Uit Hollens historie
les! entwikkelingswerk op hst programma
vm Jong Holten
Het seizoen is begonnen
Oesters m messslen
ii
FEUILLETON
Zatcruag 22 september 10G2
llOLTKNS NIEUWSBLAD
pagina
Het was drie dagen na Holterkermis. De
baron Busseherd van Duivelaar tot Vin-
kenstein was zijn hele leven lang vrijge
zel gebleven. Dat zat zo, om geld of goed
had hij geen huwelijk behoeven na te la
ten. Veel had hij geerfd van vaders- en
moederszijde, van ooms en tantes- In zijn
jeugd was hij een knappe jongeman en
had gedongen naar de hand van de freule
Harmanna van de Woolebeek een dochter
van een Larense kasteelheer. Maar de
Pruisische jonker von Bramske, die veel
beter vrijen kon, was hem er met Har
manna van door gegaan. De jonker van
Bramske had haar wijsgemaakt dat in
Duitsland alles veel groter was dan hier.
Nou dat kon best waar wezen, want geen
enkele man, jonker of niet, had zulke
grote oren als die pruis. Maar jonker
Busseherd van Duivelaar tot Vinkenstein
had het nakijken.
Veel later had hij het oog laten vallen
op de kamenier van de vrouwe van de
Oosterhof bij Rijssen. Maar Aalken was
maar een gewoon meisje uit Rijssen. De
Jonker Busseherd liep er voor tijdverdrijf
achteraan. Want Aalken de kamenier was
een beeldschoon meisje. Maar Aalken
hield de Jonker op een afstand. De jonge
schout van Holten, daar had zij het op
voorzien. En zij vertelde hare Johan, dat
de Jonker uit het buiten bij Weggestapel
haar lastig viel. De jonge schout liet zijn
meisje naar Holten komen. En jawel in
de buurt van de Waardenborg daar draai
de Jonker Berend Busseherd de snorren
op. Vele dagen had hij al te Holten door
gebracht. Drinkend, kaartend en dobbe
lend. Hij had een tip gekregen van de
vrouwe uit Rijssen dat Aalken in aan
tocht was. Maar ook de jonge schout wist
er van. Hij stelde zich verdekt op en toen
de Jonker voor de dag kwam om Aalken
'te liefkozen sloeg de schout van Holten
toe. In drie weken zag men Jonker Bus
seherd niet te Holten. Aalken wierp zich
in de armen van haar vrijer. Dat was een
man die haar beschermen kon. Dit alles
was jaren geleden. De Jonker Busseherd
had de plannen opgegeven om te trouwen.
Maar de schoutinne bloeide mooier dan
ooit te voren. En nu hadden ze op ker
misdag het vette varken van Heesteren
bij Goor, bij de schout door het raam ge
gooid. Daarbij was een kostbaar servies
verloren gegaan. Jonker Busseherd nu
had serviezen genoeg. Zorgvuldig zocht
hij er een uit, liet het inpakken en reed er-
zelf mee -naar Holten. De schouttinne
dienstbode diende een mijnheer aan met
een grote kist. Zeg maar, antwoorde de
schoutinne dat wij vandaag niets nodig
hebben. Zij, dacht dat een of ander reizen
de koopman aan de deur was. Dat volk
kan soms lastig zijn. De schout stond op
en liep naar. de deur, waarachtig de oude
Jonker! Hij vroeg of hij even binnen
mocht komen. Aalken keek hem nu aan
met medelijden. Dat was nu een man van
oude onverdenkelijke adel, met veel land
en veel geld. De man was misschien zestig
jaar oud en gansch versleten. Hij vertel
de dat hij gehoord had van het ongemak
dat male Jan uit Deventer veroorzaakt
had door de Jonker Ense bij de schout
door de glazen te gooien. En nu wilde hij
de juffer dienen n^et een sevies, dat zeer
oud was. Het moest nog uit de familie
van Brouskhorst zijn. Maar de Schoutin
ne trots en fier, al was zij dan maar een
dochter van een Rijssens burgerman wees
het af. Zij had de serviezen van Jonker
Busschert niet nodig. Maar de schout gooi
de het over een andere boeg. Hij kocht het
servies, voor zijn vrouw. Hij betaalde en
de baron kon gaan. De laatste had spijt
dat het zo gelopen was, maar hij durfde
de schout van Holten niet tegen te spre
ken, want als hij er aan dacht voelde hij
nog de slagen, die hij destijds gekregen
had. De schoutinne zette het mooie an
tieke servies voor het raam. En wat zij
niet voorzien had gebeurde. Zo vaak de
Jonker Busseherd in Holten kwam keek
hij naar het servies. Dit veroorzaakte op
stootjes. Mevrouw zat er lelijk mee in.
