Oir. Bond van Overheidspersoneel NEURINK BRUGGINK Rijssense Oudheden Rijssen buiten de wallen Burgerlijke ft Sfano AfTlEAV^ GEVESTIGD: Kleding van Lichtenberg zit beter staat beter barnes?"*.huid? COÖP. BOERENLEENBANK NOTTER A.B.T.K. Pracht handen .^.722C0ÖP. Gevonden voorwerpen Ledenvergadering Spit, Spierpijn Handen en Lippen ruw? Het is winter Jaargang 38 No. 2. «.V BOERENLEENBANKEN RAIFFEISENBANKEN TV VAN DER STOUW voor vulpennen T entoonstellingssuccessen Ongeval ADVERTEREN IS DE BESTE GELDBELEGGING WEEKBLAD VRIJDAG 15 JANUARI 1960 VOOR De abonnementsprijs van dit blad bedraagt l.OU per kwartaal," voor post-abonnees f 1.25 per kwartaal. RUSSEN Administratie en Redactie: Enterstraat 10, Rijssen Telej 2303 (05430) Advertenties 10 et. per m.m. Bij contract korting. - Inzending van advertenties tot uiterlijk donderdaamxtr sen 12 uur De Christelijke Bond van Overheidsper soneel hield maandag een ledenvergade ring in de eetzaal van hotel Gijsbers onder voorzitterschap van de heer G. Strijker. De voorzitter opende de vergadering met gebed. Nadat hij de aanwezigen had verwelkomd, werd een inleiding gehou den door de secretaris van het hoofdbe stuur, de heer W. Wieringa uit Den Haag, over de verhoging van de lonen en sala rissen van het overheidspersoneel in het kader van een vrijere loonvorming. Hij begon zijn inleiding met er op te wijzen, dat toen het nieuwe kabinet de regerings verklaring uitgaf, met belangstelling de sociaal-economische paragraaf werd gele zen. De meer vrijere loonpolitiek werd in geluid of anders gezegd: de gedifferen tieerde loonvorming maakte een eind aan de geleide loonpolitiek. De hoofdpunten daarvan zijn, dat mogelijkheid is geopend om de CAO's in de periode van juli 1959 t.m. april 1960 op te zeggen en nieuwe af te sluiten. Voorwaarden tot verhoging der lonen zijn, dat dit gemotiveerd moet wor den door meerdere produktiviteit, renta biliteit, geen prijsverhogingen en ook geen optrekking van de ene bedrijfstak aan de andere. Een aantal nieuwe CAO's werden in 1959 al afgesloten, o.a. in de grafische bedrijven en de metaal. Ook de textiel heeft nu een nieuwe CAO. Wat be treft de dienstverlenende sectoren, werd bepaald, dat deze diensten de „trend" zou den volgen, d.w.z. het gemiddelde van wat in de particuliere bedrijven aan sala risverhogingen zou worden gegeven. Dit was het standpunt der regering, waarme de de Tweede Kamer akkoord ging. Na dien heeft de centrale commissie van overleg meerdere ma.en vergaderd. In september 1959 kon echter onmogelijk de trend al bekend worden. De bonden de- Uen nimmer ruw of schraal cj O Hat it de Hamamelit die het 'm doet den de suggestie om evenals voorheen het metaalbedrijf als voorbeeld te nemen. Maar naar het oordeel van de regering paste dit niet in het kader van de gedif ferentieerde loonvorming omdat een der gelijke salarisverhoging voor andere be drijfstakken kon werken enerzijds als een rem, anderzijds als een magneet. De mi nister gaf de verzekering, dat het over heidspersoneel niet achteraan zou komen. Nadat verschillende malen vergaderd was en daarbij bleek, dat de trend niet voor maart 1960 zou zijn vast te stellen, deed de regering het aanbod om alvast een voorschot te geven van 3 procent. Het hoofdbestuur kon hiermee akkoord gaan, omdat uitdrukkelijk was vastgelegd, dat het definitief overleg hierdoor niet zou