HET JAAR VAN DE SLANG
Zwartbonten in
het stamboek
IN SEPTEMBER STAAT
ALMELO... CENTRAAL
9-17 SEPTEMBER 1977
Regionale radio sluit
aan bij wat de mensen
dagelijks interesseert
HOLTENS NIEUWSBLAD - 26 AUGUSTUS 1977 - PAGINA 13
Een nieuw AlmeloEr
is de afgelopen jaren hard
gewerkt in Almelo. Aan
reconstructie van het we
gennet, aan een revolu
tionaire metamorfose van
de binnenstad. Deze me
tamorfose is nog niet
kompleet, wel is er een
belangrijke mijlpaal be
reikt. Er wordt nog druk
gewerkt aan omleidings
wegen die het doorgaande
verkeer een andere route
laten nemen dan het
stadsverkeer.
Er zijn nieuwe openbare
gebouwen verrezen, het nieuwe
stadhuis is hier een goed voor
beeld van. Het grootste gedeelte
van de stadsvernieuwing is eind
In China en Japan is 1977 het
jaar van de slang De gewoonte
om ieder jaar te verbinden met
een bepaald dier schijnt rond de
vierde eeuw voor Christus in
China ontstaan te zijn. De
twaalf dieren naar welke de ja
ren genoemd worden zijn: de
rat, stier, tijger, haas, draak,
slang, paard, schaap, aap, haan,
hond en wild zwijn. De slang
spreekt veel minder tot de ver
beelding dan de draak, en het
jaar van de slang, dat volgt op
het jaar van de draak, steekt
dus minder gunstig af. Toch ge-
eft het jaar van de slang ook
goede vooruitzichten, want men
gelooft dat de aanwezigheid van
een slang in de buurt van het
huis duidt op rijkdom, en men
beschouwt het zien van een
kronkelende slang als een teken
van goed fortuin Volgens tradi
tionele berekeningen valt het
uur van de slang tussen 9 en 11
uur in de voormiddag, dus juist
voor het middaguur, het hoog
tepunt van de dag Als van ie
mand gezegd wordt dat hij zich
in het uur van de slang bevindt,
bedoelt men te zeggen dat hem
roem en fortuin te wachten
staan.-
In het oude China was er eens
een kleine slang die tot een
grote slang zei: „Als ik achter
jou aankruip, zal dat als nor
maal beschouwd worden; maar
als jij mijn staart in je mond
neemt en mij aldus op je hoofd
plaatst, zullen de mensen den
ken dat wij een goddelijk wezen
zijn en zij zullen ons met eer
omringen". De grote slang
stemde hiermee in en inderdaad
kwamen de mensen in grote ge
tale om hen eer te bewijzen.
Op grond van dit oude verhaal
stelde een leenman aan zijn zeer
machtige en invloedrijke mee
ster in China voor dat de mee
ster zich op hun reizen zou ge
dragen als ware hij in dienst
van de leenman De meester be
sloot dit spelletje mee te spelen
en overal waar de twee kwamen
werden zij onthaald met de
grootste hoffelijkheid en gast
vrijheid. De mensen dachten dat
als zo'n machtige heer in dienst
was van die andere persoon (de
leenman), dan moest die ander
wel een buitengewoon hoge
funktie bekleden.
Niet alle slangenverhalen zijn
prettige verhalen. Een triest en
nogal griezelig verhaal is ver
bonden rnet de Dojoji, een
boeddhistische tempel in de
Wakayama prefectuur ten zuiden
van Osaka. Heel veel jaren ge
leden was er eens een boeddhis
tische monnik die An-chin heet
te Hij woonde in Shlrakawa in
de Fukushima prefectuur ten
noorden van Tokio. Ieder jaar
ondernam hij een pelgrimstocht
naar de Kumango-Gongen tem
pel in Wakayama. Het was zijn
gewoonte te logeren in het huis
van het dorpshoofd van Masago,
een plaatsje in de buurt van de
tempel. In dat huis verbleef ook
de dochter van het dorpshoofd
die Kiyo-hime heette. Zij was
een wondermooi wezen, zuiver
als een lelie en tenger als een
daffodil. Als zij sprak was het
alsof een hemelse harp bespeeld
werd. en als een slang zo sierlijk
was de beweging van haar li
chaam.