Zij klaagde haren nood aan Hanna uit de
„0, u kent hem vast niet. Hij is een
eenvoudig pianoleraartje die het niet
zo erg ver heeft geschopt. Maar hij is
bezeten van muziek. Het is er zo een die
een arme jongen graag voor niets les
geeft als hij heeft gemerkt dat er mu
zikaliteit in steekt. Zo was het met mij
ook. Mijn tante heeft een piano en ik
fantaseerde er graag een beetje op. Zij
heeft er voor gezorgd dat ik in contact
kwam met Meeuwis. Hij zag wat in me
en hij heeft me ontzaggelijk veel ge-
leerd"
De jongen zei het allemaal wat
schuchter en toch met een overrompe
lende openheid, die Carla weldadig aan
deed.
„Gaat u wel eens naar concerten?"
„O ja, een enkele keer, meestal een i
volksconcert of zo. Ik hou het meest van
recitals. Vanavond speelt Myra Hess
in de stad. Ik heb een plaats kunnen
krijgen."
Dit gaf Carla een schok. Had zij zelf
niet dolgraag naar Myra Hess gewild?
En plotseling schoot het door haar
brein, dat ze eigenlijk graag met deze
Geertsema zou zijn gegaan want nu
al had ze begrepen, dat ze samen er
volop van zouden hebben genoten. Zij I
Langstraat, de dienstbode. Deze verklaar
de dat zij de oude gloeperd van een baron
den Haag wel zou wijzen. De schoutinne
wees er haar dienstbode op dat deze
voorzichtig moest wezen, want het was
een man oud van jaren, groot van aanzien
en niet veel geld. Maar Hanna sprak cor-
daat, geld of geen geld ophoepelen dat
zal hij Het was vrijdag en nog al druk
te Holten. De Jonker van Bentheim was
door het Markelosche en het Bathemse-
broek naar Dorth getrokken om daar een
oude schuld met de Jonker, die op het
huis Dorth woonde te vereffenen. Maar
het kasteel Dorth stond in de zogenaam
de kring van Dorth, waar vroeger iedere
boer soldaat was. De boeren daar hadden
nog een oud kanon. Dit werd geladen en
daarmee zeiden ze de graaf van Bentheim
goedendag. De Pruis niet gerekend op zo
veel dapperheid en moed, maakte haastig
rechtsomkeerd. De graaf van Bentheim
nam de terugtocht langs de zelfde weg
die hij gekozen had. Maar een deel van
zijn volk verliep zich en belandde te Hol
ten. Hevig achtervolgd door de bieleman
nen van Bathmen. De Pruizen rende door
Holten. De Jonker Busseherd stond weel
bij het schoutenhuis naar het servies te
kijken en Hanna' van de Langstraat nam
haar kans waar zij smeet een emmer wa
ter over de oude baron. Deze sloeg van
de benen, hij kwam op de weg terecht.
De vluchtende Pruizen sprongen over hem
heen, en de vervolgende bielemannen
raapten hem op. Zij kreten, die smerige
Pruizen hebben een waterkanon! De ba
ron werd op een kar geladen en naar
huis vervoerd. De-bielemannen van Dorth
namen, hem eerst mee naar Bathmen.
