MEDEDELING
woensdag 39 december
SP0BT
ÏNGEZ
DNDEN
PREDIKBEURTEN
FILM NIEUWS
Verdienstelijk raadslid ziet zich genoodzaakt
te bedanken
Gelukkeg Kasfees
■nr^mT'rri'Tirniiniiiiimrfiiiimiiiiii in m gummin i rMwrwnwrinrr
Redaktie en administratie
Weekblad voor Rijssen
Enterstraat 10 - Tel. 2303
Sinds 1945 in de raad
Opvolger de heer Voortman?
NIEUWJAARSWENSEN voor het oude jaarsnummer, verschijnende
moeten uiterlijk MAANDAG 28 december in ons bezit zijn.
Advertenties, publicaties en berichten voor het oude jaarsnummer
kunnen wij aannemen tot DINSDAG 29 d.ecember, nam. 6 uur.
PARKGEBOUW RIJSSEN
Tweede Kerstdag', 's middags om 2.80
uur een extra filmvoorstelling met: de
film
DRUMS ACROSS THE RIVER
Korte inhoud:
De goudaders in de omgeving van
Crown City zijn praktisch uitgeput.
Slechts één maatschappij, de „Lucky
Piek" haalt nog iets uit de grond. Aan de
overkant van de rivier echter, in de San
Juan-bergen; een gebied, dat toegewezen
is aan de Ute-Indianen, lopen nog rijke
goudaders. Een groep uit Crown City vat
het plan op om daar te gaan delven, hoe
wel men weet dat het verboden terrein
is. Zeker tegen de wensen van zijn vader
Sam, voegt de jonge Gary Brannon zich
bij deze expeditie, waarvan Frank Walker
de hoofdpersoon en, initiatiefnemer is.
Zijn broers Jed en Les en de gebroeders
Costa, Billy en Ralph, maken ook deel
uit van de groep, Jennie Marlowe, verliefd
op Gary, ziet niet zonder ongerustheid
haar vader en haar uitverkprene naar het
gebied over de rivier trekken.
Gary merkt al spoedig, dat Frank Wal
ker andere bedoelingen heeft. Gouddel-
ven interesseert hem minder dan voort
durend strijd uitlokken met de Utes. Men
weet niet, dat Frank, gesteund door koop
lui uit Denver, erop loert de Indianen te
doen verdrijven, opdat deze kooplui dan
grote leveranties zullen doen aan het re
servaat, waar de Indianen, als ze onwil
lig zijn, bijeen zullen worden gebracht.
Hoe langer hoe meer verzet Gary zich te
gen Frank's methoden en tenslotte gaat
hij alleen naar het opperhoofd Oüray om
De maester har e zeg det'zo good was
vuur t'instaand hooln van de taal en doar-
umme was Geesken toen ze van de sköole
of gung, mear begun um te skriewn met
eene oet' boetnlaand.Geesken was 't in-
negste meakn in de femilie den't Engels
kon, en neet vuur de poes heur! Eur va
har als e zeg kwoij toew Engels harn
e keunt ton't hier de Kanadezen warn, dan
hawwe ook wal zeepe en suuker e kreegn,
mear det was noakaatnEn zo har dan
Geesken noa volle geskrief, non geskrief
met nen jonge dent van dee mooi leeve-
leke breewe skreef, zo zea ze teegn eur
va en möo. Zo non en dan kom der een
mooi gekleurd kaatje woer aij op konn
zeen wukke huuze at ze doar harn en
smangs dan kom der een fotootje met den
jonge der op. Dan zag iej um in nen auto
dan wier op n'stuk gros vuur n' mooi
hoes. Nee dat wol wal! Zeeker, Geeske
veun Kenta, zo hetn den jonge, wal boetn-
laands, mear Turkeije is toch zekers in
Bpefnlaand? Op ne keer, ongeveep miln
nëvembër, kom der n'pakn. De hele hoes-
heuldege was teunstebeuwn, een pakn oet
Turkeije, keal, keal! Wat zol doar wal
neet inzitn?? Koffie, ne mooie piepe vuur
va? Nen mooin dook, viegn?? Toen t'
Geesken van 'trein kom, wör de zaake
los e maakt. Joawal, nen heuwddèok, een
poar mooie sloffen (en nog wal de goo
moate ook!!). Een mooi speelken zat'er
ook in en een pakn viegn vuur iedereene.
