A
V
Jè I
CHAMPAGNE:
Verknal de feestvreugde niet'
ZIELIGE HONDEBEUL
De doos vol goede
voornemens werd gestolen
Wij weten te weinig
var, Afrika
WAAR GAAN WE HEEN?
door Joseph Kotsokoane
PRETTIGE
FEESTDAGEN
VOOR DE KLEINTJES
HOLTENS NIEUWSBLAD 31 DEC. 1976
UNA 11
Joseph Koskoane is sinds november minister van onderwijs
van Lesot). Hij is in 1922 geboren, groeide op in Zuid-Afrika
en studeee daar aan de universiteit van Witwatersrand.
Toen Lesoo in 1966 onafhankelijk werd trad hij in dienst van
Buitenlane Zaken en was achtereenvolgens Hoge Commis
saris in Lden, Kenia, Oeganda en Tanzania. Voor hij zich
uitgebreiding bezighouden met het onderwijs was hij minis
ter van Btenlandse Zaken. Dit artikel is geschreven naar
aanleidingan een interview met hem en een toespraak, die
hij hield een rondetafel-conferentie voor culturele en
intellectue samenwerking en een nieuwe economische orde,
afgelopen mer in het Unesco-gebouw te Parijs.
Afr.a en de wereld
In de gehele ereld, maar vooral
in het Weste is weinig bekend
over de probmen, de behoeften
en aspiratiesvan de ontwikke
lingslanden. :t is noodzakelijk
dat mensen, c ons willen helpen,
zich eerst op (hoogte stellen van
onze situatie.
Vorig jaar rak ik op een con
ferentie te Jaiica met de minis
ter-president an een vooraan
staand en betend land. Hij zei
mij dat hij ergesteld was op Le
sotho, omdat hde president sym
pathiek vond.Cen sterk staaltje
van onwetend'id. want Lesot'ho
heeft geen preient, maar een ko
ning! Lesotho een klein land in
het zuiden va Afrika met een
oppervlakte va 28.000 km2, waar
ongeveer 1 miljn mensen wonen.
Sinds 1868 is Botho, geografisch
gezien, een eeieid; in dat jaar
werd het Brit. Protectoraat. De
bevolking heel één cultuur en
één taal en beaat dus niet uit
verschillende stamen. De taal van
Lesotho, het Setho, wordt naast
het Engels in h gehele land ge
sproken en gesceven. Verder be
schikken we ov een rijke litera
tuur. Datzelfde Jdt voor het Zoe
loe en het Xho en voor andere
talen, die in hetuiden van Afrika
op lagere en rddelbare scholen
worden gebruikDit is niet alleen
buiten Afrika oiekend, maar ook
in Afrika. Weerlingen zouden
minder moeten jeneraliseren en
niet moeten deren dat ze Afrika
kennen als ze n Mosotho, een
Ghanees of een eniaan kennen.
Mijn volk is vi. oorsprong Afri
kaans. maar da wil niet zeggen
dat het representief is voor alle
Afrikanen. Wat dtuur en taal be
treft verschilt ei Oost-Afrikaan
net. zoveel van ei West-Afrikaan
als een Fransm: van een Duit
ser of een Duitr van een En
gelsman. De afsnd van noord
naar zuid Afrik bedraagt 8000
km, van west na- oost 6450 km.
In Afrika wonenngeveer 300 mil
joen mensen; zij oreken ver-schil
lende talen en ven onder ver
schillende geogresche en klima
tologische omstarigheden.
Toen ik in juniiaar Parijs ging
vroor het in Masiu, de hoofdstad
van Lesotho, 6 giC. Ik werd ge
boren op een hooe van 1830 me
ter; gebieden van 500 meter hoog
noemen wij in Lofho heuvelach
tig. We kennen grn malaria, bil-
harzia of slaapzicte. Dat is het
Afrika waar ik vidaan kom.
