Hoitens Nieuwsblad
'Krant heeft zeker cachet'
40
'Pers moet oog hebben
voor hogere belangen#
'Eigene Holten
benadrukken'
m
JAAR
ml.
1949
1989
HOLTEN.
25 jaar aan het hoofd van het G.E.B.
PONDERDAG 2 MAART 1989
Een jubileumbijlage van het Hoitens Nieuwsblad zou niet compleet zijn zonder een
gesprek met mr W.H. Enklaar. V«n 1946 tot en met 1979 burgemeester van Holten en
nu, op een afstand vanuit zijn gezellige woning tussen spoorlijn en Deventerweg in de
buurtschap Dijkerhoek, het reilen en zeilen in Holten volgend. Bruine kippen scharrelen
vrijelijk rond in de grote tuin en op enige afstand van het huis staat de garage, die hij bij
het afscheid in 1979 heeft gekregen van de bevolking. „Daar hebben we nog dagelijks
plezier van".
Doelbewust koos de oud-burgemeester na zijn pensionering voor een woning wat verder
weg van het 'bestuurlijk centrum' van Holten. „Je moet je opvolger niet voor de voeten
gaan lopen. Dat is niet juist. Iedere burgemeester heeft zijn eigen manier van werken, en
dan moet er niet zo'n oude kerel als ik steeds over zijn schouders mee kijken".
DE GEMEENTE was destijds
niet daadwerkelijk betrok
ken bij de oprichting van de krant,
desondanks rekent mr. Enklaar
zich bij 'de mannen van het eerste
uur'. „En die onderscheiding laat
ik me niet afnemen".
„Financieel heeft de gemeente er
geen cent ingestoken, dat waren
Beltman, de kleermaker. Dirk
Wans ink en Klein Velderman, de
smid. Dat waren de mensen die het
doen moesten en Beijers natuur
lijk, die had een gouden pen".
Het pas opgerichte stichtingsbe
stuur moest evenwel te biecht bij
de burgervader om het mogelijk te
maken dat Wim Beijers, ambte
naar op het gemeentesecretarie, 'af
en toe' in gemeentetijd eens op pad
moest voor de verslaggeving van
het nieuwsblad. „Daar heeft hij
dan ook ruimschoots gebruik van
gemaakt" zegt mr. Enklaar la
chend. Na verloop van tijd werd
wel de afspraak gemaakt dat Beij
ers niet meer de verslagen van de
gemeenteraadsvergaderingen
maakte. "Er wordt nu wat ruimer
over gedacht, maar ik vond, dat als
er nu vervelende stukken over het
gemeentebestuur in de krant ge
schreven moesten worden, dat niet
uit de pen van een van de ambtena
ren kon komen. Daarom is Jan
Wiggers toen de raadsverslagen
gaan doen".
DE OPENBAARHEID van
bestuur stond veertig jaar
geleden nog in de kinderschoenen.
Openbare commissievergaderin
gen waren er niet, laat staan weke
lijkse perconferenties. "Er waren
helemaal nug gccti gciiicmit/cujivc
commissies. Wij kenden alleen de
Lichtcommissie, zoals wij die
noemden, over het Energiebedrijf.
En wethouders, die een eigen por
tefeuille hadden, nee. We hadden
wel twee wethouders, maar eigen
lijk had ik alle portefeuilles op zak.
Eenmaal per week spraken wij el
kaar, en daar was het mee af. Ach,
die tijd had toch wel veel aantrek
kelijks. Er was niemand die je voor
de voeten liep. Van Rappard heeft
het nu heel wat moeilijker".
„Ik bemoeide me wel overal mee,
zelfs met de petten van de gemeen
tearbeiders - ik vond dat die her
kenbaar moesten zijn voor de be
volking - zocht ik zelf uit. Dat past
nu niet meer in deze tijd, dat moet
je aan anderen overlaten".
De journalisten in die tijd waren
vaak voor het nieuws afhankelijk
van wat hen werd toegespeeld. Of
schoon er door het gemeentebe
stuur geen onderscheid werd ge
maakt tusen de journalisten van
de dagbladen en het nieuwsblad,
hadden Beijers en Wiggers vaak
een voorsprong. „Beijers kon na
tuurlijk altijd in de keuken van de
gemeente kijken. Daarnaast zat hij
in alle mogelijke besturen van ver
enigingen, je kon het niet zo gek
bedenken of hij was wel ergens lid
van, en dat gaf hem natuurlijk een
grote voorsprong. Op zijn beurt,
hield Beijers mij weer op de hoogte
water zo in de verenigingen leefde.
