RAAD RUSSEN
Rijssen buiten de wallen
Burgerlijke Stand
R.V.-nieuws
Rahn tegen Lenstra
Mevr. Muller-Müller
plotseling overleden
Rondvraag met vele problemen
Lange wachttijden bij spoorwegovergang
Vervuiling van de Regge
Zomerhuisjes
FILMNIEXJWS
\y»r/
RIJSSENS
OUDHEDEN
Was de agenda van de raadsvergade
ring, die maandagavond werd gehouden
van dien aard, dat er over de voorstellen
practisch geen discussies werden gevoerd,
in de rondvraag, werden zeveel gevarieer
de onderwerpen en problemen aangesne
den, dat de raadsleden het presentiegeld
niet voor niets hebben getoucheerd.
Van de agenda was het belangrijkste
punt het voorstel van B. en W. tot het
aangaan van een geldlening van f 421.000
met de bank voor Nederlandse gemeenten.
Het voorstel werd evenals de 2e andere
tot verkoop van bouwterrein resp. aan R.
Borghuis en D. Bruggink aangenomen.
De heer Nijland opende de rondvraag
met de mededeling, dat er over de nieuwe
regeling, ingevoerd door de begrafenis
vereniging „De Laatste Eer" verschillende
klachten waren binnengekomen. Men
voelt er niet veel voor, zich door deze
vereniging een stelregel te laten voor
schrijven, weshalve de heer Nijland infor
meerde naar de mogelijkheid van ge
meentewege eenj lijkwagen aan te schaf
fen. In Rijssen is het de gewoonte, dat de
buren gaarne bijstand verlenen, aldus spr.
De voorzitter (Burgemeester Landweer)
antwoordde, dat hem de gesignaleerde
moeilijkheden bekend waren. Over deze
kwestie is met het bestuur van „De Laat
ste Eer" gesproken en aldus spr.: „ik heb
goede hoop, dat de moeilijkheden tot het
verleden behoren".
(De begrafenisvereniging, die de lijkwa
gen ook aan niet-leden verhuurt, heeft
onlangs de voorwaarde gemaakt, dat de
wagen in de toekomst alleen gehuurd kan
worden, als een daarvoor aangewezen aan
spreker min of meer regelend kan optre
den en de begrafenisstoet opent, met het
oog op het verkeer e.d.).
Nadat de burgemeester als antwoord op
de vraag van de heer Nijland had gesteld,
dat de aanspreker zijn taak precies be
greep, vroeg de heer Nijland waarom men
dat zo geregeld had. „Waarom moet die
man er bij zijn", aldus dit SGP raadslid.
Wethouder Goosen was van mening, dat
deze aanspreker toezicht uitoefende op
het materiaal en dat ook in verband met
het verkeer deze persoon een taak kon
hebben, waarop de heer Nijland aanhield
door te zeggen, dat hij zich niet kon voor
stellen, dat dat nodig was.
De heer Ter Avest, die gehoord had van
de aanschaffing van een, nieuwe lijkauto,
was van menjing, dat de invloed van de
gemeente uitgeschakeld -zou zijn.
Als de vereniging de auto krijgt heeft
de gemeente geen enkele zeggenschap
meer, zodat dan over een paar jaar alles
ter beschikking van „De Laatste Eer" is,
aldus spr. „De vereniging wil alles aan
zich trekken", zo kwam het de heert Ter
Avest voor en hij was van mening, dat
de gemeente een vinger in de pap moest
houden. De heer Voortman (SGP) wilde
graag weten, of het tarief nu ook hoger
geworden was.
De heer Kreijkes wist te antwoorden,
dat het tarief inderdaad mef f 10.was
opgevoerd, waarop de voorzitter zich in
de discussie mengde door te zeggen, dat
de gemeente over het tarief dat de ver
eniging wilde bedingen weinig zeggen
schap had, maar al met al was het te berde
gebrachte voor de voorzitter nog wel aan
leiding, om nog eens weer met het be
stuur van „De Laatste Eer" eeni bespre
king te voeren.
De heer Pluimers bracht nog naar vo
ren, dat de mogelijkheid bestond, „dat is
in Rijssen niet erg bekend", dat ook een
lijkauto gehuurd kon worden bij garage
houders, hoewel men dan zelf voor dra
gers diende te zorgen.
De heer Hodes wilde graag wijzen op
de keurige begrafenisverzorging van „De
Laatste Eer" en hij wilde deze vereniging
graag de eer geven, die haar toekwam.
