April had warmte-en
koudegolven
Droom van een draaiorgelpijp
OVER STEENBAKKER
MORLYON LOYSEN
OLM-ers
dagje uit
IN DE BOUW GERINGE
DALING WERKLOOSHEID
Uit het politierapport
Plattelandsvrouwen
afd. Dijkerhoek op reis
ONS KINDERVERHAAL
HOLTENS NIEUWSBLAD 23 MEI 1980 PAO. 13
Wat kan een mens toch nietig zijn de natuur...
(Van onze weerkundige medewer
ker)
aprilmaand heeft met recht het
rijmpje „april doet wat hij wil", als
ook „aprilletje zoet geeft nog wel
eenseen witte hoed" gestand willen
doen. Zo werden wij in de periode
van 13 t/m 17 april verrast met een
zeer zonnige en warme periode. Wij
konden enkele avonden heerlijk
van de ingevoerde zomertijd profi
teren met het lange licht, en vijf da
gen werd in ons land 20 graden of
meer gemeten. Aan onze oostgrens
werd op 17 april bijna 24 graden be
reikt, waarmee ons land enige da
gen tot het warmste deel van Eu
ropa behoorde. Zeer snel werd
daarna deze warme lucht verdre
ven. Daarvoor zorgde een hoge-
drukcentrum westelijk van Ierland
en een stormdepressie, die over
Scandinavië naar de Oostzee trok.
Zaterdag 19 april een koudegolf
met hagel- en sneeuwbuien en een
stormachtige wind. Langs de
Noordzee-kust werd de waterstand
zo hoog dat er schade werd aange
richt. In twee dagen was de mid-
dagtemperatuur gedaald van 23 tot
8 graden. In de nacht van zaterdag
op zondag trokken enkele zware
buien van de Noordzee in zuidelijke
richting over ons land. Dit had tot
gevolg dat in delen van noord- en
oost-Nederland zondagmorgen een
volslagen wit winters landschap
Het bestuur van de plaatselijke afd.
van de O.L.M. organiseert op dins-
iag 10 juni voor haar leden het jaar
lijks uitstapje. Deze keer gaat men
de grens over naar Duitsland waar
?en bezoek zal worden gebracht
aan het z.g.n. Bergische land De
reis voert gedeeltelijk door het
Ruhrgebied, het dicht bevolkte in
dustriegebied van WestrEuropa. In
de stad Essen met meer dan 600.000
inwoners ligt het prachtige park
iat in 1929 werd aangelegd ter ge-
egenheid van een grote landbouw-
lentoonstelling. In het dal van de
iVupper zal het imponerende
jouwwerk de beroemde Mungste-
ïen Brücke worden bezichtigd.
Deze brug, de hoogste in West-
Duitsland is ruim 100 meter hoog
,'n heeft een lengte van 500 meter
Dp het programma staat verder
!en boottocht op de Baldenlje See
in een gezamenlijke broodmaal-
jjd. Al met al een reis die zeer de
noeite waard is Opgave voor deel-
tarne staat open tot uiterlijk dins-
>ag 3 juni.
aanwezig was. In delen van
Twenthe rond 5 cm, Smilde meldde
9 cm sneeuw.
Sneeuw in de vorm van een geslo
ten laag na half april komt af en toe
voor. Enele voorbeelden zijn 19
april 1969, alsook 25 april 1950, toen
het hele land onder de sneeuw
kwam te liggen. Dit altijd bij kou-
invallen uit het noorden, waarmee
stormachtigsnel poollucht wordt
aangevoerd, en waarbij de verticale
vorstgrens tot beneden 600 meter
hoogte daalt. Dit laatste kwam tot
uiting bij de temperatuurmeldin-
gen uit de Ardennen en het Duitse
berggebied, waar ook verdag het
kwik rond 600 a 800 meter hoogte
beneden het vriespunt kwam te
liggen. Op koninginnedag was het
verleden j aar met enkele buien en 8
graden erg koud. In 1945 viel er ook
op 30 april hier en daar wat natte
sneeuw. Ten aanzien van de ko
mende zomer hoor je enkele opti
mistische geluiden, welke in ver
band worden gebracht met het
zonnevlekkenmaximum. Dit jaar
liggen wij in een elf jarig zonne
vlekkenmaximum. In zo'n periode
blijkt er een lichte voorkeur te be
staan voor een zomer die naar de
warme kant uitvalt.
