OUD EN JONG GENOOT VAN HET DIJKERHOEKSE FEEST Veertig jaar Bethanië in Dijkerheek herdacht Predikatie en korte toespraken - School- en volksfeest Dijkerhoek DIJKERH0EKS AMATEUR TONEEL BRACHT VROLIJK BLIJSPEL i neren SUIKER-OOM Zaterdag 26 augustus 1967 HOLTENS NIEUWSBLAD Met grote opgewektheid vierde de Schoolkring Dijkerhoek woensdag haar jaarlijks school- en volksfeest. De hele omgeving was naar de terreinen bij café 't Bonte Paard gekomen, de winkeliers hadden hun zaken gesloten, het rood-wit !en blauw wapperde vier van een der wieken van de Dijkerhoekse molen. Jong en oud genoten onder de stralende zomer zon van kinderfeest en volksspelen. Het was feest op de weide. SCHOOLFEEST Het begon al vroeg met het schoolfeest. Reeds om goed acht uur het was toen wat nevelig trok de school met prach tig versierde fietsen, bogen, mandjes, groepjes en wagentjes, met muzikale be geleiding van H..V.M, naar het feestter rein. Er was dit jaar voor het eerst weer extra zorg besteed aan de optocht. Meer dan 80% van de kinderen deed mee aan deze versiering waaronder: „De eerste Dijkerhoekse Supermarkt", „Jochie Beer'', „Pipo de Clown" en „Het aannemersbe drijf van zessen klaar" met als spandoek: „Wij staan al klaar en vooraan, als we met onze school aan 't verbouwen gaan, hoera!", vier bloemenmeisjes, kippen en ganzen en andere mooie dingen. Na de ontvangst in de feestzaal volgden de spel letjes op de weide onder leiding van het personeel en de leden van ouder- en schoolfeest commissie. De draaimolen stond tot drie uur ter beschikking van de jeugd. H.M.V. gaf eerst nog een extra nummertje. Goochelaar Loxias en Hoki-Poki, de clown, wisten de kinderen een paar uur bezig te houden en soms in vervoering te brengen. Het slagroometen tussen Bert Aafink en Riki Meuleman verwekte grote hilariteit. Veel vreugde ook de clown en de ballonnetjes. Met een brood maaltijd werd het kinderfeest besloten. Allen krijgen een cadeautje van de kin derfeestcommissie en de prijswinnaars een extra prijsje. Voor de versieringen wor den aanmoedigingsprijzen uitgereikt. VOLKSFEEST Traditiegetrouw begon het volksfeest 's middags al vroeg met het ringsteken in versierde karretjes en ringsteken op het losse paard. Aan he tversieren wordt niet zo heel veel-meer gedaan. Er werden dan ook maar twee prijzen toegekend. Voor de andere spelen was er een grote deelname. Ringsteken op de fiets voor dames, de bromfietsrace, zaklopen dames, zaklopen herén en he ttouwtrekken zorgden voor de nodige afwisseling. De dames vermaakten zich uitstekend met de stoelendans .en ook de tonnenrace mocht zich in een grote belangstelling van beide sexen verheugen. Grote hilari teit verwekte het kuipsteken, want heel wa tjongens en meisjes kregen een stort bad als zij de ring misten. Alles concen treerde zich op dit evenement toen de oud-voorzitter van de volksfeestcommis sie, de heer B. J. Paalman, met de para- plui op, de kuip zou steken. Maar op het critieke moment klapte de paraplui open met het bekende gevolg. Anderen wisten echter op uitstekende manier de ring met de lange stok te pakken en het stortbad te ontgaan. Het schieten trekt in Dijkerhoek door lopend liefhebbers. Het publiek heeft zich deze middag wel vermaakt. De kermis exploitanten deden goede zaken. Des avonds was he tdruk in 't Bonte Paard, waar ook de prijzen