le}d
Klankbeeld over bedrijfsaanpassing
in de landbouw
In het Kraamcentrum worden geen kinderen
geboren
Wat gebeurt er dan wel?
In het rundveestamboek
Vijf en twintig jaar bij de
politie
Om het kampioenschap van
Holten
Aardig toneelspel in
Dijkerhoek
Aanrijding
met dodelijke afloop
Srauif en wrijf
Gevonden en verloren
voorwerpen
op de Hoge Veluwe
Zaterdag 21 3ecember 1963
HOLTENS NIEUWSBLAD
Maandagavond hield de vereniging voor
bedrijfsvoorlichting „Holten" in hotel
Holterman een ledenvergadering, waarin
de heer A. Leever, voorlichtingsdeskun-
dige van het Landbouwconsulentschap te
Hengelo (O.) een nieuwe methode van
voorlichting demonstreerde door wat men
noemde de vertoning van een klankbeeld
over bedrijfsaanpassing. Gelijktijdig, dat
plm. 130 zeer duidelijke dia's op het
scherm werden gebracht sprak daarbij
o.a. de landbouwconsulent voor Oost-
Overijssel, ir. Veldman, de tekst uit over
bedrijfsgebouwen, mechanisatie, bedrijfs-
financiering en dergelijke. Het besprokene
werd gelijktijdig in beeld gebracht op een
wat eenvoudiger wijze dan via een film.
AKKERBOUW DAALDE
Wat de bedrijfsvoering op het gemengde
zandbedrijf betreft werden de cijfers van
de veebezetting van 1950 en 1962 naast
elkaar gezet en zo bleek, dat de rundvee
bezetting van 63 G gestegen is tot TOO.
varkens van 4 op 8kippen van 3 op
5maar dat de akkerbouw gedaald is
van 30 op 17%. Deze verhoging heeft ech
ter niet altijd een redelijke verhoging van
het inkomen gebracht. Deze zal moeten
komen uit de uitbreiding van de produc
tie per man of door afstoting van man
kracht.
De begte resultaten zijn te verwachten
van de vereenvouding der bedrijfstakken
door inkrimping van de productietakken
b.v. rundvee plus fokvarkens, rundvee
plus mestvarkens, rundvee plus kippen of
rundvee met akkerbouw.
GROTERE AANTALLEN
In duidelijke overzichten werd aange
toond, dat het uurloon stijgt naarmate
een groter aantal dieren gehouden wordt,
de boer moet derhalve streven naar be
hoorlijke aantallen. In 1950 werden 99
runderen op de 100 ha. grasland gehouden
in 1962 bedroeg dit aantal 116.
Vele bedrijfsgebouwen zijn echter te on
doelmatig ingericht. De stalling vraagt b.v.
veel arbeid. Er zijn in dit opzicht tal van
mogelijkheden tot verbetering o.a. het
bouwen van een nieuwe woning en de
oude woning als bedrijfsruimte benutten,
het maken, van een uitgebreide stal met
veldschuur e.d. Vooral werd belicht de
automatische mest-afvoer en het systeem
van de z.g. drijfmest, waarbij geen stro
mag worden gebruikt, de gierkelder met
een kolkenzuiger wordt geledigd en de
mest b.v. om de twee maanden op het
Door de inspecteur van het N.R.S., de
heer E. Mastenbroek, zijn de navolgende
koeien van het zwartbonte veeslag in het
stamboek ingeschreven:
Folkertje 63 b— 73 p. van H. W. Vene
klaas; Trise 15 b78 en Gretha 14 b— 77
van Joh. Bosschers; Janke 9 b77 van
Hm. Meijerman; Sjoukje 66 b8 en Roza
12 b78 van F. G. Cats; Gaatsche 13 b 79
(voor keurstamboek) van H. J. Huzen;
Bontje 2 bc-r 76, Dina 5 b77 en Dina 7
b77 van H. R. Muilerman; Nies je 17 b
78, Niesje 18 b 81 van D. J. Ribbink; Cor-
rie 3 b 79 van G. J. Klaasses; Aaltje 7 b
79 en Aaltje 8 b 79 van J. W. Reilink Mzn.;
Sjoukje 16 b— 77 van H. Bloemkamp te
Heeten; Aaltje b— 78 van G. W. Aitink te
Heeten; Akke 22 b— 78 en Anna 2 b— 78
van J. Haverslag; Renske 17 bc-r 75 van
H. Markvoort; Trijntje 21 b— 78 van G.
W. Kolkman; Leentje 5 b 79 en Dirkje 5
b77 van A. H. Stegink; Boukje 8 b— 77
van A. F. Nijland; Boukje 56 b78 van
H. W. Klein Ovink; Dientje 3 b—77 en
Gerrie b78 van G. J. Brinkman.
