RAAD RIJSSEN
Koeien huilen
van heimwee
Rijssen buiten de wallen
Vogelteaioonsielling
KERKDIENSTEN
Subsidie Muziekschool klonk niet alle raadsleden
als muziek in de oren
Rekening-courant crediet voor voetbalclub
Ziej mós d'r umme krieten
RIJSSENS
OUDHEDEN
Er stonden op de agenda van de raads-
vergaaermg, aie vnjuagavond werd ge-
houuen, met mmaer aan 3 voorstellen,
cüe ai eeruer in behanueiing waren ge
weest. Dat was het gevai met het voor
stel tot suDsiaiënng van de muziekschool
Rijssen idat eeruer werd afgewezen),
verder met het voorstei van b. en w. tot
het verstreKKen van een reKemng-courant-
creaiet aan ae bportciub Rijssen en een
voorstei tot uitgifte van grond in erf
pacht ten behoeve van de douw van een
bibliotheek (leeszaal) aan de Stichting
PiacceianasbiDiiotneek Overijssel te Zwol
le, zij het dat al deze voorstellen in min
of meer gewijzigde vorm naar voren wer
den georacht.
Ten aanzien van de Muziekschool Rijs
sen werd door b. en w. voorgesteld, de
biokfiuitklassen van deze school te sub
sidiëren tot maximaai f 6.per leerling
en voor het dameskoor, aan deze schooi
verbonden, een nader subsidiebedrag te
verlenen, uit te keren als dit koor zal
voldoen aan de voor overige zangkoren
geldende subsidievoorwaarden, n.i. aat een
eventueel tekort zou zijn ontstaan in ver
band met uitgaven voor het instuderen
van bijzondere stukken voor een open
bare uitvoering.
Dit voorstel klonk kennelijk alle raads
leden niet „als muziek in de oren". Het
was de heer Jansen, die het debat inleid
de met de vraag hoe of het idee van sub
sidiëring van alleen maar de blokfluit
klassen en het dameskoor was ontstaan,
waarop door wethouder Scholman werd
geantwoord. Het voorstel tot het toeken
nen van een subsidie werd eerder door
de raad afgewezen op grond van de me
ning, dat het geen school, doch zuiver een
particuliere kwestie betrof. Intussen is
de muziekschool een stichting geworden
en zelfs is in de stichtingsacte, aldus wet
houder Scholman, een clausule opgeno
men, waardoor de gemeente de bevoegd
heid heeft een bestuurslid aan te wijzen.
De culturele commissie heeft het verzoek
om de muziekschool als zodanig te sub
sidiëren, afgewezen. De meerderheid van
deze commissie adviseerde alleen de blok
fluitklassen subsidie te verlenen en ook
het dameskoor op bepaalde, ook voor an
dere zangverenigingen geldende voor
waarden.
De heer Jansen was van mening, dat
deze school zeer nuttig werk kon doen
voor Rijssen, al zal dit, aldus spreker, niet
door iedereen in Rijssen gewaardeerd wor
den. Inrichtingen als muziekscholen kun
nen hier evenmin als elders bestaan en
floreren zonder steun van de overheid, al
dus spreker.
De manier, waarop dit voorstel naar vo
ren was gebracht, vond de heer Jansen
„benepen" en maakte op hem geenszins
een royale indruk.
De heer Hodes was ongeveer dezelfde
mening toegedaan. Als er nu werkelijk
sprake is van een school, dan moeten wij
deze instelling als zodanig subsidiëren.
De heer Smeijers zette zijn standpunt
als lid van de culturele commissie uit
een. Alleen bij de blokfluitklassen is er
sprake van klassikaal onderwijs. De les
sen voor andere instrumenten had vol
gens spreker meer het karakter van privé
onderwijs, tot het daarvoor subsidie ver
lenen was hij niet te bewegen.
De heer Scholman stelde dat de moge
lijkheid aanwezig was, dat de school zich
verder zou kunnen ontwikkelen en dat er
dus vroeg of laat aanleiding zou kunnen
zijn om de school als zodanig te steunen.
De heer Ter Avest kon zich met het
voorstel verenigen, hoewel spreker van
mening was, dat hier nog steeds geen
sprake was van een muziekschool in de
juiste betekenis van het woord.
