Lyda Smidt werd Modinette Almelo 1960 Rijssen buiten de wallen Filmnieuws Twents jeugdelftal - Twents zaterdagelftal vrij matige vertoning Daarom woorkeur! RKSV tegen Helios RIJSSENS OUDHEDEN Wedvlucht Postduiven IVOROL tandpasta geeft behoud van een gaaf gebit Jaargang 38. No. 20 (Tweede Blad). VRIJDAG 20 MEI 1960 Weekblad voor Rijssen Mevrouw F. Th. B. Ravesloot-Brandts schoof Lyda Smidt de zilveren Modinet- te-ring aan de vinger. Na het reusachtige succes van de Modinette-avonden van het vorig jaar, is dit jaar de zilve ren modinette-ring eigendom geworden van Lyda Smidt uit Almelo, die na een spannende quiz met de winnares van de eerste avond Siny Geitebeek, beide Modinettes van de Leeu warder Textielmaatschappij N.V. te Almelo, uiteindelijk ais de winnares uit de bus kwam. Over vol was beide avonden de zaal van het Groenendal. Met vlag getjes werden de kandidaten naar de felbegeerde Modinette- titel aangemoedigd. Rond deze quiz stond een groep artisten, die allen favoriet zijn in de Modinette-wereld. Mieke Telkamp excelleerde in engeise, duitse en hollandse liedjes, die alle met een dave rend applaus beloond werden. Toby Rix bezorgde met zijn mu zikale kolder (Toeterix boogie) de zaal een „slappe lach", terwijl 'n luid gejuich de prestaties van Willy Aiberti golden. Daarnaast het fameuze Cocktail Trio, stuk voor stuk prima musici, die on der leiding van Ad van der Gein de solisten begeleidden en verder liedjes en muziek ten ge hore brachten. De quiz, die door Letty Kosterman, radio- en te levisie-medewerkster, werd ge leid en op beide avonden door een ver schillende jury werd beoordeeld, bracht een verscheidenheid van opgaven, moei lijke en zeer eenvoudige. De jury, van maandagavond, be staande uit de dames H. A. van Schave ren, onderwijzeres aan de Hofkamp- school; A. Wijnants, lerares aan de R-K. huishoudschool en de heer W. J. M. van Loon, redakteur van het Dagblad van het Oosten, bestond dinsdagavond uit mej. T. Schenk, adjunct-directrice van de meis jesvakschool en de heren J. Vermeer, hoofd van de Dr. de Visserschool en de heer G. J. Bruggink, redakteur van de Twentsche Courant. Moeilijk hadden de dames en heren van de jury het over het algemeen niet. Meestal was het zonder meer duidelijk, wie de winnares was. Op gaven als rekensommetjes, een halve minuut een toespraak houden, een pop als baby verzorgen, met een boek op het hoofd lopen als mannequin en een man „de das om doen" werden de een met wat meer succes dan de ander tot een goed einde gebracht. De eerste ronde van maandag werd ge wonnen door Gerda Snelling (Smits), Nijverdal; die van dinsdagavond door Lyda Smidt (ELTEM). De tweede ronde was maandag voor Dini Kappert (Smits), dinsdag voor mevr. Haghuis-van Dalen (ELTEM). In de derde ronde werd Siny Geitebeek (ELTEM) maandagavond win nares en kwam Ali Gerrits (ELTEM) dinsdag met dezelfde titel naar voren. De voorlaatste ronde bracht Lyda Smidt, Alie Gerrits en mevr. Haghuis- van Dalen, alle drie werkzaam bij EL TEM, op het podium. Lyda Smidt droeg hier de erepalm weg. Het grote moment van de Modinet- te-verkiezing was toen aangebroken. Si ny Geitebeek, winnares van maandag avond en Lyda Smidt, beiden bij ELTEM werkzaam, bonden de vreedzame strijd aan en het was Lyda Smidt, die de titel Modinette Almelo kreeg, Letty Koster man complimenteerde de winnares en hing haar het Modinettelint om de schou ders, terwijl zij haar tevens een zak ge vuld met honderd zilveren guldens over handigde. Siny Geitebeek, die zeer sportief haar nederlaag opnam, werd verblijd met een zak met 50 zilveren guldens. De echtge note van de burgemeester van