Uit Hollens historie
Afscheid nn de heer Sinnema als hcofd
wan de Ulo-school
Filmnieuws
Overijsselri! 1962
Mm poetsen is m
ie erg als het lijkt
Adel, volk en kermis te Holten
Gymnastiekuitvcering Rato
'1 j lii 1202
jjoltkns n^;u\vs:;zad
gcnheid gebrnk mauklc 6m m< t ecn
handdruk afscheid le nemen.
In een afscheidsbijeenkomst, die des
morgens in de school werd :gehouden,
dankte Cerry Kettelarij namens alle leer
lingen voor het genoten onderwijs en zij
bood een uitgebreide kampcerset aan.
Vele sprekers deden hun woorden van grote dank en waardering
vergezeld gaan van fraaie cadeaus
trekken komen, wordt de eerst vertrok
ken deelnemer om pl.m. 12.15 uur ver
wacht.
De eer van Holten en van de M.A.C.
„De Holtc-rberg" zal in deze zware rit
worden hooggehouden door de „brom
mers" alle Klein Velderman, Egbert
Broekhuis, Bert Stevens en Jan Spen-
kelink, die in de juniorenklasse start op
een JA WA 250.
BRIEVENBUS 01' S.MiDSBJDLT
Door de Technische Dienst van de
P.T.T. is donderdag aan het huis van
slager Dolman op Smidsbelt een brie
venbus aangebracht.
De buslichting heeft plaats van maan
dag t.m. vrijdag 's morgens om 5.30 uur
en des namiddags om kwart voor zes en
zaterdags om 9.30 uur.
In de raadszaal van het gemeentehuis
te Holten, waar hij op donderdag 9 april
1953 met algemene stemmen werd be
noemd tot hoofd van de openbare Ulo
school, die in augustus van dat jaar werd
geopend, heeft de heer J. Sinnema don
derdagmiddag in tegenwoordigheid van
heer A. L. Dubel, inspecteur bij het lager
onderwijs in de inspectie Deventer, af
scheid genomen, bij welke gelegenheid
vele sprekers het woord vroegen om
woorden van dank en grote waardering
te richten tot het scheidende hoofd, onder
wiens leiding deze inrichting van onder
wijs tot zeer grote bloei en ontwikkeling
is gekomen.
SCHOOL EEN MAGNEET
Burgemeester mr. W. H. Enklaar, die
de rij van sprekers opende, noemde de
school in Holten (de school van Sinnema)
een magneet, die geen leerkrachten af
stootte, maar steeds aantrok. De school,
■bij haar oprichting geen grote toekomst
voorspeld, begonnen met drie leerkrach
ten en met een schuchtere 'hoop, dat. het
misschien eens mogelijk zou kunnen wor
den nog eens een vierde leerkracht aan
deze te verbinden, groeide tot een school'
van 15 leerkrachten uit, welke voorziet
in Ulo-onderwijs. in de gehele streek
rondom Holten.
Op een dag als deze mag 'zonder over
drijving gezegd worden, dat deze uitzon
derlijke groei is te danken aan het hoofd,
die deze school heeft gemaakt tot wat de
ze thans is. Natuurlijk heeft ook het feit,
dat de huidige ontwikkeling van deze
maatschappij, welke met het lager on
derwijs geen genoegen meer kan nemen
en de verhoging van de leerplichtige leef^
tijd mede bijgedragen tot de bloei, doch
wanneer deze school niet was geleid door
een man als U, dan had de Holter Ulo
niet die positie ingenomen in deze streek,
als thans het geval is. Vandaag worden
wij geconfronteerd met het feit, dat ook
aan anderen de grote gaven van hoofd en
hart jegens hem, die deze school heeft
gemaakt en bezield, niet zijn ontgaan en
wij moeten er ons mee vertrouwd ma
ken, dat er voor U nog grótere opdrach
ten dan alleen het leiden van een Ulo
school in Holten, zijn weggelegd en als
staatsburgers mogen wij alleen maar
dankbaar zijn voor Ret wijze benoemings
beleid van de Minister van O., K. en W.
