OUD EN JONG GENOOT VAN HET
DIJKERHOEKSE FEEST
Veertig jaar Bethanië in Dijkerheek herdacht
Predikatie en korte toespraken
-
School- en volksfeest Dijkerhoek
DIJKERH0EKS AMATEUR TONEEL BRACHT
VROLIJK BLIJSPEL
i neren
SUIKER-OOM
Zaterdag 26 augustus 1967
HOLTENS NIEUWSBLAD
Met grote opgewektheid vierde de
Schoolkring Dijkerhoek woensdag haar
jaarlijks school- en volksfeest. De hele
omgeving was naar de terreinen bij café
't Bonte Paard gekomen, de winkeliers
hadden hun zaken gesloten, het rood-wit
!en blauw wapperde vier van een der
wieken van de Dijkerhoekse molen. Jong
en oud genoten onder de stralende zomer
zon van kinderfeest en volksspelen. Het
was feest op de weide.
SCHOOLFEEST
Het begon al vroeg met het schoolfeest.
Reeds om goed acht uur het was toen
wat nevelig trok de school met prach
tig versierde fietsen, bogen, mandjes,
groepjes en wagentjes, met muzikale be
geleiding van H..V.M, naar het feestter
rein. Er was dit jaar voor het eerst weer
extra zorg besteed aan de optocht. Meer
dan 80% van de kinderen deed mee aan
deze versiering waaronder: „De eerste
Dijkerhoekse Supermarkt", „Jochie Beer'',
„Pipo de Clown" en „Het aannemersbe
drijf van zessen klaar" met als spandoek:
„Wij staan al klaar en vooraan, als we
met onze school aan 't verbouwen gaan,
hoera!", vier bloemenmeisjes, kippen en
ganzen en andere mooie dingen. Na de
ontvangst in de feestzaal volgden de spel
letjes op de weide onder leiding van het
personeel en de leden van ouder- en
schoolfeest commissie. De draaimolen
stond tot drie uur ter beschikking van
de jeugd. H.M.V. gaf eerst nog een extra
nummertje.
Goochelaar Loxias en Hoki-Poki, de
clown, wisten de kinderen een paar uur
bezig te houden en soms in vervoering te
brengen. Het slagroometen tussen Bert
Aafink en Riki Meuleman verwekte
grote hilariteit. Veel vreugde ook de
clown en de ballonnetjes. Met een brood
maaltijd werd het kinderfeest besloten.
Allen krijgen een cadeautje van de kin
derfeestcommissie en de prijswinnaars een
extra prijsje. Voor de versieringen wor
den aanmoedigingsprijzen uitgereikt.
VOLKSFEEST
Traditiegetrouw begon het volksfeest
's middags al vroeg met het ringsteken in
versierde karretjes en ringsteken op het
losse paard. Aan he tversieren wordt niet
zo heel veel-meer gedaan. Er werden dan
ook maar twee prijzen toegekend. Voor de
andere spelen was er een grote deelname.
Ringsteken op de fiets voor dames, de
bromfietsrace, zaklopen dames, zaklopen
herén en he ttouwtrekken zorgden voor
de nodige afwisseling.
De dames vermaakten zich uitstekend
met de stoelendans .en ook de tonnenrace
mocht zich in een grote belangstelling
van beide sexen verheugen. Grote hilari
teit verwekte het kuipsteken, want heel
wa tjongens en meisjes kregen een stort
bad als zij de ring misten. Alles concen
treerde zich op dit evenement toen de
oud-voorzitter van de volksfeestcommis
sie, de heer B. J. Paalman, met de para-
plui op, de kuip zou steken. Maar op het
critieke moment klapte de paraplui open
met het bekende gevolg. Anderen wisten
echter op uitstekende manier de ring met
de lange stok te pakken en het stortbad te
ontgaan.
Het schieten trekt in Dijkerhoek door
lopend liefhebbers. Het publiek heeft zich
deze middag wel vermaakt. De kermis
exploitanten deden goede zaken. Des
avonds was he tdruk in 't Bonte Paard,
waar ook de prijzen werden uitgereikt en
tot na middernacht werd gedanst.