De heer Pluimers zag het belang van
deze school duidelijk in, en stelde voor
de stichting een subsidie te verlenen van
f 2000.welk voorstel bij geen der raads
leden steun ondervond..
De heer Hodes kon zich met het voor
stel verenigen voor 1 jaar en vond het
van belang dat er van de zijde van het
gemeentebestuur een gedelegeerde zou
worden aangewezen, die zich op de hoog
te zou houden van de ontwikkeling van
de school.
Toen kwam de grote moeilijkheid: Wie
is de muzikale figuur uit de raad? Toen
wethouder Scholman daarop geen reactie
kreeg, ging deze op voorstel van burge
meester Landweer er mede accoord zelf
als zodanig op te treden. Overigens werd
het voorstel van b. en w. ongewijzigd
aangenomen.
Werd het voorstel tot het verlenen van
een rekening-courant crediet aan de Sport
club Rijssen (zaterdagmiddagvoetbalver
eniging) in een vorige vergadering aange
houden omdat men bepaalde garanties
wilde hebben, nu werd het voorstel aan
genomen met de stemmen van de heren
Voortman (SGP), Smeijers en Haase te
gen. Als onderpand heeft de vereniging
de beschikking over een grasmachine van
f 1350.en over het kleedlokaal, dat op
het terrein is aangebracht.
Tot onderwijzeres aan de o.l. school
werd benoemd (met algemene stemmen)
mej. J. Prijs te Deventer. Toen bleek dat
de stembriefjes allemaal de naam van
mej. Prijs vermeldden, klonk in de raad
zaal de opmerking: Altijd Prijs.
Het voorstel, het sluitingsuur voor
café's, hotels, enz. ook gedurende de win
termaanden te stellen op 24 uur, werd
aangenomen met de stem van de heer
Nijland tegen. De heer Nijland vroeg: Is
het wel noodzakelijk, het sluitingsuur zo
laat te stellen? 11 uur is al laat genoeg,
aldus spreker. Ook met bruiloften willen
de mensen graag om 11 uur naar huis.
Spreker kon zich met het voorstel niet
verenigen.
Overigens ging de raad met dit voorstel
accoord.
Het voorstel van b. en w. tot uitgifte
van grond in erfpacht ten behoeve van de
bouw van een bibliotheekgebouw op de
Bevervoorde werd aangenomen, hoewel
dat slechts „op het nippertje" het geval
was. Niet minder dan 6 raadsleden ver
klaarden zich hiertegen.
De heer Haase was niet tegen de bouw
van de bibliotheek, wel tegen de plaats
(Bevervoorde). De andere tegenstemmers
waren: de heren Sieger ink, Voortman
(SGP), Hodes, Nijland en Smeijers.
Besloten werd het pand Walstraat 18
onbewoonbaar te verklaren, de woning
van de heer F. W. Troost aan te kopen
en over te gaan tot ruiling van grond
met M. en E. J. Harbers en met H. ter
Harmsel.
Er kwam nog een opzienbarend feit
aan het licht.
Tot voor kort kon het gemeentebestuur
gegadigden voor een gedeelte van het
klein-industrieterrein in de Mors de beno
digde grond aanbieden voor een uiterst
lage prijs, welke omstandigheid voor de
bevordering van de industrie in Rijssen
van veel belang moest worden geacht.
De prijs, die de gemeente Rijssen voor het
industrieterrein bedong, bedroeg n.i.
f 1.621/2
Daarmede zijn Ged. Staten in Zwolle
niet accoord gegaan. Meerdere malen
heeft het college van b. en w. een wenk
gekregen, deze prijs drastisch te verho
gen, maar het dagelijks bestuur van de
gemeente heeft zich daar niet al te zeer
aan gestoord.
Tot het besluit van de gemeenteraad,
een gedeelte van het klein-industrieter
rein te verkopen aan de fa. E. J. San-
derman ter goedkeuring voorgelegd werd,
welk besluit door de Gedeputeerden niet
werd goedgekeurd.
Ondanks alle gedane pogingen zijn b.
en w. er ook voor dit geval niet in ge
slaagd, het fiat van Ged. Staten te be
werkstelligen. Ged. Staten achtten de
prijs te laag. (Over bevordering van in
dustrie gesproken.)
