IVOROL
Dorpsschool hield
spannende ijswedstrijden
Schaatswedstrijden
Lagere Landbouwschool
Markelo
ALLES DRAAIT
OM MOEDER
Holten won van een
versterkt Labor 2 met 3-2
SCI90PSIL is moderne hobby.
Arbeidsaanbod door
seizoeninvloeden
in gewest Deventer gestegen
Zaterdag I'd januari 1966
De banen van de IJsclub „De Noord
pool" boden donderdagmiddag, onder de
koesterende stralen van de winterzon, een
kleurrijke en vrolijke aanblik. De o.l.
Dorpsschool hield er haar ijswedstrijden.
Om half twee krioelde het er van jeug
dige schaatsliefhebbers. Het personeel
van de school leidde de wedstrijden onder
aanvoering van het hoofd der school, de
heer B. H. Brouwer, en de oudercommis
sie loofde prijzen uit, 4 voor elke groep,
in totaal 56 „enveloppen met inhoud".
Het werd een waar ijsfeest voor de jeugd.
Om goed half twee startten de tweede
klassers en in een vlot tempo kregen alle
deelnemers aan de wedstrijd een beurt.
Chronometers wezen de rijtijd aan en als
er winnaars waren, die in dezelfde tijd
finishten, dan kampten zij voor de tweede
maal, waarna het pleit spoedig beslecht
was. Enkele ouders waren komen kijken
naar de prestaties van .hun kinderen.
Tegen half vier konden de prijzen wor
den uitgereikt bij de nieuwe ijstent, welke
deze winter voor het eerst functioneert.
Van elke groep volgen hier de zeven
snelste rijders of rijdstei's, met de ge
maakte tijden:
Groep I: Klas 2A, meisjes, 30 meter:
1. Annie Meesterberends (8.4); 2. Gerrie
Kissing (9.0); 3. Toosje Aaftink (9.1); 4.
Ennie Stokkers (9.2); 5. Joke Schuppert
(9.7); 6. Dinie Krekel (10.5); 7. Beja Nij-
land (11.0).
Groep II: klas 2A, jongens, 30 meter:
1. Dinant Aanstoot (7.1); 2. Wim Tuller
(7.1); 3. Johan Dollekamp (7.1); 4. Jo
Helsdingen (8.1); 5. Henk Wegstapel
(9.1); 6. Gerard Vincent (9.2); Wout Hos-
pers (9.5).
Groep III: klassen 3A ien 3B, meisjes,
30 meter: 1. Martha Oolbekkink (6.1); 2.
Fennie Ebrecht (6.9); 3. Dinie Oosterveld
(8.0); 4. Gerda Boode (8.3); 5. Toosje Ool
bekkink (9.0); 6. Hanneke Vukkink (9.6);
7. Ria Meesterberends (9.9).
Groep IV: klassen 3A en 3B, jongens,
40 meter: 1. Theo Maats (9.0); 2. Roelof
Struik (9.0); 3. Jan Aanstoot (10.0); 4.
Rex van Geerestein (10.1); 5. Wolter
Wierbos (10.1); 6. Jan Ulfman (10.4); 7.
Gerrit Vincent (10.4).
Groep V: klasse 4A, meisjes, 40 meter:
1. Saskia Heil (9.1); 2. Lammie Stoffer
(9.5); 3. Suze Podt (9.9); 4. Ansje Aaf
tink (10.2); 5. Wil ma Schöppers (10.2);
6. Mieke Krekel (10.8); 7. Gerrie ten Veen
(10.9).
Groep VI: klas 4A, jongens, 50 meter:
1. Henk Warrink (10.0); 2. Johan Ste-
Temden blank-Adem f fis
Onbetwist de beste tand pasta
Woensdag hebben de leerlingen van de
L.L.S. Markelo onder de deskundige
leiding van de gymnastiekleraar L. A. j
Valkhof hun jaarlijkse schaatswedstrijden
gehouden op de ijsbaan van de Markelose f
ijsclub „Abraham's Venneke".
Er werd gereden in drie leeftijdsgroepen
n.l. aspiranten, junioren en senioren.
Van de aspiranten behaalde H. J. Wol
brink de eerste prijs, welke bestond uit
een beker. J. H. Krabbenbos won de
tweede prijs (medaille).
De eerste prijs (beker) van de junioren
was voor J. H. A. Sprokkereef, terwijl de
tweede prijs (medaille) \yerd gewonnen
door H. G. Leunk.
