Hans van Swol vijftien
jaar „televisie-arts
SCHOENENMODE HE EFT
VEEL MOGELIJKHEDEN
Chr. Lyceum viert
gouden feest
ISRAEL BLIJFT
IN TREK
Robert Stolz
FILMEN IN
HOLLAND
negentig jaar
De nieuwste
herenmode
Storings- en
chequerecht
„Ziek zijn,
beier worden"
Waarom naar de
televisie-dokter?
Muziek
Trijiégf 4 september 1#7T9
het klavier
rrie gèwel-
tt-v"rg*'öni>ê-::
kon ik mu-
VOETGANGERSACTIE 1970
Het gebeurt niet zo erg veel
dat buitenlandse maatschappij
en ons kleine landje kiezen als
location (filmterm) voor hun
activiteiten.
De Big City Production, een
Engelse Maatschappij, heeft
echter onlangs iceer eens de
lage landen bij de zee als op
name toneel gekozen.
Het betrof hier de film "Pup
pet on a chain" waarin Barba
ra Perkins, bekend van de T.V.
serie Peyton Place" de hoofd
rol vervult.
Bij dit spektakel werd uitge
breid gebruik gemaakt van
speedboten met enorme Mercu-
rymotoren. Eenachtervolging
met deze voertuigen op het IJs-
selmeer, het rammen van een
sluisdeur door een speedboot
waren daarbij opgenomen.
Wim Kan heeft eens over 'n
bepaald TV-programma gezegd
Kostennoch moeite - noch
kijkers gespaard" en in dit ge
val zou dat kunnen slaan op de
honderden toeschouwers in Am
sterdam die in gevaar kwamen
doordat een brandende benzine
lading in de buurt van andere
schepen kwam waar de kijkers,
belust op sensatie stonden te
wachten op de dingen die ko
men gingen.
Nederlands stuntman Wim
Wagenaar vloog met z'n speed
boot, via een glijbaan over een
dekschuit. De schade nan de
sluisdeur was aanzienlijk, de
brandweer rukte met groot ma
teriaal uit.
Wim Wagenaar voer in totaal
drie speedboten in de poeier,
maar na inspectie bleek dat
nog een boot na grondige repa
ratie te behouden bleek, de an
dere waren total loss
Nogmaals, kosten noch moei
te zijn gespaard om het Neder
landse publiek straks een gezel
lige bioscoopavond te bezorgen.
De wereldpremière, in Ne
derland. vindt in december
plaats, het is maar dat u het
de" en laten de vrouwelijke rondin
gen volledig tot hun recht Komen;
Parys poogt een overgang te vin !en
van het nonchalance lot de sup'--
vrouw. Maar wat duidelijk uit een
aantal van meningen en ideeën naar
voren komt is het feit, dat de lok.
althans in het najaar- en wintersei
zoen, langer is geworden. Maar bij
deze overwinning van de langere r <k
moet worden aangetekend, dat men
in alle modecentra rekening houdt
met een terugkeer van de mini look
in de zomermaanden. Anders gezeg 1.
de mini-rok zal zeker niet verdwij
nen al verschuilt zij zich in de na
jaar- en wintermaanden onder de
mide-of maximantel.
In de mode-schoenwinkel heeft deze
verlenging van de rok tol gevolg
dat het geheel een wat romantischer
tendens krijgt.
De hoogfrontschoentjes krijgen
weer vetertjes en strikjes, de Dakken
worden wat hoger en hehben een nei
ging naar een iets slanker lijn. Toch
blijft de moderne leest nog tamelijk
breed, omdat het accent bij de .'an
gere rok niet meer op het been.
maar op de voet en speciaal op de
voorvoet valt. De veters, de strik
jes, de sierringen etc. vallen alle
maal onder deze noemer.
Ook de kleuren krijgen een aparte
taak, namelijk om vooral bij het dra
gen van maxi-kleding de aandacht
te vestigen op een betrekkelijk klein
stukje schoen dat onder de rokzoorn
te voorschijn komt. Voor het najaar-
en winterseizoen zijn, naast de meer
stemmige kleuren ook enkele spre
kende kleuren, zoals sangria en au
bergine (bordeauX-rood en paars) op
genomen naast donker-groen als Cy
pres. Deze kleuren kunnen ook a's
combinatietinten gebruikt worden.
De kleuren voor het voorjaar 1971
vertonen ook enkele donkere linten
naast lichtere, waarbij dan als nieuw
ste aan banaan-geel wordt ged'i'ht.
We geven toe. dat het geheel wat
ver-warrend werkt.
