BAGAGE MEE OP DE FIETS Homanitas Overijssel deed weer goed werk Goede vitaminen oogst verwacht „Gevangenis geen remedie tegen alcohol in verkeer" Jaarrede voorzitter Veilig Verkeer Nederland Prof. Nelemans: Patiënt moet arts vragen wat hij slikt. Alcohol, medicijnen en verkeer Drs. Pannebakker over effect van Bankenbosch HOLTENS NIEUWSBLAD - 2 JUNI 1978 - PAG. 13 Wie in de komende maanden een kleine of grote fietstocht gaat maken, zal er wellicht even bij stil staan hoe eventuele bagage op de fiets kan worden meegenomen. Voor wie een tochtje van een paar uur maakt, is dit geen probleem; rege nkleding gaat gemakkelijk mee onder de steeds onmisbare snelbinder en reparatiespullen voor onverhoopte pech on derweg zitten in het zadel tasje of in de aan het zadel hange nde reparatiecassette. Ook een metalen draagmandje op de voorbagagedrager is heel han dig en voor een dagtocht ruim vol doende. Worden echter grotere tochten gemaakt dan zijn andere hulpmiddelen nodig. Een fiets is natuurlijk geen pakezel, maar er kan toch heel wat op worden mee genomen; zelfs alles wat men voor een weken durende fietsvakantie nodig heeft. Men moet daarbij na tuurlijk wel verstandig te werk gaan en nooit te veel meenemen want u moet bedenken dat u al dit extra gewicht met eigen spier kracht moet verplaatsen. Fiets moet geschikt zijn voor bogooevervoer. Van veel belang is de soort fiets die u gebruikt. De meeste fietsen zijn geschikt om bagage op te vervoe ren, maar niet alle fietsen. Hoe zwaarder gebouwd de fiets is des te meer bagage kan er op worden ge torst, maar een zware fiets vraagt bij het trappen meer energie dan een lichte. Lichte fietsen zijn voor toerisme en vakantietochten dan ook aan te raden, maar niet zó rank dat er nagenoeg geen bagage op kan worden meegenomen, tenzij u hiervoor andere voorzieningen hebt getroffen Een racefiets te ver voeren en de bagagedrager ont- breekt dan ook Lichte en ook su- perlichte sportfietsen komen tot op zekere hoogte wel in aanmerking Als zo'n fiets bij aankoop geen ba gagedrager bezit, kan die er vaak toch op worden gemonteerd. Wie nogal wat bagage wil meenemen, doet er goed aan om van zowel van een voor- als een achterbagagedra ger gebruik te maken. Het gewicht van de bagage moet namelijk zo ge lijk mogelijk over voor- en achter wiel worden verdeeld en ook de verdeling aan weerszijden van de wielen moet zo gelijk mogelijk zijn Gebeurt dat niet dan wordt het evenwicht verstoord en spoort de fiets niet goed meer Deskundigen hebben uitgerekend dat 40 tot 45 kilo bagage voor een normale ge- bruiksfiets het maximum is Voor lichte sportfèt sen ligt dit maxi mum aanzienlijk lager, zeg maar 12 tot 15 kilo, afhankelijk van het type fiets. is zo economisch mogelijk. Stop bijvoorbeeld handdoeken tussen pannen en vul mokken en laarzen op. Wie over dit alles veel meer wil weten, kan daarvoor terecht bij het boeKje Goede raad voor fietstoch ten, waarvan zo juist in de serie Fietsotheek een derde herziene druk is verschenen Door overma king van f 6.40 op postgirorekening nr 234567 kan dit boekje worden aangevraagd bij de stichting: fiets! in Amsterdam Hierin onder meer zeer veel informatie over allerlei soorten fietstassen, over mee te nemen reparatiemateriaal, over kleding en voeding tijdens tochten, kaartmateriaal etc. Echt onmis baar voor nv praktische tips voor fotografen m de vorm van eenfoto-drieluik "Het schoonmaken van een auto: wat is dat nou voor een onderwerp voor een foto?" Dat was het kommentaar van de familie toen ik op een zaterdagmorgen m'n kamera pakte om een serie foto's te gaan maken. Ik moest toegeven, dat het wel wat erg optimistisch was. Want wat is er nu in beeld te brengen van een buurman, die bezig is zijn wagen te wassen? Waarschijnlijk prikkelt zo'n schampere opmerking toch je eergevoel. Ik zou ze eens laten zien wat een mogelijkheden