Landelijke rijvereniging „Bergruiters
bestaat vijfentwintig jaar
Pief Bos breidde zijn
museum uit
Teu nis Beid man en Jan Struik
25 jaar lid
Zomertijd - eierentijd
No. 31. Jaargang 11 (Tweede Blad).
ZATERDAG 2 AUGUSTUS 1958
Verschijnt elke zaterdag
HOLTENS NIEUWSBLAD
M
Jf
EEN BLIK IN HET VERLEDEN.
Een kwart eeuw geleden was er in
Holten feest. Waarom dit feest werd ge
houden doet er weinig toe; een feit was
dat in de grote optocht, die door
het dorp trok een groot aantal mannen
en mogelijk ook vrouwen te paard mee
reed, die na deze optocht spraken over
het oprichten van een rijvereniging.
Men liet het niet bij praten, doch be
noemde meteen een werkcomité, waarin
zitting namen de heren: Mr. J. Korthals
Altes (overl.), W. Holterman (overl.), G.
S. E. Vegter, P. A. Bos, J. Jansen
(Menum) en J. H. Sprokkereef.
Dit werkcomité schreef zo spoedig
mogelijk een vergadering uit met het doel
te komen tot het oprichten van een lan
delijke rijvereniging, welke vergadering
door niet minder dan 77 personen werd
bezocht.
Een groot aantal van deze 77 was al
leen maar belangstellende, doch een vol
doend aantal gaf zich op als lid, zodat
op 3 november 1933 kon worden beslo
ten tot het oprichten van de Landelijke
Rijvereniging „De Bergruiters".
Als instructeur werd benoemd de heer
Rodenhuis, dierenarts te Rijssen, die met
wijlen de heer W. Holterman leiding gaf
aan de jonge vereniging en die er met
hart en ziel er naar streefde om er iets
goeds van te maken.
SNELLE AFLOOP.
Groot moet echter de teleurstelling
van de deelnemers zijn geweest, toen zij
moesten ervaren dat het met de Berg
ruiters al gauw de verkeerde kant uit
ging.
De belangstelling bij de werkende
leden daalde zeer snel en tenslotte bleef
het viertal T. Beldman, J. Struik, D. Beid-
man en H. J. Beldman over. Dit kranige
groepje zette door totdat de 2e wereld
oorlog kwam met ook voor de Bergrui
ters: Op de plaats rust.
NA DE OORLOG WEER ACTIEF.
Deze „overblijvers" staken direct na
de oorlog de hoofden weer bij elkaar en
onder leiding van voorzitter G. S. E.
Vegter werd een ledenwerfactie op touw
gezet, met als resultaat 10 nieuwe leden.
De vreugde was echter van korte
duur. Verschillende leden moesten als
soldaat naar Indonesië en een andere te
genslag was het bedanken van de heer
Vegter, die zich zeer tot zijn spijt wegens
drukke werkzaamheden hiertoe genood
zaakt zag.
Inplaats van de heer Vegter werd ge
kozen de heer Oolbekkink, kassier der
Coöp. Boerenleenbank, die na korte tijd
de voorzittershamer overgaf aan de heer
H. Beldman, die in 1951 tevens tot in
structeur werd benoemd.
KAMPIOENSCHAPPEN AAN
DE LOPENDE BAND.
Onder de deskundige leiding van de
heer Beldman is de vereniging de laatste
jaren tot zeer grote bloei gekomen en
op tal van concoursen, kampioenswed
strijden en andere hippische evenementen
werden glorieuze successen behaald.
Het zou ons te ver voeren al deze suc
cessen, zowel individueel als in vereni
gingsverband behaald, te noemen en wij
volstaan met het vermelden van het be
halen van het Overijselse Kampioenschap
in de jaren 1953, 1955, 1956, 1957 en
1958.
Het concours hippique, dat 11 juli 1953
te Olst werd gehouden, bracht voor de
Bergruiters het provinciaal kampioen
schap dressuurproef achttallen. Een mooi
geschenk bij het 20-jarig jubileum.
Het achttal zorgde bij het herdenken
van het 25-jarig bestaan weer voor een
prachtig geschenk door het behalen van
het provinciaal kampioenschap zware
dressuur (Ommen 19 juli).