We moeten de Innis over Afri
ka vergroten en «n einde maken
aan alle mythen i tovenaarsver-
halen die over Irika de ronde
doen. Ik dring erp aan méér in
formatie over or land te ver
schaffen, zoals biporbeeld infor
matie over de erscheidenheid
van volkeren ei culturen. De
Unesco kan hier en belangrijke
rol in spelen cor Afrikaanse
schrijvers en jouialisten aan te
moedigen over hu eigen land te
schrijven. Op dez- wijze kan de
wereld worden geiformeerd door
mensen, die de suatie van het
land kennen. Zij in beter op de
hoogte dan toerish die 14 dagen
yan plaats tot phts trekken en
in hotels overnacl&n.
Vrouwen
Te vaak wordt e gesproken van
onderdrukking varde Afrikaanse
vrouw. In Lesotho voor vrouwen
alles toegankelijk, ij zitten in het
parlement, werken in overheids
dienst of zijn profeior aan de uni
versiteit. Er zijn wuwen inspec
teur van onderwijsof lerares aan
middelbare scholensommigen zijn
hoofd van een schol. Bovendien
hebben wij waarscljnlijk de beste
vrouwenorganisatievan heel Afri
ka. Toen ik. op 25jarige leeftijd.
1 overheidsdienst wam, was het
oofd van Lesoth( een vrouw.
.Mantse'bo Seeiso; aar adviseurs
waren mannen, wamnder de hui
dige minister-presient. In de ge
schiedenis van L?otho hebben
vrouwen altijd een >elangrijke rol
gespeeld in de onVikkeling van
het land.
Westerlingen bewren op grond
van hun eigen nonen en waar
den dat de Afrika ase vrouw on
derdrukt wordt omat zij anders
leeft dan de Westese vrouw. In
mijn land is het wrk verdeeld:
de mannen ploegen net de ossen
en zaaien en de vrowen kweken
de gewassen op. He'voornaamste
werk, namelijk het ogsten, wordt
door mannen en vruwen samen
gedaan: de mannen raaien, omdat
z:'- vterker zijn dan di vrouwen en
de vrouwen dorsen he graan. Afri
kaanse vrouwen hebbn de wereld
iets te bieden, zij hoevn hun Wes
terse zusters niet te miteren.
Het onderwijs moet r op gericht
zijn dat we ons gevoel van eigen
waarde herwinnen. We moeten niet
meer proberen andere cultuurpa
tronen na te bootsen, waardoor we
onze cultuur verliezen en onzeker
worden. We ontwikkelen op dit
moment een onderwijsmodel dat
ons in staat moet stellen om vol
ledig deel te nemen aan het maat
schappelijk leven, zowel nationaal
als internationaal.
Het volk moet opnieuw worden
geleerd open te staan voor nieuwe
ideeën, maar dat hoeft niet persé
op school te worden geleerd. De
Britten leidden soldaten, politie
mannen, tolken en boodschappers
op, omdat dat de mensen waren
die het koloniale systeem dienden.
Zij leerden niemand hoe je een
land moet besturen. In Afrika is
een enorm gebrek aan technisch
geschoold personeel, terwijl juist
het technisch kader aanwezig moet
zijn om de economische ontwikke
ling een krachtige impuls te ge
ven. Er zijn te weinig artsen, ad
vocaten, architecten enz. en in het
bijzonder te weinig handwerkslie
den en middelbaar geschoolde
technici. Financiële steun, in wel
ke vorm dan ook, zal niet baten
als het volk niet over de kennis
beschikt, die noodzakelijk is het
land zelf verder tc ontwikkelen.
In de meeste Afrikaanse landen,
inclusief Lesotho, bestaat, de ten
dens om oude opvattingen over
onderwijs te behouden en heftig
te opponeren tegen hervormingen
op dit gebied.
We hebben een „Educational
Study Commission" ingesteld, die
de onderwijsstructuur onderzoekt,
die de Britten ons hebben nage
laten. In die onderwijs vorm wordt
te veel nadruk gelegd op examens.
Zij zijn een doel op zichzelf ge-,
worden: dat is fout. Examens, die
alleen tot doel hebben het geheu
gen te testen geven geen inzicht
in wat werkelijk is geleerd. Zij
brengen papegaaien voort in plaats
van intelligente mensen.
