Lijst deelnemers
Einde van strijd rond baatbelasting
nog niet in zicht
De Speelkamer bracht goed verzorgde
uitvoering van „Adèïe"
ömbineren
in dit blad
Filmmeuws
Drs. Zeven: Gemeente sneed zich wederom in de vingers en:
vele argumenten brengen verordening op de helling
FIFTY FIFTY AKTIE
Maya Bouma: voortreffelijk spel
iiiiiiiiiiiiinHiiiniiiiiiiniiiiniimuiiimiiiuuiiiiiHHiinnimuiiiiniiiiHimmiiniiuiriiniHi
26.
27.
28.
iHet einde van het drama rond de baat
belastingaffaire in Rijssen is in de verste
verte nog niet in zicht.
Dat is één van de conclusies, die wij na
afloop van de in hotel Rijsserberg ge
houden vergadering van „aangeslagenen"
in deze omstreden belasting konden ma
ken.
Evenals voor de eerste pratestvergade-
ring, die op 24 maart 1959 in het Parkge
bouw werd gehouden, bestond ook voor
deze protestbijeenkomst grote belangstel
ling, en met instemming namen de „ge
troffenen" kennis van het gevoerde be
leid van de zijde van het protestcomité,
alsmede van het beleid van de juridische
adviseur, Mr. Dr. H. A. Zeven uit Den
Haag, die wegens een opgelopen blessure
bij een auto-ongeval niet persoonlijk
aanwezig kon zijn, maar die in zijn zoon,
de jonge Drs. P. A. Zeven, een waardige
vertegenwoordiger naar Rijssen had ge
zonden. Het was deze energieke belas
tingadviseur, die de gang van zaken rond
de procedure uit de doeken deed en dat
op een wijze, die bewees, dat ook deze
jonge Drs. Zeven niet in zeven sloten te
gelijk loopt.
Drs. Zeven herinnerde op veelzeggende
wijze aan een uitspraak, die zijn vader
had gedaan op de eerste protestvergade
ring in 1959, die toen n.l. heeft gezegd,
dat de gemeente Rijssen zich met de baat
belastingverordening „lelijk in de vingers
had gesneden".
Dat is zonder enige restrictie met de ge
wijzigde verordening eveneens het ge
val, aldus Drs. Zeven, hoewel spr. uit de
wijziging op zich de conclusie trok, dat
de gemeente heeft bewezen, dat zijn va
der niets te veel had gezegd. Jammer, al
dus spreker, dat dit zo laat moet gebeu
ren.
In de vergadering van 25 maart 1959
(de dag na de eerste protestvergadering)
hield het gemeentebestuur er nog een
ander standpunt op na. In dit verband
herinnerde spreker aan een opmerking
van burgemeester Landweer, die (na een
vraag van de heer Ter Horst over de
baatbelasting) de opmerking lanceerde,
dat hij in het Dagblad van het Oosten
een verslag van de protestvergadering
had gelezen en toen, aldus Drs. Zeven,
bestraffend opmerkte, dat niet de krant,
noch de mensen, die op die vergadering
hadden gesproken, hadden uit te ma
ken, of de verordening verantwoord was
ja of nee. „Dat maakt de Kroon uit",
aldus de burgemeester toendertijd.
Op gevaar af, ook nu weer bestraffend
te worden toegesproken, aldus de jonge
doctorandus, stel ik nu (evenals mijn va
der toen) vast, dat de gemeente zich an
dermaal behoorlijk in de vingers heeft
gesneden. Dat is, voor degene, die de
nieuwe verordening nauwgezet bestu
deert, overduidelijk, aldus spreker.
Met de mening van burgemeester
Landweer, in dezelfde vergadering van
25 maart 1959, dat een protestvergade
ring vaak tendentieus is, omdat men in
proteststemming zijnde vaak de zake
lijke zijde op de achtergrond schuift, kon
Drs. Zeven, naar hij zei, zich in zijn al
gemeenheid gesteld, verenigen, maar
voor het zover was, heeft het comité
baatbelasting toch menigmaal voorge
steld of verzocht tot zakelijk overleg te
komen
De vraag moet toch worden gesteld, op
welke zakelijke gronden tot nu toe ieder
overleg, iedere uitleg, verklaring of ver
duidelijking, is geweigerd, of moeten wij
aannemen, aldus Drs. Zeven, dat het ge
meentebestuur, door niet-zakelijke ge
voelens geleid, dit overleg persé niet
heeft gewild?
