0KR6ON
7
Gebr. Schuppert
Malfsterman
la. Gebr. WA\SI\K
WONINGINRICHTING
Retexturingbedrijf „Accuraat" N.V.
Voor een goed
product naar
keurslager
't Viaduct
OOK U HEEFT RECHT OP
DEZE 100% SPAARPREMIE
20% korting
EEN ADVERTENTIE
is een gtede verkoper!
r~
twee percelen bouwland
LEVENS
MIDDELEN
BEDRIJVEN
HERENMODE IS GEEN
BIJKOMSTIGE BAGATEL
drukwerk
N ijverdaIse dru kkerij
N ij verdal Jf
AgentJAN WIGGERS
Kolweg 14 - Telef. 1358
Onderlinge
Paardenverzekering „Holten"
Algemene ledenvergadering
*1^ &fn££ie6eiócd&*l 44
IN DIT BLRD
ALLES DRAAIT
OM MOEDER
Zaterdag 5 februari 196S
H O I J' ENS NIEUWSBLA D
A*V**/W
WVWVWVWWWMW
en tevens vele tientjes overhouden
Dat kan als U het juiste adres kiest.
MEUBELEN
a VLOERBEDEKKING
WONINGTEXTIEL
KINDERWAGENS
een goed gesorteerd adres waar U gaarne
terugkomt.
Veler tevredenheid is de beste aanbeveling. Wij
zullen U ook in alle opzichten van dienst kun-
VVWWV>AiVWWVVWVWWVWVWVVVVWW
OLDENZAAL
Wegens enorm succes geven wij ook gedurende deze
ÖVUSLJ-
DINSDAG:
V2 kg klapstuk 265
V2 kg varkensworst 218
kg runderworst248
WOENSDAG:
Bakje hachévlees 138
V2 kg speklappen 178
5 heerlijke sinaasappels 63
DONDERDAG:
V2 kg gehakt 198
V2 kg gezouten spek 98
VRIJDAG EN ZATERDAG:
V2 kg schouder carbonade 248
150 gram gekookte ham 95
DE HELE WEEK:
V2 kg rollette 278
blik ossenstaartsoep 98
pak koffie 125
blik nassi Koen Visser 150
KEURSLAGER
EXTRA VEEL KROONTJES
op chemisch reinigen en verven.
Tevens uw adres voor plisseren, onz. stoppen en over
hemdenreparatie.
Profiteert nu nog van deze aanbieding.
HOLTEN: Scheppers, Pastoriestraat 7.
gelegen in de Holterenk (bij het Holtschotten en
aan het Beukenlaantje), resp. groot 0.40.20 HA en
0.14.60 H.A. Briefjes inleveren tot en met zater
dag, 12 februari a.s. bij G. J. Weijers, Holter-
broek 71.
fles koffiemelk Cronovit f 1,38
met 40 Kroontjes gratis
Pot Cronovit oploskoffie f 2.04
met 50 Kroontjes gratis
blik Sperciebonen f 0,95
met 10 Kroontjes gratis
1% ons Chocolaadjes f 0,98
met 10 Kroontjes gratis
3 pakjes Vitella pudding f 1,17
met 15 Kroontjes gratis.
GOUDKROONTJES VAN
10 VOOR 5 CENT
Pak Cronovit koffie f 1,90
met 7 Goudkronen.
fles Levertraan Sanivit f 2,65
met 4 Goudkronen.
Pak groene erwtenf 0,59
met 1 Goudkroon
Unox rookworst f 1,45
met 1 Goudkroon
Pot H.H. aardbeien of
kersen jam van Azet f 0,79
met 1 Goudkroon.
ZOLANG DE VOORRAAD STREKT:
BLIK UNOX KIPPESOEP VAN f 1,18 voor f 1-08
BLIK APPELMOES FRISCOf 0-69
KILO PAK RIJST GEEN f 1,15 MAARf 1-05
5 CHOCOLADE REPEN VAN HOUTEN NU f 0-69
EUROPESE
UW KROON -KRUIDENIER
Dorpsstraat 17 - tel. 1277 - HOLTEN
ORGANISATIE
Dat is een wezenlijk
stuk van het volmaakte
kledingtotaal dat
niet verwaarloosd mag
worden.
