schaken
Warmwaterpoelen F
en sneeuwstormen
Steve Winwood
Swamp Dogg
FERDINAND
TBBS introduceert sloten-
certificaat inbraakbeveiliging
HOLTENS NIEUWSBLAD - 29 JANUARI 1981 - PAG. 9
Vorige week maandag speelde
Hollen voor de S.B.O.-cup legen
hei viertal van Favorita. Het werd
een enigszins ongelukkige 1-3 ne
derlaag, waardoor de Holtenaren
zijn uitgeschakeld. In de interne
kompetitie behield Van der Knaap
tijn pas behaalde koppositie. Het
rekreatieteam won de uitweds
trijd tegen Stork uit Hengelo met
3-1.
Bij de bekerwedstrijd raakte Riet
man In het Damegambiet al snel
twee pionnen achter. De hierdoor
opgelopen achterstand zette de
overige spelers echter aan tot beter
spel. Via een paar mooie schijnof-
fers kon Van der Knaap de stand
daarna gelijktrekken. Beijer had
een gelijke stelling gekregen, maar
zijn tegenstander had nog maar
drie minuten om de partij te beëin
digen. Hij liet zich echter verleiden
om ook snel te gaan spelen, maakte
daarbij een fout en verloor. De par
tij van Gervedink Nijhuis moest
toen het gelijkspel brengen. Een
ongefundeerd stukoffer en een on
voldoende opgezette aanval waren
oorzaak van verlies De eindstand
van 1-3 kwam als volgt tot stand;
W. Rietman-P. YdoO-1; E.J. Gerve
dink Nijhuis-W. Hartog 0-1: B.J G.
Beijer-T. van Akkeren 0-1D.A. van
der Knaap-T. van Dijk 1-0.
Dinant van Beek kwam in de in
terne kompetitie met wit tegen
Middelink in het Hollands terecht.
Middelink kreeg ruimtevoordeel en
aanval. Uit wanhoop offerde Van
Beek twee pionnen, maar hij kon
verlies niet ontlopen. Van Linden-
berg bestreed Ten Brinke met de
Caro-Kann. Hij won een kwaliteit
en kon na veel afruilen zijn tegen
stander geheel in de tang nemen en
tot opgave brengen. Scheperman
kwam tegen Lindeboom een kwali
teit voor. maar veel afruilen en een
hardnekkige verdediging van
zwart leidde uiteindelijk toch tot
een puntendeling. Van Calcar en
Schipper speelden een wilde partij.
Eerstgenoemde nam teveel risiko's
en verspeelde een stuk en daarmee
het punt.
Koelemalj speelde tegen Aaftink
het Damegambiet en toonde ook
nu weer veel talent te bezitten.
Pionwinst leverde een op promotie
staande pion op, welke Aaftink de
das om deed. Van Rijssen en Eij-
zlnga troffen elkaar toevallig weer,
net zo als een week eerder Ook de
uitslag was dezelfde, namelijk
winst voor Van Rijssen, die ditmaal
een gewonnen pion in een tore
neindspel wist om te zetten tot
partijwinst. Blits vierde zijn vijfen
zeventigste verjaardag met een
mooie overwinning op Wim van Oi-
jen. Een offer van een toren voor
twee lichte stukken, later gevolgd
door een konlngsaanval, waren de
beslissende momenten in deze par
tij. Roele en Ten Velde speelden de
gehele avond een partij met wisse
lende kansen. Uiteindelijk ont
stond een remise-eindspel van ko
ning en randpion tegen koning.
Ton van Oijen verdedigde de
tweede plaats tegen Henk van
beek. In een laveerparüj zocht wit
het op de damevleugel en zwart in
een koningsaanval. Nadat deze was
afgeslagen, kon wit het roer plotse
ling omgooien en de partij in een
tegenaanval beslissen. De uitsla
gen waren. T. van Oijen-H. van
Beek 1-0; D. van Beek-J.W. Midde
link 0-1; W K. van Rijssen-P. Eij-
zinga 1-0; J.E. Scheperman-H. Lin
deboom l/C-l/C?; H G. ten Brinke-
T. van Lindenberg 0-1; M.
Koelemaij-J. Aaftink 1-0; W.G.
Blit-W. van Oijen 1-0; J.G.M. van
Calcar-J. Schipper 0-1 ;J.C. Roele-J.
ten Velde 1/Q-l/C-
In de rekreatiewedstrijd tegen
Stork kon Gervedink Nijhuis een
stuk winnen voor twee pionnen, en
later nog een paard vangen,
waarna zijn tegenstander opgaf.
