MEDEDELING woensdag 39 december SP0BT ÏNGEZ DNDEN PREDIKBEURTEN FILM NIEUWS Verdienstelijk raadslid ziet zich genoodzaakt te bedanken Gelukkeg Kasfees ■nr^mT'rri'Tirniiniiiiimrfiiiimiiiiii in m gummin i rMwrwnwrinrr Redaktie en administratie Weekblad voor Rijssen Enterstraat 10 - Tel. 2303 Sinds 1945 in de raad Opvolger de heer Voortman? NIEUWJAARSWENSEN voor het oude jaarsnummer, verschijnende moeten uiterlijk MAANDAG 28 december in ons bezit zijn. Advertenties, publicaties en berichten voor het oude jaarsnummer kunnen wij aannemen tot DINSDAG 29 d.ecember, nam. 6 uur. PARKGEBOUW RIJSSEN Tweede Kerstdag', 's middags om 2.80 uur een extra filmvoorstelling met: de film DRUMS ACROSS THE RIVER Korte inhoud: De goudaders in de omgeving van Crown City zijn praktisch uitgeput. Slechts één maatschappij, de „Lucky Piek" haalt nog iets uit de grond. Aan de overkant van de rivier echter, in de San Juan-bergen; een gebied, dat toegewezen is aan de Ute-Indianen, lopen nog rijke goudaders. Een groep uit Crown City vat het plan op om daar te gaan delven, hoe wel men weet dat het verboden terrein is. Zeker tegen de wensen van zijn vader Sam, voegt de jonge Gary Brannon zich bij deze expeditie, waarvan Frank Walker de hoofdpersoon en, initiatiefnemer is. Zijn broers Jed en Les en de gebroeders Costa, Billy en Ralph, maken ook deel uit van de groep, Jennie Marlowe, verliefd op Gary, ziet niet zonder ongerustheid haar vader en haar uitverkprene naar het gebied over de rivier trekken. Gary merkt al spoedig, dat Frank Wal ker andere bedoelingen heeft. Gouddel- ven interesseert hem minder dan voort durend strijd uitlokken met de Utes. Men weet niet, dat Frank, gesteund door koop lui uit Denver, erop loert de Indianen te doen verdrijven, opdat deze kooplui dan grote leveranties zullen doen aan het re servaat, waar de Indianen, als ze onwil lig zijn, bijeen zullen worden gebracht. Hoe langer hoe meer verzet Gary zich te gen Frank's methoden en tenslotte gaat hij alleen naar het opperhoofd Oüray om De maester har e zeg det'zo good was vuur t'instaand hooln van de taal en doar- umme was Geesken toen ze van de sköole of gung, mear begun um te skriewn met eene oet' boetnlaand.Geesken was 't in- negste meakn in de femilie den't Engels kon, en neet vuur de poes heur! Eur va har als e zeg kwoij toew Engels harn e keunt ton't hier de Kanadezen warn, dan hawwe ook wal zeepe en suuker e kreegn, mear det was noakaatnEn zo har dan Geesken noa volle geskrief, non geskrief met nen jonge dent van dee mooi leeve- leke breewe skreef, zo zea ze teegn eur va en möo. Zo non en dan kom der een mooi gekleurd kaatje woer aij op konn zeen wukke huuze at ze doar harn en smangs dan kom der een fotootje met den jonge der op. Dan zag iej um in nen auto dan wier op n'stuk gros vuur n' mooi hoes. Nee dat wol wal! Zeeker, Geeske veun Kenta, zo hetn den jonge, wal boetn- laands, mear Turkeije is toch zekers in Bpefnlaand? Op ne keer, ongeveep miln nëvembër, kom der n'pakn. De hele hoes- heuldege was teunstebeuwn, een pakn oet Turkeije, keal, keal! Wat zol doar wal neet inzitn?? Koffie, ne mooie piepe vuur va? Nen mooin dook, viegn?? Toen t' Geesken van 'trein kom, wör de zaake los e maakt. Joawal, nen heuwddèok, een poar mooie sloffen (en nog wal de goo moate ook!!). Een mooi speelken zat'er ook in en een pakn viegn vuur iedereene. Allemoale wat, reup de möo en ze vreug: woer weet den jonge, met hoevölle awwe zeet? Geesken har der ne röo kleur van toen z'e n'breef har e leazen. 