De stier Dora's Wouter van A. J. Slijk
huis te Heeten werd definitief ingeschre
ven met b77 punten. De stier Johan
van G. J. Bronsvoort te Okkenbroek werd
voorlopig ingeschreven.
Door de heer A. N. Landeweerd werden
van het roodbonte veeslag ingeschreven:
Roza bc-t- 76, Teuntje 13 b— 77 en Alie 3
b77 van Joh. Jansen; Aafje bc-r 76 van
J. Ulfman; Marie 24 b— 77 en Marie 9 b
79 (voor keurstamboek) van Joh. t. Dam.
,.Dat klopt, meneer. Ze vond u inder
daad bijzonder sympathiek. Daarom
was ze bij haar vader uw pleitbezorgei
omdat ze'niet wilde, dat u na de over
dracht van de firma aan ons, op straat
kwam te staan. Zij stond er op, dat wij
genoegen zouden nemen met het over
nemen van alles, dus ook en juist
ook u. Naar ik vernomen heb, is Ina
Ganzevoort al ruim een jaar in het ge
heim verloofd met een employé van de
K-L-M. in Suriname." Hij keek rond op
zijn bureau. „Kijk.... hier is juist de
aankondiging van de officiële verlo
ving. „Reinders overhandigde de bezoe
ker een kaart en Karei las de datum:
13 september. Toen schudde hij zijn
hoofd.
„Jeetje, wat heb ik in mijn hooid ge
haald
„Toen u niet kwam opdagen, die vrij
dagavond meneer Ganzevoort kon
natuurlijk van uw ongeluk niet weten
heeft' hij in een ogenblik van woede
uw ontslagbrief geschreven. En toen kon
hij zaken doen zonder er op aan te drin
gen ook de vertegenwoordiger over te
nemen, begrijpt u?"
De bezoeker zat nog steeds verwezen
voor zich uit te kijken. Wat kon een
mens zich toch ontzettend vergissen.
Maandenlang was hij vast in de overtui-
lancV wordt gebracht. De koeien liggen
dan op een rubbermat terwijl over de vrij
diepe grup een rooster wordt aangebracht
waardoor de vloeibare mest naar de kelder
wordt afgevoerd.
Dit vraagstuk had vooral ook de be
langstelling bij de gedachtenwisseling die
later volgde.
Verder werden beelden getoond en ad
viezen gegeven over loopstallen, hooi-
werktuigen, transportmiddelen, hooiventi-
latie, het inkuilen enz. waarbij werd aan
gedrongen op een nauwe samenwerking
tussen boer en loonwerker.
Met betrekking tot de mechanisatie
werd er vooral de nadruk opgelegd, dat
de boer zich eerst terdege dient af te
vragen of de aanschaffing van machines
verantwoord is.
De behoefte aan bedrijfskapitaal is
sterk toegenomen. Hierbij geldt dat de
cost voor de baet uitgaat. De aangewezen
instelling voor de aantrekking van kapi
taal is de boerenleenbank.
Na de vertoning van het klankbeeld
hebben de heer J. W. Lubbersen, land-
bouwvoorlichter te Bathmen en de heer
Leever nog tal van vragen beantwoord.
De voorzitter, de heer D. Aanstoot, die
de vergadering had ingeleid bracht beiden
dank voor hun komst naar Holten.
EXCURSIE
Aan het slot van de vergadering is nog
besloten om tegen half januari, de juiste
datum zal nog worden bekend gemaakt,
een excursie te maken naar enkele van de
bedrijven, welke in het klankbeeld werden
getoond. Ook niet-leden zullen daarvoor
van harte welkom zijn.
De heer J. P. Poll Jonker, opperwacht
meester der Rijkspolitie en waarn. com
mandant van de groep Holten der Rijks
politie, herdacht vrijdag het feit, dat hij
een kwart eeuw geleden in dienst trad bij
de politie.
