Landelijke ruiters dingen om Provinciaal Kampioenschap
@p
uw
eigen S
plaats
Meer dan twintig rijverenigingen met phn. tweehonderdvijftig paarden
Motor botste op auto
Bekroonde dia
Middenstandsdiploma
Padvinders gaan kamperen
Jonge Nederlanders terug
uit de Verenigde Staten
Slachtoffers van verkeersongeluk
ten grave gedragen
Diploma-zwemmen
Holtense jongens draaiden
best in Rijssense vijfdaagse
Trots
Toon dat
dan ook
in uw j!
waardering J J
voor uw eigen
plaatselijke j[
krant 1
f
öe eerste viool
Zaterdag 31 juli 1965
HOLTENS NIEUWSBLAD
Zaterdag 7 augustus zal Holten in het teken staan van de landelijke rui
tersport. De Land. Rijvereniging „De Bergruiters" organiseert dit jaar in
onze landelijke mooie dreven de Provinciale Kampioenschappen, waarbij
candidaten moeten worden aangewezen, welke binnenkort op het hoogste
niveau de Overijsselse kleuren hebben te verdedigen in de strijd om het
Landskampioenschap.
Dat de Holtenaren deze organisatie op zich hebben genomen zal wel niet
vreemd zijn aan het feit, dat het in Holten momenteel hoog-seizoen is wat
het vreemdelingenbezoek betreft en dat men hoopt, dat vele zomergasten,
die altijd sterk geïnteresseerd blijken te zijn voor de ruitersport, in grote
getale de verrichtingen van de een en twintig deelnemende rijverenigingen
uit de provincie Overijssel zullen komen gade slaan.
Dit hippisch evenement is er een van de eerste orde waarvoor ook onge
twijfeld de Holtenaren flinke belangstelling zullen tonen.
De edele viervoeter heeft op een
groot aantal bedrijven plaats moeten
maken voor de tractor. We zullen ons
niet vermoeien met de vraag of dit
wel altijd rendabel of nodig was. Wel
weten we zeker dat het paardook al
verdween het van tal van bedrijven
ergens een plekje kreeg gereserveerd
in het hart van de verkoperdie er
zulke beste herinneringen aan be
waart uit vroeger jaren.
ERVE „TWENHAAR"
De provinciale kampioenswedstrijden
worden gehouden op de grote weide van
het erve „Twenhaar" aan de Rijssense-
straat, in de onmiddelijke nabijheid van
het natuurbad „Twenhaarsveld".
Landelijke rijverenigingen uit Markelo,
Almelo, Wierden, Wijhe, Zwollerkerspel,
Olst, Hardenberg, Lonneker, Hellendoorn,
Kampen, Noord Oostpolder, Delden, Bath-
men, Avereest, Dalfsen, Vriezenveen,
V'roömshoop, Diepenveen, Heino, Diepen-
heim en uit Holten zelf zullen elkaar in de
morgenuren naar de kroon steken in de
individuele dressuur en dressuurproeven,
voor acht en viertallen in de klassen L, M
en Z.
Bij deze dressuurproeven valt voor in
siders iets essentieels van de ruitersport
te beleven, voor leken zijn deze program
ma onderdelen minder interessant en aan
trekkelijk.
Hun belangstelling zal meer uitgaan
naar het middagprogramma, dat om half
twee begint met een grote parade (plm.
250 paarden) onder leiding van de heer
H. Beldman, instructeur van de organise
rende vereniging.
SPRINGCONCOURS
Na de parade heeft de keuring plaats
van landbouwrijpaarden met aanslui
tend het springconcours L. Voor dit
De 20-jarige dienstplichtige L. G. ter j
Beest uit de Beuseberg kwam zater- -
dagavond omstreeks zes uur met zijn mo- I
tor aan het begin van de Beusebergerweg i
frontaal in botsing met een personenauto i
bestuurd door de heer A. Teeselink, even
eens uit deze buurtschap. Met o.a. een
schouderblad- en ribfractuur werd hij per
ziekenauto naar het St. Geertruiden Zie
kenhuis in Deventer vervoerd. Auto en
motor werden flink beschadigd.
Het uitzicht is ter plaatse, door het te
velde staande graan, zeer beperkt. De
motorrijder heeft inmiddels het zieken
huis kunnen verlaten. Hij was niet in het
bezit van een rijbewijs.