De heer Ter Avest, die deze vereniging
„geen klap in het gezicht wilde geven",
meende toch, dat de begrafenisvereniging
geen reden had om niet-leden te dwin
gen een aanspreker te nemen, als men de
lijkauto slechts wilde hebben.
De heer Siegerink brak ook een lans
voor „De Laatste Eer". Gezien haar staat
van dienst kan men het niet voorstellen
alsof deze vereniging de buurtverenigin
gen terug wil dringen, met welke opmer
king dit debat werd besloten.
De heer Hodes informeerde naar de
stand van zaken met betrekking tot de
onteigening van het huis van de wed.
Smalbrugge in de Boomkamp. „Is er nog
een onderhoud geweest?" zo vroeg spr.
„Er zal nog 'n poging gedaan worden", al
dus de voorzitter, waarna de heer Hodes
opmerkte, dat er wel haast gemaakt moest
Geboren: Johanna Hermina Gerrit-
dina, dv H. Teela en W. J. ter Welle, En
terstraat 56. Janna, dv H. Harbers en
G. Grooten, Oranjestraat 52.
Ondertrouwd: Dinant Kamphuis, 24 j.,
Rijssen, Hutten wal 6 en Maria Dannen-
berg, 25 jr., Rijssen, Tabaksgaarden 36.
Gehuwd: Johannes Gerhardus Altink
29 jr. en Maria Antonia Meulman ,26 j.,
Rijssen, Enterstraat 109. Hendrikus
Sanderman, 31 jr. en Berendina Dom-
merholt, 27 jr., Rijssen, Moddesteeg 21.
Hendrikus Beunk, 26 jr. en Jannie
Lohuis, 20 jr., Rijssen, Lentfersweg 64.
Berend Torny, 21 jr. en Hendrikje
Egberts, 17 jr., Rijssen, Nassaustraat 24.
Overleden: Hendrika Kreijkes, 17 j.,
dv J. Kreijkes en G. Seppenwoolde, Es-
straat 118. Engelina Hendrika Hül-
ler, 60 jr., echtgenote van J. Müller,
Boomkamp 5. Arend van den Noort,
33 jr., zv F. J. van den Noort en G.
Troost, Westerstraat 5, overl. te Ensche
de.
worden, omdat de weg voor het verkeer
werkelijk te smal was, naar zijn mening.
Voorts had spr. meerdere malen gecon
stateerd, dat de spoorbomen op de over
weg aan de Dannenberg meerdere malen
bijzonder lang waren gesloten, en omdat
de wachtenden in weer en wind lang moes
ten staan wachten dacht spr. aan de moge
lijkheid tot het doen aanbrengen van z.g.
abri's (wachthuisjes), maar de voorzitter
achtte dit „ongebruikelijk", hoewel hij
wel genegen was pogingen in het werk te
stellen de wachttijden te doen verminde
ren.
Een probleem van geheel andere allure
werd aangesneden door de heer Voort
man (SGP) n.l. de vervuiling van de Reg
ge. De rivier, die vooral de zomerdag een
verschrikkelijke stank verspreidt, vormt
geen mooie entree voor Rijssen, aldus de
heer Voortman. Laat Rijssen beginnen te
praten met omliggende gemeenten om
hierin verbetering te brengen.
De voorzitter antwoordde, dat deze zaak
bij het waterschap De Regge" al in be
spreking was, waarop de heer Hodes la
coniek vroeg: „Moeten we daarop wach
ten?"
De voorzitter stelde echter, dat een wa
terzuiveringsinstallatie gefinancierd moest
worden, en dat de voorbereidingen lange
tijd in beslag namen.
Wethouder Goosen deelde mede, dat er
„destijds" een vereniging is opgericht, die
zoekt naar een oplossing in groter ver
band.
De heer Jansen was van mening, dat
deze kwestie inderdaad een! streekpro-
bleem was. De grote bevuiling komt van
de industrie en| zuivering heeft geen zin
als de „bovenloopse" gemeenten geen maat
regelen nemen.
De heer Hodes meende, dat ook Rijs
sen zijn aandeel in de bevuiling leverde,
zodat het alleszins verantwoord was, om
er althans te trachten tot verbetering te
komen. Wethouder Goosen kon niet an
ders dan mededelen, dat deze zaak „in
voorbereiding" was.
