SPIONAGE IS BUREAUWERK! GEVAREN VAN DE DIEPZEE DE ZON TEGEMOET REKLAME IS WINST Sportdag Landbouwschool Bathmen Auto's botsten op de Kolweg Lagere Technische School Diploma zwemmen Fraai succes voor dirigent Fransen Rijssen Vakbekwaam rijwielhersteller Tienduizend bijna vol Opbrengst A.V.O.-collecte Snelle vlucht vanaf Noyon HOUTENS NIEUWSBLAD DE ROMANTIEK IS VERDWENEN Als afsluiting van het leerseizoen werd door de leerlingen van de Lagere Land bouwschool te Bathmén op het terrein van de V.V. „A.B.S.", aldaar, een sport dag gehouden. Er werd met veel enthou siasme aan de verschillende onderdelen deelgenomen. Vooral de finales 60 meter hardlopen, zaklopen, autoped- en afval race waren bijzonderspannend, 's Mid dags werd er gevoetbald dbor elftallen van de drie klassen, waarbij de 2e klas winnaar werd. De uitslagen van de sportdag waren als volgt: Verspringen: le klas: 1. H. J. Meester- berends, Dijkerhoek 3.75 m., 2. J. Mars man, Espelo 3.60 m., 2e klas: 1. G. Weg- stapel, Bathmen, 4.40 m., 2. H. Schreur, Schalkhaar 4.20 m., 3e klas: 1. G. Willems, Olst 4.85 m. en 2. J. Haverslag, Okken- broek 4.50 m. Kastiebal: le klas: 1. H. Meesterberends 29 m., 2. W. Tuitert, Gorssel, 25 m., 2e klas: 1. H. Schreur, 35 m., 2. H. Smeenk, Wesepe 34 m., 3e klas: 1. D. van Gelder, Epse, 45 m., 2. G. Willems, 40 m. 60 m. hardlopen: 1. F .Willemink, Oxe, 2. F. v. d. Meij, Oude Molen, 3. A. Lug- genhorst, Neerdorp. Zaklopen: 1. W. Rensen, Espelo, 2. D. van Gelder, 3. H. J. v. d. Berg, Linde. Autopedrace: 1. G. Tuitert, Lettele, 2. H. Klein Ovink, Zuidloo, 3. J. Marsman. Afvalrace: 1. H. Makkink, Gorssel, 2. H. Smeenk, 3. F. Willemink. Op het kruispunt Kolweg-Industriestr.- H. J. Wansinkstr. botsten donderdagmor gen omstreeks 10.00 uur twee personen auto's bestuurd door J. A. G. O. uit Hol ten en G. J. L. uit Vorden met een flinke klap op elkaar. Beide wagens werden zwaar beschadigd, de inzittenden kwamen met de' schrik vrij. De aanrijding ontstond doordat de heer L., die uit de Industrie straat kwam, geen voorrang verleende. In het natuurbad „Twenhaarsveld" werd dit seizoen voor de eerste keer diploma- zwemmen afgenomen door de chef-zwem meester de heer G. van Lemel. Als verte genwoordiger van de Kring Twente-IJs- selstreek van de Kon. Ned. Zwembond (KNZB) was aanwezig de heer J. Hage- raats te Almelo. Van de 36 candidaten slaagden er 35. De geslaagden zijn: Diploma 1 (meisjes): R. Baltus, W. Re dekei-, H. Vukkink, W. EI. Steunenberg, F. Ebrecht, M. Veneklaas, G. Meijer en T. H. Tuitert allen te Holten; G. Bessem, Oude Molen; G. Hargeers, R. v. d. Maat en A. Schreurs te Markelo. Diploma 1 (jongens): H. Aanstoot, J. Bolink, W. Veneklaas, H. Broekmaat, D. J. Kevelam, G. Vlogtman, R. van Geerestein, G. H. Gazan, H. J. Rozendom, W. Wierbos en J. Huisman (7 jaar) allen te Holten. Diploma 2 (meisjes): D. J. Kolkman, M. Hyweege en J. Egbers te Holten. Diploma 2 (jongens): H. J. Tuller te Markelo en G. Bannink te Rijssen. Diploma 3 (meisjes): B. F. Dijkstra, E. J. Trekop te Holten en J. J. F. Bos te En schede. Diploma 3 (jongens): H. Dannenberg te Rijssen. Diploma'4 (jongens): J. R. J. Reit, Den Haag; B. J. Bloemendal, Haarlem en H. C. Meijerink, Rijssen. Aan het einde van het seizoen zullen door zwem-meester van Lemel enkele door hem beschikbaar gestelde prijzen (dozen