Wat is het nu. mini. midi of maxi?
Aan welke lengtes rnen in Duitsland
a-in nog mezzo toevoegt.
De schoenindustrie heeft rekening
gehouden met deze veelheid van mo
de stijlen cn men is in staat voor
iedere roklengte de juiste mode
schoen te leveren.
Dat houdt in. dat de schoenmode
aar, het publick veel mogelijkheden
biedt. Mogelijkheden oxn. naast de
algemene mode tendenzen ook het
eigen inzicht een plaats te geven.
De huidige mode is niet dictato
riaal. zoals dat in vroegere jaren
veelal liet geval was. De "kleding-
zowel als de schoenmode geeft de
draagster en de drager, dc gelegen
heid volledig zichzelf te zijn, eon ei
gen stijl te ontwikkelen en niet ge
bonden te zijn aan modieuze opvat
tingen. die men zelf niet kan onder
schrijven.
D< Schoenexpo is geopend op maan
dag 21 en dinsdag ?'A september van
9.00-21.00 uur en op woensdag 23 sep
tember van 9.00-17.00 uur.
Vanaf 1 september zal P.T.T.
voor het storten van geld op een post
rekening 50 cent in rekening brengen
in plaats van 25 cent.
Het storten van bedragen op de
eigen girorekening blijft kosteloos.
Voorts wordt vanaf diezelfde datum
de vergoeding voor het uitbetalen van
gewone cheques van 50 op 75 cent
gebracht en voor z.g. zichtcheques
van 35 op 60 cent. De kascheques
blijven gratis.
De verhoging van de rechten is nood
zakelijk wegens de voortdurende stij
ging van kosten, verbonden aan het
aannemen van stortingen en het uit
betalen van, cheques.
De rechtenverhoging kan door par
ticulieren echter grotendeels worden
ontlopen door het openen van 'n post
rekening. Alle girale betalingen zijn
immers kosteloos nu de postcheque-
en Girodienst sedert 1 augustus jl.
ook de overschrijvingsboekjes gratis
Ier beschikking van de rekeninghou
der stelt.
Vrijdag 25 September wordt ren
U hoogtepunt in de feestwem ter gele
genheid van het vtyftig jarig' bestaan
van het Christelijk Lyceum. Dan ko
men meer dan duizend oud-leerlin
gen naar Almelo voor een reünie, aan
JT voorbereidingen waarvan al meer
dere maanden Is gewerkt. Het wordt
een hijeonder feestelijke bijeenkomt
in het schoolgebouw, waarvan men
atis, grote verwachtingen heeft. !;it alle
lendelen van het land komen de oud
leerlingen. waaronder vërschiMendë
professoren en doctoren die dag naar
Ajmëio voor het ongedwongen samen-
*i|n.
MG De feestweek begirt): rhaandag 21
september om half vier. Dan wordt
I op het. schoolplein de vlag gehesen
I velke is ontworpen door de heer Van
I Veen, handvaardigheidsleraar en i*
I vervaardigd door de meisjes van ds
I MMS onder leiding van mevrouw Ka-
I Pel-Van de Griendt. handwerk lera-
I fes. De nieuwe schooivlag zal Wij p»«-
I lende gelegenheden in' de mast. wo'r-
I Wri gehesen.
I Om vier uur diezelfde middag Wo-
Hïftdan een receptie en 's dvbriés rtrn
half acht wordt in de grote kerk èen
herdenkingsdienst gehouden, waarin
zal voorgaan ds. G. H. Harms uit
Eindhoven, oud-leerling van het Chr.
Lyceum en die muzikaal word' op-
luisterd door de heer Brilman, even
eens oud-leerling.
Dinsdag 22 sept. worden er sport
wedstrijden en dergelijke gehouden,
waarbij het gaat om de prestaties
van de klassen, s Avonds wordt in de
aula een feestavond gehouden. Docen
ten en hun echtgenoten zullen dan
„Het mysterie van de vrouw die te
rugkwam" van Willy Corsari opvoe
ren. Na de pauze treedt het. folklo
ristisch Danstheater uit Amsterdam
op. Het is dc bedoeling, dat ook leer
lingen door de leden van het ballet
ten dans worden gevraagd. Woens
dag 23 september is de dag van de
tentoonstelling ..Vijftig jaar christe
lijk onderwijs". Donderdag is weel
een sportdag en donderdagavond zul
len de leerlingen van de hogere klas
sen de docenten en hun dames op de
planken kunnen zien en dan komt
ook Rients Grata ma met rijn pro
gramma „De Knollentuin". Na af
loop wordt een dansje gémaftkt.
