Geslaagde uitvoering van
Holtens Gemengd Koor en Kinderkoor
Naar één padvinders (sters)
organisatie
„Hef Inker" kampioen van de 4e klasse
Grote drukte op
ioeristenweg
Jeugdige kapper wint
tweede prijs
Paardenkenners
Jaarvergadering Holtense Muziekvereniging
Zaterdag 2 juli naar concours
ALLES DRAAIT
OM MOE»
Zaterdag 12 maart 1966
HOLTENS NIEUWSBLAD
Het mooie, maar nog- prille voorjaars
weer, bracht zondagmiddag ai een grote
verkeersdrukte op de Toeristemveg over
de Holterberg. Er passeerden van 's mor
gens 8 uur tot het vallen van de avond
meer dan. drieduizend personenauto's en
andere voertuigen.
Deze grote stroom van auto's was aan
leiding, dat 's middags bij de afrit van
de Holterberg en bij de viaduct reeds
Verkeersopstoppingen ontstonden en zich
filevorming voordeed.
De autoriteiten zullen er dan ook op
bedacht moeten zijn, dat straks, wanneer
het mooie voorjaars- en zomerweer zich
aandient, vooral zondags verkeersmaat
regelen zullen moeten worden getroffen
om een goede doorstroming van het
verkeer uit de Holterberg mogelijk te
maken. Er zijn hier twee knelpunten, n.L
Koninginnelaan Burg. van der Borch-
straat en de invoeging vanuit deze straat
op de grote verkeersader, de rijksstraat
weg E)eventerAlmelo cq Hengelo, de
EB, welke voorrangsweg is.
Tijdens de te Arnhem gehouden pro
vinciale kapperswedstrijden behaalde on
ze 16-jarige plaatsgenoot Wander Drent
in de afdeling junioren de tweede prijs
met 435 punten. Hij bleef slechts twee
punten onder de le prijswinnaar, die 437
punten behaalde. De jonge Drent mag
nu deelnemen aan de finale voor het
landskampioenschap in het „Herenvak"
die op 21 maart a.s. te Utrecht gehouden
'wordt.
Ook zal evenals voorgaande jaren
weer medewerking worden verleend aan
het Vakantieprogramma van de VW
„Holtens Belang" en het Braderie-fes
tijn, dat eind juli zal plaats vinden en
tevens ligt het in de bedoeling om op
de verjaardag van Koningin Juliana een
mars door het dorp te maken, waarbij
op verschillende punten halt wordt ge
maakt voor het spelen van marsmu
ziek.
In het vakantieseizoen 1965 werd in
verschillende vakantie- en kampeer-
centra een licht programma uitgevoerd
en het is de bedoeling dat dit ook in
het a.s. seizoen weer zal gebeuren.
'Gaarne zal ook gevolg worden gege
ven aan de vererende uitnodiging van
ae Philips Kapel te Zwolle om op zater
dag 13 augustus a.s. medewerking te
verlenen aan een grote muzikale show,
die gehouden wordt als sluitstuk van
de Zwolse Feestweek 1966 en tenslotte
werd besloten om het Avondfestival van
de Kring Lochem, dat te Holten op 8 en
S juli of 2 en 3 september zal worden
gehouden, te organiseren. Bij de Kring
Lochem van de KNF zijn aangesloten
de muziekverenigingen te Markelo, Die-
penheim, Lochem, Laren, Batlimen,
Holten en Geesteren.
Aan het slot van de druk bezochte
jaarvergadering sprak de heer Westerik
een woord van dank tot de heren J.
Wiggers en A. Nekkers, die steeds weer
bereid zijn om de belangen van „HMV"
te dienen en hij deed tevens - mede na
mens dirigent Fransen - een dringend
beroep op de leden om de repetities ge
trouw te bezoeken.
GOED PEIL
Het programma, dat deze avond door
H.G.K. en het Kinderkoor werd geboden,
mag zonder meer afwisselend worden ge
noemd. Het koor opende met twee liede
ren van de in Nederland geboren compo
nist Orlando di Lasso (1532'94), „Sere
nade van een landsknecht" en „Echolied".
Beide nummers werden zuiver vertolkt en
de echo-stemmen op de achtergrond kwa
men heel mooi en zuiver door.
Franz Schubert's „Schone nacht" was
een tikkeltje minder en bij de uitvoering
van het moderne koorwerkje „Vorspruch"
•van Hugo Distier was te merken, dat dit
nummer pas kort geleden in studie werd
genomen.