bonbons) worden verloot onder diegenen die in het seizoen 1967 een zwemdiploma behaalden. Tijdens het Nationaal Federatief Mu ziekconcours van de „Wierdense Harmo nie" in gebouw „Het Anker'' te Wierden behaalde, de heer H. J. Fransen te Holten zaterdag met de muziekver. „Kunstmin" uit Gorssel in de vaandelafdeling een eer ste prijs met 112 punten en lof van de jury. Met de uitvoering van het verplichte werk „Capriccia" van Mare Poot, werden 57 punten behaald. Het keuzenummer „Thermidor" van A. Scasolla-O. Zurmühle verwierf 55 punten in de concertwedstrijd. Zaterdag 1 juli 1967 REEDS MENIG PIONIER VERLOOR HET LEVEN IN DEZE WONDERLIJKE DONKERE WERELD Nog steeds heeft men geen juiste ge gevens en inzichten over het wereldje, dat zich onder de donkere oppervlakte van 's werelds oceanen bevindt. Hoe ziet het er daar uit en wat leven er voor die ren en planten? Eigenlijk is het verwon derlijk, dat men in deze eeuw van we tenschap en techniek, die voor vrijwel niets staat, nog niet bij machte is ge weest de geheimen der diepzee te door gronden en zich een juist beeld te vor men van het leven en de uiterlijke vor men van dit zo moeilijk te betreden ge bied. O ja, incidenteel heeft men wel eens een kijkje genomen, doch in verhouding tot de geweldige diepten der oceanen en hun enorme uitgestrektheid was dit slechts een speldeprik. Wat maakt een afdaling van enkele kilometers uit op de enorme diepten, die soms tot 10 kilome ter kunnen gaan en wat maakt een on derzoek uit over de oceaanbodem van enkele tientallen vierkante meters, waar het hier een ongelooflijk gebied van on geveer 338 miljoen vierkante kilometer betreft? Als het er op aankomt, weten wij van deze onderwaterwereld nog vrij wel niets in weerwil van het feit, dat verschillende dappere pioniers en man nen van de wetenschap hun leven heb ben gewaagd om in dit gebied door te dringen. Want verschrikkelijke gevaren zijn er aan verbonden. Reeds uit de oudheid bereikten ons be richten hieromtrent, doch deze overleve ringen moet men altijd enigszins kritisch bekijken. Gevaarlijke proef Betrouwbaarder zijn de door getuigen, foto's en filmopnamen gestaafde onder zoekingen van latere duikers. Welke ge varen aan dergelijke navorsingen ver bonden zijn, blijkt wel uit de avonturen die deze diepzeeverkenners overkwamen. Zo nam dr. William Beebe bij de Ber muda-eilanden eens een proef met zijn „hathysphere". Het toestel werd enige tijd op grote diepte neergelaten. Toen het weer bovenkwam, spoot er een naaldfijne straal water uit, bleek het gewicht veel groter én kon men door het kijkglas water in de bol zien staan. De zware middenbout van de deur werd losgeschroefd. Terwijl men daar mee bezig was, vernamen de helpers een hoog zingend geluid. Daarop kwam een mist van stoom buiten stulpen door de nog vrijwel hermetisch geslóten kieren van het apparaat. Beebe beval groter voorzichtigheid, liet het dek tegenover de deur ontrui men en zorgde er voor, dat de-andere moeren van terzijde konden worden los gedraaid. Dat deze voorzorgsmaatrege len nodig waren, bleek even later: de bouten braken los, de deur schoot als een kanonskogel over het schip en ver brijzelde een zware winch. Als er iemand in deze baan zou hebben ge staan, was hij door het stalen sluitstuk volledig verpletterd. Onder hoge druk De oorzaak van dit