In september 1956 werd het Bergrui-
ter-achttal reservekampioen van Neder
land en in september 1957 ging in Em-
meloord het vaandel aan de hoogste
mast, toen het achttal kampioen van Ne
derland werd. De heer T. Beldman Sr.
werd met „Amigo" kampioen springen.
Zeer begrijpelijk dat de secretaris in
zijn jaarverslag over 1957 de datum za
terdag 27 september onderstreepte en
tussen haakjes hier achter schreef„Dag
van grote lauweren".
DANKBAAR JEGENS
INGEZETENEN.
De ruitersport is een bij uitstek dure
sport en de uitgaven, die ieder jaar in de
duizenden lopen, kunnen onmogelijk door
de leden alleen gedragen worden.
Gelukkig heeft men door de jaren heen
steeds kunnen rekenen op de financiële
steun van tal van ingezetenen, waarvoor
men zeer dankbaar is.
Dank zij de goede reputatie, die de
vereniging heeft, ontvangt men steeds
weer uitnodigingen om demonstraties te
geven en zodoende kon in de laatste
jaren zo links en rechts nog al eens een
appeltje voor de dorst worden geplukt.
PONYCLUB.
Enkele jaren geleden werd een pony
club opgericht en aan deze club heeft
men tot nog toe niet anders dan ge
noegen beleefd.
HET ACHTTAL VAN DE L.R. „BERG
RUITERS", dat op 19 juli te Ommen het
provinciaal Kampioenschap „Zware dres
suur" behaalde.
V.l.n.r.: H. Beldman, voorzitter-instruc
teur; E. Aaltink, met Dollarprins; Joh.
Bronsvoort, met Klein Duimpje; J. Struik,
met Henny; L. B. Bronsvoort, met Hon-
durse; Jhr. van Coeverden, met Lord; G.
Bolink, met Lyda; H. Schoneveld, met
Ivasie; W. Aaltink, met Wusalo.
De jongens en meisjes doen stuk voor
stuk hun best op de kleine viervoeters
en ze hebben op tal van plaatsen lauwe
ren geoogst.
In mei 1957 en 1958 gaven ze een de
monstratie op het internationale con
cours hippique te Uelsen (Duitsland) en
de jongelui oogstten ook over de grens
een geweldige bijval.
Ook bij de ruitersport geldt het „Wie
de jeugd heeft heeft de toekomst" en
met het oog op de toekomst is deze
bloeiende ponyclub van het allergroot
ste belang. Hetty Krekel en Janny Vru-
wink hebben de „opleidingsschool" reeds
verlaten en ze voelen zich beide in de
„grote school" al best op hun gemak.
RECEPTIE.
Ter gelegenheid van het zilveren jubi
leum zal het bestuur van de Bergruiters
van welke vereniging burgemeester
Mr. W. H. Enklaar, evenals zijn voor
ganger, wijlen Baron Van der Borch van
Verwolde, ere-voorzitter is op vrij
dag 8 augustus van 3 tot 5 uur receptie
houden in hotel „Vosman".
In de afgelopen winter en dit voorjaar
stond er een schutting om het museum
van Piet Bos op de Holterberg. Daar
achter werd gebouwd en wat klaar ge
maakt, dat nog geheim moest blijven tot
het helemaal zou zijn voltooid. Piet Bos
had weer wat uitgebroed, dat nieuwe
luister moest geven aan het museum, dat
zijn levenswerk is geworden.
Natuur-hïstorisch museum' wordt het
genoemd, maar men kan het beter fauna
diorama-museum noemen, want er is een
belangrijke collectie van de vogel- en die
renwereld uit deze streken in onderge
bracht en het zijn vooral de diorama's,
die de bezoeker een bijzondere kijk geven
op deze vogel- en dierenwereld.
Meer dan een kwart eeuw hebben dui
zenden bezoekers vol bewondering hun
ogen laten gaan over de natuurgetrouw
weergegeven landschappen en taferelen
uit onze contreien met daarin de met
grote vakmanschap geprepareerde die
ren.