Toen An-chin weer eens loge
erde bij het dorpshoofd vertelde
hij aan Kiyo-hime in scherts dat
zij zo mooi was. dat hij haar als
zijn vrouw begeerde. In haar on
schuld dacht zij dat hij dit se
rieus bedoelde en vervuld van
grote vreugde begon zij onver
wijld voorbereidingen te treffen
voor de lange reis naar Shira-
kawa. Geschrokken door de
uitwerking van zijn badinage
verliet An-chin stiekem in het
nachtelijk duister het huis van
zijn gastheer. De volgende mor
gen ontdekte Kiyo-hime dat hij
verdwenen was en in vertwijfe
ling ging zij op zoek naar hem.
Haar weg werd echter gekruist
door de Kiribe rivier; zij veran
derde in een slang en zwom de
rivier over. Toen An-chin be
merkte dat hij door Kiyo-hime
achtervolgd werd, veranderde
ook hij in een slang en zocht
zijn toevlucht in de grote klok
van de Dojoji tempel. Kiyo-hime
echter, ook in de gedaante van
een slang, wond haarzelf zeven
maal rond de klok welke smolt
als ijs. en van An-chin bleef
slechts as over. De slang verliet
Door de inspecteur van het
NES, de heer E Mastenbroek,
werden de volgende koeien inge
schreven:
Corrie 81 b plus. Luxie 111 ab
85, Teuntje 36 b plus 81, Koosje
45 b 79. Lucie 116 b 78, Marie
119 b 79 en Bertha 7 b plus 83,
eig. firma P G Cats; Janna 6 b
plus 81 en Truus 12 b plus 83,
eig. A. H. J. Groteboer; Janke
66 b 77, Janke 90 b plus 82 en
Martha b plus 83. eig. G. J.
Meyerman; Dina 31 b plus 82,
Bontje 33 b plus 83, Dina 32 b
79 en Anna 51 b plus 84. eig. H.
R. Muilerman. Bathmen. Corne
lia 37 b plus 82 en Stiena 30 b
plus 82. eig D. J Bronsvoort;
Johanna 22 b plus 83. Niesje 76
b plus 80 en Bontje 17 b plus
83, eig A. J Ribbink; Bertha 69
b 79. Bertha 72 b plus 81 en
Bertha 70 b 78, eig D J Jans
sen; Gerrie 33 b plus 81 en Me-
tje 58 b plus 82, eig G J.
Klaasses; Rozalijn 6 b 79, Trijn
tje 40 b 78, Trijntje 37 b 79 en
Trijntje 39 b 79, eig. H. Jansen,
Heeten; Renske 3 b plus 82,
Lies 51 b plus 81, Marie 4 b 79
en Koosje b plus 80, eig. B J
Markvoort; Nieske 55 b plus 82,
Marietje 7 b plus 80. Martjia 15
ab 85 en Martje b plus 83, eig.
E Krikkink; Martha 50 b plus
80 en Alie 13 b 79, eig. H. J.
Struik.
Trijn Keimpe 4, eig. H. Jansen,
Heeten, werd voorlopig inge
schreven met B
de tempel en verdween in de
zee.
Dit tragische verhaal wordt ver
tolkt in een stuk voor het Nó
theater en in een van de meest
populaire Kabuki dansen.
„Kyo-Kanoko-Musuma-Dojoji".
Aimu Kuriyasu
Nieuwe fietsen zouden moeten
zijn uitgerust met reflecterende
fietsbanden. Banden van fietsen
die al in gebruik zijn, zouden
binnen afzienbare tijd door re
flecterende vervangen moeten
worden. Deze aanbevelingen zijn
onlangs gegeven door het Inter
nationale centrum voor
misdaad- en verkeersongevallen
preventie in de Duitse Bondsre
publiek. Aan de Raad van Eu
ropese Verkeersministers is ge
vraagd om uniforme voorschrif
ten voor te bereiden en de re
flecterende fietsbanden binnen
bepaalde tijd verplicht te stel
len.
