Landelijke ftijvereniging „Bergruiters"
bestaat dertig jaar
Achttal werd in 1957 kampioen van Nederland
Burgerlijke stand
Filmnieuws
Veilig gebruik
Ontwikkelingsdag
Verkiezing ambtsdragers
Kring II P.J.G.0.
Opbrengst voor de
de vluchtelingenhulp
Sportprogramma
Raadsvergadering
Biljarten
Combineren
op de Hoge Veluwe
Zaterdag 26 oktober 1963
HOLTENS NIEUWSBLAD
Dertig jaar geleden was er in Holten
feest. Ter gelegenheid waarvan? Het is
met zekerheid niet te zeggen en het is
ook niet van belang. Wat doet het er
eigenlijk toe? Een feit is, dat er als on
derdeel van het festijn een grote optocht
door de straten trok, waarin een aantal
mannen en mogelijk ook wel vrouwen
te paard meereed. Deze paardrijders en
-rijdsters kwamen na afloop van de rit
door het dorp op het idee om een lande
lijke rijvereniging op te richten.
Men kwam diezelfde middag natuur
lijk nog niet tot oprichting van een ver
eniging, maar wel werd een werkcomité
benoemd, waarin zitting hadden de he
ren Mr. J. Korthals Altes, W. Holter-
man, P. A. Bos, G. S. E. Vegter, J. Jan
sen (Menum) en J H. Sprokkereef.
Dit werkcomité schreef meteen een
vergadering uit met het doel te komen
tot het oprichten van een landelijke rij
vereniging, welke vergadering door niet
minder dan 77 personen werd bezocht.
Verreweg het grootste deel van de
aanwezigen was niet meer dan belang
stellende, doch het aantal van hen dat
bereid was lid te worden was voldoende
om op 3 november 1933 te besluiten tot
het oprichten van de Landelijke Rijver
eniging „Bergruiters".
Als instructeur van de nieuwe vereni
ging werd' benoemd de heer Rodenhuis,
dierenarts te Rijssen, die met wijlen de
heer W. Holterman leiding gaf aan de
jonge vereniging en die er met groot en
thousiasme naar streefde om er iets
goeds van te maken.
KORTE VREUGDE
Helaas was de vreugde over het stich
ten van de vereniging en het élan waar
mee men was gestart van korte duur en
groot moet de teleurstelling van de op
richters zijn geweest, toen zij moesten
constateren, dat het met de Bergruiters
bergafwaarts ging. De interesse bij de
werkende leden daalde snel en tenslot
te bleef het viertal T. Beldman, J.
Struik, D. Beldman en H. J. Beldman
over. Dit kranige groepje zette door tot
dat de tweede wereldoorlog kwam met
ook voor de Bergruiters: Op de plaats
rust.
NA DE OORLOG WEER IN 'T ZADEL
Deze „overblijvers" staken direct na
de oorlog de hoofden weer bij elkaar en
onder leiding van voorzitter G. S. E.
Vegter werd een ledenwerfactie gehou
den met als resultaat 10 nieuwe leden.
De vreugde was echter van korte
duur. Verschillende leden moesten toen
als soldaat naar Indië en weer een an
dere tegenslag was het bedanken van de
heer Vegter, die zich zeer tot zijn spijt
wegens drukke werkzaamheden hiertoe
genoodzaakt zag. Inplaats van de heer
Vegter werd gekozen de heer H. J. Ool-
bekkink, kassier der Coöp. Boerenleen
bank, die na korte tijd de voorzitters
hamer overgaf aan de heer H. Beldman,
die in 1951 tevens tot instructeur werd
benoemd.
LANDSKAMPIOEN
Onder de deskundige leiding van de
heer Beldman is de vereniging tot grote
bloei gekomen en op tal van concoursen,
kampioenswedstrijden en andere hippi
sche evenementen werden grote lauwe
ren geoogst. Het zou ons te ver voeren
al deze prachtige successen, zowel indi
vidueel als in verenigingsverband be
haald, te noemen en wij volstaan met 't
vermelden van het behalen van het
Overijsselse kampioenschap „achttallen
dressuur" in de jaren 1953, 1955, 1956,
1957, 1958 en 1959.
