Uit het plaatselijk parlement
kenmerkends roman
onder de bomen"
I
Het nette stadje
Holten heeft twee nieuwe wethouders,
de heren J. Rietberg en H. Klein Velderman.
Alle dertien leden in de commissies van hijstand gekozen.
Dankwoord aan wethouder Brands.
Hemingway's meest
„Over de rivier m
ëejaardensociëteit
iN DIT BLRD
Woorden van dank en waardering
voor de heer Brands
ZVV „Blauw Wit '66"
V oetbalprogr amma
Holten 1 kwam niet verder
dan een gelijk spel
Goede na-vlucht
oude en jonge duiven
Zaterdag 10 september 1966,
HOLTENS NIEUWSBLAD
De wethoudersverkiezing: heeft dinsdag
geen verrassingen opgeleverd. Het was
een reeds van tevoren beklonken zaak.
De c.h.-kiesvereniging heeft reeds kort na
de stemming op 1 juni j.l., wethouder
Brands (PvdA) laten vallen en een af
spraak met Gemeentebelang gemaakt,
dat de heer H. Klein Velderman wethou
der zou worden. De cJi.-fractie heeft zich
aan dit consigne gehouden.
De fractie-voorzitter van de PvdA, de
heer Jansen, had hierop enige kritiek.
Hij wilde niet haatdragend zijn en de
goede verstandhouding niet bederven,
maar betreurde het, dat een grote groep
van kiezers nu niet meer in het dagelijks
bestuur vertegenwoordigd zal zijn. De
heer Jansen meende, dat de laatste jaren
de grootste partijen in de raad aan hun
trekken gekomen waren. De prot. christ.
groeperingen, de V.V.D. in de persoon
van dé burgemeester en zijn eigen groep.
De burgemeester staat wel boven de par
tijen, maar enige invloed gaat er van
zijn politieke beginselen toch wel uit in
het college, meende de heer Jansen. Hij
sprak de hoop uit, dat de verstandhou
ding echter goed mag blijven. Dit korte
kritische geluid van de heer Jansen
bracht natuurlijk geen verandering in de
eenmaal gemaakte afspraak.
De heer Bosschers (c.h.) hield een
kort aanbevelingspleidooi voor de candi-
datuur van zijn partijgenoot de heer J.
Rietberg. Wij staan, aldus de heer Bos
schers, aan het begin van een belangrijke
periode. Sedert 1962 is er veel veran
derd. Er zijn nu dertien raadsleden en de
Boerenpartij heeft zijn intrede in de raad
gedaan. De heer Venëklaas Slots heeft
zich in verband met zijn leeftijd niet her
kiesbaar gesteld. Achter de verkiezing
van de heer Rietberg staat 23% van het
aantal kiezers. Hij heeft reeds lang deel
uitgemaakt van de c.h.u.-fractie en bezit
capaciteiten, dat blijkt wel uit de diverse
bestuursfuncties, welke hij bekleedt. Dat
is voldoende bekend, aldus de heer Bos
schers.
Bij de eerste stemming verwierf de
heer J. Rietberg (c.h.) 10 stemmen, de
heer Klein Velderman (gem. belang) 1
stem, de heer J. H. Bosschers 1 stem, ter
wijl 1 stem blanco werd uitgebracht. -De
heer Rietberg (56 jaar) was hiermede
gekozen.
Bij de tweede stemming verwierf de
De heer J. Rietberg
heer Klein Velderman (gem. belang) 11
stemmen, de heer ten Berge (gem. be
lang) 1 stem, terwijl ook nu weer 1 stem
blanco werd uitgebracht. Ook de heer
Klein Velderman (58 jaar) kon hiermede
aan het hoofd van de tafel plaats nemen.
De beide nieuwe wethouders oud
wethouder B. J. Veneklaas Slots woonde
de vergadering als bezoeker bij dank
ten voor het in hen gestelde vertrouwen.
De- heer Rietberg was zich bewust dat dit
ambt zware eisen zal stellen en deed een
beroep op allen met wie hij te maken
zou krijgen voor een goede samenwer
king. Gedurende de 21 jaar, dat hij raads
lid was had hij niet anders als burge
meester, mr. W. H. Enklaar, als voorzit
ter meegemaakt.