's Oawns wör der derekt nen langn breef van be- daankn tregtemaakt. Dee wakke doarop köm der nen breef woer at Geesken met nor de sloapkamer hen gung, woonder- lek vuur dissen tied van t'joar. Biej de koffie köm der het hooge wöord oet. Ken ta har e skreewn dette ne keer nor Hol- laand hen wol komn. Wonnèer det könne nog neet zegn. Non, non, det löp hat, zea breur Wilm, temèe zitte viej tusken de waterpiepnrookers en alle daoge viegn biej t'atn. Ik zee miej den snorrewits al met de oarvensoep gangs. Geesken iej haalt oew wat op n'haalsGeesken kluurn tot achter de oorn en zea van helleghaid niks meer. 'n Poar daage vuur de Kas- daage köm der waarempel een telegram an, det Kenta op Skiphol steun en met n'trein van tiene oawer tiene zöl ankomn. Het hele hoes was in rep en roer en de ledikantn wörn verzat, n'iej toafellaakn op de toafel en nen haanddöok in de sloapkamer. Broer Wilm spotn oaweral met en lachen zik krom. De Turken hebt al eerder de boele in Europa op steeltn e zat en non komt ze in Riessen. Lust den keal wal knienvlais of mutte gebakne viegn met van den woonderöllie den't ze doar gebroekt? Va en möo skorn met 'heuwd mear deern eur beste an als! Vuur niks was Geesken neet e neumd nor Gröva den't zin leawn oaweral e zetn har! E zetn? 't Zit in t'blood, zea de va en als gung zin gaank, of t'zo mös. Kenta kwam en keek zik d'oogne oet. Koffie harre neet met e brag mear veerder van als. En (zo zean ze allemoale) niks gek in de kleere. Wilm harre dag dette zonn blöompot op har e had, mear nee heur, n'blootn kop en zwatte kruin. Geesken was duur t'dolle hen. En vroagnt um dit ees en det ees en woer döot ze det doarginds? Met n'Ees- sen Kasdag harn ze allemoale een servet vuur biej t'atn. Ze lachen mekoar oet, mear Geesken keek alleene nor Kenta. t'Oawns was 't een plezeereg spil met eur aln um de toafel en Geesken van hen en der wier um Kenta als oet te legn en de veerdere hoesgenootn neet tevölle der boetn te hooln. Toen 't de öole leu nor berre hen warn en t'heel stille was in thoes, hebt Geesken en Kenta baide in t'Riessens teegn mekoar e zeg: „oa, ik wil oew hebn!" In de veerte kleukn de klokn, mear ze heurn ze neet! Boetn völ der volop snee, mear Geesken en Kenta harn Kasfees vuur mekoar, ze warn al lange in e sniejd! Gelukkeg Kasfees! J. v. E. te trachten ondanks vele incidenten, de vrede te bewaren. Door verschillende om standigheden wordt Gary's aanvankelijk haatdragende, mening over de Indianen heel anders. Tweede Kerstdag' 's avonds een prach tige avonturenfilm. De schoonheid van Lapland, het land der middernachtzon, is de fascinerende achtergrond van een emotioneel liefdes verhaal: Inhoud: In de onafzienbare witte eenzaamheid van het hoge Noorden is de menselijke wil geen wet meer; indrukwekkend en mooi, maar ook hard en meedogenloos is het Poolgebied met zijn wolven, die in kudden de vlakte afstropen en elk leven bedreigen. Soms vallen een paar rendie ren van de vermogende Lap Aslak als hun slachtoffers, dan weer zaaien zij schrik en ontsteltenis in een der kampen van de kolonisten, die proberen ove rigens tegen de wil van de aan tradities hechtende Lappen de civilisatie ver der te doen doordringen. Op een barre dag, wanneer dichte sneeuwstormen het Poolland teisteren wordt de Scandinavische familie Nielsen op vreselijke wijze het slachtoffer van een groep huilende wolven. Tijdens de rade loze vlucht met hun rendiersleden stor ten man en vrouw in de afgrond; alleen hun pasgeboren kindje wordt met het houten wiegje uit de slede geslingerd en blijft achter in de sneeuw. Daar wordt het gevonden door Aslak, de aanzienlijk ste der Lappen en eigenaar van een enor me kudde rendieren. Behoedzaam brengt hij het kleine meisje bij Elli, zijn vrouw, in hun huistent en spoedig daarna laat hij het dopen als „Laila". Een kind im mers heeft juist ontbroken aan Aslak's echtelijk geluk en dus is het zo goed, nie mand hoeft te weten, dat Laila zijn eigen dochtertje niet is. Als een behoorlijk Lappenmeisje groeit Laila