incident? Men had voor. deze proef slechts vier van de twaalf bouten voor de afsluiting ge bruikt. Het water kon dus de bathy sphere binnendringen en toen deze op gehaald werd, stond het nog onder de hoge druk van 900 meter diep Men kan zich dus nu volledig voorstellen welk een druk men moet weten te over winnen alvorens men tot enige kilome ters diepte kan dalen! Een man die juist het gevaar zoekt en er dan films van tracht te maken onder water, is de Amerikaanse duiker John D. Graig. Hij vertelt van een tragisch avontuur dat een Japanse collega van hem over kwam. Samen doken zij in het gebrui kelijke duikerpak naar onderzeese rot sen. In een dergelijk duikerpak kan men niet zo erg diep duiken, dus heeft men slechts met een betrekkelijke druk te maken. Hoe sterk die druk kan zijn, vermeldt zijn verhaal. Een getijstroom wierp de Japanner omver. Hulpeloos spartelde hij tegen de stuwende kracht van het vöortdringende water. Graig kon niet verhinderen, dat zijn collega tegen de rotsen geslagen werd. Lang zaam kringelde een spiraal omhoog: de gebroken luchtlijn, die pak en duiker van lucht voorzag. Even later schrom pelde het duikerpak onder de druk van ettelijke tonnen water ineen en uit het kijkglas stulpte een grijze massa Een mens werd verpletterd! Hij filmde zijn dood Zo heeft eens een duiker zijn eigen dood gefilmd Graig was met zijn ploeg uitgevaren om een oud wrak te onder zoeken en nadat de positie er van was bepaald, daalde een zekere Jim Ernest af om voorbereidingen te treffen voor eeneen filmopname. Rustig volgde men aan boord het spoor van zijn luchtbel len. Er kwam een signaal voor een tweede camera en deze werd neergela ten. Onverwacht werd er hevig aan de lijn gerukt, toen volgde het noodsignaal. Met alle macht trok men. maar een ko lossaal gewicht belette het ophalen. Op tekens van boord kreeg men geen ant woord. Toen men opnieuw trok, brak de lijn en even later kwam een stuk ge scheurde luchtbuis boven water. Men wist dat het te laat was en haalde de camera's op en dagen later vertelde de film, die onder water automatisch had gedraaid, het gehele drama. Men zag de duiker met het wrak be zig. Dan even duisternis, een flits van een monster, angst op het gezicht achter het kijkglas. Een enorme mant a-rog verschijnt in het beeld, draait rond. raakt verward in de lijnen en schiet weg. Jim Ernest valt om door die ruk aan zijn lijn. De rog keert terug, werpt zich op het vertwijfelde slachtoffer, slaat met zijn vinnen de duikerhelm stuk en voert dan in zijn vervaarlijke bek het bloedende lichaam mee Op het nippprtje ontsnapt! Crochett beleefde een ander avontuur. Deze duiker bevond zich op de geringe diepte van slechts 15 meter in een grot, maar toen hij deze weer wilde verlaten, ontdekte hij een „dodende walvis", een bloeddorstige diepzeebewoner, die klaar blijkelijk op de lucht van mensenlevens was afgekomen. Als het woord „spionage" genoemd wordt, denkt een ieder vrijwel dadelijk aan mannen die bij nacht en ontij op geheimzinnige wijze rondwaren, al dan niet met aangeplakte baarden, snorren en verkleed in kostuums die zij niet ge rechtigd zijn te dragen. Men denkt aan schone vrouwen, die door liefde, geld en drank aan de gewenste inlichtingen ho pen te komen, kortom aan het beeld van spionage dat ons door boeken en films zo menigmaal voor ogen