"C3rr\
§H^S8 Él
Sjfapa
Druk en Uitgave van G, ten Gate Hzru Maarstraat, Rijssen
Nummer 215.
Zaterdag 18 November 1922.
Ingezonden.
gl» IStejftïlL!
Ingezonden Stukken enz. worden ingewacht tot uiterlijk Donderdagsmiddags 12 uur, Advertentiën tot Vrijdagsmorgens 10 uur.
Ad\ ertentiën 1 5 regels 50 cent, elke regel neer 10 cent. Voor den handel speciaal tarief.
REISHERINNERINGEN
UIT OOSTELIJK EUROPA.
III.
VAN NEURENBERG
NAAR PASSAU.
Het was maar goed, dat ik den
volgenden morgen drie kwartier
vóór den tijd van vertrek van den
trein die mij naarPassau brengen
moest, aan 't station aanwezig was.
Want de hall waarin de lokketten
zich bevinden, stond vol met een
reislustig publiek en voor ieder lo
ket bevond zich een lange rij van
wachtende menschen, die geduldig
en ordelijk het oogenblik verbeid
den, waarop zij aan de beurt waren
om geholpen te worden.
Juist vijf minuten voor den tijd
was ik gereed, en niet zonder moei
te gelukte het mij nog, een zit
plaats in den trein te vinden.
Aanvankelijk leverde de reis
weinig interessants op. Het land
schap is eenigermate geacciden
teerd, en op de lichtelijk glooiende
heuvelhellingen groeiden allerlei
.gewassen van verschillende kleur,
van licht- en donkergroen, tot ka
stanjebruin en wijnrood toe. AU
bedekt met lakens van allerlei kleur,
met reuzenscharen door bekwame
handen in gelijkmatige rechthoeken
geknipt, zoo lagen daar de akkers,
die door de zorg der nijvere land
bouwers bewerkt en door den ze
gen des Hemels tot vruchtbaarheid
gebracht waren.
Langzaam aan begon daarna de
weg te stijgen. Steunend en zuch
tend, als een dier dat zijn zwaren
last bijna niet meer kan vooruit
brengen, trok de locomotief den
langen trein de hellingen op. Ik
dacht nu wel een mooi uitzicht te
krijgen, doch dichte bosschen die
de spoorlijn links en rechts be
grensden, stelden mij daarin teleur.
Wel een uur lang reed de trein zoo,
steeds maar moeizaam stijgend,
door het donkere woud, totdat het
landschap bij het stadje Neumarkt
plotseling weer van karakter ver
anderde. Wij waren de eentonige
bosschen eindelijk uit, en de trein
spoorde nu door een bergland, vol
van afwisseling, dat al maar mooier
en boeiender werd. Als een film die
voor mij werd ontrold, vertoonde
het landschap zich voor mijn oog
in steeds sneller afwisselende ver
scheidenheid. Met een vaart van
naar schatting 70 K M. per uur
wij daalden nu ging het langs
bergen en dalen, nu eens bestaan
de uit akkerland, dan weer beplant
met boomen. Nu en dan passeer
den wij in vliegende vaart vriende
lijke dorpen van witte of gele ge
pleisterde huizen en oude kerken.
Het eene oogenblik ziet men zoo'n
dorp diep beneden de spoorlijn lig
gen, maar een ander maal weer
hoog op een berg, oogenschijnlijk
ontoegankelijk als een arendsnest.
Soms ziin de dorpen tegen een berg
aangebouwd, waardoor het van den
trein uit den indruk wekt, als zijn
de huizen op elkaar gestapeld-Hier
en daar zien wij weer groepen kin
deren met hun onderwijzers wan
delen, hetgeen dan toch in Duitsch-
land wel bizonder in den smaak
schijnt te vallen. Zijn de kinderen
zóó dicht bij den trein dat zij dt
reizigers in de wagens onderschei
den kunnen, dan wuiven zij vroolijk
met hun zakdoeken en petjes. Ik
zie het landvolk op de weilanden
der berghellingen bezig met het
laatste hooi in te halen. Melkkoeien
verrichten net trekwerk, want paar
den zijn in 't verarmde Duifsch-
land te duur, en ossen zijn grooten-
deels aan de slachterijen verkocht.
Maar 't gaat dan toch, de menschen1
behelpen zich door van den nood
een deugd te maken.