Ten eerste betreurde spreker voorts,
dat er een duidelijke begripsverwarring
in het spel moet zijn geweest; in dit ver
band wees spr. op een opmerking, door
burgemeester Landweer in de raadsver
gadering van 21 september j.l. gedaan,
dat het beneden de waardigheid van het
gemeentebestuur werd geacht, met re
clamanten aan één tafel te gaan zitten.
Wij hebben niet gevraagd, stelde Drs.
Zeven vast, om gezamenlijk een nieuwe
verordening vast te stellen, maar wij
hebben alleen maar het doel gehad de
gehele baatbelastingkwestie in der minne
te regelen, omdat naar ons gevoel te veel
onbillijke elementen in de verordening
aanwezig zijn. Niet wij, maar eerder het
gemeentebestuur heeft tendentieus ge
handeld, zo riep spreker uit, die voorts
van mening was, dat hij het beneden
de waardigheid van het gemeentebestuur
achtte om telkenmale als het „zijn zin
niet kan krijgen", in een procedure een
nieuwe rechtsconstructie op te stellen,
teneinde coute que coute te trachten een
overwinning uit het vuur te slepen.
Hierna ontvouwde spreker een reeks
van argumenten, die naar zijn mening
duidelijk tot uiting brachten, dat ook de
gewijzigde verordening niet kan worden
geaccepteerd en volgde de totstandko
ming en de diverse phasen in de proce
dure voor het 'Gerechtshof te Arnhem,
voor de Hooge Raad der Nederlanden, de
terugverwijzing en de vernietiging, op de
voet.
Spreker deelde mee, dat zijnerzijds op
uitdrukkelijk verzoek van de President
van het Gerechtshof te Arnhem akkoord
was gegaan met het „uitstel", nadat hij
er op had gewezen, dat hij reeds direkt
na het opleggen van de aanslagen aan de
Chef van de afdeling Financiën van de
gemeente Rijssen het voorstel had ge
daan te trachten om de gerezen kwestie
in der minne te regelen en dat hij dit
voorstel diverse malen had 'herhaald,
teneinde te voorkomen, dat een jaren
lange strijd moest worden gevoerd tegen
de formele zijde van deze verordening.
Daarop hebben wij, aldus Drs. Zeven,
nooit geen reaktie ontvangen. Spreker
gaf toe, dat in de gewijzigde verorde
ning enkele gaten zijn gedicht, maar nu
vertoont zich het beeld, dat het totaal
aantal gaten niet is afgenomen, maar is
toegenomen.
Het was n.l. zo, stelde Drs. Zeven, dat
het gemeentebestuur aanvankelijk zon
der opgaaf van redenen ongeveer 20 pet.
van de per (buiten)weg gemaakte kos
ten wilde verhalen op eigenaren van
percelen, belendende aan deze weg en
op eigenaren, wonende in de omgeving
van zulk een buitenweg. Thans doet zich
het feit voor, dat (dank zij het indienen
van de protesten en van het voeren van
een rechtsprocedure) bewoners van met
name de Korteboslaan, de Witmoesdijk,
de Leijerweerdsdijk, die in de eerste ca
tegorie vielen van de belasting-„plicht
thans in het geheel niet meer worden
aangeslagen, terwijl eigenaren van per
celen aan deze wegen, die in de tweede
of derde categorie waren aangeslagen,
geen vermindering of ontheffing hebben
verkregen.
Nu is er een strijdige situatie ontstaan
ten aanzien van de gemeentelijke wetge
ver, meende Drs. Zeven, want van de
z.g. kosten, gemaakt ten behoeve van de
Korteboslaan, de Witmoesdijk en de Leij
erweerdsdijk kan in geen geval de oor
spronkelijke 20 pet. worden verhaald,
terwijl er geen sprake van is, dat uit
raadsstukken, dan wel uit de verordening
blijkt, dat dit de bedoeling is geweest.
Behalve de aanvankelijk aangeslage
nen, die nu geen belastingplicht meer
verschuldigd zijn, zijn er nog een 80-tal
percelen meer, die op de eerste veror
dening wel en op de gewijzigde veror
dening niet meer vermeld staan. (Het
comité heeft zich dus niet voor niets in
gespannen. Red.).
