U3lSTE|
Holtenaar Jan Hendrik Lodeweges
spaart beroemde handtekeningen
NAAR:
El-
vu
IB0 informatie op vid
It gedrukt materiaal a
eo
tan
Zo heb ik het overleefd...
HOITENS NIEUWSBLAD
Joe Cocker Live een klasse-album
Filmmuziek van tv-serie
De Brug op cd verschenen
Kenny G(orelick) op saxofoon
ongelooflijk mooi om te horen
Andrew Ridgeley - Son of Albert
Blazing Away van Marianne
Faithfull 'n bijzonder album
Paul Young - Other Voices
,Hoe minder belangrijk ze zijn, des te moeilijker mensen in sommige gevallen kunnen doen'
f> -
1
Tc .77
Opfrisser voor duizenden bezitters van diploma
Inhoud
Joe Cocker draait al vele jaren mee
in de pop-business. Zijn albums
zijn zonder uitzondering klasse.
Op zijn nieuwste album Joe Coc
ker Liva bewijst hij eens te meer
die klasse. Hij toont aan dat hij ook
zonder de technische foefjes kan,
die een mindere artiest nog wel
eens willen.helpen de ondermaat
se aspecten van z'n zangkwaliteit
te camoufleren. Op het CapitOl -la
bel bracht EM1 onder meer de vol
gende hits van Cocker op dit al
bum bijeenFeelïn' Alright, Hitc- i
hcock Railway, You Can Leave
Your Hat On, het vermaarde Un
chain My Heart, With A Little Help
From My Friend, You Are So Beau
tiful, She Came In Trough The
Bathroom Window en High Time
We Went. De I ive-opnamesztjn ge
maakt in het Memorial Auditorium
in Lowell, Massachusetts in 1989.
De nummers What Are You Doing
With A Fool Like Me en Living In
The Promise Land zijn opgeno
men in de studio. CDP 7934162.
Ook zö genoten van de serie De Brug? En dan vooral van de muziek? Dat
komt dan goed uit, want Sound Product Holland bracht de originele
filmmuziek op cd uit. Het geheel in ODO-kwalitett, en dat is de betere
kwaliteit aldus insiders. Overigens, de muziek is gecomponeerd door
Jurre Haanstra, die ook Het Metropole Orkest dirigeerde, dat de muziek
speelde. Juist, de zoon van de bekende filmer Bert Haanstra, die roem
verwierf met onder meer de film De Fanfare. De cd bevat zeventien
verschillende nummers. De namen daarvan zeggen niet zoveel, omdat
de muziek in de tv-serie niet van titels werd voorzien. Het is eigenlijk ook
overbodig, want wie de muziek nog eventjes in de herinnering oproept
weet hiermee voldoende. Zeer de moeite waard, en wie er niet zeker van
is, gewoon even af laten spelen in de cd-winkel. Sound SPH CO 7794.
Zijn naam is Kenny G(orelick), hij
speelt saxofoon, en van zijn al
bums Duotones en Silhouette gin
gen miljoenen exemplaren over
de toonbank. Na het beluisteren
van Kenny G - The Collection (de
allereerste kennismaking met
werk van deze artiest) is in een klap
duidelijk waarom zovele miljoe
nen mensen de beslissing namen
zijn albums aan te schaffen. Zijn
muziek is simpelweg schitterend,
uit de kunst. The Collection werd
voor deze bespreking na eenmaal
beluisteren op de cd-speler zeker
een halve dag op herhaling gezét,
van nummer een tot en met num
mer de laatste. Dat was nog eens
echt genieten. Het valt op papier
moeilijk uit te leggen waarom de
werken van Kenny G zo mooi klin
ken. Daarvoor moet men zijn cd
zelf beluisteren. En wie nu eens de
moeite xieemt naar de cd-zaak te
stappen en daar dit album beluis
tert, die zal beslist tot de conclusie
komen dat The Collection beslist
de moeite van de aankoop waard
is. Of men nu liefhebber van pop
muziek óf rock, soul of blues is, dit
album doet iedereen iets. Wie is
nu die Kenny G? Hij is.34 jaar gele
den geboren in Seattle, Washing
ton. Hij begon op zeer jonge leef
tijd met piano, en stapte kort daar
na over op saxofoon. In de £d Sul-
livan-show zag hij een saxofonist
soleren, en dat maakte op hem
zo'n grote indruk, dat hij voor dit
instrument koos. Gelukkig, kan
men wel stellen, want daarom valt
nu zo intens te genieten van zijn
werken. In 1989 kreeg hij van het
Amerikaanse vakblad Billboard
Magazine de titel 'Top Contemjx>-
rary Jazz Artist Of The Year', en
hetzelfde vakblad benoemde zijn
album Silhouette tot Number One
Jazz Album Of The Year. Een han
delskenmerkvan Kenny G is dat hij
op zijn saxofoon doorspeelt zon
der adémhalèn;hét in vakkringen
genoemde 'circular breathing'.