Ten Brinke nam al direkt, met de
zwarte stukken spelend, het initia
tief.
Hij won achter elkaar een stuk,
een toren en nog een stuk en ver
strikte tenslotte zijn tegenstander
ineen matnet. Van Calcar zette zijn
wilde opening redelijk op, nam het
initiatief en veroverde uiteindelijk
een hele toren en de winst. Ten
Velde deed in het eindspel een fou
tieve afruil en verloor een stuk. Hij
probeerde nog wel een remise uit
het vuur te slepen, maar zijn tegen
stander lette té goed op. De ein
duitslag van 3-1 werd als volgt be
reikt: Polman-Gervedink Nijhuis
0-1; Tibben-Ten Velde 1-0; Van de
Weerd jr.-Ten Brinke 0-J; Van de
Weerd sr.-Van Calcar 0-1. Als u dit
leest, is de externe wedstrijd tegen
Favorita al gespeeld. Aanstaande
maandag volgt dan de vijftiende
ronde van de interne kompetitie.
Nog met het kaartje in de hand
rende ik door de stationshal naar de
stenen trap, vóór het afdalen nog
een snelle blik werpend op de klok.
Ik berekende dat ik zeven minuten
had, ruimschoots genoeg voor het
dringende telefoongesprek dat ik op
het perron in de openbare cel wilde
voeren. In de tochtige gang werd ik
bijna het slachtoffer van een af
schuwelijk klassiek mopje, achte
loos getapt door een milieu
onvriendelijk mens dat een sliert
bananeschil had weggeworpen.
Twee dames, half bont, half nylon,
hikten mij met brede vollemaansge
zichten toe, toen ik mij noodged
wongen uitputte in enkele acute
gymnastische oefeningen, maar ik
slaagde er in op de been te blijven en
zelfs niet te blozen.
Op het perron aangekomen snel-
wandelde ik naar de enige telefoon
cel. Ik had nog zes mimiten.
V ijf meter van de cel sjokte vóór mij
in dezelfde richting een oude man
met wit haar, weggedoken in een
slobberende overjas van lamacurl.
Ik stak mijn hand al uit naar de
metalen beugel van de deur maar
het mocht niet baten: de oude man
greep er een seconde eerder naar en
met een traag gebaar trok hij de
deur open.
Aangetast door een lichte neuroti
sche attaque stelde ik mij met een
plotseling trillende rechterknie voor
de deur op.
De oude man stond met zijn rug
naar mij toe en stak een hand in de
zijzak van zijn overjas. Daarna
bleef hij secondenlang onbeweeglijk
naar buiten staan staren.
De klok versprong: ik had nog vier
minuten.
Een ijskoude wind blias onder de
overkapping door. Ik rilde en zette
de kraag van mijn jas op. De wind
had het echter vooral begrepen op
mijn onderbenen, slechts bedekt
door vliesdunne velletjes broek-
spijpals gebruikelijknaar onderen
toe wijd geopend.
De oude man haalde de hand uit
zijn zak en begon in het telefoon-
boek-aan-de-ketting te bladeren.
Nog drie minuten. Diep uit mijn
binnenste borrelde een vloek om
hoog die mij in de keel bleef steken
toen de bont- en nylondames, op
nieuw glimlachend bij de aanblik
van mijn persoon, mij passeerden,
in eendrachtige heupwiegeling.
De oude man vond zijn nummer
niet. Hij bleef maar bladeren, met
een gemoedsrust die ik zelf waar-
TBBS introduceert - slotencértifi-
caat. Gemiddeld wordt er in Neder
land elke drie minuten een inbraak
gepleegd, waarbij blijkt dat het ge
bruikelijk hang- en sluitwerk
(scharnieren en sloten nauwelijks
enige beveiliging biedt, In een
groot aantal gevallen is dit hang
en sluitwerk zo slecht uitgevoerd,
dat zelfs van .gelegenheid' kan
worden gesproken. De hiervan is
tweeërlei namelijk de vaak ontbre
kende vakkennis bU het kiezen van
het hang- en sluitwerk en de mon
tage daarna, alsmede het gegeven
dat hang- en sluitwerk met name in
de nieuwbouw toch wel als sluit-
post staat genoteerd. Hoewel in-
braakveilig hang- en sluitwerk niet
altijd een inbraak zal kunnen voor
komen, zal het mits goed gekozen
en op de Juiste wijze aangebracht
het risico van een geslaagde in
braak aanzienlijk verminderen. In
meer dan 95% van alle inbraken
wordt met eenvoudige middelen
gewerkt, zoals schroevedraaier,
bandenlichter era.
