Gemarkt
Rijssen buiten de wallen
Kinderkleren in een wip gewassen
en gedreigd
Burgerlijke Stand
Excelsior '31
^★BABYDERH ^edeS
Aanbesteding
Groene Kruisgehouw
FILM NI
Sܻi
RIJSSEN
Voor-hesere
pfC|@tI?5L Baby-huidje
RIJSSENS
OUDHEDEN
Jaargang 38. No. 85 (Tweede Blad)
VRIJDAG 9 SEPTEMBER 1960.
Weekblad voor Rijssen
Kinderen ach, neem het ze eenjs kwa
lijk! ravotten en stoeien zo graag. En
al zegt mama honderd keer per dag: „Pas
op je vestje en denk er om als je je trui
tje weer vies maakt; mama kan wel aan
het wassen blijven!", toch komen ze na
schooltijd weer terug met vuile vegen en
modderspetters op hun 's ochtends zo
schone goed. Je kunt nu eenmaal als je
nog zo jong kbent, geen plas voorbij of
je moet er even in gaan dansen. Iedere
bouwsteiger moet je beklimmen en op
iedere hoek van de straat moet je vechten
en voetballen.
Trouwens, al ben je nog niet zo oud dat
je al op de grote school gaat, dan heb je
nóg een, druk leven: eten geven aan de
pop, die dan per ongeluk op je rokje
plast, zandtaartjes bakken, theevisite ont
vangen en wat al niet meer! Dat je kle
ren dan een beetje vies worden tja,
daar let je eigenlijk niet op; iedere mor
gen trek je toch weer iets schoons aan
en mama zal wel wassen.
Arme mamaNee, eigenlijk niet.
Want mama leeft in een, tijd dat de fa
brikanten het haar zo gemakkelijk mo
gelijk willen maken.
Wanneer U Uw kinderen bijvoorbeeld
kleedt in Draion, dan kunt U er niet al
leen van verzekerd zijn dat wasproble-
men niet meer bestaan, maar dan weet
U ook dat plotselinge weersveranderin
gen ze niet kunnen deren. Draion be
schermt Uw kinderen tegen kou en regen.
Uw peuters (kunnen er allergezelligst
uitzien in Dralon. Voor de kleinsten zijn
ercapes en kruippakjes, uit Dralon
gebreid.
Ze zijn licht, warm en in een wip ge
wassen en gedroogd. Voor de kleuters zijn
er kleurige truitjes met Noorse motieven,
plooirokjes, ruiten jurkjes, manteltjes en
pofbroeken. En gaan Uw kinderen al
naar de lagere school, dan zijn er voor
hen schattige lange broeken in vrolijke
pepita-ruitjes met een onverwoestbare
scherpe vouw in de broek en enige trui-
Geboren: Dinant Hendrik, zv G. J.
Oostervelf en G. E. van der Burg, Bor-
keld 3; Bartus, zv J. Mekenkamp en
W. J. Averesch, Blinde Banisweg 31;
Berend Jan Albert, zv G. Notteberg en
B. A. ter Weele, Dannenberg 93; Jo
hannes, zv E. J. van den Belt en C. Pas,
Graaf Adolfstraat 6; Henricus Johannes
Gerhardus, zv A. J. H. Tijhuis en B. M.
ten Berge, Enterstraat 19, geb. te Alme
lo; Hendrik Jan, zv G. J. Jansen en B.
Nijzink, Van Wijngaardenstraat 4, geb, te
Almelo; Johannes Gerardus Maria, zv
G. A. Snijders en H. G. J. Freriksen, El-
senerstraat 39, geb. te Almelo.
Ondertrouwd: Gerrit Jan Rohaan, 26 jr.
Enter, Rijssengeweg 40 en Aaltje Breu-
kink, 24 jr., Rijssen, Holterstraatweg 176;
Willem ter Harmsel, 25 jr., Rijssen,
Blinde Banisweg 38 en Gerritdina Tim
pers, 24 jr., Rijssen, Esstraat 41; Jo
hannes Nijkamp, 29 jr., VriezenVeen, Ham-
merweg 46 en Johanna Dommerholt, 30
jr., Rijssen, Nijverdalseweg 73; Hen
drik Blankvoort, 25 jr., Rijssen, Enter
straat 130 eni Leida Berendina Schuitema
ker, 32 jr., Rijssen, J. ter Horst JHzn.
straat 2.