H.G.K. zong verder nog Lex Karsemeij-
er's leuke canon „Wer eine tannigen Ho-
sen hat"; „O Pepita" van A. Muller, een
werkje, dat zangtechnisch aan de uitvoe
renden niet al te hoge eisen stelt, maar
wat ritme betreft van begin tot einde de
uiterste concentratie vergt, en besloot met
een potpourri van Ralf Benatzky „lm
weissen Rössl". Wim Jansen zorgde ook
bij dit nummer voor begeleiding op de
piano en hij deed dit op sublieme wijze.
KINDERKOOR
Ook het kinderkoor zag zijn optreden
vele malen met een welverdiend en spon
taan applaus beloond. Van de liedjes die
de kinderen zongen noemen we: „De
regenbui", „Piepeluutje ging naar Enge
land", „Drie ganzen in 't haverstro",
„Wenn das Leben" en „Gildebroeders"
(bewerking dirigent Warmink). De beide
laatste nummers gingen resp. in samen
zang met tenoren en bassen en het volle
dige koor.
Gul applaus was er ook voor Suze Podt,
die op keurige wijze zong „Wiegeliedje",
en voor Sjinnie Vincent" voor het heel
mooi gezongen liedje „Bloemenmeisje".
Sjinnie liet het hierbij niet bij woorden,
maar kwam van het podium om bloemen
uit te delen.
HOOGTEPUNT
Het hoogtepunt van dit vocaal concert
Bij de te Almelo gehouden examens
„Veelzijdigheiösproef 1933" voor lande
lijke ruiters slaagden de leden van de
L.R.V. „De Bergruiters", de heren G.
Beldman en T. Beldman. Zij werden op
geleid door de heer B. Lievenstroo te
Almelo.
De „Grote Veelzijdigheidsproef 1933"
houdt in kennis van het paard (anatomie)
het beheersen van de rijkunst (dressuur
en springen) en kennis van de rijkunst
theorie. Deze proef kan worden afgelegd
door ruiters, die reeds de „proef 1928" met
goed gevolg hebben afgelegd.
Op zaterdag 12 maart zullen op de
landelijke vergadering van de Kon. Ned.
Federatie van Landelijke Rijverenigingen
te Utrecht de bovenstaande diploma's
worden uitgereikt.
Deze week hebben de presidenten van
de vier padvinders- en padvindsters-orga-
nisaties besloten, een werkgroep te vor
men, die als taak zal krijgen, te onderzoe
ken hoe het samengaan der vier kan wor
den geconcretiseerd.
In deze werkgroep zullen zitting heb
ben leden van het Nederlandse Padvin
ders Gilde, de Nederlandse Gidsen Bewe
ging, de Katholieke Verkenners en de
Nederlandse Padvinders.
Dit samengaan lijkt in de samenleving
van 1966 evident en te vergelijken op
basis van gelijke doelstelling en metho
diek.
haalde was het kampioenschap een feit.
Hoewel „De Tonne" zijn sportieve
plichten vervulde en de zaak lang niet
cadeau gaf, slaagde men er toch niet in
„Het Anker" het kampioenschap te ont
nemen. De strijd eindigde in een 44 ge
lijk spel.
Namens de bond „Ons Genoegen" wa
ren vertegenwoordigd de secretaris-pen
ningmeester, de heer H. Dekker, en de
heer J. Arfman. De heer Dekker vond
het bijzonder verheugend, dat dit viertal
direct in het eerste jaar van zijn bestaan,
zijn werk reeds bekroond zag met een
kampioenschap. Zoals men weet, wordt
de kampioensprijs niet uitgereikt, want
deze kan nooit aan een vereniging worden
gegeven, die voor het eerst aan het kam
pioenschap deelneemt.
Namens de bond bood de heer Dekker
het viertal bloemen aan. Ook de plaat
selijke vereniging bood haar gelukwen
sen aan bij monde van de heer G. Jan
sen.
NAAR CONCOURS
Punt 10 van de agenda: „Deelname
aan concours 1966" gaf mogelijk tegen
de verwachting in weinig stof tot dis
cussie en het voorstel van het bestuur
om op zaterdag 2 juli a.s. deel te ne
men aan een nationaal muziekconcours
van de vereniging „Kunstzin" te Gors-
sel" (dirigent de heer II. J. Fransen)
werd zonder „slag óf stoot" aangeno
men.