Ten sterkste trok Drs. Zeven voorts
de mogelijkheid in twijfel over een en
dezelfde baat van eigenaren van ver
schillende percelen aan één weg een bil
lijke bijdrage kan worden gevorderd op
grond van twee verschillende verordenin
gen. In strijd met de heersende rechtsop
vattingen in Nederland achtte spreker
voorts de mogelijkheid om zo vele ma
len als de gemeente Rijssen struikelt
over de formele zijde van een opgestelde
verordening, zij de verordening geheel of
ten dele kan wijzigen en zelfs aan deze
wijziging tot een bepaalde datum terug
werkende kracht zou worden gegeven,
welke datum uiteraard steeds verder in
het verleden komt te liggen. Dit zou n.l.
betekenen, aldus Drs. Zeven, dat rechts-
verweer tegen de formele zijde van door
een gemeentebestuur opgestelde veror
dening volkomen illusoir zou worden.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23
24.
25.
A. Baan, Bouwstraat 8, horlogerie
Radio Baan, Haarstraat 11-13, radio, televisie etc.
J. van den Berg, Haarstraat 6a, bloemenmagazijn
B. ten Berge, Weijerdsteeg, brood en banket
Fa. Gebrs. Bloemendaal, Wierdensestraat 106, rijwielhandel
G. A. J. Bökkerink, Wierdensestraat 39, manufacturen
E. J. Bouwmeester, Kerkstraat 2, huish. art.
Fa. Brinks Zn., Haarstraat 85, rijwiel- en bromfietshandel
Magazijn 't Centrum, Wierdensestraat 1, rijwielhandel^
G. van Dam, Elsenerstraat 47, loodgieters-elektra bedrijf
Fa. W. Dollekamp, Wierdensestraat 36,
horlogerie, goud, zilver en optiek
Frans van Garrat, Wierdensestraat 47, drogisterij
Fa. Dijkink, Wierdensestraat 9a/Haarstraat 101,
elektr. techn. bureau, radio en tv
Fa. B. Eshuis, Wierdensestraat 6, textiel, kruid.waren
F. W. H. Griepink, Julianastraat 9, sanitair
J. Th. Gijs'bers, Enterstraat 10, tabaksartikelen
G. A. Haarman Zn., Wierdensestraat 44, schoenhandel
Ter Harmsel, Wierdensestraat 40 en Haarstraat 2,
textiel, kruidenierswaren etc.
Ter Harmsel, Julianastraat 22, naaimachinehandel
J. Ter Harmsel, Wierdensestraat 4, boekhandel
Fa. J. F. Hodes Zn., Julianastraat 28, galanterieën, speelgoed etc.
't Hoedenhuis, Grotestraat 7a, hoeden etc.
A. v. d. Houten, Haarstraat 19, naaimachinehandel
Ten Hove-Smit, Wierdensestraat 9, stoffenhuis
J. H. Jansen, Wierdensestraat 56, schoenhandel
Fa.
G. J.
Drs. Zeven zei voorts van mening te
zijn, dat ook diegenen, die de hen opge
legde aanslagen niet hebben betwist, de
door hen betaalde belasting kunnen te
rugvorderen, omdat zijns inziens pas ver
schuldigdheid ontstaat op het moment,
dat de schuldenaar weet, door welke
prestatie van het gemeentebestuur de be
lasting verschuldigd zou zijn geworden.
Groot bezwaar had spreker ook tegen de
veel te late indiening van de verordening,
omdat er reeds in 1936 een baatbelastings
verordening van kracht is geworden (die
vaak verward is met aanlegbelasting).
Het aangeven van de reden waarom de
baatbelasting door Rijssen wordt gehe
ven, werd door Drs. Zeven een volkomen
kwestie van willekeur genoemd, omdat
daar waar de gemeente spreekt over een
(nieuwe) verharding er uitsluitend spra
ke is van uitgesteld onderhoud of nog
beter van achterstallig onderhoud, aldus
Drs. Zeven.
Deze en nog veel meer argumenten, die
ook de nieuwe verordening naar de me
ning van Drs. Zeven op de helling bren
gen, werden aan een nauwkeurige ont
leding onderworpen, waardoor sterk de
indruk werd gevestigd, dat de reclaman
ten ook in een eventuele verdere rechts
procedure sterk zouden komen te staan.
Drs. Zeven stelde in eerste instantie
voor een request te richten aan het Mi
nisterie van Binnenlandse Zaken, teneinde
te trachten te bereiken, dat de goedkeu
ring van de Kroon aan de nieuwe verorde
ning zou worden onthouden.