Ban* van Swol: televisie-art*. Rans
»an Swol: revalidatié-specialist. Hans
ran Swol: gemeenteraadslid en (last
hut not least) echtgenoot van opera-
langcres Gré Brouwenstijn.
Dokter A. C. van Swol (56), behal-
re één van Nederlands meest heken-
it medici ook veelvoudig nationaal
iennis-kampioen, heeft een druk le
ren. Hij gaat er blijkbaar niet ge
bukt onder. Hoewel: .Naarmate je
euder wordt, nemen jongeren som-
Biige taken van je ovér: althans de
taken die j« graag overgenomen
riet".
De periode van zijn leven, waarin
hg dagelijks om zes uur morgens
aan het werk toog, is verleden tijd.
In 1941 vestigde hij rich aia huisarts
bt Amsterdam, waar in 1914 ook zijn
arieg had gestaan. De praktijk schijnt
hem niet in zeer hoge mate te hebben
geboeid. In toenemende mate begon
hij zich te specialiseren in revaiida-
tiewerk. Na de oorlog spitste die
specialisatie zich toe: hij week uit
naar Engeland, waar hij als officier
ran gezondheid vertrouwd raakte
met het systeem van „herbekwamen"
dat de geallieerden er op na hielden.
„Het vereiste sportief Inzicht, want
er kwam vreselijk veel sport aan te
pas'.
NU WAS SPORT voor Van Swol
allerminst iets nieuws. Van jongsaf
had hij zich er mee bezig gehouden
en sinds zijn zestiende levensjaar
tenniste hij. In die sport drong hij
door tot in de hoogste vaderlandse
regionen. ,,Ik ben alles bij elkaar
zo'n vijftien keer kampioen van Ne
derland geweest", zegt hij peinzend
in zijn spreekkamer van het hoofd-
«tedelijke Binnengasthuis, waaraan
hij als revalidatie-arts is verbonden.
Tennissen doet hij niet meer. Toen
hij 46 was, werd zijn réckét werk
loos „Mijn belangstelling voor tennis
if verschrompeld door welke oorzaak
dan 6ok".
Hetgeen niet wegneemt, dat
hij de verrichtingen van Neerlands
tennistop blijft volgen. Met name zijn
bewondering voor Tom Okker steekt
hij niet onder stoelen of banken. „Hij
Is de grootste en beste dié we hiér
ooit. hebben gehad."
Van Swol speelt nu golf. Voor zijn
plezier, met vrouw en vrienden. Als
compensatie. „Die sport eist. trou
wens niet zo veel energie."
BEKENDHEID geniet hij vooral
door zijn medewerking aan Elséviers
Magazine, waarvoor hij wekelijks een
medische rubriek verzorgt, en door
ajn televisie-programma „Ziek zijn...
beter worden.. (VPRO), thans
„Spreekuur" (AVRO).
Dat tallozen in den lande hem ken
nen, doet hem naar hij óns' laat
veten eigenlijk bijzonder wéinig.
Geeft toe: ,/In het begin vind je zo-
Iris erg leuk, maar dat gaat er wel
if,"
Het hangt er naar zijn mening trou-
Ëns van af, hóé een mens in de pu-
-titelt komt. „Stel je voor, dat ik
fli het niéuws kom, doordat, -ik--iéts
foeds heb gedaan voor gehandicapte
kinderen. Dan is dat gewoon plezie
rig". Van Swol „doet" nu al zo'n vijf
tien jaar televisie. Met veel genoe
gen.
Per beeldbuis konsulteren miljoenen
Nederlanders hem gelijktijdig. Hij
behandelt medische onderwerpen en
vragen van kijkers. ,,Je bent een
soort ombudsman voor iedereen die
iets op medisch gebied wil weten,"
vindt hij. ,,Ik krijg nogal eens brie
ven van mensen die in zo'n program
ma iets herkennen van een kwaal
waaraan zij zelf lijden. Ze vragen
dan wat er aan te doen is. Ik kan
niet elke briefschrijver zonder meer
van zijn probleem verlossen, maar
hem wel vertellen naar welke arts
of instantie hij moet gaan. Het is ge
woon erg prettig de mensen op die
manier van dienst te zijn."
De meeste brieven worden niet door
hem persoonlijk beantwoord. „Alleen
enkele bijzondere gevallen."
WAAROM leggen talloze Nederlan
ders hun probleem wél voor aan de
televisie-dokter en niet aan hun huis
arts? Van Swol: „Ik denk dat veel
mensen bang zijn hun huisarts door
een bepaald probleem te beledigen.