De nieuwe prijs voor het industrieter
rein is vastgesteld op f 3.per m2, terwijl
de nieuwe kostprijsopzet komt tot een be
drag van f 2.21.
Na een bespreking met de fa. Sander-
man is deze accoord gegaan met de nieu
we vraagprijs van de gemeente, die voor
dit geval f2.21 per m2 was.
De heer Voortman (SGP) informeerde
naar de mogelijkheid voor dit geval in
beroep te gaan, maar burgemeester Land
weer was van mening, dat dit beroep
kansloos zou zijn.
Ook de heer Hodes was voor een be
roep bij de Kroon geporteerd.
Wethouder Goossen zette uiteen, dat
van de zijde van Ged. Staten meerdere
malen was aangedrongen op verhoging
van de grondprijs. Als wij in beroep zou
den gaan, wordt het een kwestie, die min
stens een jaar slepende is, waarmede de
koper geenszins is gediend. Daarom heeft
de fa. Sanderman ook de practische zijde
gekozen en gaat accoord met een prijs
van f2.21. Wethouder Goossen vond het
wel jammer, dat de lage prijs is wegge
vallen, omdat dit natuurlijk negatief
werkt voor de aantrekking van nieuwe
industrieën.
De heer Ter Avest kon het standpunt
van Ged. Staten billijken. Zakelijk gezien.
Een Oostenrijkse dierenarts, prof. Krawarik, heeft ontdekt, dat een koe,
die heimwee heeft, huilt.
Krawarik staaft de theorie, dat een koe evenals een mens tranen kan storten,
met een aantal proeven, die hij onlangs heeft genomen.
In één geval bleek een elf jaar oude koe zo ontsteld over het feit, dat zij
haar gewone plaats in de stal aan een jongere zuster had moeten afstaan, dat zij
dagenlang niet at en de tranen haar over de wangen stroomden.
In een ander geval huilde een koe, toen haar kalf weggenomen werd door de
laatste tocht naar het abattoir.
Uit de proeven van prof. Krawarik is overigens niet gebleken, dat alle koeien
zo fijngevoelig zijn.
Koeien kennen ook rassenonderscheid, aldus prof. Krawarik, toen zes zwart
bonten een stal moesten delen met een rood-bonte, was de stemming al gauw zo
vijandig, dat de „binnendringer" gedeprimeerd raakte en urenlang huilde.
is het standpunt van Ged. Staten juist, al
dus spreker. De middenweg, die b. en w.
hebben gekozen, om de grond te verkopen
voor f 2.21 per m2, „ligt mij niet", aldus
de heer Ter Avest, die van mening was,
dat een prijs van f 3.per m2 niet te
hoog was. Daarom stemde de heer Ter
Avest (als enige) tegen het voorstel van
b. en w. om een deel van het klein-
industrieterrein te verkopen voor de prijs
van f 2.21 per m2 aan de fa. Sanderman.
De heer Hodes vestigde de aandacht op
het voornemen van de Provinciale Water
staat, binnenkort de provinciale weg Rijs
senEnter te moderniseren. Spr. meen
de te weten., dat langs de rijweg (8 meter
breed) slechts aan één zijde een rijwiel
pad zou worden aangelegd (aan de Zuid
zijde). Dat was naar de mening van de
heer Hodes „onjuist". Immers moet het
verkeer komende van Rijssen, dat ge
bruik maakt van het rijwielpad, 2 keer
de grote rijweg oversteken. Ook de be
woners van de Noordzijde van de Enter
straat moeten, gaande naar Rijssen, de
grote rijweg oversteken. Dat was naar
sprekers mening weinig bevorderend voor
het Veilig Verkeer. De heer Hodes vroeg
of alsnog kon worden bewerkstelligd, dat
Rijkswaterstaat het ontwerp zou wijzi
gen in het aanleggen van 2 rijwielpaden.
Burgemeester Landweer antwoordde dat
dit bij de betreffende instantie was be
pleit, echter zonder resultaat. Overigens
was de burgemeester het eens met de be
zwaren van de heer Hodes, die nog op
het standpunt stond, dat, waar de gemeen
te voor de verbetering van de weg toch
ook grote investeringen moet doen, men
toch zeker het recht heeft bij de voor
bereidingen in het „spel te worden betrok
ken.