werd ge toverd, dat beeld vol romantiek, span ning en senstaie. De moderne werkelijkheid is anders. Laat het. vroeger in verschillende geval len zo geweest zijn, tegenwoordig is vrijwel alle Aimantiek uit de spionage verdwenen, daarvoor in de plaats is ge komen het zakelijke overleg, het raffi nement en de list. ONOPVALLENDE MENSEN ONDER ONS Spionnen zijn tegenwoordig denkers met ongelooflijke scherpzinnigheid, die over een rijke fantasie moeten beschik ken. De moderne spionagedienst werkt hoofdzakelijk binnenshuis achter een schrijfbureau. Slechts in laatste instan tie wordt er hulp ingeroepen van de „buitendienst", die grotendeels bestaat uit gewone burgers, waarvan men nooit zou vermoeden dat zij gegevens verza melen voor minder bevriende landen Juist omdat zij heel gewoon en nie, op vallend leven kiest men alledaagse fi guren. De voor-arbeid geschiedt echter op een kantoor. Wil men b.v. eens weten hoe een moderne onderzeeër wordt ge bouwd dan verzamelt men alle krante- berichten en tijdschriftartikelen, die over de nieuwste duikboten iets vertel len. Het geringste of meest onbeduiden de woordje of zinnetje is soms van grote betekenis. Ook boeken en vakbladen worden nauwkeurig bestudeerd. Aan de hand van de verzamelde ge gevens tracht men als bij een legpuzzel een volledig beeld van het gevraagde te verkrijgen. Zo komt men al een eind op weg. Waar? De volgende stap is het uitvissen van de plaats waar het voorwerp der nieuws gierigheid gefabriceerd wordt. Dat, is meestal direct bekend met behulp van hetgezantschap in het vreemde land. Dat gezantschap in de vreemde verleent alle medewerking. Het verzamelt kaar ten, foto's en personeelslijsten van de betrokken werkplaatsen. Is dit onvoldoende om het geheim te completeren, dan wordt er zorgvuldig nagegaan of er ook vrienden van het betrokken land onder het personeel te vinden zijn. Die vriendschap kan een gevolg zijn van politieke verwantschap maar ook ontstaan zijn door afkomst of geboorte. Wanneer Amerika iets moet weten over een chemische reactie, die in een Nederlands bedrijf wordt toege past, dan is het niet onmogelijk, dat bij dat bedrijf een arbeider werkt, die een Amerikaanse moeder heeft of iemand met veel Amerikaanse vrienden. Een on opvallend persoon gaat dan met. zo iemand praten. Zo probeert men spelenderwijs achter de waarheid te komen. Pas in aller hoogste nood, wanneer alle andere toegangswegen geblokkeerd zijn, zal men iemand voor zijn diensten betalen. Zo'n gekochte spion kan namelijk voor iets meer geld weer door de tegenpartij worden teruggekocht. In zo'n geval zou men geen of zelfs valse inlichtingen krijgen, waardoor de nieuwsgierige mo gendheid op een dwaalspoor wordt ge bracht. De beroeps Indien er geen andere mogelijkheid bestaat om een geheim te benaderen, probeert men de beroepsspion in te schakelen door hem een baantje in het bedrijf te bezorgen.