Het achttal zorgde bij het herdenken
van het 25-jarig bestaan voor een pas
send cadeau door het behalen van het
provinciaal kampioenschap zware dres
suur (Ommen 19 juli 1958).
In september 1956 werd het Bergrui-
ter- achttal reserve-kampioen van Ne
derland en in september 1957 ging in
Emmeloord het vaandel aan de hoogste
mast, toen het achttal kampioen van Ne
derland werd. De heer T. Beldman (58)
werd met Amigo kampioen springen.
Tijdens de wedstrijden om de kam
pioenstitels (september 1960) te Utrecht
leverde Herman Schoneveld met Invasie
de beste prestatie en op 9 september '61
werd T. Beldman Jr. met Amigo in Em
meloord kampioen springen in klasse M.
Het achttal werd reserve-kampioen in
de klasse Z-dressuur.
Op uitnodiging van de Ned. Hippische
Sportbond namen W Aaltink, H. Scho
neveld en H. Vruwink eind mei 1962 in
Meppel deel aan een groot nationaal
concours-hippique. Vruwink won met
Still Better een zware jachtrit en 't MZ-
springconcours, terwijl bij de individu
ele dressuur „M" W. Aaltink met Wu-
zello en H. Schoneveld met Invasie op
de 2e en 5e prijs beslag wisten te leggen.
Ook internationaal hebben de Berg
ruiters bekendheid gekregen door hun
deelname aan het concours-hippique
van de Reit- und Fahrverein „Nieder
Grafschaft" te Uelsen (Duitsland).
De grote zilveren bokaal door de
burgemeester van Uelsen beschikbaar
gesteld voor de vereniging die tijdens 't
concours de beste prestaties leverde
werd reeds twee keer door de Bex-grui-
ters gewonnen.
PRACHTIGE PRIJZEN
In de loop der jaren hebben de Berg
ruiters op tal van hippische evenemen
ten een grote collectie schitterende prij
zen gewonnen.
De bekers, lauwertakken, medailles
etc. zijn een dezer dagen uit de beide
grote wand vitrines in hotel Vosman ge-
Geboren: Hermanus Cornelis, zv H.
J. van Petersen en R. P. ten Bruggen-
cate, Beuseberg 178 Gerritje, dv. A.
Traanman en I. Bijma, Dorpsstraat 70.
Ondertrouwd: H. van de Leur, 28 jr.,
Amsterdam en J. Crans, 21 jr., Holten
E. Aaltink, 27 jr. en H. W. Kevelam,
25 jr., beiden te Holten M. C T. Rei-
singer, 30 jr. en H. J. G. Vosman, 23 jr.,
beiden te Holten.
Gehuwd: H. Rensen, 24 jr. en A. Gro-
teboer, 23 jr., beiden te Holten J.
Meilink, 22 jr., Holten en M. T. Wilme-
rink, 18 jr., Diepenveen H. W. Ren
sen, 19 jr. en A. Reijlink, 17 jr., beiden
te Holten G. van Lemel. 29 jr., Almelo
en H. Vrugteveen, 19 jr., Holten.
Ingekomen: W. R. Oosterink van Rhe-
den naar Neerdorp 78 G. P. Dijkstra
van Verenigde Staten naar Holterberg
35a -L. Leunupun van Bloemendaal
naar Holterberg 26.
Vertrokken: A. Stukker van Burg .v.
d. Borchstraat 31 naar Enschede.
In Gebouw „Irene" draait deze week
zondagavond een programma waarin als
hoofdfilm vertoond wordt de zeldzaam
spannende thriller „De man die te veel
wist". Een kei van een film boordevol
spanning en sensatie gemaakt door de
meesterregisseur Alfred Hitchcock. En al
leen Hitchcock is in staat de spanning zo
op tet voeren, dat U als geketend in Uw
stoel zult zitten.
In deze adembenemende rolprent, die
zich afspeelt in het verre Oosten, in de
sloppen van Marrakesh, „De man, die te
veel wist" is een film vol spanning.
Jaren beproefd en hoog geroemd
Mijnhardt's Zenuwtabletten
haald en zullen na een extra beurt de
komende week worden geëxposeerd in
de etalage van Gebr. Wansink.
