Kostbare moedermelk wordt
nog heel vaak vers pild
JOKE KORTHOUT:
„Mode, maar vooral dessin"
Wonem met Ieder
Het goede ensemble:
onbetaalbaar bezit
Ontwerpen van A tot Z
menu
van de
week
Grote vraag
ederland: voorbeeld
Dierenliefhebbers
Couveusekinderen
Nagellak
Bontterdag 19 oktober 1967
Ontwerpster joke Korthout:
mode ran A tot Z, het zelf ontwer
pen en het zelf drukken van dessins
inbegrepen.
ringen worden met evenveel egards
behandeld als de stof zelf.
En het drukken van die dessins?
,,Dat doe ik ook allemaal hier", zegt
Joke als ze na de show in haar
werkkamer allerlei zelfbedrukte lap
pen uit een grote antieke kast trekt.
,,Het gebeurt gedeeltelijk volgens
traditionele procédés, maar ook ge
deeltelijk met een eigen procédé.
Daarover is het natuurlijk mondje
dicht! Ik gebruik de duurste textiel
verven voor mijn werk.".
Eerlijke stoffen"
Haar collectie is gebaseerd op
zeer eenvoudige lijnen met een
minimum aan garnering. Ze
gebruikt bij voorkeur „eerlijke stof
fen": katoen (soms met een wollen
draad erdoor), linnen, of een wollen
stof. Een geheel op mul gewerkt
compleet van zachtgele wollen stof
heeft als rugsluiting in de jurk een
grote gesp, die terugkeert op de
hoed en op de mantel die aan de
binnenkant van de grote revers een
steekzakje voor parkeergeld heeft.
Op een crème pantalonpak van ka
toen met een wollen draad markeren
donkergrijze drukdessins de broeks
pijpen. De bijpassende baret heeft
hetzelfde dessin. Avondjurken wor
den door de ontwerpster op de pas
pop uit één stuk gevormd, zonder
patroon. Haar trois-pièces dragen
vogelnamen: Gele Kanarie voor een
geen ensemble met zijden inprïmé
voering en blouse en een knoopgar-
nering op de rok, Papagaai voor een
groen ensemble van wollen mohair
waarvan het dessin van het bloesje
op ruwe zijde is gedrukt. Er hoort
een fraaie asymmetrische pet bij.
Want hoeden zijn voor Joke Korthout
een hoofdstuk apart, waarin ze zich
met evenveel hartstocht en fantasie
uitleeft als in het maken van haar
opmerkelijke en kleurrijke dessins.
ZO MAAKT U RAKE
KINDERFOTO'S
Gebruik voor kinderfoto's een film van
21 DIN en flitslicht. Doe rustig en kalm.
Laat de. kinderen in hun spel. poseren
qeeft onnatuurlijke foto's. Zorg voor
een rustige achtergrond, pas op met
bloemenvazen en druk behang.
Hanteer als gemakkelijke opname
afstand ?.'/2 meter. Opnafrien in kleur
flitsen met blauwe fütslampjes.
Wanneer de Amsterdamse
dessin-ontwerpster Joke
Korthout aan het werk
Is lijkt zij een totaal andere
vrouw te zijn dan de mannequin
Joke Korthout die haar eigen
modellen toont terwijl haar vo
gels door poes Mitzi met
gloeiende katteogen bespied
op de achtergrond voor een me
lodieuze begeleiding zorgen.
Het mannequin spelen is haar
tweede natuur geworden; een
oud hoedje, dat haar bij het
zoeken in een kast voor de vin
gers komt, wordt onmiddellijk
opgezet en op zijn modieuze
mogelijkheden getest. Het ont
werpen van dessins heeft voor
Joke veel meer met het begrip
„bezetenheid" te maken. Des
sins zijn in de mode haar grote
hartstocht. De inspiratie voor
het maken ervan kan altijd en
overal op de loer liggen: tijdens
een rustige vakantie in Oosten
rijk, maar evengoed tijdens een
gedwongen rustperiode na een
fikse longontsteking.