Allemoale wat, reup de möo en ze vreug:
woer weet den jonge, met hoevölle awwe
zeet? Geesken har der ne röo kleur van
toen z'e n'breef har e leazen. 's Oawns
wör der derekt nen langn breef van be-
daankn tregtemaakt. Dee wakke doarop
köm der nen breef woer at Geesken met
nor de sloapkamer hen gung, woonder-
lek vuur dissen tied van t'joar. Biej de
koffie köm der het hooge wöord oet. Ken
ta har e skreewn dette ne keer nor Hol-
laand hen wol komn. Wonnèer det könne
nog neet zegn. Non, non, det löp hat, zea
breur Wilm, temèe zitte viej tusken de
waterpiepnrookers en alle daoge viegn
biej t'atn. Ik zee miej den snorrewits al
met de oarvensoep gangs. Geesken iej
haalt oew wat op n'haalsGeesken kluurn
tot achter de oorn en zea van helleghaid
niks meer. 'n Poar daage vuur de Kas-
daage köm der waarempel een telegram
an, det Kenta op Skiphol steun en met
n'trein van tiene oawer tiene zöl ankomn.
Het hele hoes was in rep en roer en de
ledikantn wörn verzat, n'iej toafellaakn
op de toafel en nen haanddöok in de
sloapkamer. Broer Wilm spotn oaweral
met en lachen zik krom. De Turken hebt
al eerder de boele in Europa op steeltn
e zat en non komt ze in Riessen. Lust
den keal wal knienvlais of mutte gebakne
viegn met van den woonderöllie den't ze
doar gebroekt? Va en möo skorn met
'heuwd mear deern eur beste an als! Vuur
niks was Geesken neet e neumd nor
Gröva den't zin leawn oaweral e zetn har!
E zetn? 't Zit in t'blood, zea de va en als
gung zin gaank, of t'zo mös. Kenta kwam
en keek zik d'oogne oet. Koffie harre neet
met e brag mear veerder van als. En (zo
zean ze allemoale) niks gek in de kleere.
Wilm harre dag dette zonn blöompot op
har e had, mear nee heur, n'blootn kop en
zwatte kruin. Geesken was duur t'dolle
hen. En vroagnt um dit ees en det ees en
woer döot ze det doarginds? Met n'Ees-
sen Kasdag harn ze allemoale een servet
vuur biej t'atn. Ze lachen mekoar oet,
mear Geesken keek alleene nor Kenta.
t'Oawns was 't een plezeereg spil met eur
aln um de toafel en Geesken van hen en
der wier um Kenta als oet te legn en de
veerdere hoesgenootn neet tevölle der
boetn te hooln. Toen 't de öole leu nor
berre hen warn en t'heel stille was in
thoes, hebt Geesken en Kenta baide in
t'Riessens teegn mekoar e zeg: „oa, ik wil
oew hebn!" In de veerte kleukn de klokn,
mear ze heurn ze neet! Boetn völ der
volop snee, mear Geesken en Kenta harn
Kasfees vuur mekoar, ze warn al lange
in e sniejd!
Gelukkeg Kasfees! J. v. E.
te trachten ondanks vele incidenten, de
vrede te bewaren. Door verschillende om
standigheden wordt Gary's aanvankelijk
haatdragende, mening over de Indianen
heel anders.
Tweede Kerstdag' 's avonds een prach
tige avonturenfilm.