Men moet er niet vreemd van op
kijken ais bij het bezoek aan de cd-
zaak alle afluisterplekjes bezet zijn,
en de meeste luisteraars naar aan
leiding van dit stukje luisteren
naar;....The Collection van Kenny
G. BMG/Arioia CD 260.655.
Andrew Ridgeley, geboren op 26 januari 1963 in Surrey, maakte ooit mét
George Panayiotou deel uit van de groep The Executive. Toen die uit el
kaar viel gingen Andrew en George verder onder de naam Wham. Na het
einde van laatstgenoemde, in juni 1986 met een afscheidsconcert in
Wembley, ging George verder onder de naam George Michael, en An
drew hield dé muziek een tijdje voor gezien. Na een poging gewaagd te
hebben in de motorracerij stapte Andrevvtoch weer het muzikale pad op.
Een van de resultaten daarvan is het bij CBS verschenen album Andrew
Ridgeley - Son Of Albert. Het bevat tien nummers, die qua stijl toch wel
iets eigens van Ridgeley hebben. De nummers dieer meteen uitspringen
- in positieve zin - zijn Shake, The Price Of Love en Mexico. Uiteraard is
die keuze zeer persoonsgebonden, en het wil niet zeggen dat de andere
zeven nummers niet goed of slechter zouden zijn. Het album als totaal
verdient een dikke voldoende. Op dit niveau mogen er beslist nog meer
albums van zijn hand verschijnen. CBS/Epic CD 46617.2.
Marianne Faithfull is dankzij haar
'rauwe' stemgeluid uit duizenden
te herkennen. Sinds haar zeven
tiende draait ze al - en nog steeds
succesvol - mee in het internatio
nale popcircuit. Bij BMG/Ariola
verscheen haar nieuwste album,
getiteld Blazing Away. Het werd in
twee dagen tijd opgenomen in St.
Anne's Church in Brooklyn, New
York. Het bevat dertien nummers.
waaronder onvergetelijke zoals
The Balad Of Lucy Jordan en Sis
ter Morfine. Voor de zangeres zelf
is dit album een nieuwe vorm van
autobiografie, nu niet geschreven,
maar gezongen. Wie de stem van
Faithfull kent, en die weet te waar
deren, ligt er een bijzonder album
in de winkel te wachten. Zeer de
moeite waard. BMG/Ariola - Is
land. GD 260 604;
Other Voices, zo luidt de titel van Paul Young's nieuwste album, uitge^
bracht bij CBS. Het bevat tien nummers, waarvan Softly Whispering I
Love You ais sinlge is uitgebracht Beide zijn er op gericht hem weer aan
de top te brengen van de hitlijsten, en om zijn status van een van de bete
re soul/blueszangers nog eens te bevestigen. Other Voices is Paul's eer-
ste sinds Between Two Fires, dat in oktober 1986 uitkwam, an z'n vierde
solo-album tot op heden. De voorbereidingen voor dit album vergden
ruim twee jaar. Other Voices bevat verschillende nieuwe liedjes, die
i Young samen met Martin Page schreef. Ook een aantal covers, zoals
Softly Whispering (van Roger Cook en Roger Greenmaway) en Stop On
By van Bobby Womack. Muzikale ondersteuning kreeg Paul Young voor
dit album van Dave Gilmour (Pink Floyd), Stevie Winwood, Booker T. Jo
nes en Stevie Wonder met Pino Palladino. Ook Chaka Khan droeg vocaal
ij haar steentje bij. Alle tot nu toe verschenen albums van Paul Young
werden in grote aantallen verkocht. En niets wijst erop dat het met Other
Voices anders gaat. Wie dit nieuwste produkt van Paul Young eenmaal
beluisterd heeft weet waarom. CBS CD 466917 2.