Joke Korthout zit al vijftien jaar in
de mode". Haar flatwoning aan de
Amsterdamse Jekerstraat, die zij met
echtgenoot, dochter en de eerder ge
noemde huisdieren bewoont, vertoont
talloze kleurige stempels van haar
artistieke bedrijvigheid: hoeden op
standaards in de vestibule, een met
een gedessineerde lap stof omwikkel
de paspop in de werkkamer, reeksen
houtskoolportretten en felgetinte im
pressies in olieverf aan de muren,
gemaakt als Joke eens even los van
de mode" wil zijn. Nu duurt dat laat
ste gesprek nooit lang. Een gesprek
met Joke mag, met talloze impulsie
ve zijsprongetjes, van de hak op de
tak gaan. maar het draait in kleine
of grote kringen steeds weer om dat
ene: de mode, en vooral de dessins.
Terwijl ze een half uur voor het be
gin van haar eerste „eigen"' show in
de slaapkamer haar schoenen voor
de presentatie in het gelid zet, een
paar naturelkleurige kousen opzoekt
en het eerste nummer van haar klei
ne collectie al aanschiet, laat ze de
hele historie nog eens de revue pas
seren. Jaren geleden, toen het ont
werpen en zelf drukken van dessins
voor Joke Korthout nog toekomstmu
ziek was, liep zij als mannequin op
modeshows en flaneerde in haar
vrije tijd in zelfgemaakte, zeer mo
dieuze en bepaald niet onopvallende
kleren door het stadje waar ze toen
woonde. Een en ander vaak tot ver
bazing van de brave burgerij voor
wie Joke maar een „vreemde vogel"
was.
Als mannequin stak ze haar neus om
de hoek bij de Nederlandse confec
tie- en couturewereld en gaf daarbij
haar ogen deksels goed de kost. zo
als ze zich nu met gepaste voldoe
ning herinnert. In die tijd heeft ze
het modewereldje „van binnen en
van buiten" lei-en kennen.
Kunstnij verheid sschool
Bijna zeven jaar geleden verhuis
de de familie Korthout naar
Amsterdam. Dat betekende voor
mannequin Joke de aanloop tot een
beslissende fase in haar carrière: zij
werd leerlinge van de kunstnijver
heidsschool en volgde daar, voorna
melijk in avondlessen, de textielklas.
„Daar heb ik eigenlijk pas goed een
tik van die dessins gekregen." zegt
Joke. Intussen schreef zij modever
slagen die zij zelf illustreerde, en
werkte daarnaast rusteloos door in
de richting van het ideaal: zelf des
sins ontwerpen en ze bovendien zelf
drukken.
In die tijd werd van Joke wel eens
gezegd dat zij „een soort duizend
poot" was. Zij werkte en experimen
teerde lot diep in de nacht met haar
verven en dessins, verscheen be
roepshalve op alle belangrijke mo
deshows en zag tussen de bedrijven
door ook nog kans om met vlag en
wimpel haar studie aan de kunstnij
verheidsschool te beëindigen.
„Ik heb er heus hard voor gewerkt",
zegt zij bij de première van haar
modeshow een beetje verontschuldi
gend. Het feit dat zij weet wat zij
wil en bovendien weet dat zij iets
unieks op modegebied presteert,
heeft haar niet overmoedig gemaakt.
„Van alles"
Tn de moede heb ik in de loop
der jaren eigenlijk van alles
J J gedaan", zegt Joke Korthout.
Dat „van alles" wordt nu bekroond
door een kleine selecte klantenkring
die bij Joke iets exclusiefs op mode
gebied vindt.
Zij ontwerpt en bedrukt niet alleen
de stof voor een creatie, maar ver
werkt het materiaal ook tot een ont
werp waarin dessin en weefsel naar
haar mening volledig tot hun recht
komen. Die drie-eenheid van mate
riaal, dessin en model maakt de ex
clusiviteit van Jokes eouturemodel-
len uit. Daarbij komt dan nog een
perfecte en pijnlijk nauwkeurige af
werking die helemaal met de hand
gebeurt. Haar modellen zijn geheel
of gedeeltelijk op „mul" gezet. Voe-
■jr Dit gebeurt tijdens het vries
drogenvan de moedermelk: de ge
pasteuriseerde melk gaat in gesteri
liseerde troggen om bij een tempera
tuur van 35 graden onder nul te
worden bevroren. Daarna volgt nog
een droogproces, met als resultaat
een zeer droog poeder dat echter
heel gemakkelijk in water kan wor
den opgelost.
Iedere vrouw die het geld ervoor
heeft!) zou dit voorjaar een wer
kelijk goed ensemble moeten
kopen.