TBBS-standaard
Nederland kent nog geen nationale
normen op het gebied van inbraak-
veilig hang- en sluitwerk.Het
TBBS (het schadepreventie
instituut van de gezamenlijke ver
zekeraars) heeft in overleg met de
handel en industrie een TBBS-
standaard „Inbraak- veilig hang
en sluitwerk" ontwikkeld. Deze
standaard is recent herschreven en
aangepast aan de laatste ontwik
kelingen. Overigens sluit de
TBBS-standaard aan op de in 1979
op uitgebreide schaal door verze
keraars geïntroduceerde risico
klasse
indeling voor inboedels. Deze
risicoklasse-indeling stelde de ver-
schijnlijk het eerste uur niet terug
zou vindenIk stond op het punt hem
te helpen zoeken. Twee minuten.
Het lukte niet meer. Wat ik te zeggen
had, kon in twee, of liever ander
halve minuut, iliet gezegd worden.
De oude man in zijn veel te wijde
familiejas had nog steeds de hoorn
niet gepakt. Dadelijk had hij nog
geen kwartje cok. Ik had nog één
kans: wanneer de trein te laat zou
zijn. Deze gedachte verschafte mij
een laatste sprankje hoop. Inder
daad een laatste, die bovendien
onmiddellijk na het opkomen al ij-
del bleek te zijn. In de verte nader
den reeds de lichten van de loc.
De oude man had ze ook gezien. Hij
liet het telefoonboek los en keerde
zich langzaam om. Verslagen liep ik
weg,op verkleumde benen die,naar
ik vermoedde, tinten tussen blauw
en paars hadden aangenomen.
zekerde in staat, in samenspraak
met zijn assurantie-tussenpersoon
en een beveiligingsbedrijf de voor
het verzekerde object noodzakelijk
beveiligingsmaatregelen te treffen.
Slotencertificaat
In samenwerking met het eerder
genoemde TBBS hebben de lande
lijk werkende organisaties Lips,
NSSG (Nederlands Sleutel- en Slo-
tenspecialisten Gilde) en de VAG
(Varel Alarmgroep) hun specialisa
tie en vakkennis verenigd in de
Stichting Slotencertificaat i.o. Via
het door deze Stichting uitgegeven
slotencertificaat bieden Lips.
NSSG en VAG nu hun beveili
gingsdiensten aan gewaarborgd
door een objectieve TBBS contro
le. Wanneer een woonhuis of be
drijfspand conform de TBBS-
standaard met hang- en sluitwerk
is beveiligd, wordt een slotencerti
ficaat in drie-voud afgegeven. Een
exemplaar voor de opdrachtgever,
één voor de slotenspecialist en één
voor de contacten tussen op
drachtgever en zijn/haar verzeke
raar.
3Slotenspecialist
Eerder is gesteld dat de vaak ont
brekende vakkennis bij het kiezen
van het hang- en sluitwerk en de
soms ondeskundige montage een
probleem vormt. De laatste tijd
wordt er gelukkig steeds meer be
ter (is inbraakveilig) hang- en
sluitwerk aangeboden. De sloten
specialist weet precies welke pro-
dukten in iedere voorkomende
raam- of deursituatie dienen te
worden toegepast en hij kan deze
produkten op deskundige wijze
plaatsen. De slotenspecialist advi
seert en baseert zijn werkzaamhe
den op de inbraak- risicoklasse-
indeling en de standaard hang- en
sluitwerk van het TBBS.
Informatief materiaal
lAdressen van sloten-
specialisten in geheel
Nederland en de
TBBS-standaard
hang- en sluitwerk (met
bijbehorende
produkten-
advieslijst) zijn op
schriftelijke aanvraag
verkrijgbaar bij het se
cretariaat van de
Stichting Slotencerti
ficaat i.o., p/a TBBS,
Postbus 54, 3740 AB
Baarn.
Eenmaal terug in Arequipa gebruiken we de tijd om bij te komen
van alle belevenissen. Intercontinental-directeur Mauricio de
Romano voert ons samen met een in Brazil iè wonend Duits
echtpaar naar de „Valie de Colca", de vallei van de Colca-rivier.