werden uitgereikt en tot na middernacht werd gedanst. Iedere eerste prijswinnaar ontving nog een extra prijs in de vorm van een sou venir. De uitslagen waren: Schoolfeest: le klas: vlaggetjes steken: meisjes: le prijs: Janny Jansen Manen- schijn, Ria Klein Teeselink, Bernarda Wissink; 2e prijs: Haneke Manenschijn, Jannie Wiltink, Yvonne Feddema; 3e prijs: Hennie Temmink, Ansje Rechter- sloot, Annetje Nijland, Anke Wilmerink, Willy Stevens. Jongens: le prijs: Anthonie Spijker, Di- nant Honcoop, Freddie Beltman, 2e prijs: Henk van Coevorden, Gerrit Hoekman; 3e prijs: Herman Smale, Jan Beunk, Henk Prins, Jantje Wagenvoort, Anton Koop man. 2e klas: blokjes rapen: meisjes: le prijs: Hennie Baltus, Dini Nijland, Ria Vene klaas; 2e prijs: Willie Blumink, Ineke Ha verslag; 3e prijs: Marietje Aaftink, Lian- na Feddema,Gerrie Haverslag, Jannie Meuleman, Ansje Sluiter. Jongens: le prijs: Wim Stevens, Martin Nijkamp; 2e prijs: Hans Steunenberg, Ma- rinus Haverslag; 3e prijs: Henk Janssen, Henk Klein Teeselink, Marthin Spijker. 3e ien 4e klas: hïndernisbaan: jongens: le prijs: J. Honcoop, F. Wilmerink, H. Nikkels, B. Stevens, W. Wagenvoort; meisjes: B. Podt, B. Hoekman, J. Koop man. 2e prijs jongens: J. Veneklaas Slots, J. v. d. Worp, H. Spijker, W. Wechstapel, D. van Huigenbosch; meisjes: T. Temmink, R. Meuleman, G. Prins. 3e prijs jongens: H. Ebrecht, G. Tui- tert, A. Poliste, A. Paalman, H. Sluiter, J. Huzen, G. Stevens, W. Kettelarij, H. Brinkman; meisjes: A. Nijland, G. Hon coop, G. Brinkman. 5e en 6e klas: beschuit happen en dub beltjes zoeken: le prijs: jongens: Henk v. d. Brink, Wim Paalman, Joh. Markvoort; meisjes: Willie Baltus, Riekie Rensen, Dirkje Hüygenbosch. Jongens 2e prijs: G. Klein Teeselink, Wim Reilink; meisjes: Geertje Pinkert, Jennie Nikkels, Alie Wagenvoort. Jongens 3e prijs: Herman Steunenberg, Bert Aaftink, Jan Sluiter, Dick v. d. Worp, Ariën Vlogtman; meisjes: Gerrie Huzen, Hannie Bosschers, Sinie Klein Teeselink, Ria Ulfman, Janneke Harbers. VOLKSSPELEN: ringsteken karretjes: 1. D. Jansen en Riki Brons voort, 2. D. Podt en R. Rensen, 3. H. Klaasses en echtgenote, 4. B. J. Paalman en Riki Paalman. Versiering der karretjes: 1. D. Podt, 2. D. Jansen. Ringsteken op 't losse paard: 1. E. Ve- nelclaas, 2. H. Gel tink, 3. W. Scheperman en 4. D. Podt. Ringsteken op de fiets voor dames: 1. M. Stevensijde Grote, 2. M. Sluiter Hd., 3. E. V. d. Worp, 4 W. Wegstapel Wd„ 5. Jo Wegstapel Ad.. 6. R. Bronsvoort en 7. R Paalman. Tonnenrace: 1. J. Sluiter Hd., 2. Joha. Ulfman, 3. J. Meijerman, 4. H. Kaasses, 5. J. Markvoort, 6. G. Bieleman, 7. Wim Huzen en 8. Bertje Paalman. Zaklopen dames: 1. Joke Harbers, 2. Alie Rattink, 3. Jannie Wegstapel Ed., 4. Riki Rensen, 5. Dini Reijlink en 6. Ezina v. d. Worp. Zaklopen heren: 1. W. Nijland Jzn., 2. G. Pinkert, 3. J. Reilink, 4. W. Huzen, 5. G. H. Rensen en 6. J. Markvoort. Touwtrekken: 1. Groep Klein Hegeman (B. Rensen, H. Kaasses, G. J. Beltman, J. Reilink. G. Klein Hegeman); 2. Groep Paalman (Died. Podt, D. Jansen, G. Paal man, J. Sluiter, G. J. Paalman). Kuipsteken: 1. H. Sluiter, 2. G. Biele man, 3. Mientje Sluiter, 4. B. J. Paalman, 5. A. Wechstapel HJzn., 6. Manda Brons- voort. Bromfietsrace heren: 1. Jan Reilink, 2. Henk Klaasses, 3. Gerrit Stevens, 4. Died. Podt, 5. G. Vlogtman, 6. G. J. Beltman, 7. G. H. Rensen