Als de brievenbus kleppert, schiet de 67-jarige
Jan Hendrik Lodeweges opmerkelijk snel in de
benen. Hij pakt een stapeltje post op en zoekt
het aandachtig door. De grijsbebaarde ziet er in
zijn vale spijkerbroek nog vol levenslust uit: „De
meeste dagen zit er wel wat bij. Eergisteren ont
ving ik nog post van Modrow". De postbode
moet zich verschillende malen verwonderd ach
ter de oren hebben gekrabd, als hij weer eens
een brief van een of andere beroemdheid moest
bezorgen. Want Jan Hendrik Lodeweges uit Hol
ten verzamelt handtekeningen. En in de dertig
jaar dat hij dat doet hebben al heel wat groothe
den der aarde een briefje, vergezeld met foto en
handtekening, naar „Holten, Netherlands" ge
stuurd.
John F. Kennedy, Charlie Chaplin, Francois Mit-
terand, André van Duin, Yasser Arafat, Frank Si
natra en Brigitte Bardot. Een imposante lijst die
zonder problemen met ruim vijfduizend andere
namen aangevuld kan worden. En aan ieder ge
val kleeft een geheel eigen verhaal. Lodeweges
kan er smakelijk over vertellen. Over zijn praktij
ken om met behulp van filmcamera's en de
smoes „Dutch television" tot in het Mekka van
diverse beroemdhe
den door te dringen.
Maar ook over het
verkrijgen van de
krabbel van „simpe
le burgemeester
tjes" van Ommen,
Haaksbergen en
Diepenveen. Zo blij
ken zij nog moeilij
ker te benaderen
dan, pak 'm beet,
minister-president
Ruud Lubbers.
„Zo heb ik de voor
bedrukte handteke
ning van Van Keme-
nade tot tweemaal
toe teruggestuurd.
Ik kreeg toen een te
lefoontjevan het Mi
nisterie van Onder
wijs: ze vonden het schitterend
dat ik het lef had om de kaart te
rug te sturen. Korte tijd later had
ik het authentieke exemplaar in
m'n bezit. Die van Yasser Arafat
kreeg ik thuis gestuurd nadat ik
een bezoek had gebracht aan het
hoofdkwartier van de PLO. Dat
was in de tijd dat er nog geen
schot was gelost. Ik heb toen ge
vraagd of Arafat mij een handte
kening kon nazenden. Bij thuis
komst lag die inderdaad op de
deurmat". Francois Mitterand
bleek een moeilijker te nemen
hindernis. Lodeweges kreeg een
brief thuis met de mededeling dat
de Franse president onmogelijk
op al dit soort verzoeken in kon
gaan.
Jan Hendrik
Lodeweges
spaart al dertig
jaar handteke
ningen van be
roemdheden.
Bing Cosby
9 Ronald Reagan
George Bush
9 Charlie Chaplin
Brigitte Bardot
Felicitatiekaart
„Met zijn verjaardag heb ik 'm
toen een peperdure felicitatie-
kaart gestuurd, waarin ik met
geen woord repte over een hand
tekening. Dat doe ik wel vaker.
Wanneer het me niet lukt stuur ik
tijdens kerst of met verjaardagen
een kaartje. Daar zijn mensen ge
voelig voor. Zo ook met Mitte
rand. Korte tijd later kreeg ik een
bedankbriéfje van hem. Inder
daad, met handtekening". „Er
wordt me vaak gevraagd hoe ik
aan al die adressen kom. Uiter
aard heb ik een behoorlijk adres
senbestand, maar bij staatshoof
den zet ik er alleen maardenaam,
de hoofdstad en het land op. Dat
komt altijd aan. Je moet dan wel
geduld hebben want het kan wel
zo'n drie tot vier maanden du
ren".
Hoe komt iemand er in vredes
naam op handtekeningen te gaan
sparen? „Tja, daar vraag je me
wat", graaft Lodeweges in zijn
geheugen.
klom ik gaandeweg steeds hoger
op".
Prooi
Niets lijkt Lodeweges te dol. Als
de persoon in kwestie maar op de
een of andere manier bekend is,
is hij een potentiële prooi voor de
handtekeningenjager. Die prooi
haalt hij veelal uit kranteknipsels.
Bij het doorbladeren van een
enorme berg plakboeken, moet
hij vaak eerst die knipseis doorle
zen voor hij tekst en uitleg over
een bepaalde handtekening kan
geven. „Chubby Checker, heeft
die niet iets met „swing" te
maken?", vraagt hij hardop. Toch
heeft ook hij zijn criteria. Zo wil hij
eigenlijk maar ai te graag een
krabbel van Desi Bouterse, maar
zijn geweten vertelt hem dat niet
te vragen: „Bouterse schijnt des
tijds eigenhandig iemand door
het hoofd te hebben geschoten.