De heer Siegerink kwam nog even terug
op de voorgenomen onteigening van de
woning in de Boomkamp van de Wed.
Smalbrugge.
In de laatste vergadering is gezegd, dat
er nog eens met de eigenaresse gepraat
zou worden. „U kunt het nu kopen", aldus
spr.
De heer Ter Avest drong er op aan de
situatie aldaar alvast voorlopig te bevei
ligen, waarop de heer Hodes aansloot door
te wijzen op het dienstgebouwtje van de
Ned. Spoorwegen, dat ook „weg moest"
naar zijn inzien.
De voorzitter deelde mede, dat dat
dienstgebouwtje verband hield met de
beveiliging van de spoorwegovergang aan
de Nijverdalseweg, waarvan spr. nog me
dedeelde, dat er nog een extra beveiliging
zou komen.
De heer Pluimers informeerde naar de
stand van zaken van het voornemen zo
merhuisjes te bouwen.
Hierover deed de voorzitter de positieve
mededeling, dat er voor het seizoen, 1961,
14 a 15 huisjes gebouwd zouden worden
ten Zuiden van het Waterreservoir en ten
Noorden van de Autoweg (nabijheid Ko
ningsbelt).
De heer Ter Horst zag graag, dat er bij
het Stationsplein een eenrichtingsverkeer
zou worden ingevoerd, welke kwestie met
deze opmerking de aandacht van B. en W.
verwierf.
Deze kwestie bleek zo actueel te zijn,
dat er een voorstel van werd gemaakt, dat
door de raad werd geaccepteerd met de op
merking van de heer Hodes, onder voor
waarde, dat het een tijdelijke maatregel is.
De heer Haase, vroeg waarom de schuur
bij de woning van de heer Ten! Hove aan
de Banisweg, die door de gemeente ont
eigend was, niet werd opgeruimd. „Waar
om moest dat toch zo ellenjdig lang du
ren", zo liet spr. zich ontvallen.
Wethouder Goosen antwoordde, dat de
heer Ten Hove verzocht had, het gedeelte
van het terrein, dat de gemeente niet no
dig had terug te mogen kopen.
De Rijkswaterstaat, moet de plaats van
de rijwielpaden nog aangeven, aldus spr.,
waarmee het slot kwam van deze uitge
breide rondvraag.
Rijssen Vooruit heeft het in de wed
strijd tegen Tus Jahn in de Duitse plaats
Werdohl, waar men gedurende het afge
lopen weekend te gast was, niet tot een
overwinning kunnen brengen. De Duit
sers wonnen de wedstrijd, waarvoor een
grote belangstelling bestond, met 3-2.
RV kon zich moeilijk aanpassen op een
terrein vol met sintels en dat D. J. Nij
land wegens een blessure moest uitval
len, was voor RV een nadeel.
Zondag wordt de reeks vriendschap
pelijke wedstrijden voortgezet met de
wedstrijd RV 1-UD 1 (Deventer). Deze
wedstrijd wordt gespeeld op het terrein
nabij de kamgarenfabriek, in verband
met de werkzaamheden op het terrein
aan de Wierdensestraat. Na afloop van
deze wedstrijd komen het derde en vier
de elftal tegen elkaar in het veld.
Het ligt in de bedoeling van het be
stuur van RV het clubblad wekelijks te
doen verschijnen. Hierin kunnen dan
wekelijks de opstellingen der elftallen
bekend gemaakt worden. Hiermee wordt
vóór de aanvang van de competitie een
aanvang gemaakt. Voorlopig worden de
opstellingen niet anders (geen wedstrijd
kaarten meer) bekend gemaakt dan door
aanplakking in het speciale kastje bij de
Fa. Oldekamp.
BENOEMD
Met ingang van 1 oktober a.s. is de
heer H. D. Bolman, momenteel waarne
mend directeur van gemeentewerken,
benoemd tot adjunct-direkteur van ge
meentewerken te Weststellingwerf.
Woensdag 17 augustus wordt in het
Diekman-stadion te Enschede de zeer
interessante voetbalwedstrijd gespeeld
tussen Sportclub met Helmuth Rahn te
gen Enschedese Boys met Abe Lenstra.
Gezien de resultaten van beide ploe
gen in de laatste vriendschappelijke
wedstrijden, belooft het een interessante
wedstrijd te worden.
„PARK GEBOUW" RIJSSEN
Vrijdag en zaterdag de vrolijke en
spannende film:
„Mijn man is bij de F.B.I."