- Elke inlichtingen dienst beschikt over een keur van per sonen uit alle rang en stand, die de meest verschillende werkzaamheden kunnen verrichten. Deze beroepsspionnen ontvangen een volledige opleiding. Zij worden dagen lang getest door psychiaters. Elk mede gevoel met anderen wordt hen afge leerd. Men zoekt mensen met fabelach tige geheugens, die in korte tijd lange rapporten uit het hoofd kunnen leren. Zij krijgen onderwijs in codes en leren het inbrekersvak tot in de finesses. Spe- Door zijn telefoon berichtte Crochett zijn avontuur aan zijn helpers boven water, die machteloos moesten afwach ten hoe de duiker zich zou redden. Veel kans bleek daar niet op, want het 8- meter lange dier stootte zijn wanstaltige kop met alle macht tegen de nauwe spleet om zich daar door te wringen en het scheelde maar weinig of het was gelukt. Toen ontwaarde men boven op het schip gelukkig een aantal robben en door deze op de plek des onheils af te jagen, vergat de „menseneter" een ogenblik zijn doel. stortte zich op de robben en van die luttele minuten maakte de duiker dankbaar gebruik om te stijgen. Inderdaad gelukte het hem zich in veiligheid te brengen. Nog trillend op de benen van emotie schroefden zijn helpers hem de duiker helm af om te vernemen wat de geredde te vertellen had. Maar dat viel tegen: „Waarom hebben jullie geen camera laten zakken?" klonk het verwijtend. ciale afdelingen zorgen voor originele paspoorten, liefst van werkelijk bestaan de mensen, echte getuigschriften van bevriende relaties en andere noodza kelijke papieren. Daar zijn geen ver valsingen meer bij. Er kan zelfs rustig navraag worden gedaan: betrokkene bestaat en zijn vroegere „werkgevers" herinneren zich hem heel goed In de jongste oorlog is het daardoor voorgekomen, dat Amerikanen door hun eigen troepen achter slot en grendel werden gezet, omdat men meende echte Duitse officieren te hebben gevangen. Hun papieren waren immers Duits! Pas na weken werden zij door hun werkge ver, de geheime dienst, verlost. De krant De kranten zijn wel een van de be langrijkste inlichtingenbronnen voor de diverse geheime diensten. Geen buiten staander zal vermoeden wat men uit de kranten kan halen en door deduceren en combineren kan bijeenleggen tot de meest geheime inlichtingen. Voorbeelden hiervan zijn er te over. Een Zwitser exploiteerde een krante knipselbureau en maakte er als het wa re een soort höbby van zijn knipsels over bepaalde onderwerpen uit diverse kranten uit binnen- en buitenland te combineren en bestuderen om dan hier uit zijn conclusies te treKken. Een enkel woordje uit een bepaald bericht gecom bineerd met een zin uit een ander be richt bracht hem soms op het spoor van de grootste geheime' zaken. Tenslotte heeft hij een boekje uitgegeven, waarin hij zijn resultaten openbaar maakte. Dit boekje heeft de gemoederen danig in be weging gebracht. De Zwitser werd ge arresteerd op verdenking van spionage, want men wilde niet geloven, dat hij op de wijze als door hem gesteld aan de gegevens was gekomen. Tenslotte kreeg hij de gelegenheid een en ander te be wijzen en toen sloeg de autoriteiten de schrik om het hart. De Haanemse tekenaars Hetzelfde bleek in de vijftiger jaren, toen twee Nederlanders, de gebroeders Das uit Haarlem, tekeningen publiceer den over een nieuw geheim Engels vlieg tuig. De Engelsen raakten gewoon van de kook hier moest spionage in het spel zijn. Maar er was niets aan de hand. Alle mogelijke kleine berichtjes over het vliegtuig' gepubliceerd in kranten en vakbladen, hadden deze beide bij uit stek deskundige jongelieden de gele genheid gegeven, zich een duidelijk beeld te vormen van het te bouwen toe- Tot de moderne accessoires van een vrouw behoort zeker ook een zonnebril. Daarmee willen