Daar moest hij verklaren hoe hij zo nat
geworden was, maar dat kon hij niet
meer. Alleen kon hij ze nog kenbaar ma
ken dat hij naar huis wilde. Hij voelde
zijn einde naderen en wilde het liefst in
eigen huis sterven. Hoe het verder mei
de schoutinne en Hanna afliep hopen, wij
de volgende week te vertellen.
VAN COEVERDEN
Met vele feestelijkheden is op 14 sep
tember j.l. het oester- en mosselseizoen
1862/'63 geopend. Geschiedde dit vroeger
zonder dat er enige bijzondere aandacht
aan werd besteed, de laatste jaren is dit
anders. En dat behoeft niet te verwon
deren.
De Zeeuwse oester- en mosselkwekers
hebben de hoofden bij elkaar gestoken en
opgericht het comité „Zeeland presen
teert", dat nu jaarlijks de officiële ope
ning van het seizoen organiseert.
De bedoeling is duidelijk: men wil
gaarne d'e aandacht vragen voor en ves
tigen op deze twee merkwaardige cultu
res, wier bestaan „onzeker" is geworden
door de voorgenomen afsluiting van de
Zeeuwse zeegaten. En al is dit in de Oos-
terschelde vermoedelijk pas rond 1978,
het komende gebeuren werpt zijn scha
duwen vooruit.
Voor de mosselen en de oesters ligt het
echter wei uitermate verschillend. De
mosselkweker haalt het benodigde mos
selzaad voor een belangrijk deel uit de
zouden er uren over hebben kunnen
napraten. Hij zou stukken hebben nage
speeld, minder goed natuurlijk maar.
goed genoeg om de herinnering aan het
spel van Myra Hess je voor de geest te
halen. Maar zonder verder nadenken
verdrong zij deze gedachten-
Haar gemijmer bracht Geertsema tot
de werkelijkheid terug.
„Ik moet aan m'n werk", zei hij ge
haast, „wilt u me nu wel verontschul
digen?" En voordat Carla had kunnen
reageren, was hij de kamer uit, naar
het kantoor.
Toen Carla naar boven ging, deinden
de melodieën nog na in haar hoofd. Op
haar kamer gekomen, kwam ze niet tot
lezen. Zij begreep dat deze stille Geert
sema zonder het Self te weten twijfel
had gezaaid in haar hart. Want wat
hij meebracht aan liefde voor kunst en
schoonheid, miste zij bij Herman en het
was juist deze liefde, waarmee zij haar
leven zo zielsgraaag zou willen vullen.
Die morgen kwam pa Brandenburg
nog bedrijviger dan anders de eetkamer
binnen. Joviaal bagroette hij zijn doch
ter aan het bntbijt en aan alles kon
Carla merken dat hij iets gewichtigs
op het hart had. Het duurde dan ook
niet lang of hij kwam er mee voor den
dag.
Waddenzee om het. nadat het in 1 y. a
2y. jaar,tot een volwaardige consumptie-
mossel is uitgegroeid, cp de harde bo
dem van de Oosterschelde te „verwate
ren" (zandvrij te maken). Die bodem en
het getijverscnil van 2 a 3 meter zijn
daarvoor uitermate geschikt. De Wad
denzee wordt overigens van steeds meer
betekenis voor het mosselbedrijf.
De oesterkweker daarentegen is vrij
wel geheel op de Oosterschelde aange
wezen. Op de bodem daarvan zetten de
gezamenlijke oesterkwekers, op het meest
geschikte tijdstip, rond drie miljoen ge
kalkte dakpannen en ongeveer 7500 m3
lege mosselschelpen uit om bij de broed-
val de gedurende enige tijd in de
Schelde aanwezige oesterlarven, meege
voerd op de getij stroom hun deel van
de oogst te verkrijgen en de oesterlarven
te vergaren. Deze larfjes hechten zich in
die periode op de pannen en schelpen
vast. Men noemt deze dan ook collecteurs.
Daarmede is men er nog lang niet. Met
groot geduld en veel zorg begeleidt de
kweker van-ae-bron-tot-het-bord zijn
produkt.
Van broedval tot consumptie duurt on
geveer vier a vijf jaar.
