Zes en vijftien (II)
Regering nu bezorgd over
stijgende werkloosheid
De vrouw in de RB* (2)
Nederland marcheert
voorop naar
depressie
Remmen in de bocht
De vraag is wie en waar?
BURGERLIJKE STAND
In ons vorig artikel hebben wij ver
teld over de Raad van Europa en zijn
werkwijze.
Wat heeft men nu langs die weg be
reikt? Meer dan menigeen denkt- Als
de secretaris-generaal U in zijn werk
kamer in het Paleis van Europa zou
ontvangen en hij zou zijn kluis openen
zou U meer dan honderd zogenaamde
ratificatie-oorkonden zien liggen; dat
zijn mededelingen, waarin men lezen
kan, dat dit of dat parlement dit of dat
verdrag heeft goedgekeurd. Honderd is
een aanzienlijk aantal; trouwens het
groeit voortdurend aan. Het verzame
len van deze documenten gaat welis
waar niet zo snel als 't verzamelen van
suikerzakjes, maar het is ten minste
even boeiend.
De zes belangrijkste zijn wellicht die
tot goedkeuring van het verdrag, waar
bij de Europese Gemeenschap voor Ko
len en Staal in het leven is geroepen.
Dat verdrag berust op een „Europese
gedachte" van de Franse handelsreizi-
ger-in-champagne Joan Monnet, die in
dertijd door de Franse minister van
buitenlandse zaken Robert Schuman
warm is verdedigd te Straatsburg. Die
gedachte heeft de lange weg tot het
einde toe afgelegd en is daardoor leven
de werkelijkheid geworden: de EGKS
bestaat.
Nu moeten wij daar terstond aan toe
voegen, dat zij opgericht is door slechts
zes, maar zij gold voor zeven van de
vijftien. Die zevende was Saarland, des
tijds een zelfstandige (zij het geen on
afhankelijke) staat, nu een „provincie"
van Duitsland. De E.G.K.S- was de eer
ste krachtmeting tussen het nog lang
niet verdwenen nationalisme in de
Europese landen en de Europese een
heid. Men kan zeggen, dat het een
halve nederlaag is geweest; men kan
het ook een halve overwinning noe
men. Voor ons gevoel is het meer dan
dat, maar laat ons er niet over rede
twisten. De feiten zijn zoals zij zijn:
naast het beraadslagende Europa van
Vijftien is het wetgevende, uitvoeren
de en rechtsprekende Europa van zes
ontstaan. Want dat is het grote ver
schil: de E-G.K.S. heeft een wetgevend
lichaam (de Algemene Vergadering),
een uitvoerend lichaam (de Hoge Auto
riteit) en een rechtsprekend lichaam
(het Hof van Justitie). Zij heeft daar
enboven een raadgevend lichaam plus
een comité van ministers en een secre
taris-generaal, maar die zijn van ge
ringere betekenis.
Toen de E.G.K.S. eenmaal draaide,
dacht men de formule voor de opbouw
van de eenheid van Europa gevonden
te hebben. De zes zouden op dezelfde
weg verder gaan in de hoop, dat de
andere negen (en wie weet wie nog
meer!) zich vroeg of laat wel zouden
aansluiten. Men werkte op papier een
Europese Verdedigings-Gemeenschap
uit, die de leiding over leger, marine en
luchtmacht van de Zes in handen zou
nemen. Toen men een eindweegs op
weg was, bedacht men, dat die ge
meenschappelijke strijdkrachten dan
niet meer een instrument zouden kun
nen zijn in handen van zes regeringen,
maar dat daarboven een politieke macht
moest komen- Die noemde men bij
voorbaat de Europese Politieke Ge
meenschap. De verdragen tot goedkeu
ring van de E.V.G. en van de E.P.G.
zijn inderdaad geparafeerd namens de
regeringen des zes landen en daarna ter
goedkeuring voorgelegd aan de zes par
lementen. Vijf van de zes hebben die
goedkeuring verleend, maar de Franse
Nationale Vergadering weigerde. Het
hele plan is toen niet doorgegaan- Het
Europa der Vijf is derhalve een zwarte
bladzijde in het geschiedenisboek der
eenwording.