Het wordt een fascinerende tocht, die ons na een half uur rijden al
gauw op ruim 4000 meter hoogte brengt.
Een grot met tekeningen van een
pre-inca-cul tuur.
De Indrukwekkende hellingen
van de Misti, een vulkaan, laten
we acht» ens als we de pampa,
de kale dorre hoogvlakte, af
rijden. Langs vergeten dorpjes
met grauwe lemen hutten, lange
steile afgronden en door tun
nels. langs warmwaterbaden en
een grot met eeuwenoude teke
ningen.
Nog net vóórdat de zon achter
donkere wolken verdwijnt en
donder en bliksem onheil voor
spellen, stoppen we bij het punt
waar de vallei op z'n diepst la
We kijken 3500 meter omlaag.
Een uitgeslepen canyon, drie
keer zo diep als die in Colorado.
Als we teruggaan, moeten we
door een ziedende sneeuw
storm. Beneden in Arequipa is
het droog. Geen wonder, want
daar heeft het al drie jaar niet
meer geregend. De volgende
dag schijnt de zon als vanouds.
Twee dagen later brengt Mauri
cio ons in zijn jeep een 80 kilo
met» verderop, richting Grote
Oceaan. We zijn dit ke» In ge
zelschap van een voormalige
miss Finland, die ooit voor Co-
rlne Rotschaefer als fotomodel
werkte en die u, zonder het te
weten, ongetwijfeld al eens bent
tegen gekomen in de Margriet.
Llbelle, Vtva of Avenue. 2* is nu
getrouwd met een Peruaan
woont in New York en is op
vakantie tn Peru.
De rit voert ons door een einde
loos lijkende woestijn, soms
bergachtig, soms vlak en veel
door de wind wandelende duin
pannen. En dan ineens een
streep. Rechts dor en bruingeel.
Links grazig en zo groen als
gras. Dat is het ook. Groen gras
met koeien. Midden in de woes
tijn. Het is met Nederlands geld
gefinancierd landbouwproject.
Egbert van der Kuip leidt ons
rond en Peter de Waard uit De
venter, die hier stage loopt, laat
weten dat alles goed gaat.
Woorden, die eigenlijk zijn be
stemd voor zijn vriendin, Frea
de Jonge aan de Ge er dijk in
Vroomshoop.
We» een paar dagen lat»
brengt de in Arequipa wonende
amateur-archeoloog Paul Oóls
ons naar 8umbay, een onooglijk
dorpje aan de spoorlijn naar
Puno en ,,ov» land" slechts te
bereiken vla een moeilijk te
vinden spoor door de bergen en
de woeste pampa. Opnieuw de
besneeuwde toppen van de
Misti en een ontbijt terwijl en
kele vicuna's ons op afstand
nieuwsgierig in de gaten hou
den. De vicuna's zijn slank, zo
groot als een ree, donzig licht
bruin en familie van de lama en
de alpaca. Ooit droegen de In
cakoningen mantels van
vicuna-huiden maar nu" is het
dier beschermd.
Dan een bezoek aan het „bos-
que de piedra's", het stenen
woud. Het lijkt op een onwezen
lijk maanlandschap. Giganti
sche rotsformaties, grillig uitge
slepen door een eeuwig flui
tende wind. Bizar en groots.
Een korte wandeling brengt ons
bij een rivier, waarvan het wat»
op weg is naar de Amazone.
Daar. aan de uitgeslepen oev».
in een volstrekt verlaten kaal
landschap, wachten niet alleen
enige lama's, maar ook een
man. Hij wacht al luüg en laat
weten een grot te hebben ont
dekt. Paul spitst de oren en
denkt aan nieuwe archeologi
sche vondsten.
Laten we maar gaan kjjken",
stelt hij voor en zonder op ant
woord te wachten spoedt hij
rich in de aangegeven richting.
Nog geen half uur later zie ik
alleen nog maar twee stippen,
zo snel raast het tweetal over de
met keien bezaaide pampa Hij
gend probeer ik hun spoor te
volgen en denk aan de goeie
ouwe tijd van Arendsoog en
Witte Veder. De zon schijnt ge
nadeloos uit een eng-blauw he
mel. Heuvel op, heuvel af. Er
schijnt geen eind aan te komen.