De jubilaris werd vrijdagmorgen in de
raadszaal ontvangen en toegesproken
door de burgemeester van Holten, mr. W.
H. Enklaar; door majoor Zijpp, comman
dant district Almelo van de Rijkspolitie;
door adjudant R. Petter namens de colle
ga's van de groep Holten; door wachtm.
H. Hilverink te Holten namens de Alg.
Ned. Politiebond, van welke bond de jubi
laris penningmeester is; en door de heer
E. D. Stam namens de Reservepolitie van
Holten.
De verschillende sprekers lieten hun fe
licitatie vergezeld gaan van een geschenk.
Burgemeester Enklaar bood namens het
gemeentebestuur een fraaie schaal van
Makkumer aardewerk aan, de collega's
verrasten met een prachtige werphengel,
terwijl een boekwerk resp. boekenbon
werden aangeboden door de Alg. Ned. Po
litiebond en de leden van de plaatselijke
Reservepolitie.
Adjudant R. Petter en wachtmeester H.
Hilverink boden namens de collega's en de
A.N.P.B. mevr. Poll Jonker bloemen aan.
Opper Poll Jonker kwam in het voor
jaar van 1958 bij de politie in Holten en
was voordien o.a. bij de politie in Bath
men.
IJs en weder dienende en bij voldoende
deelname zullen zaterdagmiddag 21 dec.
op de baan van de IJsclub „De Noordpool"
aan de Dorperdijk wedstrijden voor dames
en heren worden gehouden om het kam
pioenschap van Holten.
Bij de dames zal Akke Meinsma de titel
moeten verdedigen, terwijl bij de heren
deze zware taak op de schouders rust van
Akke's broer Sijtze.
De wedstrijden beginnen om 2 uur.
Op 2e Kerstdag zal 's middags om half 3
een afvalwedstrijd worden gehouden.
ging geweest, dat Ina van hem hield en
..ja" zou zeggen, als hij haar ten huwe
lijk vroeg. Èn al die tijd had hij er even
eens vast op gerekend, dat Pa Ganze
voort hem zou accepteren als schoon
zoon en opvolger in de firma. Om nu te
horen, dat noch het één, noch het ander
ooit in de bedoeling had gelegen. Nog
een geluk, dat hij Ina nooit om haar
hand gevraagd had. Zijn aarzelen al die
tijd, omdat hij er in die dagen helemaal
niet op gebx'and was zijn prettig vrijge
zellenbestaan op te offeren, had hem
gered en weerhouden van een eerste
klas blunder. Om je dood te schamen.
Maar wat drommel, waarom nodigde de
oudé heer hem dan'zo vaak uit om vrij
dagsavonds te blijven eten?"
„Meneer Welsenaar.
Karei keek verschrikt op en zag het
glimlachende gezicht van de personeels
chef. Van de weeromstuit begon hij ook
flauwtjes te lachen. „Sorry, meneer,
maar ik moest dit even verwerken."
„Dat is te begrijpen. Misschien maar
goed achteraf, dat u nooit over uw ver
onderstellingen gesproken hebt."
Karei knikte. „Zegt u dat wel."
„Om de draad van ons gesprek dan
maar weer op te nemen," zo vervolgde
de man achter het bureau, „tijdens de
besprekingen bleek wel, dat de heer
De Dijkerhoekse toneelclub „D.A.T." gaf
zaterdagavond in de zaal van 't Bonte
Paard te Dijkerhoek een geslaagde uitvoe
ring, waarvoor een flinke belangstelling
bestond. Opgevoerd werd bet blijspel in 3
bedrijven van de auteur Koos Beswino:
,,'n Zeeman ging passagieren". Geen stuk,
zoals de titel reeds doet vermoeden, met
een diepzinnige inhoud, maar een echt ge
zellig spel, met veel afwisseling, dat de
bezoekers wist te boeien en waarom vaak
hartelijk is gelachen.