Iedere eerste prijswinnaar ontving nog
een extra prijs in de vorm van een sou
venir. De uitslagen waren:
Schoolfeest: le klas: vlaggetjes steken:
meisjes: le prijs: Janny Jansen Manen-
schijn, Ria Klein Teeselink, Bernarda
Wissink; 2e prijs: Haneke Manenschijn,
Jannie Wiltink, Yvonne Feddema; 3e
prijs: Hennie Temmink, Ansje Rechter-
sloot, Annetje Nijland, Anke Wilmerink,
Willy Stevens.
Jongens: le prijs: Anthonie Spijker, Di-
nant Honcoop, Freddie Beltman, 2e prijs:
Henk van Coevorden, Gerrit Hoekman;
3e prijs: Herman Smale, Jan Beunk, Henk
Prins, Jantje Wagenvoort, Anton Koop
man.
2e klas: blokjes rapen: meisjes: le prijs:
Hennie Baltus, Dini Nijland, Ria Vene
klaas; 2e prijs: Willie Blumink, Ineke Ha
verslag; 3e prijs: Marietje Aaftink, Lian-
na Feddema,Gerrie Haverslag, Jannie
Meuleman, Ansje Sluiter.
Jongens: le prijs: Wim Stevens, Martin
Nijkamp; 2e prijs: Hans Steunenberg, Ma-
rinus Haverslag; 3e prijs: Henk Janssen,
Henk Klein Teeselink, Marthin Spijker.
3e ien 4e klas: hïndernisbaan: jongens:
le prijs: J. Honcoop, F. Wilmerink, H.
Nikkels, B. Stevens, W. Wagenvoort;
meisjes: B. Podt, B. Hoekman, J. Koop
man.
2e prijs jongens: J. Veneklaas Slots, J.
v. d. Worp, H. Spijker, W. Wechstapel, D.
van Huigenbosch; meisjes: T. Temmink,
R. Meuleman, G. Prins.
3e prijs jongens: H. Ebrecht, G. Tui-
tert, A. Poliste, A. Paalman, H. Sluiter,
J. Huzen, G. Stevens, W. Kettelarij, H.
Brinkman; meisjes: A. Nijland, G. Hon
coop, G. Brinkman.
5e en 6e klas: beschuit happen en dub
beltjes zoeken: le prijs: jongens: Henk v.
d. Brink, Wim Paalman, Joh. Markvoort;
meisjes: Willie Baltus, Riekie Rensen,
Dirkje Hüygenbosch.
Jongens 2e prijs: G. Klein Teeselink,
Wim Reilink; meisjes: Geertje Pinkert,
Jennie Nikkels, Alie Wagenvoort.
Jongens 3e prijs: Herman Steunenberg,
Bert Aaftink, Jan Sluiter, Dick v. d.
Worp, Ariën Vlogtman; meisjes: Gerrie
Huzen, Hannie Bosschers, Sinie Klein
Teeselink, Ria Ulfman, Janneke Harbers.
VOLKSSPELEN: ringsteken karretjes:
1. D. Jansen en Riki Brons voort, 2. D.
Podt en R. Rensen, 3. H. Klaasses en
echtgenote, 4. B. J. Paalman en Riki
Paalman.
Versiering der karretjes: 1. D. Podt, 2.
D. Jansen.
Ringsteken op 't losse paard: 1. E. Ve-
nelclaas, 2. H. Gel tink, 3. W. Scheperman
en 4. D. Podt.
Ringsteken op de fiets voor dames: 1.
M. Stevensijde Grote, 2. M. Sluiter Hd., 3.
E. V. d. Worp, 4 W. Wegstapel Wd„ 5. Jo
Wegstapel Ad.. 6. R. Bronsvoort en 7.
R Paalman.
Tonnenrace: 1. J. Sluiter Hd., 2. Joha.
Ulfman, 3. J. Meijerman, 4. H. Kaasses,
5. J. Markvoort, 6. G. Bieleman, 7. Wim
Huzen en 8. Bertje Paalman.
Zaklopen dames: 1. Joke Harbers, 2.
Alie Rattink, 3. Jannie Wegstapel Ed., 4.
Riki Rensen, 5. Dini Reijlink en 6. Ezina
v. d. Worp.
Zaklopen heren: 1. W. Nijland Jzn., 2.
G. Pinkert, 3. J. Reilink, 4. W. Huzen, 5.
G. H. Rensen en 6. J. Markvoort.
Touwtrekken: 1. Groep Klein Hegeman
(B. Rensen, H. Kaasses, G. J. Beltman, J.