Wetenschap en techniek spelen bij de
oestercultuur een voorname rol.
PROEFBASSÏN
IX HET VEERSE GAT
De vraag hoe het in de toekomst zal
gaan, of de oestercultuur gehandhaafd zal
kunnen blijven, houdt natuurlijk iedere
bedrijfsgenoot intens bezig.
Aan de problemen van deze culutures,
opgeroepen door het Deltaplan, wordt
speciale aandacht besteed in de labora
torium van het Rijksinstituut voor Vis
serij-onderzoek te Wemeldingé.
De eisen, te stellen aan een speciaal te
creëren bassin voor kunstmatige oester
teelt worden hier uitgestippeld aan de
hand van wetenschappelijk onderzoek en
tevens wordt getracht de techniek van de
kunstmatige winning van oesterbroed tot
een bedrijfszeker niveau op te voeren.
•Het thans te Wemeldinge gevestigde
laboratorium, dat reeds geruime tijd be
zig is met de z.g. oesterproef, zal een af
deling krijgen voor de aanleg van een
proefbassin in het Veerse Gat. Het is de
bedoeiing, dat de werkzaamheden wor
den gesplitst. De kunstmatige kweek zal
worden bestudeerd in het laboratorium
te Wemeldinge. Voor de afdeling, die
zich bezig houdt met de praktische mo
gelijkheden zal bij Vrouwenpolder een
geheel nieuw laboratorium worden ge
bouwd. Als alles volgens de plannen ver
loopt, zullen in het voorjaar van 1965 de
eerste oesters op de proefpercelen bij de
dam van het Veerse Gat kunnen worden
uitgezaaid. Zeer benieuwd is men uiter
aard naar de resultaten. Men zal er in de
toekomst ongetwijfeld meer van horen.
„ZILTE BONBONS" DER
OOSTERSCHELDE
Inmiddels hebben de kwekers het sei
zoen met hun „oogstfeest" geopend. En
daarbij is weer gebleken van hoeveel be
tekenis hun cultures zijn. Nederland
blijkt d grootste mosselproducent van de
wereld te zijn, met de laatste jaren een
produktie van 70-000.000 kg per jaar.
En de oesterkwekers „produceren"
30.000.000 oesters per jaar.
Cijfers die gezien mogen worden.
En achter die cijfers gaan hun ver
rukkelijke produkten schuil.
Voor velen in ons land geldt helaas:
onbekend maakt onbemind.
Duizenden, die er echter kennis mee
maakten, komen er om terug.
Het zijn naast zeer „gezonde" voedings
middelen voor velen ook ware delicates
sen.
De Romeinen in de oudheid fijn
proevers bij uitstek waren reeds zeer
gesteld op oesters.
Het was, naar we menen, een Frans
man, die sprak over de „zilte bonbons"
der Oosterschelde.
Onze grootste afnemers wonen over de
grens.
Maar daarin kunnen we gemakkelijk
verandering en voor ons-zelf „verbé
tering" brengen.
„Carla, meisje, (dat zei hij altijd als
hij iets van belang ging meedelen) je
moeder en ik hebben besloten dat je
wat moet hebben voor die voortreffe
lijke eindlijst van je- Je weet, Ik ben
er trots ®p dat je zo'n goed eindexamen,
hebt gedaan en ik vind dat dat beloond
moet worden. Ik ben er trouwens erg
voor dat je, van je universitaire studie
er eens helemaal uitgaat, een week of
vier. Je gaat dus op reis, als je dat ten
minste graag wilt!"
„O pa, heerlijk!" riep Carla opgeto
gen. „Maar u gaat toch zeker allebei
mee? Dat is toch veel gezelliger?"
„Nee kind, ik zal niet meegaan. Het
is veel te druk op 't ogenblik en ik heb
er bovendien de rust niet voor, vier
weken lanterfanten. Jij gaat met je
moeder. Is dat accoord?"
„Ja natuurlijk, als het niet anders
kan. En-"..mag ik al weten waar we
heen gaan?"