Kijk, als je het commando daar
toe geeft, ben je ook verantwoor
delijk. Maar als je het zelf doet,
vind ik verschrikkelijk". En Ceau-
sescu? „Ja, dat was in een tijd dat
we nog van niets wisten; toen hij
bij onze koningin op bezoek
kwam. Ik kom wat dat betreft veel
vaker met mijn geweten in con
flict. Bijna alle Afrikaanse landen
zijn dictaturen. De wereld zit vol
gens mij meer met omstreden
dan democratische figuren in el
kaar".
Verlanglijstje
Een verlanglijstje heeft hij niet, al
is hij nu druk bezig de krabbels bij
elkaar te krijgen van de bewinds
lieden uit het Oostblok. Wat dat
betreft betekent de val van het IJ
zeren Gordijn voor hem het aan
boren van een nieuwe markt. „Ui
teraard had ik al wei handtekenin
gen van politici uit die landen,
maar nu gaat het allemaal watge-
makkelijker".
Het loopt echter niet altijd van
een leien dakje. Nog diep in zijn
geheugen gegrift staat de fel be
geerde krabbel van paus Johan
nes Paulus I. Deze paus vervulde
slechts enkele maanden zijn
ambt en overleed. „De brief was
de deur al uit. De paus ervoor en
erna heb ik wel, maar niet die van
Johannes Paulus I. Dat was een
fikse tegenvaller", vertelt Lode
weges op teleu-gestelde toon. Bij
het bekijken van de vele foto's
van artiesten, politici, sporters en
Jaarlijks volgen in Nederland ruim 30.000 men- vattingen zijn verwerkt. De film behandelt in
sen een cursus voor het EHBO-diploma. De in- een uur vrijwel alle eerste.hulp handelingen die
houd van die cursus is in 1989 aangepast aan de de cursisten onder de knie moeten krijgen en is
nieuwste inzichten. Er is nu een videofilm uitge- een nuttige „levende" aanvulling op het tot nu
bracht, waarin die veranderingen in EHBO-op- toe gebruikte, gedrukte lesmateriaal.
Lou de Jong
„Het is eigenlijk begonnen met
mijn correspondentie met dr. Lou
de Jong, de schrijver van de boe
kenserie over Nederland in de
Tweede Wereldoorlog. Ik had tij
dens de oorlog een dagboek bij
gehouden en speelde daaruit in
formatie aan hem door. Zo kreeg
ik de smaak van het schrijven te
pakken. Toen ik hier in het bunga
lowpark, waar ik beheerder van
ben, iemand ontmoette die hand
tekeningen van astronauten
spaarde, was de boot definitief
aan. Het heeft misschien ook wel
wat met ijdelheid te maken; pro
beren om op de voorgrond te tre
den. Ik denk dat iedereen dat wel
in zich heeft. Ik begon overigens
uiterst bescheiden. Omdat ik
moeite had met mijn schrijfstijl
en de buitenlandse talen, durfde
ik lang niet iedereen een brief te
sturen. Toen heb ik eerst de frac
tievoorzitters van de Tweede Ka
mer aangeschreven; de minis
ters durfde ik nog niet aan. Zo
Maar de film is ook bruikbaar als
„naslagwerk" voor de vele hon
derdduizenden Nederlanders die
hun EHBO-kennis nog eens.wil
len opfrissen, om als dat nodig is
eerste hulp te kunnen verlenen
aan huisgenoten, icollega's of
mede-weggebruikers.
De film (VHS, 55 minuten)
„opent" met een korte inleiding
door dr. J. Verhoeff, directeur Ge
zondheidszorg bij het Ministerie
van WVC.
Vervolgens worden
zo'n dertig ongevallen met de bij
behorende EHBO getoond, zoals
een vuiltje in het oog, verslikking,
verzorging van kleine wondjes,
en mond-op-mond beademing.
De rollen van hulpverleners en
slachtoffers worden gespeeld
door respectievelijk gediplo
meerde EHBO'ers en mensen die
speciaal zijn opgeleid om slacht
offers uit te beelden.
De com
mentaarstem is van Fred Emmer.
De EHBO-videofilm is te bestellen
bij de Koninklijke Nederlandse
Vereniging EHBO door overma
king van f70,- op postgironum
mer 304485 ten name van KNV-
EHBO, Maarn, onder vermelding
van „EHBO-videofilm".
Voor meer informatie - ook over
het volgen van een EHBO-cursus
dicht bij u in de buurt - kunt u bel
len met de Koninklijke Neder
landse Vereniging EHBO, tele
foonnummer: 03432-30 04.