Bij de groep senioren won D. J. Jansen
de eerste prijs, bestaande uit een beker
en B. J. Leunk legde beslag op de tweede
prijs (medaille).
Hierna was er een afvalrace over vijf
ronden voor de jongere jaars. Eerste werd
H. J. Wolbrink en de tweede prijs werd
gewonnen door H. J. Beltman.
De ouderen moesten daarentegen tien
ronden rijden, waarbij tenslotte D. J. Jan
sen eerste en A. J. Altena tweede werd.
Na de uitreiking van de prijzen door
de directeur der school, de heer A. J.
Harkink, dankte deze het bestuur der ijs-
club voor het beschikbaar stellen van de
baan.
De heren jury-leden werden door de
leerling G. H. Kottelenberg bedankt voor
de zeer sportieve dag.
110LTKNS NIEUWSBLAD
FEUILLETON
door Tom Lodewijk
21)
HOOFDSTUK VIII
Vakantieplannen
„Zo jongen", zei mevrouw Hazelaar, de
moeder van de jonge dokter, „je gaat er
op vooruit".
Ze bewonderde het „lelijke eendje", waar
mee Bert haar was komen afhalen.
„Het is maar een klein wagentje", zei
Bert vol trots, „maar je kunt er van alles
mee doen."
„Als je daarmee wacht tot ik uitgestapt
ben," verzocht zijn moeder, „want ik zou
graag heel in Terwoerd aankomen".
Nu, dat liep nogal los. Behalve een po
ging van Bert om te laten zien hoe hard
hij met „plankgas" rijden kon, en een op
het laatste moment verijdelde zelfmoord
poging van een oude boer, die diep in
gedachten de weg overstak en maling had
aan lelijke of andere eendjes, kwam me
vrouw Hazelaar zonder schokken bij haar
schoonzuster aan.
vens (10.9); 3. Jan Stegeman (11.3); 4.
1. Willie Kevelam (7.8); 2. Minie Eshuis
(7.9); 3. Tea Hommes (9.0); 4. Ansje Bos
(9.7); 5. Minie Pasop (9.8); 6. Berndien
Dijkstra (9.9): 7. Akke Broersma (10.0).
Albert Boode (11,5); 5. Martin Hols
(11,8); 6. Jan Schooien (12,2); 7 Wim
Ruiterkamp (12,9).
Groep VII: klas 4 B, meisjes, 40 meter:
Groep VIII: klas 4B, jongens, 50 m.:
1. Wim Dollekamp (9,7); 2. Wim Hart
kamp (9,8)3. Hendrie Bronsvoort
(10.2); 4. Gerrit den Heijer (12,0); 5.
Bertus van den Bos (12,4); 6. Jhr. Ger
rit van Coeverden (13,0); 7. Rinus Nieu-
wenhuis (14,0).
Groep IX: klas 5A, meisjes, 50 m.: 1.
Esselien Trekop (9,6); 2. Heieen Riet
dijk (9,6); 3. Ineke Vukkink (10,1); 4.
Dinie Boode (10,1); 5. Hennie Vukkink
(11,8); 6. Hennie Grobben (12,1); 7.
Dinie Stoe v en belt 12,4
Groep X: klas 5A, jongens, 60 m.: 1.
Jan Wechstapel (11,1); 2. Henk Achter-
kamp (12,0); 3. Bert Podt (12,1); 4.
Dirk Aaftink (12,1); 5. Henk Meester
berends (12,3); 6. Eddie Reterink (12,4);
7. Tonnie Bijma (12,9).
Groep XI: klas 5B, meisjes, 50 m.: 1.
Bertha Aanstoot (11,2); 2. Tonnie Mos-
sink (11,6); 3. Hennie Beltman (12,0);
4. Emmie Wennekes (12,1); 5. Dinie
Oolbekkink (13,7); 6. Hettie Wissink
(14,0); 7. Nettie Klouwen (14,2).
Groep XII: klas 5B, jongens, 60 m.: 1.
Gerrit Huisman (11,2); 2. Egbert Ro-
zendom (12,0); 3. Willy Veneklaas
(12,0); 4. Tonnie Haan (12,1); 5. Henk
Veneklaas (12,2); 6. Gerrit Oolbekkink
(12.3); 7. Ekkie Bruintjes (12,4).
Groep XIII: klas 6, meisjes, 60 m.: 1.