„Daar hebben we lang over nagedacht
Frankrijk heb je al gezien. In Zwitser
land was je al toen je twaalf jaar was
en vorig jaar waren we in Engeland-
5)
Wat zou je denken van de Veluwe?"
Even betrok het gezichtje van Carla.
„O, het lijkt me heel leuk, vier weken
in de bossen", zei ze toen, plotseling be
denkend dat je een gegeven paard niet
in de bek moet kijken.
Pa en ma keken elkaar olijk aan.
Toen zei pa; „Je bent een lieve meid,
maar naar de Veluwe ga je maar als je
later getrouwd bent en je kinderen
hebt. Dan kun je niet ver weg, niet,
modder? We hadden gedacht, dat je
Griekenland misschien wel mooi zou
PJ-G.C-afdeling „Jong Holten" open
de het vergaderseizoen en tevens het or
ganisatiejaar met een goed bezochte bij
eenkomst lil café Jansen, waarin het win-
terprogramma besproken werd.
De vergadering stond onder leiding van
de heer W- Aalpol, die zich in het bijzon
der richtte tot de nieuwe leden, welke hij
aanspoorde mede de schouders onder het
werk te zetten- Behalve de adviserende
leden, de heren M. Bouwhuis en C- Broers-
ma, resp- directeur van de CoöP. Aankoop-
vereniging en van de Zuivelfabriek „de
Vrijheid", waren van de zijde van het
afdelingsbestuur der O.L-M. aanwezig de
heren J. W_ Wesseldyk en H. J. Struik.
Ook hen gold een speciaal welkom.
Van hdt hoofdbestuur .der P.J.G.O., wa
ren diverse suggesties binnengekomen in
zake een ledenwerfactie, fotowedstrijd en
houtbewerkingscursus, terwijl werd me
degedeeld, dat het 2e lustrum der P.J.G-
O. op 14 februari gevierd zal worden te
Hilversum In Holten zal een vormings
cursus -worden gehouden, die voorheen in
Zwolle en Almelo plaats vond, omdat men
ook de kleinere plaatsen meer in dit werk
wil betrekken. Zij omvat 20 lessen en een
weekend op de Volkshogeschool „Diepen-
daal"'. De voorzitter gaf een overzicht van
het uitvoerig lesprogramma. Ook ried hij
de leden deel te nemen aan de geplande
14-daagse en 4-weekse cursussen op „Die
pend aal" en de wereldploegwedstrijd te
bezoeken welke op 4 en 5 olct- a.s. in Dron-
them (Oost Flevoland) wordt gehouden-
Bij voldoende deelname zal op 16 okt.
a.s. een excursie worden gehouden naar
de paardenmarkt van Zuid-Laren (Dr.),
de grootste paardenmarkt van West-Eur.
Opgave voor deelname kan geschieden
tot 9 oktober a.s.
Uitvoerig werd stilgestaan bij het
winterprogramma en de daarin onder te
brengen wintercursussen. Er zal een drop
ping worden verzorgd, een lezing worden
aangevraagd over boedelscheiding, zo mo
gelijk ook over muziek, terwijl van de
zijde der leden gevraagd werd om een
boekbespreking.
De ontspanningsavond in samenwerking
met de plattelandsmeisjes-afdeling, zal
naar het bestuur verwacht, weer gaan in
de richting van een toneelavond. Men zal
trachten uit de oorspronkelijke toneelclub
een regiseur te vinden, nu het roofd der
voormalige landbouwschool de heer Snij
ders vertrokken is.
Bij het ontwikkelingswerk werd gespro
ken over
CURSUSSEN
in pluimveeteelt, handvaardigheid en spre
ken in het openbaar in samenwerking met
de plattelandsmeisjes. Er bleek vooral een
grote belangstelling te bestaan voor een
cursus in klauwbehandeling van runderen
en in motorenkennis. Ook zal getracht
worden om een voldoende aantal deelne
mers te krijgen voor een cursus in be
drijfseconomie, terwijl van de zijde der le
den nog geïnformeerd werd naar onder
richt in veeverloskunde.