Ferry Moerhaven, een rederszoon, is 's
nachts aan de rol geweest met Arie Schel-
levis, een matroos van een van zijn vaders
schepen. Frans Neefjes, de huisknecht in
het flat van Ferry, en Mart ie Fransen, 't
dienstmeisje, vinden het stel 's morgens in
het bed van Ferry. Die morgen ontwikke
len zich allerlei vreemde situaties, doordat
persoonsverwisselingen plaats vinden bij
het bezoek van een aantal kennisjes ten
huize van Ferry en Arie b.v. in gezelschap
komt van freule De Mees van Vendel,
door vader Moerman uitverkoren als de
toekomstige vrouw van Ferry. Moerman
Sr. maakt kennis met de zangeres Lenie
Havermans, de werkelijke uitverkorene
van Ferry, die hij voor de freule aanziet
en bijzonder charmant vindt.
Door deze elkaar voor de mal houderij
doen zich vermakelijke tafereeltjes voor
en het slot van het stuk is een „happy
end", waarin Ferry zijn Lenie, Arie, die
inmiddels bevorderd is, de freule en de
huisknecht zijn Martie krijgt.
De spelers oogstten na ieder bedrijf een
hartelijk applaus.
Regisseur Johan Nikkels had een aan
tal aanvaardbare figuren op het toneel
gezet, die hun rol bijzonder aardig ver
tolkten. De rollen van Arie Schellevis en
Ferry Moerhaven werden erg leuk ge
speeld door Wim Bosman en Gerrit Nik
kels; Rikie Brinks was een leuke ver
schijning als freule, Bertus Veneklaas
speelde de rol van vader Moerhaven, de
reder, niet onverdienstelijk, evenals Diny
Bosschers, die van Lenie Havermans, de
zangeres. Verder mogen genoemd worden
het goede spel van Henk Reilink als de
butler van Ferrj' en Toos Wegstapel als
diens dienstmeisje, terwijl een minder
grote rol hadden Egbert Haverslag als de
baron, de oom van de freule, die wat spe
culeerde op de gulheid van Ferry, en Dï-
neken Haverslag als mevr. Havermans, de
moeder van Lennie.
De Holtense kapper "Wander Drent
zorgde voor een goede grimering.
Na de gebruikelijke verloting werd er
in het intieme zaaltje van 't Bonte Paard
nog geruime tijd gezellig gedanst.
Zondagmiddag even voor drie uur is de
65-jarige ongehuwde mej. J. G. Jansen,
wonende op het erve „Voelman" in de
buurtschap Neerdorp, toen zij op weg was
naar de kerk. bij het. oversteken van de
Deventerweg nabij het spoorwegviaduct,
door een auto van de Rijksverkeerspolitie,
die met grote snelheid op weg was naar
een aanrijding te Dijkerhoek, aangereden
en op slag gedood.
De politieauto, die bestuurd werd door
de wachtmeester le klas G. J. Beunk uit
Almelo, had telefonisch opdracht ontvan
gen om zich voor 'n verkeersongeluk naar
Dijkerhoek, vanuit Holten 5 km. in de
richting Deventer, te begeven en reed met
gierende sirene en het blauwe flikkerlicht
op door het dorp. Ter hoogte van de Burg.
Van der Borchstraat weifelde mej. Jansen
bij 't oversteken van de drukke verkeers
weg. De heer Beunk zag het gevaar van
een aanrijding aankomen, remde uil alle
macht, stuurde scherp naar links, maar
kon niet meer voorkomen, dat het slacht
offer door de rechtervoorzijde van zijn
auto werd aangereden. Zij werd op slag
gedood. Haar rijwiel werd totaal vernield,
terwijl ook de politieauto aan de voorzijde
averij opliep.
Het slachtoffer woonde met een onge
trouwde zuster en haar broer naast de
boerderij in het Neerdorp.
Ganzevoort al spijt had van zijn ondoor
dachte beslissing om u op staande voet
te ontslaan. Enfin, we zijn het nu op al
le punten eens. Waarschijnlijk zal de
overdracht nog deze maand plaatsvin
den."
„Juist, meneer," Karei knikte begrij
pend. „Onder deze omstandigheden is
er natuurlijk geen enkel bezwaar meer
om de oude klanten te gaan bezoeken-"
De ander stond op. „Meneer Welse
naar, u krijgt nog een schriftelijke be
vestiging van uw aanstelling. Komt het
u gelegen om op 16 september aan
staande aan te vangen?"
„O ja," antwoordde Karei enthousiast,
„al was het morgen."