en 8. W. Huzen. Stoelendans dames: 1. Jannie Tuitert, 2. Bertie Paalman, 3. Joh. Ulfman, 4. Willy Wechstapel, 5. Bea Huzen, 6.' Jo Wegsta pel, 7. M. Stevens-de Grote, 8. Alie Bak ker (Loo) en 9. Alie Rattink. Schieten: personele baan: 1. J. W. Ste vens 33 p., 2. J. Koopman Azn. 32 p., 3. G. H. Wagenvoort 31 p., 4. E. J. Broekhuis 30 p., 5. J. Wegstapel Azn. 30 p., 6. J. Ulfman 29 p., 7. A. Tuitert 28 p.. 8. E. Wegstapel 28 p., 9. W. Stevens 28 p. en 10. G. Klein Hegeman 28 p. Schieten, vrije baan: 1. H. Koopman, 2. A. Wegstapel, 3. G. D. A. Klein Teeselink, 4. Joh. Tuitert, 5. W. Wissink, 6. E. Weg stapel, 7. B. Nijland en 8. G. H. Wagen voort. Na afloop van de kerkdienst, die zon dagmorgen in gebouw Bethanië te Dij kerhoek gehouden werd en waarin voor ging Ds. C. C. Addink, Herv. predikant te Holten, is het feit herdacht, dat voor veertig jaar de Vereniging voor Evan gelisatie werd opgericht en het gebouw Bethanië werd gesticht. Oorspronkelijk werd een oud en leegstaand schoolge- bouwtje gebruikt voor de zondagsschool en voor het houden van de catechisaties, maar dat raakte dermate in verval, dat naar een ander gebouw moest worden omgezien. Op gemeentegrond werd toen Bethanië gebouwd, dat zijn naam te danken heeft aan wijlen Ds. Steenbak ker Morylion Loysen, die vele jaren als predikant in Holten gestaan heeft. Deze predikant en later de godsdienstonder wijzer H. Stokkers, kwamen toen om de veertien dagen een predikbeurt vervul len in Dijkerhoek. In 1949 werd het ge bouwtje vergroot en kwam er ook een podium in, zodat de C.J.V.'s er hun bij eenkomsten en jaarfeesten in konden houden. De veertiendaagse- werd een wekelijkse kerkdienst, die altijd vrij goed bezocht was. IIERDENKINGSPREDIKATIE Ds. Addink had voor de herdenking o.m. als tekstwoord gekozen Psalm 48, vers 10 „De tent der prediking". „Wij ge denken, o God, uw goedertierenheid in het midden van Uw tempel". Dit tent woord schijnt wat te groots en overdre ven voor de herdenking van het 40-jarig bestaan van een gebouw als „Bethanië", aldus de predikant. „Toch zijn de groot- ste kathedraal en het kleinste kerkje van bamboe en bladeren in de tropen, daarin één. dat zij plaatsen bedoelen te zijn, waar Gods goedertierenheid gedacht wordt. Alléén al doordat zij er staan in dor pen en steden roepen zij de mensen toe „gedenk Gods goedertierenheid". Gods goedertierenheid is ons ten volle geopen baard in Jezus Christus. Hij roept ons elke zondag tesamen in kerk en kapel om in verkondiging en sacrament Gods goedertierenheid te gedenken, opdat wij daaruit leven zullen. Het is nodig dat wij elke zondag daar toe opgeroepen worden, want wij mensen vergeten Gods goedertierenheid maar al te gemakkelijk en daardoor komt het le ven van mensen, volken en rassen in de verkeerde koers, in de koèrs van twist en haat, oorlog en oorlogsdreiging, in de koers van dood en ondergang. Door het gedenken van Gods goeder tierenheid leren wij bidden „Heer, wat wilt Gij dat ik doen zal?", en worden wij dankbare mensen en alléén dankbare mensen zijn werkelijk gelukkig. Door het gedenken van Gods goedertierenheid be grijpen wij als mensen, volken en rassen, dat wij er zijn om de anderen te helpen en te dienen. Dan komt ons leven in de goede koers van verzoening, gerechtig heid, liefde en vrede onder mensen, vol ken en rassen. Dan