Het ensemble is niet alleen een van
de modetroeven van voorjaar 1967,
het is ok buitengewoon praktisch
omdat hij bij allerlei meer of minder
officiële gelegenheden kan worden
gedragen.
Eerv goed ensemble is een onbe
taalbaar bezit. Dat woord „onbetaal
baar" is hier niet letterlijk bedoeld,
al willen wij er wel onmiddellijk bij
zeggen dat een jurk met bijpassende
jas van een werkelijk uitstekende
kwaliteit niet goedkoop is. Maar een
dergelijke combinatie is en blijft een
goede geldbelegging, zeker voor
vrouwen die zich nogal eens „in het
openbaar" vertonen.
Tot de mooiste ensembles van dit
voorjaar behoren die van het mode
huis Leeser (Amsterdam-Den Haag)
da', ieder halfjaar in een met zorg
gekozen collectie laat zien w; t er
aan goede en beslist niet goedkope
confectie in Nederland Ie koop is
Ditmaal heet de Leesercollectie ..I.a
femme en rythme", een inspirerende
naam voor zeer vrouwelijke kleding,
in zwierige lijnen en met e'e fraaie
toepassingen van de levendige kleu
ren die de grote ontwerpers ons dit
voorjaar in handen hebben gegeven.
Mantels van double-face sloffen in
zachte tinten zijn hier in de ensem
bles gecombineerd met zijde jurken
waarin de kleuren van de jas terug
keren. Pistachegroen wordt bijvoor
beeld verwerk' met wit en hardroze.
lichtblauw met wit en geel.
„La femme en rythme" draagt
voorts prachtige eenvoudige robes-
manteaux. manteljaponnen van dia
gonaal-jersey in linten als oranje,
citroengeel, marineblauw, wit of fel
rood. met korte mouwtjes Soms
hebben z(j een hooggeplaatste rug-
ceintuurtje en er worden altijd zijden
sjaals in diverse kleuren bij gedra
gen.
Marine blauw
Marineblauw gaat nooit verloren,
kan men met een variant op
een populair gezegd conclude
ren. Het wordt gebracht in mantels
met koperen knopen en opgestikte
r.akken, gedragen over witte jersey
japonnen. Marine jurkjes hebben
witte manchetjes en kraagjes met
een strikje vlak daaronder. Van ma
rineblauwe gabardine worden broek-
pakken en kostuums met witte of
hardgele accenten gemaakt, en man
teljurken met lange rils en afstaan
de col die (alweer het kleurencon-
I.rast!) over gele jersey japonnen
met laaggeplaatste plooirokken wor
den gedragen.
Ook wit en ivoor blijven jaar in
jaar uit zomerkleuren die alle mo-
derevohities met succes het hoofd
bieden. Met resultaten als een ivoor
kleurige zijden manteljapon met lan
ge splitten waaronder een abrikoos-
kleurige japon te zien is, of een wit
te zijden overhemdjapon met lange
mouwen en kleine goudkleurige em-
bleempjes.
Voor sportieve vrouwen zijn er zui
ver zijden pantalonpakken met, kope
ren knoopjes en geborduurde wa
pentjes in kleuren als ivoor en don
kerbeige, en zijden après-sport pyja
ma's in exotische kleuren en motie
ven met wijde pijpen en diepe rugde
colletés.
Wie dat alles, in combinatie met
het begrip „sport." wat vergezocht
vindt, zal waarschijnlijk meer zien
in grappige sportieve blazers die ei
genlijk „blazerjassen" moeten wor
den genoemd. Ze hebben de lengte
van een zeven achtste jas, worden in
strepen en met dubbele knoopsluiting
gebracht en doen het bijzonder goed
op witte pantalons. Ze zijn wél be
stemd voor lange en liefst slanke
UN
-fc Mantels voor voorjaar en zomer 1967: double-face sloffen in zachte
tinten waaronder zijden jurken worden gedragen.
Die vraag van medische zijde
blijkt zelfs bijzonder groot te
zijn. De in 1948 opgerichte moe-
dermelkcentrale kon vorig jaar
tweeduizend liter leveren. Er was
vraag naar minstens vierduizend li
ter! Op bepaalde momenten kan de
vraag van de ziekenhuizen naar
moedermelk dermate groot zijn dat
de beschikbare hoeveelheid zo goed
mogelijk moet worden gedistribu
eerd.
