Fraaie expositie van Kees Stoop
in Aiiieltia
U.L.O.-school wordt
H.A.V.O.-school
1
5
V oorschotuitkeringen
melkprijstoeslag en
Zuivelfonds XV
Filmnieuws
Wordt ons voedsel
gekleurd
VOETBAL
Eerste-dag-enveloppen
van de Kinderpostzegelactie
eens schudt het leven
je wakker
Zaterdag 14 november 1964
HOLTENS NIEUWSBLAD
De zaal van hotel Holterman „Amicitia" is tijdelijk ingericht als tentoonstellings
ruimte voor onze kunstschilder Kees Stoop, die hier met zestig fraaie tekeningen
exposeert. Deze week dus geen bruiloftsfeesten of dansmuziek maar een stukje
cultuur van eigen bodem in deze feestzaal.
De wereld van Kees Stoop is er niet een die de zinnen streelt, schrijft Charles
Wentinck in zijn juist verschenen „kunstbeschrijving" van de Holtense schilder. Er
ligt de doem over van het noorden, van stormen en regens, van zware luchten en
een zware aarde. Van een trage tred, van huizen hurkend onder kromgewaaide bo
men. Van arbeid en van ingevreten ernst. Zijn aarde gaat gekleed in het pathos
der verdoemenis. Geen bekoring maar grootheid. Niet feestelijk, maar dramatisch.
Niet liefelijk, maar ruig.
Zij is maar ten dele waar deze omschrij
ving van de auteur. Wie de werken aan
schouwt in de volgorde van de lijst der ex
positie, zal inderdaad getroffen worden
door het wat sombere karakter van deze
grote tekeningen. Maar het zijn herfst- of
winterlandschappen waarvan moeilijk een
lichte en vrolijk getinte bekoring kan uit
gaan. Dat een sterke nuancering van licht
en donker bij Kees Stoop mogelijk is,
toont zich duidelijk in het fraaie winter
landschap, dat onder no. 6 op die
lijst vermeld staat en in het winter
landschap no. 14, waarmede door enkele
lijnen en strepen een prachtige composi
tie geschapen is.
In enkele van de tentoongestelde teke
ningen zou men zo de hand van Vincent
van Gog'h willen herkennen.
Maar van een geheel ander karakter
en dat logenstraft de beschrijving van
Wentinck zijn de werken en werkjes,
welke Stoop uit Spanje meegebracht heeft
en die de lichte toets verraden van het
zonnige zuiden. Boomgaarden, landschap
pen, het dorp Altea, waar hij bijna drie
maanden met zijn vrouw vertoefde, on
weer in Spanje, ze zijn allemaal van een
grote bekoring, die een gang naar de ten
toonstellingszaal de moeite waard maken.
Het Overijssels landschap en Zeeland
ontbreken aan de collectie niet en bijzon
der fraai zijn de twee gekleurde tekenin
gen van pastel, conté en plakkaatverf,
waardoor een zeer aantrekkelijke compo
sitie is ontstaan.
Er was een grote belangstelling voor de
opening van de tentoonstelling. De heer
H. F. van Dam, vriend en leerling van
de schilder uit Lochem, verrichtte met
enkele leuke en vriendelijke woorden de
openingsplechtigheid, waarbij hij er op
wees, dat zo'n evenement in een dorp
heel wat aantrekkelijker en minder vor
melijk is dan in de grote stad. Heel Hol-f
ten leeft mee met zo'n gebeurtenis. Kees
Stoop kan nu eenmaal niet van de wind
leven en daarom durfde de heer van Dam
een beroep doen op de bezoekers om ook
wat te kopen op deze tentoonstelling, die
geopend is tot en met maandag, 16 novem
ber a.s. Men kan dus zaterdag, zondag en
maandag nog in Amicitia terecht.
Prettig is het te kunnen melden, dat
het beroep van de heer van Dam op de be
zoekers, niet onbeantwoord gebleven is en
dat Kees Stoop al een aantal stukken
heeft verkocht.