Getrouwd: Wijlem Pijffers, 28 jr. en
Manna Rutterkamp, 23 jaar, Rijssen,
Bloemstraat 29; Jan Hendrik Wegereef,
24 jr. en Cornelia Hendrika Landeweerd,
21 jr., Rijssen, Enterstraat 202 a; An-
tonius Johannes Schimmelpennink, 35 jr.
en Elisabeth Zandink, 29 jr., Heeten, Jo-
hannalaan 31; Hendrik Kreijkes, 29
jr. erq Gerritdina Nijland, 26 jr., Rijssen,
Bouwstraat 52; Gerrit Protzman, 23 jr.
en Susanna Janssen, 25 jr., Rijssen, Nij
verdalseweg 66; Jan Hoekstra, 25 jr.
en Jenneken Vossebelt, 21 jr., Rijssen,
Keizersdijk 13.
Overleden: Jacobus de Jong, 71 jaar,
echtgenoot van M. de Munnik, Enterstr.
128; Aaltje ter Keurst, 27 jaar, dv E. J.
ter Keurst en A. H. van den Noort, Tuin
straat 6, overleden te Deventer.
Op de maandag j.l. te Rijssen gehou
den veemarkt werden aangevoerd: 1248
stuks rundvee, runderen 84, varkens
1164. De prijzen waren als volgt: 12
vette koeien, eerste kwaliteit van f 3,-
tot f 3,20 per kg siachtgewicht; 43 melk
en kalfkoeien van f900,- tot f 1100,- per
stuk; 8 pinken van f 600,- tot f 700,- per
stuk; 21 graskalveren van f 300,- tot
f 450,- per stuk; 24 drachtige zeugen van
f 225,- tot f 300,- per stuk; 27 loopvar
kens van f65,- tot f80,- per stuk; 1113
biggen van f 44,- tot f 55,- per stuk.
Overzicht handel:
Rundvee: Handel kalm, prijzen gelijk.
Biggen: Handel matig, prijzen gelijk.
Zeugen: Handel vlug, prijzen gelijk.
tjes, vestjes en jurkjes met blijvend plooi-
echte rokken.
Overal zijn Dralon kinderkleren te koop;
maar wat U ook koopt, bij U kind zult U
er steeds succes mee hebben1. Voor de
jongens is Dralon stoer, voor meisjes
dametjes-achtig. Ze hebben niets liever
dan dat
In Hotel Wfeitering vond woensdagmid
dag de aanbesteding plaats van een nieuw
te bouwen Groene Kruis-gebouw.
Er werd ingeschreven als volgt:
G. Wevers (laagste) f 54.993; Stam en
Smeyers f 55.438; Gebr. Pas f 58.939;
Gebrfl ter Harmsel f. 59.617; Gebr. ter
Steege f 60.150; J. Bakker en Zn. f 61.365.
Schilderwerk: van Putten f 5538; J. ter
Harmsel f 5898; J. H. van den Noort f 5974;
J. Lichtenberg f 6415; F. Wolters f 6523;
J. Brinks f 6600; A. ter Harmsel f 6900.
Een zeer groot aantal toeschouwers zag
zaterdag j.l. Excelsior in een spannende
en faire wedstrijd verliezen van de Zwa
luwen uit Wierden. In het veld waren
de rood-witten zeker niet de minderen
van SVZW, maar de kunst om een fout
in de verdediging af te straffen bleken
de Wierdenaren beter te beheersen. De
strijd ging in beide speelhelften vrijwel
gelijk op, met Excelsior iets meer in de
aanval De voorhoede speelde echter te
kort om direkte resultaten te boeken.
Voor de rust had Excelsior de wind in
de rug. Na een wederzijds terreinver-
kennen ontstonden er voor beide doelen
gevaarlijke momenten. De Wierdense
achterhoede kreeg het wat moeilijker dan
de Excelsior-defensie, die door wat
show-voetbal van Nijland ook enkele
keren door het oog van de naald kroop.
Bij een goede aanval 2over links gaf
Smalbrugge op het juiste moment door
aan midvoor Schuiterd, die doelman
Hammers kansloos passeerde, 10. Door
het slordige spel der beide aanvalslinies
gingen verschillende kansen verloren.
De gevaarlijkste situatie ontstond voor
SVZW, toen rechtsback Harbers diep in
de Wierdense defensie doordrong en kei
hard rakelings over de kruising van paal
en lat schoot. In de eerste helft kwamen
er geen doelpunten meer.