Ter gelegenheid van het bloemencorso
te Lisse was door „de Stichting ter be
vordering van de amateur-fotografie" een
fotowedstrijd georganiseerd. Onze plaats-
genote mej. J. H. Wolters, onderwijzeres
aan de o.l. dorpsschool, zag een van haar
kleurendia's bekroond met een vijfde
prijs, zijnde een foto-waardebon. Een op
merkelijke prestatie, omdat er duizenden
dia's werden ingezonden.
De heren G. J. Nijkamp, Okkenbroek,
J. A. Podt, Borkeld, .J. W. Schorfhaar,
Ligtenberg en mej. M. Bronsvoort te
Dijkerhoek slaagden te Deventer voor
het middenstandsdiploma, na daarvoor
opgeleid te zijn door een cursus, welke
door de ulo-leraren alhier werd gegeven.
springconcours hadden in totaal 83 ama
zones en ruiters ingeschreven, 's Morgens
had bij het z.g.n. „voorspringen" een se
lectie plaats en aan het middagprogram
ma kan alleen worden deelgenomen door
die ruiters die 's morgens foutloos rond
kwamen en mogelijk kan dit aantal zo
groot zijn dat een nog scherpere selectie
zal moeten plaats hebben waarbij de
waardering voor zit en stijl etc. de door
slag zullen geven.
GROOT EVENEMENT
Het grote evenerhent van deze middag
zal worden gevormd door het kampioen
schap springen in de klasse M en Z. waar
aan door resp. 25 en 16 amazones zal wor
den deelgenomen.
Voor de Bergruiters komen in het M-
springen uit Jan Jacob ter Horst met
Onder zeer grote belangstelling zijn
vrijdagmiddag de slachtoffers van het
tragisch verkeersongeluk op de Raalter-
weg naar hun laatste rustplaats gebracht.
Behalve de naaste familieleden en ver
wanten waren velen naar de kerk en de
nieuwe begraafplaats gekomen om de
overledenen de laatste eer te bewijzen.
Onder leiding van Ds J. H. Israël had
in de Hervormde kerk een plechtige rouw
dienst en uitvaart plaats. Hier stonden
voor de kansel de kisten, bedolven onder
een schat van bloemen, opgesteld. Links
van de preekstoel mevr. Dicky Paalman-
Scheperman, rechts Jan Scheperman en
in het midden het kleine kistje met de
stoffelijke resten van de tweejarige Bert je
Paalman.
Na votum en zegen werd door de geheel
gevulde kerk gezongen de verzen 1 en 3
van Psalm 130.
Ds Israël had aan de hand van Jesaja
9, le deel le vers, als tekstwoord gekozen
„Een volk dat in de duisternis wandelt
ziet een groot Licht". In zijn toespraak tot
familie en gemeente wees hij er op, dat
er geen antwoord is op de vraag van het
„waarom" dit ontzettend ongeluk gebeu
ren moest, dat dfie families in diepe rouw
dompelde. Heel de gemeente voelde zich
[als verslagen bij het bekend worden van
dit vreselijk gebeuren.
Hij stelde het gebeurde in het licht van
'de' bijbel en sprak woorden van deelne
ming en troost tot de familie van de
slachtoffers en de verloofde van Jan Sche
lperman.
Na het zingen van gezang 178 de
verzen 7 en 8 en dankgebed, werden on
der tonen van het kerkorgel, de stoffelijke
resten uitgedragen door de buren van de
families Paalman en Scheperman en door
Welpen van „De Waardenborchgroep"
zullen deelnemen aan het welpenkamp.
dat van zaterdag 7 aug. t.m. woensdag 11
aug. a.s. te Lochem wordt gehouden.
De verkenners gaan van donderdag 12
augustus t.m. zaterdag 21 aug. naar een
zomerkamp op het eiland Terschelling.
De voorbereidingen zijn in volle gang
onder leiding van öubaas P. Rijnsaardt.
Verschillende ouders hebben hun auto's
beschikbaar gesteld om de jongens te
vervoeren. Er komt bij zo'n deelname aan
een kampement heel wat kijken, maar
men hoopt alles op tijd gereed te hebben.
„Sonja" en Teun Beldman Jr. met „Du
kaat", terwijl op de lijst van „Springen-
zwaarparcours" alleen de naam voor
komt van Jan Müller met „Johnny".
Aan het springen „Z" zal o.a. ook wor
dendeelgenomen door de bekende ama
zone Gerda Roerink uit Lonneker met het
paard „Top Row", waarmee zij op 1
augustus 1959 te Holten in de klasse sprin
gen „M" kampioene van Overijssel werd.