Het museum werd bescheiden opge
bouwd de kosten hieraan verbonden
noopten de eigenaar daar wel toe
maar het is geleidelijk uitgebreid en uit
gegroeid en het is steeds meer in beteke
nis toegenomen. Piet Bos heeft er zijn
spaarpenningen in gestoken. Zonder eni
ge subsidie heeft hij zijn plannen vol
tooid. Zijn geld is met rente teruggeko
men, maar hij heeft het er opnieuw in
gestoken, want, wij zeiden het reeds, Piet
Bos heeft weer wat nieuws voor zijn
museum uitgebroed. De hunkering om
iets schoons tot stand te brengen heeft
hem niet losgelaten. Een van de ideeën,
waarmede hij reeds lang rondliep, heeft
hij thans verwezenlijkt. Het andere
een winterlandschap van serene schoon
heid zal hij dat ook nog eens kunnen
voltooien? Of zal zijn zoon Kees de voet-
POSTTREIN STOPTE VOOR REEBOK
De machinist van de posttrein, welke
hier zaterdagmorgen om 3.20 uur passeer
de zag in het licht van de schijnwerpers
van zijn locomotief dat een ree de rails
overstak en voelde op hetzelfde moment,
dat het dier door de trein geraakt werd.
Hij stopte in Rijssen om het dienstdoende
stationspersoneel te waarschuwen, dat op
zijn beurt het station in Holten van het
voorval verwittigde. Door de stationsbe
ambte L. V. werd ter hoogte van Dikkers-
bosje in de Holterenk 'n dodelijk gewonde
jonge bok gevonden, welke later door de
Rijkspolitie is opgehaald en op last van
de Officier van Justutie te Almelo, na
overleg met de provinciale voedselcom-
missaris, aan een poelier te Deventer is
overgedragen. De opbrengst komt in de
kas van vadertje Staat.
VOOR GOED VRIJGESTELD
Aan de dienstplichtige der lichting 1959
J. W. Vruggink, Espelo 61, is voorgoed
vrijstelling van de dienst verleend we
gens een bijzonder geval.
EXAMENS
De heren H. Kolkman en W. Bouwhuis
slaagden voor het praktijk-diploma boek
houden afgenomen door de Ned. Associa
tie voor praktijkexamens.
De heer A. Visser slaagde te Zwolle
voor het middenstandsdiploma.
FUZZLE-WANDELTOCHT TROK WEER
GROTE BELANGSTELLING
De derde puzzle-wandeltocht, welke de
wandelsportvereniging „De Trekkers" in
het WV-vakantie-programma van dit
seizoen dinsdagavond organiseerde bracht
een record-aantal deelnemers aan de
start. Het waren er deze keer n.l. 108,
diie de tocht wilden meemakten. Zij zul
len daarvan zeker geen spijt gehad heb
ben, want de organisatoren hadden een
mooie wandeling uitgezet, die de wande
laars vanaf café Jansen, via de Bosch
kamp naar de Zuurberg voerde en van
daar gedeeltelijk over de Beusebergerweg
via de kampeerboerderij van de heer J. A.
Rietberg door de bossen naar de stenen
bank, om vervolgens via de Aalpolsweg
in de Oranjestraat uit te komen. Daar
moesten de deelnemers de leeftijd van de
stenen herten en de stenen hond raden
sn de tuin van de heer H. H. J. Stukker,
destijds vervaardigd door diens vader de
heer H. Stukker, vele jaren godsdienst
onderwijzer in onze gemeente. Deze was
buitengewoon bedreven in het boetseren
en tekenen.
Het bleek, dat zes wandelaars deze leef
tijd goed geschat hadden. Hoe dit moge
lijk was, weten wij niet, maar zij hadden
inderdaad de leeftijd van de herten op 28
jaar en van de hond op 30 jaar gesteld.
Na loting kwamen de volgende prijswin
naars uit de bus, n.l. 1 B. Ypelaar, Am
sterdam, 2 Mej. A. Wieringa, Amsterdam,
3 B. Oosterwald, Amsterdam, 4 de zes
jarige K. Smith, Amsterdam, 5 H. Stuk
ker, kleinzoon van de vervaardiger der
dieren en 6 diens vriendje H. Gazan.