Dinie Ebrecht (12,3); 2. Erica Heil
(12.4); 3. Alie Oosterveld (13,0); 4. El-
rie Nieuwenhuis (13,2); 5. Anke Hid-
dink (13,7); 6. Alice ten Kampe (13,7);
7. Annie Gervedink Nijhuis (14,4).
Groep XIV: klas 6, jongens, 70 rn.: 1.
Bert Knapen (11,1); 2. Bertus Pieffers
(12,0); 3. Jan Eshuis (12,0); 4. Jan Pas
op (12,2); 5. Wim Schippers (12,4); 6.
Henk Paalman (13,3); 7. Herman ten
Velde (13,9).
Een met vijf spelers uit het eerste
elftal versterkt Labor 2 heeft het te
gen Holten 1, dat ook niet volledig was,
zondagmiddag in het Sportdal niet kun
nen bolwerken. De Holtenaren wonnen
deze ontmoeting met 3—2. Het was, on
danks de handicap van het harde veld,
geen onaantrekkelijke wedstrijd, die
voor beide ploegen een goede training
vormde. Voor de Labor-doelman D. van
Dam en de xechtsbuiten van Holten,
G. Dikkers, die met hun hoofden flink
met elkaar in botsing kwamen, was het
spel al in de eerste minuten bekeken.
Zij moesten zich onder behandeling van
dokter Rietdijk stellen. Hun blessures
waren niet van ernstige aard, maar Dik
kers zal er de eerste tijd nog wel hin
derlijke gevolgen van ondervinden. Van
Dam werd vervangen door B. Hollan
der, die zijn doel uitstekend heeft ver
dedigd. Voor Dikkers kwam Schooien
in het veld. C. Jansen van Labor-moest
in de eerste helft wegens een kniebles
sure vervangen worden door Maatman.
Het spel golfde de eerste vijf en twin
tig minuten vaak snel op en neer, zon
der dat één van de partijen kans zag
om te doelpunten. In de 25ste minuut
was het Wim Nijenhuis, die Holten de
leiding gaf, 10. De vreugde was van
korte duur, want nog in dezelfde mi
nuut bracht Hoogland de partijen op
gelijke voet, 11.
Na de thee nam Labor binnen enkele
minuten de leiding door een onhoud
baar schot van Gerrits, 1—2. Ook nu
werd de stand weer bijna onmiddellijk
gelijk, doordat Rini den Heijer de La-
bor-invaller-doelman met een fraaie
kopbal wist te passeren. Vooral in de
laatste twintig minuten kwamen de
Holtenaren telkens gevaarlijk opzetten,
maar zij misten een aantal opgelegde
kansen. Het was tenslotte Sytse Meins
ma, die - toen er nog 7 minuten te spe
len was - Holten de overwinning be
zorgde door een goede voorzet met een
onhoudbaar schot af te ronden, 3—2.
De Deventernaren ondernamen telkens
goede aanvallen, maar strandden steeds
op rechtsback Hommes, die een uitste
kende partij speelde.
Dokter Broers en zijn vrouwstonden al
op de stoep.
„Ha Els!" riep mevrouw Broers, „blij
dat we je weer eens zien."
Els Hazelaar was natuurlijk wel vaker
in het doktershuis geweest-, maar nu be
keek ze het met andere ogen. Dit werd
de toekomstige woning van haar zoon,
die hier in Terwoerd de artspraktijk van
zijn oom zou overnemen. Een ouderwets,
maar gezellig huis bedacht ze, en als
Bert een goede vrouw wist te vinden met
smaak, zou die er best wat van weten te
maken. Het zat haar alleen dwars, dat
Bert tot dusverre nog geen enkel ernstig
streven aan de dag had gelegd, om een
levensgezellin te vinden.
In de auto had ze er hem over onder
houden.
„Jongen", had ze gezegd, „het zal je toch
niet meevallen, helemaal alleen."
Bert had ogenblikkelijk dóór waarop zijn
moeder aanstuurde en lachte stilletjes.
„In een dokterspraktijk is de dokters
vrouw een heel belangrijk personage",
was moeder met haar causerie doorge
gaan. „Je ziet ihet aan tante (Mies. Zij is in
Terwoerd minstens zo gewichtig als haar
man".
„Tante Mies is achttien karaats", zei Bert
met warmte. „Maar moeder, die geloven
haasten niet."
„Maar het lijkt", glimlachte zijn moeder,
„of jij het wel gelóóft."
Een voorbeeld van een modern sniyrna vloerkleed (onder) en een met de
klassieke tekening.