Voor de verschillende onderdelen zijn
tal van fraaie prijzen beschikbaar gesteld
in de vorm van bekers, plaquettes, me
dailles en geldprijzen.
De jury, die de verschillende prestaties
zal beoordelen bestaat uit de volgende
personen:
Mevi*. N. Voorsluys-Oskam, Oud-Leusden;
mevr. Mensink-Kooy, Winterswijk; mevr.
P. W. de Jong-de Leeuw, Dordrecht; H. J.
Mensink, Winterswijk; B. Mensink, Win
terswijk; J. Hoogland, Zeddam; A. Vos,
Staphorst; G. Lommers, Staphorst; R. Ho-
genkamp, De Wijk; R. van Bezoen, IJ-
horst; J. ten Have, Pesse; B. Waninge,
Pesse; N. A. den Ouden, Alblasserdam; J.
Munters, Oudemolen; W. Breukink,
Brummen; B. Lievestroo, Almelo; E. Rot-
tink, Olst; F. Harmsen, Almen; A. Kru-
kerink, Borculo; ir. J. Joosting, Almen;
M. Buyserd, Apeldoorn; G. W. Gerritsen,
Brummen.
De heer P. A. Voorsluys te Oud-Leus
den zal als vertegenwoordiger van de
Kon. Ned. Federatie van Landelijke Rij
verenigingen de kampioenswedstrijden
bijwonen.
de patroons en collega's van Jan Scheper
man.
Aan de geopende groeve, waar drie kisten
naast elkaar stonden opgesteld, sprak ds
rIsraël een geestelijk woord naar aanlei
ding van Openbaringen 21.
Velen namen hier afscheid van de diep
bedroefde families, terwijl deze nog in
het gebouw Irene met hun verwanten sa
men kwamen.
Vorige week dinsdag (20 juli) ontving
president Johnson 3000 jongens en meis
jes uit ruim 60 landen op 't Witte Huis.
Voor hen was dit de bekroning van een
bustocht van 4 wekën door de Verenigde
Staten, die zelf weer de afsluiting was
van een verblijf van een jaar in een Ame
rikaans gezin. De Amerikaanse president
spoorde in zijn speech de jongelui aan
tot progressief denken. Hij wees hen er
op dat de voortdurende drang tot het
aanbrengen van verbeteringen gezorgd
heeft voor de vitaliteit van het huidige
Amerika. De American Field Service,
die deze jongelui in staat gesteld had
het Amerikaanse leven van dichtbij te
leren kennen, achtte de president zeer
belangrijk voor de verbreiding van deze
geest over de wereld.
900 van bovengenoemde „A.F.S.ers" zul
len maandag a.s. aan boord van het s.s.
Rijndam in Rotterdam aankomen, waar
onder 64 Nederlandse jongens en meis
jes. Voor hen betekent dat het einde
van een grandioos jaar, waarin zij vol
ledig zijn opgenomen in (hun) Ame
rikaanse familie en leerling zijn geweest
aan een High School.
De American Field Service, opgericht
als vrijwillige ambulancedienst in 1914,
begon na haar activiteiten in de tweede
wereldoorlog in 1947 met het verlenen
van beurzen aan jongeren van 16 tot 18
jaar. Thans hebben ruim 19000 jongeren
de gelegenheid gekregen nader kennis te
maken met Amerika.
Een dag later, op 3 augustus, vertrekt
het s.s. Grote Beer naar New York met
aan boord een nieuwe groep gelukkigen
uit Nederland,, de meeste andere West-
Europese landen en bovendien uit Jor
danië, ISaoedi-Arabië, Madagaskar, Af
ghanistan en Ethiopië.
In het 'natuurbad „Twenhaarsveld"
werd vrijdagmorgen voor de eerste keer
in dit seizoen diploma-zwemmen afgeno
men door de chef-zwemmeester, de heer
G. van Lemel. Als vertegenwoordiger
van de kring Twente-IJsselstreek van de
Kon. Ned. Zwembond (KNZB) was aan
wezig de heer J. I-Iageraats uit Almelo.
Van de 47 candidaten slaagden er 42.
De geslaagden waren:
Diploma 5 (jongens)G. J. Wissink te
Holten.
Diploma 3 (meisjes): E. M. van Wal-
sum en A. Gr. Nibbelink te Bathmen
H. Brouwer en D. Pieffers te Holten: D.
Baan te Almelo.