De heer Klein Velderman zei het voor
recht te hebben gehad al een poosje wet
houder te zijn geweest. Ik heb mijn jon-
De heer H. Klein Velderman
gens op de tribune zitten. Als ze allemaal
een stapje harder lopen, dan kan ik er
nog wel eens uitlopen. Spreker hoopte
nog veel voor de gemeenschap van Hol
ten te kunnen doen.
Voordat de vergadering, waarvoor een
grote belangstelling bestond, tot de ver
kiezing van de wethouders overging, had
de beëdiging van de raadsleden plaats en
•pmk de burgemeester gelukwensen uit
met hun verkiezing of herverkiezing
Daarbij richtte hij zich in het bijzonder
tot de nieuwe leden de heer J. Wiggers
(a.r.), H. Rietberg (c.h.), D. J. Wansink
(gem. belang) en E. M. van Schooten
(boerenpartij). De raadsvoorzitter wees
er op, dat zij door de bevolking zijn ge
roepen, om uit haar gezichtspunt gezien,
de belangen van die bevolking te behar
tigen.
Over de verkiezing van de heer Wan
sink zijn wij allen verheugd nu hij weer
zijn intrede doet in de raad. Wij weten,
dat de naam Wansink een goede klank
heeft, aldus mr. Enklaar.
De heer Wiggers is geen onbekende in
de raadzaal, hij heeft reeds vele jaren
achter de perstafel gezeten. Hij zal erva
ren, dat men achter die tafel zit met enig
kritisch gevoel. Dat is de taak van de
pers. Hij is nu één van de onzen. Bij de
benadering van de problemen zal hij nu
geconfronteerd worden met de achter
gronden. De heer Landeweerd heeft wel
eens gezegd „ik ben degene, die de mees
te kiezers vertegenwoordigt". Dank zij
het aantal inwoners is de heer Wiggers
nu als 2e man om diens partij te verte
genwoordigen. De raadsvoorzitter zei
overtuigd te zijn, dat deze de onderlinge
sfeer die in deze vergadering steeds be
staat zal vveten te handhaven. Hij ver
klaarde tot vóór dit moment de heren
Rietberg en Van Schouten nauwelijks te
hebben geleend, maar vond het zeer be
langrijk, dat de jeugd zijn bijdrage mag
leveren bij de behartiging van de belan
gen der gemeente.
De burgemeester wees de jongste
i-aadsleden er op, dat men de kritiek moet
brengen op de plaats waar de gemeente
vergadert en niet op de straat. Hij sprak
de hoop uit, dat men goed met elkaar zal
kunnen w.erken en dat ook zij iets zullen
aanvoelen van de goede sfeer, die altijd
in de vergadering heeft geheerst. Hij
deed op alle leden een beroep op een ami
cale medewerking.
Tot leden van de energiecommissie
werden vervolgens gekozen: A. Westerik
(c.h.), A. Jansen (pvda)', .W. ten Berge
(gem. belang) en G. Landweerd (a.r.).
Voorzitter wordt wethouder Klein Velder
man (gem. bel.).
Slachthuiscomm.G. Brands (pvda), D.
J. Wansink (gem. bel.), J. H. Bosschers
(c.h.), J. Wiggers (a.r.). Voorzitter mr.
W. H. Enklaar.
Wegencommissie: H. Meerman (pvda),
H. Rietberg (c.h.), E. M. van Schooten
(boerenpartij), G. Landeweerd (a.r.),
voorzitter: wethouder J. Rietberg (a.r.),
Commissie georg. overleg: J. H. Bos
schers (c.h.), A. Jansen (pvda) en W.
ten Berge (gem. bel.), voorzitter is de
burgemeester.
Nadat de burgemeester herinnerd had
aan de verjaardag van Prins Claus en
enkele leden enige vragen hadden gesteld
werd de vergadering gesloten.
Over de rivier en onder de bomen, de
thans in de ARBO-reeks verschenen Ne
derlandse vertaling van Across the river
and into the trees was Ernest Heming
way's eerste roman na een zwijgen van
tien jaar. Het boek speelt in Italië, in
1946, en de echo's van de tweede wereld
oorlog, waarin Hemingway zelf vóóraan
meevocht, zijn er nog duidelijk in hoor
baar. Het toneel is Venetië en de hoofd
figuur is kolonel Richard Cantwell
eens gedurende korte tijd brigade-gene
raal een man van middelbare leeftijd,
die een hard leven achter zich heeft. Voor
hem is de tweede wereldoorlog een „vuile
oorlog", omdat er elke heroïek in ont
brak, die hij zich nog herinnert van de
éérste wereldoorlog. Toen vocht hij óók
in Italië en hij heeft er zijn grote liefde
voor de stad Venetië van overgehouden.