Volgens genoemd centrum zullen
de weinige extra kosten die een
en ander voor de fietsers met
zich zal meebrengen, ruim
schoots opwegen tegen de onge
lukken die erdoor kunnen wor
den voorkomen. Door gebruik te
maken van reflecterende banden
is de fietser toch in schemer en'
donker beter zichtbaar en daar
door minder kwetsbaar, vooral
ten aanzien van kruisend ver
keer Begin van dit jaar zijn in
Nederland de eerste lichtge
vende fietsbanden geïntrodu
ceerd en is de produktie hiervan
ter hand genomen. Toepassing
op grote schaal verdient aanbe
veling in belang van de ver
keersveiligheid.
1977 gereed: een reden om feest
te vieren. Hiervoor is door de
Almelose VVV in samenwerking
met de gemeente Almelo een
manifestatie georganiseerd. Ei
genlijk is het een reeks van ma
nifestaties: negen dagen lang
kunnen de inwoners van Almelo
en verre omtrek kennis maken
met het nieuwe Almelo.
Een manifestatie waar Almelo
centraal staat: een aaneenscha-
Brug over het Overijssels Ka
naal. die feestelijk geopend gaat
worden.
keling, van feestelyke aktivitei-
ten, een propvol programma van
9 tot 17 september, waar men
elke dag iets anders kan bele
ven. Om er een paar te noemen:
World Press Photo 1977, produk-
tenshows, wielerronde, helicop-
tervluchten, diverse exposities.
optreden van blaaskapellen,
dansgroepen, een muziekshow,
officiële opening van de Dolie-
goorbrug, opening van het
nieuwe politiebureau, windsurf-
wedstrijden. de Koets'n Keerls,
etc. etc. Eigenlijk teveel om op
te noemen In de agenda vindt
u het hele programma. Ter af
sluiting zal op 17 september het
luchtruim boven Almelo gevuld
zyn met een kleurig vuurwerk-
Oplevering v,
hofcomplex
lo.Centraal.
n het Klooster
tijdens Alme-
schouwspel symbool van een af
sluiting van een reeks van festi
viteiten en tegelijkertijd een
symbool van een dynamisch
nieuw Almelo.
(Trip-Tips
Streek-VVV Twente)
Toekomst van de Regionale
omroep in Nederland
Vanaf half augustus wordt aan de Tongerseweg in
Maastricht gewerkt aan een niet luxieus, maar
wel zeer doelmatig gebouw, waar Radio Omroep
zuid. de ROZ, als het niet erg tegen zit in 1979
hoopt in te trekken. Het is de eerste regionale
studio, en wellicht ook de laatste, in Nederland
die als zodanig wordt gebouwd.
De stichtingskosten bedragen vijf en een half mil
joen gulden (inclusief BTW), waarvan 1 miljoen
wordt bijgedragen uit de pot van het District
Zuid voor Aanvullende Civieltechnische Werken
en dat zijn in deze tijd van bezuiniging niet zulke
geringe bedragen.
Ter gelegenheid van dit voor Limburg belangrijk
feit hadden de redacties van de ROZ en de NOS
een gesprek met commissaris, Drs. M. Dijkstra,
verantwoordelijk voor regionale zaken bij de NOS,
dat wij onze lezers niet willen onthouden, gezien
de grote belangstelling, welke ook in deze con
treien bestaat voor de regionale omroep, de RO-
NO.
as
Drs. M. Dijkstra:
'Ook op lange termijn gezien gaat re
gionale omroep een zeer goede toe
komst tegemoet'. Dat is de mening
van de kommissaris voor regionale za
ken van de NOS, drs M. Dijkstra. Naar
aanleiding van de bouw van de nieuwe
ROZ-studio legde de redaktie van deze
krant hem een aantal vragen voor over
het thema 'De toekomst van de regio
nale omroep'
Red: De regionale omroep staat er
goed voor. De laatste jaren zijn er
nieuwe bijgekomen en uit onderzoeken
blijkt, dat er relatief vee! meer naar
regionale omroep wordt geluisterd dan
naar de landelijke radioprogramma's.
Hoe verklaart u die gunstige ontwik
keling en die groeiende belangstelling?