Reilink. G. Klein Hegeman); 2. Groep
Paalman (Died. Podt, D. Jansen, G. Paal
man, J. Sluiter, G. J. Paalman).
Kuipsteken: 1. H. Sluiter, 2. G. Biele
man, 3. Mientje Sluiter, 4. B. J. Paalman,
5. A. Wechstapel HJzn., 6. Manda Brons-
voort.
Bromfietsrace heren: 1. Jan Reilink, 2.
Henk Klaasses, 3. Gerrit Stevens, 4. Died.
Podt, 5. G. Vlogtman, 6. G. J. Beltman,
7. G. H. Rensen en 8. W. Huzen.
Stoelendans dames: 1. Jannie Tuitert, 2.
Bertie Paalman, 3. Joh. Ulfman, 4. Willy
Wechstapel, 5. Bea Huzen, 6.' Jo Wegsta
pel, 7. M. Stevens-de Grote, 8. Alie Bak
ker (Loo) en 9. Alie Rattink.
Schieten: personele baan: 1. J. W. Ste
vens 33 p., 2. J. Koopman Azn. 32 p., 3.
G. H. Wagenvoort 31 p., 4. E. J. Broekhuis
30 p., 5. J. Wegstapel Azn. 30 p., 6. J.
Ulfman 29 p., 7. A. Tuitert 28 p.. 8. E.
Wegstapel 28 p., 9. W. Stevens 28 p. en
10. G. Klein Hegeman 28 p.
Schieten, vrije baan: 1. H. Koopman, 2.
A. Wegstapel, 3. G. D. A. Klein Teeselink,
4. Joh. Tuitert, 5. W. Wissink, 6. E. Weg
stapel, 7. B. Nijland en 8. G. H. Wagen
voort.
Na afloop van de kerkdienst, die zon
dagmorgen in gebouw Bethanië te Dij
kerhoek gehouden werd en waarin voor
ging Ds. C. C. Addink, Herv. predikant
te Holten, is het feit herdacht, dat voor
veertig jaar de Vereniging voor Evan
gelisatie werd opgericht en het gebouw
Bethanië werd gesticht. Oorspronkelijk
werd een oud en leegstaand schoolge-
bouwtje gebruikt voor de zondagsschool
en voor het houden van de catechisaties,
maar dat raakte dermate in verval, dat
naar een ander gebouw moest worden
omgezien. Op gemeentegrond werd toen
Bethanië gebouwd, dat zijn naam te
danken heeft aan wijlen Ds. Steenbak
ker Morylion Loysen, die vele jaren als
predikant in Holten gestaan heeft. Deze
predikant en later de godsdienstonder
wijzer H. Stokkers, kwamen toen om de
veertien dagen een predikbeurt vervul
len in Dijkerhoek. In 1949 werd het ge
bouwtje vergroot en kwam er ook een
podium in, zodat de C.J.V.'s er hun bij
eenkomsten en jaarfeesten in konden
houden. De veertiendaagse- werd een
wekelijkse kerkdienst, die altijd vrij goed
bezocht was.
IIERDENKINGSPREDIKATIE
Ds. Addink had voor de herdenking
o.m. als tekstwoord gekozen Psalm 48,
vers 10 „De tent der prediking". „Wij ge
denken, o God, uw goedertierenheid in
het midden van Uw tempel". Dit tent
woord schijnt wat te groots en overdre
ven voor de herdenking van het 40-jarig
bestaan van een gebouw als „Bethanië",
aldus de predikant. „Toch zijn de groot-
ste kathedraal en het kleinste kerkje van
bamboe en bladeren in de tropen, daarin
één. dat zij plaatsen bedoelen te zijn,
waar Gods goedertierenheid gedacht
wordt.
Alléén al doordat zij er staan in dor
pen en steden roepen zij de mensen toe
„gedenk Gods goedertierenheid". Gods
goedertierenheid is ons ten volle geopen
baard in Jezus Christus. Hij roept ons
elke zondag tesamen in kerk en kapel
om in verkondiging en sacrament Gods
goedertierenheid te gedenken, opdat wij
daaruit leven zullen.
