Uil Hollens historie
■■■lil
K?,ï!?Dflmp°
Nieuws uit Overijssel
Gemeubileerd huis
"Quprnrlykè
Duizenden
wachten
gespannen
op
Uw
prettige
aanbiedingen
in
dit
blad
r
TREKKERSBAL
Fiimnieuws
SCHAATSSPORT
ifl
FEUILLETON
Za'croa;
MOL I NS I I U. SH!
patina- 3
DE SCHOUTINNE EN
EN DE ROTGANS.
De schout gaf bevel de Rotgans een
maaltijd te geven. Dat ontbrak er nog
I maar aan. Briesend liep de schouten-
vrouw door het huis en de dienstbode
zette de Rotgans een forse maaltijd voor.
De schout stak een lange Goudse pijp
aan en hulde zich in rookwolken. Het was
een netelige kwestie met die familie van
de Rotgans. Nu zijn vader was overleden
wilde ze hem buiten de erfenis laten.
Dat kon natuurlijk niet. Maar het was
een zeer goed oppassende familie. En de
Rotgans een slampamper. De schout be
moeide er zich toch mee en het slot was,
dat hij land kreeg toebedeeld in de Hol-
teres. Dat land was bij stukken verhuurd
aan de burgers van Holten en voor een
deel aan de weduwe van Soep Jantjen,
dié in de Beuzeberg woonde. Soep Jantjen
was een zeer eerzaam e:i vlijtig daghuur
der bij Holtense zakenlieden. Soep Leide
was nog jong toen haar man stierf. Nog
nauwelijks dertig jaar. Jan was aan de
pleuris gestorven. En nu hoorde ze, dat
de Rotgans eigenaar was van het land,
dat zij gepacht had. Zij lag nachten wak
ker. Vele Holter burgers ook. Zij loerden
erop dat de Rotgans het land zou verko
pen, maar zijn broers rieden hem aan het
niet te doen. Als de Rotgans eens dood
ging, en dat hoopten zij, dan kwam van
zelf het land terug. De Rotgans was in
april nog aan het nieuwjaarwensen. Hij
liep in de Holterdijkerhoek, waar de Jon
ker van Holthuizen woonde op een klein
buiten. De Jonker van Holthuizen was
niet rijk maar goed bemiddeld en hij was
vrijgezel. Dan kon hij op zijn buitentje
royaal als heer leven. Goedenmiddag en
veel heil en zegen in het nieuwe jaar! De
jongen van Holthuizen stond net gebukt
te kijken of zijn tuinzaden al opkwamen.
Hij schrok feitelijk een beetje en riep:
wat zeg je? veel 'heil en zegen in het
nieuwe jaar. Maar man, het is april! Dat
weet ik, dat weet ik! Maar waar het
hoogst nodig is daar moet ik het eerst
naar toe. Nou dit keer zal je nieuwsjaars-
wens nog wat opleveren, maar volgend
jaar niet meer. Ik heb gehoord, je hebt
je kindsportie gekregen en maak dat
maar eerst eens op! Daar zeg je zo wat,
sprak de Rotgans. Wil je het kopen? Dat
ligt er aan. Prakkezeer er maar eens over
wat je er voor hebben wil. De Jonker
gaf hem vast een gulden. Bij het Bonte
Paard kocht hij een borrel en toen liep hij
naar de Beuzeberg om de weduwe van
Soep Jantjen de huur op te zeggen. Hij
kwam er tegen schemerdonker. Wat zul
len we nou heb&en? vroeg Leide, toen ze
de Rotgans zag. Ik wilde je een stuk land
verkopen, vertelde hij. Leide zette de
kruiwagen met mangelwortels even neer
en riep: ^ij moest je schamen, luiaard!
Zoek een vrouw en ga aan het boeren! Je
hebt grond genoeg. De Rotgans wilde
zich verwijderen, maar Leide riep hem
terug. Ze wilde koffie zetten. Met zijn
tweeën was het gezelliger koffiedrinken.