Wij moeten verheugd zijn te weten, dat
een man als U in Uw nieuwe funktie ais
inspecteur voor het lager onderwijs veel
zegenrijker en vruchtbaarder kunt wer-
ken dan in de funktie waarin U tot nu
toe werkzaam waart.
KIND CENTRAAL
Bij het vervullen van Uw hoogst ver
antwoordelijke taak hebt U steeds het
kind centraal gesteld; daarop waren Uw
liefde en Uw werkkracht gericht. U
luisterde in alles- naar de stem van Uw
hart; daarom ook kon U van Uw school
■maken wat U er van gemaakt hebt. Neer-
lands beste Uloschool. Geen eigen belang,
geen zucht naar eigen roem, geen begeer
te naar positieverbetering, maar slechts
de wens om net kind te diehen, om het
kind te vormen tot mens, tot een geluk
kig mens, heeft Uw werken en handelen
beheerst. Daarom zijn wij dankbaar;
daarom zijn wij doordrongen van 't voor
recht, dat U negen jaren gestalte hebt
willen geven aan een school, die een
voorbeeld is geworden voor' geheel Ne
derland.
Thans gaat U 'van hier; een nieuwe,
grotere taak wacht U. Het uitdragen van
Uw idealen op onderwijskundig gebied
kan op de plaats waarop U thans wordt
gesteld, grotere vruchten afwerpen. Wij
hier in Holten gaan voort op de weg, die
U hebt gewezen. Een nieuwe school is
in aanbouw: produkt van Uw werken en
streven. Het nieuwe hoofd, de heer Hid-
dink, het waarnemend hoofd-, de heer
Wittermans en de onderwijzers zullen
daarin voortwerken in de geest zoals U
voor ogen staat.
Uw leven en Uw werken hier in Hol
ten en zeker ook straks als inspecteur in
de inspectie Kampen is doortrokken -van
de gedachte, die Roland Holst neerlegde
in zijn gedicht:
Ik zal de halmen niet meer zien,
noch binden ooit de volle schoven,
doch doe mij in de oogst geloven
waarvoor ik dien.
Treuib heeft eens gezegd: Wat men ook
moge zijn, men zij het ten -volle. U zijt
geweest het hoofd van de Ulo te Holten,
Neerlands beste Ulo; U bent het ten volle
geweest.
Wij danken U en verheugen ons over
hetgeen U voor ons en Holten bent ge
weest, zo besloot burgemeester Enklaar,
die namens het gemeentebestuur als her
innering een fraaie Makkumerschaal
overhandigde, terwijl aan mevr. Sinnema
bloemen werden aangeboden.
HOLTEN TREURT
Het is op een dag als deze, zo zei de
heer A. L. Dubel, inspecteur bij het la
ger onderwijs te Deventer, begrijpelijk
dat Holten treurt, doch het is goed dit te
constateren. Holten treurt omdat U van
honderden mensen een stukje meeneemt.
U wacht echter een andere taak, een
belangrijker, e-:-n mooie, doch ook een
moeilijke. Ik ben er echter van overtuigd,
dat U in de nieuwe funktie die U wacht,
zult slagen, omdat U wilt luisteren om te
komen op de golflengten van de mensen,
waarmee U te maken krijgt. Wanneer ik
deze middag als inspecteur van U af
scheid neem, dan dank ik U zeer in het
bijzonder voor de voortreffelijke wijze
waarop U Uw taak hebt vervuld, zo be
sloot de heer Dubel.
De heer L. C. v. d. Bovenkamp, die als
voorzitter van de Oudercommissie het
woord voerde, wees -op de uitstekende sa
menwerking, die men steeds met de heer
Sinnema mocht hebben. Hij bood namens
de ouders van de leerlingen een prachtige
radio aan. Hij juichte de benoeming van
de heer -Hiddink tot hoofd toe en ver
klaarde er van overtuigd te zijn, dat de
ze met de heer Wittermans als zijn rech
terhand het bes: zal klaren.
De heer Groenewoudt, die namens het
onderwijzend personeel sprak, dankte
voor de vriendschap die men steeds in rui
me mate van de heer Sinnema mocht on
dervinden, voor de 'samenwerking en de
prettige sfeer, die de lieer Sinnema in en
buiten de school wist te scheppen. Hij
bood een fraaie radiotafel en een prach
tige aktetas aan.