er zijn zelfs voor zo'n weinig fotogeniek onderwerp. Even toestemming vragen aan de buurman en om je onderwerp heenlopen. Er zat niet veel anders in dan zo'n simpel plaatje. Zou ik dan nu al uitgekeken zijn? Waarschijnlijk kwam het omdat ik achter het raam van mijn huiskamer een lachend gezicht zag. Zo'n gebrek aan vertrouwen in mijn kreativi- teit moest gestraft worden! Ik bleef daarom om de autowasser heen wandelen. Van dichtbij zat er toch nog wel een foto in. Een stukje van de zijkant van de auto en de man vrijstaand tegen de lichte lucht, zodat hij duidelijk uitkwam. Ik voelde gewoon, dat dit iets goeds zou opleveren, een echte aktie-foto en net even anders. Het resultaat stelt me niet teleur. En toen op zoek naar een derde opname-stand punt, dat ik echter buiten niet meer kon vinden. Dan maar eens in de auto kijken. En jawel, daar zat nog een aardige opname in van binnenuit. Ik was er zelf, eerlijk gezegd, ook verrast doof. Dit is een boeiende autowas-plaat, die laat zien dat je zelfs van zo'n alledaags onderwerp een interessan te serie kunt maken. Als je... inderdaad... er maar aan begint met het idee dat de meest voor de hand liggende opname niet altijd de enige en de beste is! Is de gevangenis een remedie tegen alcohol in het verkeer? Nee, zo moet geconcludeerd worden op grond van practi- sche ervaringen en wetenschappelijk onderzoek. Volgens drs. W.J.A. Pannebakker, directeur algemeen beheer bij de Penitentiaire Inrichtingen te Veenhuizen, is het gevange niswezen er niet in geslaagd en zal het er binnen afzien bare tijd waarschijnlijk ook niet in slagen aan de proble matiek op dit punt een wezenlijke bijdrage te leveren. Fietstassen te kust en te keur Om wat meer bagage mee te nemen zijn fietstassen onontbeerlijk en ge lukkig zijn er fietstassen te kust en te keur in de handel zodat aan vrij wel alle persoonlijke verlangens kan worden voldaan Vooral Franse en Engelse fietstassen heb ben een goede naam. maar de laat ste jaren komen ook uit Amerika voortreffelijke tassen, terwijl Ne derland wat dit betreft eveneens goed materiaal op de markt brengt Er bestaan speciale tassen zowel voor de voor- als de achterbagage drager en dan zowel dubbele (ook die naast de voorwork) als enkel voudige tassen. Verder zijn er stuurtassen, zadeltassen en „dun ne" tassen die aan de horizontale buis van het herenfietsmodel kun nen worden bevestigd. Steeds meer worden tassen van lichtgewicht doch waterdicht materiaal ver vaardigd en dat is natuurlijk van veel belang Van evenveel beteke nis is vooral dat de tassen geen wa ter inlaten en zo mogelijk aan de randen verstevigd zyn Heel handig is het dat veel fietstassen voorzien zijn van extra vakken of opgestikte zakken, waardoor een goede verde ling van de bagage mogeffjk wordt Bi) fietstassen voor de achterbaga gedrager is het belangrijk dat de zijkanten naar beneden schuin toe lopen zodat tijdens het draaien van de pedalen de hakken van de schoenen de voorzijkanten van de tassen niet raken. Wie goede kwali teit wil hebben, moet daarvoor een goede prijs betalen, maar dat is het wel waard. Wie wat dit betreft op een koopje uit wil zijn, kom vaak bedrogen uit. Hot inpakken? Het zo doelmatig mogelijk inpak ken van fietstassen vraagt wat oe fening en handigheid. Wie de slag te pakken heeft, zal er versteld van staan hoeveel bagage in fietstassen kan worden geborgen. Zorg er daarbij voor dat de zwaarste ba gage steeds onder in de tassen zit endat wat u vaak of snel nodig hebt bcvenln de tassen wordt verpakt. Neem geen artikelen en zware ver- pekking mee, maar werk dan met bijvoorbeeld plastic zakjes Pro beer alles rammel- en stootvri) in te pekken en benut alle ruimte die er Drs. Pannebakker, die sprak op de op 24 mei in Apeldoorn gehouden verenigings-studiedag van Veilig Verkeer Nederland over het thema „Alcohol, medicijnen en verkeer", vindt