David Wilson (Tony Curtis) is assi
stent van een scheikunde-professor aan
de universiteit en regelt tevens de toela
ting der studenten tot de colleges. Een
Europese vluchtelinge toont op zekere
dag haar dankbaarheid voor de toelating
door David hartelijk te omhelzen. Op dit
kritieke moment komt Davids jonge
vrouwtje Anri'ÏJanet Leigh) binnen. Woe
dend holt Ann weg en laat hem weten
dat zij niet meer met hem onder één dak
wil leven.
David, die zielsveel van Ann houdt, is
radeloos en roept de hulp in van zijn
boezemvriend Mike (Dean Martin). Mike,
als schrijver van televisie-toneelstukken,
stelt David een nogal fantastische uitweg
voor. David moet voorgeven, dat hij in
het geheim agent van de F.B.I., de Fede
rale recherche, is en de studente moest
kussen in de uitoefening van dat vak.
Mike verschaft David een namaak-FBI-
identiteitskaart en een revolver uit de
requisietenafdeling van de TV-studio.
Ann laat zich overtuigen en is nu ge
weldig trots op David. Hoewel de FBI 'n
geheime dienst is, flapt zij er tegenover
iedereen uit dat David FBI-agent is. De
FBI is direkt op de hoogte, dat er een na
maak FBI-kaart is gemaakt en stuurt één
van z'n mannetjes, Powell (James Whit-
more) achter David aan.
Mike buit Ann's nieuwe stemming uit
door David (tegen zijn zin) „voor dienst"
mee te nemen naar een afspraakje met
twee meisjes. Ann brengt op haar beurt
Powell naar het restaurant waar de twee
heren met de verleidelijke vrouwelijke
„spionnen" zitten. Als Ann vreest dat de
dames gaan ontsnappen, vuurt zij Da
vids TV-revolver af, veroorzaakt een enor
me consternatie en bezorgt de FBI een
onpleizierige dwaz« publiciteit in de
kranten.
Een buitenlandse spionnenbende raakt
nu echter geïnteresseerd in David en lokt
hem met Mike en Ann naar het Empire
State gebouw. Dit geeft de FBI een mooi
spoor in handen en overal staan agenten
geposteerd als ons drietal zich bij de
spionnen vervoegt. Deze zien kans om
Mike en Ann in een lift te bedwelmen én
David een spuitje te geven dat zijn ver
stand verzwakt. Maar hoe zij hem ook
uithoren, namen van professoren die
„aan geheime opdrachten werken", ko
men zij niet te weten.
Zij laten Mike en David achter in de
verwarmingskelder van het gebouw en
als deze uit hun verdoving bijkomen,
menen zij in een onderzeeër te zitten, die
hen ontvoert! Onze vrienden nemen het
manmoedig besluit om het vijandelijke
vaartuig tot zinken te brengen en zelf er
mee onder te gaan. Door allerlei kranen
te openen, weten zij de kelder inderdaad
blank te zetten. Zij zijn zich niet bewust,
dat zij in het enorme gebouw boven zich
een noodtoestand scheppen, doordat op
sommige etages de verwarming uitvalt
en op andere een kookhitte ontstaat.
De FBI bevrijdt onze helden tenslotte,
de vreemde spionnen worden gegrepen,
DE VROUWE VAN DE OOSTERHOF
EN DE BURGEMEESTERS.
De Van Ittersums waren lastige heren,
zo worden ze tenminste geschilderd, en
dat kan in deze verlichte tijd thans on
gestraft gezegd worden. Maar geloof ge
rust: de Rijssenaren dier dagen waren
ook niet voor de poes. Nu is het wel zo:
eertijds was de Oosterhof een machtig
bezit, mits de eigenaar een edelman van
goeden huize was. Nu, dat waren de Van
Ittersums wel. En nu achteraf bekeken
geloven wij ook wel dat het meer om
de heerlijke rechten, voorrechten dan al
tijd, ging, dan om de personen die op de
Oosterhof woonden. Maar toch, Rijssens
burgerij woonde in vroeger tijden op een
te klein bestek. En daarbij, de macht die
enkele heren bezaten en die diep in de
volkshuishouding ingreep, gaf wel eens
aanleiding tot minder prettige toestan
den. Klaas Ezeman was weg. De Vróuwe
van de Oosterhof ging op bezoek bij de
burgemeesters. Janna had ginds in Ame-
rongen heimwee, zo verklaarde de Vrou
we van de Oosterhof en Hendrik de Voogd
was altijd een goed schoolmeester ge
weest, wel niet handzaam, voegde zij er
nadenkend bij. Maar bruikbaar was hij
steeds geweest. Nu was het wel zo, dat
het heimwee naar Rijssen bij Janna er
wel was, maar niet in die mate dat het
gevaarlijk was. Iets anders was het, dat
de adelijke dames hun naaister misten.