„Komt u dan die dag eerst even hier
heen, omdat de oude heer Spaander
kennis met u wil maken. Dat is zo z'n
gewoonte. En kom daarna even bij mij
met uw reisplan. Ik weet graag, waar
m'n vertegenwoordigers op een be
paalde dag zitten, ziet u?"
„Het komt voor elkaar, meneer."
De receptioniste keek belangstellend
naar zijn opgewekte gezicht. „Zo te
zien, bent u niet voor niets gekomen,
veronderstel ik?"
Karei knipoogde en bleef even staan.
„Je raadt het, zus. Volgende week vangt
de strijd om het bestaan aan in dienst
van de firma Spaander en Berg. Als ik
er aan denk begint m'n jas al te zwe
ten."
Het meisje glimlachte. „Naar wat ik
over u gehoord heb.begon ze.
„O, maar u moet altijd voorzichtig
zijn met wat de mensen zeggen."
Ze keek verbaasd. „Maar het was
juist zoveel goeds!"
Hij kneep een oog dicht. „Kijk dan
maar dubbel uit, zus. Meestal valt het
Helemaal in stilte heeft het „Kraam-
centrum voor Z.W. Overijssel" van het
Groene Kruis te Deventer in de voorbije
maanden op zekere dag zijn vijftiende
verjaardag gevierd. Of, helemaal in stil
tedat is eigenlijk ook weer niet
waar. Naar alle waarschijnlijkheid is die
verjaardag ingezet, begeleid of uitgeluid
met de schreeuw van een pasgeboren
baby.
Het Kraamcentrum heeft namelijk dit
jaar ongeveer zeshonderd verzorgingen
gehad en nog is het jaar niet helemaal
voorbij. Dat betekent dus, even aangeno
men dat al die verzorgingen netjes over
het jaar zouden zijn verdeeld, ruim an
derhalve baby per dag. Het zou dus wel
een wonder zijn als er uitgerekend op
die vijftiende verjaardag niet een baby
door het centrum was verzorgd.
In die vijftien jaar betekent dit aantal
van zeshonderd verzorgingen een enor
me groei van het werk, want in de eerste
jaren kwam men nauwelijks aan een
getal, van 'honderdvijftig.
Gelijke tred met de groeiende belang
stelling voor de diensten die het cen
trum gelukkig gegroeid; elk jaar op
nieuw zijn er meisjes die voor dit boeien
de beroep opgeleid willen worden. Op
het ogenblik hebben de leidster-docente
zr. G. E. de Jager en haar twee assis
tentes de beschikking over 32 vaste
krachten; twintig kraamverzorgsters die
hun opleiding hebben voltooid en twaalf
die daarmee al in elk geval ver genoeg
zijn om ook in de praktijkdienst te
doen.
Deze gelukkige omstandigheid had in
elk geval mede tot gevolg dat het cen
trum de laatste tijd nooit meer „nee"
hoeft te zeggen tegen een aanstaande
moeder die zich in komt schrijven en
eveneens niet meer hoeft te „lenen" bij
•andere centra wanneer er plotseling een
groot aantal verzorgsters binnen enkele
dag nodig zijn.
Het Groene-Kruis-centrum, dat zijn
hoofkwartier heeft in de Geert Grote
straat te Deventer, werkt niet alleen in
deze stad, maar eveneens in de gemeen
ten Bathmen, 'Diepenveen, Holten, Mar-
kelo, Olst en Raalte.
In al deze gemeenten zijn de „bruine
meisjes" van het Kraamcentrum in deze
vijftien jaar een bekende verschijning
geworden. Men heeft ze leren waarderen
als pittige, bekwame en vriendelijke
meisjes dié de handen uit de mouwen
weten te steken en die alles doen om niet
alleen in die tien dagen, dat ze in een
gezin zijn moeder en baby goed verzor
gen, maar ook het huishouden op rolle
tjes te laten verlopen.
Het komt echter nog wel eens voor,
dat die tien dagen kraamhulp niet vol
doende zijn, dat het voor een gezin en
een kraamvrouw beter is wanneer de
hulp er al wat eerder is en wat langer
blijft. Een kraamverzorgster kan dat
echter niet, dat zou alleen maar beteke
nen dat andere aanstaande moeders wel
licht zonder hulp kwamen te zitten. En
dat is uiteraard precies in tegenstelling
tot wat de kraam ver zorging beoogt en
waardoor deze kraamverzorging van
Groene zowel als Wit-Gele Kruis over
heel de wereld bekend heeft gemaakt.