dat er gestreefd moet blijven worden naar een beïnvloeding van het verkeersgedrag, die erop ge richt is te voorkomen dat men met de strafrechter in aanraking komt. In dat verband noemde hij een or ganisatie als Veilig Verkeer Neder land nuttig en noodzakelijk. GROOT VERSCHIL In Nederland werd in 1963 een spe ciale gevangenis voor verkeersde- linquenten in gebruik genomen, de inrichting Bankenbosch te Veen- huizen (sinds 1973 niet meer uit sluitend voor deze categorie ge straften bestemd) Eén van de uit gangsstellingen by dit experiment was. dat verkeersdelinquenten zich eigenlijk niet van andere burgers onderscheiden. Deze stelling werd echter later fundamenteel onder graven toen uit wetenschappelijk onderzoek bleek, dat deze delin quenten als groep nogal ongunstig verschilde met een vergelijkbare groep „gewone" mensen, en wel op de volgende punten: persoonlijk heid (neurotischer, ex-traverter, minder zelfbeheersing), alcoholge bruik (-misbruik), gezinsproblema- tiek. een gevangenis loste in elk geval niets op Onderzocht werd ook of men bij het ondergaan van zijn vrij heidsstraf in Bankenbosch op de een of andere manier minder vaak of minder gauw het strafbare feit opnieuw zou plegen dan na een verblijf in een strengere gevange nis Uitkomst: het maakte geen verschil uit. „Daarmee werd onze laatste hoop op Bankenbosch als speciale inrichting voor verkeers delinquenten de grond ingeboord", aldus drs. Pannebakker. GEEN LOLLETJE Na zijn conclusie dat de gevangenis geen middel is tegen het probleem alcohol en verkeer, merkte de in leider op dat de verkeersdelin quenten de straf niet als een lolletje beleven, dit in tegenstelling tot sommige vrolijke verhalen. „De vrijheidsstraf is een gevoelige in greep in iemands leven. Zelfs al heeft iemand een onverwoestbaar goed humeur en een enorm aan passingsvermogen, dan nog is de man in kwestie vrijwel zeker zijn vakantieverlof kwijt en zoiets wordt je als man door je vrouw meestal niet in dank afgenomen" Een te grote benadrukking van de gevaren waaraan voetgangers en fietsers blootgesteld zijn kan ertoe leiden dat de aantallen slachtoffers onder andere weggebruikers uit het oog worden verloren. Deze waarschuwing liet de voor zitter van Veilig Verkeer Nederland, prof. ir. A. Heetman, horen in zijn jaar rede. die hij 24 mei uitsprak aan het begin van de verenigings-studiedag van VVN over het thema „Alco hol, medicijnen en verkeer" te Apeldoorn. De VVN-voorzitter signaleerde namelijk dat er opmerkelijke ver schijnselen aan de dag treden als er wordt gekeken naar het totaal aan tal om het leven gekomen ver keersdeelnemers Zo blij kt het aan tal gedode inzittenden van person enauto's (bestuurders en passa giers) in 1976 43 procent van het to taal aantal verkeersdoden te be dragen. Deze percentages zijn in dat jaar voor fietsers 21. Voor voet gangers 16 en voor bromfietsers 11. Ook de gewondencijfers voor voet- VERBLIJF TE KORT Nagegaan werd welke aanpak of behandeling de meest geschikte zou zyn De politie nam de ver- keersvoorlichting voor haar reke ning. Dergelijke bijeenkomsten werden over het algemeen door de gedetineerden niet bijzonder ge waardeerd, vooral als gevolg van het gedwongen karakter Het con sultatiebureau voor alcoholisme te Assen hield zich bezig met voor lichting over alcoholproblematiek. Onderzoekresultaten brachten aan het licht dat de behandelingsmoge lijkheden van Bankenbosch vrij negatief werden beoordeeld. Ten eerste werd de verblijfsduur in het algemeen veel te kort gevonden om tot een systematische behandeling van de individuele problematiek te komen. Ten tweede schatte men het aantal verkeersdelinquenten in Bankenbosch met. meer dan nor male alcoholproblemen op tussen de 30 en 50 procent. Aan alcoho lisme valt in een tijdsbestek van gemiddeld enkele weken nagenoeg mets te doen, behalve dan deskun dige