Na de thee begonnen de Zwaluwen
met een hevig offensief, dat na tien mi
nuten resulteerde in een overigens ge
lukkige gelijkmaker van rechtsbinnen
Hammers, 11. Excelsior zag het gevaar
en verhoogde het tempo zodanig dat de
gasten dit nauwelijks konden bijbenen.
Iedereen verwachtte opnieuw een voor
sprong van de rood-witten. Schoten van
Schuiterd en Nieuwenhuis waren steeds
aan de verkeerde kant van de paal.
Linksbinnen Kappert wist met schoten,
die buiten bereik van de Wierdense goa
lie tegen de lat kwamen, ook al geen ver
betering in de toestand te brengen. Bij
een vrij ongevaarlijke tegenaanval van
SVZW kopte stopper Nijland de bal
niet goed, waardoor midvoor B. Bruns-
man met een laag schot zijn ploeg de
leiding kon geven.
Excelsior zette zijn aanvallen in volle
hevigheid door, doch door goed verde
digen der gasten en de geringe schot-
vaardigheid der voorwaartsen wisten de
rood-witten de verhiende gelijkmaker
niet te produceren, zodat SVZW met een
gelukkige 12 zege naar huis kon terug
keren.
O mm m.üe
Morgen gaat Excelsior op bezoek bij
DOSK te Kampen. Vorige week verloren
de Kampenaren op verrassende wijze
van Enter Vooruit en zullen zich nu voor
eigen publiek trachten te rehabiliteren.
Of de rood-witten het zover zullen la
ten komen, menen wij te moeten betwij
felen. Wel zal Excelsior er voor moeten
zorgen deze hard werkende tegenstan
der niet te onderschatten, want in de vo
rige competitie en in de bekerwedstrij-
PARKGEBOUW RIJSSEN
Woensdag de film:
„Voor Zonsondergang"
Het levenswerk van de groot-industri
eel Mathias Clausen lijkt voltooid. Zijn
bedrijven bloeien, zijn kinderen zijn vol
wassen, zijn schoonzoon Erich Klamroth
voert de dagelijkse leiding over zijn za
ken,, de weduwnaar Clausen begint zich
overbodig te voelen
Hij besluit die dingen te regelen, die een
man op leeftijd regelt, wanneer hij voelt,
dat nog maar weinig tijd hem beschoren
zal zijn.
En zo dicteert hij laatste beschikkingen
en afscheidsbrieven aan enkele goede
vrienden, aan een jonge steno-typiste van
een hotel, waar hij in zijn grote een
zaamheid naar toe is gevlucht.
Als hij enkele uren gedicteerd heeft, is
er iets in het meisje, dat tégen de grote
levenssomberheid van Clausen; in opstand
komt. Zó oud is deze man niet; hij heeft
gepresteerd, wat weinig anderen gepres
teerd zouden hebben - hij bezit een fas
cinerende geest. Voor deze man is het
einde beslist nog niet gekomen!
Inken Peters, zo heet dit meisje, gooit op
een gegeven moment het dictaait op ta
fel! Zij weigert verder te werken aan
stukken, die haar voor deze man voor
hands zinloos lijken. En zij weet Mathias
Clausen van haar gelijk te overtuigen
En zo wordt Inken de secretaresse van
Clausen. Tégen de zin overigens van zijn
familie, tégen de zin vooral van zijn doch
ter Bepita, die de herinnering aan haar
overleden moeder, Clausen's vrouw, le
vendig houdt op een wijze, die eigenlijk
overdreven moet worden genoemd. Maar
kan men anders verwachten; van een
een vrouw, die het leven, anders slechts
weinig heeft te bieden?
Als er langzamerhand een tedere ver
houding begint te ontstaan tussen Clausen
en de begripvolle Inken, zijn het vooral
Bettina en de schoonzoon Klamroth, die
zich het ergste tégen de oudere man ke
ren.
Alleen zijn zoon Egert toont begrip
voor het gevoelsleven van zijn vader. Hij
heeft een oprechte eerbied voor de zui
verheid van Inken.
Inken besluit de intrigues te ontvluchten
en wil Clausen verlaten. Maar juist door
deze daad vinden Mathias eni zij el kaar en
Clausen besluit, dat niets hem ervan zal
kunnen weerhouden haar tot zijn tweede
vrouw te maken!
den hebben de Kampenaren hun capaci
teiten ten volle bewezen.