Een vast nummer was altijd het
bepalen van de datum van de laat
ste gemeenteraadsvergadering
van het jaar. Dat werd gewoon in
overleg met de redactie vastge-
oixrui - dat zou je je niet niet meer
kunnen voorstellen - omdat ik daar
dan om zo te zeggen 'the state of
the union' bracht. Ik gaf in die
vergadering een overzicht van de
dingen die op het gemeentelijk erf
waren gebeurd dat jaar. Daar deed
ik dan een aardig sausje over en
dan overlegde ik met Jan Wiggers
wanneer het laatste nummer van
het Hoitens Nieuwsblad uitkwam,
zodat mijn verhaal nog mee kon.
Verder was het een vaste gewoonte
dat de predikanten een overden
king schreven met Kerstmis, Pa
sen en Pinksteren; het oudejaar
was dan voor mij".
Terugkijkend vindt de
oud-burgervader de oprich
ting van het Hoitens Nieuwsblad
een goede zaak. "Zo'n krant heeft
toch een zeker cachet. Het gaf ook
een zekere initmiteit, zo van: dat
bepraten we in eigen Holter kring.
Je had toch zo vaak dingen, waar
van je wist dat een burger in De
venter en Almelo er helemaal geen
belangstelling voor had".
Als het zo uitkwam schreef burge
meester Enklaar zelf de nodige ar
tikelen voor het blad. „Ach, als het
echt technisch of ingewikkeld was,
greep ik zelf de pen. Men moet ook
niet vergeten, dat het gemeentelijk
apparaat tegenwoordig op een veel
hoger peil staat. Dat kan ook niet
anders, met al die wetten, regels en
voorschriften".
DE ONAFHANKELIJKHEID
van nieuwsblad, redacteu
ren en gemeente wordt door alle
I Mr. W. H. Enklaar: „Die tijd had toch iets aantrekkelijks".
betrokkenen nadrukkelijk onder
streept, de bevolking dacht daar in
die tijd soms wat anders over. Mr.
Enkl^ar steekt nog even de brand
in zijn sigaar om de gevleugelde
anecdote over B en w van Holten
op z'n gemak te kunnen vertellen:
"Weet u hoe dat geboren is? Mees
ter Brouwer kwam met een klas op
bezoek bij een begrotingsvergade
ring, want die wilde de jongens
leren hoe het plaatselijk parlement
functioneerde. Ze zaten dan zo'n
uur bij de vergadering. Brouwer
met zijn kinderen weer terug naar
de klas en als consiëntieus school
meester praatte hij nog even na en
vroeg: hebben jullie het nu alle
maal begrepen? Ja, was het ant
woord. Zo, en was is dan B en W?.
O, dat zijn Beijers en Wiggers! Mr.
Enklaar kan er najaren nog steeds
smakelijk om lachen.
VACATURE GEMEENTE-BODE.
Dc heer G- H. Mekenkamp, die op 1 Januari
as. 40 jaar in gemeen ter-dienst zal zijn, heeft
met ingang van die datum wegens het bereiken
van de pensioengerechtigde leeftijd eervol ont
slag uit zijn functies gevraagd als gemeente-
bode en waagmeester. Een prettige en onbezorg
de oude dag zij onze vriend Mekenkamp van
harte toegewenst.
DonJcrdag J December herdacht dc heer
H. J. Westerik, boekhouder-monteur van het
Gemeentelijk Elcctriciteits-Bedrijf, zoals zijn
titel officieel luidt, zijn 25-jarig ambtsjubileum.
Hij is van vele zijden in tegenwoordigheid van
zijn gezin en familieleden recht hartelijk ge
huldigd met dit heugelijk feit.
's Middags om 4 uur werd de jubilaris met
zijn echtgenote en kinderen in de raadszaal ont
vangen. waar behalve het college van B. en W.
en de gemeente-secretaris de bijna voltallige
raad en nagenoeg het gehele gemeente-personeel
inclusief de onderwijzers aanwezig waren.
De burgemeester, Mr W. H. Enklaar, schets
te in een hartelijke toespraak de grote verdien
sten van de jubilaris, die vanaf de aansluiting
van het bedrijf aan het net van de IJsselcen-
tralc aan het hoofd daarvan gestaan heeft, cn
alles zoals het reilde en zeilde meegemaakt
hoeft.
„Enorm boeiend" noemt
Hoitens burgemeester
W.L.F.C. ridder van Rappard
het. Daarmee doelt hij op
de luxe van twee regionale
dagbladen en een lokaal
nieuwsblad binnen de
gemeentegrenzen. Een
betrekkelijke luxe zo blijkt
eveneens uit zijn verhaal.
Want met die aandacht van
de journalistiek voor het
gemeentelijk wel en wee
wordt binnen de muren
van het gemeentehuis
behoedzaam
omgesprongen. „We
manoeuvreren constant
tussen openheid en de
rechtsbescherming van
de burger" verheldert
Hoitens burgemeester.
„Ook de pers heeft daarin
een taak."