Diploma 3 (jongens): G. J. Bekkernens
te Holten.
Diploma 2 (meisjes)R. Rozendom en
H. Rensen te Holten; J. Hulsegge en I.
de Beaufort te Markelo; N. Baumfalk te
Groningen.
Diploma 2 (jongens): G. Bosman en J.
P. Jalink te Holten; L. Blankenstein te
Den Haag.
Diploma 1 (meisjes): H. Overmeen, li.
Schoolderman, T. Beunk en R. v. Schoo-
ten te Bathmen; G. I-I. ten Hove, J. Lo-
nink, E. Snijder en G. J. J. W. Pinkert te
Markelo; H. J. Pont te Rijswijk; J. Lam-
mers, A. Sanderman, G. Drent, D. Aan
stoot (bijna 6 jr), A. Wissink, D. Brons
voort, B. Dijkstra, A. Wisselink, D. Stoe-
venbelt, D. Vincent, A. Oosterveld en R.
Podt te Plolten.
Diploma 1 (jongens): H. J. Diks te
Rijswijk; B. Ruyter te Heemskerk; R. J.
Abbink te Markelo; A. J. Steenhuis, P.
Dijkstra en J. Spakman te Holten.
De drie Holtense jongens Gert Jan
'Tromop (Dijkerhoek), Wim Klein Vel-
derman en Jan Hofsteenge, die hebben
deelgenomen aan de Rijssense wielervijf-
daags'e, hebben zeer verdienstelijke pres
taties geleverd door resp. te eindigen op
de 2e, 4e en 10e plaats.
Aan het wielerfestijn namen bijna 50
jongens deel in de leeftijd van 13—15 jr.
vil;1#
DE OORLOG IN VIETNAM. Een klein Vietnamees meisje klampt zich vast
aan haar grootmoeder, terwijl Amerikaanse mariniers een dorp uitkammen bij
de vliegbasis Tsjoe-Lai. Bij deze operatie zouden 25 Vietcong-strijders zijn gedood
en 33 gewond.
door
L. VAN SCHOOTEN
35)
Ze zag hem verbaasd aan. Deze uit
drukking, die Sandra zelf zo vaak schert
send gebruikte, was schier vergeten,
sinds een andere Sandra als een schim
van haar vroegere zelf door het huis ging.
„Wat kijk je opgewekt? Hebben jullie
zitten praten?"
„Ja meisje, we hebben zitten praten, je
moeder en ik."
„En..?"
„Ik heb je altijd wel gezegd dat je
moeder een reuze-vrouw was."
„Was., daar zeg je een waar woord."
„Pardonis. Ze is hetweer".
„O Dick, heb je haar een beetje kunnen
opbeuren?"
..Bon je gek? Ik heb haar dc huid vol-
gescholden., nou ja, by wijze van spre
ken. En zij mij. En toen was het weer
goed. Ik ben bang dat ik van die moeder
van jou nog erg veel ga houen, Olga."
„Dat is best", zei Olga, „als ondergete
kende maar nummer één blijft."
Nu, daarvan overtuigde hij haar op
doeltreffende wijze. Sandra, die aarzelde
bij de deur, ging eerst maar eens heel
luidruchtig in de keuken met koffiekopjes
rammelen, om de jongelui ervan te door
dringen, dat ze het rijk niet alléén hadden.
HOOFDSTUK XIV'
Het geluk keert weer
„Ik kan niet zeggen dat het me over
valt", glimlachte Jaap naar zijn collega
en vriend, Dick van Herpen, die naast
een blozende Olga tegenover hem op de
bank zat.
„Nee," zei Dick, en misschien is het
een beetje ouderwets, en gezien onze
vriendschappelijke verhouding ook een
beetje gek, dat ik je om de hand van je
dochter vraag. Dat deden ze vroeger in
boeken. Maar ik houd nog wel van dat
ouderwetse".
„Kerel, Dick je weet mijn antwoord.
Ik heb altijd mijn hart vastgehouden voor
iedere jongen die nog eens om dal meisje
komen.zou, enhemwillen zeggen: wéét
wat je doet. Maar voor jou ben ik niet
bang."
„U doet of ik een Xantippe ben", zei
Olga beledigd, „en geloof maar niet dat
ik me door Dick op mijn kop laat zitten".
„Daar is die kop me veel te lief voor",
zei Dick plagend.