En tochtoch heeft het Kraam
centrum van het Groene Kruis in De
venter er iets op gevonden, waardoor in
dergelijke gevallen toch de gewenste
hulp kan worden verleend. Er komen
zich namelijk nog wel eens meisjes mel
den voor de opleiding die net nog een
driekwart jaar of korter te kort komen
voor de vereiste leeftijd van achttien
jaar. Niet zelden komen deze meisjes al
in dienst van het centrum en zij zijn
het die door voor- en nazorg, zowel als
door interne dienst in het centrum, al
met de sfeer en de praktijk van haar toe
komstig beroep vertrouwd raken. Men
kan ze heel gemakkelijk van de kraam
verzorgsters onderscheiden; er lopen wit-
tegen, Tot ziens!"
Een knappe jongen, dacht het meisje
zuchtend, terwijl ze hem naoogde. En
een vlotte. Zou hij verloofd zijn?"
HOOFDSTUK 15
Stien accepteert het ordertje liefde.
Hoewel hij brandde van verlangen
om Stien op de hoogte te stellen van
het goede nieuws, voelde hij er niets
voor om naar de Hoge Veluwe te rijden.
Nou, vanavond was ook vroeg genoeg-
Dan werd het een leuke verrassing.
Die middag bracht hij in zijn kamer
door en stelde alvast een reisplan sa
men. Na veel passen en meten had hij
het zo voor elkaar, dat hij ongeveer eens
in de twee maanden alle klanten één
keer kon bezoeken, maar dan zou er
ook niet veel stagnatie tussen moeten
komen. Morgen zou hij het wel eens net
jes overpennen. En dan moest Reinders
het maar bekijken.
's Avonds reed hij al vroeg naar Ot-
terlo en op de Pothovenlaan zette hij
zijn wagen aan de kant, waarna hij het
erf opliep. Twee van de jongens waren
achter het huis aan het werk en keken
op, toen ze hem om de hoek zagen ko
men. Ze staken hun hand op ten groet
en een van hen zei: „Stien is er nog
niet."
Hij bleef bij het tweetal staan en keek
naar hun werk; ze waren druk bezig
een tractor te repareren. De oudste van
beiden kwam overeind, veegde zijn han
den aan een dot poetskatoen af en keek
naar de bezoeker, ,,'t Komt goed uit,
dat je wat vroeg bent, Karei. Vóór Stien
thuiskomt, wil ik je wat vertellen."
Karei knikte en volgde de ander naar
binnen. Hij groette mevrouw van Essen
te strepen door hun bruine uniform jurk.
Tenslotte en dat is iets geheel
r.ieuws heeft het Kraamcentrum op
het ogenblik ook nog twee „grijze meis
jes" in huis, die deze voor- en nazorg
kunnen verlenen. Op haar jurk dragen
ze een insigne met de letters: V.V.B., de
afkorting van: „Vooropleidng Verzor
gende Beroepen".
Het zijn meisjes die al drie jaar huis
houdschool n.l. twee jaar primaire op
leiding en een jaar assistente in de huis
houding achter de rug hebben. Meest
al zijn ze dan zo'n jaar of zestien, zeven
tien. En als toekomstideaal. hebben ze
een „verzorgend beroep" gekozen:
kraamverzorgster, bejaardenhelpster, ge
zinsverzorgster of ziekenverzorgster. De
moeilijkheid was tot voor enkele jaren,
dat zo'n meisje dus met één of twee
„verloren" jaren zat tussen haar oplei
ding en de eigenlijke beroepsopleiding
die bijvoorbeeld voor de kraamverzor
ging een, leeftijdsgrens van achttien jaar
stelt. Vaak verdwenen die meisjes daar
om, en meestal min of meer tot hun ei
gen spijt, in een heel ander beroep.