DE WET Openbaarheid van
Bestuur, regelt vanaf 1 mei
1980 de informatiestroom vanuit
de gemeentelijke, provinciale en
landelijke overheden. Ook in Hol
ten is er in dat opzicht veel veran
derd. In het belang van 'een goede
en democratische bestuursvoering
verstrekt de gemeente meer dan
vroeger informatie over het ge
voerde of te voeren beleid. Het toe
zenden van de besluitenlijsten van
B en W-vergaderingen en het open
baar zijn van de meeste commis
sievergaderingen zijn daar voor
beelden van. Burgemeester Van
Rappard is een warm voorstander
van die openheid, maar hij wijst
tevens op eventueel nadelige con
sequenties.
„Alles wat wij als gemeente doen,
is van invloed op de burger en zijn
rechten. De pers moet ook toezien
dat de rechten van die burger wor
den beschermd. Daarnaast moet
ze oog hebben voor gevallen, waar
in hogere belangen boven dat
recht van een individuéle burger
worden gesteld. Dat komt nog wel
eens voor bij het afwijzen van een
bouwaanvraag. Soms zie je dan
grote verhalen in de kranten over
het 'onrecht' dat die ene burger is
aangedaan. Terwijl ik vind dat ze
ook op die hogere belangen, zoals
de handhaving van een bestem-
Mr. W.L.F.C. ridder van Rappard: „manoevreren tussen openbaarheid en rechtsbescherming
burger".
mingsplan, moeten wijzen. Daar
komt die betrekkelijke luxe van
twee regionale dagbladen, .met
daarbij het Hoitens Nieuwsblad,
om de hoek kijken. Je krijgt als
relatief kleine gemeente onevenre
dig veel aandacht en dat is vaak
best leuk, maar tevens bestaat
door die onderlinge concurrentie
strijd het gevaar van overbelich
ting. Waarbij het natuurlijk vaak
zo is dat men liever schrijft over die
dingen die verkeerd zijn gegaan.
Ook wanneer dat incidenten zijn".
EEN NADEEL van die open
heid vindt burgemeester Van
Rappard, dat betrokken burgers
soms op de hoogte worden gesteld
van het genomen besluit nadat dé
kranten daarover al gepubliceerd
hebben. „We hebben een afspraak
met dc pers dat ze daarmee wacht
tot wij de mensen geïnformeerd
hebben. Soms kan dat wel eens
fout gaan. Als die weigering van
een bouwvergunning eerder gepu
bliceerd wordt dan de aanvrager
het bericht van de gemeente heeft
ontvangen, kan ik me goed voor
stellen dat die burger dan kwaad
is."
Van Rappard:„Als bestuurders er
varen we een dubbele spanning
tussen ons en de pers. Enerzijds is
er in Holten die honger naar
nieuws die ook voor de gemeente
Holten een goede zaak is en ander
zijds ben je zo verwend dat je ook
erg kritisch wordt over wat er ge
schreven wordt. Daarom overwe
gen we, ondanks de ruime aan
dacht in lokale en regionale pers,
wel eens om met een eigen infor
matieblad te komen. Voor echt be
langrijke zaken, zoals bijvoorbeeld
de stads- en dorpsvernieuwing, ne
men we de informatievoorziening
naar de burgerij in eigen hand door
advertentieruimte te kopen in het
Hoitens Nieuwsblad. Uiteraard
zullen we ook de mogelijkheden
om de kabeltelevisie te gebruiken
bij de gemeentelijke informatie
voorziening onderzoeken. Maar de
kabel zal de rol van de krant niet
kunnen overnemen".
UIST DOOR de onderlinge
strijd tussen de twee concurre
rende dagbladen ziet Van Rappard
voor het Hoitens Nieuwsblad lie
ver een andere formule gehan
teerd. „Het Hoitens Nieuwsblad
heeft de mogelijkheid de relevan
tie van het alledaagse nieuws wat
zorgvuldiger af te wegen. Ik zie
voor de plaatselijke krant het liefst
een beschouwende rol. Enerzijds
zou het wat kleinschaliger nieuws
meer aan bod kunnen komen en
anderzijds heeft zo'n krant ook de
mogelijkheid dieper in te gaan op
de achtergronden van gevoelige
kwesties, waar de emoties soms
hoog oplopen. Ik mis vaak het ver
volg, waarbij nu eens echt goed
wordt uitgezocht wat er achter die
krantekoppen schuil gaat".
„Daarnaast ben ik persoonlijk al
tijd geïnteresseerd in verhalen
over bijzondere hobbies of in le
vensverhalen. Veel oudere Holte
naren kunnen erg boeiend vertel
len over hun leven. Je zou ze bij een
of ander jubileum aan het woord
kunnen laten komen. Daarmee le
ver je een bijdrage aan de geschied
schrijving van Holten. In die bin
dende en beschouwende rol ligt er
een gouden toekomst voor het Hoi
tens Nieuwsblad".