op. In de herfst trekt zij met de an déren naar de beschuttende bergdalen en in de lente keert zij terug naar de gra zige weiden met hun heldere, diepblauwe meren. Zij houdt van Aslak en van Elli en ze houdt van de oude knecht Jompa, de enige overigens, die buiten de Aslaks het geheim kent van haar afkomst. De omgang met rendieren is haar vertrouwd geworden ze leert ze vangen en temmen met de lasso en aan één dier in het bij zonder is ze verknocht: „Stormwind", die haar eigendom is geworden. Met „Stormwind" ook wint ze tot ieders ver rassing de tradionele jaarlijkse slede-wed strijd van de Lappen. Dat is natuurlijk niet zo heel leuk voor de man, die zij bij die wedstrijd heeft verslagen: Mellet, een jonge Noorse Lap. Mellet is de man, die mét "haar trouwen wil. Daarom heeft hij haar ook als eerste een fraaie shawl om de schouders gelegd en daarmee volgens oeroud Lappengebruik te kennen gege ven dat hij het mooie en nogal capricieuze meisje als echtgenote zijn tent wil bin nenleiden. Daarbij weet hij Aslak en Elli aan zijn zijde. Woensdag 30 december de film „De zevende sluier". Francesca Cunningham, een piano-vir- tuose, zeer bewonderd om haar schoon heid en talent, probeert in een zwaar moedige bui, door een sprong in de Tha mes, een einde aan haar leven te maken. Ze wordt gered en teruggebracht naar het ziekenhuis, waaruit ze in een onbewaakt ogenblik was ontsnapt. De artsen stellen alles in het werk om haar zwaarmoedig heid te genezen, doch op alle haar gestel de vragen blijft Francesca zwijgen. In haar toestand is geen verandering waar te nemen en men wendt zich om raad tot de psychiater Dr. Larsen. Onder hypnose gebracht vertelt Francesca hem haar le vensgeschiedenis. Ze begint met haar schooltijd. Als veertienjarig meisje werd ze voor straf door een onderwijzeres op haar handen geslagen, juist voor een be langrijk muziek-examen. Als het de vol gende dag plaats vindt, slaagt ze dan ook niet, daar haar handen stroef en gezwol len zijn door de afstraffing. Nu bevangt haar een onoverwinnelijke vrees nooit meer te kunnen spelen. Enige tijd daarna sterft haar vader. Als voogd wordt haar een verre neef, Nico- laas, toegewezen. Nicolaas leidt een zeer eenzelvig leven, is mensenschuw en haat vrouwen. Francesca heeft van het begin af een grote vrees voor deze vreemde man. Door zijn doorzetting weet hij Fran cesca echter tot piano-spelen te dwingen en hij ontdekt in haar een grote muzikale gave. Nicolaas zendt haar naar het Ko ninklijk Conservatorium. Daar studeert zij ijverig en leert Peter kennen, haar eer ste liefde. Ze wil met hem trouwen, doch Nicolaas geeft geen toestemming en ver trekt met haar naar Parijs, alvorens ze Peter heeft kunnen spreken. In Parijs zet Francesca haar muziek-studies voort. Na zeven jaren ingespannen arbeid geeft ze haar eerste grote concert in Venetië, waarop een ware ovatie volgt. Van alle kanten ontvangt ze nu uitnodigingen, con certen te geven. Ze reist van Europa naar Amerika en overal oogst ze zeer veel suc ces. Als ze van de Albert Hall in Londen een aanbieding krijgt, stemt ze gaarne toe, in de stille hoop, Peter weer te ontmoe ten. Als ze hem dan na lang zoeken weer heeft gevonden, verneemt zij, dat hij in tussen getrouwd is. Haar teleurstelling is zeer groot. ERKENDE BOEKHANDEL De Firma A. A. Velner, alhier heeft van de Vereniging tot Bevordering van de Belangen van de Boekhandel de erken ning ontvangen van Boekhandelaar. NIEUWE SECRETARIS „DE LAATSTE EER In verband met de vacature van de heer R. Weenink in het bestuur van de be grafenisvereniging „De Laatste Eer" is gekozen de heer J. Weersink als secre taris. BEDANKT ALS RAADSLID De heer J. Leusink, lid van de gemeen teraad voor de A.R. partij, heeft als raads lid Jaedankt in verband