Dus ging de Vrouwe van de Oosterhof
de burgemeesters bewerken en zij deed
dit op zeer innemende wijze. Zij vond
het zo vreselijk voor een Rijssener doch
ter, die bezig was te verkwijnen in den
vreemde. De burgemeesters vonden dat
aanvankelijk maar kwaakbellerij. Maar
de Vrouwe van de Oosterhof had zich aan
vankelijk eerst tot de burgemeesters
vrouwen gewend. Men had voorlopig voor
Ezeman een reizende schoolmeester ge
nomen, het was een noodgeval, dat wist
men na één week al zeker. Gelukkig was
de man vrijgezel, dus de schoolmeesters
woning bleef vrij. Na veertien dagen van
noeste arbeid was het de hoge Vrouwe
gelukt het pad voor Janna te banen.
Hendrik de Voogd voelde er zelf niet
zoveel voor om naar Rijssen terug te
keren. Maar op de Stoevelaar was een
nieuwe ster aan het rijzen. Een freule Rip-
perda had daar weer haar intrede gedaan,
een die werd door de adelijke vrouwen
in de arm genomen en deze jonge Vrou
we, ofschoon met Rijssen niets te maken
hebbende, deed de balans van de Voogd
overslaan ten gunste van Rijssen. Zij
wist haar man, Borchard, te bewerken
dat deze De Voogd tot rentmeester van
de Stoevelaar zou aanstellen. De Vrouwe
van Stoevelaar had een fluwelen tong.
En dat wilde in die tijd heel wat zeggen.
Door bemiddeling van de Vrouwe van
Warmelo kreeg de Voogd bericht, dat
de schoolmeesterspost voor hem vacant
was en dat hij rentmeester kon worden
op de Stoevelaar, Nog nam Hendrik de
Voogd bedenktijd. Janna zat op hete ko
len, want Rijssen betekende voor haar het
volle leven.
Intussen liet Klaas Ezeman ook van
zich horen. De heren van het hof te Boe-
kelo hadden sinds een paar eeuwen tol
vrije overgang over het Rijssense veer.
En zij niet alleen. Hun onderhorigen ook.
En de Jonker van Voerst had niet te
veel gezegd, toen' hij tegen Ezeman ge
zegd had, dat deze te Boekelo een prach
tige schoolmeestèrsbaan kreeg, de he
ren van Boekelo mochten Klaas Ezeman
wel. Hij leerde op school de boerenkin
deren met de stok ontzag voor de heren
Jonkers, en zo hoorde het, vond de heer
van Boekelo. En daarom gaf hij Ezeman
permissie om naast de schoolmeesters-
baan een, linnenhandel te beginnen. En
hier maakte onze Klaas vooral bij zo
merdag, wanneer de school zo goed als
ontvolkt was, een dankbaar gebruik. Nu
gebeurde het dat Ezeman op een zijner
tochten het Rijssense veer zonder de ver
eiste duit wilde passeren. De veerman
was het hiermee niet eens. Klaas sloeg
zich met de vuist op de borst en ver
klaarde, dat hij als schoolmeester van
Boekelo van het hoge huis van Boekelo
recht had om het Rijssense veer zonder
een duit te passeren. Dat kan als school
meester waar zijn, riep de veerman, maar
als linnenkoopman heb jij veergeld te
betalen! En daarmee basta. Klaas wilde
juist een grote mond opzetten, maar de
veerman riep: Betalen, of je koopwaar
afleggen als borg! Klaas wilde geen van
beiden en deed een poging om de veerman
op zij te duwen. Doch VeerBats greep
de Boekelose schoolmeester in de kraag.
De laatste verzette zich hevig. Het werd
een fikse vechtpartij op de veerbrug zon
der leuningen. Reizigers keken geïnteres
seerd toe, hoe die beiden, zich afklopten.
