VLOTTER mi Het geweer Kinderen met gebruiksaanwijzing Familiebe trekkingen Varkens- goelasj PAGINA 15 Mijn zoontje wordt jarig, 8 jaar. Zijn grootste wens is een geweer. Het liefst zo groot mogelijk. Met zoveel mogelijk glinsterende knop pen. Het grootsté geweer van de wereld, dat wil hij. Tja, en daar zitten we den met de boeken over opvoeding op schoot. Agressiviteit is inherent aan geweren. Het. staat er. We besluiten om het hem niet te geven. Zo'n eng moordwapen met alles d'r op en d'r an om een ander mee dood te schieten. Als zwaar-op-de-h'ante ouders gaat ons dat te ver! Alle speelgoedwinkels zeulen we af. We vinden lego (maar daar heeft ie al zo veel van); treinen (daar is ie te klein voor); blokken (daar is ie te groot voor). Met een scheef oog kijken we naar een rek blinkende geweren, maar lopen door. Uiteindelijk, na veel wikken en wegen kopen we wat fisher techniek en wat boekjes. Keurig, opbouwend speelgoed. Met een pedagogiseh-ver- antwoorde-biik in de ogen komen we thuis. Daar stormt de aanstaande jarige op ons af. Met een hoofd als een biet, schitterende ogen en een le vensgroot geweer! „Kijk eens man, van Dickie!" brult hij. „Mag ik even mee spe len". En hij rent al weer „pauw-pauwend" de hoek om, zich verliezend in de held die hij aan het uitbeelden is. Zo te zien passeren al de televisiehelden ons. Zelfs Kung Fu; ditmaal mèt ge weer! We zetten de boodschappentas op tafel en ploffen op een stoel. Dat was weer voor een flink bedrag aan cadeautjes. Nu maar hopen dat hij er wat aan vindt. 's Avonds als zoonlief naar b'/i gaat en schoongewassen onder de lakens schuift, zegt hij: „Mam,ik krijg morgen toch' een geweer, hè? Net zo een als dat van Dickie?" Ik geef hem een zoen en zeg: „Dat zien we morgen wel. Ga maar lek ker slapen". De volgende morgen vroeg (tè vroeg) kruipt hij bij ons in bed en kan het feest beginnen. De boekjes, de fisher techniek glij den door zijn handen. Hij hoopt op dat éne, dat zie je. Alles wat wij aan goede gaven te vergeven hebben heeft hij al in handen. Behalve dat éne pakje,dat over de post is gekomen van oma. Ook wij weten niet wat daarin zit. Vol verwachting kijken ook wij wat er te voorschijn zal komen. Na zenuwachtig gescheur en gepeu ter een schreeuw: „Een geweer!" Jawel, een prachtgeweer. Niet zo groot als dat van Dickie, maar toch een geweer! Met glinster- en schitterknoppen. Van oma! Oma, die zich niet meer druk hoeft te maken over de opvoeding. Die dat trouwens nooit zo erg ge daan heeft. Die gewoon maar doet! Onze zoonJs in de wolken! Die dag is hij de beid van het feest. Mèt geweer. Dankzij oma, die de problemen over opvoeding lekker aan haar laars lapt. Maar haar kleinkinderen daarmee wèl geluk kig weet te maken! Maria Kohier. Over pubers wordt vaak gesproken als over „kinderen met een gebruiks aanwijzing". Niet ten onrechte, overigens. Maar daarom hoeven wij ons nog niet geïrriteerd of afwijzend tegenover hen op te stellen. We zijn min of meer allemaal mensen met een gebruiksaanwijzing, individuen met een eigen leef- en gedragspatroon. We protesteren niet demonstratief als w« mèt anderen in kontakt komen, die er heel andere manieren en gewoonten op na houden. We verbergen onze afkeer achter een vriendelijk masker; we beheersen ons. Maar daar zijn we dan ook volwassen voor. De puber daarentegen is nog niet geoéfend in het--zich anders voordoen dan hij is. Bovendien is hij niet alleen voor zijn omgeving vaak moeilijk te begrijpen, maar heeft hij het ook met zichzelf lang niet makkelijk. Pubers zijn veel aan stemmingen onderhevig. Nu eens zijn het gezellige praters, dan weer munten ze uit in zwijgzaamheid of ontladen hun onlustgevoelens in veel kritiek en agressiviteit. Ze leven in het tijdperk van verzet, verzet niet al leen tegen hun ouders, maar tegen iedereen die het Waagt zich met hen te „bemoeien". Ze doen alsof ze alles beter weten en verkondigen daarbij 'de krankzinnigste theorieën. In werkelijkheid is hun verzet alleen maar ge baseerd op een gevoel van onmacht; ze zouden zo graag méér willen we ten dan ze weten. Ze willen voor vol worden aangezien en vergeten daar bij, dat dit eerder het geval zou zijn wanneer ze zich gewoon zouden voor- doèn'Zoals ze zijn. Aan de andere kant heeft de puber dit verzet nodig om zelfstandig en volwassen