De schoonheid van Lapland, het land
der middernachtzon, is de fascinerende
achtergrond van een emotioneel liefdes
verhaal:
Inhoud:
In de onafzienbare witte eenzaamheid
van het hoge Noorden is de menselijke
wil geen wet meer; indrukwekkend en
mooi, maar ook hard en meedogenloos is
het Poolgebied met zijn wolven, die in
kudden de vlakte afstropen en elk leven
bedreigen. Soms vallen een paar rendie
ren van de vermogende Lap Aslak als
hun slachtoffers, dan weer zaaien zij
schrik en ontsteltenis in een der kampen
van de kolonisten, die proberen ove
rigens tegen de wil van de aan tradities
hechtende Lappen de civilisatie ver
der te doen doordringen.
Op een barre dag, wanneer dichte
sneeuwstormen het Poolland teisteren
wordt de Scandinavische familie Nielsen
op vreselijke wijze het slachtoffer van een
groep huilende wolven. Tijdens de rade
loze vlucht met hun rendiersleden stor
ten man en vrouw in de afgrond; alleen
hun pasgeboren kindje wordt met het
houten wiegje uit de slede geslingerd en
blijft achter in de sneeuw. Daar wordt
het gevonden door Aslak, de aanzienlijk
ste der Lappen en eigenaar van een enor
me kudde rendieren. Behoedzaam brengt
hij het kleine meisje bij Elli, zijn vrouw,
in hun huistent en spoedig daarna laat
hij het dopen als „Laila". Een kind im
mers heeft juist ontbroken aan Aslak's
echtelijk geluk en dus is het zo goed, nie
mand hoeft te weten, dat Laila zijn eigen
dochtertje niet is.
Als een behoorlijk Lappenmeisje groeit
Laila op. In de herfst trekt zij met de an
déren naar de beschuttende bergdalen en
in de lente keert zij terug naar de gra
zige weiden met hun heldere, diepblauwe
meren. Zij houdt van Aslak en van Elli
en ze houdt van de oude knecht Jompa,
de enige overigens, die buiten de Aslaks
het geheim kent van haar afkomst. De
omgang met rendieren is haar vertrouwd
geworden ze leert ze vangen en temmen
met de lasso en aan één dier in het bij
zonder is ze verknocht: „Stormwind",
die haar eigendom is geworden. Met
„Stormwind" ook wint ze tot ieders ver
rassing de tradionele jaarlijkse slede-wed
strijd van de Lappen. Dat is natuurlijk
niet zo heel leuk voor de man, die zij bij
die wedstrijd heeft verslagen: Mellet, een
jonge Noorse Lap. Mellet is de man, die
mét "haar trouwen wil. Daarom heeft hij
haar ook als eerste een fraaie shawl om
de schouders gelegd en daarmee volgens
oeroud Lappengebruik te kennen gege
ven dat hij het mooie en nogal capricieuze
meisje als echtgenote zijn tent wil bin
nenleiden. Daarbij weet hij Aslak en Elli
aan zijn zijde.
Woensdag 30 december de film „De
zevende sluier".
Francesca Cunningham, een piano-vir-
tuose, zeer bewonderd om haar schoon
heid en talent, probeert in een zwaar
moedige bui, door een sprong in de Tha
mes, een einde aan haar leven te maken.
Ze wordt gered en teruggebracht naar het
ziekenhuis, waaruit ze in een onbewaakt
ogenblik was ontsnapt. De artsen stellen
alles in het werk om haar zwaarmoedig
heid te genezen, doch op alle haar gestel
de vragen blijft Francesca zwijgen. In
haar toestand is geen verandering waar
te nemen en men wendt zich om raad tot
de psychiater Dr. Larsen. Onder hypnose
gebracht vertelt Francesca hem haar le
vensgeschiedenis. Ze begint met haar
schooltijd. Als veertienjarig meisje werd
ze voor straf door een onderwijzeres op
haar handen geslagen, juist voor een be
langrijk muziek-examen. Als het de vol
gende dag plaats vindt, slaagt ze dan ook
niet, daar haar handen stroef en gezwol
len zijn door de afstraffing. Nu bevangt
haar een onoverwinnelijke vrees nooit
meer te kunnen spelen.