Lesotho heeft tezamen met Bots
wana en Swaziland slechts éen
universiteit, maar in oktober be
sloten we een eigen universiteit op
te richten. We zijn .nu bezig aan
een programma voor de ontwikke
ling van het universitair onder
wijs. Hierbij zijn niet alleen aca
demische kringen en het parle
ment betrokken, maar ook de
ouders en studenten. Voor 't eerst
hebben studenten zitting in de
universiteitsraad en -senaat, zodat
de stem van de jeugd in de hoog
ste bestuurs. en beleidsorganen
kan worden gehoord, i
We willen het algemene studie
programma en de keuze onder
werpen wat meer gaan afstemmen
op de behoefte van het land, dan
op een stuk algemene ontwikke
ling. Elk onderwijsniveau, zowel
het universitaire, het middelbare
als het lager onderwijs moet een
afgerond geheel vormen.
Wanneer bijvoorbeeld een jon
gen of een meisje niet verder kan
komen dan de lagere s'chool, dan
moet dat voldoende zijn om van
te leven. Het universitaire onder
wijs moet in dienst gesteld worden
van de belangen van het land. We
moeten studenten niet zozeer voor
bereiden op wat zij zouden doen
als ze in Engeland, de Verenigde
Staten of Frankrijk waren. \|e
moeten uitgaan van de situat.|-
waarin zij nu zitten en vandaar
uit werken aan hun ontwikkeling.
Apartheid en
rassendiscriminatie
Afrika heeft besloten, voor wel
ke prijs dan ook. zich politiek te
bevrijden. Het is onbegrijpelijk,
dat in Rhodesië een minderheid
van 250.000 blanken in naam van
de beschaving en het Christendom
6 miljoen zwarten kan onderdruk
ken. Het is onbegrijpelijk, dat vier
miljoen blanken in Zuid-Afrika "t
systeem in stand kunnen houden
van economische uitbuiting en po
litieke overheersing, een systeem,
dat zowel de slachtoffers ervan als
de overheersers ontmenselijkt. Het
Zuidafrikaanse systeem is verwer
pelijk: het is gebaseerd op angst
en hebzucht.
De regering van de republiek
heeft een geraffineerd informatie
systeem dat feiten verkracht; deze
verdraaide feiten worden meestal
geslikt omdat men niet beter weet.
Neem nu het sprookje over de zo
genaamde thuislanden of Bantoe-
stans. Het is een poging van de
blanken om hun politieke systeem,
dat,gebaseerd is op discriminatie,
te rechtvaardigen. Zij zeggen: „Wij
zijn wit en zij zijn zwart en daar
om verschillen zij van ons. Zij
hebben een andere cultuur en een
andere achtergrond." Op huichel
achtige wijze vertelt de Zuidafri
kaanse regering steeds maar weer
Op de dag voor Kerstmis, als iedereen onwillekeurig in een
vredig afwachten verkeert, loopt hij door de Dorpsstraat. Met
z'n grote zwarte lobbes-van-een-hond. Het dier is kennelijk ner
veus door het verkeer en doet pogingen weg te lopen, weg van
dat lawaai. Maar z'n jonge baas grijpt hem in de kraag en
schopt hem onder tegen de buik. Dat blijft hij doen, zolang als
ik hem in m'n blikveld heb. Hoeveel schoppen de lobbes-van-
een-hond ineenkrimpend kreeg op die 500 meter, die ik kon over
zien, heb ik niet kunnen tellen. Ik heb de hondebeul wel uit de
verte een paar maal toegeschreeuwd, dat hij het te laten had,
dat mishandelen van een hulpeloos dier. Maar wat helpt het
geschreeuw uit de verte van een oude vrouw? Daar wordt een
jonge dierenbeul niet warm of koud onder; hij schopt door.
Ik heb de rest van de dag voor Kerstmis, als iedereen onwille
keurig in een vredig afwachten verkeert, over die knaap nage
dacht. Aanvankelijk wenste ik, dat ik die ochtend in de Dorps
straat een oersterke kerel was geweest, die de hondebeul had
kunnen laten voelen hoeveel pijn een trap in je buik doet. Maar
stel dat ik zo'n oersterke kerel was geweest? Dan zou die mis
handelde lobbes-van-een-hond my zijn aangevlogen, omdat hij
ondanks alles zijn lafbek van een baas zou willen verdedigen.