De moedermelkcentrale doet wat
zij kan. Zij zorgt voor het benodigde
materiaal en de nodige voorlichting
wanneer jonge moeders belangstel
ling tonen voor de activiteiten van
de centrale.
Met die belangstelling is het he
laas niet zo best gesteld. De moeder
melkcentrale zou veel meer kunnen
doen wanneer zij meer medewerking
kreeg van jonge moeders die over
zoveel natuurlijke voeding beschik
ken dat haar eigen baby er te veel
aan heeft.
Is het werk van de moedermelk
centrale dan na bijna twintig jaar
nog zo onbekend in Nederland? Wie
deze veronderstelling oppert wordt
snel op de vingers getikt door insi
ders op dit gebied. ..Het is niet zo
zeer de onbekendheid met dit werk.
Via huisarts, kraamverpleging en
Rode Kruis-organisaties kan iedei-een
met het werk van de centrale kennis
maken. Er is veel meer een zekere
laksheid in het spel- Men vindt het
tegenwoordig al gauw veel te veel
moeite om een paar handelingen te
verrichten die nodig zijn om dit
overschot een bestemming te ge-
Ook hel feit dat het afstaan van
moedermelk niet met klinkende
munt wordt gehonoreerd, schijnt in
dit materialistische tijdperk weer
stand op te roepen. Dat geeft een
schrijnend tintje aan een probleem
dat veel jonge moeders met een op
merking als ,,le veel moeite" terzij
de schuiven, zonder zich daarbij te
realiseren wat er elders, bij andere
jonge moeders, op het spel kan
staan. Het klink dramatisch, maar
het is nu eenmaal een harde werke
lijkheid: moedermelk kan kinderle-
*ens redden.
Lederen meubels zijn de laatste
jaren steeds meer in de mode geko
men. Niet omdat leer zo verschrik
kelijk goedkoop is. He* is nu een
maal geen materiaal dat met. de
snelheid van hypermoderne machi
nes op metersdikke rollen wordt ge
draaid.
Daarbij is alle leder niet zomaar
leder, waar je van alles mee kunt
doen. Het behoeft geen betoog dat
voor de bekleding van vederlichte
donzen kussens in een fauteuil een
ander soort materiaal nodig is dan
voor een met stevig leder bespannen
zetel voor een raadszaal. En het le
der van een gemakkelijke bureau
stoel is anders dan het: zachte leder,
waarin een geliefd boek is gebonden.
Daar blijkt ook al uit hoe ontelbaar
de mogelijkheden met leder in de
woning zijn. Even talrijk als de me
thoden die men van oudsher kent om
leder te behandelen en te verwerken,
waarbij de vakman kan bogen op ja
renlange ervaring.
Er zijn tal van kwaliteiten leder
en vele bewerkingsmethoden. Dat is
ook nodig, want het materiaal moet
geschikt zijn voor vele mogelijkhe
den.
Leder is er in vele kleuren al is
zwart het meest populair, omdat hel
stijlvol is en bovendien praktisch.
Leder is namelijk nou ook weer niet
volmaakt. Het vocht van een hand
wordt opgenomen en het leder wordt
daardoor wat donkerder. Voor bij
voorbeeld armleuningen kan dat een
bezwaar zijn. maar gestoffeerde
meubelen worden ook vuil en leder
is daarbij heel gemakkelijk te onder
houden.
Zoals elk ander meubel heeft ook
leder een beetje onderhoud nodig.
Maar dat is veel simpeler dan velen
het zich maken. Leder moet name
lijk als regel eigenlijk alleen maar
worden afgestoft. Het kan desnoods
ais het giad leder betreft ook mei
een vochtige doek (vochtig, niet
kletsnat!) zo nu en dan eens worden
afgenomen. Het leder moet dan met
draaiende bewegingen, om strepen
ie voorkomen, heel licht worden af
genomen. Met een wollen doek na-
drogen en alle onderhoud is klaar.
Denk alstublieft niet aan boenwas
beurten. Meubelleder moet nooit in
gewreven worden met schoenpoets,
boenwas of andere oliën of vetten.
Al dergelijke poetsmanies doen hei
ieder alleen maar kwaad.
Alles bijeen genomen is het onder
houd van meubelleer dus eer lig.