Almelo, mevrouw F. Th. B. Ravesloot-Brandts, schoof tot besluit van deze feestelijke avonden de zilveren Modinette-ring aan de vinger van Lyda Smidt en wenste haar succes en sterkte bij de Modinette- avond in Amsterdam, waar het uiteinde lijk gaat om de titel Modinette-Neder- land 1960. De deelneemsters aan de quiz werden grote dozen bonbons uitgereikt, terwijl aan de dames juryleden, Letty Koster man en mevr. Ravesloot-Brandts bloe men werden overhandigd. Een na rust beduidend beter spelend Twents jeugdelftal heeft een verdiende 4-2 zege behaald op het tegenvallend Twents zaterdagelftal. Voor dit treffen op het Excelsiorterrein te Rijssen bestond zaterdagmiddag een behoorlijke belang stelling. Vooral voor rust was het een vrij ma tige vertoning, waarbij beide partijen Weinig voor elkaar onder deden. Aanvankelijk domineerde het zaterdag elftal, maar stopper de Vries (Enschede- se Boys), vooral in deze periode goed bij gestaan door rechtshalf Kaihena (Wier den) slaagden er telkens in het spel te verplaatsen. Na 20 minuten nam de Zaterdagploeg door rechtsbuiten Alkema (Deto) de lei ding, uit een goed aangegeven bal van Sprakel Excelsior Hoewel de jeugdigen aardig combi neerden, misten de aanvallen de afwer king, terwijl het vaak ook te peuterig ging. Na een half uur spelen bracht rechtsbuiten Wiggers (Vosta) met een ver diagonaal schot de partijen weer op gelijke voet. Na rust nam het Twents jeugdelftal direkt het spel in handen en rechtsbin nen Ter Mors, de motor van de aanval doelpuntte reeds na enkele minuten, uit een pass van Sschepers, die na rust linksbuiten Thien verving. Even kwam de Zaterdagploeg nog te rug. Haar aanvallen waren vaak te on nauwkeurig, waarbij het plaatsen te wen sen overliet. Alleen een penalty leverde hun in deze periode dit op. Midvoor Van de Broeke (SVZW) schoot echter recht op de goed spelende doelman Wooldrink (Tu- banters). Na dit korte offensief zette het jeugd elftal uitstekende aanvallen op, meest geleid over de rechtervleugel Ter Mors- Wiggers. Vooral Wiggers' spel was nu veel beter dan voor rust. Ook linkshalf Morsink (Heracles) was uitstekend op dreef. Na een half uur spelen sloeg de rechts back van het Zaterdagelftal de bal uit het doel. Nadat doelman Woudsma (DES) Zondag houdt de voetbalvereniging „Helios" in Deventer haar jaarlijkse grote sportdag in het Sportpark. Bij gelegen heid hiervan zal de Rijssense voetbalver eniging „RKSV" een wedstrijd spelen te gen het eerste elftal van deze vereniging. De postduivenhoudersvereniging „De Zwaluw" nam deel aan een wedvlucht vanaf Andernach. De duiven werden ge lost om 9.30 uur met kalme N.O.-wind en bewolkte lucht. Winnaar van de vlucht werd F. Nijland, die zijn eerst aankomen de duif constateerde om 12.31.02 uur. Een gedeelte van de uitslag: 1 F. Nij land; 2 Bakker; 3 Bos; 4 Geuzendam; 5 Broekhaar; 6 Poortman; 7 Struik; 8 Meijer; 9 Bos; 10 Kienhuis. DE JONKER, JONKERSZOONTJE EN DE SCHOOLMEESTER. De Jonkers zouden weten dat Rijssen een nieuwe schoolmeester had. Dat ver telde Lange Mannes, een bejaarde mars kramer uit de Elzenerstraat, wiens klein zoon bij de nieuwe meester op school ging. Mirakels geleerd was de meister! Dat on dervond de Jonker van de Oosterhof ook, die ongehoorzaam was, in schooltijd, en deswege met de plak een klap voor de broek kreeg, die aankwam. De heer van de Oosterhof liet zijn zoon ontkleden en het loog er niet om: de billen waren flink rood. Daar moest wat aan gedaan wor den. Ook de Vrouwe van de Oosterhof jammerde ,dat de beul, De Voogd, haar kind aan gruizelementen sloeg. De heer van de Oosterhof stuurde een huisknecht naar de predikant