Namens de hoofden van scholen werd
het woord gevoerd door het hoofd van de
o.l. Dorpssschool, de heer B. H. Brouwer.
Alle collega's hebben zeer veel waarde
ring voor hetgeen werd opgebouwd.
Ook sprak ae heer Brouwer een 'kort
woord namens de groep van zes Holtena
ren, die ijverde voor het stichten van een
Ulo in Holten en hij bood namens de col
lega's en de genoemde groep een tweetal
boekenbonnen aan, waarop, naar hij
hoopte, boeken gekocht zullen worden,
die ook door mevr. Sinnema met genoe
gen gelezen zullen worden.
©e heer H. J. Beltman, die tót de groep
van initiatiefnemers behoorde, herinner
de aan de moeilijkheden, die zich in het
begin voordeden. Het ging niet'zo gemak-
kelijk om de school „van de grond" te
krijgen. Er waren moeilijkheden te over
en we waren blij en dankbaar dat het
eerste hoofd, dat hier benoemd werd, in
staat bleek deze moeilijkheden te over
winnen. Onze Holtense Ulo-gemeenschap
heeft grote waardering voor Uw wérk,
Uw wijze van opvoeding, die aan de leer
lingen liet zien, wat waardevol is in het
leven, wat sociale bewogenheid betekent
en dat het openbaar onderwijs wil opvoe
den tot alle christelijke en maatschap
pelijke deugden.
NAUWE SAMENWERKING
De gemeente-secretaris, de heer G. J.
Langenbarg, wees op de nauwe samen
werking en het intensieve contact tussen
het hoofd van de Ulo-school en de ge-
meente-seertaris en hij zou geen gemeen
te in Nederland weten waar dit zo wordt
gevonden.
In de acht jaren, dat ik met U mocht
samenwerken op zakelijk terrein, heb
ben we nooit grote meningsverschillen
gehad en de sfeer, waarin wij met el
kaar hebben kunnen omgaan, kenmerkte
zich door een geest van wederzijds ver
trouwen, die uitgroeide tot vriendschap.
Ik hoop, dat de samenwerking met Uw
opvolger op dezelfde" prettige wijze kan
worden voortgezet, want dan alleen kan
er vruchtbaar werk worden verricht, zo
besloot de heer 'Langenbarg.
De heer 'Hiddink, onderwijzer aan de
Ulo, die per 1 september a.s. de taak van
de heer Sinnema zal overnemen, dankte
B. en W. en de raad voor het in hem ge
stelde vertrouwen en hij verklaarde in de
toekomst gaarne op de steun en mede
werking van het dagelijks bestuur en de
raad te willen rekenen.
Hij verzocht de Oudercommissie en de
ouders om de school met dezelfde zorg te
blijven omringen en hoopte op een
vruchtbare samenwerking met de hoof
den van scholen; met de inspecteur, de
heer Dubel; met de onderwijzers; met de
gemeentesecretaris, de heer Langenbarg;
met de concierge, de heer Knapen; en met
de schoolschoonmaaksters, die hun werk
steeds zo voortreffelijk verrichten.
Nadat de heer M. Bosschers te Bath-
men, lid van de Oudercommissie, nog had
verklaard er geen spijt van te hebben,
dat hij indertijd zijn kind naar de Ulo te
Holten stuurde inplaats van naar Deven
ter, zoals in Batbmen in -die jaren alge
meen gebeurde, verkreeg de heer Sinne
ma gelegenheid tot het houden van zijn
afscheidswoord.
Hij dankte voor het vertrouwen, dat hij
bij zijn werk steeds mocht ondervinden
en was bijzonder verheugd, dat zijn werk
werd gewaardeerd. De medewerking, die
van de ouders werd ondervonden, was
groot; ook wanneer minder prettige din
gen besproken moesten worden, is er
nooit een onprettig woord gevallen.
Hij wenste tenslotte de Holtense Ulo
school het beste voor de toekomst en
dankte mede namens zijn vrouw en 'kin
deren voor de vriendschap, die in de
ruim 9 jaar werd ondervonden, voor de
waarderende woorden, die werden ge
sproken bij dit afscheid en voor de prach
tige cadeaus, die werden aangeboden.