Het waren vloer- en wandkleden, die
in lang vervlogen tijden in de kamers
van de grote woonpaleizen der Farao's
en de kasteelzalen der Middeleeuwse rid
ders de gerieflijkheid binnenbrachten
Vooral in het noorden van Europa, toen
het glas nog door de kruisvaarders moest
worden geïmporteerd, sloten dikke wand
tapijten de luchtgaten in de muren af en
kon het vertrek door een machtig hout
vuur heerlijk warm. worden gestookt.
Aan deze handgeknoopte tapijten was
de uiterste zorg besteed. De handwerk
ster fantaseerde het patroon tijdens het
knopen van het tapijt, waarbij slechts een
ruwe schets het uitgangspunt was.
Dikwijls ging er met het maken van
enkel tapijt jaren heen. Het is begrijpelijk
dat uit die praktische noodzaak ter ver
drijving van de kilte het verlangen naar
wand- en vloer bedekking bleef, ook na
dat de techniek het leven comfortabeler
had gemaakt.
In de luchtopeningen en kijkgaten waren
ramen aangebracht en tegen de muren
werden schilderijen gehangen. Het wand
tapijt werd meer en meer als vloerkleed
gebruikt.
Het is tot op <de dag van vandaag i
een sieraad gebleven
In deze moderne tij, waar de 'beeldende
kunst steeds meer de aandacht krijgt die hij
verdient, wordt ook het handgeknoopte tapijt
in ere hersteld. Het wordt een begeerlijk be
zit om een vloerkleed van deze tijd te bezit
ten. En terecht! Van alle dingen in het huis
is de vloerbedekking de blikvanger. Er wordt
het eerst bij binnenkomen naar gekeken. Er
wordt de gehele dag op gelopen, met schoe
nen en pantofels. Er wordt het meest van
gevergd, mear dan van enig ander stuk huis
raad. Het kan bij de inrichting één van de
duurste onderdelen zijn, maar zonder kan het
beslist niet
De levensduur van een machinaal gefabri
ceerd vloerkleed van bijvoorbeeld 2 x 3 m.
is redelijk beperkt, maar altijd nog kort ge
noeg om na een jaar of zeven voor de aan
koop van een nieuw vloerkleed te staan en
de beslissing wat het -moet worden. Tenzij u
durf heeft1
In deze nieuwe tijd van snelheid en duizen
den beeldindrukken, die de mens dagelijks
krijgt te verwerken, verlangt hij op gezette
tijden naar rust. Ook de televisie is vaak té
iri-spannend en geeftt niet de gevraagde ont
spanning! Toch willen de handen bezig zijn;
men kan met stil zitten. En het is opmerkelijk
dat de nieuwste en ontspannendste hobby van
het zelf-knopen van kleden er steeds meer in
komt.
Wist u dat bijna 50% van de zelf-knopers uit
toch is het geen uitgesproken mannenwerk,
maar ook geen exclusief werkje voor vrouwen.
Men krijgt echter voortdurend meer oog voor
dc ontspanning en de rust die van dit soort
handenarbeid uitgaat; voor de kostenbespa
ring. Want een handgeknoopt tapijt gaat ze
ker vier maal langer mee dan een machinaal
gemaakt en is daarom alleen al 't liefst maar
ca 70% goedkoperBovendien is het kleed
geheel gien keus; de maker heeft zelf groten
deels de kleuren bepaald.
Bij navraag bij de Leidsche Wolspinnerij Ne-
veda zagen we dat zij het de klant nog ge
makkelijker heeft gemaakt en gezocht naar
een goedkopere handelwijze. De draad van
de d'Orient Smyrna tapijtwol, die is samenge
steld uit 100% zuivere scheerwol, wordt ge
sponnen volgens het „High schoolsystem",
waardoor de draad niet meer uit elkaar kan
draaien en dus ook niet meer is te splitsen.
Het tapijt wordt als het eenmaal klaar is,
niet open gelopen! Er is een aanmerkelijk
grotere slijtvastheid bereikt. Dit vergroot de
levensduur van uw vloerbedekking aanzien
lijk en nog afgezien van het betere materiaal
waarmee wordt gewerkt, is dit alleen al een
belangrijke kostenbesparende factor, die niet is
te verwaarlozen.