worden beïnvloed en dat aan de laagst bezoldigden een hoger percentage werd gegeven, omdat allen die minder dan f416 per maand verdienen, een minimum werd toegezegd van f 12,50 per maand. Voor en kele groepen van de laagst bezoldigden komt dit neer op 5 a 6 procent. Deze han delwijze voor deze groep zal ook door werken bij het definitieve overleg. De da tum van ingang zal niet later zijn dan 1 januari 1960. Indien de gemiddelde in gangsdatum in het particuliere bedrijf vroeger ligt, dan wordt de ingangsdatum vervroegd. Na deze zeer duidelijke uiteenzetting volgde een zeer geanimeerde gedachten- wisseling. Er werden veel vragen gesteld en het minimumloon en de jeugdlonen werden besproken. In verband met de uitvoering van het georganiseerd overleg werden de leden en de plaatsvervangende leden in deze commissie benoemd. Het was een zeer goede vergadering. De heer Wieringa besloot de vergade ring met dankgebed. ■ar i i* r~r- "sr-^r "53 -S. j. v "a Ajngtil. bij dm Ctntrala Bank t« Utracht Vr* Nadere inlichtingen bij de HUTTENWAL31 RIJSSEN ACCOUNTANTSKANTOOR GROTESTRAAT 106 GOOR TELEFOON 05470- ADRES VOOR RIJSSEN: VENNEKESGAARDEN 37 TELEFOON 2786 -544 Grijze linker glacé; grolse want; wollen rode muts; doublé damesarmbandhorloge; grijze jongenspet; paar jongensbretels; zwarte portemonnaie, inh. 25 ct.kinder rijwiel; benzinedop met sponsring; witte kinderhandschoen; pakje Douwe Egberts- tabak; portemonnaie met inhoud; linker dames-glacéhandschoen; boodschappentas kleur: rood-blauw-geel-bruin; beige por temonnaie met foto's; schroevendraaier; wit slagers- of bakkersjasje; paar wollen gebreide kinderwanten; bruine handbe schermer van een rijwiel; hreenrijwiel, merk Germaan. De ABTK „De Eendracht" te Rijssen hield in café Hegeman een ledenvergade ring onder voorzitterschap van de heer J. Waanders. De secretaris, de heer G. Grob, bracht het jaarverslag uit, waarin hij diverse ge beurtenissen in het verenigingsleven over het afgelopen jaar memoreerde. De heer J. Smeijers, penningmeester, deelde in zijn financieel verslag mede een batig saldo in kas te hebben. Bij monde van de heer B. J. Ehrenhard had de kas- commissie alle bescheiden van de pen ningmeester in orde bevonden. Wegens periodieke aftreding werden tot leden van de kascommissie gekozen de he ren Smalbrugge en Kreijkes. De heren J. Waanders en J. Smeijers werden tot bestuursleden herkozen, ter wijl wegens uitbreiding van het bestuur met twee leden hierin gekozen werden de heren B. J. Ehrenhard en Kastenberg. Vervolgens vond nog een bespreking plaats betreffende de kandidaatstelling bij de ondernemingsraad bij Ter Horst en Co. N.V. te Rijssen. De districtsbestuurder, de heer B. Nij- kamp uit Almelo, gaf tenslotte nog een toelichting over de onderhandelingen ten aanzien van de nieuwe collectieve ar beidsovereenkomst. Verschillende leden stelde zich beschik baar om deel te nemen aan een leden- werf-aktie. en reumatische pijnen wrijft U eveneens weg met De Colonel en Van Wijngaarden, het vorderen en de gevangenis. Het spreekt vanzelf dat er in een stad als Rijssen voor honderdvijftig jaar was, niet veel te vorderen viel. Schmoel, de tolk, bewoog tegenover de bezettings-offi- cier hemel en aarde. Doch de Rus bracht het Jöddeken aan het verstand, dat er voedsel en kleding (ondergoed) moest ko men en ook veel jenever. Schmoel vertaal de het