Enige tijd daarna sterft haar vader. Als
voogd wordt haar een verre neef, Nico-
laas, toegewezen. Nicolaas leidt een zeer
eenzelvig leven, is mensenschuw en haat
vrouwen. Francesca heeft van het begin
af een grote vrees voor deze vreemde
man. Door zijn doorzetting weet hij Fran
cesca echter tot piano-spelen te dwingen
en hij ontdekt in haar een grote muzikale
gave. Nicolaas zendt haar naar het Ko
ninklijk Conservatorium. Daar studeert
zij ijverig en leert Peter kennen, haar eer
ste liefde. Ze wil met hem trouwen, doch
Nicolaas geeft geen toestemming en ver
trekt met haar naar Parijs, alvorens ze
Peter heeft kunnen spreken. In Parijs zet
Francesca haar muziek-studies voort. Na
zeven jaren ingespannen arbeid geeft ze
haar eerste grote concert in Venetië,
waarop een ware ovatie volgt. Van alle
kanten ontvangt ze nu uitnodigingen, con
certen te geven. Ze reist van Europa naar
Amerika en overal oogst ze zeer veel suc
ces. Als ze van de Albert Hall in Londen
een aanbieding krijgt, stemt ze gaarne toe,
in de stille hoop, Peter weer te ontmoe
ten. Als ze hem dan na lang zoeken weer
heeft gevonden, verneemt zij, dat hij in
tussen getrouwd is. Haar teleurstelling is
zeer groot.
ERKENDE BOEKHANDEL
De Firma A. A. Velner, alhier heeft van
de Vereniging tot Bevordering van de
Belangen van de Boekhandel de erken
ning ontvangen van Boekhandelaar.
NIEUWE SECRETARIS
„DE LAATSTE EER
In verband met de vacature van de
heer R. Weenink in het bestuur van de be
grafenisvereniging „De Laatste Eer" is
gekozen de heer J. Weersink als secre
taris.
BEDANKT ALS RAADSLID
De heer J. Leusink, lid van de gemeen
teraad voor de A.R. partij, heeft als raads
lid Jaedankt in verband met zakelijke om
standigheden. Als opvolger van de heer
Leusink komt in aanmerking de heer G.
J. Voortman (Westerstraat).
RV(ZM) verdiende gelijkspel,
doch verloor met 13.
Het RV(ZM) elftal moest het zaterdag
j.l. opnemen tegen het elftal van Achilles
uit Enschedeen tegen arbiter Holvast
uit Zwolle.
Van de bezoekers uit Enschede had
men, met een beetje geluk nog wel kun
nen winnen, doch tegen de beslissingen
van de heer Holvast stonden de R.V-ers
machteloos.
Dat er na afloop van de wedstrijd en
kele heethoofdige supporters waren die
de arbiter (op hun manier) de les wilden
lezen, is niet goed te keuren, doch alles
zins begrijpelijk. Gelukkig liep alles nog
met een sisser af.
De thuisclub startte veelbelovend en
het duurde zelfs tien minuten eer Witten
het eerste schot te verwerken kreeg
uit een terugspeelbal van Rutterkamp.
Na 17 minuten spelen namen de gasten
tegen de verhouding in, de leiding. Wit
ten greep mis op een hoekschop van
links waardoor midvoor De Jong gelegen
heid kreeg de score te openen (01).
De gelijkmaker kwam vijf minuten la
ter toen linksachter Moes, door Brugge-
man en Schreurs in het nauw gebracht,
in eigen doel schoot (11).
Nog voor de rust aanbrak hernam
Achilles de leiding. M. Rutterkamp werd,
door een trap tegen zijn maag, even uit
geschakeld. Hierdoor ontstond er een ope
ning in de RV-verdediging en het was
Wennink, die het leer hier hard doorheen
joeg, onhoudbaar voor Witten (12).
In de tweede helft legde RV een grote
veldmeerderheid aan de dag, doch nu
sprak het pechduiveltje een hartig woord
je mee.
Desondanks zou de thuisclub deze ont
moeting gewonnen hebben, wanneer de
leiding geen grove fouten had gemaakt.