Nu hebben wij drie teleurstellende
zomers achter ons liggen. In De Bilt
worden per jaar 23 zomerse dagen
boven 25 graden gemeten; nu in
1977; 6, in 1978 en 1979: totaal 13. In
de drie zomermaanden noteert De
Bilt normaal 57 dagen boven de 20
graden, nu waren er dit in 1977: 48,
in 1978: 52 en verleden jaar: 39. Zo
bezien zou een stabiele warme zo
mer geen luxe zijn. In de laatste
drie zomers was er ook te weinig
zon. In 1977 in De Bilt, ten opzichte
van normaal, een tekort van 176
uren. in 1978: 105 en verleden jaar:
133 uren zon te weinig. Geen won
der dat de zomers de laatste drie
jaar een bar slechte indruk hebben
nagelaten.
He t ligt in myn bedoeling in Hol tens nieuwsblad een drietal
artikelen te publiceren over de familie Steenbakker Mori-
lyon Loysen. In het eerste, datu thans voor u hebt, wordt
ingegaan op het ontstaan van de familienaam en op de
ambtsvervulling van ds. Pie ter Anthony Steenbakker M.L.
in Holten. Het tweede artikel zou ik willen wijden aan de
voorouders van deze predikant, terwijl in het derde aan
dacht wordt besteed aan zijn nazaten.
Het ontstoan
van de familienaam
Bij welke van de drie namen moet
ik beginnen? In Holten en naaste
omgeving spreekt men over Hend
rik, Jacob, Jan en Koos „van 'n
doomiej". Drie van deze vier zoons
hebben evenals hun vader het pre
dikambt bekleed. Onder welke
naam was hun vader het meest be
kend? In de predikbeurtenlijsten
en onder de Holtense bevolking
werd steeds de naam Steenbakker
gebezigd. Zijn overleden zoon Ja
cob Johannes, van 1946 tot 1965
burgemeester van Benthuizen c.a.,
placht zich eveneens Steenbakker
te noemen. De nog in leven zijnde
zoons Jan en Koos, beiden
In april daalde de werkloosheid
van mannen in Overijssel met 215:
van 8.291 naar 8.076, maar het aan
tal werkloze mannen is 416 meer
De 14-jarige R.J. uit Eibergen
moest zich door de tandarts laten
behandelen nadat hij door een tien
tal jongens was mishandeld.
Op de recreatieweg over de Holter-
berg hadden op de grens van Hol
ten en Nijverdal bij afdaling van het
hoogste punt ongelukken plaats.
M.S raakte de macht over het
stuur van z'n fiets kwijt, ging on
deruit, brak een sleutelbeen en liep
schaafwonden aan het hoofd op.
Op hetzelfde punt kwamen de
fietsers H.F (11) uit Eibergen en
J.H.S. uit Enschede ln botsing. F.
kwam hierbij ten val en liep een
lichte iieiï,ciiaonuütiing en enkele
hoofdwonden op.
De in Holten woonachtige S deed
aangifte van vergiftiging van z'n
hond die blijkens een verklaring
van de dierenarts gebeurde met
strychine. Bij nader onderzoek
ble'ek dat in het verleden ook al
eens een hond van één van de buren
van S. was gestorven aan vergifti
ging.
L.K.T. deed aangifte van doorrij
den na aanrijding. Hij had z'n auto
geparkeerd op de parkeerplaats bij
café „Kalfsterman". De wagen
werd achter en aan de rechterkant
beschadigd.
Vorige week zijn de plattelands
vrouwen uit Dijkerhoek op reis ge
weest Het was een verrassing waar
ze naar toe ginen want dat wist al
leen de reiscommissie die bestond
uit de dames Nikkels, Stevens en
Hoekman. In een volle bus reden ze
naar Arnhem waar de
consumptie-melkfabriek van Co-
berco bezichtigd werd, daarna
werd er soep geserveerd in de Wes-
terbouwing in Oosterbeek Daarna
gingen de dames door de bloeiende
Betuwe naar Gorinchem waai
werd genoten van een rondvaart
o.a langs slot Loevestein Tot slot
werd nog gewinkeld in Hoog Cat
herine in Utrecht. De finish was in
het „Bonte Paard" waar een heer
lijk diner gereed stond en mevr
Huzen de reiscommissie bedankte
voor de prachtige dag.
dan in april 1979. Opvallend is de
geringe daling van de werkloosheid
in de bouw gedurende dit voorjaar
en het veel hogere standcijfer van
de werkloosheid dit jaar april ten
opzichte van het vorige jaar in de
zelfde tijd.