en de adjunct-maire riep met ver heffing van stem, dat zoiets niet kon. Vele Rijssenaren hadden door de vele vorderin gen van Fransen en Pruisen haast geen verschoning meer. Schmoel vertaalde het afwijzende antwoord en nog geen vijf mi nuten later zat Van Wijngaarden in de private kerker van het kasteel Oosterhof. De hoed hadden de Russen hem afgeno men. In de schemerige ruimte stond een emmer met water en aan een haak aan de muur hing een korf met brood. Twee uur later werd Schmoel bij hem toegela ten en in het bijzijn van twee wachters werd hem door Schmoel verteld, dat wan neer het brood op was, hij, Van Wijngaar den, opgehangen zou worden. Hij gaf Schmoel een afscheidsboodschap mee voor vrouw en kinderen en ook voor de bur gemeesters, maar Schmoel moest aan de laatsten de boodschap overbrengen, dat Van Wijngaarden de dood door de strop niet vreesde. Met lood in de schoenen ver trok het Jöddeken naar de burgemeesters, naar mevrouw Van Wijngaarden durfde het kereltje niet te gaan. De consternatie op het raadhuis was groot. Snieder Berend hield beraad met zijn mannen. Men be sloot huis aan huis te lopen om de lom pen op te halen en die de Russische be velhebber aan te bieden. Er kwam nog wel een en ander voor de dag. En toen toog Berend naar de Oosterhof, waar hij in gezelschap van Schmoel aankwam en ook dadelijk in de kraag werd gegrepen en bij meester Van Wijngaarden werd op gesloten. Twee weten er meer dan één. De snieder vond het maar een wat eng gedoe. Maar nu zaten ze met zijn beiden in het gevang en de broodkorf zou nu gauw leeg zijn en dat was het einde. Een der burgemeesters kwam op het idee, dat Schmoel er tussen uit moest gaan. Dan kon Galatschin zich niet verstaanbaar ma ken. Schmoel verstopte zich op de Bieste- rije, en wachtte daar op bericht. Intussen hadden een paar Kozakken een twintig jarig meisje aangerand in de Bouwstraat. En deze Rijssense Kenau Hasselaar had met de blaaspijp een Kozak het oog uit geslagen. Natuurlijk liepen de Kozakken met hun ernstig gewonde kameraad naar de Oosterhof. Galatschin, vermoedende dat Rijssenaren hem dit geleverd hadden, liet Van Wijngaarden en Snieder Berend uit de cel halen en liet aan deze beide de zwaar gewonde man zien. Intussen dreigde groot gevaar. Er was iemand uit de Bouwstraat naar de Biesterije gereden om Schmoel op te halen. Galatschin, de bevelhebber, liet intussen achter de Oos terhof alles in gereedheid brengen om re vanche te nemen. Rijssense timmerlieden moesten de galg timmeren, waaraan Van Wijngaarden en de Snieder binnen niet al te lange tijd zouden bengelen. Ook moesten Rijssenaren het touw leve ren, waarmee de beide mannen ter dood gebracht zouden worden. Echter, het opstellen der galg had nog al wat voeten in de aarde. Men deed alles om tijd te winnen. Intussen reed de man uit de Bouwstraat zo snel mogelijk met Schmoel terug. Schmoel klaagde over het harde rennen van het paard en dat hij gevaar liep er af te vallen. Doch de ruiter deed of hij er niets van hoerde. En zo kwam men aan in de Bouwstraat waar men ten huize van het aangerande meisje krijgsraad hield. Een timmerman, wanho pig gesticulerend met de handen, vertelde I hoe hoog de nood gestegen was. Twee pro minente Rijssenaren dreigden vermoord te worden. Zo snel mogelijk spoedde Schmoel zich met het meisje naar de Oos terhof. En hier kreeg Galatschin