Twee zuivere penalties werden de thuis
club onthouden, om de eenvoudige reden
dat de arbiter deze over het hoofd zag.
De stemming werd er niet beter op doch
het pleit voor de thuisclub dat zij het
hoofd koel hield.
Na 38 minuten .spelen zou Schreurs de
gelijkmaker gescoord hebben indien niet
stopper Nijboer het schot met de handen
gekeerd had. De thans wel toegewezen
strafschop werd door Witten gemist. Even
later hadden de bezoekers meer geluk en
was het midvoor De Jong, die de zege
veilig stelde (13).
Mijnheer de Redakteur.
Naar aanleiding van een. verslag in het
Weekblad voor Rijssen van 8 dec. en de
daarop gestelde vragen van de heer Ot-
ten, betreffende mijn ingezonden stuk en
de daarop gedane antwoorden door B. en
W., zou ik alsnog gaarne gebruik maken
van uw blad, omdat deze vragen onvolle
dig en onjuist zijn beantwoord.
Ik moge dan in mijn ingezonden stuk
onvolledig zijn geweest door het niet ver
melden, van 2 aangeboden woningen. De
heren B. en W. gaan zelfs zo ver om mijn
huis en verdere huislijke omstandighe
den (die horen toch bij elkaar) te toet
sen aan anderë.
Wie geeft u hier het recht toe heren,
u hebt allen de plicht verzaakt, of de
moeite willen nemen een kijkje te nemen.
Neen, mijne heren, hierover hebt u
maar het minste recht, om over te spre
ken, omdat u hiervan niets bekend is.
Verder worden de vragen door B. en W.
beantwoord, als volgt:
De heer Wierbos, mijn schoonzoon, is 13
oktober 1954 als woningzoekende inge
schreven.
Werkelijk is: De heer Wierbos is mei
1954 gehuwd. Reeds lange tijd voor ze ge
huwd zijn heeft mijn dochter zich opge
geven, als woningzoekende. Hierop is toen
door een ambtenaar der gemeente, een.
formulier bij ons thuis bezorgd, en de
heer Wessels ter hand gesteld. Wij mo
gen toch aannemen, dat de heer Wessels
voor zijn taak berekent is, om dit te no
teren.
Het College gaat verder dat met de
heer van Putten gesproken is over de
woning Haarstraat 74. Mijne heren, waar
haalt u de moed vandaan, om zo iets uit
de lucht te grijpen en de raadsleden voor
te schotelen.
Ik vraag dan ook B. en W. op het
woord af, zich bewust te zijn van deze
uitspraak aan de raadsleden, daar er
door B. en W. met mij over de verkoop
nog geen woord gerept is. Wel in het be
gin, dus voor 5 jaar terug, heb ik hier
toen met de heer Scholman over gespro
ken, omdat de woning voor pasgehuw
den, toen groot genoeg was, wat later het
geval niet was, dat kan Wethouder Goos-
sen, die ernaast woont zeker weten.
De heer J. Leusink heeft zich in ver
band met drukke werkzaamheden en om
privéredenen genoodzaakt gezien te bedan
ken als lid van de gemeenteraad.
Dit raadslid, dat zitting had voor de
Anti-Revolutionaire Partij, heeft zich ge
durende zijn zittingsperiode doen kennen
als een serieus raadslid, die een hoge op
vatting van zijn taak had. Met open vizier
heeft hij in alle oprechtheid de gemeente
belangen gediend en stelde deze belan
gen in al zijn opmerkingen en zijn over
wegingen voorop, zodat hij bij zijn „colle
ga-raadsleden" in hoog aanzien stond.
Over het algemeen betreurt de gemeente
raad het heengaan van de heer Leusink,
die zich altijd met overgave en toewijding
heeft gegeven aan het werk, dat het
raadslidmaatschap met zich bracht.