Wij komen ook voorbij vele boom
gaarden. De takken der ontelbare
boomen hangen bijna op den grond,
loodzwaar van 't fruit dat in ont
zaggelijke hoeveelheid is gegroeid
van 't jaar. Gelukkig, dan heeft
men daaraan ten minste geen ge
brek. Passeeren wij een weg, of
rijden wij daarlangs, dan zie ik ook
die wegen links en rechts met fruit-
boomen beplant. Practische men
schen toch, die Duitschers. En fat
soenlijke kinderen toch. dv* .Dn't
sche kinderen. Probeer het in Hol
land, probeer het in Rijssen eens,
om vruchtboomen langs den
weg te poten Of liever, probeer
het maar niet, want men kan hier
zelfs niet van de appelen en peren
in uw eigen tuin afblijven. Wat zou
er dus van terecht komen, indien
ze aan de openbare wegen groei
den In Holland zal men daarmee
moeten wachten, tot het begrip van
't mijn en dijn wat beter tot zijn
recht zal zijn gekomen, en de in
't wild opgroeiende jeugd een iet
wat hoogere trap van beschaving
zal hebben bereikt. Hetgeen dan
toch, naar te hopen is, ook wel
ééns zal moeten komen als de
ouders maar willen meewerken.
Steeds verder snelt de trein door
het land van zoo wondere schoon
heid, waarvan ieder stukje grond
een waardevol vacantie-oord zou
kunnen zijn. En toch, de stations
vermelden plaatsnamen van totaal
onbekenden klank, en men ziet
geen enkel hotel of landhuis. Maar
mooie en verheven natuur is in
Duitschland dan ook in zóó over
vloedige mate aanwezig, dat heele
landstreken voor het tourisme nog
volkomen braak liggen.
Daar zie ik, reeds ver voor mij
uit, diep beneden de spoorlijn, ein
delijk de torens verrijzen van het
oude Regensburg, mooie stad,
bekend om haar Gothische bouw
werken. Een groote donkere wolk
drijft juist over de omgeving der
stad, maar de zon ziet nog kans,
een bundel van bleeke stralen er
over uit te werpen, waardoor zij
wordt gedompeld in een zóó won
dere belichting, als zag ik een fata
morgana. Onbeschrijfelijk schoon
lag daar de mooie oude stad in dat
geheimzinnige licht. Maar de lucht
was onheilspellend. En toen de trein
het station Regensburg binnen-
stoomde, viel de regen in groote,
dikke droppels neer.
Regens burg deed zijn naam
eer aan
Toch zou ik er gaarne een nat
pak aan gewaagd hebben, indien
mijn reisprogramma mij niet on
verbiddelijk had voorgeschreven,
op dezen "dag nog in P a s s a u te
moeten aankomen. Ik stapte dus
niet uit den trein, maar bedwong
mij met eenige zelfbeheersching
om de reis naar Passau zonder
onderbreking voort te zetten.
En zoo kwam ik dan, alweer in
een stortbui, om drie uur in den
middag in die stad aan, waar ik
ditmaal al heel spoedig een goed
hotel vond waarin mij gaarne gast
vrijheid werd verleend.
Dat was- hotel Bayrischer Hof,
een eenvoudig maar"degelijk huis,
dat ik aan iederen tourist ten volle
kan aanbevelen.
Hollands jeugd in gevaar.
De laatste 50 jaar stond onze eeuw
m hec ceeken van hei „Kindde wet
van 1920 bracht groote verbetering in
t lager onderwijs. Maar verbeteringen
brengen ook kosten mee, die, zoo 't
schijnt door den Minister van Onder
wijs niet goed overzien zijn. De nieuw-
scholenbouw liep zoo hard van stapel,
dat Zijne Excellentie daaraan in 1921
door een „Bouwbesluit" paal en perk
moest stellen. En nu 's lands schatkist
er niet te best voor staat krijgen we
weer een aanzienlijke wijziging in de
onderwijswet. Maar alle verande
ring is geen verbetering. Dat zal straks i
blijken. „Wie het kind heeft, heeft het
volk", waren de woorden van een
groot staatsman. Voor het kind is het
beste zelfs nog niet goed genoeg. Wordt
het kind verwaarloosd, het volk gaat
onherroepelijk onder. Zorgt voor uw
kinderen dus zoo goed mogelijk en het
volk uit hen voortgekomen zal sterk
zijn in zijn maatschappelijken en geeste
lijken strijd. Maar Holland, dat in den
laatsten tijd aan cL spits der volkeren
stond op onderwijsgebied, za! door zijn
nieuwe plannen weer achteraan in de
rij gaan staan. Het kind is de Assche-
poester der regeering geworden. Rood
kapje zal door de wolf der bezuiniging
opgegeten worden. En nu, wat wil
dan onze eerste Excellentie van Onder
wijs? In 't kort samengevat dit:
le. Opdrijving van het aantal leer
lingen per onderwijzer(es) 40 leerlingen
voor 1 leerkracht ten plattelande, 315
leerlingen voor 7 leerkrachten, en bij
elke 55 leerlingen meer één leerkracht
erbij, voor grootere scholen. Dit geldt
zoowel voor b ij z o n d e r e als o p e n-
bare scholen.