De veerman bleek de sterkste. Hij sloeg
Klaas Ezeman een bloedneus, en niet
zuinig. Klaas verklaarde dreigend aan
gifte te zullen doen van roof en mishan
deling. Want Veer-Bats had voorlopig het
pak linnen vastgehouden, want een duit
was in die dagen ook geld. Ezeman liep
op hoge benen naar de schout en liet het
bebloede vest zien en, een grote blauwe
zakdoek, die nu roodgekleurd was van
het bloed. Of het nu van opwinding kwam
of van wat anders, dat is nooit bekend
geworden, maar gezeten bij de schout
aan tafel kreeg Ezeman weer een flinke
bloedneus. Naar buiten!, riep de Rijsse
ner schout, ik wil die smeerboel hier niet.
Een paar veenarbeiders, die Klaas nog
kenden van de school, kregen medelijden
met hun ex-schoolmeester, trokken hem
in der haast jas en vest uit, putten een
emmer water en goten de meester koud
water in de nek. Dat ging niet zo zuinig,
water en bloed vermengden zich, Een
burgemeester, die toevallig langs kwam,
vroeg wat dit te beduiden had. De oudste
veenpoet riep: Borgemeister, meister
Kloas blöd as 'n varken! Schooljeugd
kwam naderbij, er waren scholieren on
der, wier zitvlak nog pijn deed bij de ge
dachte aan de klappen, die ze van meester
Ezeman gekregen hadden. Zij verzamel
den zich en liepen in een grote groep
door Rijssens straten, en riepen luid en
wraakzuchtig, dat meester Ezeman nu zelf
eens een goed maal op de bast had ge
had. Intussen werd onze Klaas binnen-
geloodsd bij Worstjes-Siene, een kennfs
van de schoolmeester, die hem een kom
melk gaf met kruiden er in tegen het
neusbloeden. Toen echter Worstjes-Siene
eens goed keek, riep zij: mien leve man,
zee hebt oew het neuzebot kot 'ehouwen!
Dus zou de schout er toch aan te pas
moeten komen. Toen door de goede zor
gen van Siene Ezeman weer toonbaar
was geworden, behalve zijn neus dan,
waarvan de schout constateerde dat Eze
man nu een neus had als een kinder
klomp, werd leen schoutsdienaar naar
Veer-Bats gestuurd om deze even te ha
len. Bats bracht het pak linnen maar
vast mee. En de schout hoorde de beide
kemphanen uit. De schout besliste, dat
wat buiten het gevecht betrof, Veer-Bats
in zijn recht stond. Met een vloek gooide
Ezeman de duit op tafel en greeg zijn
linnen weer terug en sarcastisch riep de'
schoutsdienaar, die de Boekelose school
meester uitliet: Iej hebt er te meenste
nog n' flinken kokkert bie'j ouwerhool'n.
VAN COEVERDEN.
en Ann die nu wel weet, dat David
geen echte FBI-man was neemt haar
dappere echtgenoot weer in genade aan.
Woensdag de realistische film:
„Bittere rijst"
De aantrekkelijke Francesca werkt
als kamermeisje in een hotel. Zij staat
geheel onder de slechte invloed van Wal
ter, een misdadiger, terwille van wie zij
een zeer kostbaar collier steelt. De poli
tie jaagt de dieven na en ontdekt Walter
op het station, waar een menigte vrouwen
op het punt staat, te vertrekken naar de
rijstvelden. Het gelukt Walter te ontko
men, nadat hij Francesca heeft bevolen,
onder te duiken bij de rijstarbeidsters en
op de rijstvelden zijn komst af te wachten.
Tussen de arbeidsters bevindt zich ook
een zeer onevenwichtig meisje, Silvana,
dat wordt verteerd door de zucht naar
luxe en avontuur. Zij knoopt kwasi-
vriendschappelijke betrekkingen aan met
Francesca.
Tegen Marco, een ter plaatse geleger
de sergeant, uit Silvana haar vermoeden
dat Francesca de dievegge is, die het kost
bare collier heeft gestolen. Zij eist van
hem, dat hij Francesca zal aangeven bij
de politie. Marco weigert en weet Silvana
te kalmeren. Niettemin gaat zij door met
haar intriges en steelt het collier van
Francesca. Als er 's avonds wordt ge
danst, heeft Silvana het collier om, juist
als Walter terugkeert. De dief brengt
het meisje geheel onder zijn dierlijke in
vloed. Hij heeft haar hulp nodig voor de
uitvoering van een plan, dat inmiddels
bij hem is gerijpt: Het stelen van alle ge
oogste rijst. Hij draagt Silvana op om tij
dens het oogstfeest de sluizen te openen
en een overstroming te veroorzaken,
waardoor alle feestvierders van de plaats
van het misdrijf worden weggelokt.