RECEPTIE
Ter gelegenheid van het 30-jarig be
staan zal het bestuur van de Bergruiters
van welke vereniging burgemeester
Mr. W. H. Enklaar ere-voorzitter is
op zaterdag 2 november a.s. van 1517
uur recipiëren in café „De Waag" aan
de Waag weg te Holten.
Het achttal, dat zaterdag 28 sept. 1957
te Emmeloord kampioen van Nederland
werd. Van links naar rechts: T. Beld
man Jr. met Roscoe Törner; H Schone
veld met Invasie; Joh. Bronsvoort met
Klein Duimpje; W. Aaltink met Supke;
G. Bolink met Lyda; J. Struik met Hen-
ny; E. Aaltink met Dollarprinses; L. B.
Bronsvoort met Honduroe.
Leden van de kring II van de Platte
lands Jongeren Gemeenschap Overijssel
(P.J.G.O.) hielden zaterdag in café 't
Bonte Paard te Dijkerhoek hun kringont-
wikkelingsdag.
Jongens en meisjes uit de afdelingen
Bathmen, Diepenheini, Colmschate, Hol
ten, Markelo, Enter, Goor, Notter-Zuna-
Rijssen kwamen in de aardige zaal van
deze uitspanning bijeen om te kijken naai
en te discusiëren ever de Duitse film
„Wanun sind sie gegen uns", een rol
prent met een belangrijke sociaal-educa
tieve achtergrond, die o.m. de problemen
van de huidige gezinsverhoudingen behan
deld.
Voordat deze film gedraaid werd gaf
ds H. Kuylman verbonden aan het prov.
vormingscentrum „Den Alerdinck" te
Heino een uiteenzetting waarop de jonge
lui o.a. dienden te letten om haar later in
discussiegroepen te kunnen bespreken.
Deze middagbijcenkomst werd begon
nen met het zingen van het bondslied en
stónd onder leiding van de kringvoorzit
ter, de heer T. in 't Hof te Bathmen.
Uit de nabespreking eerst in kleine
groepjes en daarna in de gezamenlijke
groep, bleek dat de tendens van deze film
over het algemeen goed begrepen was en
dat zij een diepe indruk op de jongelui
had, gemaakt.
ONTSPANNINGSAVOND
Was déze middagbijeenkomst uiteraard
- in verband met veler werkzaamheden
niet zo druk bezocht, tijdens de ontspan
ningsavond, die later volgde was geen
plaats in de zaal meer onbezet.
Deze samenkomst werd o.a. bijgewoond
door de voorzitter en secretaris van de
P.J.G.O., de heren E. Meilink te Grams-
bergen en M. Beumer te Zwolle. De lei
ding berustte ook nu weer bij de heer T.
in 't Hof.
Met eigen krachten uit de verschillende
afdelingen werd een gevarieerd program
ma op de planken gebracht, dat wel een
sterk amateuristische inslag vertoonde,
maar toch dikwijls tot veel vreugde en
bijval aanleiding gaf.
Henny en Hanny, de dames H. Vene
klaas en H. Pasop, openden de avond met
een aantal liedjes tweestemmig gezongen
en begeleid door Teunis Jansen op de
guitaar. „Baccarole" en „Ik wil een cow
boy als man" vielen, evenals de liedjes die
zij na de pauze brachten, wel in de smaak.
Een Rijssense jongeman, ging met een
van zijn declamaties wel wat ver over de
schreef. Hij zal het zeker niet weer doen.
want men heeft hem van zijn onjuiste
intreden kunnen overtuigen.
Het spel „Trek aan de bel", de herken
ning van gespeelde melodieën, bracht Ali
Meijer uit Bathmen en Beltman uit Hol-
Bij de in het afgelopen weekend in het
gebouw Irene gehouden stemming voor
verkiezing van ambtsdragers der Herv.
Kerk werden als ouderling herkozen de
heren J. Meesterberends, G. J. Meijerman,
I-I. Roelofs en H. J. Struik. In de vaka-
tures wegens het niet herkiesbaar zijn
van de heren Chr. Knijf, Joh. Kooopman,
H. Müller, G. Nijenhuis, H. Stegeman, en
J. A. Wechstapel werden als zodanig ge
kozen resp. de heren G. J. Ulfman, D 31,
H. Breed veld, A. Krikkink, N. 56, G. J.
Boode, E 76, G. J. Groteboer, Borkelds-
weg 6 en H. J. Baltus Jr., B. 11.