Spreker had het request in ontwerp ge
reed en las het in extenso de aandachtige
luisteraars voor, waarna hij de vraag
stelde, of de aanwezigen met dit ontwerp-
request accoord konden gaan, welke vraag
bevestigend werd beantwoord.
Hierna werden er nog een aantal vra
gen gesteld, die hetzij door Drs. Zeven,
hetzij door leden van het protestcomité
werden beantwoord.
Eén van de vragen was waarom geen
gemeenteraadsleden voor de uiteenzetting
van Drs. Zeven waren uitgenodigd, waar
op geantwoord werd, dat voor de eerste
protestvergadering een uitnodiging aan
het gemeentebestuur is gericht en waarop
het antwoord werd ontvangen, dat aan
wezigheid van één of meer leden van het
gemeentebestuur nutteloos werd geacht.
Daarop werd gereageerd met de opmer
king, dat men dit onbegrijpelijk vond, aan
gezien leden van het college van b. en w.,
dan wel van de raad door hun aanwezig
heid op deze protestvergadering wellicht
tot een andere zienswijze waren gekomen.
Het behoort toch, aldus een der aan
wezigen tot de competentie van de ge
meenteraadsleden de nodige nauwgezet
heid op te brengen in een kwestie als
deze, en niet alleen af te gaan op dat
gene wat door de juridische adviseur van
de gemeente Mr. Toebes wordt gesteld.
Algemeen ging men accoord met de
gedachte om als men daartoe zou worden
genoopt, de stijd voort te zetten.
PARKGEBOUW RIJSSEN
Vrijdag en zaterdag de film:
„La Paloma".
Eén van de poulairste melodieën ter
wereld: ,,La Paloma", het onsterfelijke
lied van de witte duif, staat opnieuw in
het middelpunt der belangstelling en wel
in een moderne jazzbewerking. Als titel-
lied is het thans gebruikt in een muzi
kale komedie.
Er zijn drie theaters in een stad, die
alle drie een revue „La Paloma" willen
opvoeren: „Metropole" en „Plaza" zijn
wezenlijke concurrenten op het gebied
van de grote revue's en daarbij voegt zich
als „Dritte im Bunde" nog een klein,
maar druk bezocht café-cabaret, dat in
bescheidener formaat ook al „La Palo
ma" op het programma zet.
De onderlinge concurrentie zou op
zichzelf al voldoende stof voor een vro
lijke film-komedie opleveren, maar om
de zaak nog wat ingewikkelder te maken,
wordt de vrouwelijke hoofdrol van de
éne revue de dartele Bibi Johns
verliefd op de mannelijke ster van de an
dere Karlheinz Böhm. Die liefde dreigt
finaal te derailleren, wanneer de manne
lijke ster in opdracht van zijn directeur
zijn flirtation gebruikt om zijn charman
te collega voor zijn revue te winnen, die
als ze daar achter komt de pre
mière wil torpederen door daar weige
ring om op te treden.
Natuurlijk volgt er een blij slot: Onder
het devies: „Eendracht maakt macht"
besluiten de drie theaterdirecties samen
te werken, met als gevolg, dat er één gro
te „La Paloma" uit de bifs komt, die er
zijn mag. Niet minder dan 6 tophits vol
gen elkaar in razend tempo op.
Rijssen Drie toneelvoorstellingen in
een week is te veel. Dit bleek maandag
avond duidelijk, toen het beroepsgezel
schap „De Speelkamer" uit Amsterdam
een voorstelling gaf in het Parkgebouw.
De voorstellingen, die de Rijssense ama
teurgezelschappen „De Gong" en „Kunst
naar Kracht" respektievelijk dinsdag en
zondagavond gaven trokken daarentegen
veel belangstelling. Maandagavond was
er slechts een handjevol publiek.
Men kreeg echter wel waar voor zijn
geld. Het stuk „Adèle" van Pierre Ba-
rilet en Jean Pierre Grédy is een aller
leukst blijspel met geen schokkende in
houd.
Het dienstmeisje Adèle (wat een fan
tastische vertolking door de bekende ac
trice Maya Bouma) is de figuur, waar
door in 't gezin Veyron allerlei vreemde
en daarnaast ook vrolijke dingen gebeur
den. Zij bleek aanvankelijk enigszins
helderziende te zijn. Vooral de vrouw
des huizes maakte van haar gaven meer-
deremalen gebruik om op de hoogte te
komen van het doen en laten van haar
omgeving. Wanneer dit bijna leidt tot
een scheve verhouding met haar echt
genoot, begint haar enthousiasme wel
enigszins te tanen, maar haar aangebo
ren nieuwsgierigheid laat haar echter
niet los haar spelletje door te spelen, tot
Adèle haar gave van helderziendheid
verliest. Dan spreekt zij echter onder
grote hilariteit de waarheid en neemt
afscheid van het gezin.