Na het afscheid op het gemeentehuis
begaven de heer en mevrouw Sinnema
zich naar de Ulo-school, waar een groot
aantal ouders en kennissen van de gele-
AKTIE VOOR „IIOLTENS
STUDIEFONS VOOR PAPOEA
JONGEREN" WEER SUCCES
(Men verzoekt ons plaatsing van het
volgende:)
Hoewel de aktil ten bate van het IIol-
tens Studiefonds voor Papoea-jongeren
nog in volle gang is, kunnen wij thans
mededelen, dat reeds meer dan i" 2700,-
binnen is. De definitieve opbrengst, die
natuurlijk nog veel hoger kan liggen, ho
pen wij U volgende week te kunnen be
richten. Duidelijk is echter reeds gewor
den, dat er koers gehouden wordt in
Holten in deze belangrijke zaak van hulp
verlening.
GESLAAGDE
PUZZEL-WANDELTOCIIT
Dinsdagavond organiseerde de Wandel-
sportvereniging „De Trekkers" haar eer
ste puzzel-wandeltocht in het VVV-va-
kantieprogramma. Er was weer een flin
ke belangstelling. De tocht liep door de
Enk naar de Holterberg, langs „De Wie
len", ,,'t Lösse Hoes" en de IJstent, de 15
manden, waar de hoogte geschat moest
worden van de perisd&op van de heer
Bal; vervolgens door het Niemendal en
weer terug naar de finish bij Café „De
Waag".
De prijzen, die bestonden uit prachtige
souvenirs van Holten, werden onmiddel
lijk na afloop uitgereikt door de voorzit
ter, de heer G. Voortman.
De uitslag was als volgt: 1 mej. T. v. d.
Kooy uit Hilversum; 2 R. Heijink. Kol-
weg; 3 J. Arfman, Stationsstraat; 4 C. de
ï'et uit Rotterdam.
'In gebouw „Irene" draait deze week
zondagavond de zeldzaam spannende
avonturenfilm:
„De schaduw van Zorro".
Een film uit de befaamde Zorro-serie,
waarin spanning en sensatie de boven
toon voeren en waarin de toeschouwer
van de eerste tot de laatste minuut zal
meeleven. Geen naam werd met zulk
een eerbied uitgesproken als Zorro! On
recht haatte hij! En hij stelde zijn leven
in de waagschaal om dit te voorkomen.
Voor zwakken cn vrouwen, ouden en ver
drukten sprong hij in de bres. Maar hij
was een gesel voor het kannibalisme! Zijn
levenstaak was het onrecht te bestrijden.
Van de inhou-l van deze sportieve film
willen we U mets verklappen. Want „De
schaduw van Zorro" is een film zó span
nend en meeslepend, dat, als U zondag
avond deze machtige Zorro-film gezien
hebt, U alweer reikhalzend zult uitzien
naar de volgende.
Een prachtig programma, waarvan de
jeugd naar hartelust zal genieten!
Zaterdagavond 7 juli vond in' 't Sport-
dal de reeds eenmaal wegens slecht
weer uitgestelde zomeruitvoering van
„Bato" plaats. Doordat „H.M.V." ver
hinderd was, marcheerden de gymnas
ten nu voorafgegaan door de geluids
wagen van Radio Ter Harmsel door het
dorp.
Precies om half acht wérd met een
zeer gevarieerd programma, dat 16
nummers telde, begonnen. De diverse
vrije oefeningen werden zeer behoorlijk
uitgevoerd onder leiding van de heer
Jansen, leider van de gymnastiekafde
ling van „Bato".
Bij het turnen aan de toestellen bleek
nog eens duidelijk, dat het effect buiten
veel geringer is dan wanneer het plaats
vindt in een zaal. Toch kon er vaak ge
noten worden van goed werk op paard
en brug en aan de ringen.
Het was jammer, dat de temperatuur
zodanig was, dat velen thuis bleven. Het
aantal bezoekers was helaas gering.