Als diaken werden herkozen de heren
J. Oolbekkink en G. H. Schorfhaar én in
de plaats van de heren H. Markvoort, en
G. Steünenberg, die niet herkiesbaar wa
ren werden resp. gekozen de dames J.
Boode-Meijerman, N. 1 en mej. T. C. J.
Groeneveld.
Als ouderling-kerkvoogd werd herkozen
de heer H. Beldman en in de vacatures
wegens het niet herkiesbaar zijn van de
heren D. J. Bronsvoort. G. J. Langenbarg
en W. J. Runneboom, werden resp. geko
zen de heren J. PI. Boschers, D 61, J.
Vuuregge en G. Wierbos.
Tot notabel werd gekozen de heer P.
M. van Walraven.
.1 (actieve kocldraqees)
f {JI'DOwbI bij maag-en
ingewandsklachten, fi.25
ten in de finale. Mej. Meijer won ten
slotte voor de mannelijke finalist de boe
kenbom
Bijzonder aardig was de toneelschets in
vijf afdelingen „Amor helpt een handje",
dat door leden van de Bathmense afdeling
op de planken werd gezet. De auteur D.
de Groot (schuilnaam voor de heer D. J.
Groot Nibbelink, directeur van de coöp.
aankoopvereniging, aldaar) heeft daar
mede op leuke wijze de sfeer in het boe
rengezin en het boerenbedrijf in deze
streek gestalte weten te geven. De fusie
van de P.J.G.O.-afdelingen in zijn ge
meente was daarin een geslaagde bijkom
stigheid. De met boerenhumor doorkruide
schets wist de toeschouwers zeer te boeien
en de medewerkenden kregen na afloop
dan ook een spontaan applaus.
Aan het begin van de avond deelde de
voorzitter nog mede, dat in mei 1964 een
reisje van acht dagen naar Denemarken
zal worden gemaakt en dat een groot
aantal plaatsen in de bus reeds bezet zijn.
Tot kwart voor twaalf hebben de jonge
lui ten slotte nog gezellig gedanst op de
muziek van „de Trecordiaja's" uit Bath
men, waarmede het einde kwam van deze
geslaagde ontwikkelingsdag.
De z.g. bliksemactie voor de vluchtelin
gen in Griekenland en Turkije maandag
avond uitgevoerd door de leerlingen van
de u.l.o.school heeft in onze gemeente
1032,62 opgebracht. Dit bedrag is bijna
uitsluitend geschonken door de ingezete
nen binnen de bebouwde kom, omdat de
burgemeester het niet verantwoord achtte
deze leerlingen bij avond de buurtschap
pen in te zenden. De bewoners van de
buurtschappen heeft hij verzocht hun bij
drage te willen storten op postrekening
999. Het verdient wellicht de voorkeur
deze zo spoedig mogelijk te storten op of
te brengen bij de Coöp. Boerenleenbank.
Zaterdag:
De Zweef aHolten a 3.30
Holten bRKSV a 3.40
Holten cSVVN c 2.30
Zondag:
SOS 1Holten 1 2.30
Holten 3NEO 3 12.00
Holten 2—SOS 2 2.30
De gemeenteraad zal in openbare ver
gadering bijeen komen op maandag 4
november a.s., des avonds 7.30 uur.
Standen
le Klasse:
Ten Berge 1
12
- 19
H.B.C. 1
12
17
N.B.C. 1
12
16
Struik 1
12
15
V.I.O.S. 1
12
12
Kalfsterman 1
12
11
K.O.T. 1
12
10
Spekhorst 1
12
8
't Groentje 1
12
6
O.B.K. 1
12
6
Derde Klasse:
Bolscher 1
8
22
Kalfsterman 2
8
20
Hofstee 1
8
15
N.B.C. 3
8
14
V.I.O.S. 2
8
11
Kalfsterman 3
8
10
M.K.V. 1
8
- 10
O.B.K. 2
8
8
Reggebrug 2
8
6
De Ster
8
4
door ^Ulenk oan 3£eeówyk
Ze hangen nu mooi boven je bed. Er.
geen mens komt natuurlijk op het idee,
dat jij het gedaan hebt. Meneer, als u
ooit een stommiteit in uw leven hebt
uitgehaald, hebt u dat vannacht ge
daan. V/at denkt u nou? Dat ik dit
neem? Dat ik dit er bij laat zitten? Ik
beschik gelukkig over een paar centen.