De heer Beijers, wees bij de prijsuitrei
king in zijn kwaliteit van vice-voorzitter
der WV nog op de Holterbergrit, welke
donderdagavond wordt gehouden en op
de ontspanningsavond, die „De Trekkers"
zaterdagavond organiseren in het Sport-
dal, en waaraan de Monga-band en het
tamboer- en pijperkorps O.K.K. uit Nij-
verdal hun medewerking verlenen. Hij
dankte voorts allen voor het welslagen
van deze puzzle-tocht en wenste de zo
mergasten nog zonnige dagen toe in Hol-
tens mooie omgeving.
EEN TAFEREEL VAN
EXOTISCHE SCHOONHEID.
stappen van zijn vader drukken? Wij
weten het niét.
Piet Bos is wij behoeven dat niet
te verhelen teleurgesteld. Het ge
meentebestuur heeft het bezoek aan zijn
museum onder de vermakelijkheidsbelas
ting gebracht. Anderen, zo is zijn ge-
dachtengang, krijgen subsidie van de
overheid als zij tot de stichting van een
object van culturele waarde overgaan.
Een object, dat een bron van grote aan
trekkingskracht vormt voor het vreem
delingenverkeer. Hij moet nu belasting
betalen en ziet daardoor de mogelijk
heden om zijn tweede plan nog eens ge
stalte te geven (ver) naar de toekomst
verschoven. De bittere pil is wat ver
zacht, het belastingpercentage is ver
laagd, maar de bitterheid is er gebleven.
Wij zien de teleurstelling van de heer
Bos niet in de eerste plaats als een geld
kwestie, als een zuiver materiële zaak,
maar als een gevoel van gemis aan waar
dering voor hetgeen hij mede in het be
lang van onze plaatselijke gemeenschap
heeft tot stand gebracht, al werd hem
nadrukkelijk verzekerd, dat deze maat
regel niet zo gezien moet worden. Als
men jaren lang, door de mensen iets
moois te bieden, een belangrijke bijdrage
levert in de bevordering van het vreem
delingenverkeer, dan voelt men de din
gen iets anders aan dan een niet-belang-
hebbende.
De tijd verzacht de tegenstellingen. Be
langrijk is om voort te bouwen en te
zien wat thans gewrocht is.
Wat Piet Bos en zijn vrienden en
de medewerkers in zijn preparateurs-
bedrijf tot stand hebben gebracht, ver
dient de grootste bewondering. Zij
In ons land worden met uitzonde
ring van de Paasdagen in de zomer
maanden de meeste eieren gegeten. Dat is
wel te begrijpen, want eieren zijn gemak
kelijk om mee te nemen op een dagje uit,
gemakkelijk klaar te maken voor de war
me maaltijd en ze passen best bij kropsla
en allerlei andere slagerechten, die we
nu eenmaal in het warme jaargetijde
graag opdienen.
Veel mensen zijn best tevreden wanneer
ze altijd een zacht gekoopt ei bij 't brood
of een hardgekookt ei bij de sla krijgen.
Voor degenen, die wel eens wat anders
met eieren willen doen, laten wij enige
recepten volgen.
Recepten voor 4 personen.
Groene-omeletjes (4 stuks)
4 eieren, 150 g soepgroenten of boon
tjes, spitskool of savoyekool en een uitje
(50 gr. ham of andere vleeswaren), zout,
boter of margarine (aroma).
De groenten zonodig schoonmaken, was
sen en zeer fijn snijden. De ham of het
boterhamvlees eveneens fijn snijden.
Groenten en vlees dooreenmengen en de
massa in vieren verdelen.
In een koekepan boter of margarine la
ten smelten. Een ei loskloppen met wat
zout (aroma) en een portie groente ermee
vermengen. De massa over de bodem van
de pan laten lopen en vlug aan weerszij
den gaar en bruin bakken. De overige
eieren en groente op dezelfde manier ver
werken. De omeletten zonodig warm hou
den boven heet water. Des gewenst de
omeletten vlak voor het opdienen met
geraspte kaas bestrooien of er tomaten
ketchup bij geven.
Deze omeletten kunnen bij de warme
maaltijd of op het brood worden gegeven.
Gevulde tomaat met ei (koud gerecht).