Verder sprak de heer Hodes er zijn
ontevredenheid over uit, dat het verbete
ren van de rijkswegen RijssenWierden
en RijssenHolten, met name het ver
breden en verbeteren van de rijwielpa
den, zo ontzettend traag moet verlopen.
Dat er op de weg RijssenWierden niet
meer ongelukken gebeuren is gewoon
te danken aan het feit, dat de weggebrui
kers zich van de gevaren, die hier langs
de weg loeren, duidelijk bewust zijn. Er
moet op aangedrongen worden, dat hier
spoedig verbeteringen komen, aldus spr.
Ook met deze opmerkingen van de heer
Hodes was burgemeester Landweer het
eens. In zijn antwoord stelde spreker, dat
de aankoop van particuliere terreinen
langs de gehele route geen eenvoudige
zaak was
Of de noodzakelijke verbetering spoedig
tot stand kan komen hangt, aldus burge
meester Landweer, grotendeels af van de
bereidheid van de particulieren hun gron
den tegen normale prijzen te willen ver
kopen.
De Vogelhoudersvereniging „Zanglust"
te Rijssen houdt vrijdag en zaterdag in ca
fé de Bakker alhier haar jaarlijkse ten
toonstelling. In totaal waren 255 vogels in
gezonden, verdeeld over diverse soorten
kanaries, zangkanaries (Waterslagers),
tropische vogels (parkieten), tropische
bastaarden en bastaardkanaries.
Als keurmeesters fungeerden de heren
B. Smies te Deventer, H. Hiemstra te Rot
terdam, J. Boerdam te Zwolle, H. Krijgs
man te Katwijk aan Zee. Alle deskundi
gen waren van oordeel dat op deze ten
toonstelling goede kwaliteit-vogels aanwe
zig waren.
De mooiste vogel van de tentoonstelling
was van A. Borkent, de mooiste vogel
Eigen teelt was van A. Borkent en de
mooiste vogel Open klasse was van de
zelfde.
Het mooiste paar ET was van M. Me-
kenkamp en het mooiste paar OK was
van W. Gerritsen. De mooiste kanaries
ET van A. Borkent en de mooiste kanarie
OK van dezelfde. De mooiste bastaard ET
was van W. Gerritsen en de mooiste bas
taard OK van G. J. van Putten.
De mooiste parkiet ET was van A. van
de Maat en de mooiste parkiet OK van D.
J. Jansen.
De mooiste tropische vogel ET was
van D. J. Romijn te Holten, de mooiste
tropische vogel OK van M. Bakker.
De beste waterslager ET was van G.
ter Harmsel en de beste waterslager OK
van dezelfde. De beste tropische bastaard
was van H. H. ten Berge en de beste tro
pische bastaard OK van dezelfde.
De verdere uitslagen waren: Groep 1
wit: D. J. Jansen 2e pr. met 86 pt., Oranje
Isabel: G. H. van der Stouw le pr. met
88Oranje: le pr. H. D. Pijffers met
88 pt.
Groep 2: Oranje-rood: le D. J. Voort
man met 87+, Oranje-rood-agaat le A.
Borkent met 89 pt., H. G. J. Tijhaar 2e
pr. met 87+.
Groep 2a: Oranje-rood: le pr. W. Ger
ritsen met 88+, 2e J. A. van de Maat met
88 pt.
Groep 4: zalm of rood-schimmel: 2e A.
J. Kreijkes met 87
Groep 5: Oranje-rood-schimmel: lea G.
De heer Smeijers vestigde de aandacht
van het college van b. en w. op de hope
loze toestand van de afrastering rond
de stadsbleek De Weijerd. Of men dient
deze afrastering grondig te verbeteren
of men dient deze geheel te verwijderen,
zo was spreker van mening.
Burgemeester Landweer nam de op
merking van de heer Smeijers graag in
overweging.
H. van der Stouw met 87 pt. en lb H. Bor
kent met 87
Groep 5a: Oranje-rood-schimmel: le G.
J. Beunk 872e G. Grobben met 86
Groep 6: Oranje-rood-isabel-schimmel:
le A. Borkent 88+, 2e dezelfde met 88+.