en naar twee burge meesters. De heren kwamen en de Jonker maakte, in 't bijzijn van zijn vrouw, zijn ernstig beklag over het mishandelen van zijn zoon. Het mishandelde voorwerp in tussen stond veilig tegen moeders stoel geleund en volgde met belangstelling het gesprek. Toen een der burgemeesters de opmerking maakte, dat de jonge heer er stralend uitzag, riep mevrouw het kinder meisje. En het meisje maakte andermaal de billetjes bloot, zodat de heren zich kon den overtuigen. De oudste der beide bur gemeesters, die niet te best meer zag, legde zijn pet op het vloerkleed, ging op de knieën liggen, zette de bril op, voor een singuliere inspectie. Zijn conclusie luidde: Asse zo allemaole een keer wat vuur 't gat kreeg'n, dan kon iej ze ge- broek'n! Dat v/as mallepraat, vond de Vrouwe van de Oosterhof. De vlegel had het kind wel dood kunnen slaan. Dan was ik al veertig jaar begraven geweest, inter- ruppeerde de tweede burgemeester. Het oordeel van de predikant was ook niet mis. Aan de hand van de bijbel toonde deze aan, dat de opvoeder de roede niet moet sparen. Intusen, de klap voor de broek kam in Rijssen de straat op. De schooljongens gekten er mee en de groten lachten zich krom. De schoolmeester ver telde het ook aan Janna. En deze was niet weinig verstoord over het gedrag van haar aanstaande man. De Oosterhof was een goede klant van haar en mevrouw had haar steeds geholpen en zich uitge sloofd om haar te helpen. Maar ik heb ook niets tegen mevrouw, vergoelijkte Hen drik, een pijp stoppend. En terwijl zij zo zaten te praten over het werk van Janna en het werk op school, diende zich de Vrouwe van de Oosterhof aan. Zij had haar man voorgesteld om Janna op de hoogte te brengen van hetgeen er op school was voorgevallen. Zij vroeg of zij te onpas kwam. Gut nee!, riep Janna, me vrouw is altijd welkom. De hoge kasteel- vróuwe zag de koster-schoolmeester zit ten. Deze stond op en maakte een hoffe lijke buiging. Dit laatste scheelde al stuk ken, die man wist toch wel hoe het moest. Maar dat nam niet weg dat zij Janna graag alleen wilde spreken. Mevrouw van Ittersum, is het om mij soms?, sprak de schoolmeester met de hoed in de hand, dan ga ik wel. Janna zat in tweestrijd. De man, waaraan ze haar hart verpand had, hij was zo knap en zo fier. En sinds een paar dagen zeer populair in Rijssen, om dat hij mepte zonder aanzien des per- soons. De meeste huisvaders geloofden het wel, wanneer de meester klappen uit deelde. De klappen, die meester uitdeel de, hoefden de vaders niet te geven. Maar de Vrouwe van de Oosterhof sprak: blijf maar, het gaat om u. Daarop pakte me vrouw los over het schandalig slaan, dat de schoolmeester De Voogd had gedaan. Toen mevrouw was uitgesproken, schotel de Hendrik haar de schoolartikelen voor, aan de hand waarvan hij de Jonker een klap met de plak had gegeven. Kinderen van adellijken bloede behandelt men met onderscheiding, riep de hoge vrouwe, rood van woede. Inderdaad, was de repliek van de schoolmeester, wanneer zij het verdie nen. Mevrouw nam afscheid, zij kon niet meer. Zij fluisterde Janna in, dat ze gauw eens terugkwam. De volgende dag kwam de Vrouwe van Eversberg bij Janna, ook voor rouwkle ding, want haar vader was immers dood. Janna besprak ook met haar het geval van de jonge Jonker van Ittersum van de Oosterhof. En deze gaf de schoolmees ter groot gelijk. Rijk of arm, edel of on edel, als er gestraft moest worden, dan moest dat gebeuren. Zij kende Hendrik veel te goed, hij was een rechtschapen mens. Was de Vrouwe van de Oosterhof kwaad, goed, dat ging wel weer over. Maar Janna moest zich niet in de hoek laten drijven