Maya Bouma gaf door haar vlotte, on
gedwongen charmante wijze van acteren
aan de rol van Adèle een vorm, waar
door haar spel tot grote hoogte steeg.
Vooral door haar manier van spelen,
haar smeuig dialekt en opgeruimdheid
gaf zij dit stuk het nodige cachet. Een
actrice van groot formaat bleek ook Dini
de Neef in de rol van vrouw des huizes.
Haar echt vrouwelijke, ook vooral vlotte
en ongedwongen spel viel bijzonder op.
Ook kostelijk spel leverde Betsy Smeets,
als de jonge teenager, die zich uitermate
vlot over het toneel bewoog. Vooral haar
telefoon- en huil-scènes waren kostelijk.
Robert Sobels, vooral bekend van de Te
levisie, had een minder opvallende rol
als vader van het gezin. Hij liet zijn
vrouw maar praten en ging zijn eigen
weg. Zijn spel was uitermate gedegen en
zelfverzekerd. Frans Vasen, ook al be
kend van de T.V. kwam tot een opval
lende prestatie 'in de rol van Antoine, de
jeugdige muziekliefhebber, die een oogje
op Adèle had. Vooral de scènes met haar
zusje waren hoogtepunten in deze ge
slaagde opvoering.
29.
30.
31.
32.
33.
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
50.
51.
52.
53.
54.
55.
56.
57.
58.
59.
60.
61.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
Fa. A. Jansen, Enterstraat 31, luxe lederwaren
Kappert's Meubel- en geschenkenhuis, Enterstraat 1,
meubelen, glas, porselein
G. J. Kastenberg, Haarstraat 40a, rijwielhandel
W. H. Kienhuis, Enterstraat 32, speelgoed, huish. art.
J. Kieven, Haarstraat 8, kapper
G. Klein Rouweler, Oosterhofweg 1, huish. art.
Fa. B. J. F. Klein Rouweler, Oosterhofweg 21, textiel
Gez. Klensman, Grotestraat 20, Galanterieën, speelgoed
J. W. Koedijk, Wierdensestraat 25, confectie
Th. Koedijk, Rozengaarde/Oranjestraat 59, confectie, kruiden.waren
I. de Lange, Elsenerstraat 72, manufacturen
D. Leijendekker, Haarstraat 40, schoenhandel
J. Lichtenberg, Schild 2, textiel
't Linnenhuis, Enterstraat 44, manufacturen
Fa. Lohuis, Walstraat 38, textiel
Fa. Meulenbelt, Wierdensestraat 34, herenmode, confectie
Paauwe, Wierdensestraat 59, dameskapsalon, parf.
D. Pas, Haarstraat 99, ijzerwaren, huish. art.
Fa. L. K. Pennings, Wierdensestraat 15, textiel, woninginr.
Gebrs. Pluimers, Enterstraat 25-27, rijwielh., elektro techn. bureau
H. Roosink, Haarstraat 39, dameskapper, parf.
H. B. Roosink, „BICO", Wierdensestraat 28, speelg., galanterieën.
W. Rozendom, Elsenerstraat 32, schoenhandel.
Fa. E. J. Schooten, Walstraat 3, huish. art., kachels, etc.
M. Smit Zn., Walstraat 85, huish. art., kachels, etc.
„Otje van Potje", Haarstraat 156, speelg., huish. art.
J. Steenbergen, Haarstraat 54, schoenhandel.
Fa. Van der Stouw, Haarstraat 28, kantoorboekhandel.
A. H. Struik, Enterstraat 8, goud, zilver, optiek.
G. J. A. Tijhuis, Grotestraat 35, gereedschappen, speelg.
G. Veen, Haarstraat 38, horlogerie, etc.
A. A. Velner, Rozengaarde 8, boekhandel, kruidenierswaren.
F. Verhaag, Wierdensestraat 61, kantoorboekhandel.
G. J. Vos, Elsenerstraat 14, ijzerhandel, huishoudelijke artikelen
'Wessels Stoffenhuis, Eschstraat 36, stoffenhuis
H. Wieringa, Wierdensestraat 23, schoenhandel
Fa. G. Wolters, Haarstraat 52/Huttenwal, meubelhandel
Fa. Wolters-Jalink, Haarstraat en Walstraat, huishoudelijke art.