En daarbij: een beetje teker, ag
het leder gerust. Want wat mv.., van
een stoffen bekleding ..iet kan zeg
gen, kan men van een lederen meu
bel wel: hoe ouder het wordt ,hoe
mooier!
Olijven komen er tegenwoordig hoe
langer hoe meer ,,in". En terecht,
want ze zijn lekker en kunnen op ve
le manieren verwerkt worden. Ze ko
men uit Zuid-Frankrijk, Spanje, Por
tugal, Italië en Griekenland. Er zijn
2 soorten, namelijk groene en zwarte
olijven. Meestal worden ze verkocht
in flesjes en omdat het vullen van
de flesjes met de hand gebeurt en
dus veel arbeidsloon kost, zijn ze
nogal prijzig. Wanneer U ze dan ook
los, per gewicht kunt kopen, zal dat
veel goedkoper zijn. Olijven zijn ge
vuld of ongevuld te koop en er zijn
veel soorten vulsels mogelijk:piment,
amandel, groene kruiden, uitjes enz.
enz. Dus, keus genoeg. Een schaaltje
olijven bij de borrel is een gewaar
deerd hapje, maar ze kunnen ook
gebruikt worden als garnering van
een drankje, b.v. aan een prikkertje
gestoken bij een glas droge Ver
mouth. In plakjes gesneden worden
ze op een pizza gebruikt en het re
cept van een olijvendoopje, dat U
onder het weekmenu vindt, zal ook
veel aftrek vinden.
ZONDAG: vermicellisoep, kalfsfri
candeau, snijbonen, aardappelen,
kwark-vanillevla.
MAANDAG: koud vlees, gebakken
aardappelen, sla, tomatensaus, ge
bakken griesmeelpunten met stroop-
saus.
DINSDAG bloemkool, saucijsjes,
aardappelen, vla-flip.
WOENSDAG spinazie exolique,
yoghurt met plakjes banaan.
DONDERDAG kapucijners, gebak
ken uien, uitgebakken spek, piccalil-
ly, karnemelksepap.
VRIJDAG: schotel van aardappelpu
ree met vis of gebakken bloedworst
met aardappelpuree. worteltjes,
Haagse bluf.
ZATERDAG: boerenomelet, fruit.
Eerst wordt de melk in gesterili
seerde troggen bevroren bij een tem
peratuur van 35 graden onder nul.
Via een droogproces dat 24 tol 36
uur in beslag neemt, wordt melk
omgezet in een zeer droog poeder
dat ta zijner tijd uiterst gemakkelijk
in water kan worden opgelost. Moe
dermelkpoeder kan, zonder speciale
voorzorgen zeker een jaar of vijf
houdbaar zijn.
kan betekenen.
Over de positieve waarde van moedermelk blijken de meningen
in de medische wereld nog altijd verdeeld te zijn. Het is een vraag
stuk dat de gemoederen sterk bezighoudt. Dat blijkt onder meer
uit het grootscheepse onderzoek naar die positieve factoren, dat
op het" ogenblik onder leiding van Unicef 'wórdt verricht. „Voor
zieke baby's is moedermelk in ieder geval een onontbeerlijk voed
sel", verzekert ons een voorstander van deze natuurlijke voeding.
„Of je nu pro of contra bent: de vraag naar moedermelk in de
medische wereld is er voortdurend. Dat valt niet te ontkennen".
Britten zijn grote dierenliefheb
bers; dat is bekend. Wie in Enge
land met vakantie gaat, behoeft dan
ook niet vreemd op te kijken wan
neer hij een boekje in handen krijgt
dat „Pets welcome holiday guide"
heet. Achter deze vriendelijke titel
gaat 'n lange lijst schuil van hotels.
In de eerste plaats zijn daar de zo
genaamde „vroeggeborenen".
Per jaar worden in Nederland
zo'n vijftienhonderd tot tweeduizend
van deze zuigelingen geboren. Zij
worden verzorgd in de couveuseafde
lingen van de ziekenhuizen en moe
dermelk is voor hen in de eerste we
ken een noodzakelijk voedsel. Zieke
baby's, baby's met darmstoomissen
bijvoorbeeld, hebben evenzeer be
hoefte aan het natuurlijke voedsel
moedermelk.
Moedermelk wordt in gedroogde
vorm bewaard en gedistribueerd.