leven wij in het uitzicht van het nieuwe Jeruzalem, waarvan Johannes zegt: „en een tempel zag ik in haar niet". In de toekomst van Gods Koninkrijk is geen kerk of kapel meer nodig om de mensen toe te roepen „gedenk Gods goe dertierenheid", want daar zal God alles zijn in allen. De overwinning van Gods Liefde is to taal, uiterlijk en innerlijk. God wil u doen delen in zijn overwinning. Daartoe staat „Bethanië" in Dijkerhoek en nodigt Christus u elke zondag om daar Gods goedertierenheid te gedenken, opdat gij daaruit leeft, in de nieuwe koers, naar het nieuwe Rijk, dat God begint in elk, die Hem toebehoort. Weest niet slechts hoorders van het Woord, maar ook da ders", aldus besloot Ds. Addink zijn pre- dikatie. Na afloop van de herdenkingsdienst sprak de voorzitter der evangelisatiever eniging, de heer H. A. Schutte, woorden van dank voor de grote sympathie en gemeenschapszin, die de Dijkerhoekse bevolking steeds heeft betoond voor het gebouw. Als er wat moest gebeuren: nieuwbouw, herstel of .aanschaffing van inventaris, dan werd er nooit tevergeefs een beroep op haar gedaan. In het bij zonder richtte spreker zich tot de af vaardiging van de Kerkeraad van Holten en bracht hij de predikanten Ds. Addink, Ds. Israël en de pastorale medewerker, de heer Schellevis, dank voor hun pe riodieke komst naar Dijkerhoek om in het gebouw de dienst te leiden. Ook de oud-bestuursleden betrok hij in zijn dankwoord. De heer H. D. Alink, president-kerk voogd, bracht de gelukwensen over van de Herv. Kerkeraad, die het bestuur van Bethanië prees, dat het altijd goed be grepen heeft in welke verhouding men een dergelijk gebouw kan hebben binnen de Kerk. Hij zegde, op geestelijk terrein, met nadruk alle steun toe van de Kerke raad van Holten. Tenslotte sprak de heer G. W. Reilink, als oud-bestuurslid, woorden van dank tot de heer Schutte, die bijna veertig jaar voornamelijk als secretaris, maar thans als voorzitter, zijn werkkracht voor net gebouw gegeven heeft. Het Dijkerhoekse school- en volks feest begon dinsdagavond met een fees telijke bijeenkomst in de zaal van „Het Bonte Paard" voor de intekenaren op de lijsten, waarmede - traditie getrouw - de gelden worden ingezameld om het volks feest te bekostigen. Voor het schoolfeest worden daarnaast nog aparte lijsten aangeboden, waarbij de bewoners van de schoolkring Dijkerhoek zich nu ook weer van hun beste zijde hebben laten kennen. De Dijkerhoekse Amateur Toneelclub „D.A.T." bracht de leuke comedie in drie bedrijven van Hans Nesna „Het nestje van de antiquair", meer klucht dan blij spel, waar vaak onbedaarlijk om werd gelachen, maar dat ook ernstige momen ten met een diepere achtergrond bevat te. Nesna heeft met dit spel een joods millieu en de joodse gein getypeerd, die door de spelers bijzonder goed werd aan gevoeld, zodat er een keurige vertolking- van werd gegeven. De handelaar en antiquair Maurits Diamant, is haast te goed voor zijn kin deren en voor die van zijn vriend en be diende Tom Stoffel. Maar als er met het huwelijk van één hunner iets dreigt mis te lopen, weet hij ze ook de les te lezen, om zich tenslotte toch nog van zijn aller beste zijde te laten kennen. Dit veroor zaakt vaak wonderlijke situaties, die echt op de lachspieren werken. Er is dan ook veel gelachen dinsdagavond in de overvolle zaal van „Het Bonte