Het is nodig dat wij elke zondag daar
toe opgeroepen worden, want wij mensen
vergeten Gods goedertierenheid maar al
te gemakkelijk en daardoor komt het le
ven van mensen, volken en rassen in de
verkeerde koers, in de koèrs van twist en
haat, oorlog en oorlogsdreiging, in de
koers van dood en ondergang.
Door het gedenken van Gods goeder
tierenheid leren wij bidden „Heer, wat
wilt Gij dat ik doen zal?", en worden wij
dankbare mensen en alléén dankbare
mensen zijn werkelijk gelukkig. Door het
gedenken van Gods goedertierenheid be
grijpen wij als mensen, volken en rassen,
dat wij er zijn om de anderen te helpen
en te dienen. Dan komt ons leven in de
goede koers van verzoening, gerechtig
heid, liefde en vrede onder mensen, vol
ken en rassen.
Dan leven wij in het uitzicht van het
nieuwe Jeruzalem, waarvan Johannes
zegt: „en een tempel zag ik in haar niet".
In de toekomst van Gods Koninkrijk is
geen kerk of kapel meer nodig om de
mensen toe te roepen „gedenk Gods goe
dertierenheid", want daar zal God alles
zijn in allen.
De overwinning van Gods Liefde is to
taal, uiterlijk en innerlijk. God wil u
doen delen in zijn overwinning. Daartoe
staat „Bethanië" in Dijkerhoek en nodigt
Christus u elke zondag om daar Gods
goedertierenheid te gedenken, opdat gij
daaruit leeft, in de nieuwe koers, naar
het nieuwe Rijk, dat God begint in elk,
die Hem toebehoort. Weest niet slechts
hoorders van het Woord, maar ook da
ders", aldus besloot Ds. Addink zijn pre-
dikatie.
Na afloop van de herdenkingsdienst
sprak de voorzitter der evangelisatiever
eniging, de heer H. A. Schutte, woorden
van dank voor de grote sympathie en
gemeenschapszin, die de Dijkerhoekse
bevolking steeds heeft betoond voor het
gebouw. Als er wat moest gebeuren:
nieuwbouw, herstel of .aanschaffing van
inventaris, dan werd er nooit tevergeefs
een beroep op haar gedaan. In het bij
zonder richtte spreker zich tot de af
vaardiging van de Kerkeraad van Holten
en bracht hij de predikanten Ds. Addink,
Ds. Israël en de pastorale medewerker,
de heer Schellevis, dank voor hun pe
riodieke komst naar Dijkerhoek om in
het gebouw de dienst te leiden. Ook de
oud-bestuursleden betrok hij in zijn
dankwoord.
De heer H. D. Alink, president-kerk
voogd, bracht de gelukwensen over van
de Herv. Kerkeraad, die het bestuur van
Bethanië prees, dat het altijd goed be
grepen heeft in welke verhouding men
een dergelijk gebouw kan hebben binnen
de Kerk. Hij zegde, op geestelijk terrein,
met nadruk alle steun toe van de Kerke
raad van Holten.
Tenslotte sprak de heer G. W. Reilink,
als oud-bestuurslid, woorden van dank
tot de heer Schutte, die bijna veertig
jaar voornamelijk als secretaris, maar
thans als voorzitter, zijn werkkracht
voor net gebouw gegeven heeft.
Het Dijkerhoekse school- en volks
feest begon dinsdagavond met een fees
telijke bijeenkomst in de zaal van „Het
Bonte Paard" voor de intekenaren op de
lijsten, waarmede - traditie getrouw - de
gelden worden ingezameld om het volks
feest te bekostigen. Voor het schoolfeest
worden daarnaast nog aparte lijsten
aangeboden, waarbij de bewoners van de
schoolkring Dijkerhoek zich nu ook weer
van hun beste zijde hebben laten kennen.
De Dijkerhoekse Amateur Toneelclub
„D.A.T." bracht de leuke comedie in drie
bedrijven van Hans Nesna „Het nestje
van de antiquair", meer klucht dan blij
spel, waar vaak onbedaarlijk om werd
gelachen, maar dat ook ernstige momen
ten met een diepere achtergrond bevat
te. Nesna heeft met dit spel een joods
millieu en de joodse gein getypeerd, die
door de spelers bijzonder goed werd aan
gevoeld, zodat er een keurige vertolking-
van werd gegeven.