Hij wilde vannacht blijven slapen, maar
dat ging niet. Morgen mocht hij terug
komen: dan had ze werk voor hem en
eten. Dat geschooier moest maar eens uit
zijn. De Rotgangs kroop die avond niet
bij een van de Beuzeberger boeren in het
hooi maar ging slapen te Holten in een
boerenherberg. De volgende morgen was
hij al tijdig op om bij Leide aan de slag
te gaan. Hij werkte die dag dat de botten
hem kraakten het lijf. Leide dacht bij
zich zelf: als ik hem klein krijg dan neem
ik hem. Een week was nu verlopen. De
Rotgans kreeg zijn zwerflust weer in het
bloed. Waarom zou hij de hele dag hard
werken. Toen hij zijn voornemen te ken
nen gaf, riep Leide: Ga je gang maar.
lelijke scharesliep, doe wat je niet laten
kunt en verkwansel je grond maar. Het
beste. Toen zag de Rotgans een afgrond
voor zich. Hij ging maar niet zwerven.
Hij ging naar het dorp Holten en wilde
zich laten scheren, maar de barbier wilde
hem zonder dat hij zich eerst grondig ge
wassen had, niet onder handen nemen.
Hij putte een emmer water en goot deze
over in een voeremmer en twintig minu
ten lang waste de Rotgans zich en toen
begon de barbier een ander mens van
hem te maken. Hij schoor de Rotgans en
deed er ook de reuzensnor af, knipte het
haar en toen de barbier hem in de spiegel
liet kijken, schrok de R.otgans van zich
zelf. Hij liep door Holten. Alleen aan zijn
kleren kende men hem. Hij liep de es over
en kwam weer bij Leide. Die hem eerst
niet kende. Toen zij hem herkende, dacht
zij bij zichzelf: het is een knappe man,
jammer dat er niets aan gelegen is. Die
avond had zij een lang en ernstig onder
houd met hem, zij wees er hem op, dat
hij zijn leven, vergooide. De schout van
Holten moest een paardeknecht hebben.
Leide hield het erop dat hij mee moest
solliciteren. Hij zei mistroostig: het wordt
niks! Maar de volgende dag ging hij. De
schout nam hem streng onder handen en
vroeg wie hem gestuurd had. Leide van
Soep Jantjen, vertelde de Rotgans. De
schoutinne waarschuwde haar man. Er
waren fatsoenlijke mannen in het dorp,
maar de schout zette zijn wil door. En
toen het zoyer was, hield do schoutinne er
de zweep over. Bats de Rotgans leerde
zich gewennen aan orde en tucht. Klokke
zes uur was hij in de kleren, stookte het
vuur op, hing een ketel water erboven,
verzorgde het paard en daarna zichzelf.
Hij knapte allerlei klusjes op en om half
negen was hij gereed om uit rijden te
gaan. De schoutinne had hem geleerd zijn
uniform te sparen door werkkleren aan
te trekken. Een jaar was verlopen. De
Rotgans kreeg verkering met Leide. De
schoutinne was tevreden. De schout ook.
Maar toen gebeurde het. De schout werd
ziek en overleed. Er kwam een nieuwe
schout. Maar die bracht een knecht mee.
Laten we trouwen besliste Leide. Maar
dat zat zo glad niet. Verschillende Holte
naren hadden nog huur aan het land in
de I-Iolteres. De Jonker van Holthuizen
was in het dorp. Bij de Zwaan kwam hij
de Rotgans tegen. De Jonker prees hem
zeer, want de ander klaagde zijn nood.
Hoeveel land heb je? Ik denk zeven mud
lands. De Jonker dacht na. Kom morgen
bij mij aan, sprak hij.
VAN COEVORDEN.
Holten De vernieuwde autoweg
over de Overijsselse Heuvelrug be
ter gezegd toeristenweg zal wanneer
zich geen onvoorziene tegenslagen
voordoen 15 mei a.s. worden openge
steld, althans opgeleverd. Deze weg is
in feite een gedeeltelijk geheel nieuw
tracé van de bekende route Holten-Nij-
verdal-Hellendoorn. Het oude tracé van
de weg over de Holterberg in 1929
aangelegd is niet meer voldoende
spectaculair en bovendien verkeerde
het wegdek in slechte staat. Het nieuwe
tracé daarentegen voert de toerist door
een prachtig gebied rijk aan natuur
schoon. Voorzover dat nodig was wordt
het wegdek van het gehandhaafde tra
cé verbeterd. De gelden voor dit pro
ject worden beschikbaar gesteld door
Rijk, Provincie en de Gemeenten Hel-
lendoorn en Holten. Het nieuwe tracé
komt een eind westelijker te liggen,
waardoor veel fraaiere uitzichten wor
den verkregen. De naam toeristenweg
duidt op de betekenis welke deze weg
in het wegennet gaat innemen; de weg
is niet bestemd voor het zg. doorgaan
de verkeer Noord/Zuid. Ze vormt als
het ware een scheiding tussen Twente
en Salland. De constructie van het weg
dek wordt in grindzandasfalt uitge
voerd. De rijbaanbreedte zal öVc me
ter bedragen.
souvenir Hengelo "Het bestuur van
de WV Hengelo (Ov.) heeft een prijs
vraag uitgeschreven om te komen tot
een verantwoord souvenir dat zo moge
lijk verband moet houden met Hengelo.'