Paard". Alle rollen werden keurig vertolkt. Twee spelers in het bijzonder, Johan Nikkels als Maurits Diamant en Jan Ulf man als het prachtig type van een lange en slome Stoffel, staken er toch wel bo venuit. Riki Brinks als Eef Diamant en Henny Bosschers, als haar oudere zus ter, die door haar jaloers optreden tij dens de huwelijksreis, de moeilijkheden in huize Diamant veroorzaakte, speelden hun rol bijzonder goed. En dat kan ook gezegd worden van Henk Geltink en Wim Bosman, die als de zoons Max en Louis van Stoffel en resp. schoonzoon en aanstaande schoonzoon van vader Dia mant, niet zo'n eenvoudig aandeel in het stuk hadden. Een minder grote rol, maar daarom toch wel goed vertolkt, hadden Gerrit Nikkels. als de pseudo filmacteur, Stephan, G. Blauw, als de koopman Le- vie en Dini Reijlink, als Rebecca zijn vrouw. Verder had Dinnie Bosscher als mevr. Van der Linden, klant van de an tiquair, maar een kleine rol. De regie berustte bij de heer Joh. Nik kels. Kapper Drent uit Holten wist met zijn grimering de goede typen te treffen. Geluid en verlichting werden verzorgd door de heer E. J. Kers. De nieuwe voorzitter van de volks- feestcommissie, de heer H. Sluiter, die met deze uivtoering zijn debuut maakte, heette in het bijzonder de burgemeester, Mr. W. H. Enklaar en wethouder Klein Velderman, welkom en bracht de inte kenaren, alsmede de Dijkerhoekse win keliers dank voor hun bijdrage in de kos ten en in de verloting. De heer G. Nik kels gaf een korte toelichting op het stuk. Voorzitter Sluiter dankte aan het slot de spelers voor hun goede spel. Feuilleton door Tom Lodewijk 22) „Toch gek hè?" zei Sjoerd, toen ze ge drieën vol welbehagen aan de hete kof fie zaten en Han uit de boot een blik „kano's" te voorschijn had getoverd. Koffie door een vrouw gezet, smaakt altijd anders." „In ieder geval béter," zei Simon effen, maar puntig. „Jij had ze gisteren laten verkoken." ,Ik begrijp nou, waarom je me zo graag hier hebben wou. Nou kun je al je stommiteiten op mij afschuiven." „U durft tenminste wel wat aan," vond Han. „Sjoerd is een echte miezerige he remiet. Als ik hier zo af en toe niet kwam om z'n geestelijk peil een beetje op te voeren wie weet, waar hij dan te recht kwam." „Ik spaarde in ieder geval op de koffie uit," meende Sjoerd. „Moet je nog 'n bakkie? Zonde om ze te laten verscha len." „Allemensen," zei Simon, „moet je nóu es buiten kijken. Daar komt een schip met zure appelen!" Een van die plotselinge weersverande ringen die het Hollandse klimaat zo wis pelturig maken, voltrok zich bijster snel. Een laaghangende bui met witte koppen als boeggolven voorop, kwam laag over het water aanzetten. Han vloog de deur uit om de boot goed vast te leggen en af te dekken, en Simon volgde haar op de voet. Ze waren nog niet binnen of de eerste grote druppels tikten tegen het enige raam van de keet. „Je hebt het maar weer goed uitge kiend," constateerde Sjoerd, „zeker eerst naar het weerbericht geluisterd, niet?" „Natuurlijk," zei Han blijmoedig, „ik zette niet voor niets koers naar dit im mer gastvrij dak." ,Nou blijf je hier zeker boterham eten ook?" „Als ik mag? Ik heb ze niet bij me, maar misschien heb jij nog een korstje over? Ik was van plan om in de Meer min te gaan eten." Ondanks Sjoerds verzekering dat de muizen dood voor de kast vielen, stond Simon even later