te kunnen worden. Hij zit met zichzelf in zijn maag en heeft het idee dat niemand hem kan helpen (wat in zekere zin ook nog zo is). De enige oplossing is, met verweer tegen alles wat ande ren hem willen opdringen, met agressiviteit of eigenwijsheid tegen dege nen d:e hem voor de vpeten lopen op eigen kracht deze moeilijke periode te overwinnen. En toch kunnen ouders, en andere volwassenen hem wel degelijk helpen, als ze het maar zö doen, dat hij niet in de gaten krijgt dat hij wordt geholpen. Betuttel de puber niet of zo weinig mogelijk; wek niet de indruk dat u hem uitlacht of dat hij alles verkeerd doet; verlang zo weinig mogelijk van hem en geef hem de kans het met zichzelf eens ie worden, zonder „inspraak" van de ouders. Probeer zijn (vaak onuitstaan bare) houding te accepteren en te zien als een natuurlijke, normale over gang naar de volwassenheid. Negen van de tien pubers komen later goed terecht, zoals dat heet. Ondanks de sombere voorspellingen van veel vol wassenen. In het Engelse „home, sweet home" ligt wat kernachtiger uitgedrukt wat wij bedoelen als we het over het zo bekende klokje hebben, dat nergens tikt zoals thuis. Het doelt op de warmte en veiligheid van een goed gezinsleven, waarin de kinderen zich gelukkig en geborgen voelen. Veel van dat „knusse" is verloren gegaan en de kinderen bewegen zich met heel wat meer vrijheid en zelfverzekerd heid in de wereld buiten het direkle gezinsverband. Een aanwinst? Ge deeltelijk natuurlijk wel. Er zijn le vens verloren gegaan door verlegen heid en gebrek aan zelfvertrouwen. Onder de „knusheid" school ook heel wat jaloezie, onderlinge verwijten en een liefde die men „hoorde" op te brengen, ook al voelde men ze niet. En toch zijn familiebanden een on vervangbaar iets. Men komt uit het zelfde „nest", kent elkaar met alle lek en gebrek van jongsaf aan, zodat het eerder zal voorkomen dat men in derdaad niet zo goed met iemand op k(in schieten, dan dat men zich wer kelijk „vergist". Juist de „verplichtin gen" die men in sommige families in stelt kunnen banden, die aardig en gezellig kondenzijn op den duur drukkend en ondragelijk maken. Al lerlei factof-en gaan meespelen. Zo breidt het aantal verjaardagen van neefjes en nichtjes waar we naar toe „moeten" zich steeds uit. En dat juist in die periode van ons leven, dat we zelf de handen nog vol hebben en wat vrije tijd graag naar eigen genoe gen doorbrengen. Als we weten dat ons wegblijven ..kwalijk genomen" zou worden, schikken we ons vaak om derlieven vrede wille. Maar hoe veel soepeler en. welgemeender zou alles nier verlopen als we elkaar we derzijds vrijlaten en evengoede vrien den blevenWant er komen weer an dere per-0-des in het leven, waarin we de handen wat meer vrij krijgen: waarop we wat meer mensenkennis vergaard hebben: waarin omstandig heden veranderd zijn en naar in oude handen een nieuwe bloei kunnen br iesen. Dwang leidt tot irritatie, irrita tie tot ruzie, ruzie tot een kijk op mensen en dingen die helemaal scheef getrokken zijn. Het is een ge luk als men op vriendelijke wijze en met takt deze zaken onderling bespre ken en regelen kan. Zeker moet men, oók als het schoonfamilie betreft, waar so$is van huis uit zulke heel an dere opvattingen heersen, proberen zich ook daaiin een beetje in te le ven. leder mens heeft echter recht op eigen vrijheid. En van kwalijk ne men" mag dus eigenlijk helemaal geen sprake zijn. Jetty 0 Een badbox? U zou er gewoon niet buiten kunnen! Sommige badboxen kunnen een nare sta-in-de-weg zijn, maar zelfs dat neemt u op de koop toe. Dat hoeft u trouwens bij deze box, die als een der nouveauté's op de na- jaarsbeurs is te zien, niet te doen. Want ondanks de royale inhoud van het praktische badkamermeubel (35 liter inhoud) zijn de afmetingen zó geko zen, dat de box in vele verloren hoeken een plaatsje kan vinden. De van kunststof gemaakte box is voorzien van een stevig zitdeksel, dat met kunst stof-scharnieren (dus géén roest!) aan de bak is bevestigd. Zowel in de bak als in het deksel zijn ventilatie-openingen aangebracht. Het oppakken van de gevulde box is simple comme bonjour, dankzij goed gevormde, ste vige handgrepen. U kunt hem kopen in de kleuren oranje-ivoor en wil- oranje. De prijs draait om de 16 gulden en kan dus voor niemand een be zwaar