2e. plm. 6000 onderwijzers (open
bare en bijzondere) zullen aan het on
derwijs onttrokken worden,
3e. De beloofde verbeterde onder
wijzersopleiding wordt teruggenomen,
er komt dus niets van.
4. Bevoorrechting van standenschool
tjes ten nadeele van de volksschool.
5e. Het vervolgonderwijs zal stop
gezet worden.
6e. Hoogstwaarschijnlijk volgt de in- 1
trekking van het 7e leerjaar.
Zoodoende maakt men van het lager
onderwijs een caricatu.ur. Men zou kun
nen vragen: is het de regeering in 1920
ernst geweest ons volksonderwijs te
verbeteren? Waarom zal zij nu als
stiefvader van het volkskind optreden
en dit in een hoekje drukken Ons
ouder- en opvoedershart komt daar
tegen op. Daarom steunt door uwe
handteekening het petitionnement, dat
de regeering zal aangeboden worden.
Op voor het kind van het volk, waar
anderen hun plicht verzaken.
Het plaatselijk Comité van
Actie tegen de verslechtering
van ons onderwijs.
RUSSEN..
Wij verwijzen naar de adverten
tie in dit nummer, waarin de Park-
commissie eene lezing aankondigt
van den fleer J. J. van Deinse uit
Enschede. De Heer v. D. is, als
weinig anderen, met het in zoo
menig opzicht merkwaardige^Twen-
te, bekend. Hij heeft de geschiede
nis ervan doorvorscht tot in het
grijs verleden, hij kent de menschen,
die er wonen en die er vroeger
verblijf hielden, hij weet de bizon-
derheden van menige Twentsche
plaats en ae sagen er aan vêrDon-
den. Ieder die.belang stelt in „Mooi
en Merkwaardig Twente", zij het
bijwonen dezer lezing, die door
lichtbeelden zal worden verduide
lijkt, aanbevolen.
Als gevonden voorwerp bij de
politie aangegeven een lederen ge
vlochten hondenhalsband. Inlich
tingen verstrekt Chef-Veld wachter
H. E. Engelbarts.
Het eerste elftal van R.V. be-
vocht Zondag weer een schitterende
overwinning van 3—0 op Tubantia|3.
1 ubantia won den toss en om ruim
2 uur trappen onze plaatsgenooten
af. Het blijkt echter al direct, dat
zij aan T. geen gemakkelijke partij
hebben de Tubantianen zijn vlug
als water en maken het de R.V.
verdediging lastig. Langzamerhand
komt er een kentering en vallen
onze spelers meer aan. Bij een de
zer aanvallen werkt de keeper het
leer niet vlug genoeg wegen Kap
pert, die er als de kippen bij is,
geeft zijn club de leiding. DeR.V. ers
hebben het op de heupen uitste
kend gesteund door de halfiinie,
gaat de voorhoede telkens weer tot
den aanval over, en hét is te voor
zien, dat hier succes niet kan uit
blijven. Het duurt dan ook niet lang,
of van Brussel weet met een schit
terend schot de leiding te vergroo-
ten. Met dezen voorsprong voorde
gastheeren gaat rust in. Ofschoon
er na de rust wel flink doorge
speeld wordt, is het spel toch wat
minder enthousiast, Na ongeveer
20 min. komt het derde doelpunt
voor R.V. van den voet van den
linksbuiten. Tubantiadoet wel moei
te de eer te redden, maar de R.V.-
verdediging is safe. Bakkers had
zijn ouden vorm weer te pakken
zijn collega is iederen wedstrijd
dezelfde, dus goed. De half-linie is
een ruggesteun voor de voorhoede
en zoo noodig een krachtige ver
dediging alleen Hodes moet niet
te veel naar binnen loopen dit kan
gevaarlijk worden. De voorhoede
vormde door begrijpen onderling
4-- -*■
'7' s 1 1
Ajj
Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.
Copy wordt niet teruggezonden.