zo onhandig een groot tarwebrood te snijden dat Han hem kor daat het mes afpakte. Sjoerd toverde een stuk kaas te voorschijn. „Half ons kaas, dun gesneden, papa houdt niet van die hompen," mekkerde hij met een imi tatie-haags accent. „En dan bakken we nog een paar eiertjes, ik zou niet graag willen dat je van je graat viel, zuster. Ze is niet. op dieet," legde hij aan Simon uit, „en we mogen blij zijn als er nog iets voor ons overschiet." „Op brood en water hou je het lang uit", verzekerde Han vriendelijk. „Nou meneer eh „Hier valt niks te meneren," zei Sjoerd. „Menéér, notabene, tegen hém! Je moest eens weten wat een duistere fi guur hij is. Zeg maar gewoon Simon, hoor." „Nou, dat moet dan maar," schikte Han zich welgemoed. „Wat is er voor duisters aan, Sjoerd?" Hij komt uit de binnenlanden van eh van Zuid-Amerika." „Haha," lachte Han. „De laatste die 't vertelt leeft nog." „Nou, als je Rio onder 't binnenland rekent, klopt het wel zowat," zei Simon, met aandacht zijn brood met kaas be leggend, wat Sjoerd deed opmerken dat er nog méér mensen van moesten eten. „Rio?", vroeg Han. „Nou, in zekere zin zijn we dan collega's. Ik heb in Buenos Aires gewerkt. Da's er nog wel een eindje vandaan, maar 't komt wel op 't zelfde neer. Stinkend rijk en stinkend arm vlak naast mekaar." ,,'t Stinkt allebei," stemde Simon toe, die haar met verhoogde belangstelling aanzag. „Wat voerde u daar uit?" „Ik heb daar een paar jaren gewerkt als helpster van een priester, die de men sen in de krotten opzocht. Ik ben zelf niet katholiek, maar dat maakte niets uit. De padre was zelf een Hollander, had in dertig jaar zijn land niet gezien, was blij zijn moedertaal weer eens te kunnen ophalen, en we hadden zo veel werk dat we nooit aan een discussie over katho licisme en protestantisme toegekomen zijn". En ze vertelde van de schrikkelijke omstandigheden waaronder ze gewerkt had. Van de nederzettingen van tien duizenden mensen in hutten, gemaakt van benzineblikken, oude planken, stuk ken plaatijzer, zonder sanitair, zonder werk, zonder eten vaak, schooierend en schuimend, vuilnisbakken nazoekend. Van de kinderen met al hun ziekten en zweren, de hulpeloze moeders, het uit zichtloos bestaan van mensen die uit de verre provincies als muggen naar de lichten van de grote stad waren getrok ken om alleen te ervaren, dat het daar erger was dan in hun eigen regionen. En terwijl de resten van de maaltijd onaangeroerd stonden op de gammele tafel, vertelde ze, met diepe bewonde ring, van de magere priester met zijn holle ogen, die bij nacht en ontij langs de straten ging om te proberen iets te doen voor de zwervers die daar lagen op de trappen van de monumentale ker ken onder wat kranten voor kinderen, door wanhopige ouders in de steek ge laten. Vertelde ze van schatrijke dames die gegrepen waren door zijn bezieling en zijn liefdevolle volharding, en die hielpen met geld, kleren, levensmidde len, maar het was maar een druppel op een gloeiende plaat. En vlak daarnaast de rijen glanzende limousines, de palei zen, de kathedralen, de luxe hotels waar het geld met handen vol over de balk gesmeten werd, de modezaken waar de prijs van één jurkje heel zo'n troos teloos gezin voor een jaar aan eten en kleren kon helpen. (Wordt vervolgd)

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1967 | | pagina 2