De Holtense ulo-school zal onder voor
behoud, dat de Staten-Generaal de be
trokken begrotingspost goedkeuren
evenals een ulo te Naarden, in de sector
van het openbaar onderwijs, mogen star
ten met een Havo-afdeling (hoger alge
meen vórmend onderwijs).
Besprekingen op het departement van
onderwijs met Staatssecretaris Grosheide
hebben tot een gunstig resultaat geleid.
Een desbetreffend verzoek van het ge
meentebestuur is door de staatssecreta
ris ingewilligd.
Een school te Dordrecht is voor het
christelijk onderwijs en scholen te Nij
megen en Utrecht zijn in de sector van
het r.k.'Onderwijs voor dit experiment
aangewezen.
Op de rijksbegroting zijn gelden voor dit
doel uitgetrokken.
Sedert 15 september wordt het h.a.v.o.
reeds gegeven aan 15 middelbare scholen.
De Holtense u.l.o. start op 15 septem
ber 1965 met een tweede klas van de
havo-afdeling.
Het middelbaar algemeen vormend on
derwijs, de nieuwe naam voor het ulo-
onderwijs is hiermede tevens gelegali
seerd. Bij de examens voor beide vormen
van onderwijs zal het z.g. zesvakken sys
teem gelden n.l. twee verplichte en vier
keuzevakken.
Een mooi succes voor school, gemeen
tebestuur en plaats.
„Winter" (no. 6 van de lijst) één van
de even knappe als boeiende tekeningen
op de expositie van Kees Stoop.
De minister van landbouw en visserij
heeft besloten, de voorschotuitkering op
de melkprijstoeslag 1964-1965 met 50 cent
per 100 kilogram melk te verhogen. De
ze voorschotuitkering bedraagt thans 5,-
per 100 kg melk.
Plieraanvoorafgaand heeft het Product
schap voor zuivel besloten, het voorschot
op de uitkering op het saldo van het Zui
velfonds XV met een gelijk bedrag te ver
hogen.
De uit deze verhogingen voortvloeien
de bedragen zullen aan hel einde van deze
maand aan de veèhouders worden uitge
keerd.
Deze week zondag worden in gebouw
Irene de filmvoorstellingen weer hervat.
En het openingsprogramma, dat als
hoofdnummer vermeldt de enorme cir
cusfilm van Paramount getiteld „The
greatest show on earth", vervaardigd door
de grootmeester der regisseurs Cecile B.
de Mille, is een film die zijn weerga in
dezen niet heeft met een vertoningsduur
van bijkans drie uur. De befaamde, thans
overleden regisseur engageerde voor deze
rolprent niets meer of minder dan het
wereldvermaarde circus Barnum en Bai-
ly. En de toeschouwer zal verstomd staan
wat hij. hiermede presteert. Het is niet
doenlijk in een paar regels weer te geven
wat U allemaal te zien krijgt. In de 4
arena's van dit fenomenale circus, dat
15000 toeschouwers kan bevatten, krijgt
U circuskunst te zien zoals U tot op heden
nimmer zag.
Driedubbele salto-mortales aan de tra
peze op een hoogte van 25 meter boven
de begane grond zonder vangnet, bezor
gen de toeschouwer rillingen van angst.
Dit is het spel met de dooden achter
de coulissen van dit inmense circus speelt
zich een drama af, dat zijn weerga niet
kent.
Kortom deze film „The greatest show
on earth" is iets heel bijzonders. Een film
die millioenen gekost heeft, maar ook
over de gehele wereld een fantastisch
succes, oogst.
Ook in Irene zal een stampvolle zaal
ongetwijfeld van begin tot eind ongekend
meeleven.
WAT DE WET ZEGT
In ons land is de levensmiddelenfabri
kant niet verplicht om bij of op zijn pro-
d ukten aan te geven of er een kleurstof
of conserveermiddel aan toegevoegd is.