Ze slaan mij niet hoger aan dan hun
eigen arts. Dat heb ik gemerkt."
Kennelijk minder plezierig dan zijn
aktiviteiten in omroepland vindt hij
zijn politieke bezigheden. In Hilver-
sums vroedschap maakt hij deel uit
van het VVD-bataljon. „Maar ik heb
eigenlijk geen politieke adspiratjes."
Zijn riante huis aan de Hilversumse
Róssinilaan deelt hij met echtgenote
Gré van Swol-Brouwenstijn. Qua pu
bliciteit doet hij in de lage landen
vermoedelijk niet voor haar onder,
maar op het punt van de muziek is
hij evident haar mindere. Hétgeen
niet wegneemt dat. hij verklaard mu
ziekliefhebber is. Op gezette tijden
laat de televisie-medicus zijn vingers
over de toetsen van de in zijn woning
gestationeerde vleugel glijden. - „Ik
heb er weinig tijd voor, maar ik vond
.-het fijn af en toe achter
te kruipen. Het ontspant
dig. Ik speel zo maar "wat
nullige deuntjes. Vroeger kon ik mu
ziek lezen, maar dat ben ik eerlijk
gezegd verleerd."
Dezer dagen Is de directeur-gene
raal van 't Israëlische Ministerie van
Toerisme, de heer Hanoch Givton, in
Tel Aviv een hotelkamer geweigerd.
Hij had besproken voor één nacht,
bedacht xich de volgende morgen en
wilde zich voor nog een nacht laten
inschrijven, maar dat ging niet. Niet
omdat hij zich zou hehben misdragen.
Er was gewoon geen plaats meer.
Dit voorval illustreert het tegendeel
vsn wat soms in Israël wordt ge
vreesd, namelijk, dat de voortdurende
vijandelijkheden in het Midden-Oosten
Israël voor vele toeristen buiten de
vakantieplanning zou kunnen plaatsen.
Het eerste jaar na de oorlog van juiii
1967 werd Israël door 432.000 toeristen
bezocht. Dat werd toen beschouwd als
fen uitzonderlijk record, maar gezien
de omstandigheden was het ook niet
helemaal onverwacht. In 1969 daalde
het aantal toeristen een weinig, dorh
1970 slaat tot dusver alle records en
de verwachting is nu, dat aan het
eind van dit jaar het getal 450.OM zal
rjjn bereikt en zelfs, dat er ieder vol
gend jaar een 10A.060 toeristen meer
zullen komen.
Ds heer Givton zet dezer dagen in
een interview met de Jeruzalem Post:
„Er schijnen nu hoofdzakelijk drie
toorten toeristen naar Israël te ko
men. Dit zijn Joodse bezoekers, Chriz-
lijke pelgrims (kennelijk gelooft men
dat een pelgrimage naar de heilige
plaataén aan belang nog wint, naar
mate de beroering in de wereld toe
neemt) en de derde belangrijke groep
wordt gevormd door de jeugd."
Het groeiend belang van de laatste
groep wordt duidelijk uit de getallen.
Voor juli en augustus samen wordt ge
rekend op 120.000 toeristen, waarvan
30.000 jongeren.
De heer Givton zei: „We hebben op
het vliegveld Lod een speciale groep
mensen staan, die hulp geeft aan jon
geren, die zonder bepaald plan zijn
gekomen".
Accommodatiemogelijkheden zijn de
laatste tijd overigens ook aanmerke
lijk verruimd. Niettemin zijn de hotels
in Jeruzalem, Tel Aviv en Haifa
voortdurend bezet. De kleine plaat
sen lopen ook vol.
„In Eilat", zei de heer Givton, „zou
den wij nog zes hotels kunnen vullen,
als we ze hadden".
Arad in de Negev-woestijn heeft in
middels vier hotels, ofwel 210 bedden
tegen 40 jaar. De opgravingen van
Masada zullen voor velen nu dan ook
gemakkelijker te bereiken zijn.
De heer Givton zei ook ondér de in
druk te zijn gekomen van de Franse
Club Méditerranée en zeer ingeno
men te zijn met een aantal kampeer
plaatsen. Over de service zei hij: „Wij
hebben tegenwoordig veel minder
klachten dan. laten we zeggen, drie
jaar geleden. Ik heb zelf een grote
vooruitgang kunnen constateren in de
bediening en we hebben nu heel wat
meer restaurants dan toen. Maar,
voegde hij er aan toe, het kan natuur
lijk ook zijn, dat de mensen zo ver
baasd en verheugd zijn met de rust,
die ze hier vinden na alles wat ze in
de kranten hebben gelezen, dat ze
eenvoudig geen zin meer hebben om
nog over een kelner te klagen".