Zijn lafbek van een baas, die niet beseft, hoeveel vreugde en
wederzijdse genegenheid er bestaat in de verhouding baas-hond.
Zijn lafbek van een baas, die niet anders baas weet te zijn dan
als mishandelende.
Laffe hondebeul, je bent meelijwekkend, want in wezen ben je
een stakker, die te kort komt, véél goeds te kort komt!
ANNIE WINKLER - VONK
(adres bekend, Red. H.N.)
Wanneer straks op Oude
jaarsavond de klok weer
twaalf uur slaat, wordt de
lucht vervuld van feestelijk
lawaai. Niet alle knallen wor
den echter verooraakt door
rotjes, Japanse donderslagen
en ander vuurwerk. In de
huiskamer wordt het geluids
effect ter onderstreping van
de jaarwisseling vaak gezocht
in het feestelijk laten weg-
knallen van de kurk van een
fles champagne.
Champagne
De verdere verhoging van de
feestvreugde die hfermee gepaard
gaat, weegt echter niet op tegen
de nadelige gevolgen van dit knal
effect. Nog afgezien van eventuele
schade aan plafond of verlich
tingsornamenten, heeft de kwali
teit van de champagne sterk te
dat het is zoals de zwarten het
willen.
Er zijn ongeveer 21 miljoen niet-
blanken in Zuid-Afrika, inclusief
3 miljoen Aziaten en kleurlingen.
Dit betekent dat er 18 miljoen
zwarten zijn, waarvan de helft in
de steden woont. Deze 50 pet. zal,
na de instelling van de Bantoe-
stans, in hun geboorteplaatsen als
vreemdeling worden gezien.
Van cultuur of andere vorm van
samenwerking kan geen sprake
zijn in situaties, zoals ik die heb
omschreven. Wij zullen eerst in
vrede moeten kunnen leven voor
we kunnen praten over muziek en
kunst. Er kan geen aanzet worden
gedaan tot samenwerking zolang,
met name door de Westerse we
reld dit verderfelijke systeem van
apartheid in Zuid-Afrika, het sy
steem van onderwijs, waartegen de
kinderen van Soweto hebben ge
rebelleerd, en de rassendiscrimina
tie in Zimbabwe (Rhodesië) wor
den getolereerd.
lijden onder deze al te onstuimige
manier van ontkurken. Bovendien
gaat bij het wegschieten van de
kurk een soms aanzienlijke
hoeveelheid bruisende feestwijn
verloren.
Ontkurken
Ook al slaat de kurk van een fles
champagne onder grote druk, het
op voorzichtige wijze ontkurken
van een ffes is minder moeilijk
dan het lijkt.
Kei ijzerdraadje om de kurk wordt
voorzichtig verwijderd. Hierna
pakt men met één hand de hals
van de fles stevig vast, terwijl
met de duim de kurk onder be
dwang wordt gehouden. Met de
andere hand draait men vervol
gens de schuin gehouden fles
langzaam rond. De kurk komt nu
langzaam omhoog en ontsnapt met
een lichte zucht aan de hals van
de fles. De flesopening wordt nu
met een servet schoongemaakt,
waarna de glazen -kunnen worden
gevuld.
Champagne1 wordt geschonken in
flütes of tulpvormige glazen waar
in het sprankelend karakter en het
bouquet van de wijn het best tot
hun recht komen. Hoewel de coupe
de naam heeft een champagneglas
te zijn, is dit glas in feite totaal
ongeschikt om er champagne uit
te drinken. De belletjes en het
bouquet en daarmee juist dat
gene dat champagne tot cham
pagne maakt verdwijnen eruit
als sneeuw voor de zon.