Ook bestond bij geen van de leden be
zwaar om medewerking te verlenen aan
de op zondagavond 27 maart a.s. in de
Ned. Ilerv. Kerk te Holten te houden
z.g. „Open Deur"-dienst.
pauze nog zong „Gott lebet noch" en „Dir,
dir Jehova will ich singen" werden
bloemen aangeboden.
Aan het slot van de zeer geslaagde
avond sprak voorzitter Aaftink woorden
van dank tot mevr. Spaan, die het heeft
aangedurfd om met het kinderkooi1, dat
nog maar twee maanden onder haar lei
ding staat, in het openbaar op te treden;
tot pianist Wim Jansen; tot de sopraan
soliste Riek Bolink-Landeweerd; tot mevr.
Warmink en tot de dirigent, de heer J. K.
Warmink. De heer Aaftink bood dirigent
Warmink en prachtige fruitschaal aan en
deed zijn woorden van dank tot de andere
medewerkenden vergezeld gaan van bon
bons, bloemen of een geschenk onder
couvert.
In het hotel „Muller" kwamen dins
dagavond de leden van de Holtense Mu
ziekvereniging „HMV" in jaarvergade
ring bijeen onder voorzitterschap van
de heer A. Westerik, die na een woord
van welkom in een kort openingswoord
de belangrijkste gebeurtenissen de re
vue liet passeren.
„HMV" bestond in het voorjaar van
1965 twintig jaar, welk feit werd her
dacht met een druk bezochte receptie in
café Maats, waar tal van afgevaardig
den van een groot aantal verenigingen,
orgnisaties etc. hun gelukwensen heb
ben aangeboden.
Het internationaal muziekconcours,
dat in verband met dit jubileum op za
terdag 5 juni en Pinkstermaandag werd
gehouden, werd, wat deelname en or
ganisatie betrof, een volledig succes en
het organisatie-comité kreeg dan ook
„met lof" van de jury.
Dank zij de financiële medewerking
van zeer velen kon worden besloten tot
het aanschaffen van nieuwe uniformen
voor het korps en de drumband.
„HMV" heeft ook in het afgelopen
iaar weer de Holtense gemeenschap ge
diend en was steeds bereid om mede
werking te verlenen aan verschillende
evenementen. Al met al in het afgelo
pen jaar tal van pluspunten; kortom:
1965 was voor 't meziek een heel goed
jaar!
JAARVERSLAGEN
Na het openings-speechje van voor
zitter Westerik las de secretaris, de heer
G. Brands, de notulen en het jaarver
slag, waaruit o.m. bleek, dat het leden
tal ten opzichte van 1 januari 1965 was
gestegen met 3. Het bedroeg op 1 ja
nuari 1966 41 en er ..zijn 10 leerlingen in
opleiding.
Een woord van dank werd de heer F.
Haan gebracht, die gedurende enkele
maanden in de werkplaats van het aan
nemersbedrijf Paalman en Tempelman
in Dijker hoek aan een aantal jongelui
uit Dijkerhoek en Espelo les heeft ge
geven. Deze jongelui maken goede vor
deringen en zullen hopelijk binnen niet
al te lange tijd de gelederen van „HMV"
De plaatselijke biljartvereniging „Het
Anker" die, dit .seizoen voor de eerste
keer aan de biljartcompetitie van de bil
jartbond „Ons Genoegen" deelneemt, zag
haar eerste optreden reeds beloond niet
een kampioenschap in de vierde klasse.
Donderdagavond kreeg men bezoek van
De Tonne 3 uit Ilellendoorn. Wanneer
men uit deze wedstrijd drie punten be-
Naar aanleiding van het financieel
verslag sprak de voorzitter van de sup
portersclub, de heer J. Wiggers, een
woord van dank tot de heren H. Ool-
bekink en H. Bosman, resp. voor het
uitschrijven van de vele donatiekwitan
ties en het vlotte incasseren hiervan.
Bij de gehouden bestuursverkiezing
werden met bijna algemenestemmen
herkozen de heren F. J. Schuppert en
H. J. Oolbekkink, terwijl inplaats van
de heer G. Eroekmaat, die zich niet
herkiesbaar stelde, gekozen werd de
heer J. Schippers. Een woord van dank
sprak voorzitter Westerik tot de heer
Broekmaat, die een aantal jaren als lid
van het bestuur zijn krachten aan het
korps heeft willen geven.