'of in ieder geval met de Twentse cul
tuur. Gevraagd worden ideeën, al dan
niet geheel uitgewerkt, vergezeld van
tekeningen, materiaalaanduidingen,
voorbeelden of suggesties die kunnen
resulteren in het maken van een aardig
souvenir. Dit moet in de eerste plaats
in serie kunnen worden vervaardigd en
moet een óf versierend óf nuttig doel
hebben.
beeldhouwwerk Enschede Op initi
atief van de Enschedese kunstkring
wordt t.e.m. 20 januari een beeldenten
toonstelling gehouden van vijf Neder
landse beeldhouwers in het Rijksmu
seum Twenthe.„Confrontatie" is de ti
tel waaronder de tien kunstenaars hun
werk exposeren. Het zijn: Chavignier,
Alicia Penalba, F. Stahly, C. A. Cairoli,
S. Tajiri, Elizabeth Frink, W. Couzijn.
C. N. Visser, A. Volten en J. Mooy. In
lichtingen: Rijksmuseum Twenthe, Las-
ondersingel 129, Enschede direkteur
C. C. W. J. Hijszeler.
foto's Enschede „De huidige kaste
len en havezaten in Twente". Onder de
ze titel wordt in het Rijksmuseum
Twenthe een fototentoonstelling gehou
den, die duurt t.e.m. 13 januari. In 150
jaar is meer dan driekwart van het oude
adelijke bezit in Twente geliquideerd
en verkaveld. Deze expositie wijst op de
kostbare monumenten van geschiedenis
en kunst, die bewaard zijn gebleven in
dit deel van Overijssel. Een groot his
torisch tableau (2.15 x 2.40 meter) van
het drostambt Twente illustreert de lig
ging van de adelijke huizen, die dit dis
trict gekend heeft. De heer J. Polder
stelde deze expositie in opdracht van
het museum, waaraan hij werkzaam is,
samen. Inlichtingen: Rijksmuseum
Twenthe, Enschede, Tel. 05420-5672.
chinesé kunst Hengelo De Henge
lose kunstzaal herbergt t.e.m. 8 januari
een zeer interessante expositie van ca.
25 Chinese schilderingen en Chinees ce
ramiek. Dit laatste is afkomstig uit ver
zamelingen van particulieren in Over
ijssel. De (hedendaagse) schilderingen
zijn gemaakt door een volbloed Euro
pese vrouw: miss Pilz-Clift, een leer
linge van prof. dr Siao-Yu. Zij geraakte
geheel onder de bekoring van de met
een zeer aparte levensstijl verbonden
zijnde Chinese kunst en letteren. Dat
zij in de Chinese schilderkunst zeer ver
gevorderd is, bewijst het gebaar dat de
in Londen wonende Fei Cheng-Wu
maakte, die haar de artiestennaam Lan
Mo-Li schonk. Dit komt sporadisch voor
Miss Pilz-Clift signeert haar werk met
haar Chinese naam.
Naast de schilderingen is op deze ex
positie fraai Chinees ceramiek te be
wonderen, daterend uit de Sung-dynas-
tie (960-1280) en de 17e, 18e en 19e
eeuw. Onder meer zijn aanwezig de
prachtige van grijs/groen tot groen ge
glazuurde ceradons. Ongeveer 30 stuks
aardewerk zijn bijeen gebracht. Inlich
tingen: Jhr. P. van Riemsdijk. Ensche
de, Tel. 05420-10091.
schilderijen Hengelo Moderne
schilders geven hun visie op Het Land
schap in een tentoonstelling in de Hen
gelose kunstzaal. De expositie wordt ge
houden van 18 januari t.e.m. 10 febru
ari. Deze expositie wordt georgani
seerd door de Culturele Raad Overijs
sel en de Nederlandse kunststichting
Amsterdam. Er zijn schilderijen te
zien van o.m. Defèche, Nahuis, Stel-
laert, Arntzenius, Korén, Lei Molin,
Den Ouden, Tissink, Breed en Niemei-
jer. Inlichtingen: Mevr. Douwes Dekker
Sijpkens, Ennekerdijk 9. Borne, Tel.