De handelaar en antiquair Maurits
Diamant, is haast te goed voor zijn kin
deren en voor die van zijn vriend en be
diende Tom Stoffel. Maar als er met het
huwelijk van één hunner iets dreigt mis
te lopen, weet hij ze ook de les te lezen,
om zich tenslotte toch nog van zijn aller
beste zijde te laten kennen. Dit veroor
zaakt vaak wonderlijke situaties, die
echt op de lachspieren werken. Er is dan
ook veel gelachen dinsdagavond in de
overvolle zaal van „Het Bonte Paard".
Alle rollen werden keurig vertolkt.
Twee spelers in het bijzonder, Johan
Nikkels als Maurits Diamant en Jan Ulf
man als het prachtig type van een lange
en slome Stoffel, staken er toch wel bo
venuit. Riki Brinks als Eef Diamant en
Henny Bosschers, als haar oudere zus
ter, die door haar jaloers optreden tij
dens de huwelijksreis, de moeilijkheden
in huize Diamant veroorzaakte, speelden
hun rol bijzonder goed. En dat kan ook
gezegd worden van Henk Geltink en
Wim Bosman, die als de zoons Max en
Louis van Stoffel en resp. schoonzoon en
aanstaande schoonzoon van vader Dia
mant, niet zo'n eenvoudig aandeel in het
stuk hadden. Een minder grote rol, maar
daarom toch wel goed vertolkt, hadden
Gerrit Nikkels. als de pseudo filmacteur,
Stephan, G. Blauw, als de koopman Le-
vie en Dini Reijlink, als Rebecca zijn
vrouw. Verder had Dinnie Bosscher als
mevr. Van der Linden, klant van de an
tiquair, maar een kleine rol.
De regie berustte bij de heer Joh. Nik
kels. Kapper Drent uit Holten wist met
zijn grimering de goede typen te treffen.
Geluid en verlichting werden verzorgd
door de heer E. J. Kers.
De nieuwe voorzitter van de volks-
feestcommissie, de heer H. Sluiter, die
met deze uivtoering zijn debuut maakte,
heette in het bijzonder de burgemeester,
Mr. W. H. Enklaar en wethouder Klein
Velderman, welkom en bracht de inte
kenaren, alsmede de Dijkerhoekse win
keliers dank voor hun bijdrage in de kos
ten en in de verloting. De heer G. Nik
kels gaf een korte toelichting op het
stuk. Voorzitter Sluiter dankte aan het
slot de spelers voor hun goede spel.
Feuilleton door
Tom Lodewijk
22)
„Toch gek hè?" zei Sjoerd, toen ze ge
drieën vol welbehagen aan de hete kof
fie zaten en Han uit de boot een blik
„kano's" te voorschijn had getoverd.
Koffie door een vrouw gezet, smaakt
altijd anders."
„In ieder geval béter," zei Simon effen,
maar puntig.
„Jij had ze gisteren laten verkoken."
,Ik begrijp nou, waarom je me zo
graag hier hebben wou. Nou kun je al
je stommiteiten op mij afschuiven."
„U durft tenminste wel wat aan," vond
Han. „Sjoerd is een echte miezerige he
remiet. Als ik hier zo af en toe niet
kwam om z'n geestelijk peil een beetje
op te voeren wie weet, waar hij dan te
recht kwam."
„Ik spaarde in ieder geval op de koffie
uit," meende Sjoerd. „Moet je nog 'n
bakkie? Zonde om ze te laten verscha
len."
„Allemensen," zei Simon, „moet je nóu
es buiten kijken. Daar komt een schip
met zure appelen!"
Een van die plotselinge weersverande
ringen die het Hollandse klimaat zo wis
pelturig maken, voltrok zich bijster snel.
Een laaghangende bui met witte koppen
als boeggolven voorop, kwam laag over
het water aanzetten. Han vloog de deur
uit om de boot goed vast te leggen en af
te dekken, en Simon volgde haar op de
voet.
Ze waren nog niet binnen of de eerste
grote druppels tikten tegen het enige
raam van de keet.
„Je hebt het maar weer goed uitge
kiend," constateerde Sjoerd, „zeker eerst
naar het weerbericht geluisterd, niet?"
„Natuurlijk," zei Han blijmoedig, „ik
zette niet voor niets koers naar dit im
mer gastvrij dak."