Er wordt, niet van de streng met een. lange
draad gewerkt, waarvan later de lussen moe
ten worden doorgeknipt, maar geknoopt met
een speciaal geconstrueerde haakpen en dra-
De geregistreerde arbeidsreserve bij
het gewestelijk arbeidsbureau te Deven
ter is de afgelopen maand gestegen van
226 tot 269 mannen totaal. Hoewel de
vermeerdering van het aanbod over meer
dere bedrijfsklassen is verdeeld, wordt
deze toch in hoofdzaak gevonden bij de
bouwnijverheid (W.S.W.) en de groep
losse arbeiders. Seizoeninvloeden spelen
hierin een belangrijke rol.
De aangezegde ontslagen bij Anker-
smit's textielfabrieken en bij de meelfa
briek van Noury en Van der Lande zijn
hierin nog niet van invloed, omdat deze
ontslagen nog niet zijn ingegaan.
Bij. enkele groepen mócht een kleine
daling worden geconstateerd, o.a. bij de
landbouw en het kantoorpersoneel. Ook
het aanbod van minder geschikte arbeids
krachten liep iets terug.
Met betrekking tot de geregistreerde
vraag van mannen kan worden gezegd,
dat hier ee'n vermindering is opgetreden
van 627 eind vorige maand tot 607 thans.
Vooral is dit het geval geweest in de me
taalnijverheid en bij het kantoorpersoneel
als gevolg van bemiddelingsactiviteiten.
Het aanbod van vrouwelijke arbeids
krachten is gedurende de maand decem
ber gedaald van 23 tot 17. Deze verminde
ring is niet het gevolg van bijzondere om
standigheden. Bijna 50 van het aanbod
kan worden gerekend tot de groep minder
geschikten (lichamelijk of geestelijk ge
handicapten).
Ook de vraag naar vrouwelijke arbeids
krachten is iets gedaald, n.l. van 558 tot
547. Deze vermindering vond plaats bij
de kantoorbedienden, vooral bij dé jeug
digen.
In de gegeven cijfers zijn, zoals reeds
gezegd, nog geen gevolgen te constateren
van de ontwikkeling van de werkgelegen
heidssituatie van Deventer van de laatste
tijd, daar ér nog geen werkelijke ontsla
gen hebben plaats gevonden.
De geregistreerde arbeidsreserve van
mannen bedroeg naar de gemeenten in het
gewest per ultimo december: Deventer
197 (vorig jaar 157), Bathmen 3 (2), Die
penveen 10 (12), Holten 9 (10), Olst 7
(9)', Raalte 43 (39).
Per 1000 mannelijke loontrekkenden:
Deventer 13 (11), Bathmen 9 (6), Diepen
veen 7 (8), Holten 11 (13), Olst 4 (5),
Raalte 18 (16), gewc-st 12 (11), provincie
23 (20), rijk 16 (15).
Openstaande aanvragen mannen: De
venter 427 (vorig jaar 545), Bathmen 5
(2), Diepenveen 17 (6), Holten 55 (34),
Olst 52 (51), Raalte 51 (39).
Jonger dan 19 jaar: Deventer 312 (395),
Bathmen 3 (2), Diepenveen 13 (5), Holten
55 (34), Olst 39 (44), Raalte 32 (27).
„Een vrouw zoek je niet, moeder, daar
loop je tegenaan."
„Jakkes, jongen, 't lijkt wel een lantaarn
paal."
„Daar loop ik bij voorkeur niet tegenaan.
Nee, op een gegeven moment zal er wel
een meisje zijn waarvan ik denk: met die
zou ik het aandurven."
„Als ze het maar met jóuw aandurft."
„Geeft u me maar goede getuigschrif
ten."
„Ja, die zul jij wel nodig hebben."
„Nou dan, waar maakt u zich zorgen
over? Heus, mams, mijn ideaal is 'niet
mijn leven lang vrijgezel te blijven. En
ik heb aardige meisjes genoeg gezien,
zélfs in Terwoerd."
„O, daar zullen er wel zijn die best willen
solliciteren voor doktérsvrouw."
„Dat geloof ik ook wel. Maar laat u mij
maar stilletjes uitkijken, het is een keus
voor je leven en daar zou ik me niet
graag in vergissen".
Zijn moeder, wat gerustgesteld, wijdde
haar aandacht aan het mooie landschap
in de omgeving van Terwoerd, en Bert
verzonk in gedachten. Er was een meisje,
dat zijn aandacht had getrokken. Hij had
haar leren kennen toen ze, menselijker
wijs gesproken, niet op haar best was,
als doodzieke patiënte, en nu ze aan het
herstellen was en hij haar beter, zag zoals
ze was, was de sympathie die hij van de
aanvang af voor Anneke Treebergh had
gekoesterd, dieper geworden. Ondanks
het verschil in hun verhouding als dok
ter en patiënte, had hij met haar dat ge
voel, dat hij zichzelf kon zijn.