Misschien wilt U mode
voorlichting?
Bij BELTMAN staat
alles en iedereen
kompleet tot uw dienst.
KLEDINGHU1S
in CENTRUM
Speciool voor heren en jongens
van modern karakter
levert en voordel ig
ADVERTENTIEBUREAU
Het Bestuur van de
nodigt de leden uit tot het bijwonen van de
op maandag 7 februari 1966. 's avonds 8 uur in Café
Jansen.
1. Opening
2. Notulen
3. Jaarverslag 1964
4. Rekening en verantwoording
5. Verslag en benoeming controlecommissie
6. Verkiezing bestuursleden, a. Vacature: H. W.
Wechstapel, cand.: H. W. Wechstapel E 32; H.
Markvoort, E 35; b. vacature J. W. Reilink,
candidaten: J. W. Reilink, D 90 en H. Bosman
D 102.
7. Verkiezing taxateur cand. G. H. Volkerink, N
59; aftr. E. Jansen, N 107 en G. Rensen N 90.
8. Rondvraag en sluiting,
N.B. Dit is de enige oproep, trouwe opkomst gewenst.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
24)
Anneke hoorde tot haar verbazing van
het plan, dat haar moeder en mevrouw
Hazelaar samen een Rijnreis zouden gaan
maken. Ze knikte verheugd. Dat zou moe
der bepaald goed doen, en die mevrouw
Hazelaar was een gezellig type, zou goed
gezelschap zijn.
Ze zuchtte.
„Wat valt er nu nog te zuchten?" vroeg
Bert.
„Ik zucht van dankbaarheid", zei ze. Alles
is zo heel anders gelopen, zo veel foeter
gelopen dan ik dacht. Ik val van dé ene
verrassing in de andere."
„En over een dag of wat gaan we naai'
Zwitserland", zei Bert, „dat wil zeggen:
ik wou dat ik meekon".
„Ja, daar zie ik nog wel een beetje tegen
op", zei Anneke benauwd.
„Niks tégenop te zien. We gaan eerst
lekker met mijn wagentje naar Schiphol,
dokter Holst van Breeveld neemt die dag
voor me waar. Dan gaat u heerlijk met
de Caravelle naar Zürich, dat is twee
uurtjes lekker zitten boven in de wolken,
heerlijk theedrinken en in Zürich wacht
oom ICarel. Die heeft het verdere trans
port in handen, laat het maar aan hem
over. Die weet waar Abraham de mos
terd haalt".
„En de volgende dag", vulde mevrouw
Hazelaar aan, „heeft die arme Bert het
weer druk, want dan moet hij zijn en
jouw moeder naar Arnhem brengen. Daar
gaan we op de „Edelweiss" en dan zingen
we samen de Wacht am Rhein, wat jou,
Tine?"
„Ik ben aan zingen nog niet toe", zuchtte
Tine, „ik moet eerst nog zien dat het
allemaal goed gaat. Ik kan vóór de tijd
nog wel ziek worden."
„Dan geef ik u een spuitje en brengen
we u in verdoofde toestand aan boord",
schertste Bert. „Nee, maar waarom zou
u ziek worden? Van de zenuwen?"
„Ach dokter, u zult zien, overmorgen ben
ik helemaal van de kaart".
„Onzin", besliste Bert, „niemand gaat van
de kaart".
Het waren voor Anneke gespannen dagen,
maar mevrouw Hazelaar lette er op, dat
ze zich niet te druk maakte, zorgde er
voor dat ze 's middags ging rusten en op
tijd naar bed. Ze hoefde niets anders te
doen dan zich te laten verwennen en ze
kreeg tranen in de ogen, toen de laatste
middag vóór haar vertrek haar moeder
haar op bed thee kwam brengen.
„Moes, dat is nou de omgekeerde wereld".
„Ja kind," zuchtte mevrouw Treebergh
„en toch ben ik blij, dat ik het nu eens
voor jou kan doen. Lieve An, je hebt
toch wel altijd erg hard voor me moeten
sjouwen".