Het kampioensviertal van de biljartvere
niging „Het Anker".
Van li nils raar rechts de heren G. Mark
voort, G. Oplaaij, J. A. Oolbekkink, A.
Jansen en de reservespeler J. Markvoort.
In zaal „Amicitia" gaven vrijdagavond
de gemengde zangvereniging H.G.K. en
het kinderkoor, resp. onder leiding van
de heer J. II. Warmink te Goor en mevr.
Spaan te Almelo, hun jaarlijkse uitvoe
ring, waarvoor flinke belangstelling be
stond.
De avond werd geopend door de voorzit
ter van H.G.K., de heer D. Aaftink, die
zich in zijn woord van welkom in 't bijzon
der richtte tot de afgevaardigden van de
plaatselijke zang- en muziekverenigingen,
de gemengde zangvereniging „Ons Genoe
gen" te Bathmen en 't Larensebroek en
tot mevr. Warmink.
was ongetwijfeld het optreden van Riek
Bolink-Landeweerd, die met het koor .en
met pianobegeleiding yan Wim Jansen
zong de prachtige hymne van Mendels
sohn „Hör mein Bitten" en Mozart's we
reldbekende schepping „Laudate Domi-
num".
Absolute stilte tijdens de uitvoering en
een langdurig spontaan applaus waren de
beloning voor soliste, pianist, dirigent en
koor.
Riek Bolink-Landeweerd die na de
komen versterken. Dirigent Fransen
geeft aan enkele jongelui uit het dorp
les en ook van deze groep zal t.z.t. een
aantal „promoveren".
De penningmeester, de heer F. J.
Schuppert, boekte over het afgelopen
jaar dank zij enkele „meevallertjes" (o.a.
leverde het nationaal muziekconcours
een bescheiden winstje op) een batig
saldo. Als men weet, dat het korps mo
menteel zeker tachtig gulden per week
kost, zal men begrijpen hoeveel moeite
het kost om de eindjes financieel aan
elkaar te knopen. Op de nieuwe unifor
men rust nog een schuld van rond zes
duizend gulden, waarvan men uit de
opbrengst van de voorjaars-lompenin-
zameling een gedeelte hoopt af te los
sen.
De commissie voor kascontrole, die
bestond uit de heren J. Pinkert en B.
Klein Teeselink, had boeken en beschei
den in orde bevonden; weshalve werd
de heer Schuppert decharge verleend
voor het beheer van de penningen.
Als leden van de controlecommissie
1966 werden benoemd de heren J. Pin
kert en F. Haan.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
30)
Nu begin ik pas te begrijpen hoe jij je
altijd voor mij hebt opgeofferd en ik zou
wel willen dat je op dit ogenblik bij me
was, dat ik het je allemaal zou kunnen
zeggen. Maar ik ga het van nu af anders
doen. Allerlei mensen hier hebben me,
zonder het zelf te weten, daarbij geholpen.
En als ik er iets aan kan doen om jou
gelukkig te maken, dan zal ik het doen.
Ik verlang er verschrikkelijk naar je weer
te zien, maar blijf daar nog maar, want
het is zo goed voor je, je hebt het zo
nodig en je hebt het zo dubbel en dwars
aan mij verdiend".
„Moeder overdrijft verschrikkelijk", had
ze gezegd, maar ze moest toch even slik
ken.
„Je moeder, heeft een prachtige kuur
ondergaan" zei Mies Broers. „Ik had wel
gehoopt dat het haar goed zou doen, maar
ik had niet verwacht dat ze er zó door
zou veranderen."
„Ze heeft aan Berts moeder ook een
reuze-vriendin", meende Anneke.
„O ja, Els is hartelijk en doortastend al
lebei. Net wat je moeder nodig heeft. Ik
ben blij dat die twee elkaar juist op dit
moment weer hebben gevonden".
En zo waren alle dagen voor Anneke da
gen vol licht en blijdschap.
„Als u dan toch niks vertellen wilt, ver
tel me dan wat ik halen moet."
„Een blikje schelvislever en een blikje
zalm, 'meer niet".
„Dan ga ik nu meteen naar Frau Wilden-
dorf".
„Dan ben je vooreerst nog niet terug".
Frau Wildendorf, de eigenares van de
grootste winkel in het dorpje, had Anne
ke in haar hart gesloten en probeerde
haar steeds mee te lokken voor een „Tasse
Kaffee".