De heer 'Wesseldijk verklaarde, dat de
O.L.M gaarne de- nodige medewerking
wil verlenen bij het totstandbrengen van
deze cursussen, waar voor men zich alsnog
kan opgeven bij de secretaris der P.J-G-O.
afdeling, de heer L. H. Rensen-
Na een korte pauze hield de heer G. J.
Beldman, de 2e voorzitter, een causerie
vinden. Het lijkt me een prachtige vol
tooiing van je klassieke.'..."
Maar Carla liet haar vader niet uit
spreken- Ze viel hem om de hals, gaf
hem klinkende zoenen op zijn pasge
schoren wangen.
„Griekenland! Pa, wat geweldig! Daar
heb ik van gedroomd: ooit nog eens naar
Griekenland te kunnen. Het is enorm!
Vindt u het ook niet fantastich, ma?"
„Kindje, het doet me plezier dat je
er zo blij mee bent. Ik zie niet zoveel
in oude ruïnes en zo, maar ik heb met
vader afgesproken dat we veertien da
gen in Griekenland zullen blijven en
dat we dan ook nog veertien dagen
naar de Rivièra gaan. Dat lijkt mij
nou zo aardig, begrijp je?"
„Ja, mij ook, maar je verliest dan een
heleboel tijd met reizen natuurlijk. En
ik zou een hele rondreis door Grieken
land willen maken- Naar Athene na
tuurlijk en naar Delphi en Olympia,
maar de eilanden moeten zo prachtig
zijn: Kefalonia en Kythera en Tinos
cn Mykonos. En daar zullen we dus geen
tijd voor hebben. En als je daar nu toch
bent.
„Stil, daar heb ik aan gedacht!" on
derbrak de heer Brandenburg haar.
Jullie gaat met het vliegtuig. Dat be
spaart je een lange, vermoeiende trein
reis en je wint er een heleboel tijd mee.
Ik heb het reisbureau alles in orde la
ten maken. Julle vertrekken aanstaan
de maandag. Misschien kom ik jullie in
Nice wel ophalen met de wagen, dan
hoop ik er nog een weekje tussen
uit te kunnen
„Pa je bent geweldig!"' Carla was
werkelijk heel gelukkig. Enthousiast
rende ze naar de telefoon.
over de excursie naar Parijs en omgeving,
die hij met de heer J. Rensink gemaakt
heeft onder auspiciën van de Veren, van
oudleerlingen der Rijks-middelbare Land
bouwschool te Hengelo van 11 tot en met
15 sept. jl-
Zij logeerden op het kasteel van Meridon
in de nabijheid van Parijs en vandaar uit
werden dagtrips gemaakt naar landbouw
bedrijven in de omgeving, naar Versailles
met o.a. het grote paleis van Koning Lo-
dewijk XIV- Bezoeken werden gebracht aan
de bekende schouwburg van Parijs, de Fo
lies-Bergère, aan de Hallen, het enorme
marktcentrum, aldaar de beroemde Cathe-
draal de Notre Dame en de Are de Triom-
phe werden bezichtigd en de Eifeltoren
beklommen. Deze per touringcar gemaakte
excursie is bijzonder leerzaam geweest
voor onze beide P-J.G.O.-ers. Zodra de
dia's gereed zijn, willen de beide deelne
mers deze nog graag eens laten zien en
toelichten.
Op de maandag j.l. te Rijssen gehou
den veemarkt werden aangevoerd: 1723
stuks vee, runderen 66, varkens 1651 en
6 schapen.
Prijzen: vette koeien van f 2,80 tot f 3,10
per kg slachtgewicht; melk- en kalfkoei-
en van f 700,- tot f 850,- per stuk; pinken
van f500,- tot f750,- per stuk; graskal
veren van f 300,- tot f 550,- per stuk;
drachtige zeugen van f 300,- tot f 350,-
per stuk; loopvarkens van f 80,- tot f.95,-
per stuk; biggen van f 52,- tot f 60,- per
stuk.