„Wordt mijn mening ook nog ge
vraagd?" kwam Sandra. Jaap keek haar
verwonderd aan. Wat was er met Sandra
gebeurd? De laatste dagen was ze., ja,
het leek wel de Sandra van vroeger! Hét
leek of ze zichzelf met geweld dwong,
bezig te zijn. Soms kon ze zitten staren,
maar dan schrok ze opeens op, schudde
het hoofd, en begon met een of ander
werk. Zou zezou ze nu heus over haar
grote verdriet heenkomen? Hij durfde het
bijna niet hopen. Méér nog dan het ver
lies van Yvonne, had het verdriet om San
dra hem geknauwd. Moest hij nu,zijn lie
ve dochter verliezen, en ook zijn vrouw
van hem wegwijken, als een schim die
nauwelijks meer herinher.de aan het ver
leden?
„Mevrouw van Santen", zei Dick pla-
gend-plechtig, „u weet het, de man is het
hoofd des gezins. Daarom en alleen maar
daarom, sprak ik eerst tot uw waarde
echtgenoot. Breek mijn hart niet en zeg
geen nee."
Jaap zag verwonderd van de een naar
de ander. Deze toon kende hij niet tussen
Sandra en Dick. Die Lwec''waren altijd erg
gereserveerd tegenover elkander geweest.
Hij zag de glimlach op Sandra's gezicht,
en'Dick., nee, zó had hij nooit te voren
naar Sandra.gekeken.
Wat hadden die twee?
„Nou lieve jongen", zei ze hartelijk, „ik
ben alleen maar blij. Dat weet je wel. Ook
voor Olga."
„O moeder", zei Olga en sprong op van
de bank, liep naar haar moeder toe en
sloeg beide armen om haar heen, „wat
ben je toch een schat."
„Sluit me bij de vorige spreker aan",
zei Dick.
„Het lijkt wel," Jaap kreeg nu ook de
toon te pakken, „het lijkt wel, Sandra-
meisje, of jij dit allemaal al met menéér
Van Herpen bekokstoofd had. Die hele
toestemming-vragerij is maar schijn."
„O", zei Sandra, „Dick en ik, we waren
het hierover al eens. Maar ik moet wel
zeggen: hij heeft het me nooit gevraagd.
Die vent kan gedachten lezen".
„Gelukkig wel," zei Dick, opeens ern
stig, „anders zou je je soms door de schijn
laten bedriegen."
Olga keek stralend van haar vader naar
haar moeder, lachte tegen Dick.
„Jongens", zei ze, „dit is nou de eerste
gelukkige dag.." Ze maakte de zin niet
af.
„Ja", zei Sandra en probeerde haal*
stem vast te doen klinken en haar glim
lach te behouden, „wat zou onze Yvonne
hiervan genoten hebben."
Het kostte haar oneindig veel moeite,
maar Ze had het uitgesproken. En zó,
wist ze, moesten ze voortaan over Yvon
ne kunnen spreken. Dick laad het goed
gezegd: de levende Yvonne moest eeia
blijde, niet de gestorvene, een droeve her
innering zijn. Het zou moeite kosten, het
zou haar door de ziel snijden, maar ze
moest het. En zij was een Cranenburgh.
Ze wist het nu beter dan ooit. Olga was
ook een Cranenburgh, en ze zou een voor
beeld moeten kunnen nemen aan haar
moeder.
Sandra, die al van tevoren onderricht
was over het onderwerp van de avond,
kwam binnen met koffie en gebak. Ter
ere van het stel. Sander daalde vanuit
zijn ivoren toren, ontdooide toen hij de
taartjes zag en een wonderlijk scheve
glimlach trok over zijn gezicht, toen hij
keek naar de gezichten van zijn vader en
zijn moeder.
„Ben je zó blij, moes?" vroeg hij en
trok haar teder tegen zich aan.
„Ja", lieve jongen," zei ze, „ik kan weer
blij zijn."
„Nou," zei Sander, „als jullie dat klaar
weet te spelen, dan is dat toch een reuze-
begin, niet waar zwager? Ja, dat je nou
toch mijn zwager wordt, Dickie! En wan
neer sturen jullie dc kaartjes?"
„Tja," zei Olga nadenkend, „ik dacht
zo, we zullen maar alleen kaartjes stu
ren. Géén receptie, vindt u niet?", ze keek
Sandra schudde het hoofd.
„Kind", zei ze, „heb je een hekel aan
een receptie?"