Als gevolg van verscheidene verwondin
gen is de kolonel 'ernstig ziek. Hij weet,
dat hij niet langer meer zal leven. Vanuit
Triëst, waar hij is gestationeerd, laat hij
zich naar Venetië rijden en hij beleeft
daar al zijn herinneringen, vol spijt, heim
wee en bitterheid. Maar naast dit omzien-
in-wrok, beleeft hij een laatste, meesle
pend liefdesavontuur met een jonge
vrouw: de kleine comtessa Renata. Zij is
jong, zij is fris, zij is mooi en zij doet.een
wilde hoop in zijn hart herleven. Zij is
een klankbord voor zijn felle betogen te
gen de oorlog, tegen de legerleiding voor
al, een klankbord ook voor zijn voortdu
rende hardop-denken-aan-de-dood. Vóór
alles is deze comtessa zijn meest intense,
heftige liefde, kort maar hevig.
Op last van Hemingway zélf is dit boek
vijftien jaar lang in Europa verboden ge
weest om, naar nu is gebleken, de gevoe
lens te sparen van de kleine Italiaanse
gravin Adriana Ivaneich Biagini, naar
wie Hemingway zijn fascinerende Renata-
figuur creëerde. Zij was negentien jaar
oud toen het boek van Hemingway in
1950 verscheen. Ze is nu gehuwd met
een Duitse zakenman en woont in Mi
laan.
Over de rivier en onder de bomen ver
scheen als ARBO-boek bij de Uitgeverij
De Arbeiderspers in een vertaling van
mevrouw E. Veegens-Laterf, met illustra
ties van H. Bishoff.
Prijs gebonden: ƒ11,90 (voor abonnees
op de serie 5,95).
Men verzoeke ons mede te delen dat
op dinsdag 3 september de eerste be
jaardensociëteit na het vakantieseizoen
weer zal beginnen.
De familie Cats, welke in onze ge
meente de enige is die nog zelf op de
boerderij kaas maakt, is bereid de be-
1 jaarden op 13 september als hun gasten
te ontvangen te rond te leiden door hun
kaasmakerij.
Het ligt in de bedoeling dat gezamen
lijk van Irene af naar de familie Cats
wordt gereden.
Voor vervoer zal worden gezorgd.
De leden van de bejaardensociëteit
worden dringend verzocht niet later dan
10 minuten over twee bij Irene aanwe
zig te willen zijn.
•••••••••••••O** MMOOMMM
Na de wethoudersverkiezing sprak de
burgemeester een woord van dank tot de
afgetreden wethouder, de heer Brands,
die echter als raadslid zijn taak blijft ver
vullen. Gekozen in de plaats van de heer
Soer, die tot aller verdriet het college
veel te vroeg door de dood ontvallen is,
heeft de heer Brands zijn plaats op waar
dige wijze ingenomen. Wij hebben het 4
jaar zeer goed met elkaar gehad en de
heer Veneldaas Slots en spreker hebben,
dat gisteren bij het afscheid in het college
nog eens onder woorden gebracht. Wij
hebben U geprezen, aldus mr. Enklaar,
■■h
Oud-wethouder de heer G. Brands
omdat wij van 'n politieke zaak nooit iets
gemerkt hebben. Bij benoemingen hebt
U ook steeds gestreefd naar de beste man
op de beste plaats. Wel was er verschil
van mening, maar wij hebben altijd goe
de beslissingen kunnen nemen. Wij heb
ben U leren kennen als een betrouwbaar
en integer man. De gemeente is U veel
dank verschuldigd. Politiek is een hard
bedrijf. De burgemeester kan zich voor
stellen, dat het een grote teleurstelling
voor de heer Brands is, dat hij niet als
wethouder terugkeert. Dankbaar voor de
Het eerste elftal van Blauw Wit '66 is
met een gelijk sffel (22) tegen het
sterke Achilles II te Enschede zeker niet
onverdienstelijk gestart in de competi-,
tie '66-'67.