05409-619.
zwemmen Zwolle De pas een jaar
bestaande zwem- en poloclub houdt op
20 januari in het Stilobad te Zwolle een
grote nationale zwemvijfkamp. Deel
nemende verenigingen zijn: ESCA (Arn
hem), NZC (Nijmegen), Neptunus
(Amersfoort), GZNPC (Groningen) en
AANGEBODEN
(dichtbij het strand gelegen)
vrij van 17 tot en met 31 augustus
te Egmond aan Zee
Inlichtingen: J. WISSINK, Oranjestraat 3
in AMICITIA op zaterdag 19 jan. a.s.
Aanvang 7.30 uur
Muziek: The Black and White Birds
uit Nijmegen.
In gebouw" „Irene" draait deze week
zondag de fonkelnieuwe Zorro-film:
„De wraak van Zorro"
met in de hoofdrol de populaire ster Ken
Curtis. Een film, die stellig door de jeugd
met groot enthousiasme begroet zal wor
den. Want allen zullen ze zich nog goed
zijn vorige film- „De schaduw van Zorro"
herinneren.
Welnu, we kunnen U daarom alvast
wel verklappen, dat ook deze nieuwe
versie „De wraak van Zorro" weer een
film is, die de toeschouwer van de aller
eerste tot de allerlaatste meter toe in
spanning houdt.
Want Zorro.de schrik van het ban
ditisme, slaat opnieuw weer toe! Want
onrecht haatte hij! En hij gaf zijn leven
om dit te voorkomen! Ditmaal staat de
mysterieuze Zorro de ranchers bij in hun
strijd in het behoud van hun eigendom
men. En opnieuw redt de gemaskerde
wreken talrijke onschuldigen uit de
de organiserende vereniging. Aan de
start zullen o.m. verschijnen de kleine,
taaie Klenie Biemolt uit Groningen
(met Ria van Velzen vijfde op de rang
lijst sportvrouw van het jaar), Coclde
Gastelaars uit Arnhem en Theo Hoog
veld uit Amersfoort. Na afloop van de
wedstrijden (aariv. 14 uur) zal het Ne
derlands waferpolo-zevental uitkomen
tegen Neptunus uit Amersfoort. Inlich
tingen: A. Schijf. Brederostraat 135,
Zwolle, Tel. 05200-13038.
schaken Zwolle Na het hoogoven
schaaktoernooi wordt van 28 januari
t.e.m. 2 februari in hotel Van Gij ten-
beek te Zwolle het Caltex-schaaktoer-
nooi gespeeld. Verscheidene buiten
landse en Nederlandse meesters zullen
hieraan deelnemen. Er is o.m. contact
opgenomen met de jeugdwereld kam
pioen Parma uit Joegoslavië en Snede-
revav eveneens uit het land van Tito
afkomstig. Verder doet de Duitse mees
ter Dieter Hottes mee en de Nederlan
ders N. Cortlever. de kampioen van de
oostelijke schaakbond W. Andriessen
en de vroegere dameskampioene van
Nederland mevr. Fennie Heemskerk uit
Amersfoort. Op het Hoogoven-toernooi
hoopt men nog enkele grootmeesters
voor het Caltex-toernooi te interesse
ren. Inlichtingen: J. Haanstra, secr.
Zwols schaakgenootschap, Veerallee 33,
Zwolle, Tel. 05200-13494.
klauwen van een op rijkdom beluste mis
dadiger. Meer willen we U van deze on
gekend spannende film niet verklappen.
„De wraak van Zorro" is een avontu
renfilm van de bovenste plank, waarin
de populaire Zorro opnieuw een stamp
volle zaal jeugdige toeschouwers enige
uren heerlijke ontspanning biedt.
BEVOLKING:
Ingekomen: H. J. ter Horst van Aalten
naar Dijkerhoek 67.
Vertrokken: A. Beun van Deventerweg
15 naar Weststellingwerf. J. Nieuwen-
huis van Kolweg 12 naar Voorst. J.
Meerman van Beuseberg 157 naar Hel
len doorn.