verwijzingen bemiddeling Uit een oogpunt van preventie, in de zin van een daarop gerichte behan deling, vond men het dan ook ei genlijk beter deze mensen met hun problemen maar helemaal niet naar een gevangenis te sturen en ze liever al vóór hun berechting in contact te brengen met een hulp verlenende instantie; plaatsing in Uit het deze dagen versche nen jaarverslag van het Gewestelijk Centrum Overijssel van de Neder landse Vereniging voor Maatschappelijke Diens tverlening en Samenle vingsopbouw „Hamanitas" blijkt, dat in 1977 in Over ijssel weer een groot aantal problemen is aangepakt en behandeld. Velerlei vraag stukken van interne en ex terne aard kwamen aan de orde. Zo werd in het leven geroepen een gewestelijke werkgroep bejaar denvraagstukken. Men organi seerde tentoonstellingen onder het motto „Oud worden-Jong blyven", talencursussen in de Twentse ste den en Zwolle en gecoördineerd be- jaardenwerk. Verder hadden informatie- en discussiebijeen komsten plaats over de aspecten van de bejaardenzorg o.a.met be trekking tot de verzorgingstehui zen. Veel aandacht werd besteed aan de welzijnsbevordering min derheidsgroepen met name ten aanzien van de woonwagenbewo ners Grote aandacht trok de brochure van de heer JM Jansen, secretaris-coordinator woonwage nschap „Zuid-West Salland", geti teld „Om dat kleine plekje onder de zon". De gewestelijke voorzitter schreef in zyn voorwoord bij deze brochure „Het gaat daarbij om een groep mensen, die door de eeuwen heen een eigen manier van leven, van de kost verr evet. °n van wonen heb ben ontv <tla Vooral hun manier van wonen was zo anders en heeft zoveel weerstand opgeleverd, dat zij daarmee werden en worden ge karakteriseerd. woonwagenbewo ners". „Een wrange constatering in het tijdsbestel, waarin grote delen van de „sedentaire (een vaste woon plaats hebbende)" bevolking zijn (sta)caravan op een mooi plekje neerzet, dan wel achter zijn auto vasthaakt en op deze wijze voor zijn Vermaak soms grote delen van het jaar zijn gefundeerde woning ont vlucht". aldus het jaarverslag. Een oplossing voor dit vraagstuk is nog altijd niet gevonden in deze contreien Ook de zaak van de Su- rinamers. de binnenschippers en de buitenlandse werknemers kreeg veel aandacht. In diverse plaatsen was men betrokken bij de alge mene hulpdiensten, cursussen, werklozenprojecten en andere za ken van humanitaire aard. De aard voor de ontwikkelingen binnen de maatschappelijke hulp verlening bleef ook in het verslag jaar in alle afdelingen bestaan. Van de besturen dezer afdelingen wordt in het verslag een overzicht gege ven Het verslag besluit met nog eens de doelstelling van „Humanitas" te vermelden, t.w. „Uitgaande van het algemeen humanistische be ginsel van medemenselijkheid en de daaruit voortvloeiende erken ning van het recht op en de plicht zelfbestemming en zelfont plooiing voor ieder mens. stelt de vereniging zich ten doel het ver richten van maatschappelijke dienstverlening in de ruimste zin en het leveren van bijdragen tot opbouw van de samenleving". gangers en fietsers liggen aanmer kelijk lager dan de cijfers voor in zittenden van personenauto's. De voorlopige cijfers over 1977 la ten zien dat het door VVN gesigna leerde verschijnsel zich in nog weer versterkte mate heeft voorgedaan. Vorig jaar is het aantal gedode in zittenden namelijk opgelopen tot 47 procent. Op grond van deze gegevens noemde prof. ir. Heetman de vaak gehoorde suggestie dat de - wat hij noemde - statistische kwetsbaar heid bij voetgangers en fietsers re latief hoog zou zijn pertinent on juist. „Het is dan ook niet zo. dat in hun ongevallencijfers een rechtvaardi ging gevonden kan worden voor het verlenen van hoge prioriteit aan maatregelen voor hun be scherming". aldus de VVN- voorzitter. die meende dat in de eerste plaats gekeken moet worden naar de absolute cijfers van het aantal