Ijzerhandel „De Beek", Wierdensestraat 58, ijzerhandel
Foto Zandvoort, Schild 9a, fotohandel
Zelfbediening H. ter Horst, Grotestraat 14.
O. Voortman, Enterstraat 34, melkhandel
G. Leyendekker, Haarstraat 15, schoenenmagazijn
Woensdag 30 november de prachtige
film:
„En eeuwig zingen de bossen".
(Het geslacht Björndal, naar de
trilogie van Gulbrandsen).
Eeuwenoude bossen omzomen op steile
hellingen de donkere fjorden en meren
van het Noorse landschap en zien neer
op het lot van de mensen aan hun voe
ten, die met elkaar niet in vrede kunnen
leven.
Er zijn de Björndalers: de oude boer
Dag, die zijn leven lang hard heeft ge
werkt om meer land te verkrijgen, die
geen middel schuwt zijn macht te ver
groten met zijn beide zoons, de drieste
duivel Tore, voor wie geen meisje veilig
is en de jonge Dag, een stille bezonnen
jongeman, die in de schaduw van zijn le
venslustige broer staat. Al sedert lang
leven de Björndalers op gespannen voet
met hun buren, de oude adellijke familie
Von Gall op Borgland. Het leven van de
heer Von Gall, die vaak boven zijn stand
leeft, maar ook de trots en het standop-
houden van zijn mooie dochter Elisabeth,
zijn een doorn in het oog van de oude
Dag.
De spanning tussen de twee families
stijgt, als op een dag de wagen van de
Björndalers, gemend door Tore en als in
zittenden zijn vader en zijn broer, door
Tore's doldrieste overmoed de éénspanner
met Elisabeth en haar verloofde Margas,
op het smalle bergpad inhaalt. Het scheelt
maar een haar of de beide wagens zul
len in de afgrond storten.
Trillend van woede vertelt Elisabeth
dit voorval aan haar vader en hun gas
ten: de Majoor Barre en zijn dochter
Adelheid.
Om op andere gedachten te komen, be
sluiten de Von Galis hun 'gasten mee te
nemen naar het zonnewendefeest op de
Hoveland-boerderij. Van de Björndalers
verschijnt alleen Tore op het feest, ter
wijl zijn broer Dag, die de roep heeft van
de meest voortreffelijke jager in 't dorp,
nog niet van de jacht is teruggekeerd. Hij
wil een oude beer, die het de schapen in
het dal steeds weer lastig maakt, vellen.
Tore, de vlotte danseur, wordt door alle
meisjes begeerd. Nog voordat Elisabeth,
Tore over zijn onverantwoordelijk op
treden eens goed de les kan lezen, heeft
hij haar ondanks haar verweer, al vast
gepakt en danst met haar in het rond.
Een paar, ondanks de tegenstelling, als
voor elkaar geschapen. Tegen haar wil
laat Elisabeth zich meeslepen door het
vurige temperament van deze de daad bij
het woord voegende boerenzoon.
Als zij echter na deze passionele dans
tot bezinning komt, wil zij, uit kwaad
heid tegenover haar eigen zwakte, het
feest direkt verlaten en vraagt haar ver
loofde haar naar huis te brengen. Bij
het vertrek komt het tot woorden tus
sen Margas en Tore. Met één vuistslag
slaat Tore de luitenant tegen de grond,
neemt Elisabeth in zijn armen en kust
haar hartstochtelijk en gaat er dan met
zijn wagen vandoor. Elisabeth is hierover
zó woedend, dat zij Margas uitdaagt
Tore te volgen en met hem af te rekenen.
Bijna op dezelfde plaats als 's morgens
kan Margas de wagen van Tore tegen
houden. Blind van jaloezie dringt hij, met
getrokken sabel, op naar zijn doodsvij
and, die alleen met de zweep is gewa
pend. In het verloop van deze ongelijke
strijd stort Tore, doorboord door de sa
bel van zijn tegenstander, in de gapen
de afgrond. Zijn lichaam, weggespoeld
door de wilde bergbeek, wordt nooit
meer gevonden.
De oude Dag kan het niet begrijpen en
wil ook de waarheid niet onder ogen
zien, dat zijn lievelingszoon en erfge
naam van Björndal niet meer leeft.