met zakelijke om standigheden. Als opvolger van de heer Leusink komt in aanmerking de heer G. J. Voortman (Westerstraat). RV(ZM) verdiende gelijkspel, doch verloor met 13. Het RV(ZM) elftal moest het zaterdag j.l. opnemen tegen het elftal van Achilles uit Enschedeen tegen arbiter Holvast uit Zwolle. Van de bezoekers uit Enschede had men, met een beetje geluk nog wel kun nen winnen, doch tegen de beslissingen van de heer Holvast stonden de R.V-ers machteloos. Dat er na afloop van de wedstrijd en kele heethoofdige supporters waren die de arbiter (op hun manier) de les wilden lezen, is niet goed te keuren, doch alles zins begrijpelijk. Gelukkig liep alles nog met een sisser af. De thuisclub startte veelbelovend en het duurde zelfs tien minuten eer Witten het eerste schot te verwerken kreeg uit een terugspeelbal van Rutterkamp. Na 17 minuten spelen namen de gasten tegen de verhouding in, de leiding. Wit ten greep mis op een hoekschop van links waardoor midvoor De Jong gelegen heid kreeg de score te openen (01). De gelijkmaker kwam vijf minuten la ter toen linksachter Moes, door Brugge- man en Schreurs in het nauw gebracht, in eigen doel schoot (11). Nog voor de rust aanbrak hernam Achilles de leiding. M. Rutterkamp werd, door een trap tegen zijn maag, even uit geschakeld. Hierdoor ontstond er een ope ning in de RV-verdediging en het was Wennink, die het leer hier hard doorheen joeg, onhoudbaar voor Witten (12). In de tweede helft legde RV een grote veldmeerderheid aan de dag, doch nu sprak het pechduiveltje een hartig woord je mee. Desondanks zou de thuisclub deze ont moeting gewonnen hebben, wanneer de leiding geen grove fouten had gemaakt. Twee zuivere penalties werden de thuis club onthouden, om de eenvoudige reden dat de arbiter deze over het hoofd zag. De stemming werd er niet beter op doch het pleit voor de thuisclub dat zij het hoofd koel hield. Na 38 minuten .spelen zou Schreurs de gelijkmaker gescoord hebben indien niet stopper Nijboer het schot met de handen gekeerd had. De thans wel toegewezen strafschop werd door Witten gemist. Even later hadden de bezoekers meer geluk en was het midvoor De Jong, die de zege veilig stelde (13). Mijnheer de Redakteur. Naar aanleiding van een. verslag in het Weekblad voor Rijssen van 8 dec. en de daarop gestelde vragen van de heer Ot- ten, betreffende mijn ingezonden stuk en de daarop gedane antwoorden door B. en W., zou ik alsnog gaarne gebruik maken van uw blad, omdat deze vragen onvolle dig en onjuist zijn beantwoord. Ik moge dan in mijn ingezonden stuk onvolledig zijn geweest door het niet ver melden, van 2 aangeboden woningen. De heren B. en W. gaan zelfs zo ver om mijn huis en verdere huislijke omstandighe den (die horen toch bij elkaar) te toet sen aan anderë. Wie geeft u hier het recht toe heren, u hebt allen de plicht verzaakt, of de moeite willen nemen een kijkje te nemen. Neen, mijne heren, hierover hebt u maar het minste recht, om over te spre ken, omdat u hiervan niets bekend is. Verder worden de vragen door B. en W. beantwoord, als volgt: De heer Wierbos, mijn schoonzoon, is 13 oktober 1954 als woningzoekende inge schreven. Werkelijk is: De heer Wierbos is mei 1954 gehuwd. Reeds lange tijd voor ze ge huwd zijn heeft mijn dochter zich opge geven, als woningzoekende. Hierop is toen door een ambtenaar der gemeente, een. formulier bij ons thuis bezorgd, en de heer Wessels ter hand gesteld. Wij mo gen toch aannemen, dat de heer Wessels voor zijn taak berekent is, om dit te no teren. Het College gaat verder dat met de heer van Putten gesproken is over de woning Haarstraat 74. Mijne heren, waar haalt u de moed vandaan, om zo iets uit de lucht te grijpen en de raadsleden voor te schotelen. Ik vraag dan ook B. en W. op het