Onder de jongeren beneden de 23
jaar steeg de werklooshe'd met 44.
Het aantal schoolverlaters, dat
zonder werk is, nam toe met 100 tot
476. De vraag naar jongeren bene
den 19 jaar steeg met plm. 100. Het
aantal werkloze vrouwen in Over
ijssel is nu 5.025 (was 4.933). Het
aantal werklozen in de bouw- en
utiliteitsbouw bedroeg 1.257 te
genover een openstaande vraag
van 452. Het aantal bouwvakkers
bij de G.W.W was 701; de opens
taande vraag was 97. In de metaal
nijverheid stonden 861 werklozen
ingeschreven, maar er is een vraag
naar 1.169 mensen. Hoog is het aan
tal werkloze chauffeurs, n.l. 432 te
genover een vraag van 54. Ook bij
het handelspersoneel waren veel
mannen en vrouwen zonder werk:
in totaal 1.351, tegenover een
openstaande vraag van 253. Het
kantoor- en onderwijzend person
eel, dat werkloos is of is geworden,
heeft ook weinig kans op plaatsing.
Tegenover een aantal van 989
werklozen staat een openstaande
vraag van 353 De werkloosheid
van mannen en vrouwen ln diverse
gemeenten in absolute cijfers en in
procenten gaf het volgende beeld.
(Het eerste cijfer geeft het aantal
mannen aan, het tweede het aantal
vrouwen.)
Holten: 31-13-1.8%, Bathmen: 12-
8-21%, Deventer: 634-456-3.9%,
Diepenveen: 39-27-1.9%, Rijssen:
104-40-2.1%, Hellendoom 192-97-
2.7%, Markelo. 19-18-1.7%, Wier
den. 138-65-3 1%, Almelo 977-605-
6.6%, Hengelo 699 555-3 8%. Ens
chede 1.281-875-3.7%, Zwolle. 715-
422-3.9%.
emeritus-predikant, stellen zich bij
een (telefonische) kennismaking
voor met de naam Loysen. De drie
delige familienaam is ontstaan
door aan de naam Loysen eerst Mo-
rilyon en daarna Steenbakker toe
te voegen. Hieruit blijkt, dat Loy
sen de oudste rechten heeft. Vol
gens de richtlijnen van 1976 voor
geslachtsnaamwijziging kan toe
voeging van een geslachtsnaam
worden verleend aan meerderjari
gen, uitsluitend in de volgende ge
vallen: A. indien de verzoeker aan
toont, dat de toe te voegen naam
deel uitmaakt van de naam die
door zijn voorouders ten tijde van
de invoering van de burgerlijke
stand (1810-1838) als geslachts
naam werd gevoerd en sindsdien
niet in onbruik is geraakt; b. indien
het betreft de toevoeging van de in
haar tak uitgestorven of met uit
sterven bedreigde geslachtsnaam
van de moeder, de verzoeker moet
dan aantonen, dat van de grootva
der van vaderszijde van zijn moeder
geen mannelijke afstammelingen
in de mannelijke lijn meer in leven
zijn van wie nog nakomelingschap
is te verwachten. De toe te voegen
naam moet vóór de eigen ge
slachtsnaam worden geplaatst.
Het beleid inzake naamswijziging
is erop gericht de toeneming van
dubbele geslachtsnamen tegen te
gaan. Daarom is toevoeging van
een naam slechts toegestaan in de
uitzonderlijke gevallen, dat het his
torisch bestaan van de dubbele
naam ten tijde dat in Nederland de
registers van de burgerlijke stand
werden aangelegd, kan worden
aangetoond, doch alleen wanneer
die dubbele naam ook na die tijd is
gevoerd. Ook dit laatste moet zo
nodig kunnen worden aangetoond.