Iedereen haast zich naar de plaats van
de ramp. Alleen Francesca blijft achter.
Zij haalt Marco over om met haar mee
te gaan naar de rijstopslagplaatsen, waar
zij Walter en Silvana aantreffen.
Francesca onthult dan dat het halssnoer
vals is en dat Whiter Silvana heeft bedro
gen zoals hij ook haar bedrogen heeft.
Woedend schiet Silvana Walter neer. Ver
dwaasd stort zij zich daarna van een hoge
toren. Francesca en Marco willen samen
een nieuw en beter leven tegemoet gaan.
Op volkomen onverwachte wijze over
leed zondag in de leeftijd van 60 jaar
Hevr. E. H. Muller-Müller, die zich in
het maatschappelijke leven op verschil
lende wijzen verdienstelijk heeft ge
maakt.
Vooral gereleveerd dient te worden
haar aktiviteiten als presidente van de
UW (Unie van Vrouwelijke Vrijwilli
gers). Het meest bekende van deze UW
is, in Rijssen althans, de oprichting van
een bejaarden sociëteit, waarin de be
jaarden op regelmatige tijden op een
aangename wijze bezig worden gehou
den. Mevr. Muller had hiervoor een gro
te belangstelling en haar gemis zal in de
bejaardensocieteit voelbaar blijven.
Aktief heeft Mevr. Muller zich ook
bezig gehouden met verschillende col
lectes, zoals de reclasseringscollecte, de
collecte vioa|r het Van Weerden Poel
manfonds, terwijl zij ook al jaren de ge
hele organisatie verzorgde van de Sima-
vi-collecte.
DE TERAARDEBESTELLING.
Donderdagmiddag vond onder grote
belangstelling de begrafenis plaats van
Mevr. E. H. Muller-Müller. Aan de ge
opende groeve werd het woord gevoerd
door Ds. Vos, predikant van de Ned.
Herv. Gemeente, die ten huize van de
overledene reeds gesproken had naar
aanleiding van Jesaja, de verzen 6 tot
en met 8.
De heer J. C. Nieuwenhuis sprak na
mens de bejaarden, die mede door het
werk van Mevr. Muller gedurende het
winterseizoen een aangename afwisse
ling en ontspanning vonden. Spr. herin
nerde er aan, dat bij de laatst gehouden
bijeenkomst onwillekeurig de vraag was
opgekomen, wie niet weer in de bij
eenkomsten zou terugkeren, „maar dat
dit Mevr. Muller zou zijn, had geen van
ons verwacht". De overledene, aldus de
heer Nieuwenhuis, laat een lege plaats
achter en het zal moeilijk zijn een op
volgster te vinden, die het werk op de
zelfde wijze zal willen en kunnen ver
richten.
De heer E. Dasselaar memoreerde de
reeks van maatschappelijk werk, waar
voor Mevr. Muller zich reeds vele jaren
had ingezet. Zij was een stuwende kracht
in de voorbereiding en organisatie van
verschillende collectes, zoals voor het
reclasseringswerk, de Simavi, de kanker
bestrijding, de Roode Kruiseollecte, ter
wijl zij ook van de plaatselijke afdeling
van de UW een energieke presidente
was. Het begrip maatschappelijk werk
heeft Mevr. Muller op warme wijze ge
manifesteerd en namens al deze instel
lingen sprak de heer Dasselaar een har
telijk dankwoord.
Namens de UW van de afdeling Al
melo waren aanwezig: Mevr. André de
la Porte en Mevr. Ter Bruggen.
Door een schoonzoon van de overle
dene, de heer Ir. R. J. Dijkerman, werd
een dankwoord gesproken voor de be
toonde belangstelling.
In de aula bestond gelegenheid de fa
milie te condoleren, waarvan door velen
gebruik werd gemaakt.
BETROUWBAARHEIDSRIT „OP PAD"
De bromfietsclub „Op Pad" organi
seert dinsdag 16 augustus een betrouw-
baarheidsrit over 35 km., waarvan de
start zal plaats hebben bij café Smit
aan de Enterweg.