woord af, zich bewust te zijn van deze uitspraak aan de raadsleden, daar er door B. en W. met mij over de verkoop nog geen woord gerept is. Wel in het be gin, dus voor 5 jaar terug, heb ik hier toen met de heer Scholman over gespro ken, omdat de woning voor pasgehuw den, toen groot genoeg was, wat later het geval niet was, dat kan Wethouder Goos- sen, die ernaast woont zeker weten. De heer J. Leusink heeft zich in ver band met drukke werkzaamheden en om privéredenen genoodzaakt gezien te bedan ken als lid van de gemeenteraad. Dit raadslid, dat zitting had voor de Anti-Revolutionaire Partij, heeft zich ge durende zijn zittingsperiode doen kennen als een serieus raadslid, die een hoge op vatting van zijn taak had. Met open vizier heeft hij in alle oprechtheid de gemeente belangen gediend en stelde deze belan gen in al zijn opmerkingen en zijn over wegingen voorop, zodat hij bij zijn „colle ga-raadsleden" in hoog aanzien stond. Over het algemeen betreurt de gemeente raad het heengaan van de heer Leusink, die zich altijd met overgave en toewijding heeft gegeven aan het werk, dat het raadslidmaatschap met zich bracht. De heer Leusink deed zijn intrede in de gemeenteraad in 1945 en wel in de noodraad. Toen in deze noodraad n.l. het aantal zetels met 2 werd uitgebreid, werd de heer Leusink met de heer G. J. Aaf- tink door de z.g. kiesmannen benoemd als afgevaardigden van „het verzet". Toen de heer Leusink bij de eerstvolgende verkie zing geen verkiesbare plaats op de lijst van de Anti-Rev. Partij accepteerde, kwam hij, niet lang nadat hij de noodraad had verlaten, min of meer ongewild in de gemeenteraad terug, toen de heer Nieu- wenhuis naar elders vertrok. Zoals de heer Leusink, die met ingang van 1 januari heeft bedankt, gaarne er kent, heeft hij het werk, dat het raads lidmaatschap meebracht, altijd graag ver richt. Omdat hij niet voldoende tijd kan vrij maken, om zich voldoende te verdie pen in de problemen, die de gemeentepo litiek met zich brengt, heeft hij de voor zitter van het stembureau meegedeeld, dat hij zich genoodzaakt zag zich terug te trekken. Rijssen, december 1959. Is het misschien mogelijk Wethouder Scholman, dat u hier met mijn dochter over gepraat hebt? Was het niet Wet houder Scholman, dat mijn dochter er u op attent gemaakt heeft dat er niet ge broken mocht worden? Wat later juist bleek te zijn, want ter verkoping bleek dat de gemeente hier ook nog zijn eisen stelde. Waarom, heren van de Raad? Gebeurt dit ook bij andere verkopingen van wo ningen, waar de gemeente het minste be lang bij heeft. Wie was hier de belang hebbende Wat gedane beloften betreft, gaat B. en W. verder, is de vereiste aandacht besteed. Wethouder Scholman, gaat u nu ook eens spreken. U stem in het College telt toch ook nog, of niet? Hebt u een nieuwe woning belooft of een oude? En dan zou een oude woning ook geen bezwaar zijn, mits ze aanvaardbaar is. Maar Molendijk 57 was door een gezin met 2 kinderen ontruimt, dus te klein, zou door mijn dochter ook met 2 kinderen weer betrokken worden. Wat dus niet aanvaard werd. Of is deze woning ontruimt om andere redenen. Wethouder Goossen? Laat u zich ook maar eens horen, alle woningzoeken den hebben er belang bij. Verder Irenelaan 11, hierop hebben na mijn dochter meerdere personen voor be dankt, wat B. en W. bekend kan zijn. Ver der had ik hierover van de heren Smeijers en Kreijkes toch enig commentaar ver wacht, want deze heren kunnen toch on getwijfeld het bezwaar naar voren bren gen, waarom deze woning niet betrokken is. Tot slot nog een vraag, mijne heren: Waarom kunnen bijna alle mensen, die van buiten komen, een nieuwe woning betrekken, meerdere die nog kort ge trouwd zijn eveneens, en zij, ik zeg het nog eens, die 7 of 8 jaar gewacht