Hij begeleidt zijn zingende ega zoveel
mogelijk op haar tochten naar de mu
ziektempels waarin zij moet optre
den. „Dat vindt zij prettig. En drie
kwart van de stukken die zij zingt,
vind ik prachtig. Als ze iets gaat zin
gen dat me niet ligt, blijf ik gewoon
thuis. Nogal eenvoudig."
OOK OM ANDERE redenen dan zijn
echtverbintenis met een van onze va
derlandse topzangeressen neemt de
muziek een belangrijke plaats in
Van Swol's leven in. Muziek heeft,
zegt hij, een revaliderende werking
op de mensen. „Als ze er tenminste
gevoelig voor zijn. Voor kinderen
met mentale stoornissen bijvoorbeeld
is muziek bijzonder belangrijk.
Hier in het ziekenhuis hebben wij een
speciale kracht die de kinderen op
muziek bepaalde oefeningen laat
doen. Daar zijn ze heel erg gevoe
lig voor."
Dokter Van Swol is zelf een liefheb
ber van alle muziek die naar zijn me
ning tot de kategorie „mooi" be
hoort. Verduidelijkt: „Het moet me
lodieus zijn en ik móet er door wor
den geroerd. Het moet mij de dage
lijkse gang van zaken doen verge
ten en me ontspannen. Of het nu
Wagner, Beethoven, blues of Bach is.
Maar laat ik er bij zeggen dat ik
door mijn vrouw op muzikaal gebied
héél erg ben verwend."
En even later: „Weet u wat gek is?
Dat ik altijd in muziekbuurten heb
gewoond. Vroeger in Amsterdam op
het Bachplein. Nu in de Róssinilaan."
In de internationale modewereld
is men het niet geheel ens o\er de
tendenzen. Dat is geen wonder in
een overgangstijdperk, nu een uit
gesproken mode langzamerhand
plaats moet maken voor andere ten
denzen.
„De knie is fini" mini is fini" en al
dergelijke kreten worden momenteel
gelanceerd. Italiaanse modecreateurs
spreken van een „women-women-mo-
Ter gelegenheid van de
H erejimodebeiirs
van 6 tot en met 8 septem
ber in de RAI in Amster
dam gehouden wordt,
toonde Menko op de Dam
'n aantal modellen, die de
modetendens voor 't voor
jaar 1971 aangeven
De foto toont drie mo
dellen uit Menko's Carava-
nic Look v.l.n.r.: Maxi re
genjas uit Menko Trevira
in trench-coat stijl: Lin-
nenlook safari-jasje met
pythondruk; Canvas duto-
coat met extra brede kraag
en opgezette harmonica-
zakken.
Robert Stolz is 25 augustus negentig
jaar geworden Op die dag zond de
„Sender FréièS Berlin" een fecstcon-
cert uit, waaraan medewerkten An-
liese Rothenbergcr, Margit Schramm
Brigitte Faasbaehder, Isy Orën, Hei-
ga Papuschek, Peter Minich, Harry
Friedauer, Heintje, James King, Gun-
ter Pfitzmann en Wolfgang Anheisser.
Zij werden begeleid door de „Berli
ner Symphoniker" o.l.v. Werner Eis-
brenner en het dansorkest van de
SFB o.l.v. Paul Kuhn. Ook het bal
let en het koor van de „Deutsche
Oper Berlin" .verleenden hun mede-
ewrking. Zaterdag 5 september zal de
KRO-teévee om 20.20 uur een relais
van dit feestconcert geven.
Dit jaar neemt Robert Stolz met een
s€ r.e „Abend in Wicn"-concerlon af
scheid var. het dirigen'enpodiurn Ne
derland en Boigie zullen de laatste
landen zijn, waarin hij ais dirigent
optreed.*.. Solisten zijn bij deze con
certen: Margit Schram eri Heinz Hop
per Het orkest is het Limburgs Svm-
phonie Orkest. De concerten worden
:n ons land gegeven in Amsterdam.
Rotterdam, Eindhoven, Den Haag en
in België in Kortrijk en Antwerpen.
Behalve ongeveer 35 operettes com
poneerde Stolz de muziek voor meer
dan honderd films. Ook schreef hij
de muziek voor alle Weense ijsrevuea
en componeerde hij walsen, marsen
en een opera „Die Rosen der .Madon
na". Tenslotte heeft hij duizenden lie
deren geschreven.