De huisvrouw wordt er dus niet, zoals
b.v. haar Duitse zuster, met nadruk op
gewezen, dat haar gele vermicelli, haar
roze, groene of gele puddingpoeder, haar
marsepeingebakjes, de zuurtjes waar de
kinderen op zuigen, door de industrie of
de fabrikant zijn gekleurd.
Wij zullen hier niet ingaan op de vraag,
of het nodig of gewenst is, dat bij ieder
levensmiddel, dat men koopt, aangegeven
staat wat er in zit. Wij willen er wel op
wijzen dat het gebruik van kleurstof
fen en conserveermiddelen in de levens
middelenindustrie niet vrij is, d.w.z. dat
het niet is toegestaan, aan zomaar van al
les en nog wat een kleurstof of andere
vreemde stof toe te voegen. Plet gebruik
van deze stoffen is geregeld in onze le
vensmiddelenwetten. Veel gebruikte le
vensmiddelen, zoals brood, aardappelen,
verse groente en vruchten, melk en kar
nemelk, vlees en vleeswaren en vis mo
gen niet gekleurd worden. Uitzonderingen,
die de regel bevestigen, zijn krentenbrood
(dat ziet u dan wel aan de gele kleur),
vruchten op sap e.d., zgn. zeezalm in blik,
garnalen in blik of glas, viskuit.
De wetgever staat toe dat gekleurd
worden: boter, margarine, kaas, pudding
poeders, ijs, vermicelli, gebak en suiker
werk, huishoudjam en -marmelade (van
de vruchtenjams mag alleen de aard
beienjam bijgekleurd zijn), goedkope limo
nades, puddingsaus, (vruchten(limonade
siropen, vruchtenwijn, tomatenpuree,
mosterd, bier en azijn (alleen caramel
is als kleurstof hierin toegestaan).
Gehakt mag niet gekleurd worden, wel
mag een zgn. kleurbehoudend middel wor
den toegevoegd, een stof, die voorkomt
dat het vlees verkleurt. Drie stoffen staan
de slager hiertoe, ten dienste: citroen
zuur, ascorbinezuur (vitamine C) en ni-
cotinezuur (een van de B-vitamines).
Wie zo weinig mogelijk kleurstoffen wil
gebruiken kan in plaats van gekleurde
puddingpoeders bloem of maïzena nemen,
in plaats van vermicelli, spaghetti of aar
dig gevormde macaroni.
Vruchtesap en - drank en de meeste
vruchtenjams zijn niet gekleurd; honing,
stroop en chocolade (strooisels) evenmin.
Sommige kleurstoffen mogen wél in
levensmiddelen gebruikt worden, andere
niet. Alleen een kleurstof waar men van
weet of op zeer goede gronden aanneemt,
dat hij onschadelijk is, mag in het voedsel
voorkomen. Degenen, die bij de levens
middelenindustrie betrokken zijn, beschik
ken over een lijst van toegelaten kleur
stoffen.
Hierop komen zowel „natuurlijke" als
synthetische kleui'stoffen voor: het gaat
er namenlijk niet om of een stof natuur
lijk is of niet, maar wel of er bij uitge
breide onderzoekingen een schadelijke in
vloed van is geconstateerd. Koopt u voor
de borstplaat een flesje kleurstof, waar
op staat dat hij geschikt is voor gebruik
in levensmiddelen, dan kunt u er zeker
van zijn, dat deze kleurstof voorkomt op
de lijst van toegestane kleurstoffen.
Over conserveermiddelen kunnen we
nog korter zijn: zij zijn voornamelijk
toegestaan in gesneden roggebrood, gar
nalen, vruchtenprodukten, bier en wijn,
oliën en vetten, margarine, tafelzuren en
kant-enklaar-sauzen.
En verder in enkele levensmiddelen die
HOLTEN STEEDS MEER ACHTER
OP KOPLOPERS
In de afdeling 1 A werden in ver
band met het inhaalprogramma maar
twee wedstrijden gespeeld, met de vol
gende resultaten:
Rood ZwartBon. Boys .31; D.T.O.