door een Sallandse dame. En de Vrouwe van Eversberg had net als haar moeder veel noten op haar zang, maar beknibbelde nooit op het loon. En zij be loofde bij het heengaan dat haar man aan de zijde stond van Hendrik de Voogd. En de laatste kende zijn mensen ook. Hij wist dat hij bij mevrouw van Heerdt een potje kon breken. En dat hij bij een groot deel van Rijssens burgerij de man was. De burgemeesters, in comité-generaal bij een, lachten er om. DE HEER VAN DE OOSTERHOF KLAAGT BIJ DE DROST. Nee, hij liet zich niet voor de gek hou den. Door een slampamper van een school meester niet, door geen burgemeesters of predikant, er zou recht geschieden. En de drost toog op onderzoek uit. Eerst bij de burgemeesters. Die schoven de benoe ming op de heren edelen. Zij hadden ge kozen uit de nominatie. Toen liet de heer drost de schoolmeester komen en deze verweerde zich zo goed, dat de drost er geen vinger tussen kon krijgen. Maar toch kreeg hij een vermaning. EN RIJSSEN ZELF! Wanneer des avonds na gedane arbeid de Rijssenaren aan de deur zaten, bespra ken zij met elkaar de toestand van het dorp en naaste omgeving. Zij wachten meestal op de Schild tot de postwagen op Deventer kwam. Op een mooie avond vroeg een der burgemeesters of er nog nieuws was. De postiljon, die een grapjas was ,zei: Nou, nieuws, nieuws, o ja, toch nog: de koning van Engeland is gebar sten, riep de postiljon. Alle halzen rekten zich. Sprak die man daar zo over een ko ning van een bevriende natie? En toch sprak de man waarheid. Koning George I had op zijn doorreis naar Osnabrück zo veel gegeten op Twickel te Delden, dat hij gedurende de verdere reis de hoek omging. En de schoolmeester De Voogd, die zeer knap was, tekende in de school een kaartje in het ruige, en daarop de weg, die deze monarch had afgelegd. En het werkte aanstekelijk op Je Rij sense jeugd. En weldra zag men jongens in alle straten van Rijssen rijden met kruiwagens met een jongen er in. En als oude. be daagde mannen vroegen: wat moet dat?, dan riepen de jongens: Gauw, gauw, naar Osnabrück. Koning George is dood. En toen gebeurde het, dat de jonge Jonker van de Oosterhof ook mee deed. De Vrou we zelf schrok zich een foefel, toen ze in de laan van de Oosterhof een vijftal jon gens zag. Jan van Varken Roolf was ko ning George, met een dikke nummer elf onder de neus. En haar zoon, smerig en vuil, schoof de kruiwagen en riep zo hard hij kon: Naar Osnabrück, naar Osna brück! Zij hield hem staande en streng vroeg ze hem: Wat zegt meester daar van? En de Jonker antwoordde: Vandaag was een ander voor de plak aan de beurt. VAN COEVERDEN. niet erg op dreef, het schot van mid- 'voor Visser (Sportclub Enschede) had gestopt, moest de strafschop worden overgenomen. Ter Mors maakte nu geen fout. Rechtsbinnen Sprakel (Excelsior) re duceerde de achterstand voor zijn ploeg tot 2-3 na een fraaie voorzet van Braak man (Vr. Boys) uitstekend in te kop pen. Ter Mors echter verrichtte vlak voor afloop de hattrick door een. der vele kan sen, die de aangeslagen Zaterdag-verde diging gaf te benutten. Vrijdag en zaterdag de film: „EN BAT WE TOFFE JONGENS ZIJN" Norman Truscott, werkzaam in een sto merij, heeft een mooie zangstem en hij hoopt nog eens een populair zanger te worden. Er is echter één grote hinder paal. Hij kan geen noot uitbrengen als Judy, die hem op de piano begeleidt, niet aanwezig is om hem moed in te spreken. Norman neemt spraak- en zanglessen van een kolossale, hartelijke vrouw, Dymphna Dobson. genaamd. Zij spreekt klare taal en is resoluut in haar optre den en zij beslist dat- Norman een suc ces zal worden. En misschien wordt hij