Traditioneel is de mogelijkheid tot
toevoeging van de in haar tak uit
gestorven of met uitsterven be
dreigde naam van de moeder. Deze
is gehandhaafd om een verarming
van het Nederlandse namenland
schap tegen te gaan. Het aantal
verzoeken om naamswijziging op
deze grond is gering. Terugkerend
tot de aanhef van dit artikel zal het
duidelijk zijn, dat ik moet beginnen
bij de naam Loysen. Bijna twee
eeuwen geleden - op 27 september
1784 - trouwde Anthony Loysen
met Johanna Jacoba Blaauw, de
oudste dochter van Pieter Blaauw
en Jacoba Morilyon Uit dit huwe
lijk werd op 2 november 1787 een
zoon geboren, aan wie de naam Pie
ter werd gegeven. Hij kreeg de
naam Morilyon erbij, zodat hij als
Pieter Morilyon Loysen door het
leven ging De oudste dubbele ge
slachtsnamen dateren uit de ze
ventiende eeuw Dat zijn er slechts
enkele. In de achttiende eeuw zijn
er geleidelijk meer ontstaan, vooral
uit een oogpunt van piëteit Vóór
de invoering van de burgerlijke
stand was dat mogelijk Er wordt
weieens beweerd, dat een naam
werd gekocht om deze aan de eigen
familienaam toe te voegen Voor
zover ik heb kunnen nagaan is ver
dubbeling van een geslachtsnaam
in ons land door aankoop nimmer
Dag in dag uit, jaar in jaar uit, hoe lang al, dat
wist hij zelf niet meer, stond de pop aan de
voorkant van het draaiorgel. Dat was al van
het begin af aan. En het orgel En het orgel zelf
was al heel oud en verscheidene keren geres
taureerd. Zelf had de pop ook een opknapbeurt
gehad. Zijn ogen waren weer hemelsblauw ge
schilderd. dezelfde kleur als zijn kuitbroek.
Zijn schoenen met „zilveren" gespen glansden;
zijn kousen waren mooi wit. Zijn buis goudgeel,
zijn wangen blozend rood en zijn mond lachte.
Op zijn blonde haar iiad hij een zwarte muts. In
zijn ene hand had hij een hamertje en als het
met de muziek zo uitkwam, gaf hij een tikje op
een welluidende bel.
Ting, ting, ting! En of de pop nu bedroefd was
of blij, hij kon niet anders want zijn mecha
niekje functioneerde perfekt. Ting, ting, ting!
's Avonds en 's nachts soms ook hoorde hij
muziek van de schuur uit, waar het orgel ge
stald was. Dat was heel andere muziek dan die
uit de boeken van het orgel kwam. Daar zat
een ritme in. Uit gesprekken van kinderen om
en bij het orgel had hij wel begrepen dat het
popmuziek heette. Oh, als hij daar eens bij kon
zijn, als hij eens kon drummen! Ja, dat wist hij
ook al.
Maar wonderen gebeuren nu eenmaal niet, of
toch? Hij stond maar weer zo'n beetje te soe
zen, toen hij eensklaps stemmen hoorde in de
open schuurdeur. „Wat stom nou, dat onze
drummer ziek is.
Nu kan het feest vanavond niet doorgaan".
„Zullen we draaiorgelmuziek maken?" vroeg
de ander. „Ik zie dat al.
Hoe kun je daar nu op dansen, dat swingt niet
man".
„Oh, maar ik kan wel drummen!"
Er viel een driedubbele verbaasde stilte. De
twee jongens begrepen niet waar die stem
vandaan kwam en de pop van het orgel was zo
geschrokken, dat hij kon praten, dat hij ook
zijn mond hield. Maar over zijn eerste verba
zing heen, stapte hij naar voren en merkte dat
hij even groot was als de jongens.
„Wat zie je er maf uit", zei de een. „Maf, Juist
hip, 't is de nieuwe trend man", antwoordde de
pop. „Kun je drummen?" „Laat me maar eens
mijn gang gaan". „Hoe heet je;" vroeg een van
de jongens. „Oh, iedereen noemt me alleen
maar Pop".
Met z'n drieën gingen ze naar het zaaltje. Pop
beklom het podium, ging achter het drumstel
zitten, sloot zijn ogen en begon. Nou, hij had
het helemaal in zijn vingers. Whoe man, dat
was het wel'
Ze namen met het bandje de nummers door.
Pop improviseerde dat het een lust was. Hij
creëerde zijn eigen stijl „Pop"-muziek De an
derejongens, muzikaal als zij waren, pakten al
gauw het ritme op en speelden mee, elk op de
gitaar. „Het gaat fantastisch. Kun je vanavond
ook komen?", vroegen de jongens. „Nou, dat
weet ik niet zeker", antwoordde Pop. Stel Je
voor dat hij weer aan het draaiorgel vast zat.