Juist daarom is er in het Nijverheids
onderwijs naar j2en vorm gezocht om de
ze meisjes te helpen op hun weg naar de
eigenlijke beroepsopleiding. En dat is in
1961 geworden de „Vooropleiding Ver
zorgen de Beroepen" (VVB). Het begon
in 1961 met 238 leerlingen op zeventien
scholen, nu zij'n het er 648 verspreid over
41 scholen. Zulk een VVB-opleiding
vindt men, om een paar plaatsen in de
buurt te noemen o.a. in Almelo, Apel
doorn, Brummen, Duistervoorde, Nijver-
dal en Vorden.
De opleiding valt uiteen in zes maan
den volledig dagonderwijs vervolgens
drie maanden stage in het beroep dat ze
zich voor ogen hebben gesteld en dan
weer drie maanden dagonderwijs.
En zo zijn dan nu twee van deze meis
jes, als eerstelingen, naar het Kraam
centrum van Z.W. Overijssel gekomen.
Ze krijgen er een prachtige kans om met
hun toekomstig beroep vertrouwd te- ra
ken en, dat is minstens even belang
rijk, om hun keuze definitief te bepa
len terwijl ze anderzijds het Kraam
centrum de kans bieden om die extra
hulp te verlenen die in sommige geval
len gewenst of noodzakelijk is-
De gezinnen betalen daarvoor aan het
Kraamcentrum, net als bij de „gewone"
kraamverzorgster, - een vergoeding per
dag. Maar ze hebben daarvoor dan ook
tussen 's morgens acht en 's middags vijf
een hulp in huis die niet alleen van aan
pakken. maar die ook van toeten en bla
zen weet.
Zo kunnen Nijverheidonderwijs en
Kraamcentrum elkaar de helpende hand
reiken, de meisjes behulpzaam zijn in
haar beroepsopleiding en bovendien nog
een uitkomst zijn voor vele gezinnen,
Mooier kan het nauwelijks.
Uw verkoudheid neoa,
keel at horvt ww* BW*
Gevonden: muts, diverse handschoenen,
militaire tas, paar herenschoenen, zilveren
halskettinkje.
Verloren: rekenboekje, sjaal, diverse
handschoenen.
Inlichtingen dagelijks (doch uitsluitend
tussen 9 en 13 en 14 tot 22 uur) aan het
groepbureau der Rijkspolitie, Dorpsstraat
22 te Holten, telef. 352.
en ging met de jongeman naar de voor
kamer.
„Laten we bij het raam gaan zitten,
dan kunnen we Stien zien aankomen,"
stelde de ander voor.
Karei zakte neer in een gemakkelijke
stoel en probeerde zich de voornaam
van de oudste broer te herinneren. En
opeens schoot hem die weer te binnen:
natuurlijk, dit was Kees.
Ze staken een sigaret op en de boe
renzoon keek eens naar de vertegen
woordiger. „Karei, wij, de jongens, heb
ben je verkeerd beoordeeld. Dat pak
slaag toen. nou ja, het is gebeurd en
je hebt er gelukkig alleen maar een lit
teken van over gehouden. Dat is wel
niet zo leuk, maar.
Karei schudde zijn hoofd. „Laten we
er maar niet meer over praten. Ik heb
het sportief opgevat: Ik heb het zelfs
gerespecteerd, dat jullie zo je zuster be
schermen."
„Oké, Karei, het is voorbij. Maar
daarover gaat het eigenlijk niet. De
kwestie is. je weet al zo'n beetje van
ons en Stien en je weet natuurlijk ook,
dat Stien zo half en half verloofd was?"
„Met Gerrit Davelaar?"
Kees van Essen knikte. „Met Gerrit,
onze buurjongen. Persoonlijk ben ik
nooit zo heel erg gek op hem geweest.
Wim, één van m'n broers, was zo onge
veer zijn kameraad. Gerrit lust wel een
glas bier en een borreltje. Hier in Otter-
lo hield hij zich doorgaans nogal koest,
maar als hij uit de buurt was, dan
dronk hij wel eens teveel. En Wim ging
van lieverlee mee doen. Dat stond ons
al niet aan. Vader en moeder evenmin.
(Wordt vervolgd)
W^/WWVWVUWVVWWWWWVWWWWWWMWIWIWWWWVW»
door cllenk aan ^-teeóivijk
i ^MWVWWWVWVWVWVVWtfWWWWWVIWVVVWVWWVWWWWWVWWVVMtAAWVVW