De opstelling van het Excelsior-team
luidt:
Ten Hove
Harbers Poortman
G. D. Baan Nijland H. J. Baan
Schuiterd Smalbrugge Nieuwenhuis
Kappert Rozemuller
HUIWIfflffii
ER WOEI TE RIJSSEN
EEN FRISSE WIND!
Vleertig jaren waren verlopen sinds
het laatst door ons beschrevene was
voorgevallen. De oude en de jonge heks
waren indertijd met veel vertoon ver
brand op de brink te Eisen. Heel Rijssen
was uitgelopen om de terechtstelling te
zien. Men was er kapot van geweest, want
zowel de oude als de jonge heks waren
van de brandstapel de lucht in geflad
derd en hadden de brandstapel maar stil
laten branden. Ernstig gelovige mensen
hadden er het zwijgen toe gedaan. En
gingen over tot de orde van de dag.
RIJSSEN IN 1780
Veel was er te Rijssen veranderd. Oude
bedaagde mannen met zwakke piepen,
schudden hun hoofd over de nieuwighe
den, die er te Rijssen plaats grepen. Had
den niet Rijssens vroede vaderen de ar
men in de heidevelden keien laten rapen,
waarmee straten werden geplaveid? Het
was net Rijssen op zijn zondags. Het gaf
nogal eens moeilijkheden. Want op het
keienplaveisel kon maar niet alles neer
gegooid worden wat men kwijt wilde zijn.
En dan, des zaterdags ging een der bur
gemeesters de straten inspecteren of al
les in orde was. Ook kwamen er steeds
meer geheel stenen huizen en dan rhet
pannen daken, om het brandgevaar te
verminderen.
Met lede ogen keken de bewoners van
de Oosterhof toe.
Overijssel was verscheurd geworden
door partijtwisten, maar aan Rijssen ging
dit alles voorbij. Men had in de toenmalige
stad Rijssen andere zaken aan het hoofd.
Vooruitstrevende mannen van binnen en
buiten de stad legden zich op de handel
en het ambacht toe en dit bracht wel
vaart aan. Men stelle zich intussen van
die welvaart niet te veel voor, maar daar
voor leefde men ook in het jaar 1780.
De burgers in de kleine en grote steden
werden roerig. De rode baron Van der
Capellen tot den Pol stookte de boeren
en de kleine burgerij op om de toen be
staande stand van zaken omver te wer
pen. Op de Oosterhof woonde nog steeds
een Van Ittersum. Het was Jasper Gerrit
baron van Ittersum, toen weduwnaar van
een freule van Haren. De heer van de
Oosterhof was weinig te Rijssen. Zijn
oude vader woonde er ook nog. Maar
deze kon de bijdehandse stadsburgemees-
ters van Rijssen niet meer bijhouden. De
oude baron teerde op zijn herinneringen
in de goede oude tijd, toen iedereen te
Rijssen nog diep voor hem gebogen had.
Wanneer hij nu oud en zat van dagen
eens in de koesterende zon op de weg
wandelde, dan reden zij hem voorbij, jo
viaal de hoed lichtende, met een: dag
Jonker, en reden verder. Dat waren de
Jonkers van de nieuwe tijd. Geen adel
weliswaar. Mannen van heel gewone
komaf, waarvan de grootvaders of over
grootvaders nog gewoon hadden gewerkt
als daghuurders op de Oosterhof, die lie
ten nu de zweep knallen over de glan
zende weldoorvoede paarderuggen, en een
mooi tuig dat die kerels hadden.