„Ach, praat u er niet over", weerde ze af.
„En ik heb het allemaal zo vanzelfspre
kend gevonden. Pas toen je ziek werd, ze
wendde even haar gezicht af, „toen ik
die vreselijke angst, had dat ik jou mis
schien zou moeten missen."
„Nou malle, huil nou niet, je steekt mij
nog aan".
„Ja, maar nu huil ik niet van verdriet".
„Ik ben zo blij," bekende Anneke, „ik zou
niet rustig heengaan als ik niet wist, dat
er voor u gezorgd werd".
„Ga jij heus maar kind. Je hebt het ver
diend."
De volgende dag namen moeder en doch
ter afscheid, alsof ze elkaar voor het
leven niet zouden weerzien.
„'t Valt ook niet mee," vond Bert, „An
neke gaat naar dat levensgevaarlijke
Zwitserland en u naar de Rijn, waar de
beren om iedere hoek loeren".
„Spot u er maar mee", verdedigde An
neke zichzelf en haar moeder. „We zijn
nog nooit zo lang van elkaar weggeweest".
„En jullie bént nog niet eens weg", lach
te hij.
Toen reed het rode autootje weg, rake
lings scherend langs een boom. Mevrouw
Hazelaar keek het stel hoofdschuddend
n&.
„Die auto is nog eens mijn dood", voor
spelde ze tragisch.
„Jouw dood?"
„O, dacht je de zijne? Onkruid vergaat
niet. Maar ik sta angst op angst uit om
dat dihg."
„Hij zal het wel rooien", zei Tine Tree
bergh, die nu helemaal onbegrensd ver
trouwen had gekregen in de jonge dok
ter Hazelaar.
Anneke en Bert waren al gauw op de
grote weg en het autootje reed, of het
vanzelf de weg wel vond.
„Nu wou ik es wat vragen", zei Bert, „u
bent mijn patiënt niet meer, gelukkig,
moet u nu nog alsmaar dokter tegen mij
zeggen en ik juffrouw Treebergh? We
schelen vier jaar!
„Ik heb altijd erg tegen dokters opge
zien", plaagde Anneke.
„Nu ja", zei Bert, en er was een onder
toon van ernst in zijn scherts, „ik heb
van het begin af aan geweldig tegen jou
opgezien, daarom hoef ik toch niet als
maar juffrouw, te blijven zeggen."
„Nee," stemde Anneke toe, „het wordt
ook wel een beetje lastig. Straks zegt
iedereen jij en jou, mijn moeder en jouw
moeder zijn ook nog ouwe kennissen, en
wij zitten maar te uwen. 't Wordt wat
opzichtig. Zeg tegen mij maar gewoon
Anneke hoor".
Maar zij zelf moest wel even wennen
om Bert te zeggen. Het wende gauw.
Vooral tijdens deze onbezorgde rit door
het zomerse landschap.
In het Schiphol-restaurant aten ze samen
op hun gemak en vóór Anneke het wist,
werden de passagiers voor Zürich afge
roepen.
Bij de douane was het tijd voor afscheid.
„Nu," zei Bert, „nu, moet ik je aan ande
ren overlaten. De stewardess zal extra
goed op je passen."
„Alsjeblieft Bert", zei Anneke, „ze be
schouwen me toch niet als een invalide?"
„Nee, maar een beetje extra zorg kan
geen kwaad. Nu meisje, pas vooral goed
op jezelf. Denk er om, je bent nog niet
van ijzer."
„Ik moet jouw bedanken", zei ze, „voor
alle goeie zorgen. En ik zal je de mooiste
kaart sturen, die ik vinden kan".
„Doe dat vooral", zei hij met klem, „nu,
Anneke, een fijne vakantie, doe ze alle
maal de groeten, ja?"
Hij reed alweer op de grote weg, toen
de Caravelle zich met donderend geweld
in de lucht verhief. Hij stuurde de auto
in de berm, in een vage angst, je kon
nooit weten maar nee, de grote vogel
scheerde steil omhoog en verdween wel
dra uit het gezicht. Anneke is in de wol
ken, dacht hij.
(Wordt vervolgd).