„Als ik hier kan blijven, oefen ik nog wat",
vond hij er op. Zo spraken ze af.
De jongens zouden ook vroeg komen, dan
konden ze nog repeteren. Als ik in beweging
blijf, is allicht beter, dacht Pop. En het lukte!
Hij drumde de hele middag. Het ging geweldig.
En 's avonds had hij veel succes. Niet alleen om
zijn muziek, maar ook door zijn uiterlijk. Dat is
het in plaats van blue jeans, fluisterden som
mige jongens. Te gek man. Hij maakt het. 't
Lijkt wel een draaiorgelpop, dacht een van de
meisjes. En het is net of
Wat het nu was, waar Pop zo van schrok. Of het
het woord draaiorgel was, hij wist het niet.
Maar in de schuur was het donker. Hij was
wakker geschrokken. Poei, zuchtte hij. Dat
was geweldig. En met het geluid van de drum
nog in zijn oren droomde hij opnieuw weg.
aloude „karkenspraoke", die nu
door de krant in haar functie is ver
vangen, maar destijds, toen maar
weinig boeren een nieuwsblad la
zen, nog onmisbaar". In dit ver
band zij nog vermeld, dat ,,'t Meis-
tersb&nksken" de naam is van een
blad, waarin berichten van de oud
heidkundige vereniging „De
Graafschap" worden opgenomen.
Ds. Steenbakker vond bij de toe
nmalige burgemeester K. Galen-
kamp, lid van de gereformeerde
kerk, weinig begrip voor zijn actie.
Galenkamp was er niet zo van on
der de indruk en bovendien was de
kerktoren immers eigendom van
de burgerlijke gemeente. De bur
gemeester nam het verzoek van ds.
Steenbakker om de veldwachter
de nieuwtjes bij de gereformeerde
kerk te laten voorlezen voor ken
nisgeving aan. Steenbakker heeft
het kerkvolk na de dienst weieens
bij de „torendeur" weggejaagd.
Zijn onvermoeide strijd tegen de
„voorlezing" buiten de kerk werd
tenslotte met succes bekroond.
In het tweede jaar der Holtense
ambtsperiode van ds. Steenbakker
nam de kerkeraad het besluit dia
coniewoningen te laten bouwen
aan de Pastoriestraat, toen Hoog-
esteeg geheten. De vorige diaco
niehuisjes stonden aan de Larens-
eweg, o.a op de plaats waar later de
smederij van Klaas Veldhuis was
gevestigd. Deze heeft het terrein bi)
inschrijving voor f 100.- gekocht. In
Steenbakkers tijd werden de kerk
(zowel binnen als buiten), het orgel
en de „gerfkamer" (consistorie)
verbeterd, terwijl elektrische ver
lichting en verwarming werden
aangebracht. De kerkgang nam
zodanig toe, dat een „gaanderij"
moest worden gebouwd. Ds.
Steenbakker was gehuwd met
Neeltje van der Spek, geboren in
1865 te Maasland en overleden op 6
april 1905 te Holten. Hij hertrouwde
met Hendrika Federika Heyer, ge
boortig uit Utrecht. Holtens predi
kant werd op weg naar Breda, waar
hij een ernstig zieke zuster wilde
bezoeken, door een attaque getrof
fen. In zorgwekkende toestand
werd hij naar Holten vervoerd,
waar hij, zoals eerder gezegd, op 13
februari 1929 overleed. De begrafe
nis vond plaats op 16 februari d.o.v.
te Holten. Ds. A. Vink uit Angeren,
een zwager van de overledene,
sprak in de pastorie naar aanlei
ding van gedeelten uit de Klaaglie
deren en de brieven aan de Korin-
tiërs. Aan het graf werd gesproken
door dr B ter Haar (geboren 1892,
toen predikant te Diepenveen,
thans emeritus-predikant te Hel
lendoom), voorzitter van het clas
sicaal kerkbestuur van Deventer.
Daarna sprak ds. G Bax, de toe
nmalige gereformeerde predikant
van Holten. Deze maakte gewag
van de goede verstandhouding tus
sen zijn ambtgenoot Steenbakker
en hem. Gedurende 25 jaar hadden
zij een vertrouwelijke omgang met
elkaar Ds Bax roemde de zorg van
de ds Steenbakker voor diens kin
deren De namen van Bax en
Steenbakker komen met die van
zes andere Holtenaren voor op de
gedenksteen van de op 28 decem
ber 1906 officieel geopende „School
met den Bijbel" in de Stations
straat De godsdienstonderwijzer
H Stokkers (Stukken sprak zijn
erkentelijkheid uit over alles wat
Steenbakker voor hem had bete
kend Stokkers had van deze pre
dikant zijn opleiding voor gods
dienstonderwijzer ontvangen Ds.