D: Een steekhoudende verklaring is
natuurlijk moeilijk omdat je nooit pre
cies weet wat de mensen beweegt y
Maar het ligt wel een beetje voor de
hand. De radio leent zich voor kleine
verbanden. Vergelijk het maar met
regionale dagbladen: ook daar is de
positie gunstig. De mensen in de mo
derne westerse maatschappij vinden
blijkbaar dat ze via de televisie vol
doende te weten komen wat er in de
wereld gebeurt. Alle gndere media ge-
gèbruiken ze blijkbaar liever om aan de
weet te komen wat er in de eigen om
geving gebeurt. De mensen interesse
ren zich nu eenmaal meer voor wat er
dicht bij huis gebeurt, dat is een bekend
feit. Ook in de verre toekomst zal dat
wel zo blijven. Ik zie voor regionale
radio dan ook een zeer goede toe
komst omdat deze goed kan aansluiten
bij wat de mensen dagelijks interes
seert.
Red: Zestig procent van Nederland is
nu voorzien van regionale omroep. Is
dat naar uw mening genoeg, of is uit
breiding wenselijk en mogelijk? En wat
is het maximum aantal regionale om
roepen voor ons land?
D: Regionale omroep is iets dat voor
het hele land van belang is. Ik meen
niet, zoals de minister vindt, dat eerst
de behoefte eraan moet blijken. Als be
leid moet worden vastgesteld dat overal
regionale omroep hoort te zijn, net zo
goed als er overal regionale kranten zijn.
Als we aanhouden dat er voor een regio
nale etheromroep toch wel een luister-
potentieel van een half tot anderhalf mil
joen mensen moet zijn, dan betekent dat
ruwweg minstens een verdubbeling
van het huidige aantal regionale om
roepen. Er zijn er nu zes. Precies is het
natuurlijk niet te zeggen. Het hangt
uiteraard ook af van de beschikbare
zendfrekwenties.
Red: Hoe ziet u de toekomstige taak
van de NOS ten opzichte van de regio
nale omroep?
D: Daarmee kan je twee kanten uit. Je
kunt zeggen (en dat zéggen sommigen
ook): de NOS is er voor de landelijke
omroep en heeft niets te maken met
regionale omroep. Daar zou ik niet ge
lukkig mee zijn. De wettelijke taken
van de NOS, met name de niet-program-
matische zoals de koördinerende taak,
zouden ook voor regionale omroep
kunnen gelden. Of de regionale pro
gramma's ook geheel een NOS-taak
zouden moeten zijn is een open vraag.
Het zou heel goed kunnen dat de NOS
in ieder geval de koördinerende en
technisch-facilitaire taken volledig uit
oefent en dat de regionale NOS-pro-
gramma's zelfstandiger worden. For
meel is dit voor de RONO en de ROZ
nu niet het geval, hoewel zij in de
praktijk een grote mate van zelfstan
digheid betreffende het programma
hebben. Op die manier zou de NOS
dus in een zelfde verhouding tot alle
regionale omroepen komen te staan als
ze nu staat tot omroepen als de VARA,
de NCRV enz. Zo'n verhouding is er
nog niet, ook niet geheel met STAD
en SROB, al is er wel samenwerking.
Ik zou dat graag wel zo willen zien
groeien.
Red: Er is een wetswijziging voorge
steld, waardoor er een fundamenteel
andere financiering van de regionale
omroep zou komen, dat wil zeggen
door de regio zelf provinciale en lokale
overheid] in plaats van uit de omroep-
pot. De regionale omroep en ook andere
instanties zijn tegen dit voornemen
driftig in het geweer gekomen. Heeft
dat al resultaat gehad?
D: Ja. Ten eerste heeft de omroep er
rekening mee gehouden en tegen de
minister gezegd: doe dat niet voordat
de konsekwenties goed zijn doordacht.
Wat u nu doet is ondoordacht. Het is
ook onbillijk. Omroep kost voor een
groot gebied evenveel als voor een
klein gebied, maar een groot gebied
kan het gemakkelijker betalen. Ten
tweede heeft de Kamer ernaar gelui
sterd. Dat blijkt uit een aantal vragen
dat is gesteld. Ook het standpunt van
de minister verandert in goede richting,
zij het dan volgens de regionale om
roep lang niet ver genoeg. Hij heeft
gezegd dat er voor de RONO en de
ROZ de eerste vijf jaar geen verande
ringen in de financiering komen. Voor
de rest geldt dat de financiering moet
passen binnen een wettelijk kader.