Bij hem thuis werd er
vroeger om gevochten
wie ais eerste het Hoitens
Nieuwsblad mocht lezen.
lieuwsblad mocht lezen.
Als 12-jarige jongen lag d
1- JJ I
Henk Westerik dan op de
loer achter de brievenbus.
En hoewel de
tegenwoordige CDA-
wethouder bekent de
krant niet meer van A tot Z
te spellen, heeft de
'Hoolter kraante' nog steeds
een warm plekje in zijn
hart. Tenminste wanneer
daarin het typisch eigene
van Holten aan bod komt.
„Daarin moet het Hoitens
Nieuwsblad zich
onderscheidden. Dan
verovert men zeker een
speciale functie in de
Holtense gemeenschap."
PLAATSELIJKE POLITIEK,
maar ook de sport waren de
onderwerpen waarvoor Henk Wes
terik vroeger de strijd met de ande
re kinderen Westerik aanbond om
als eerste de plaatselijke krant te
mogen lezen. Met name die poli
tiek boeide hem al op vroege leef
tijd. En wee degene die kritiek
durfde leveren op het beleid van
het Gemeentelijk Electriciteitsbe-
drijf waar zijn vader als boekhou
der-monteur in die naoorlogse ja
ren de scepter zwaaide. „Op een
keer las ik in het Hoitens Nieuws
blad dat het PVDA-raadslid Soer
kritiek had op een kredietaan
vraag voor de elektrificering van
het buitengebied. Wat een rotzak,
dacht ik toen. Maar mijn vader
maakte mij duidelijk dat Soer heel
integere bedoelingen had met zijn
kritiek. Ik kon er gewoon niet te
gen dat mijn vader via de pers werd
aangesproken op zijn werk. Nu
weet ik dat openheid een goede
zaak is. Tenminste wanneer zowel
de woordvoerders als de versla-
gleggers er zorgvuldig mee om
springen."
Enkele jaren later kon de jonge
Westerik zelf ervaren hoe het voel
de om in de krant op politieke
daden te worden aangesproken.
Namens de jongerenclub van de
CHU nam hij in 1957 zitting in de
Jeugdgemeenteraad, een in 1955
gestart maar slechts enkele jaren
durend initiatief om de Holtense
jeugd warm te maken voor de
plaatselijke politiek. Dat lukte
aardig gezien de doorgaans rede
lijk bezette publieke tribune.
DE CHU-jongerenfractie in
1957 werd naast Henk Wes
terik gevormd door Henk Riet
berg, Paul Muller en Bertus Klein
Ovink. De PVDA werd vertegen-
Henk Westerik: „Openheid, een goede zaak".
woordigd door Henny Fransen,
Jan Brands en He/ik Soer, Alge
meen Belang kwam met Wim Gel-
tink en Hendrika Sprokkereef, de
WD met Charles Reisinger en
Gert Beldman sprak een woordje
mee namens de AR. 'Burgemees
ter' en raadsvoorzitter was de heer
H. Fokke, Gré Burgier fungeerde
als secretaris en Ada Westerik ver
zorgde de notulen. Een heel officië
le toestand daar in de raadzaal,
waaraan ook de statige verschij
ning van gemeentebode Meken
kamp zijn steentje bijdroeg.
„Een leuk initiatief' vindt de te
genwoordige (echte) CDA-wethou-
der nog steeds. „Je ging je echt
interesseren voor de plaatselijke
politiek en las ook aandachtig de
krant omdat je wilde weten wat er
in het dorp zoal omging. Ik altijd
erg gecharmeerd van het commen-
tq^r van Wim Beijers. En wat ik
ook altijd prachtig vond waren de
jaaroverzichten. Daar heb ik er nog
een aantal van bewaard. Zo hou je
de dingen vast die in de loop der
jaren hebben gespeeld in het
dorp".
HET MAG duidelijk zijn dat
in de ogen van Henk Wester
ik het plaatsgebondene juist de
kracht van het Hoitens Nieuws
blad is. „In zo'n eigen Holtense
krant deel je lief en leed" verklaart
hij. „Wat dat betreft mag er van mij
ook nog veel meer aandacht wor
den besteed aan typisch Holtense
tradities. Vooral in de buitengebie
den zijn die nog te vinden. Bijvoor
beeld het overhandigen van een
bruidskoe. Dat soort dingen.
Plaatselijk, kleinschalig nieuws
als aanvulling op wat de landelijke
en regionale kranten brengen.
Daarin kan het Hoitens Nieuws
blad zich onderscheiden. Want la
ten we eerlijk zijn, we mogen er
best trots op zijn dat we nog een
=igen nieuwsblad hebben dat ze
ker een belangrijke functie vervult
in het maatschappelijke en cultu
rele leven in Holten".