hebben niet, terwijl er toch een beloofd is. Dit dan, leden van de Raad is de juiste toedracht van zaken, maar niet zoals ze door B. en W. naar voren zijn gebracht. U mijnheer de redakteur, dankende voor de plaatsing. G. J. van Putten. Dat besluit moet het scheidende raads lid niet licht zijn gevallen. Juist omdat hij zich met zoveel interesse en overgave gaf aan het werk voor de raad, waarin hij zich onderscheidde als een man, die wist door te dringen tot de kern van de za ken, die in behandeling werden genomen. Daarnaast was hij onafhankelijk en durf de recht, soms ook scherp, voor zijn me ning uit te komen, in korte maar duide lijke en heldere formuleringen. Met de heer Leusink gaat een raadslid afscheid nemen, die zich voor de gemeen te Rijssen zonder twijfel vele verdiensten heeft verworven. De beweegredenen, die hem genoopt hebben tot het nemen van dit besluit dienen uiteraard te worden ge respecteerd, maar wij durven te conclude ren, dat de raad een zeer verdienstelijk lid in de figuur van de heer Leusink heeft verloren. Als zijn opvolger komt in aanmerking de heer G. J. Voortman uit de Wester straat, die zijn benoeming nog in beraad houdt. Mocht deze de opengevallen plaats niet gaan innemen, dan komt in aanmerking de heer A. Rooiman. RIJSSEN VOORUIT ENTER 0—2 In een miezerige regen en met harde wind heeft R.V. een nederlaag geleden tegen Enter. Enter startte met de wind in de rug, met een fel offensief, waardoor de R.V. achterhoede het hard kreeg te verduren. Met de enkele aanvallen van R.V. wist de Enterachterhoede wel raad, daar deze steeds door het midden werden onder nomen. In de 15e minuut nam Enter de leiding, toen rechtsbuiten Ruttenfrans een goede voorzet gaf, die door linksbui ten Kuipers ineens hard werd ingescho ten 0—1. 2 minuten later was het 02, toen Ruttenfrans een hoekschop goed nam, doelman Thijink miste de bal en het was midvoor Dreigerink die doel puntte. R.V. probeerde het spel te verplaatsen, doch het was steeds de uitstekende doel man Kerkhofs die succes in de weg stond. Ruststand 02. Na de rust was het R.V., dat doolopend in de aanval was, maar de aanvallen wa ren te doorzichtig om tot succes te kun nen leiden. De enkele aanvallen van En ter waren veel gevaarlijker, doch ook zij konden het doel niet vinden. Wat R.V. ook probeerde de stand bleef 02, waar mede een einde kwam aan deze forse doch sportief gespeelde wedstrijd. Ned. Herv. Kerk le Kerstdag. Grote Kerk 9.30 uur Ds. Vergunst, 15 uur Ds. Vos. Westerkerk 9 uur en 10.45 uur Ds. van Tuijl, 19 uur Ds. Vergunst. Elzen 9.30 uur Ds. Vos. Notter 19.30 uur Ds. van Tuijl. 2e Kerstdag: Grote kerk 9.30 uur Ds. Vergunst. Westerkerk. 9.30 uur Ds. Vos. Zondag: Grote Kerk 9.30 uur Ds. Vos, 15 uur Ds. van Tuijl. Westerkerk 9 en 10.45 uur Ds. Vergunst, 19 uur Ds. Vos. Geref. Gem. Noorderkerk. le Kerstdag 9.30 en 15 uur Ds. Blok, 2e Kerstdag 9.30 uur Ds. Blok. Zondag: 9.30 en 19 uur Ds. Blok, 15 uur Leesdienst. Geref. Kerk. Boomkamp, le Kerstdag 9.30 en 15 uur Ds. Brinkman. Zondag 9.30 uur Ds. Bouma uit Del den en 15 uur Ds. Brinkman. Oud Geref. Gem. Bevervoorde, le Kerst dag 9.30 uur de heer Vosman, 19 uur Ds. Middelkoop uit Zwolle. 2e Kerstdag 9.30 uur de heer v. d. Berg uit Apeldoorn. Zondag: 9.30 en 14.30 uur Leesdienst, 19 uur de heer Vosman. Oud Geref. Gem. Walkerk. le Kerstdag 9.30 en 15 uur Leesdienst. 2e Kerstdag 9.30 uur Ds. Wiltink uit Doetinchem. Zondag: 9.30 en 15 uur Leesdienst. Geref. Gem. in Nederland (Eschkerk) le Kerstdag 9.30 en 14.30 uur Lees dienst. 2e Kerstdag 9.30 en 14.30 uur Leesdienst. Zondag: 9.30, 14.30 en 18 uur Leesdienst. Ned. Protestantenbond afd. Rijssen. le Kerstdag 10.45 uur Dr. J. W. Samberg uit Delden.

Erfgoed Rijssen-Holten

Weekblad voor Rijssen | 1959 | | pagina 2