Morgen ontbied ik de beste advokaat
in ons land. En dan zullen we wel eens
zien, of dat vandaag de dag in Neder
land mag. We zijn hier niet in Rus
land!"
De politieman achter het bureau had
rustig de woordenvloed over zich heen
laten gaan en wenkte daarna met zijn
hand. „Berg maar op," zei hij kort.
Maar dat was gemakkelijker gezegd
dan gedaan, want toen twee stevige
politieagenten hem beetpakten, ver
weerde hij zich als een bezetene. Met
moeite en met behulp van een derde
agent kreeg men hem enkele minuten
later in een cel.
De volgende morgen kwam men
hem voor alle zekerheid weer met drie
man halen. Maar Karei Welsenaar had
in de nachtelijke uren zijn houding al
bepaald. Hij had niets op zijn geweten
en hij zou verder rustig met zich laten
sollen. Per slot van rekening zouden ze
hem spoedig genoeg weer moeten vrij
laten. En dan was hij aan de beurt.
Daar konden ze van opaan.
In hetzelfde vertrek wees men hem
een stoel en uiterlijk rustig ging hij
zitten. Tegenover hem zat nu een an
dere man, in gewone burgerkleding.
,,U bent Karei Welsenaar, wonende
te Ede, Burgemeester Bootlaan 33?"
„Die ben ik."
„U bent eigenaar van een auto, merk
Volkswagen, kenteken MD 22-35?"
„Dat is mijn wagen."
,.U was gisteren op de Hoge Veluwe?
Onder andere in het museum?"
„Dat was ik."
„U hebt gehoord, wat daar gebeurd
is?"
„Vannacht heeft een politieman het
mij verteld, ja."
„En u beweert er niets van te weten?"
„Totaal niets, om precies te zijn."
„Wilt u even recht gaan staan?"
Zuchtend kwam Karei overeind en
keek de man aan.
„Houd u nu uw regenjas eens vast
van boven, net of u het koud hebt. Zo,
begrijpt u?"
„Ik begrijp het", antwoordde Karei
gelaten en hij deed. wat hem gevraagd
werd.
De man achter het bureau wendde
zich tot een agent en zei: „Laat nu eerst
de portier maar eens komen."
Een deur werd geopend en enkele se-
konden later trad een man binnen, in
wie Karei de portier van het museum
herkende. De man deed een paar stap
pen in het vertrek, keek naar de jonge
man, die nog steeds met de hand zijn
jas boven dicht hield en knikte toen be
slist. „Hij is het, meneer. Ik herken hem
heel goed."
„Vertelt u dan u w verhaaltje nog
maar eens."
„Nou het was gistermiddag ongeveer
half vijf. Er kwamen nieuwe bezoekers
binnen en ik dacht toen: daar zullen
jullie ook niet veel meer aan hebben,
want over een half uur sluiten we. Toen
kwam deze meneer de trap af. Ik kijk,
zoals ik altijd kijk, als er bezoekers ver
trekken, en meteen grijpt die meneer
naar de bovenkant van zijn jas, net zo
als hij nu doet. Ik vond het een beetje
gek en ik wilde eigenlijk vragen, of die
meneer wat onder zijn jas verborg,
maar ja, het ging allemaal zo gauw. Er
stonden drie nieuwe bezoekers en voor
ik goed en wel gelegenheid had om wat
te vragen, was die meneer al buiten. En
twintig minuten later sloeg Mulder
alarm. Hij had ontdekt, dat het beeldje
niet meer op de sokkel stond."
„Juist. En toen?"