te horen wat er voorgevallen was. Nu veranderde de situatie. Schmoel pleitte krachtig voor de Rijssense schone. De blaaspijp moest gehaald worden en Galatschin ontstak in zulk een hevige toorn, dat hij ten aan- schouwe van alle Rijssenaren de Kozak op de markt liet doodschieten. Stil en strak keek vriend en vijand toe toen de dode lijke schoten vielen. Daarna ging de be velhebber terug naar de Oosterhof. Hij gaf strenge bevelen de galg af te bouwen en daarna voorlopig Van Wijngaarden en de Snieder in vrijheid te stellen. De Snie der verklaarde aan de burgemeesters, dat het de hoogste tijd was, dat ze vrij kwa men, want de broodkorf was leeg. Nieuwe moeilijkheden voor Van Wijngaarden. De Russen waren zeer ontevreden over de weinige toeschietelijkheid van de zijde van Rijssens burgerij. Zo kregen de Rus sen natte turf uit het veen, zodat het in de Haarstraat rookte, dat men elkaar niet kon zien. De burgemeesters van Rijssen gaven aan Van Wijngaarden opdracht naar Deventer te gaan om daar door hulp en voorspraak van de inkwartiering verlost te worden. Met een verlicht hart nam de meester voor deze reis afscheid van vrouw en kind. Hij was nu een korte tijd onder het oog van Galatschin vandaan en dan zou het zich wel verder redden. Op de Oosterhof stond echter de bevelheb ber om Van Wijngaarden te springen. Nu deze niet aanwezig was, moesten twee burgemeesters naar de Oosterhof om over leveranties te praten. Het Jöddeken trad op als tolk. Het gesprek vlotte niet. En Schmoel vertelde wijselijk niet aan Galat schin, wat de beide burgemeesters van hem dachten. En hij gelastte, dat men on middellijk de adjunct-maire bij hem zou brengen. Toen Schmoel hem vertelde, dat de heer Van Wijngaarden op reis was, werd er huiszoeking bij deze gedaan. En zeer ontdaan verklapte Van Wijngaardens vrouw, dat haar man naar Deventer was. Direct halen!, was het bescheid van Ga latschin. Zeven Kozakken te paard zetten er de spurt in. Zij sloegen echter, te Hol ten aangekomen, eerst aan het kleren ro ven en trokken alles over elkaar aan. Van Wijngaarden, die per kar langs ver schillende binnenwegen reisde, had er geen weet van, dat een aantal Kozakken hem op de hielen zat. Maar een man die zo intens aan het stedelijk leven dier da gen van Rijssen deelnam bleef ook voor vreemde soldaten niet onopgemerkt. Dit ondervond de man toen zijn voerman bij het Bonte Paard achter Holten diens paard verzorgde en Van Wijngaarden en de voerman iets gebruikten van de door de burgemeesters voorgeschoten penningen. Plotseling ging de deur open. De Russi sche korporaal herkende Van Wijngaar den en de zaak was voor de bakker. Paard en kar werden in beslag genomen. De voerman en de schoolmeester hadden plaats te nemen. De kozakkenkorporaal nam de teugels en voort ging het in de richting Holten, waar men gedurende de rit veel bekijks had. Van Wijngaarden riep nog tegen de Holter schout: zee hebt oons gevangn e nömm! Voort ging het daarna in de richting Rijssen. Op de Höfte spron gen Van Wijngaarden en de voerman van de kar, ze maakten zich angstig, onmid dellijk gevolgd door de zes kozakkenrui- ters, die de nogal zwaarlijvige Van Wijn gaarden grepen en hem aan een paarden staart bonden. Zo was de entree van de adjunct-maire in Rijssen. Op de markt werd halt gehouden. Rijssenaren en bezet ters stroomden te samen. De Russen schreeuwden