Dank zij het werk van enkele tiental
len afdelingen in het hele land en
mede dank zij de Nederlandse Spoor
wegen die gratis voor snelle verzen
ding zorgen, komt de verzamelde
moedermelk elke dag te Amsterdam,
waar de centrale als zelfstandige
eenheid is ondergebracht in de labo
ratoria van de bloedtransfusiedienst
van het Rode Kruis aan de Plesman-
laan. Daar wordt de melk gepasteu
riseerd en vervolgens geconserveerd
volgens de methode van droogvrie-
zen.
pensions en caravanterreinen in En
geland waar niet alleen toeristen
maar ook hun huisdieren welkom
zijn.
Goud- en zilverkleurige nagellak
ken zijn komende zomer onmisbare
make-up attributen voor vrouwen die
van top tot teen met de mode willen
meedoen. Maar er is altijd baas bo
ven baas en dat geldt dan ditmaal
voor de dames die zich echte gouden
en zilveren nagels kunnen veroorlo
ven. In Parijs zijn ze te koop, zo
meldt het vakblad „Edelmetaal".
„Deknagels" van goud en zilver
worden op de vingertoppen geplakt.
Ze zijn niet alleen „beter en fraaier"
dan goudkleurige nagellak, maar bo
vendien op de lange duur goedkoper.
Dat zijn althans de verkoopargumen
ten van de mensen die zich met het
verkopen van dit nieuwe snufje be
zighouden.
Pasgeboren baby's plegen door hun gelukkige moeders met de
tederste zorgen te worden omringd. De slogan dat voor
baby „het allerbeste nog niet goed genoeg Is" wordt door
iedere gewetensvolle jonge moeder zorgvuldig in de praktijk
gebracht. Op de weerklank die dit gevleugelde gezegde weet op te
roepen haken heel wat fabrikanten van baby-artikelen handig in.
Vanuit een heel ander, wat ideëel standpunt, tracht ook het Ne-
derlandsche Roode Kruis deze snaar bij de jonge moeders in beroe
ring te brengen. Al bijna twintig jaar heeft het Rode Kruis name
lijk zijn „moedermelkcentrale", een instantie die alle mogelijke
moeite doet om elke liter overtollige moedermelk in haar bezit te
krijgen teneinde dit kostbare voedsel (in vaste vorm) weer ten
goede te laten komen aan minder gunstig bedeelde baby's. Baby's
die (letterlijk en figuurlijk!) liggen te schreeuwen om moedermelk
en voor wie dit vocht in sommige gevallen zelfs een zekere redding
Diverse landen kennen tegenwoor
dig een moedermelkcentrale. Vooral
in Duitsland is er grote aandacht
voor dit werk. Moedermelkcentrale»
vindt men ook in andere Europese
landen en in Amerika, waar deze in
stelling het oudst is. Maar het Ne
derlandse systeem van „vriesdro
gen" is allerwegen overgenomen en
fungeert overal als voorbeeld, even
als de Nederlandse opzet van het
bloedtransfusiesysteem van het Rode
Kruis.
„Bij het iniamelen van moii1*
melk doen wij een sterk beroep up
het sociale instinct der geefsters,"
zegt men bij de moedermelkcentrale
van het Rode Kruis. Het pro Deo prin
cipe wil men ook in de toekomst tot
iedere prijs handhaven, onder het
motto dat bloed en moedermelk geen
objecten van winstbejag mogen wor
den In de praktijk blijkt het echter
niet eenvoudig om de mens van van
daag ervan te doordringen, dat me
dewerking aan het werk van institu
ten als de moedermelkcentrale een
sociale daad van de eerste orde is:
het schenken aan de misdeelde naas
te van een overvloed die de natuur
zo grillig blijkt te distribueren.
Jonge moeders die belangstelling
hebben voor dit werk kunnen via
huisarts, kraamverpleegster of Rode
Kruisorganisatie alles over de activi
teiten van de moedermelkcentrale te
weten komen. Misschien zullen zij
tot het besef komen dat er voor
overtollige moedermelk een nuttiger
bestemming is dan de plaatsen waar
dit kostbare vocht nu vaak terecht
komt: de gootsteen of het drinkbakje
van de poes. Want dat gebeurt in
Nederland, al lijkt het niet te gelo
ven.
Lederen Bankstel van de Italiaanse architekt Marco Zanuso.