verkeersslachtoffers. „Daar, waar de meeste slachtoffers vallen en waar de grootste mogelijkheden liggen om het aantal slachtoffers te reduceren, zal in de eerste plaats opgetreden moeten worden." Prof. ir. Heetman. die het niet reëel zei te vinden het aantal gedode voetgangers, fietsers en bromfiets ers bij elkaar op te tellen, bena drukte nog dat zijn betoog er niet op was gericht afbreuk te doen aan maatregelen ter bescherming van voetgangers, fietsers en bromfiets ers. „Maatregelen te hunner bescher ming moeten met onverminderde kracht voortgezet worden. Ik wil uitsluitend aangeven, dat naar mijn mening een bepaalde catego rie weggebruikers te weinig aan dacht dreigt te krijgen in verhou ding tot zijn relatief bijzonder hoog ongevallencijfer. Er zal veel gedaan moeten worden om dat cijfer om laag te brengen. Daarbij dient dan tevens veel aandacht besteed te worden aan het feit. dat meer dan 30 procent van de overleden slach toffers tussen 15 en 24 jaar oud is." Andere punten uit de jaarrede van de VVN-voorzitter zijn: Het wordt de hoogste tijd dat al het mogelijke wordt gedaan om het •hand over hand toenemende rijden onder invloed drastisch te vermin deren. Naar de mening van VVN zal die vermindering alleen bewerk stelligd kunnen worden door een gelijktijdige aanpak op diverse fronten. HeJ. nog steeds opvoeren van de pakkans, het strikt aanpak ken van de misbruikers en het op timaliseren van de voorlichting zijn de middelen die daartoe als een drie-eenheid toegepast moeten worden. VVN raakt er in toenemende mate van overtuigd, dat het nuttig en nodig zal zijn werkkracht en fina nciële middelen te concentreren op die onderwerpen, die als grootste contribuanten aan de verkeerson veiligheid beschouwd kunnen worden. Voorbeelden daarvan zijn het rijden onder invloed en het niet of onjuist - dragen van autogordels Er komt op beperkte schaal een experiment om te bezien op welke wijze de kleuterschool met de ou ders bij de vooral praktische ver- keersopvoeding betrokken kunnen worden, zodat wellicht naar Scan dinavisch en Duits voorbeeld ge komen kan worden tot de oprich ting van jeugdverkeersclubs Onderzoeken hebben aangetoond dat zeker 75 procent van de aange- Geneesmiddelen kunnen de rijvaardigheid beïnvloeden. Het is droevig dat bijna iedereen meent dat zijn buurman daar wel eens wat meer rekening mee zou mogen houden, .maar het niet op zichzelf betrekt. Aldus prof. dr. F.A. Ne lemans tijdens de aan het onderwerp „Alcohol", genees middelen en verkeer gewijde verenigings-studiedag van Veilig Verkeer Nederland op 24 mei in Apeldoorn. Naar schatting van deze arts-farmacoloog en buitengewoon hoogleraar in de farmacotherapie aan de Rijksuniversi teit van Utrecht vallen er in ons land jaarlijks tientallen doden in het verkeer, doordat bestuurders van voertuigen bepaalde medicijnen hebben gebruikt. Het percentage be stuurders dat geneesmiddelen inneemt, is blijkens ver schillende onderzoeken 20 tot 30. Volgens prof. Nelemans slaat het artikel in de Wegenverkeerswet dat het rijden met medicynen op ver biedt, alleen op mensen die weten of redelijkerwijs moeten weten dat het gebruik ervan de rijvaardigheid kan verminderen. De regel "V/at niet weet, wat niet deert" doet nu opgeld. Professor Nelemans vindt het een eerste vereiste dat de ge wone burger actief wordt. „Dat wil zeggen dat hij geen geneesmidde len meer gebruikt zonder zijn dok ter duidelyk te vragen waar hy aan toe is. Hij zal niet met een halfs lachtig antwoord genoegen mogen nemen". MINIUM—EISEN De hoogleraar liet nog een punt van kritiek op het „geneesmiddelenar tikel" in de wegenverkeerswet ho ren. Er staat in dat men zyn rij vaardigheid mag verminderen, zo lang het maar niet zoveel is, dat men niet tot behoorlijk besturen van een voertuig in staat is. „Het ligt in deze tijd veel meer voor de hand, dat van iedereen