Koel
Men drinkt champagne koel, maar
niet ijskoud op een temperatuur
van 6 tot 3 graden C. De fles kan
het beste worden gekoeld in een
half om half met water en ijs ge
vulde wijnkoeler, maar champag
ne kan ook heel goed in de koel
kast op temperatuur worden ge
bracht. In het laatste geval moet
de fles zover mogelijk van het
koelelement af worden geplaatst.
Er bestaan drie smaaktypen
champagne: „brut" (zeer droog).
,,sec" (droog) en „demi-sec"
(halfzoet). Champagne draagt in
de regel geen jaartal. Om een
constante hoge kwaliteit en een
eigen specifiek karakter te kunnen
waarborgen, mengt ieder cham
pagnehuis de champagnes van
verschillende jaren. Alleen in een
wijnjaar van uitzonderlijke klasse
wordt een deel van de wijn van
dat jaar gereserveerd om on
vermengd met wijnen van andere
jaren verwerkt te worden tot
een champagne die met een jaar
tal op de markt wordt gebracht.
Met de door een groot aantal wet
telijke voorschriften omgeven pro-
duktie van een fles champagne is
men in de wijnkelders ruim drie
jaar bezig. Deze jarenlange zorg
die aan een fles champagne is
besteed, komt echter alleen tot
zijn recht als ook aan het ontkur
ken en serveren van de champag
ne aandacht wordt geschonken. In
belletjes, bouquet en smaak van
de sprankelende feestwijn valt dan
zoveel te genieten, dat de vrolijk
heid geen knaleffect meer nodig
heeft.
Voor de week van donderdag 30
december 1976 t.m. woensdag 5
januari 1977.
VVV Deventer wenst u een heil
vol, zegenrijk, gelukkig en voor
spoedig 1977.
DEVENTER
Deventer Schouwburg, Gr. Kerk
hof 1, tel. 11500: woensdag 5 ja
nuari 20 uur: Het Overijssels
Philharmonisoh Orkest geeft het
traditionele Nieuwjaarsconcert.
Cinema, Lange Bisschopstraat 69,
tel. 11100weekfilm do 30 dec.
t.m. wo 5 jan (31 dec av geslo
ten): Kink Kong - 3e week 14 jr;
nachtvoorstelling za 1 jan '77 24
uur: Siddharta 18 jr; matinee,
dagelijks 14 uur: Pedro's wonder
baarlijke reis a.l.; aanvangstijden
weekfilm werkd 20 uur - za en zo
16, 18.45 en 21.15 uur.
E.D.B. Theater, Smedenstraat 10,
tel. 13615: weekfiim do 30 dec
t.m. wo 5 jan (31 dec1 av geslo
ten): Luchtschip Hindenburg 14
jr; nachtvoorstelling za 1 jan '77
23.30 uur: Inpikken en wegwezen
18 jr; matinee za en zo 14 uur 1
en 2 jan '77: Elvis werkt zich uit
de nesten 14 jr; aanvangstijden
weekfilm werkd 20.00 uur - za en
zo 16, 18.30 en 2*1 uur.
Luxortheater, Brink 20, tel. 18662:
weekfilm do 30 dec t.m. wo 5 jan
'77 (31 dec geh dag gesloten)
Bevrijding in Entebbe - 2e week
14 jr; geen nachtvoorstelling!!!!;
matinee za 1 jan en zo 2 jan '77
14 uur: IJscotoeristen a.l.
Kunst Rondom, Openbare Lees
zaal, Brink 70, tel. 13506: geopend
di t.m. do 10-17.30 en 19-21 - vr
10-17 uur: tot 1 jan Hilde Leef-
kens-Ober, textiele werkvormen,
Loes van de Voorde, etsen.
Karei had zich voorgenomen
om zich in het nieuwe jaar
eens een beetje beter te ge
dragen. Hij had het toch wel
een beetje te bont gemaakt.
Niet alleen dat spijbelen,
maar hij had stiekem gerookt
- goed dat de andere jongens
niet hadden gemerkt hoe vies
hij het vond - en hij had die
knul gevloerd, nou ja, eerlijk
gezegd geen kunst, want die
had geen judo. Hij wel. Hij
had niets gezegd, toen zijn
moeder vroeg, wie het kopje
had gebroken en hij had met
opzet een gat gemaakt in een
broek,'die hij niet wilde dra
gen.