Als dat zo doorgingj, zo peinsde de
oude baron van Ittersum, dan zou dat
volk nog eenmaal de baas worden. Hij,
de oude heer, mocht er niet aan denken,
maar het zou zijn tijd nog wel uitzit
ten de drosten en richters hielden het volk
nog goed in toom. En te Rijssen buiten de
wallen, daar waren de van Ittersums nog
heer en meester. En dan was er zijn zoon
Jasper Gerrit, die zich als generaal-ma-
joor te paard al vechtende een weg baan
de door de oude, reeds toen vermolmde
maatschappij. En in 1789 waren Rijssens
burgemeesteren bij elkaar gekomen om
uit te zien naar een bekwaam school
meester. Voor geen geld ter wereld een
verlopen herenknecht meer als meester
voor de klas. De stad Rijssen had ook haar
eisen. En de nieuwe eigenaar van de
Stoevelaar stookte de Rijssenaren op. Dit
deed hij niet zo maar. In Goor had men
herii niet nodig, daar was hij er na jaren
lange twisten totaal uitgeruzied. Van der
Wijk wendde de blik naar Rijssen. Als
grootburger vond hij daar meer begrip,
al staken ook de Rijssenaren de heer van
de Stoevelaar de vingers niet te ver in
de mond. De oude heer van de Oosterhof
hoopte maar, dat de oude tijd nog eens
terug zou komen. En in zijn eenzaamheid
speelde hij droomkoning over Rijssen.
Jasper Gerrit, de jonge eigenaar van Rijs
sen, zou op zijn oude dag met diep ont
zag bejegend worden door alle Rijssena
ren, dat was niet meer dan billijk, daar
voor verstreed hij de beste jaren van zijn
leven. Belegeringen hier, veldslagen daar
en tenslotte zou hij met roem overladen in
Rijssen terugkeren, om daar het volk van
de straat een donderend: Halt!, toe te
roepen. Maar de tijd gleed verder, voor
de oude heer van de Oosterhof ongrijp
baar. Hij voelde soms de grond onder zich
wegzinken, wanneer men hem vertelde,
dat dan deze, dan gene burger uit de
stad Rijssen grondaankopen deed, waar
van de oude vergrijsde Jonker van ver
ontwaardiging beefde. De gezeten koop
manstand kwam angstig dicht bij de Oos
terhof. En had een gewoon Rijssens bur
ger, een man met geld weliswaar, zich
niet verstout om Bevervoorde of de Krans,
zoals de bezitting in de volksmond heette,
te kopen? Wat moest een burger er mee
doen? Er hoorde een baron te wonen. En
dan: was Brandlicht ook al niet in handen
der burgers gevallen? En dan als klap
op de vuurpijl, stond ook de Grimberg
al leeg. En nu had de jonge heer van It
tersum, die het nog al breed kon laten
hangen, zich verkast naar het kasteel
Reloer bij Heino. Nou ja, de jongen moest
het weten. En Jasper Gerrit kwam niet
terug. Hij had tabak van Rijssen, het
werd er hem te rumoerig en wat meer
wilde zeggen, Bevervoorde, eens een erf
goed van de Ittersums, was nu van een
doodgewone Rijssenaar. Jasper Gerrits
jongere broer kreeg nu de Oosterhof. Het
was Willem, die, evenals zijn vader, zich
in latere tijd niet kon verenigen met de
nieuwe stand van zaken, niet eens meer de
titel van baron wilde hebben. De Grim.
berg werd in 1780 ook al te koop aange
boden. Waarlijk, de klad zat er in. En
de burgemeesters van Rijssen, zij sloegen
hun slag. Zij plaatsten in de Oprechte
Haarlemse Courant een oproep voor de
vacante betrekking van koster-school
meester te Rijssen.
Maar dan keert de familie zich met de
scherpste, ja met onwaardige middelen
tegen Clausen. Men besluit hem onder cu
ratele te stellen.
Na een fèlbewogen dramatische scène,
daan gemaakt.
Mathias Clausen is een gebroken man.
Hij zal rust moeten houden. En of hij ooit
weer beter wordt? Wie zal het zeggen.
Maar hij weet zich getroost, voor nu eft
waarbij Clausen door een beroerte wordt
getroffen, begrijpen de kinderen toch, dat
zij te ver zijn gegaan. Het besluit van
bet onder curaitele stellen wordt onge-
later, door een oprechte, begripvolle
en vertederende liefde van Inken
PARKGEBOUW RIJSSEN
Vrijdag en zaterdag de film:
„Rif if i onder de vrouwen"
Wekelijks worden belangrijke transpor
ten van Franse gelden door de „Banque
de Belgique" te Brussel naar Parijs ge
stuurd. Deze transporten omvatten vaak
miljarden francs en zij worden met de
grootste voorzorg uitgevoerd.
Dit neemt niet weg, dat een gangster
bende onder leiding van de charmante
Vicky er het oog op gericht houdt. Deze
bende heeft namelijk een bijzonder origi
neel plan: hij wil uit de kluiskelder van
de bank de echte Franse francs vervan
gen door valse biljetten.