„Die zalm zal er niet van bederven", laclite
Anneke en ging neuriënd de deur uit,
het slingerende pad af naar het dorp.
Frau Wildendorf was er zelf niet, dus ze
was gauw klaar. Nu ging ze nog even
naar de ,,Drei-eck" een punt vanwaar je
heel het dal kon overzien en waar een
bank stond voor hen, die van het uitzicht
wilden genieten. Het was Anneke's lieve
lingsplek. In de ochtendzon zat ze daar
op de bank in haar Dirndl-jurk, die haar
een meisje van negentien deed lijken in
plaats van een jonge vrouw van vier en
twintig. Haar anders zo bleek gezicht was
gebruind, haar blonde haar bijna zilver
wit. Met haar ellebogen op haar knieën
geleund, keek ze naar beneden in het
dal. Ze zag op de bergweiden de koeien;
hoorde het zachte klingelen van de koeien-
klokken. In het dorp beneden was een
bruiloft; ze hoorde de kerkklokken. Op
de witte, slingerende weg met de vele
haarspeldbochten reed heel in de diepte
een autootje, als een kleine rode kever.
Ze dacht glimlachend aan „Spuit Elf" van
Bert Hazelaar, en die gedachte warmde
haar hart. Ze mochten hem erg graag. Ze
had zich in vol vertrouwen aan hem over
gegeven, er ging een rust van hem uit, zo
jong als hij was, een grote zekerheid. Ze
verlangde er naar weer eens met hem te
praten. Ze begon eigenlijk al weer een
beetje te verlangen naar Terwoerd en
naar allen die ze daar kende. Maar, met
een week was ze weer thuis!
Leuk gezicht was dat, zo'n wagentje
tegen de berg te zien opkoersen. Als
Hermann de familie soms met de wagen
kwam halen, zat ze ook meestal op de
Drei-eck uit te kijken. Eerst een kléin
zwart torretje, dat wegkroop achter de
berg, bij de volgende bocht was hij al
weer groter. Dit was geen grote wagen
en ze had er plezier in, zo dapper als het'
karretje de ene haarspeldbocht na de an
dere nam. Misschien, dacht ze, was dat
wel de' visite, waar tante Mies over ge
sproken had.
Ze was gaan staan, haar belangstelling
was gewekt. De auto was nu aan haar
oog onttrokken, maar ze hoorde de motor
ronken. Hij had er een toer aan, dat was
duidelijk. En opeens, op het laatste ge
deelte zag ze hem recht op zich afkomen.
Met een schok zag ze: een kleine rode
wagen, een lelijk eendje.... een blauw
nummerbord met witte cijfers, een Hol
lander! Maar dat was.... nee, dat kón
niet.die zat in Terwoerd!
En toen stopte het autootje, een hoofd
stak naar buiten. „Fraulein, bitte-, das
Haus von Herrn Doktor...."
„Gerade aus, Ilerr Doktor", zei ze.
„Wel potstausendAnneke!" Het por
tier vloog open en de lange benen van
Bert Hazelaar staken uit het portier. Jij
Ik herkende je niet eens!"
„Bert!"
En opeens stond hij voor haar, zijn. han
den omklemden haar armen. „Anneke!"
Ze kon niets zeggen, haar ogen staarden
hem aan. 1-Iaar hart bonkte. En toen wa
ren zijn armen om haar heen en ze wist
niets meer dan dat hij hier was, Bert, en
dat ze veel meer naar hem verlangd had,
dan dat ze zichzelf durfde bekennen, en
dat het zijn armen waren die ze om zich
voelde.
Verschrikt liet hij haar los.
„O",, zei ze verlegen, „ik
„Ja", zei ze zacht, „zeg het maar".
„O Anneke, nu ik je weer zie, nu weet ik
het opeens zo heel zeker. Ik hou van jou.
Anneke, toe, zég het: geef je ook een heel
klein beetje om mij?"
„Een heel klein beetje?", zei ze. „Dacht
je dat ik me door een man liet omhelzen,
waar ik maar een heel klein beetje om
gaf?"
„Denk om je wagen", zei ze vijf minuten
later, „hij staat daar zo gevaarlijk, straks
tolt hij achteruit de berg af."
„Geen nood", zei Bert technisch, ,hij
staat in zijn één. Spuit Elf laat me niet
in.de steek. Zeg, ik herkende je niet eens,
je ziet er uit, néé, maar", en hij hield
haar op armlengte afstand.
(Wordt vervolgd)