Daarmee is de zaak nog niet opgelost,
maar het is wel beter dan het was.
Voor STAD en SROB is er overigens
nog geen uitzicht geboden.
De minister zegt: regionale radio is een
welzijnsvoorziening. Wij zeggen: jawel,
maar het is vooral een massakommuni-
katiemiddel, waarvan de pluriformiteit
gegarandeerd moet zijn en die er in het
hele land moet komen. De minister
zegt op zijn beurt weer: als er in het
hele land regionale omroep is dan is
het beter het centraal te betalen en
niet door de desbetreffende regio.
Daar zijn wij het mee eens. De vraag
is dan wel waarom zo'n merkwaardige
en riskante tussenstap nodig is.
Daar komt bij dat de minister wel zegt
dat de regio moet betalen, maar dat hij
nog niet de aanvullende middelen voor
die regio garandeert. Hij zegt in feite:
je mag blijven bestaan maar je moet
vooreerst zelf maar zien waar je het
geld vandaan haalt. In feite dreigt dus
bezuiniging op regionale omroep.
Een punt is ook dat met deze aanpak het
feit of er in een gebied regionale radio
is of komt niet overwegend wordt be
paald door de behoefte, zoals de mi
nister stelt, maar veel meer door de tech
nische en financiële mogelijkheden.
Red: Behalve geld is er ook een zender
c. q. frekwentie voor een regionale om
roep van wezenlijk belang. Is er, ge
zien de huidige zendersituatie, nog wel
groei mogelijk voor de regionale om
roep?
D: Ja, met wat er op dit moment is
kan je aanzienlijk uitbreiden en na 1979
-na de uitbreiding van de FM-band-
nog meer. Maar ook nu al kunnen bij
voorbeeld de grote steden. Zeeland, de
kop van Noord-Holland wat dat betreft
regionale omroep krijgen.
Red: Over regionale televisie hoor je de
laatste tijd weinig. Het is al radio wat
in de regionale omroep de klok slaat.
Hoe zou dat komen?
D: Regionale televisie, waaronder ik
een regulier uitzendend regionaal sta
tion versta, heeft naar mijn idee binnen
de Nederlandse verhoudingen geen
kans. Ten eerste zijn daarvoor te veel
geld en te veel vakbekwaamheid ver
eist. Ten tweede moeten we bedenken
dat het de landelijke televisie al moeilijk
valt om een avond te vullen met eigen
produkties. Er wordt veel gekocht. Als
je ervan uitgaat dat regionale televisie
niet als taak kan hebben het uitzenden
van gekochte films en series, maar met
eigen produkties uit de regio moet
komen, dan is het de vraag of daar
voor in een regio voldoende materiaal
voorhanden is. Ik denk van niet. Waar
ik wel wat in zie zijn kabeltelevisiesys
temen op plaatselijk niveau, waarbij
de tv een middel is bij onderwijs en
vorming. Maar dat is iets heel anders dan
regionale televisie.
Red: De nieuwe studio van de ROZ is
de eerste echte, a/s zodanig ontwor
pen regionale radiostudio. Ziet u in de
toekomst meer van deze gebouwen
verrijzen?
D: Ik denk van niet. Zo'n nieuwe studio
is natuurlijk ideaal want je kunt al
les zo efficient en goed mogelijk ont
werpen, maar nieuwbouw is erg kost
baar, zo kostbaar dat wij genoodzaakt
zijn geweest ook bij deze nieuwbouw
zeer ingrijpende wijzigingen aan te
brengen om de kosten te drukken. De
nieuwe ROZ-studio zal dan ook minder
ideaal zijn dan wel gewenst zou zijn.
Aangezien de middelen in de toekomst
eerder beperkter dan ruimer zullen
gaan worden zal het kompromis tussen
een ideale studio en de kosten wel
steeds bestaan uit het inrichten van
een redelijk goede bestaande behuizing
tot studio. Deze overwegingen speel
den nog niet zo sterk toen de nieuw-
bouwplannen van de ROZ ontstonden,
dus gelukkig krijgt de ROZ een als zo
danig opgezette regionale studio. Het
zal wel de eerste en de laatste zijn.