De heer Leusink deed zijn intrede in
de gemeenteraad in 1945 en wel in de
noodraad. Toen in deze noodraad n.l. het
aantal zetels met 2 werd uitgebreid, werd
de heer Leusink met de heer G. J. Aaf-
tink door de z.g. kiesmannen benoemd als
afgevaardigden van „het verzet". Toen de
heer Leusink bij de eerstvolgende verkie
zing geen verkiesbare plaats op de lijst
van de Anti-Rev. Partij accepteerde,
kwam hij, niet lang nadat hij de noodraad
had verlaten, min of meer ongewild in de
gemeenteraad terug, toen de heer Nieu-
wenhuis naar elders vertrok.
Zoals de heer Leusink, die met ingang
van 1 januari heeft bedankt, gaarne er
kent, heeft hij het werk, dat het raads
lidmaatschap meebracht, altijd graag ver
richt. Omdat hij niet voldoende tijd kan
vrij maken, om zich voldoende te verdie
pen in de problemen, die de gemeentepo
litiek met zich brengt, heeft hij de voor
zitter van het stembureau meegedeeld, dat
hij zich genoodzaakt zag zich terug te
trekken.
Rijssen, december 1959.
Is het misschien mogelijk Wethouder
Scholman, dat u hier met mijn dochter
over gepraat hebt? Was het niet Wet
houder Scholman, dat mijn dochter er u
op attent gemaakt heeft dat er niet ge
broken mocht worden? Wat later juist
bleek te zijn, want ter verkoping bleek
dat de gemeente hier ook nog zijn eisen
stelde.
Waarom, heren van de Raad? Gebeurt
dit ook bij andere verkopingen van wo
ningen, waar de gemeente het minste be
lang bij heeft. Wie was hier de belang
hebbende
Wat gedane beloften betreft, gaat B.
en W. verder, is de vereiste aandacht
besteed.
Wethouder Scholman, gaat u nu ook
eens spreken. U stem in het College telt
toch ook nog, of niet? Hebt u een nieuwe
woning belooft of een oude?
En dan zou een oude woning ook geen
bezwaar zijn, mits ze aanvaardbaar is.
Maar Molendijk 57 was door een gezin
met 2 kinderen ontruimt, dus te klein,
zou door mijn dochter ook met 2 kinderen
weer betrokken worden. Wat dus niet
aanvaard werd.
Of is deze woning ontruimt om andere
redenen. Wethouder Goossen? Laat u zich
ook maar eens horen, alle woningzoeken
den hebben er belang bij.
Verder Irenelaan 11, hierop hebben na
mijn dochter meerdere personen voor be
dankt, wat B. en W. bekend kan zijn. Ver
der had ik hierover van de heren Smeijers
en Kreijkes toch enig commentaar ver
wacht, want deze heren kunnen toch on
getwijfeld het bezwaar naar voren bren
gen, waarom deze woning niet betrokken
is.
Tot slot nog een vraag, mijne heren:
Waarom kunnen bijna alle mensen, die
van buiten komen, een nieuwe woning
betrekken, meerdere die nog kort ge
trouwd zijn eveneens, en zij, ik zeg het
nog eens, die 7 of 8 jaar gewacht hebben
niet, terwijl er toch een beloofd is.
Dit dan, leden van de Raad is de juiste
toedracht van zaken, maar niet zoals ze
door B. en W. naar voren zijn gebracht.
U mijnheer de redakteur, dankende voor
de plaatsing.
G. J. van Putten.
Dat besluit moet het scheidende raads
lid niet licht zijn gevallen. Juist omdat hij
zich met zoveel interesse en overgave gaf
aan het werk voor de raad, waarin hij
zich onderscheidde als een man, die wist
door te dringen tot de kern van de za
ken, die in behandeling werden genomen.
Daarnaast was hij onafhankelijk en durf
de recht, soms ook scherp, voor zijn me
ning uit te komen, in korte maar duide
lijke en heldere formuleringen.
Met de heer Leusink gaat een raadslid
afscheid nemen, die zich voor de gemeen
te Rijssen zonder twijfel vele verdiensten
heeft verworven. De beweegredenen, die
hem genoopt hebben tot het nemen van
dit besluit dienen uiteraard te worden ge
respecteerd, maar wij durven te conclude
ren, dat de raad een zeer verdienstelijk
lid in de figuur van de heer Leusink heeft
verloren.