Overzicht handel:
Rundvee: handel kalm, prijzen staande.
Zeugen:- handel vlot, prijzen staande.
Biggen; handel vlot, prijzen staande.
PAARDENFOKDAG HOLBATKEO.
Zaterdag is op de terreinen bij café
't Bonte Paard te Dijkerhoek weer het
puikje te zien van het paardenmateriaal
uit de gehele omgeving op het gebied van
de warmbloedfokkerij.
De paardenfokvereniging „Holbatheo"
houdt daar haar jaarlijkse fokdag, die een
keur van dieren van het Gronings en Gel
ders type te zien zal geven, van enters en
twenters tot ster-merriën toe.
Ingeschreven zijn een aantal dieren, die
op de tentoonstelling 3 x A» te Enschedé
hoog gepremieerd werden.
Als juryleden zullen optreden, voor het
Gelders type de heren A. J. Ganzeboom,
burgemeester van Raaltc, I-I. Schrijver te
Terwolde en G J. Vlaskamp te Olst en
voor het Gronings type de heren Z. Holt-
land te 's Heerenbroek, R. van Ittersum te
Wilsum en J Zweverink te Lochern.
Als algemeen arbiter fungeert deheer
G. A. R. Nieuhoff te Hardcnberg.
Na' de keuring zal nog een demonstratie
plaats vinden van aangespannen fokmer-
rien.
Er is door de landbouwcorporaties, za
kenlieden en particulieren uit Holten en
Bathmen weer een groot aantal ere-prijzen
beschikbaar gesteld.
VERHARDING LANDUWERWEG
Door het gegmeentebestuur van Holten
werd woensdagmorgen ten gemeentehui
ze onderhands aanbesteed het verharden
en verbeteren van de Landuwerweg over
een afstand van 1.479 meter, onder directie
van de Ned. Heide Mij.
Ingeschreven werd door het N.V. Aan-
nemings-en Wegenbouwbedrijf v.h. J. Kre
kel en Zn te Holten voor 101-000,- en
door de C-V.v.h. fa Jasper van 't Ver
laat en Zn- te Hardinxveld-Giesendam
voor 99.850,-
De begroting bedroeg 116.000,- De gun
ning is in beraad gehouden.
„Herman? O, nee, mag ik Herman
even? Ligt die nog in zijn bed? O, jam
mer, nou ja, wilt u hem toch even roe
pen? U spreekt met Carla Branden
burg".
Pa en ma keken elkaar veelbeteke
nend aan.
„Herman? O, zeg, moet je horen! Ik
ga naar Griekenland! Vind je het niet
mieters? Ja, met ma. Een cadeautje van
de ouwelui. Nee, heus, het is waar. We
gaan vliegen- Ja vliegen, met de KLM.
En we blijven er veertien dagen en dan
gaan we ook nog naar Nice, ook veer
tien dagen. Wat zeg je? O ja-, het is
enorm. Ik heb een prachtpa, vind je
niet? Nou ja, vanavond vertel ik alles
Dag, ik ben er helemaal opgewonden
van!"
En met een zucht belde ze af. Ze
wist nog niet goed hoe ze het had. Ze
rende naar boven, haalde haar atlas
voor de dag, bestudeerde kaarten en be
keek de plaatjes, snorde naar boeken
over Griekenland in de boekenkast van
pa, rekende uit waar ze allemaal heen
zou kunnen, belde naar haar leraar
Grieks om het te vertellen en vroeg
diens advies en zeeg tenslotte vermoeid
in een stoel, stralend van geluk om dit
onverwachte buitenkansje.
Ze kon nergens anders meer over
praten.
„Ma we moeten naar Santorin, hoor,
waar die zigzag- trap uit de rotsen is
gehouwen. Daar moet het zo mooi zijn.
En het zal er nu zo heerlijk zijn
tegen het najaar- En zöuden we nog in
Delos komen waar Apollo geboren is?
En ben je niet bang om tcvliegen, ma?
Ik niet, hoor! Het lijkt me verrukke
lijk!" (Wordt vervolgd)