mag wor den verwacht dat hy zijn rijvaar digheid zo goed mogelijk houdt. Maar dat is niet zo. De wetgever neemt met minimum-eisen genoe gen", aldus prof. Meiemans. In ons land is de situatie nu zo dat iemand die een geneesmiddel op recept krijgt, in de praktijk niet via de arts, maar via de apotheker per sticker op flesje of doosje gewaarschuwd wordt dat het betreffende medicijn de rijvaardigheid kan beïnvloeden. Een geneesmiddel zonder recept bevat een bijsluiter met de nodige informatie; ook die moet nauwkeu rig worden gelezen. TEN ONRECHTE Prof Nelemans constateerde dat het probleem „geneesmiddelen en verkeer" voor arts en patiënt ten onrechte weinig leeft. V/at de pa tiënt betreft is dat niet zo verwon derlijk: deze heeft zelf niet door dat zyn rijvaardigheid afneemt. Bij de arts ligt de zaak anders. Het is be kend dat de patiënt een verbod om auto te rijden niet gemakkelijk aanvaardt Iemand een recept ge ven met een rijverbod kost tijd. Daarom wordt er in de meeste ge vallen maar niets over gezegd. Een argument van de arts is dat hy ie mand iets niet kan verbieden. „Maar ook al is dit juist, dan wil dat niet zeggen dat je de patiënt niet alle informatie moet geven die hy nodig heeft", meent prof. Nele mans. Tot de honderden genees middelen waarvoor het toch duide lyk de moeite waard is te waar schuwen, behoren ook de slaap middelen, die vrywel allemaal veel langer dan acht uur werken, soms legde woonerven niet voldoet aan de inrichtingseisen. Het is VVN ge- Bleken dat veel te weinig aandacht wordt besteed aan de bewoners van deze gebieden als het woonerf een feit is geworden. Het ledental van Veilig Verkeer vertoont weer een verheugende stijgende lijn zelfs veel langer dan 24 uur. Samen met een ander geneesmiddel dat de patiënt overdag inneemt, kan dat heel funeste gevolgen hebben. Als algemene regel stelde prof. Nele mans, dat automobilisten zonder de uitdrukkelijke toestemming van hun arts geen combinaties van ge neesmiddelen moeten gebruiken. Verder wees hij erop dat men ook goed moet nagaan of men by het gebruik van geneesmiddelen ook alcohol mag drinken. Samen met bepaalde geneesmiddelen kunnen 1 of 2 glazen sterke drank leiden tot een volledige onbekwaamheid om aan het verkeer deel te nemen. „Een heel eind" Naar de mening van prof. Nele mans komt verandering van de wetgeving op het punt van „ge neesmiddelen en verkeer" in prin cipe pas in aanmerking wanneer de verkeersdeelnemers van de nood zaak ervan overtuigd zyn. „Wan neer het zover is dat de maat schappij ervan doordrongen is dat het gewoon onfatsoenlijk is om aan het verkeer deel te nemen met stof fen in het lichaam waarvan men de uitwerking niet kent, dan zijn we een heel eind". Nederland blijkt dit jaar weer een groeizaam land te zijn voor groen ten, fruit en aardappelen. Nog even en de winkels liggen vol natuur- produkten als sla, wortelen, spina zie enz. Allemaal vers van eigen koude grond. Ook de tomatenoogst belooft weer veel goeds. Hetzelfde geldt voor de nieuwe aardappelen. Pas als die op tafel komen neemt een Nederlander afscheid van de winter. Overigens zijn wij Nederlanders erg kritische aardappeleters metspeci- fieke eisen geworden. Het verlan gen naar „die smakelijke aardap pelen van toen" wordt elk jaar dui delijker merkbaar. Onder andere door de toenemende vraag naar Opperdoese, Doré's en Lekkerlan- ders. Ook de Belgen (fijnproevers van huis uit) hebben de gunstige eigenschappen van de Doré's en de Lekkerlanders ontdekt. Dat deze als nieuwe aardappelen net zoveel vitaminen bevatten als een tomaat zegt genoeg betreffende hun voe dingswaarde. Nog even en we krijgen weer wat ons maagje begeert. Want wdt wij Nederlanders ook eten, de combi natie nieuwe aardappelen, vlees en verse groenten is en blijft onze grote favoriet!

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1978 | | pagina 13