S.O.S. 5—4.
Het Deldense Rood Zwart kwam ach
ter de koplopers Victoria en Unisson op
de derde plaats dankzij een ruime zege
op Bonifacius Boys. Het nam deze plaats
over van SOS, dat in een doelpuntenrij-
ke wedstrijd met een treffer verschil van
DTO verloor. Zelfs moest de Hellen-
doornse vereniging Haarlese Boys, dat
zelf niet speelde, door een beter doelge-
middelde voor laten gaan. De situatie
voor de Holtenaren begint er niet beter
op te worden. Zij raken in punten steeds
meer achter op de koplopers. Zondag
krijgt Holten bezoek van S.O.S.dat één
punt meer heeft. Wanneer er met over
leg gespeeld wordt moeten in deze wed
strijd de beide puntjes te veroveren zijn.
De stand is thans in IA:
Victoria
9
7
1
1
15
25—11
Unisson
9
7
0
2
14
32—13
Rood Zwart
9
5
1
3
11
16—15
Haarl. Boys -
9
4
1
4
9
18—15
SOS
9
3
3
3
9
15—14
Holten
9
3
2
4
8
11—15
RKSV
9
3
2
4
8
15—22
Bon. Boys
9
3
1
5
7
14—18
DTO
9
2
3
4
7
21—32
VSV
9
0
2
7
2
8—20
De overige uitslagen waren:
Holten 2Borne 4 91; Holten bSOS a
33; Haarl. Boys eHolten c 40.
PROGRAMMA
Zaterdag:
Sportcl. Rijssen aHolten a 2.45 uur
Holten bNijverdal b 3.20 uur
Holten cNijverdal c 2.15 uur
Zondag:
Holten 1—SOS 1 2.30 uur
Delden 2Holten 2 11.uur
Holten 3De Zweef 3 12.uur
Haarl. Boys 4Holten 4 12.uur
A.s. dinsdag 17 november zullen de eer
ste kinderzegels verkocht worden.
Voor de verzamelaars zijn weer eerste-
dag-enveloppen te verkrijgen op het
postkantoor of bij mevr. C. P. K. Enklaar-
van Andel.
Voor degene, die kaarten naar Canada
of andere landen willen sturen voor de
Kerstdagen, zij nog vermeld, dat het kin
derpostzegel-comité van Holten óver een
mooie collectie bijzondere kaarten be
schikt, die niet door de schoolkiridèren
worden verkocht.
Altijd gaaf huidje
POEDER-ZALF-OLIE-ZEE?
in de kleinhandel niet veel voorkomen
(zoals gedroogd ei) en produkten die in
de huishouding gekookt worden, waar
door het toegestane conserveermiddel ver
dwijnt; gedroogde groenten, aardappelen
en vruchten. Voor elk van deze voedings
middelen is vastgesteld welk conserveer
middel het mag bevatten en in welke
hoeveelheid. Onnodig te zeggen, dat de
wetgever met de dosering aan de heel
veilige kant blijft. In feite mag een con
serveermiddel alleen dan worden toege
past wanneer de fabrikant kan aantonen
dat het voor zijn artikel nodig is. Het ge
bruik ervan is b.v. in gesteriliseerde con
serven in blik of glas (zoals vlees en
groenten, melk en melkproducten) niet
toegestaan. Ook al worden de conser
veermiddelen veilig geacht, men wil het
aantal „toevoegingen" beperken en in de
hand houden.
door
Lcida Graafland
„Dat zal wel. De gedachte, dat ik
straks weer volop aan het werk zal kun
nen gaan..."
„Ho, ho, voorlopig doen we het kalm
pjes aan; halve dagen. We gaan niets
forceren. Ik ben vast van plan erg zui
nig op je te zijn. En als er overgewerkt
moet worden, laat je dat maar aan de
anderen over. Trouwens, ik wil je 's a-
vonds wat meer thuis hebben zie je? Wil
je er ook aan denken, dat je toeziend
voogd bent over mijn kinderen?"