Hij meende het echt. Nu zou hij
met een schone lei beginnen. Een
lei, neen, die had hij niet. Brief
jes! Voor elk goed voornemen een
briefje. Niet meer liegen. Niets
stelen. Bord leegeten. Tanden poet-
'sen. Auto wassen als het gevraagd
wordl. Op tijd thuis. Niet voetbal
len tussen de huizen.
En zo maakte Karei voor alles
een nieuw briefje en dat stopte hij
in een doos. Die doos had hij heel
leuk beplakt met allemaal schelp
jes uit zijn verzameling. Die doos
stond op zijn kamer. De vakantie
was alweer voorbij en alles ging
z'n gewone gangetje. Om heel eer
lijk te zijn. Karei dacht maar een
enkel keertje aan de inhoud van
zijn doos. Maar die ene (of twee
keer) had het dan toch geholpen.
Op een dag moesten ze op school
voor handenarbeid een werkstuk
inleveren. Karei had het glad ver
geten! Wat nu? Tijd om iets te
doen had hij niet meer. Hij nam
de doos mee, met inhoud en al.
En hoe gaat dat. alles werd uitge
stald en beoordeeld en door an
dere kinderen bekeken. Hij had
een voldoende, dus dat was mooi.
Wim vroeg of de doos ook open
kon. „Nee," antwoordde Karei,
„dat kan niet. Nou het kan wel,
maar ik doe het niet. Er zit een
geheim in." Nou, dat wilde Wim
wel eens weten. En na schooltijd
pikte Wim de doos mee naar huis.
Hij brak hem open en was tegelij
kertijd boos, teleurgesteld en be
schaamd, toen hij al die briefjes
met goede voornemens las. Maar
omdat hij het toch eigenlijk wel
een leuk idee vond, was hij kwaad,
dat hij zelf niet zoiets had be
dacht. Wat een saaie sufferd,
schold hij in zichzelf. Ik zal hem
eens uitlokken. Kijken hoe lang
hij het volhoudt om een braaf
jongetje te zijn.
De volgende dag miste Karei
zijn doos. Hij begreep meteen, dat
hij gestolen was. Een vraag van
de meester, wie de doos „gezien"
had, hielp niets. De doos bleef
spoorloos. Die stomme briefjes,
zuchtte Karei. Als ze die lezen, sta
ik mooi voor schut.
Ga je mee voetballen? vroeg
Wim later. Karei vond het goed.
Maar laten we naar het veld
gaan. stelde hij voor. Nee joh, hier,
of ben je bang dat je door een
ruitje schopt, sarde hij. Nou, Ik
heb al geen zin meer.
Een paar dagen later. Moet je
een appel, gegapt van het. karretje
op de hoek? Oh, lust je geen ge
stolen appel? Ha ha ha!
Hij heeft mijn doos, wist Karei
opeens. Hij begreep, dat Wim de
briefjes had gelezen.
Wat moet ik nu doen? Ik moet
hem terughebben! Hij moet hem
niet gauw weggooien. Zal ik het
aan de meester vertellen? Als ik
me vergis
Ik heb mij voorgenomen niet te
klikken, zei Karei. Hé, dat had je
niet opgeschreven, flapte Wim er
uit. En die begreep meteen, dat hij
zich had verraden. Oké, antwoord
de Karei, terwijl hü zijn jas al
uit deed, laten wij het uitvechten.
Ik heb mij voorgenomen niet
meer te vechten, riep Wim, die
veel kleiner en tengerder was dan
Karêl. Toen schoten ze allebei in
de lach. Kom mee, zei Wim, dan
gaan wij de doo3 halen. En eh,
het spijt mij! Kom op joh, wie er
het eerste is. Hierna waren Wim
en Karei weer de beste vrienden.
Cave du Terte, Jaarsma Woon-
centrum, Bergstraat 48, tel. 18494:
geopend gewone winkeltijden (ma
gesloten): tot 1 jan Ole Langer-
horst, houtsculpturen, De Sede,
wonen met leer.