door elkaar. Zij waren het niet met elkaar eens of ze hun gevangene moesten schieten, steken of slaan. Maar Berend de Snieder had direct het gevaar ontdekt, waaraan één van Rijssens voor aanstaande burgers blootstond en hij liep gauw naar Schmoel en Schmoel naar Ga latschin en spoedig kwam er voor Van Wijngaarden ontzet, vooral toen hij een mandje met eieren had weten te bemach tigen. Toen hij op de Oosterhof kwam, bleek de overste met hem te willen pra ten over de leveranties, die de Rijssenaren nog steeds vertikten op te brengen. VAN COEVORDEN. (Denkt aan de vogels) Rode, tintelende oren, Waterleiding stuk gevroren, Arbeiders in 't vorstverlet, Warme kruiken mee naar bed. Reeds nu zijn er heel wat mensen Die de kou wat minder wensen, 's Nachts al bijna vijftien graad, d' Aarde in een sneeuwgewaad. 't Kost al heel wat kolenkitten Om de kamer te verhitten, 't Stoeltje bij de warme haard Is beslist al heel wat waard. Het schijnt wel dat strenge heren Ons dit winter gaan regeren, Koning Winter smijt erg gul Met zijn graden onder nul. Maar wij zullen maar niet klagen Want al zijn het koude dagen, Och, wij redden het dit keer Zou ik denken ook wel weer. Maar de vogels, onze vrinden, Die thans moeilijk voedsel vinden, Heus, zij staan er slechter voor, Komen zij de winter door? Wilt de vogels niet vergeten, Geeft ze elke dag te eten, Redt met slechts wat kruimels brood Hen van een gewisse dood. Rijssen. J. ROZENDOM. Op de tentoonstelling te Vriezen veen werden door enkele Rijssenaren de vol gende successen geoogst: Pommerse Kroppers, H. B. Roosink: dof fer jong 1 GG en 2 G; duif jong 2 GG en I ZZG. Brunnerkroppers rood, H. Scheppink: doffer oud 1 ZZG; doffer jong 1 ZGG; duif oud 1 ZGG; duif jong 1 ZGG. Chinese meeuwen zwart, D. Strookappe: duif jong 1 GG; duif rood zilver 1 GG. Oosterse Rollers zwart doffer, J, Har- berg: 1 ZZG; geel duif jong 1 ZZG. Vink duif rood zwart, B. Heuvelman: doffer oud 1 ZG; duif oud 1 ZZG. Mevr. V. aan de Wilhelminastraat al hier had het ongeluk boven van de trap te vallen. Bij een medisch onderzoek bleek, dat zij ernstig aan de rug was ge kwetst. Been gebroken. Tengevolge van de gladheid had onze plaatsgenoot, de heer Harbers, het onge luk een been te breken. Goed afgelopen. Het dochtertje van de familie van B. aan de Enterstraat kwam tengevolge van de gladheid te slippen, waardoor zij tegen een juist passerende auto aan reed. Zij bracht het er met een gekneusde voet nog wonder boven wonder goed af. öabyderm-zeep BIJSSEN Geboren: Gerrit Jan, zv G. Borghuis en J. Hansman, Prins Mauritsstraat 11. Liane Margaretha, dv J. ter Harmsel en J.ten Berge, Esstraat 4. Berendina, dv F. Brunsman en B. Pluimers, Hogepad 33. Hendrik Jan, zv J. Seppenwoolde en M. E. Blokland, Welleweg 16. Gerhard Henk, zv W. G. Ligterink en A. P. Tols- ma, Koninginneweg 8. Ate, zv A. Pui trum en G. Nieuwenhuis, Hogepad 39. Wilhelmina Mauritsia, dv J. ten Bolscher en G. ten Hove, Arend Baanstraat 41, geb. te Almelo. Ondertrouwd: Hendrik Baan, 40 j., Rijs sen, Tabaksgaarden 47, en Janna Bruins, 36 j„ Rijssen, Arend Baanstraat 57. Al- bert Brinkman, 21 j„ Wierden, Zuna, Mo lendijk 13, en Fenneken Pluimers, 18 j„ Rijssen, Lentfersweg 61. Overleden: Janna Vossebelt, 69 j„ echt genote van G. W. Dokters, Nijverdalse- weg 72.

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1960 | | pagina 1