Hij had haar nu meermalen bezocht,
tenslotte bleef ze zijn patiënte, nietwaar?
En ze hadden over allerlei dingen ge
praat, die niets met vriekte of herstel te
maken hadden. Soms hadden ze gezwe
gen, eik in eigen gedachten verdiept, en
in dat zwijgen was nóg geweest een ge
voel van saamhorigheid.
Elij dacht zich het huis van zijn oom in,
en Anneke daarin rondgaand als huis
vrouw. Zij zou dat huis tot een thuis
weten te maken. Bert had een beetje,
voor de aardigheid, geliefhebberd in as
trologie, en toen hij haar geboortedatum
wist, had hij vastgesteld dat ze in het
teken van de Kreeft geboren was. Het
zorgende type, met behoefte aan veel
liefde, maar dan ook die uitbundig terug
gevend in duizend kleine dingen. Niet
alleen aan hem: maar aan allen die hulp,
zorg, sympathie nodig hadden.
Een geruststelling was het voor hem ge
weest, te kunnen constateren, dat Anne-
ke's ziekte niet voortsproot uit een wan
kele gezondheidstoestand. De longontste
king was het gevolg van een verwaar
loosde verkoudheid, en verder had
het meisje te veel van zichzelf gevergd.
Wanneer zij straks hersteld zou zijn, was
ze weer een gezonde jonge vrouw. En, zo I
den van 5,5 cm. lengte. Dit houdt in dat de
draden, nadat zij door middel van een maat-
houtje en een snijapparaatje meteen op de
juiste maat zijn gebracht, niets meer aan
lengte verliezen
De pool van het tapijt is direct bepaald.
Bij sommige oude procedé's ontstaat verlies
door scheren. Door de nieuwe werkwijze,
waar geen kracht bij te pas komt, worden de
kosten met ca 10% teruggebracht.
Een ander nieuw voordeel is, dat
't gaas of stramien, zoals het meest
al wordt genoemd, in kleur is voor
geschilderd.
Dit Smyrna stramien wordt ook blank
in allerlei grootten geleverd, maar de
voorbeschildering werkt makkelijker.
In de wol zijn prachtige kleuren, 60
verschillende waarvan de ontwerpers
in het voorbeschilderen van het stra
mien op moderne en klassieke wijze
gebruik hebben gemaakt. Juist in
deze gejaagde tijd brengt het zelf-
tapijt-knopen velen de ontspanning
die zij nodig hebben en het resultaat
is een sieraad voor het huis.
Bovendien een staaltje van eigen
kunnen.
Samen een sterk tapijt zelf-knopen!
daoht hij, ze zou een ideale doktersvrouw
zijn.
„Wat ben je stil opeens," zei z'n moeder,
„zit je over mijn preek na te denken?"
„Ik ben bezig met de toepassing," grin
nikte hij.
Maar de hartelijke begroeting in het dok
tershuis veegde al die problemen weer
naar de achtergrond.
Els Hazelaar was zielsblij, dat de toe
komst van haar zoon gewaarborgd was.
Ze vond het heerlijk dat hij in dit mooie
dorp zijn praktijk kon beginnen. Ze kende
zijn liefde voor de natuur, ze wist van zijn
bescheiden ideaal alleen maar een goede
huisdokter te zijn voor wie het zo
mocht zien, inderdaad een levenstaak. En
alles was zo goed afgelopen! Ze zag er
haar broer en schoonzuster op aan, die
lieve hartelijke mensen, die altijd zo mét
Bert hadden meegeleefd, en hem nu zo
royaal het pad baanden naar zijn toekomst,
Het was een makkelijke dag, weinig pa
tiënten. In de zomer zijn de mensen hier
niet ziek", lachte dokter Broers, „dan heb
ben ze het te druk".
Ze aten gezellig met elkaar en terwijl
oom en neef een stevige tippel gingen
maken, schikten de beide vrouwen zich
om gezellig van alles overhoop te halen
en de nieuwste nieuwtjes uit te wisselen.
„Ja", zei Berts moeder, „en van 't jaar
ga ik eerst eens lekker met vacantie."
(Wordt vervolgd)