,Nou blijf je hier zeker boterham eten
ook?"
„Als ik mag? Ik heb ze niet bij me,
maar misschien heb jij nog een korstje
over? Ik was van plan om in de Meer
min te gaan eten."
Ondanks Sjoerds verzekering dat de
muizen dood voor de kast vielen, stond
Simon even later zo onhandig een groot
tarwebrood te snijden dat Han hem kor
daat het mes afpakte. Sjoerd toverde
een stuk kaas te voorschijn. „Half ons
kaas, dun gesneden, papa houdt niet van
die hompen," mekkerde hij met een imi
tatie-haags accent. „En dan bakken we
nog een paar eiertjes, ik zou niet graag
willen dat je van je graat viel, zuster. Ze
is niet. op dieet," legde hij aan Simon uit,
„en we mogen blij zijn als er nog iets
voor ons overschiet."
„Op brood en water hou je het lang
uit", verzekerde Han vriendelijk. „Nou
meneer eh
„Hier valt niks te meneren," zei Sjoerd.
„Menéér, notabene, tegen hém! Je
moest eens weten wat een duistere fi
guur hij is. Zeg maar gewoon Simon,
hoor."
„Nou, dat moet dan maar," schikte
Han zich welgemoed.
„Wat is er voor duisters aan, Sjoerd?"
Hij komt uit de binnenlanden van
eh van Zuid-Amerika."
„Haha," lachte Han. „De laatste die 't
vertelt leeft nog."
„Nou, als je Rio onder 't binnenland
rekent, klopt het wel zowat," zei Simon,
met aandacht zijn brood met kaas be
leggend, wat Sjoerd deed opmerken dat
er nog méér mensen van moesten eten.
„Rio?", vroeg Han. „Nou, in zekere zin
zijn we dan collega's. Ik heb in Buenos
Aires gewerkt. Da's er nog wel een eindje
vandaan, maar 't komt wel op 't zelfde
neer. Stinkend rijk en stinkend arm
vlak naast mekaar."
,,'t Stinkt allebei," stemde Simon toe,
die haar met verhoogde belangstelling
aanzag. „Wat voerde u daar uit?"
„Ik heb daar een paar jaren gewerkt
als helpster van een priester, die de men
sen in de krotten opzocht. Ik ben zelf
niet katholiek, maar dat maakte niets
uit.
De padre was zelf een Hollander, had
in dertig jaar zijn land niet gezien, was
blij zijn moedertaal weer eens te kunnen
ophalen, en we hadden zo veel werk dat
we nooit aan een discussie over katho
licisme en protestantisme toegekomen
zijn".
En ze vertelde van de schrikkelijke
omstandigheden waaronder ze gewerkt
had. Van de nederzettingen van tien
duizenden mensen in hutten, gemaakt
van benzineblikken, oude planken, stuk
ken plaatijzer, zonder sanitair, zonder
werk, zonder eten vaak, schooierend en
schuimend, vuilnisbakken nazoekend.
Van de kinderen met al hun ziekten en
zweren, de hulpeloze moeders, het uit
zichtloos bestaan van mensen die uit de
verre provincies als muggen naar de
lichten van de grote stad waren getrok
ken om alleen te ervaren, dat het daar
erger was dan in hun eigen regionen.
En terwijl de resten van de maaltijd
onaangeroerd stonden op de gammele
tafel, vertelde ze, met diepe bewonde
ring, van de magere priester met zijn
holle ogen, die bij nacht en ontij langs
de straten ging om te proberen iets te
doen voor de zwervers die daar lagen
op de trappen van de monumentale ker
ken onder wat kranten voor kinderen,
door wanhopige ouders in de steek ge
laten. Vertelde ze van schatrijke dames
die gegrepen waren door zijn bezieling
en zijn liefdevolle volharding, en die
hielpen met geld, kleren, levensmidde
len, maar het was maar een druppel op
een gloeiende plaat. En vlak daarnaast
de rijen glanzende limousines, de palei
zen, de kathedralen, de luxe hotels
waar het geld met handen vol over de
balk gesmeten werd, de modezaken waar
de prijs van één jurkje heel zo'n troos
teloos gezin voor een jaar aan eten en
kleren kon helpen.
(Wordt vervolgd)