Een schreeuw, „hlwheen...",
Paul wenkt. Was ik toch bij na te
ver gelopen. „Ik ken de grot al",
zegt hij ietwat teleurgesteld. „Ik
ben hier twee jaar geleden al
eens geweest. Maar kijk zelf
maar. Het is de moeite waard."
We klaut»en naar beneden en
komen terecht in een groot hol,
groot genoeg om riant te kun
nen wonen. Overal schedels,
botten en stenen. Het is een
rituele begraafplaats van de in
ca's geweest. Ooit lagen hier
honderden mannen en vrouwen
begraven, gemummificeerd, in
prachtige gewaden, met goud
en andere geschenken voor het
hiernamaals. Maar allen de res
tanten van de geraamten herin
neren aan een vroeger dat Ik
nooit heb gekend. De rest ls
wegge roofd
Die middag baden we in een
warmwaterpoel, midden In een
groenige vlakte met om ons'
heen grazende alpaca's. Natuur
in optima forma. We vinden - op
aanwijzing van Paul 6000 jaar
oude speerpunten en maken
kennis met de schaarse
pampa-bewoners. Het meege
nomen brood wordt gretig ge
accepteerd. Een welkome aan
vulling op de aardappelen en
mai8. In een hut in een verd»
volledig verlaten vlakte ligt een
vrouw op de lemen vloer. Ond»
een smerige deken is ze ster
vende. Na 115 jaar ls het haar
tijd. De familie accepteert het.
Geen spoor van verdriet.
Na een afwezigheid van 3 1/2 Jaar is Steve Winwood terug aan het
platenfront met zijn tweede elpee „Are of a diver". De eerste
aktiviteiten op muziekgebied van de 12 mei 1948 In Birmingham
geboren Steve waren de pianolessen die hij tesamen met zijn broer
Muff volgde. Daarbij kwam later ook nog gitaarles, beide instru
menten kon Steve al snel goed bespelen. Op de mkfdelbare school
begint hij vervolgens eigen nummers te schrijven, terwijl hij op
15-jarige leeftijd één Jaar lang de muziekschool bezoekt Vanaf'62
speelde hij overigens al samen met zijn broer tn een jazz-bandje
dat in die tijd ook Pete York als muzikant Inlijfde. Nadat dit
drietal collega-jazzmusicus Spencer Davis ontmoette besloten ze
samen een nieuwe groep te beginnen: the Spencer Davis Rhythm
Blues Quartet, later Ingekort tot Spencer Davis Group.
In april '64 traden ze voor het eerst op in een pub In Birmingham en
In augustus van dat Jaar kwam de debuutsingle „Dimples" uit Ook
„I can't stand it" en „Every little bit hurts" waren flops maar bij de
vierde single „Keep on running" was het bingo: een eerste plaats ln
Engeland. Dit was de doorbraak die de groep nodig had en alle
volgende singles werden grote hits: „Somebody help me" (no. 1),
„When I come home" (no. 12), „Gimme some lovin'" (no. 2) en Jm a
man" (no. 9). Het belangrijkste lid van de groep - artistiek gezien-
was vanaf het begin Steve Winwood. zijn schitterende stem en
prima orgel- en gitaarspel was het kenmerk van the Spencer Davis
Group.
Toen hij in april '67 dan ook de groep verliet (tegelijk met zijn broer,
die een carrière als producer begon was het snel succes gedaan. Om
zijn eigen muzikale ideeën uit te kunnen voeren richtte Steve
vervolgens de groep Traffic op. Hierin speelde hij samen met Dave
Mason, Jim Capaldi en Chris Wood. Om zich in alle rust voor te
kunnen bereiden op de eerste plaatopnames en optredens trok de
groep zich terug op een landgoed in Aston Tlrrold.
Traffic scoorde 4 hits met „Paper sun" (no. 5/'67), „Hole In my shoe"
(no. 2/'67), „Here we go round the mulberry bush" (no. 8/'67) en „No
face, no name, no number" (no. 40/'68). De groep maakte - met een
regelmatig veranderende samenstelling - negen elpees w.o. „Mr.
Fantasy", „John Barleycorn must die" (wat de eerste solo-elpee van
Steve had moeten worden maar als Traffic plaat wera uiigearacnsj,
„Low spark of high heeles boys" en de schitterende live-opnames
„On the road".
