volgende
historische waarheid, die de bekende folk
lorist Van de Ven in een litteraire uitgave
heeft geschreven.
Uit een brief van Mevr. Immink dochter
van de bekende Rijssense arts dokter Im
mink, bleek, dat zij haar linnen servetten
altijd naar een oude dienstbode van haar
vader en moeder stuurde, omdat zij on
danks alle pogingen er niet in slagen kon
deze servetten zo prachtig wit te wassen,
als dat mogelijk was in het water van de
Weijerd.
En ondanks dat, is de Weijerd vergane
glorie geworden
Gelukkig zal, naar het schijnt, de oude
stadsbleek, in haar huidige toestand bewaard
blijven. Enkele jaren geleden, is men van
gemeentewege van plan geweest een school
te bouwen op het terrein van de bleek. Maar
de raad kon met een desbetreffend voorstel
geen genoegen nemen.
Wat of de bestemming van dit oude
stukje traditie van Rijssen zal worden is
nog niet te zeggen. In de raad zijn al eens
stemmen opgegaan, om de bleek te verhu
ren aan een schapenhouder, maar tot nu
toe heeft men nog geen liefhebbers kunnen
vinden.
Verder is er gepraat over een mogelijk
heid van de bleek een plantsoen te maken.
Dat zou zonder twijfel een oplossing zijn,
waarmee zich praktisch alle Rijssenaren zou
den kunnen verzoenen.
Want ergens heeft iedere Rijssenaar toch
een bepaalde liefde voor deze historische
stadsbleek,