we niet zeggen, dat het kopen van zo'n nuttig voorwerp op de zelfde manier gaat als het kiezen van een armband, een sjaal of een tas. Bij een zonnebril gaat het immers niet om de mode alleen, maar voor een zeer be langrijk deel, zo niet het belangrijkste, om de glazen, die de waarde van zo'n bril bepalen. DOE EEN VERSTANDIGE KEUZE Het waren de vrouwen die het eerst donkere brillen als hulpmiddel tegen de felle zonnestralen zijn gaan dragen. Dat er sindsdien vrouwen en ook mannen zijn die zonnebrillen dragen op plaatsen en tijden, dat er geen behoefte aan is, heeft waarschijnlijk als oorzaak, dat men zich een beetje onherkenbaar voelt achter gekleurde glazen en op deze ma nier zijn zelfbewustheid versterkt. Dat dit niet de belangrijkste reden is waarom donkere brillen worden gedra gen, is natuurlijk volkomen duidelijk. Een zonnebril is immers nuttig en heeft bovendien zijn waarde al lang bewezen. De mode maakt het dragen daarenbo ven tot een extra genoegen. Welke zonnebril kiezen wij dit jaar? Natuurlijk past niet elke bril bij elk ge zicht. Er is echter wel voor elk gezicht een passende bril te vinden. Iemand met een rond gezicht kiest anders dan iemand met een ovaal gelaat. En na tuurlijk houdt elke vrouw rekening met haar teint, haar haar en haar kleding. Meer doublé Beginnen we bij het materiaal van Voor het toelatingsexamen U.T.S. zijn geslaagd: Afd. metaal: D. J. Nijland, Rijssen; Chr. v. d. Straat, Nijverdal; J. B. Tijhuis, Hul zen: G. D. Velten, Enter. Afd. timmeren:. J. H. Meerman, Holten; H. Fransen, Nij verdal; G. W. Borghuis, Enter; A. ten Hove, Rijssen; B. Averesch. Rijssen; F. A. M. Lammertink, Wierden. Tot de schilderschool zijn toegelaten: B. J. Ezendam, Enter; A. G. Wennekes. Hol ten; A. Rahajaan, Rijssen. Te Amsterdam is voor het diploma „Vakbekwaam Rijwielhersteller" ge slaagd de heer J. Kruk, Larenseweg 8. De stand van de rekening bij de Coöp. Raiffeisenbank van het comité „Holten helpt Israël" bedraagt thans f 9.901,70. Nog f 98,30 en de tienduizend is vol. stel. Zo zelfs, dat zij in staat waren er tekeningen van te vervaardigen. Is het begrijpelijk, dat de geheime diensten der diverse landen graag ge bruik maken van deze bronnen, die vrij wel geen geld kosten, geen verraad ple gen en waar voor de heren achter de bureaus geen enkel risico aan verbonden is? Geen gewaagde ondernemingen, het materiaal wordt keurig thuisbezorgd. Wat wil men meer? De romantiek is verdwenen. het montuur, dan wordt het dit seizoen zeker celluloid of doublé. De laatste ja ren was er veel celluloid, maar geel en wit doublé zullen meer en meer „in" zijn. Er zijn ook monturen, uitgevoerd in een combinatie van celluloid en bijvoor beeld aluminium. Heel apart en mooi. Helemaal up-to-date zijn we met monturen met grote ronde glazen of vierkante glazen met afgeronde hoeken. Willen we het wat rustiger aan doen, dan zijn we met een eivormig of ellips vormig montuur gelukkig ook heel mo dern. Welke kleur montuur zullen we ne men? „Schildpad" is een modekleur en ook „mocca" en „tabak", Ja, de kleuren blijven in hoofdzaak donker. Ken de kleur! En dan de glazen. Deze moeten van een goede kwaliteit zijn, willen ze de ogen op de juiste manier beschermen. Elk stukje gekleurd glas is namelijk nog geen zonneglas. Nee, gewoon donker glas van slechte kwaliteit zal vaak