zijn. (Foto: Curver) Echt lekker eet u pas met var- kens-goelasj als hoofdgerecht. Goe- lasj is eigenlijk een Hongaars vleesgerecht, vanzelfsprekend op z'n Hongaars bereid. Er komt zo wel in Hongarije als in Oostenrijk veel paprikapoeder aan te pas, een specerij gewonnen uit de gedroog de vruchten van de gelijknamige plant. In de „enig echte ware" pa prika worden trouwens ook de ro de vruchten zelf verwerkt. Afge- eien van de speciale paprikasmaak en geur, kan men goeiasj enigszins vergelijken met onze hachee. U hebt er de volgende ingrediënten voor nodig: 500 g. malse varkenslappen, 100 g. spekvet, 1 grote ui, 1 afgestre ken eetl. tomatenpuree, 2 afgestre ken eetl, paprikapoeder, 1 afgestre ken eetl. kummelzaadjes, 1 gesnip perd teentje knoflook, 1 eetl. bloem, 1 blaadje laurier, zout, peper. Snijd het vlees in fijne dobbelste nen. Bak deze even in het spekvet. Daat de gesnipperde ui zachtjes meefruiten tot de uisnippers licht goudgeel zijn. Voeg dan 2 eetl. pa prikapoeder (Edelsüsz) toe en des gewenst nog scherpe paprika (Rosenpaprika) naar smaak. Verder kummelzaadjes, knoflook en bloem. Roer alles goed door. Voeg peper naar smaak en (zeer weinig) zout toe, plus lh 1. water. Leg een deksel op de pan en laat het geheel 1V* uur op een laag vuur sudderen. Voeg zonodig nog wat water toe. Geef er rijst of macaroni dij. Als groente bij voor keur sla, maar boontjes en kool kunnen óók. Wie dit drietal in Innsbruck, Igls, Seefeld of waar dan ook tegenkomt, zal even de schoonheid van het besneeuwde berglandschap vergeten, om dat het trio zelf een levend plaatje uitbeeldt. Niet door de klassieke schoonheid van Griekse neus of de „edele trekken" van Romeinse beelden zoals ze in het Vaticaan-te vinden zijn, maar door de aparte funktionele sportkledij waarin zé gehuld zijn. afgunstige blikken zult trekken. Het zijn dan ook zowel uiterst sportieve als zeer aparte sport-uitrustingen, die met de beste wil (waarom beste wil?) van de wereld niet over het hoofd ge zien zouden kunnen worden. Er zijn voor het nieuwe seizoen, vooral in de sportkledingsektor veel dekenstoffen verwerkt, o.m. duidelijk geïnspireerd op de Schotse ruiten. De jacks, vesten en pulli's vallen alle royaal over de heupen, met uitzondering natuurlijk van het blousonmodel. Wat de tinten betreft, zullen neutrale kleuren op de voorgrond treden: van camel tot don kerbruin, opgefleurd door twee groe pen sekondaire tinten, te weten: a. warme intensieve kleuren (oranje, rose-rood-paars) Een opvallend paar: zij gehuld in een modieus-spor tief ruig vest met rolkraag en hij in.een ruim vallend heren vest (blouson-model), afgezet met wollen manchetten en 'n brede wollen tailleband, een en ander gekompleteerd met gebreide wollen das en spor tieve pantalon. Kleren die niet alleen in wintersportcen tra, maar overal gedragen en gezien kunnen worden. Het is eigenlijk de bedoeling dat u eerst het artikeltje leest en pas dan de foto's bekijkt. Maar met zulke blik vangers als de twee bijbehorende fo to's, zal dat zeker niet lukken. U hebt ze intussen natuurlijk al grondig be keken. Ze zijn het bekijken dan ook dubbel en dwars waard. Waarschijn lijk hebt u over de funktie van deze modieuze èn funktionele sportkledjng al een oordeel geveld. Vólgens u gaat het om skikleding. Gedeeltelijk hebt u het bij het rechte eind. Stuk voor stuk dragen de mannequins kledingstuk ken waar u in Innsbruck, Igls, Axamer Lizüm en Seefeld -= om ons te, bepa len tot de Oostenrijkse centra van het Olympisch gebeuren "van dit jaar bewonderende en misschien ook wel b. koele intensieve kleuren (groen, azuur, blauw), met als accentkleu- ren koel en warm geel. Alle kleuren zijn met elkaar te kombi- neren - warme met koele zodat 't uni-idee niet naar voren komt. Er zui len vrijwel geen gladde stoffen zijn verwerkt; alles is wollig, ruig en van slubgarens. Curdoroy zal in het ko mende seizoen een nog belangrijker plaats gaan innemen, maar dan meestal in een duidelijke jeansver- werking. Maar ja, kijkt u toch nog maar even met volle aandacht naar de foto's. De modellen zijn de moeite waard om meerdere malen bekeken te worden. (Alle hier getoonde modellen behoren tot de herfst-winter- kollektie van C A Neder land)

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1976 | | pagina 15