„Roelie je bent een prachtvrouw."
Ze stond stil en greep hem bij zijn
mouw. „Ja? Meen je dat?"
Hij knikte beslist. „Allicht. Dacht je
dat ik complimentjes maakte?"
Ze liepen weer verder. „Te zijner tijd
.lorinner ik je aan deze middag. Ont
houd het maar vast."
Midden augustus werd Tom Talingen
genezen ontslagen. Roelie haalde hem op
en samen reden ze huiswaarts. Verbluft
stapte de man de grote salon binnen,
die in een bloemen- en fruitpaleis scheen
te zijn herschapen. Samen liepen ze
langs de bloemstukken en fruitmanden
om de kaartjes te lezen en Talingen was
getroffen door zovele blijken van mede
leven en belangstelling. Zelfs van de
dienstmeisjes was er cn klein, doch
smaakvol opgemaakt ruikertje bloemen
met een „hartelijk welkom thuis".
Een rustige maaltijd, waaraan Willy
en Gradus deelnamen en daarna nog
een gezellig uurtje babbelen besloot de
ze voor Tom zo emotionele dag. Roelie
zag er persoonlijk op toe, dat hij tijdig
naar bed ging.
De volgende morgen ging Tom weer
naar zijn kantooi-, waar hij plaats moest
nemen in een versierde leunstoel en op
nieuw vele gelukwensen in ontvangst
mocht nemen. Maar een half uur later
was hij weer de directeur, die zich nauw
gezet op de hoogte liet brengen van de
stand van zaken. Behoudens dan, dat
hij 's middags nog een paar uur rusten
ging, was na een paar weken alles weer
vanouds. Roelie had haar plaats weer in
geruimd, terwijl Talingen, met nieuwe
ijver en werklust bezield, dagelijks aan
zijn taak begon.
HOOFDSTUK 20
Op een mooie, rustige avond in het be
gin van september zei Roelie na het
eten: „Ik heb zin om een eindje te rij
den. Ga je mee?"'
Hij keek bedenkelijk. „Ik heb eigenlijk
nog wat te doen..." Doch Roelie wilde
geen bezwaren horen. „Onzin, morgen
is er weer een dag. Wie weet, hoe kort
we nog kunnen genieten van het mooie
weer. Enfin, graag of niet..."
Hij lachte. „Het antwoord is natuur
lijk altijd: wat graag."
In de vallende schemering reden ze het
dorp uit en op een gegeven moment
remde ze af en stopte. „Rijd jij maar
eens een poosje."
Ze verwisselden van plaats. ,Waar
wil je eigenlijk heen?" vroeg hij.
Roelie haalde haar schouders op. „O,
dat komt er niet op aan. Ik moet eens
met je praten, meneer mijn directeur."
Hij gaf gas en de wagen reed verder.
„Toch geen narigheid?"
Ze stak een sigaret op en keek drome
rig voor zich. uit. „Ja en nee, het is maar
hoe je het opvat. Ik wou je advies heb
ben."
Als ik je van dienst kan zijn, kun je
natuurlijk altijd op me rekenen."
„Dat klinkt ai hoopvol. De kwestie is
namelijk, dat... ik wil hertrouwen."
Talingen gaf ineens een ruk aan het
stuur en Roelie zei waarschuwend :„Er
staan bomen langs de weg. Ik weet niet
of je. ze ziet..."
„Sorry, Roelie, stom van me. Ik eh.."
„Je schrok natuurlijk en je dacht:
wat haalt ze nu in haar hoofd, zo'n oud
wijf, bijna veertig en moeder van grote
kinderen."
„Ben je... dat dacht ik helemaal niet.."
„Slinger niet zo over de weg. Ginds
is een parkeerplaats, zet 'm maar even
neer, dan kunnen we tenminste rustig
babbelen."
Hij reed de auto naar de kant en zette
dn motor af. Meteen draaide hij zich naar
haar toe en keek de vrouw onderzoekend
aan. „Meen je dat, of maak je een grap
je?"