„Ik heb dadelijk alle uitgangen ge
waarschuwd en men heeft de hekken ge
sloten. Alle auto's, die nog in het park
waren, zijn door de politie onderzocht,
maar er is niets gevonden. Dus moet de
dader al het terrein verlaten hebben."
„En wanneer werd ontdekt, dat die
schilderijen verdwenen waren?"
„Nou, misschien vijf minuten later."
„Dus u herkent deze persoon als de
gene, die op verdachte wijze het mu
seum verliet?"
„Absoluut, meneer."
„Mooi. Dan kunt u weer gaan. U blijft
nog even ter beschikking hier?"
„Zeker, meneer."
Toen de portier vertrokken was,
vroeg de man achter het bureau aan
Karei: „Wat zegt u hiervan, meneer
Welsenaar?"
„Geen commentaar," antwoordde Ka-
rel, uiterlijk kalm.
De man keek hem laatdunkend aan.
„Dat begrijp ik. Daar kunt u niet veel
tegen inbrengen, hè? Maar we hebben
nog meer ijzertjes voor u op het vuur
staan." Hij wendde zich tot één van zijn
ondergeschikten. Laat die autobewaker
maar komen."
De geroepene kwam binnen en keek
naar Karei. Hij knikte en zei: „Ja, die
meneer was het."
„Zo? Weet u dat heel zekex-? Kijkt u
hem maar eens goed aan."
„O, er is geen twijfel mogelijk, me
neer. Ik heb deze persoon al zo vaak
op het parkeertex-rein gehad. Hij kwam
bijna dagelijks op de Hoge Veluwe. Met
een grijze Volkswagen."
„Juist. En waarom kreeg u gistel-mid
dag argwaan?"
„Dat kwam, omdat ik net op de hoek
van de weg stond te kijken, omdat ex-
een bus wegreed. Ik zag meneer uit het
museum komen en hij liep nogal snel.
Dat viel me al op, want in de regel
kwam meneer kalmpjes aanwandelen
en reed ook altijd rustig weg. Maar nu
stapte hij snel in, startte, waarna hij
bijzonder hard wegreed. Ik dacht eerst
nog: Nou, als er net een wagen aan
komt, zou er wel eens een aanrijding
kunnen gebeui-en. Ik vond het allemaal
een beetje eigenaardig en voor alle zc-
kex-heid prentte ik het nummer van zijn
wagen in m'n geheugen."
„Hoe liep meneer naar zijn wagen?"
„Tja, hoe moet ik dat zeggen? Later
dacht ik er over na en toen vond ik, dat
het 'net leek of hij wat onder zijn jas
droeg, zal ik maar zeggen."
„En toen er alax-m geslagen werd,
hebt u van uw bevindingen mededeling
gedaan?"
„Ja meneer, vanzelf. Ook het nummer
heb ik toen doox-gegeven. Het nummer
van die V-W. zal ik maar zeggen."
„Mooi, dat is alles. Je kunt nu wel
weer gaan. Dank je wel."
De autobewaker vertx'ok en de oxxdex--
vrager keek opnieuw naar Karei Wel
senaar, die nog steeds naast zijn stoel
stond. „En? Ditmaal ook geen commen
taar?"
„Hoe x-aadt u het zo," antwoox-dde
Karei sarcastisch.
„Gaat u dan maar weer zitten." Hij
nam een velletje papier, dat hij voor
zich had liggen in de handen en bekeek
het. Daarna hield hij het omhoog, zodat
Karei het goed zien kon en vx-oeg: „Dit
papiertje heeft men in uw kamer op uw
schrijftafel gevonden. Natuurlijk kunt u
daarvoor een aannemelijke vei'klaring
geven, nietwaar?"
Karei bekeek het en herkende het
kladje, waax-op hij een becijfex-irxg had
gemaakt, nadat Stien het balletje opge
gooid had van zelf te beginnen. Hij had
toen drie cijferreeksen naast elkaar ge
plaatst met een volgnummer er boven:
1. 2 en 3. Bedoeld was: begin kapitaal,
te maken eerste onkosten en de dei-de
kolom bevatte de eventuele aankoopbe-
dx-agen. Een ruwe becijfex-ing, wat hij
nodig zou hebben om te kunnen starten
met een bescheiden aantal artikelen.
(Wordt vervolgd)