Tijdens een pauze in het bestaan van Traffic heeft Steve dan nog in
Blind Faith gespeeld, een 'supergroep' met Eric Clapton, Ginger
Baker en Rick Grech die één lp maakte. Eind 1975 houdt Traffic
definitief op te bestaan en gaat Steve met o.a. Stomu Yamash'ta en
Chris Wood samenwerken. De eerste echte solo-lp van Steve ver
schijnt in 1977, een plaat die niet zo best verkoopt en die hemzelf ook
niet zo bevalt. Vervolgens hebben we dus 3 1/2 jaar op „Are of a
diver" moeten wachten, een plaat waarop Steve alle muziek heeft
geschreven en waarbij de teksten werden verzorgd door Will Jen
nings. Viv Stanshall en George Fleming.
Daarnaast verzorgde Steve zelf de produktie en bespeelde hij alle
instrumenten: een echte soloplaat derhalve. Openingsnummer 13
het ook op single uitgebracht „While you see a chance", dat begint
met een rustige synthesizer intro en zich vervolgens ontwikkelt tot
een imposant up-tempo nummer. Waarbij de schitterende, iets op
Ray Charles lijkende stem van Steve een overheersende rol speelt.
Het titelnummer is door Viv StanshaU van een tekst voorzien en
valt op door het prachtige refrein en de prima gitaarsolo.
In het van een disco-ritme voorziene „Second-hand woman" ge
bruikt Steve de echo-machine op een originele wijze: hij voegt
hiermee rijn stem als een soort extra Instrument toe aan het
arrangement. De wat melanchoUeke stem van Steve is perfekt voor
de baUad „Slowdown sundown", een kompositie en een uitvoering
daarvan die van dezelfde tijdloze kwaliteit is als „Nobody loves you
when you're down and out" van de Spencer Davis lp „Autumn *68".
Kant 2 gaat vervolgens rustig verder op hetzelfde hoge niveau;
„Spanish dancer" en „Night train" rijn up-tempo nummers waarbij
vooral in het tweede nummer het wederom uitstekende gitaarwerk
opvalt. De uitsmijter „Dust" sluit met een wat melancboUek sfeertje
op waardige wijze „Are of a diver" af. Met deze elpee bewijst Steve
Winwood dat hij nog altijd schitterende muziek kan komponerenen
uitvoeren. Een aanrader van de eerste orde en een hoopgevend
begin van het rauriekjaar 1981!
Steve Winwood/Arc of a diver Island 203 207
Swamp Dogg zover mij bekend Is „Doing a party tonight" dc
negende langspeler van Swamp Dogg oftewel Jerry Williams Jr.
Dit is echter wel voor het eerst dat een lp van hem ook in
Nederland wordt uitgebracht De ln 1942 geboren Jerry Williams
jr. heeft in de jaren zestig een carrière als zanger to de «tip Ssm
Cooke/Otts Bedding en krijgt in *70 de kans om een elpee te
met eigen songs en die ook nog zelf te produceren. Dit levert da lp
„Total rest ruction to your mind" op terwijl het daarvan op ritngte
uitgebrachte „Mama's baby daddy's maybe" (alleen de titel ai!)
zijn eerste en tot nu toe enigste hit wordt, no. 33H0).
Commercieel gezien zijn de albums van Swamp Dogg - zoals hij zich
vanaf zijn eerste solo-lp noemt - geen succes zodat hij geregeld van
label moet veranderen. Artistiek gezien vonnen „Rat on", „Ouflfed,
collared and tagged", „Best of Swamp Dogg?", „Gag a maggott",
„Have you heard this story?", „You alnt never too old to boogie" en
„Finally caught up with myself echter hoogtepunten in het
soul/rhythm and blues repertoire van de zeventiger Jaren. Songs aia
„My hangs-ups ain't hang up no more", „Did I come back too soon
(or stay away too long)", „Sem Stone", „Buzzard luck", „Ebony and
the jet" en „God bless America" zijn na een keer beluisteren al
onvergetelijk. Op rijn nieuwste elpee is ook „Mlnd over what's the
matter" van dezelfde hoge kwaliteit, in de overige nummers is hg
helaas nogal op de disco-toer. Iets wat afbreuk doet aan lijn
originele stijl en waardoor zUn opvallende stemgeluid niet tot zijn
recht komt Hopelijk geeft dese platenmaatschappij hem nog een
herkansing, zodat hij rijn reputatie dan kan bevestigen!
Swamp Dogg/Boing a party tootle Cream 874010
Krai Otóenbot