Ruim half tien werd de uitvoering be
sloten met het nummer „lange mat"
voor heren. Het was een goed besluit
van een geslaagde uitvoering.
TACHTIG INSCHRIJVINGEN
W.O. ZIJSPANCOMBINATIES
Op zaterdag 14 juli wordt de Over-
ijsselrit 1962 verreden, georganiseerd
door een commissie gevormd uit de be
sturen van enkele motorclubs in Over
ijssel, in samenwerking met het Provin
ciaal bestuur der K.N.M.V. afd. Over
ijssel en leden van de Regionale Com
missie Oost. Start en finish zijn dit jaar
bij hotel Müller aan de Deventerweg,
waar om half tien aan de eerste deel
nemer het vertreksein zal worden ge
geven.
Onder de inschrijvers bevinden zich
tal van cracks, o.a. Jan Dobben uit
Zwammerdam, Dick Müller uit Holten,
Willy van Ommeren uit Amby (L.), Henk
van Olst uit Heino, Huijbers uit Rijs
wijk, Joop Heyboer uit Moerkapelle en
Henk Bekkernens uit Haarle.
De route van meer dan 120 kilometer,
die loopt over primaire, secundaire en
zand- en graswegen, is zwaar en zal bij
regenachtig weer abnormaal hoge eisen
stellen aan de deelnemers.
Het parcours moet door de motorrij
ders en de „zijspanners", die dit jaar
voor het eerst aan de Overijsselrit deel
nemen, twee keer worden gereden (met
tussen de beide ritten een rustpauze) en
door de brommers één keer.
In Raalte moet een rem- en accelera-
tieproef worden afgelegd, terwijl in de
„Krieghuisbelten" tussen Raalte en Le-
melerveld de rijders geconfronteerd zul
len worden met een zware terreinproef.
In de diepe kuilen achter het Cana
dese Kerkhof, waar gewoonlijk de op
sensatie belusten ruimschoots aan hun
Lonneker Jans' ogen scholen vonken.
De gewipgalgde mensen en het gewel
dig pak slaag flitsten door zijn hoofd en
op zijn borst voelde hij de degen. Vier
paar adelijke ogen waren op hem ge
vestigd. Jans dacht snel na: nu of nooit!
wilde op de edelen in. De jonker van
Onder ijselijk vloeken sloeg hij in het
Hengelo sloeg achterover en brulde als
een beer. De jonker van Munkhausen
sloeg met zijn degen de lamp van de
zolder en dat was fataal voor de jonkers,
want de Holter jongelingschap liet zich
de pret en nog wel de kermispret niet
ontnemen door een viertal adelijke
stokebranden.
De jongens liepen naar de houtmijt
van de Dennenboom, trokken knuppels
uit de takkebossen en wisten ook in de
schemer de jonkers, die opvielen, wel te
raken. Lonneker Jans, ziende dat hij
hulp kreeg, vocht met verdubbelde
kracht en moed. Buiten lag op stro de
jonker van Hengelo; zijn baard was
rood gekleurd van het bloed.
Spoedig was de schout met de dien
ders aanwezig. Hij nam het op voor de
edelen. Wat moest de man anders. Er
waren alléén maar heren en volk en de
schout had zijn baan aan de heren te
danken.
Lonneker Jans zou gearresteerd wor
den, maar Jans trok het mes en stond te
schuimbekken van woede en toen een
der schoutsdienaren de hand naar hem
uitstak, greept Pot Gaitdiene in. Zij gaf
de schoutsdienaar een ferme slag met
haar paraplu, zodat' hem- de sterretjes
uit de ogen vlogen.
De Holter jongens schaarden zich
rondom Jans, namen hem op de schou
ders en droegen hem gelijk een held
door de straat.
Twee dagen later kwam de drost van
Salland en legde het dorp Holten een-
boete op en de drost van Twente zou wel
afrekenen met Lonneker Jans. Deze zou
zijn straf niet ontlopen. Op zijn minst
zou hij gegeseld en verbannen worden
en een hoge boete moeten betalen.