Als zijn opvolger komt in aanmerking
de heer G. J. Voortman uit de Wester
straat, die zijn benoeming nog in beraad
houdt.
Mocht deze de opengevallen plaats niet
gaan innemen, dan komt in aanmerking
de heer A. Rooiman.
RIJSSEN VOORUIT ENTER 0—2
In een miezerige regen en met harde
wind heeft R.V. een nederlaag geleden
tegen Enter. Enter startte met de wind
in de rug, met een fel offensief, waardoor
de R.V. achterhoede het hard kreeg te
verduren.
Met de enkele aanvallen van R.V. wist
de Enterachterhoede wel raad, daar deze
steeds door het midden werden onder
nomen. In de 15e minuut nam Enter de
leiding, toen rechtsbuiten Ruttenfrans
een goede voorzet gaf, die door linksbui
ten Kuipers ineens hard werd ingescho
ten 0—1. 2 minuten later was het 02,
toen Ruttenfrans een hoekschop goed
nam, doelman Thijink miste de bal en
het was midvoor Dreigerink die doel
puntte.
R.V. probeerde het spel te verplaatsen,
doch het was steeds de uitstekende doel
man Kerkhofs die succes in de weg stond.
Ruststand 02.
Na de rust was het R.V., dat doolopend
in de aanval was, maar de aanvallen wa
ren te doorzichtig om tot succes te kun
nen leiden. De enkele aanvallen van En
ter waren veel gevaarlijker, doch ook zij
konden het doel niet vinden. Wat R.V.
ook probeerde de stand bleef 02, waar
mede een einde kwam aan deze forse doch
sportief gespeelde wedstrijd.
Ned. Herv. Kerk le Kerstdag. Grote Kerk
9.30 uur Ds. Vergunst, 15 uur Ds. Vos.
Westerkerk 9 uur en 10.45 uur Ds. van
Tuijl, 19 uur Ds. Vergunst.
Elzen 9.30 uur Ds. Vos.
Notter 19.30 uur Ds. van Tuijl.
2e Kerstdag: Grote kerk 9.30 uur Ds.
Vergunst. Westerkerk. 9.30 uur Ds. Vos.
Zondag: Grote Kerk 9.30 uur Ds. Vos,
15 uur Ds. van Tuijl. Westerkerk 9 en
10.45 uur Ds. Vergunst, 19 uur Ds. Vos.
Geref. Gem. Noorderkerk. le Kerstdag
9.30 en 15 uur Ds. Blok, 2e Kerstdag
9.30 uur Ds. Blok.
Zondag: 9.30 en 19 uur Ds. Blok, 15 uur
Leesdienst.
Geref. Kerk. Boomkamp, le Kerstdag 9.30
en 15 uur Ds. Brinkman.
Zondag 9.30 uur Ds. Bouma uit Del
den en 15 uur Ds. Brinkman.
Oud Geref. Gem. Bevervoorde, le Kerst
dag 9.30 uur de heer Vosman, 19 uur
Ds. Middelkoop uit Zwolle.
2e Kerstdag 9.30 uur de heer v. d. Berg
uit Apeldoorn.
Zondag: 9.30 en 14.30 uur Leesdienst,
19 uur de heer Vosman.
Oud Geref. Gem. Walkerk. le Kerstdag
9.30 en 15 uur Leesdienst. 2e Kerstdag
9.30 uur Ds. Wiltink uit Doetinchem.
Zondag: 9.30 en 15 uur Leesdienst.
Geref. Gem. in Nederland (Eschkerk)
le Kerstdag 9.30 en 14.30 uur Lees
dienst. 2e Kerstdag 9.30 en 14.30 uur
Leesdienst. Zondag: 9.30, 14.30 en 18
uur Leesdienst.
Ned. Protestantenbond afd. Rijssen. le
Kerstdag 10.45 uur Dr. J. W. Samberg
uit Delden.