een vertekend beeld geven, en dat is alleen maar zeer vermoeiend voor de ogen. Vooral aan het strand cf op het water is het belangrijk, dat de ogen goed tegen de ultra-violette stralen beschermd zijn, en dat kan alleen met goed materiaal. Over de kleur van de glazen kunnen we ons bij elke deskundige laten adviseren. Gaat u een zonnebril kopen, doe dit dan bij zonnig weer en loop er even mee naar buiten! Daar neemt u de proef op de som. Mensen die altijd al een gewone-bril dragen, vragen zich wel eens af wat De A.V.O.-collecte heeft f 470,opge bracht of f 35,meer dan het vorige jaar. Gevers en collectanten wordt hartelijk dank gebracht voor dit goede resultaat. Negen en zeventig duiven van de Hol- tense „Bergvliegers" werden gelost in Noyon om 10.15 uur bij kalme noorden wind, afstand 385 km. Het werd een ge slaagde vlucht. Aankomst le duif 16.35.49 uur, laatste prijswinnende duif 18.04.38 u. De winnaar was de heer H. J. Aaftink. De volledige individuele uitslag was: 1-3-16 H. J. Aaftink, 2-8 G. Steunenberg, 4 M. Lodeweges, 5 G. Bekkernens, 6-11-13-14- 18 J. W. Willems, 7-9 Joh. Paalman, 10-12 G. Veldhuis. 15 L. Gazan, 17 T. Meester, 19 D. Muller, 20 W. Aaftink. voor hen de beste oplossing is, als ze ook een zonnebril willen hebben. Heel ple zierig is het om ook een bril met ge kleurd glas aan te schaffen, die verder precies de zelfde eigenschappen bezit van de dagelijkse bril. Het extra voor deel van zo'n bril is, dat hij eventueel prachtig als reservebril kan dienen. En hebben we de pech. dat er een glas breekt, dan kan zo'n glas met zonwe rende. gekleurde laag weer heel mak kelijk besteld worden. Ook dubbel focus brillen, brillen met trifocaal glas en brillen met multifocaal glas kunnen met een gekleurde, zonwe rende laag worden geleverd. Een andere mogelijkheid voor brilaragenden is de clip-over, die over de gewone bril ge dragen wordt. In gevallen, dat we véél of snel van bril moeten wisselen, kan zo'n voorhanger te verkiezen zijn boven een zonnebril op sterkte". Die opzet- glazen zijn tegenwoordig van zeer licht, vaak onbreekbaar materiaal, zodat ze de gewone bril niet noemenswaard ver zwaren. Wanneer niet? Onze inlichtingen over zonnebrillen zouden niet compleet zijn, als we hier niet zouden vermelden wanneer het dragen van een „donkere" bril moet worden afgeraden. In de eerste plaats wordt het afgera den aan kinderen een zonnebril te ge ven. Hun ogen kunnen namelijk veel beter tegen het felle zonlicht dan de ogen van volwassenen en bovendien hebben ze er weinig last van. Nemen we de kinderen mee naar de winter sport, dan kunnen ze beter wél een zon nebril dragen. Automobilisten, die een tunnel inrijden of op schaduwrijke la nen rijden, doen het beste hun zonnebril dadelijk af te zetten. Ook bij het rijden in de schemering is het dragen van een bril met gekleurd glas levensgevaarlijk. De mensen, die denken dat 's avonds een donkere bril het licht van tegen liggers kan verminderen zijn helemaal fout. Een zonnebril neemt namelijk té veel licht weg om in het donker gedra gen te kunnen worden. En dan vergt de belééfdheid, dat we eén zonnebril even afnemen als we te gen iemand spreken, zodat deze ons in de ogen kan kijken en er niet naar hoeft te zoeken. MAAR DAN DE OGEN GOED BESCHUT

Erfgoed Rijssen-Holten

Holtens Nieuwsblad | 1967 | | pagina 5