De Pikboer evenwel, die zijn knecht
niet kon en niet wilde missen, begaf zich
naar de drost en ofschoon het hem door
een hard bot ging, rammelde hij met
rijksdaalders en kocht Jans vrij en Gait
diene kreeg haar vrijer, volgens af
spraak.
DORP EN STRAAT
Het was weer eei?s zo ver. De drost
van Salland was te paard naar Holten
gekomen om nog enkele kwesties aan
gaande de gebeurtenissen op de kermis
recht te zetten. Het was er vol in de
Dennenboom. Vooral veel jonge man
nen, die verklaarden van de ruzie niets
gezien te hebben, omdat de jonker van
Hengelo de lanteerne uit geslagen had.
Gedurende deze Zittóng werd de drost
door de Holter jongens gul getrakteerd.
Dat er te Holten heel veel passage
was, weet men reeds en dat er bij tijd
en wijle grote gaten in de weg waren,
waar men bij wijze van spreken wel een
paard in kon begraven, is cjok bekend.
Nu was het in de Dennenboom zo: hoe
harder de Holter jongens trakteerden,
hoe wilder de drost werd en hoe voor
deliger voor de waard van de Dennen
boom.
Het slechtste deel van de straat was
gelegen vanaf de Dennenboom tot aan
de Zwaan.
Het paard van de een weinig boven
zijn theewater geraakte drost was vast
gebonden aan de kribbe. Brunitje had
ruim haver gehad, maar werd door het I
lange staan een beetje kribbig. De drost
stapte naar buiten, werd door de Holter
jongelingschap in het zadel geholpen en
slingerde net als een schip in de storm
heen en weer. Hij rukte aan de teugels,
het paard steigerde en kwam met éen
achterpoot in een diep gat en paard en
ruiter raakten van de sokken. De drost
onder in de kuil.
De waard van de Dennenboom kwam
toeschieten en riep: Heer drost, leef je
nog? De drost stak zijn hoofd uit het gat
en er kwamen een aantal minder wel
voegelij ke woorden uit zijn mond. Zo
brulde hij o.a.: schorum! Dit was klaar
blijkelijk een verzamelnaam voor 't Hol
ter volk.
Maar de Holter jongemannen stonden
niet van verre. De hoogwaardigheidsbe
kleder werd uit de kuil en op 't paard
geholpen. Twee van de voornaamste
burgers, ook niet geheel nuchter, bege
leidden heer drost te paard naar ziin
huis.
Een paar dagen later kwam er bij de
markerichter een schrijven: Holten
moest zijn hoofdstraat laten opknappen.
Het hielp de Holtenaren niets, toen zij
vertelden, dat ze expres de straat in zulk
een toestand lieten om vreemde legers
te weren.
In alle Twentse steden, dorpen en
buurtschappen liet men de grote weg
van Deventer op Munster in een zeer
slechte toestand, behalve in Goor. Maar
dit stadje had dan ook ruim zijn belo
ning gekregen voor een goede passabele
weg. Het is in de loop der eeuwen zeven
tien maal geplunderd en verbrand.
De Holtenaren hadden door het land
nog andere uitwijkmogelijkheden, maar
als het er op aankwam, was de drost
van Salland heer over deze landen en
niemand meer.
Dus de drost ging behagelijk met zijn
gekneusde rechterkuit achter zijn
schrijftafel zitten en de ganzeveren pen
danste over het papier. De Holtenaren
kregen een brief met aanwijzingen. De
armen moesten keien zoeken. Voor nie
mendal natuurlijk, daar waren zij armen
voor. En de boeren moesten de keien
halen, ook gratis. Daar waren zij boeren
voor. Dc markerichter moest honderd
rijksdaalders uittrekken voor 't maken
van de straat. Dat zat hèm niet zo glad,
want als het geld kostte, was de marke
richter er tegen. De man viel dood over
een cent.
De arme kotters, die jaren pacht ach
ter waren, gingen ijverig stenen zoeken.
Hiermee kwamen zij van hun achter
stallige pacht af. En de boeren, die stie-
kum markegrond hadden aangegraven,
haalden de stenen. En gezamenlijk wierp
men de stenen in de gaten.