Zo heb ik het overleefdZo heet het boekje, waarin tien be
kende Joodse Nederlanders vertellen hoe zij de Tweede We
reldoorlog overleefden. Het bevat de verhalen van Mau Kopuit,
Hans Bloemendal, Andreas Burnier, Annetje Fels, Dick Hou-
waart, Bob Levisson, Manuel van Loggem, Bill Minco, Siegfried
van Praag en Ida Vos.
De een lukte het in Nederland
om, soms eenvoudig, een an
dere keer door puur geluk, te
ontkomen, weer een ander
kon uit Westerbork ontkomen
door handig gebruik te maken
van de omstandigheden, en
weer een ander overleefde
door taaiheid en wilskracht de
verschrikkingen van Mauthau
sen. Het zijn stuk voor stuk ver
halen die men moet lezen. Om
te weten wat de Duitsers, en
helaas ook een groot aantal
Nederlanders, met en tegen de
Joden déden. Feiten die men
nimmer vergeten mag, want
als men Nazi's of soortgelijke
types nogrnaals zo'n kans zou
geven, gebeurt het morgen,
overmorgen of later beslist
weer. De extreem-rechtse ver
kiezingswinsten in eigen en
het buitenland bewijzen dat
het gevaar nog steeds op de
loer ligt. Een uitgave van Kok
Educatief. ISBN 90 242 3956 7.
Prijs f 12,50.
filmsterren valt één ding op: ze
hebben nagenoeg allen een foto
meegestuurd van hun jonge ja
ren. „Ja, en dat terwijl ik nooit
vraag om een foto. Ik stuur altijd
een verzoek om een handteke
ning en dan krijg ik daarbij bijna
altijd een foto. Waarschijnlijk
wordt bewust een oude foto mee
gestuurd, waar de persoon in vol
le glorie op staat. Portretten uit de
beste jaren des levens. Dat zal
wel met ijdelheid te maken heb
ben".
Veel moeite
Het nieuwe kabinet heeft Lode
weges bijna compleet. Ruud Lub-
"bers reageerde als allereerste op
zijn verzoek met een kleurenfoto
voorzien van krabbel, gevolgd
door Hedy d'Ancona en Wim Kok.
Hij heeft ze allen op twee staats
secretarissen na: Aad Kosto
(„maar die krijg ik wel, dat weet ik
zeker") en Elske ter Veld. Die liet
in een brief weten dat ze uitslui
tend „op haar politieke en be
stuurlijke functie aangesproken
wenst te worden" en dat ze „toe
zending van foto en handteke
ning niet op prijs stelt". En dat
terwijl ik een handtekening van
haar heb van enkele jaren terug.
Ik wil er echter ook een uit haar
ministerstijd. Maar dat zie je wel
vaker: zodra mensen bekend
worden lijkt het plotseling te veel
moeite te kosten om even een
handtekening te zetten". „Hoe
verder onderaan de ladder ze ver
toeven, des te moeilijker mensen
kunnen doen. Zo ben ik onlangs
begonnen met het sparen van de
handtekeningen van de burge
meesters van Overijssel. Dat lijkt
dan op het eerste gezicht een
zachtgekookt eitje. Niets is min
derwaar. Bij de burgervaders van
de grote steden is er geen vuiltje
aan de lucht, maar die van Om
men, Haaksbergen en Diepen
veen laten doodgewoon niets
meer van zich horen - en dat ter
wijl de burgemeester van Die
penveen eigenlijk nog maar een
kwajongen is. En laten we eerlijk
zijn: wat stellen die gemeenten
nu eigenlijk voor? Ik probeer het
nog eenmaal en dan hoeft het
wat mij betreft niet meer".
Aan het eind van het gesprek lijkt
het erop dat Lodeweges werkelijk
elke handtekening verzamelt die
los en vast zit. Het huisje verlaten
is niet eerder toegestaan nadat
een handtekening in het gasten
boek is gezet. Daarin staan alle
personen die een blik hebben ge
worpen in zijn verzameling. Van
alle vertegenwoordigers van de
media, die ooit zijn woning heb
ben betreden, wordt een foto ge
maakt voor het plakboek. Ditmaal
worden de rollen dus omge
draaid. Fotograaf Eric Brinkhorst
wordt gekiekt als hij duidelijk on
wennig poserend zijn krabbel
plaatst voor het oog van de came
ra van Lodeweges. Het zal je hob
by maar zijn.