Hadden de1 Blauw Witte voorwaart-
sen wat beheerster met de wat men
noemt opgelegde kansen omgesprongen
dan had men zeker met 42 gewonnen.
De doelpunten werden gescoord door
Steggink en ter Beek.
Blauw Wit II speelde thuis tegen het
vijfde van Sportclub Rijssen, stond tot
tweemaal toe voor doch moest met de
rust genoegen nemen met een achter
stand van 23.
Na de rust was het met de Blauw Wit
ten helemaal mis. Er werd zeer slordig
gesp.eeld, zonder elan en het kostte de
Rijssenaren bijna geen moeite om de
score op te voeren tot 72.
Voor de thuisclub scoorden Schöppers
en Fliermah.
De Blauw Wit junioren verloren hun
eerste thuiswedstrijd tegen de B-junio
ren van Sportclub Rijssen (03) en de
Blauw Witte pupillen moesten in het
Sportdal het onderspit delven tegen de
HVC pupillen (20).
Programma zaterdag 10 september:
Blauw Wit I Sp. Rijssen I 4.00 uur
Sp. Rijssen II Blauw Wit II 4.00 uur
Junioren (pupillen):
Twente d (Goor) - Blauw Wit b 3.00 uur
Zaterdag:
Blauw Wit 1 Sportcl. Rijssen 4.00 uur
(Dc Poppe)
Sp. Rijssen 2 Blauw Wit 2 4.00 uur
Holten a Twenthe a 4.00 uur
Enter Vooruit a Holten b 4.15 uur
Twenthe d Blauw Wit b 3.0Ö uur
WW e Holten d 3.00 uur
DES g Holten e 3.00 uur
vriendschap, die spreker zo ruim heeft
mogen ondervinden, is hij verheugd, dat
de heer Brands in de gemeentelijke ge
zichtskring blijft.
De heer Brands dankte de burge
meester en de heer Veneklaas Slots voor
de goede en prettige samenwerking. Aan
vankelijk was hij niet zo gebrand ge
weest op het wethouderschap, maar door
de prettige geest, die er onderling heer
ste, was hem de uitoefennig daarvan licht
gevallen. Alleen voor de manier waarop
hij buiten spel is gezet kon hij geen goed
woord over hebben.
In de wedstrijd van Holten 1 tegen Rood
Zwart 1 uit Delden werd niet gescoord.
Vooral in de eerste helft werd in een hoog
tempo gespeeld, zonder dat er van een be
langrijk overwicht van een van de par
tijen sprake was. Wel deden zich enkele
spannende momenten voor. Reeds in de
12e minuut kroop Rood Zwart door het
oog van de naaid toen Gerrit Soer bij de
afweer van een aanval door de vijandelijke
verdediging het terugspringende leer met
een listig hakballetje net naast de buiten
kant van de paal plaatste. Zeven en twin
tig minuten later kwam het doel van de
bezoekers door dezelfde speler weer in ge
vaar, maar de Deldense keeper, die zijn
doel uitstekend verdedigde, wist steeds op
het juiste moment in te grijpen.
Het spel van de Holtenaren, die de
Rood-Zwarte verdediging met lange pas
ses trachten te forceren, was te doorzich
tig en leverde geen resultaat op. Er werd
vaak te hard, maar vooral te onzuiver ge
schoten. Het samenspel van de Deldenaren
was van beter gehalte, maar zij strandden
steeds op de hechte verdediging van Hom
mes c.s., die op tijd wisten in te grijpen.
Na de rust oefende Rood Zwart gerui
me tijd een zware druk uit op het Holten-
se doel en liet goalie Jan Beltman zich
van zijn beste zijde zien. Resultaat lever
den de aanvallen van Delden dan ook niet
op. Met het verstrijken van de tijd werden
de aanvallen van de Holtenaren onstuimi
ger, maar er zat nog te weinig verband
in de ploeg om werkelijk gevaarlijk te
worden. Vooral de middenlinie sloot niet
altijd voldoende achter de voorhoede aan.
Toen Wim Nijenhuis, na een lichte bles
sure, op halve kracht ging spelen, ontbra
ken bovendien de vaak gevaarlijke voor
zetten van links. Door enkele schermutse
lingen werd de sfeer wat onrustig. Rood
Zwart trachtte in de laatste minuten nog
een doelpunt te forceren, maar de Holten-
se verdediging gaf geen krimp. De wed-*
strijd eindigde dan ook met blanke stand
(00), waarmee de krachtsverhouding
juist werd weergegeven.