Groep 6a: Oranje-rood-schimmel agaat:
le A. Borkent.
Groep 7: Mozaïk: le G. H. van der
Stouw met 86+.
Groep 7a: Mozaïk-isabel: le H. Borkent
met 88+.
Groep 8 bastaarden: kneu x kanarie:
2e J. Kippers 873e dezelfde 86
Groep 8a: Bastaarden: putter x kana
rie: le G. J. Van Putten 88
Groep 9: Tropische vogels: Zebra-vin-
ken-beige: le D. J. Romijn met 85 pt,
Zebra-vink-beige: le M. Bakker 88
Groep 10: Paren kwartels: le M. Me-
kenkamp 86+. Blauwfazantjes: le W.
Gerritsen met 87+.
Groep 11: Tropen-bastaarden: muskaat-
vink x Jap. meeuwtje le J. H. H. ten Ber
ge 84 pt.,
Groep 11a: Japans meeuwtje x Lood-
bekje: le J. H. H. ten Berge.
Groep 12: Parkieten: geelvleugel: 2e D.
J. Jansen 85 pt., Deens geel groen: le A.
van de Maat 85 pt.
Groep 12a blauw: 2e PI. van de Maat
86 pt., Fallow: le D. J. Jansen met 86 pt.
Groep 13a: Parkieten groen: le A. van
de Maat 83 pt.
Groep 14: waterslagers, stam 4 vogels:
le G. ter Harmsel met 424 pt.
Ned. Herv. Gemeente. Grote Kerk. 9.30
uur Ds. Vos en 3 uur Ds. Van Tuyl.
Westerkerk. 9 en 10.45 uur Ds. Kool; 7
uur Ds. Vos.
Elzen. 10 uur Ds. Van Tuyl.
Woensdag 21 december, Westerkerk,
7.30 uur n.m. Ds. Kool.
Geref. Kerk (Boomkamp). 9.30 en 3 uur
Leesdienst.
Geref. Gem. (Noorderkerk). 9.30 en 7
uur Ds. Blok; 3 uur Leesdienst.
Oud-Geref. Gem. (Bevervoorde). 9.30,
2.30 en 7 uur Leesdienst.
Woensdag 7.30 uur n.m. de heer Vos
man.
Oud-Geref. Gem. in Nederland (Oranje
straat). 9.30 en 3 uur Ds. Van Dijk.
Geref. Gem. in Nederland (Eskerk). 9.30
en 6 uur Ds. Aangeenbrug; 2.30 uur
Leesdienst.
Woensdag 7.30 uur n.m. Ds. Aangeen
brug.
Het belgeluid hield aan. De Vrouwe
van de Oosterhof gebood de meester -
huisknecht het rumoer aan de poort te
verjagen. De meesterhuisknecht gebood
drie bedienden om naar de poort te gaan.
Hij duwde ze alle drie een degen in de
hand. Hazen-Mannes had de buit al in
veiligheid en wachtte op de komende ge
beurtenissen. Wie is daar?, riep de oud
ste huisknecht, in de rechterhand het
zwaard en in de linker een hoornen lan
taarn. Wij komen de Witte Juffers ge
vangen nemen, hier de wacht van Rijs
sen!, zo schreeuwde de hoofdman van
de Rijssense wacht. Een ogenblikje!, riep
de huisknecht. Hij liep vlug naar binnen
en vroeg aan de Hoge Vrouwe of de
wacht van Rijssen binnen mocht. Maar
Mevrouw ging niet over één nacht ijs.
Eén man mocht voorlopig binden ko
men. En de waclht van Rij(ssen wees
Hazen-Mannes aan. Het was nu drie uur
in de nacht en zo donker als wat. Hij
moest een duidelijke verklaring geven, en
die werd opgetekend.
HAZEN-MANNES WERD NOG
VERDER UITGEHOORD.
En de stroper pakte los, vertelde, dat
de Witte Juffers zo nu en dan aan zijn
raam klopten en dan vertelden wat er
gaande was. Opeens vond de Vrouwe van
de Oosterhof Hazen-Mannes een griezel.
Hij moest de deur uit en drie leden van
de stadswacht moesten binnen komen.