De drost kwam om de straat te in
specteren. Bij de gesloten tolboom ge
komen brulde de secretaris van de drost,
dat de boom los moest, maar Boom-
Jannes. die drie dagen geleden een zoon
had gekregen, was juist met het kleine
Willemken aan het verluieren. Boom
los!, brulde de secretaris. Heer drost
staat er voor! Maar Willemken blèèrde
cn van zenuwachtigheid prikte Jannes
zich met de speld in de duim. Toen er
op de ruiten geslagen werd, schreeuwde
Jannes: Verrek voor mijn part.
Jannes legde de zuigeling bij zijn
vrouw in bed. zoog op de duim, maakte
het slot van de tolboom los en met een
wijde boog wierp hij de tolboom open.
De drost vertelde de tolgaarder onge
zouten, dat hij er meer van horen zou.
VAN COEVERDEN.
Evenals 'meübels van tijd lót lijd een
wrijfbeurt nodig hebben en we onze
schoenen niet ongepoetst aantrekken, zo
moet zilver worden onderhouden door
het te poetsen en op ie wrijven. Om het
zilver mooi te houden en de diepe,
warme glans van het edele metaal tbt zijn
recht te doen komen is het nodig, dat zil
ver zorgvuldig wordt onderhouden.
Zilver „loopt aan", zoals de volksmond
Zégt, het wordt bruin. De oorzaak daar
van is altijd „zwavel". Overal komen
zwavelverbindingen voor, al merkt men
er vaak niets van. Er is zwavel in de
lucht-, in voedsel, in toiletartikelen en in
vele andere artikelen. Zwavel in de lucht
vindt men vooral bij sloten en grachten
en de mensen, die in de buurt daarvan
wonen, merken dit terdege aan hun zilver.
Zwavel in voedsel, men denke alleen maar
aan de aardappellepel of aan de invloed
van een ei op een theelepeltje. Het bruin
worden van zilver kan al gebeuren als de
doos of lade, waarin het is opgeborgen,
toevallig met een slechte lijmsoort-is af
gewerkt. Men denken vooral niet, dat dit
„aanlopen" een teken van slechte kwali
teit zou zijn, integendeel, het is een bewijs
van de echtheid van zilver. Al het zilver,
dat in de Nederlandse vakzaken wordt
verkocht, is door de Rijkswaarborg ge
keurd en van uilnemende kwaliteit. Alle
juwelierspleet heeft een behoorlijk laogje
echt zilver.
Het oude, maar tijdrovende middel van
poetsen met krijtpoeder en spiritus heeft
inmiddels baan gemaakt voor enkele zeer
goede speciale poetsmiddelen, die bij de
juwelier verkrijgbaar zijn. Daarnaast zijn
er nog tal van huismiddeltjes bekend, die
misschien ^minder effectief werken, maar
tóch ook wel goede resultaten geven.
Meestal kan met het opwrijven van een
geprepareerde poetsdoek worden volstaan.
In vorst- en mistperioden en voor een
eventuele grote beurt zal het poetsmiddel
er aan te pas moeten komen. Gebruik
voor uw zilver nooit schurende poetsmid
delen, maar vraag uw juwelier, well:
poetsmiddel hij u adviseert. Gebruik voor
het poetsen altijd watten en werp deze na
gebruik weg. Opwrijven kunt u met
schone, zachte flanellen lappen doen.
Welk middel u echter ook gebruikt, spoel
altijd het zilverwerk na de behandeling
goed in lauw water af en laat het daarna
eerst drogen voordat het tvordt opgebor
gen.
Men denke niet, dat de wonderlijk mooie
diepe glans van nieuw zilver of nieuw
verzilverd behouden kan blijven. Vooral
tafelzilver is aan voortdurende wrijving
onderhevig: in de opbergla, op tafel en
in de afwasbak. Daardoor ontstaan kleine
krasjes, die op den duur tot een matte
.glans leiden. Deze typische matheid geelt
echter aan het zilver een prachtig ge-
bruikseachet.
Zo zien wij, dat dit edelmetaal de voort
durende aandacht van de gebruikster no
dig heeft, maar dat het zilver en het ju
welierspleet als dank voor die zorg door
hun typische warme glans die gebruikster
een voortdurend genot verschaffen.