Aan de navlucht met oude en jonge
duiven vanaf Roosendaal werd door de
Bergvliegers deelgenomen met 149 vo
gels. Het werd door de zuid-westelijke
wind en het goede weer een snelle vlucht.
Lossing 11.30 uur. Aankomst eerste duif,
van de heer W. Aaftink, 13.10.18 uur,
37ste duif 13.23.03 uur. Met de aankomst
van zijn eerste duif schoof de heer Aaf
tink in de ranglijst op van de 9e naar de
5e plaats. De heer H. J. Aaftink hand
haafde zich op de eerste plaats. De vol
ledige uitslag was: 1, 14, 22, 23, 24 W.
Aaftink: 2, 6, 15, 18, 19, 33, 34 en 35 H.
J. Aaftink: 3, 8, 27, 29, 30, 31 en 32 W. v.
d. Pluym; 4 H. Wansink; 5 en 13 H. van
„Beek; 7, 21, 25, 28 en 37 L. Gazan; 9, 20
en 26 J. W. Willems; 10, 11, 12 en 16 G.
Veldhuis en 17 en 36 G. Steunenberg. De
prijs werd gewonnen door W. v. d.
Pluym, de Scheerweg was voor H. Wan
sink.
De stand is nu: 1. H. J. Aaftink 240.5
p.; 2. H. van Beek 192.8 p.;'3. W. v. d.
Pluym 183 p.; 4. J. W. Willems 171.4 p.;
5. W. Aaftink 169.9 p.; b. L. Gazan 154.7
p.; 7. H. Wansink '133.5 p.; 8. I-I. J. ten
Velde 129.1 p.; 9. C. W. Reeves 125.2 p.;
10. G. Steunenberg 124.8 p.; 11. Joh. Paal
man 101 p.; 12. G. Veldhuis 90.7 p.; 13.
D. Muller 86.2 p.; 14. Joh. Veldhuis 82.8
en 15. G. Bekkernens 34.6 p.
FEUILLETON
door
Gré de Boer
22)
Om half zeven belde hij naar huis
vanuit Heerde. „Nel, ik ben nog lang
niet klaar. Een ingewikkeld gevalletje,
dat ik zorgvuldig moet behandelen.
Wacht maar niet met het eten, ik koop
wel wat. Ik zal proberen het niet te laat
te maken."
„Goed, Huib. Doe maar kalm aan, he?
Ik wacht wel op je. Dat is jammer, want
Jaap en Hehnie komen vanavond."
„Dat is waar ook. Nou, ik zal probe
ren zo gauw mogelijk thuis te komen,
hoor!"
„Goed, lieverd. Ik zal het wel zeggen,
al ze komen. Tot straks."
Terwijl hij langzaam over de oude weg
in de richting van zijn huis reed, dacht
hij: Ik begin een schurk te worden: je
raakt er aan verslaafd. Alle goede voor
nemens ten spijt, om het te laten, steek
je na één of twee dagen niet roken er
toch weer één op. En zo zal het met
dronkaards ook wel zijn. Vroeger ver
achtte ik zulke zwakkelingen. Nu ben ik
er zelf énHopeloos.
Bij het laatste dorp voor het stadje
stopte hij op een dwarsweg en zette de
motor af. „Ik moet het vanavond kort
maken," zei hij tot zichzelf. „Hoogstens
een half uurtje, drie kwartier. Jos zal
het begrijpen."
Al enige tijd wilde het meisje niet
meer, dat hij haar bij het Wied ophaal
de. Dicht in de buurt lag de boerderij
van Van 't Woud en vandaar uit had
men een vrij uitzicht op het kruispunt.
Dus stapte ze een paar keer per week
op de bus en nam een retourtje naar
het dichtsbijzijnde dorpje, waar Huib
Hartog met de wagen wachtte.
Om kwart over zeven zag hij haar
aankomen, diep voorovergebogen tegen
de strakke wind in. Toen ze vlak bij was,
opende hij alvast het portier. Zwijgend
stapte ze in en vrijwel gelijk trok Huib
de wagen op. Hij greep onder het rij
den haar hand en drukte die. Ze voelde j
ijskoud. „Jos, kind, wat ben je koud. j
Waarom heb je geen handschoenen aan
getrokken?"