Om het clübkampioenschap op de ba
nen van de ijsclub „Rowinkel" bij „De
Wippert" zullen zaterdagmiddag 12 ja
nuari de beste schaatsenrijders en rijd
sters uit Holten, Groot Dochteren en het
Larense Broek strijden om het clubkam
pioenschap 1962-1963. Van elke ijsclub
zullen vier dames én zes heren aan de
wedstrijd deelnemen. De wisselbekers
zullen verdedigd moeten worden door de
dames van de ijsclub „Diekerinksriet" te
Groot Dochteren en de heren van „De
Noordpool". Het beloven weer spannen
de wedstrijden te worden, waarvoor zeer
zeker weer grote belangstelling zal be
staan.
„Kan ik u werkelijk nergens een ple
zier mee doen?"
„Nee, dank u", zei Wim. En hij ver
volgde:
„Of uw vader er toe besluiten zou,
wist hij nog niet. Hij heeft me verzocht,
ook eens met u te praten over de nood
zaak van een hogere uitkering. Het le
ven wordt steeds duurder en zo.
„Och u zult begrijpen dat een stu
dent altijd wel meer geld gebruiken
kan", zei Herman lacherig, kennelijk
niet erg op zijn gemak.
„Dat geld wel voor ons allemaal, me
neer Grootenhuis", zei Wim „dat is de
vraag niet. Uw vader sprak over de
noodzakelijkheid. Hij vraagt zich af of
u van uw toch niet zo heel erg grote
toelage wel rond kunt komen."
Het ontging Herman niet dat in Wims
stem een licht-sarcastisch toontje te be
speuren viel. Hij zat met de volle fles
in zijn hand. Er stonden nog wat fles
sen om hen heen. Zoeven had hij met
een honderdgulden-biljet gesmeten en
dat had Wim gezien. Dat was allemaal
moeilijk te maskeren. Die meneer
Geertsema zou dat allemaal best wel
rapporteren aan zijn pa. Dat er van
een verhoging niets zou komen, was
minder erg dan de- beroerde indruk die
alles maakte.
Hij nam nog een glaasje, lachte ietwat
veronschuldigend. Wim zag dat hij
wéér een beetje over de schreef ging.
Eén stootje en hij zou door de knieën
gaan, wist Wim. Hij had ervaring: tij
dens zijn piano spelen in kroegen had
hij dergelijke situaties nogal eens van
een afstand moeten waarnemen.
„Nu krijg ik zo de indruk, meneer
Grootenhuis, dat u er héél best van kunt
rondkomen!"
Dat was een aanval. Rustig wachtte
Wim op de uitwerking. Herman lachte
nog wat, deed toen plotseling heel arge
loos en vroeg:
„Hoe bedoelt u?"
Nu tastte Wim dooi'.
„Ik bedoel dat uw manier van leven
hier op mij de indruk maakt, nogal wat
geld te kosten. U kunt blijkbaar over
meer geld beschikken dan uw vader
weet. Anders zou hij zich geen zorgen
over u maken, denkt u wel?"
Wim wist dat hij iets dergelijks nooit
tegen een nuchtere Herman Grooten
huis had kunnen zeggen. Maar déze
Herman verwerkte het precies zoals
Wim het had bedoeld.
Herman probeerde nog, zijn figuur te
redden.
„Wat heb jij daar mee te maken, jij
indringer, jij bemoeial! Wat gaat het jóu
aan? Ik heb geld, ja, ik heb nog een
heleboel geld en daar kan ik nog heel
wat flessen jenever van kopen. En wat
dan nog? Dat is helemaal mijn zaak, be
grepen? Mijn zaak is het, en niet die
van jouw advokatenkantoor. Niet van
mijn vader ook.
„Ik zou zeggen in de eerste plaats
een zaak van uw vader!"
Wim zei het recht op de man af. Het
was voor tweeërlei uitleg vatbaar en
Herman voelde dat onmiddellijk aan. Hij
capituleerde.
Hij zakte achteruit in zijn stoel, smeet
de bijna lege fles in een hoek, staarde
een. ogenblik zwijgend naar het plafond,
ging toen voorover zitten met zijn
hoofd in zijn handen, stond op en liep
rusteloos door de kamer. Toen kwam hij
naar Wim toe.
„Goed, jij hebt gezien hoe ik hier leef.