Deze operatie kan alleen lukken, wan
neer via het dak, waar op dat moment
grote reparatiewerken plaats vinden, een
zak met vals geld naar binnen wordt ge
smokkeld.
Vicky heeft daarbij de steun van Mar
cel, maar Vicky heeft ook grote moeilijk
heden. Zij exploiteert ook nog een nacht
club op een boot, de „Ration K" genaamd.
Een andere bende in Brussel, onder lei
ding van Vicky's grote tegenstandster
Yoko, tracht met geweldmiddelen de „Ra
tion K" in handen te krijgen. Vicky kan
voor geen enkele prijs toegeven, omdat
juist in het ruim van deze boot het valse
geld wordt gedrukt voor de grote bank-
operatie.
Al spoedig ontbrandt een strijd op leven
en dood tussen beide vrouwen en het ge
volg is een groot gevecht, waarbij het in
terieur van de „Ration K" totaal wordt
vernietigd.
Ondanks de wapenstilstand, die door de
Marquis, een topfiguur uit de Parijse on-
dei wereld, tussen de beide bendes wordt
bewerkstelligd, blijft er tussen Vicky en
Yoko een ijskoude oorlog heersen.
Wanneer de operatie tenslotte plaats
heeft, zijn het Vicky en Marcel, die deze
moeten uitvoeren en elkaar daarbij vin
den. Misdaad betaalt nimmer: de ijskoude
oorlog tussen Vicky en Yoko slaat om in
een gloeiend heet vuurgevecht.
Men moord elkaaruit en ook Vicky
en Marcel betalen met hun leven voor wat
zij jegens de maatschappij hebben mis
daan.
Als gewoonijk had de huisknecht de pijp
gestopt en de krant klaargelegd in de
kamer van het kasteel Oosterhof, waar
des morgens om half tien de oude heer
zich na heel wat geschik en geschuif aan.
tafel zette. Paffend met korte halen rook
te hij zijn pijp. De hem dienende huis
knecht wees hem op de oproep van Rijs
sens vroede vaderen, waarin zij een kos
ter-schoolmeester vroegen, die bekwaam
was en van goeden huize en recht in leer
en zeden. Ietwat verbijsterd las de oude
baron het bericht. Zover was het dus
gekomen. De knecht moest Jonker Wil
lem even roepen, en deze kwam. Vader
wees de zoon op de ongemanierdheid van
Rijssens vroede vaderen. Bemoedigend
klopte de zoon de vader op de schouder.
„Het is de nieuwe tijd, vader, die het
hem doet. Wij zullen nog wel gruwelijker
dingen beleven." De jonge van Ittersum
keek de krant door. „Het kasteel de Grim
berg wordt te koop aangeboden, maar
er zijn geen kopers", riep Jonker Willem
van Ittersum. De boeren zitten op het
vinkentouw, zij wachten af. En de Rijs-
sense koopman heeft maar een kleine lap
grond nodig om zijn bedrijf te laten flo
reren!
Op de advertentie in de Oprechte Haar
lemmer kwam bericht. Een jonge kracht
uit de contreien van Dordrecht sollici
teerde. De burgemeesters keken elkaar
aan, en toen ze er niet goed weg mee
wisten, moest de bode met de brief naar
de Oosterhof. De oude heer was besluite
loos en verontwaardigd, het stak hem
diep dat hij als heer van de Oosterhof
niet in de onderwijskwestie gekend was.
Hij werd er ziek van en sukkelde nog drie
weken en stierf toen. En gelijk een vorst
werd hij in de kerk te Rijssen begraven
en daarna gingen de burgers over tot
de orde van de dag. En in de mooie pronk
kamer op de Oosterhof zaten zijn kinde
ren bij elkaar en treurden om het verlies
van vader. En vanaf de muurvlakken ke
ken de conterfeitsels op hen neer. Por
tretten van de van Ittersums en van Lan-
gens, koele heersersgezichten. En binnen
niet al te lange tijd zou er een andere
aan toegevoegd worden. En terwijl in sta
tige rij de Jonkers en Jonkvrouwen bijeen
zaten, zwoegde er een eenzaam man van
bolderwagen in omnibus enzovoort. Het
was een moeizame tocht van Dordrecht
naar Rijssen. Soms vroeg de man zich
af: wat ben ik begonnen?
VAN COEVERDEN.