„Vergeten," antwoordde ze op vlakke i
toon.
Huib stuurde de wagen de bossen in
en na enige tijd stopte hij aan de kant-
van de weg en doofde zijn grote lichten.
Toen trok hij het meisje naar zich toe
en begon haar te kussen, maar ook haar
lippen voelden kil aan. Gelijk begon ze
te huilen.
„Wat is er? Ben je niet in orde? Heb
je soms kou gevat?"
Ze lag in zijn armen te snikken, doch
na enige tijd begon ze: „Ze weten het
in de stad van ons.
Dus zij ook al, dacht hij. Maar speelt
de verbeelding ons geen parten. Hoe kan
men het weten? We zijn zo voorzichtig
als maar mogelijk is. Hij probeerde haar
1e overbluffen. „Hoe kom je aan die
onzin?"
Ze schudde haar hoofd. „Het is geen
onzin. Ik merk het al een paar dagen.
Zelfs m'n baas is opeens stug tegen me.
Daar kan ik niet tegen. Ik zie het aan
de gezichten van de mensen. In de buurt
en in de stad.' Gisteravond ik moest
nog even de stad in Bij de cafetaria
stonden wat jongens. En meisjes.
Toen ik aankwam, zwegen ze plotseling
allemaal en keken me aan. Toen ik voor
bij was, hoorde ik zé mompelen
„Ach," probeerde hij haar gerust te
stellen, „dat zegt toch niets?"
Josefien draaide haar gezicht naar
hem toe. „O nee? Anders was het altijd:
Ha, die Jos, of ze maakten een grapje:
moet je een croquet je, Jos? Maar nu
keken ze alleen maar. En zwegen. Tot
ik voorbij gefietst was." Ze pakte een
zakdoekje uit haar tas en begon over
haar gezicht te vegen. „Je merkt het aan
een hoop kleinigheden. Ze zeggen niks,
maar hun gezichten spreken boekdelen.
En ik weet ik voel instinctmatig, wat
ze denken." Ze frommelde het zakdoekje
in elkaar. Haar blik werd vragend, toen
ze hem in het halfduister aankeek: „Jij
hebt het ook gemerkt, he? Ze weten het.
Hoe dat is me een raadsél. Iemand
moet ons een paar keer gezien hebben.
Hier of ergens anders. Of je broer zou
„Daar hoef je geen angst voor te heb
ben. Ik ken Klaas. Zo is hij niet."
„Die buurman van je soms?"
„Ach, welneeMisschien weet nie
mand in werkelijkheid iets, maar gissen
ze alleen maar. Overigens, we komen
toch nooit samen meer door de stad
heen? De laatste keer was dat. wacht
eens dat was, toen ik deze wagen
uit Den Haag gehaald hebt. Weet je
nog?"
Ze haalde haar schouders op. „Weet
ik hel. Maar een feit is, dat men in de
stad iets over ons te weten is gekomen.
Kom nou de mensen veranderen zo
maar niet zonder redenen hun sympa
thieën? Willems, de monteur, stak altijd
zijn hand op, als ik 's morgens kwam.
Sinds twee dagen heeft hij het opeens zo
druk, dat hij me niet eens meer ziet.
Altijd kwam hij zijn koffie en thee in
het kantoor opdrinken, maar sinds eer
gisteren doet hij dat in de garage. En
m'n baas nou, laat ik er maar over
zwijgen."
„Heeft-ie er wat over gezegd? Heeft-
ie je beledigd?" viel Huib heftig uit.
Ze schudde haar hoofd. „Welnee, zo is
hij niet, dat weet jij ook wel beter. Maar
af en toe voel ik, dat hij me zit aan te
kijken. Vroeger maakte hij wel eens een
grapje, maar sinds gisteren zegt hij al
leen het hoognodige. Dat maakt me ner
veus."
Geruime tijd was het stil in de wagen.
Huib streek haar enkele malen over de
haren en drukte haar tegen zich aan,
nadenkend. Maar wat kon je er aan
doen? Je kon moeilijk naar buurman
van Veelen toe stappen en vragen: Is er
wat, buurman, dat je me niet meer wilt
zien? Overigens, hem kon het weinig
schelen, maar voor Jos was het rot
„Als je eens ergens anders ging wer
ken," opperde hij voorzichtig.
(Wordt vervolgd.)