Galerij Lenten. Kletterstraat 25-
27. Epse, tel. 21815: geopend wo
t.m. vr 10-13 - zo 14-17 - 1 jan als
zo tot 1 feb Romantici en Im
pressionisten; zondag 2 jan Henk
van Ulsen, voordracht, Adriaan
Valk, saxofoon.
Kunsthoek Rabobank, Keizerstr.
2, tel. 17573: geopend ma t.m. vr
9-16 - vr ook 18.30-20 uur: Mevr.
Roebbers-van Eekelen, foto's.
Het ei van Columbus, Polstraat
76, tel. 12311: geopend dag beh wo
17-1 uur: Permanente (maar wel
regelmatig veranderde) tentoon-
selling van Deventer kunstenaars,
donderdag 30 januari 20 uur: Ar
thur Kluver, jazzgitarist.
Galerie Refuge, Kerkplein 7, Die
penveen, tel. 05709-1786: geopend
di t.m. za 10-17 uur: tot 1 jan:
Swankalok, de export-ceramiek
van Siam.
Stadsbibliotheek, Klooster 3, tel.
19675: ma t.m. vr 10-12 en 13-17
- wo ook 18-20.45 uur: Expositie
Vogels in prent door de eeuwen
heen.
Albert Schweitzer Centrum, Brink
39. tel. 19675: geopend di t.m. vr
10-12 en 14-17 uur: Permanente
expositie over leven en werk van
A. Schweitzer.
Museum de Waag. Brink 56, tel.
14556: geopend di t.m. vr 10-12.30
en 14-17 uur: tot 10 jan Deventer
Foto Kring.
Museum de Drie Haringen. Brink
55. tel. 14556: geopend als de
Waag: Kostuums, speelgoed en
kostuumpoppen.
Museum voor mechanisch speel
goed, Noorderbergstraat 9, telef.
19739: geopend a]s de Waag: Me
chanisch speelgoed uit de collec
tie Stekelenburg.
Kustuitleen, Grote Poot 19, tel.
11848: geopend di t.m. vr 14-13 -
vr ook 19-21 - za 10-12.30 en 14-17
uur.
Stadhuis, Grote Kerkhof 4. tel.
72121: maandag 3 januari 16.30-13
uur: Nieuwjaarsbijeenkomst B.
en W. Iedereen is van harte wel
kom.
Deze week wegens vakantie geen
vrouwencafé en geen jazzcafé.
In den Elegast, Brink 10 bene
den, tel. 11038: Elke donderdag
vanaf 21 uur jazz met jamsession.
Wekelijks volksdansen Chaverim
we Chaverot in de Oosterschool,
Oosterstraat 3a: inl. 15569 of
05706-1730. Elke dinsdag 19-20 uur
demonstratiegroep, 20-21.30 uur
voor gevordenden, elke donder
dag 20-22 uur voor beginners.
Overdekt zwembad, Smyma-
dwarsstraat 2, tel. 21864: zondag
2 januari 13.30-16 uur: Nieuw
jaarszwemfeest „De IJssel".
N.B. De Deventer kunstijsbaan is
op 31 december 's avonds en op
1 januari 's morgens en 's avonds
gesloten.
ALMELO
Varossieau:
Donderd, maand, woend 14.30 en
20.00 uur: Vurige meiden van
Berkenhof 18 jr.
Vrijdag 14.30 uur: Vurige meiden
van Berkenhof 18 jr.
Zaterd en zond 14.30 uur: Op de
Chinese vuist 18 jr.
Zaterd en zond 18.45 en 21.00 uur:
De vurige meiden van Berkenhof
18 jr.
Zaterdag 23.15 uur: Meisjes die
zichzelf bedienen 18 jr.
Palace:
Donderd, maand, dinsd, woensd
14.30 en 20.00 uur: Wie dan leeft,
wie dan zorgt a.l.
Vrijdag 14.30 uur: Wie dan leeft,
wie dan zorgt a.l.
Zaerd, zond 14.30, 18.45 en 21.0(1
uur: Wie dan leeft, wie dan zorg<