Zij kregen Mannes niet te zien. Mannes
had op eigen verzoek gedaan gekregen
dat men hem aan de achterzijde uitliet.
De wacht kwam binnen en vroeg in welke
kamer zich de Witte Juffers bevonden.
Ze wilden ze gevangen nemen. Maar de
burchtvrouwe verklaarde dat zij door het
geopende raam weer waren verdwenen.
Dus Mannes had toch waarheid gespro
ken. Terwijl de drie wachtsmannen een
onderhoud hadden op het kasteel, deed
Mannes behendig en vakkundig de haas
uit de strik. Zo, Witte Juffer, fluisterde
de stroper, jij bent er bij, en meteen deed
hij de haas in de zak. Jonge, jonge, wat
een paradijs was het daar! Het wemelde
er van hazen. Maar de jagermeester van
de Oosterhof, bijgenaamd de Snoeverd,
zat Hazen-Mannes vaak lelijk dwars. Nu
zou hij spoedig de Snoeverd eens een
poets bakken, zo overlegde hij bij zich-
Jan Harm ervaren had, iedereen in Rijs
sen sidderen en beven. De oude Prak, een
diefachtig iemand, verklaarde ook de
twee Juffers gezien te hebben. Hij had
ze zien, zitten brood eten in het Hangel
rad. En dit bezorgde hem een dikke fooi
van de kastelein. Want iedereen wilde de
tafel zien waaraan de Juffers in het nach
telijk uur gezeten hadden. Maar de schout
liet de oude Prak halen en sloot hem
op. Het was verdacht, aldus de schout,
dat de Prak om drie uur in de nacht bij
het Hangelrad door de glazen keek, dus
werd hij in het hok gesmeten. En dat
hielp. Sinds nachten hoorde men van
de Witte Juffers niets meer. En daarbij
waren zij bepaald geen vriendinnen van
de oude Prak, immers het was voor hen
een klein kunstje geweest om de man
te bevrijden.
DRIE WEKEN LATER.
Nog steeds was de angst voor de geest
verschijningen niet geluwd. Zelfs de pas
toor had het er over onder de Mis. Rijs
sen werd geplaagd door boze geesten.
En onder het volk van Rijssen waren er
heel wat, die zondig waren, vandaar die
bezoeking. En de pastoor vermaande de
boosdoeners, dat zij zouden komen om
te biechten. Maar Hazen-Mannes vond dat
de Here God de hazen geschapen had
voor iedereen en niet voor de baronnen
alleen. Hij, Mannes, achtte het niet no
dig voor het verschalken van een haas
te biechten. En de Prak was ook niet be
rouwvol. Hij dacht tijdens zijn gevangen
schap van alles uit, om de schout een
loer te draaien. Maar de schout liet het
er niet bij zitten en maakte er werk van.
Er werd nu des nachts niets meer ver
mist en dat was raar. De Prak zwoer
echter onder dure eden, dat hij zo on
schuldig was als een, pasgeboren kind en
zo eerlijk als goud. Maar dat nam niet
weg dat hij op een dag voor de drost
zou moeten verschijnen, en dat nog wel
op kasteel Twickel te Delden. De Snoe
verd had zich te Rijssen laten ontvallen,
dat meer van dat Jan Hagel voor de
drost gesleept moest worden. Hij verdacht
er een zeker persoon van, een man, en
daarmee bedoelde hij Hazen-Mannes, die
des nachts met de Witte Juffers onder
een deken lag. De stroper hoorde het en
dacht bij zichzelf: wacht maar, Snoeverd,
je krijgt je vet nog wel.
Het was in de nacht, voordat de Prak
voor de drost moest verschijnen. Een
winderige donkeremaans februaridag.