4 middelmatig grote tomaten, 4 hard
gekookte eieren, een paar gekookte aard
appelen, desgewenst een klein restje ge
kookte boontjes, slasaus of olie en azijn,
zout peper of nootmuskaat, peterselie-,
selderij- of kervelgroen (zure augurkjes).
De tomaten wassen, van een kapje ont
doen en uithollen. De tomaten met zout
(en peper of nootmuskaat) bestrooien en
omgekeerd wegzetten. De eieren, aard
appelen en desgewenst boontjes en au
gurkjes snijden en er met slasaus of olie
en azijn, zout, peper of nootmuskaat een
slaatje maken. Zorgen, dat het mengsel
niet te zuur is. Een weinig fijngesneden
peterselie-, selderij- of kervelgroen naar
smaak erdoor mengen. De tomaten vullen
met het slaatje. De tomatenkapjes in
tweeën snijden en schuin in het slaatje
zetten. Een stukje groen of wat slasaus
als garnering aanbrengen.
Het vruchtvlees van de tomaten kan in
een saus of soep worden verwerkt.
schiepen een kleurendiorama van bij
zondere schoonheid. Een schouwspel,
dat men lange tijd vol bewondering
kan gadeslaan. Er is een groot aantal
exotische vogels en dieren in samen
gebracht, dat in werkelijkheid nooit in
hetzelfde gebied of in dezelfde land
streek zal worden aangetroffen, maar
dat hier een harmonisch geheel vormt
en de bezoeker stil maakt door de be
koring die er van uitgaat.
In een moerasje staan b.v. drie fla
mingo's, prachtige rose steltlopers, op de
achtergrond zijn er velen geschilderd. Zij
vormen één geheel en het lijkt dan ook
net of er in het landschap met op de
achtergron woestijnzand en bergketens
velen bij elkaar staan.
Op hetzelfde strand treft men aan een
aantal kuif kraanvogels. De linkerzijwand
wordt gevormd door een rotspartij met
tal van aapjes in alle mogelijke houdin
gen. Het lijkt net of zij elkaar zitten te
vlooien, maar volgens Piet Bos, zoeken
zij zoutkristalietjes in de pels van de
ander.
Op de voorgrond van de vitrine zitten
enkele kolibri's, het kleinste vogeltje ter
wereld, dat honing uit de bloemen zuigt
en de vleugeltjes zo snel beweegt of het
lijkt dat het in de lucht stil staat.
Van een bijzondere schoonheid is de
collectie zwarte tankara's uit Australië,
zwart gevederd met een rood middel. In
het land van herkomst vallen zij niet op
wegens de exotische schoonheid van de
plantengroei, hier geven zij evenals de
wevervogeltjes aan het geheel een bijzon
dere bekoring. Een bijzondere kleurscha
kering geven ook de tropische vlinders
aan dit diorama, dat verder ter rechter
zijde twee tijgers verbergt, die men aan
vankelijk niet zo gauw opmerkt. Hun
schutkleur behoedt hen voor een al te
snelle ontdekking, maar het is de kaka-
toe, die door zijn gekrijs, dat hier na
tuurlijk verstomd is, de aandacht vestigt
op deze katachtige rovers uit de jungle.
Er is nog heel veel te vertellen over
deze aanwinst in het museum, maar het
is beter, zelf te komen kijken.
Onze plaatsgenoot Herman Berends
ontwierp, als beeldend kunstenaar, de
achterwand of het decor om het zo maar
te noemen, terwijl Kees Bos hiervan ook
een deel voor zijn rekening nam. Een
vriend van Piet Bos, de heer Arie Brandt
uit Gorssel, verzorgde het esthetisch
arrangement van het diorama. Het is een
prachtig geheel geworden.
Dat is zo maar niet in een keer tot
stand gekomen. Het is in het brein van
de ontwerpers gegroeid en heeft in de
kelders van het museum gestalte gekre
gen. Als men via de stenen trap naar die
kelder afdaalt, wordt men als bij tover
slag geboeid door deze imposante aan
blik!
Hoe Piet Bos aan al die dieren geko
men is? Hij zal het u gaarne zelf ver
tellen.