G.C Schellenberg van Markelo be
sloot de plechtigheid met het uit
spreken van een gebed Ds J E.
Steenbakker Morilyon Losen. toen
predikant te Oost- en West-
Grafdijk (N H sprak woord
van dank voor de betooncle belang
stelling
Hilversum
w Otten
mogelijk geweest. Waarschijnlijk
heeft men het oog gehad op het aan
het rijk verschuldigde recht voor de
bij koninklijk besluit verleende
toestemming tot naamsvermeer-
dering. De naam Morilyon was in
1786 uitgestorven bij het heengaan
van Pieter Morilyon, een oud-oom
van Johanna Jacoba Loysen-
Blaauw.
De familienaam Morilyon (eerst
Moriilon) komt in de vijftiende
eeuw in Frankrijk reeds voor als
eigennaam. De oudst bekende
voorvader van deze tak is Jacques
Moriilon, die in verband met de ge
loofsvervolgingen onder Lodewijk
XIV vluchtte van Frankrijk naar
Engeland. Met hem voeren zijn
vrouw Maria Braule (ook wel
Braure) en enige kinderen over
naar Douvres (Dover). Na het over
lijden van Jacques Moriilon in Do
ver ging Maria Braule naar Mid
delburg, waar haar zoon Jacques
reeds woonachtig was.
Laatstgenoemde was op 13 maart
1664 ter wereld gekomen in Saint-
André. In Nederland gekomen
noemde hij zich Jacob Morilyon.
Op 10 januari 1696 trad hij in de
Waalse kerk in Middelburg in het
huwelijk met Maria Lansheer, ge
boortig uit diezelfde stad. Petro-
nella Johanna Blaauw, een zuster
van Johanna Jacoba Loysen, gebo
ren Blaauw, werd de tweede vrouw
van ds. Johannes Steenbakker. De
naam Steenbakker zou afkomstig
zijn van iemand, die werd opgeleid
voor pastoor. Tijdens de studie
ging deze over tot de gereformeerde
(hervormde) kerk. Hij moest vluch
ten en belandde op het eiland Wal
cheren, waar hij werk vond op een
steenfabriek. Om zijn ware naam
verborgen te houden noemde hij
zich Steenbakker. Het was ds. Pie
ter Morilyon Loysen, die na de dood
van genoemde - kinderloos gestor
ven - ds. Johannes Steenbekker
deze laatstvermelde naam liet toe
voegen aan de doopnamen van zijn
zoon Johannes Eliza, zodat deze de
eerste was die bekend werd met de
familienaam Steenbakker Mori
lyon Loysen.
De ambtsvervulling van ds. P.A.
Steenbakker M.L.
Pieter Anthony Steenbakker Mori
lyon Loysen werd geboren op 15 fe
bruari 1865 te Koudekerke. Hij was
kandidaat bij het provinciaal
kerkbestuur van Utrecht, Op 9
april 1893 aanvaardde hij de evan
geliebediening te Lexmond nadat
zijn vader hem aldaar had bevesti-
ged. In 1898 vertrok hij naar Colijn-
splaat. Van 4 oktober 1903 tot zijn
overlijden op 13 februari 1929 was
hij verbonden aan de hervormde
gemeente van Holten. Onder grote
belangstelling vierde hij op 3 okto
ber 1928 zijn zilveren jubileum als
predikant te Holten. De daarop
volgende zondag sprak hij een ge
dachtenisrede uit. Toen hij nog
maar goed en wel predikant in Hol
ten was, kwam hij in verzet tegen de
z.g karkenspraoke Over dit oude
instituut schrijft H.W Heuvel in
zijn „Oud-Achterhoeksch Boeren
leven"' „Na de kerk dringt de we
reld èls die weg is geweest - weer
met alle macht op onze boeren-
menschen aan Aan de torendeur
leest Meester de publicaties van
notaris of deurwaarder over hout
verkopingen, erfhuizen, inzetting
van hulzen of landerijen, alles veel
begrijpelijker dan de preek 't Is de