dat ook wel als Judy er maar is om hem terzijde te staan. Zij is 'een knap, lief meisje, maar zij is invalide en rijdt in een wagentje. Vernon Carew stapt op een dag Norman's zaak binnen om zijn pan talon te laten oppersen. Hij is 'n zanger wiens charme, haar, populariteit en bank saldo aan het verminderen zijn. Carew voelt zich gevleid als Norman hem herkent en hij geeft hem een kaartje voor zijn show. Tijdens de voorstelling brengt Norman, zonder het te willen, het optreden van Carew in de war. Deze is razend. Norman probeert het goed te ma ken en krijgt het publiek aan het zin gen. Alles gaat prachtig, maar langzaam sterft het gezang weg en Norman zingt alleen fantastisch goed. Maar dan realiseert hij zich dat hij al leen staat en hij kan geen noot meer uit brengen. Carew heeft echter een idee ge kregen. Met de stem van Norman en zijn gepolijste charme kan hij een grote „comeback" maken. Vernon Carew nodigt Norman uit bij hem thuis onder voorwendsel dat hij hem wil opleiden tot „zanger". Hij en zijn agent, Franklyn, nemen stiekum de stem van Norman op terwijl deze staat te zin gen en Carew brengt de stem uit onder zijn eigen naam. Carew neemt Norman in dienst. Maar hoe Norman te laten zingen zonder Judy? „Heel eenvoudig", zegt Carew. „Een man zingt altijd in bad". En als Norman in de badkamer gaat zingen, wordt zijn stem op de band vastgelegd. Een grammofoonplaten-maatschappij is opgetogen. Zij arrangeren voor Carew 'n T.V.-show. Opgewonden, omdat zijn baas op de T.V. te zien is, zit Norman met Judy en Miss Dobson naar de uitzending te kij ken. Hij denkt dat hij Carew's stem hoort en hij vindt het geweldig. Maar de an dere twee laten zich geen zand in de ogen strooien. Ze kennen die stem. Nor man gaat naar een feestje van Carew om daar te bedienen. Ook Miss Dobson is aanwezig om Carew te ontmaskeren. Zij vertelt aan zijn vrienden dat het de stem van Norman is op de grammofoonplaten. Carew is echter niet uit het veld gesla gen. Wetend dat Norman zonder Judy of zonder badkamer geen noot kan uitbren gen, nodigt hij hem uit te zingen en het wordt een mislukking. Vernon Carew's ster stijgt en hij voelt zich oppermachtig Hij zal optreden in het Palladium. Maar rekent buiten Miss Dobson. In zijn kleedkamer in het Palladium drijft zij hem met een revolver in een hoek en laat hem zijn fraude bekennen. Daarna slaat ze hem knock-out. Norman, gekleed in Carew's kleren, neemt zijn plaats op het toneel in. Hij wordt echter overmeesterd door het uit bundige licht, het publiek en het orkest. Carew's costuum is hem te groot en als hij buigt springt het frontje er uit. Zijn zangdebuut wordt een luidruchtige ko medie. Het publiek brult van het lachen. Carew, die in zijn kleedkamer was op gesloten, weet zich vrij te maken en rent het toneel op. Norman trekt zich terneer geslagen terug. Carew begint vol bravour met het lied Norman's lied „Follow a Star". Maar plotseling zwijgt de mu ziek Miss Dobson heeft de plaat stuk gegooid. Voor de tweede maal is Carew knock-out, thans echter figuurlijk. Het is Judy die de situatie redt. Met haar gaat Norman het toneel op en zingt zonder nerveus te worden. Het publiek is opge togen. Norman's naam is gemaakt Stilletjes verlaat Judy het Palladium. Maar Norman rent haar achterna. Zij gaf hem niet alleen de moed om te zin gen, maar ook de moed om haar thans ten huwelijk te vragen. GESLAAGD Te Den Haag slaagde voor het examen hengelsportwinkelier de heer A. Tusveld. ZONDAGSDIENST ARTSEN Zondag a.s. neemt dokter Zillinger Mo lenaar door dokter Kousemaker waar.

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1960 | | pagina 3