„Van mij is het menens. Lach me gerust
uit, het kan me totaal niets schelen, maar
ik ben verliefd. Ik houd van iemand. Ik
kan daarover alleen met jou praten, want
jij bent in zoveel dingen mijn adviseur,
niet alleen wat de zaak betreft, ook de
kinderen. Jouw oordeel is doorgaans al
tijd juist, dus nu vraag ik jouw mening
hierover. Vind je het gek?"
Hij schudde zijn hoofd. „Natuurlijk niet,
hoe kom je daarbij? Je bent een knappe
vrouw, een figuurHij slikte even.
„Kortomik kan me best voorstellen,
dat iemand verliefd op je wordt."
„Dus je vindt het helemaal niet gek?"
„Waarom? Integendeel. Ik vind het
zelfs heel verstandig van je. Ook met het
oog op je kinderen."
Ze dacht; waarom vraagt die sufferd
nu niet: wie is het? Doch toen hij bleef
zwijgen, vervolgde ze; „Het is voor mij
niet zo gemakkelijk, zie ,je? De kwestie
ishij houdt ook van mij. Ik heb het
meermalen in zijn ogen gelezen en in an
dere dingen heb ik het ook gemerkt. Maai
bij zegt niets."
„Dat vind ik dan maar stom."
Ze keek hem aan en knikte. „O, dus dat
ben je met me eens? Misschien is daar
wel een reden voor."
Hij schudde verwonderd zijn hoofd.
„Wat voor reden zou daarvoor dan kun
nen zijn?"
Ze vervolgde, weer voor zich uitkijkend:
„Tja, dat heb ik me ook wel eens afge
vraagd. Sommige vrijers zijn verbazend
doortastend, anderen uitgesproken traag.
Zou het soms kunnen zijn, omdat ik me
vrouw Burger ben? Dat ik een paar cen
ten heb en hij niet?"
Hij bevochtigde zijn lippen. „Dat kan
natuurlijk. Denk je, dat dit de oorzaak
Ze haalde haar schouders op.- „Ik kan er
natuurlijk alleen maar naar raden. En ik
kan toch moeilijk tegen mijn geliefde zeg
gen: Beste jongen, ik houd van je, wil je
met me trouwen? Dat doet een vrouw
toch niet?"
„Het isehniet gebruikelijk,
maar als je op een andere manier niet
verder komtEn toen kwam het hoge
woord er uit: „Wie is het eigenlijk? Ken
ik hem?"
„Ik weet het niet zeker," antwoordde ze
op geheimzinnige toon. En toen, terwijl
ze zich naar hem toedraaide: „Stel je je
nu eens in zijn plaats voor. Ik ben de dure
mevrouw Burger, dat weet jij ook wel.
Neem nu eens aan, dat jij een beetje ver
liefd op me bént en je ook maar een nor
male ondergeschikte functie bekleedt.
Maar je houd van me. Wat zou jij dan in
zo'n geval doen?"
Hij schoot in een zenuwachtige lach.
„Lieve help, Roelie, dat is een gekke
vraag."
„Neem me niet kwalijk Tom, maar ik
vraag je advies in deze. Wat zou jij voor
mogelijkheden voor jezelf zien?"
Hij dacht even na en tikte met zijn vin
gers op het stuurrad. „Eerlijk gezegd,
niet veel. Overigens, ik sta natuurlijk in
een heel andere positie, omdat jij mijn
werkgeefster bent. Neem aan, dat ik ver
liefd op je zou zijn
„Ja, dat neem ik dan bij deze aan. En
verder?"
„Enen ik zou je vragen en je zoudt
nijdig worden en zo en zeggen: Zeg,
idioot, wat verbeeld je je eigenlijk wel
dan loop ik het risico, dat ik er uitge-
schopt wordt, begrijp je? Dit is geen ver
gelijking. Die ander staat natuurlijk heel
anders tegenover jou."
(wordt vervolgd)