Jij hebt gezien dat ik met geld smijt. En
dat ga je tegen mijn 'vader vertellen,
niet? Daar zie je wel naar uit. En dan
gaat mijn vader zich afvragen, hoe ik
aan dat geld kom, he? Het antwoord is
voor hem niet moeilijk te vinden. Nee
daar hoef je echt geen detective voor te
zijn! 1-Iij zal het weten zodra jij hem
hebt verteld van je bezoek hier. Hij zal
het onmiddellijk weten. Het is zijn geld.
Zijn geld, hoor je dat? Ik heb het weg
genomen uit zijn portefeuille. Vijfdui
zend gulden heb ik weggenomen. Nou
weet je het. En nou mag je me aange
ven bij de politie. En je mag een snel-
ti'ein nemen en het aan pa gaan vertel
len. Brave burger, ben je niet vreselijk
geschokt?"
Wim reageerde onmiddellijk.
„We zullen een kop koffie gaan drin
ken", Zei hij besluitvaardig. Hij hielp
Herman in diens jas.
„Een beetje buitenlucht zal u goed
doen"
Ze stommelden de trap af en weer lie
pen ze buiten, allebei een heleboel wij
zer.
Ze dronken koffie en zeiden niet veel.
Ze aten wat en Herman knapte zicht
baar op.
Wim zei:
„En als we nu eens samen naar uw
vader gingen?"
Ook op de terugweg werd weinig ge
zegd. Wim ging met Herman mee naar
huis, nadat hij op het station de heer
Gi'ootenhuis had opgebeld om hem op
hun komst voor te bereiden.
Hei-mans vader deed open. En toen
Wim wist dat Herman goed was thuis
gekomen, trok hij zich terug. Hij groette
en verdween.
Zijn werk was gedaan. Hij wist hoe
het verder zou gaan: vader en zoon zou
den een ernstig gesprek hebben. De zoon
zou beterschap beloven, en hij zou dat
menen ook. En vader zou er genoegen
mee nemen, de zaak in de doofpot stop
pen en Wim erg dankbaar zijn.
Wim moest een beetje lachen in zich
zelf. Wat had hij bereikt? Niemand zou
nooit weten wat Hei-man had gedaan.
Hij zou een serieuse kandidaat voor
Carla blijven; waarom niet. Wim zou er
naast grijpen. Tenzij hij...
Weken verstreken zonder dat er eni
ge verandering in de situatie kwam.
Carla was nu vaak van huis, doordat zo
langzamerhand de studie eisen ging
stellen. Wim werkte als steeds op het
kantoor van Mr Brandenburg, die na
zijn terugkeer uit Hamburg luchtigjes
geïnformeerd had naar de zaak waar
over de heer Grootenhuis had gebeld,
maar die zozeer door affaires in beslag
genomen dat hij er weinig aandacht
aan wijdde. Be heer Grootenhuis had
Wim nog eens opgebeld en hem uitge
nodigd, bij hem langs te komen. Wim
had gevraagd of hij de zaak ook zo
mocht laten; hij wilde er liever niet
meer over spreken. Zijn aanvraag tot
emigratie was ingediend; vandaag of
morgen zou hij er wel meer van horen.
Misschien kon hij binnenkort weg, dan
was alles voorbij en kon hij in Zuid-
Afrika een nieuw bestaan gaan schep
pen. Carla zou gewoon met Herman
trouwen en iedereen zou gelukkig zijn.
Gelukkig? Wim kon het zich nog niet
best voorstellen. Hij was heel veel van
Carla gaan houden, begreep hij nu pas
goec,\H.et zou hem veel moeite kosten,
vrijwillig aan boord van dat schip te
gaan in.de wetenschap dat hij Carla
daarmee voor altijd opgaf.
Maar hoe moest het anders? Carla
was onbereikbaar voor hem. Hij had ze
nu al in weken niet gezien. Goed, ze
was druk met haar studiebesognes. En
trouwes, ze had het toch altijd over
„vrienden zonder meer"?
Wel had Wim de laatste dagen op
kantoor telkens toespelingen gehoord op
het aanstaande huwelijk. Herman zou
nu gauw doctoraal doen en onmiddellijk
daarna zouden Herman en Carla wel
verloven, verwachtte de heer Branden
burg. Die vertelde het nogal opgetogen
tegen Wim. En Wim, die natuurlijk niets
kon laten blijken, moest opgetogen te
rug doen
(Wordt vervolgd)