Hoge straf stond er nu op het stropen,
want het was gesloten jachttijd. De Snoe
verd had in de vooravond alle maatrege
len genomen om in het nachtelijk uur de
stroper of de stropers te vangen. Koud,
verkleumd zat de Snoeverd in een flier-
bos. Dik aangekleed weliswaar, maar geen
warme dronk, geen vuur, geen pijp ta
bak, niets van dit alles. Maar Hazen-
Mannes had er op gerekend dat hij de
Snoevert een poets zou bakken. Zijn
vrouw had hem van een oud versleten
laken een rok moeten, maken. Man, je
bent gek!, had zijn vrouw geroepen. Dat
is erg genoeg!, was het antwoord van
Mannes, maar hij kreeg zijn zin. Een
schoon hemd moest hij ook hebben. Zijn
gelaat maakte hij wit. Achter de Ooster
hof stond in lang vervlogen tijden een
iemenschoer. En daar kon een behendig
stroper als Mannes al tijdig in de avond
vroeg insluipen. Mannes had goede oren
en goede kijkers en gaf beiden goed
de kost. Zo omtrent 10 uur hoorde hij
voetstappen. En hij wist zeker dat het
de Snoevert was, die daar in de flierbos
kroop. Ziezo, die zat, en kon nog best
even zitten. Tegen half twaalf hoorde hij
twee hazen worstelen in de strikken.
Maar Mannes at kalm met langzame
kauwbewegingen eerst vier sneden rog
gebrood met spek. Tegen half een in de
nacht achtte hij het rechte spookuur ge
komen en kleedde zich als Witte Juffer.
Statig en zonder vrees stapte hij op de
flierbos af. En de Snoevert stierf bijna
van angst. Mannes piepte van: Bartha,
woer blifste. En dit deed de deur dicht.
Met een gil en grote sprongen rende de
Snoevert het park door naar de achter
deur van het kasteel. Help!, schreeuwde
hij, de Witte Juffers. Zijn hulpkreten
werden binnen gehoord. Ook de Vrouwe
van de Ooisterhof hoorde zijn hulpge
roep. Zij sprong uit haar bed en riep tot
haar bedienden: deuren gesloten houden,
niks geen gewitte-Juffer. De knechten
voor het donkere raam hoorden de Snoe
vert lopen en hijgen en een witte flad
derende gedaante er achter aan, en deze
laatste riep in het holle van de nacht:
Iej zölt er an, donderskop! De Snoevert
kwam op de grote weg. Hij draafde Rijs
sen binnen.. Op het kasteel was het weer
rustig. De Hoge Vrouwe lag weer in
haar ledikant. Drie knechts zaten met
geladen geweren deuren en ramen te be
waken. En de Witte Juffer haalde drie
volle hazen uit de strikken, verwisselde
van schoenen, stopte hemd en rok bij de
hazen in de zak en stapte langs hem be
kende stroperspaden naar huis. De Snoe
vert kwam geheel overstuur bij de stads
wacht. Deze zetten hem bij het vuur en
gaven hem een, kop koffie. En toen ver
telde de Snoevert, dat één van de Witte
Juffers Barta of Bartha heette. De Snoe
vert had de naam horen noemen. De
schout werd gewekt en deze keek gapend
door de kier van de deur en vertelde aan
de wacht, dat dat morgen wel uitgezocht
zou worden. Die feeksen van wijven, zij
zijn toch lang weg. Zij woonden in de
Friezenberg, vertelde de schout. De vol
gende morgen werd de oude Prak op de
wagen geladen, die men altijd bezigde
voor het vervoeren van verdachte per
sonen. De stadsdienders namen plaats op
de wagen en de schout reed te paard mee
naar Twickel. Hier werd de Prak terdege
aan de tand gevoeld. Hem werd gevraagd
of hij ook in verbinding stond, of zo de
Witte Juffers ook familie van hem wa
ren. Nee, begon de Prak te vertellen.
Neen, familie waren geen van beiden van
hem. Maar lief waren ze wel, vooral Juf
fer Bartha, daar had hij vele nachten
mee liggen minnekozen. De drost keek
de schout van Rijssen aan. De drost liet
zijn dienaren komen en die zetten de Prak
voorlopig in de kast, maar vergaten de
deur te grendelen. Voor de Prak was dit
aanleiding om zonder moeite de gevange
nis te verlaten, in het benedenhuis van
Twickel het livrei van een der bedienden
te stelen, zich in het hok te verkleden en
daarna stapte hij gewoon door het be
nedenhuis naar buiten, riep de Rijssense
koetsier aan en vertelde deze dat er nog
meer spokenkijkers uit Rijssen gehaald
moesten worden, alsmede de Witte Juf
fers van de Friezenberg.
VAN COEVERDEN.