Maandenlang heerste er verslagenheid
over. deze verwerping, die men het
levenswerk mag noemen van de staats
man Pierre Mendès-France, maar men
bleef niet bij de pakken neerzitten.
De Britse minister van buitenlandse
zaken Sir Anthony Eden nodigde zijn
collega's van de landen der E.G.K.S.
naar Londen om overleg te plegen over
een andere oplossing. Het resultaat was
een ouderwets bondgenootschap tussen
deze zeven landen, dat de naam West-
Europese Unie heeft gekregen. Ziedaar
het Europa der Zeven. Ondertussen
heeft Engeland ook een overeenkomst
gesloten met de E-G.K.S. met de op
rechte bedoeling voor allerlei gemeen
schappelijke vraagstukken zoveel mo
gelijk gemeenschappelijke oplossingen
te zoeken. Engeland is buitengewoon lid
van' de E.G.K.S. geworden, zodat men
die gemeenschap het Europa des zes-
en-een-half zou kunnen noemen.
Maar wij zijn er nog niet, want nau
welijks was de W.E.U. tot stand geko
men of de Belgische staatsman Paul-
Henri Spaak kwam met het voorstel de
gemeenschappelijke markt voor kolen,
staal, cokes en schroot, die voor het
Europa des Zes reeds bestaat, uit te
breiden tot alle goederen en bovendien
het vraagstuk der energiewinning uit
atoomsplitsing eveneens gemeenschap
pelijk te lijf teg aan- Die beide voor
stellen, kortweg genaamd Euromarkt
en Euratom, hebben inmiddels de lange
weg van „gedachte" tot „goedgekeurd"
afgelegd. Zij zijn een feit van 1 jan.
1958 af. Wat zij voor ons'betekenen zal
van lieverlee wel blijken. Hier komt
het Europa der Zes dus weer in twee
gedaanten om de hoek kijken.
Die gedaanten zijn overigens een
beetje anders dan bij de E.G.K.S. en bij
de W-E.U. Die twee zijn de uitersten,
want de laatstgenoemde heeft geen
wetgevende macht (het z.g. W.E.U-
parlement heeft ternauwernood een
raadgevende bevoegdheid), geen uitvoe
rende macht (want die is aan de Navo
gedelegeerd), geen rechtsprekende
macht en ook verder helemaal niets.
Bij de Euromarkt en de Eurotom ligt
het weer anders. Uit vrees voor ver
werping door een of ander parlement
heeft men het schema van de E.G.K.S-
niet durven overnemen, maar men is
wèl verder gegaan dan bij de W.E.U.
Er is een (hoe zullen wij het zeggen?)
min of meer wetgevende macht, ge
naamd de Algemene Vergadering, die
moet worden gekozen uit en door de
parlementen der zes deelnemende lan
den. Frankrijk, Duitsland en Italië le
veren elk 36 leden, België en Neder
land elk 14 en Luxemburg 6. De be
doeling is, dat de getrapte verkiezing
vervangen zal worden door een recht
streekse verkiezing, maar zover is het
nog niet. Die rechtstreekse verkiezing
voorbereiden zal haar eerste taak zijn-
Verder zal haar taak bestaan uit „het
behandelen van het algemeen jaarrap
port". Dat is nogal een vage omschrij
ving. Formeel betekent het niet veel,
maar de verwachting bestaat, dat een
rechtstreeks gekozen Europees parle
ment want dat zal het na verloop
dan toch zijn wel zijn best zal doen
er alles uit te halen wat erin zit en zo
nodig zal gaan strijden voor ruimere
bevoegdheden. Het zal zichzelf tot een
gezaghebbend lichaam moeten opwer
ken, want dat is het niet bij voorbaat.
Op papier is het niet veel meer dan de
Raadgevende Vergadering van de Raad
van Europa.
De Euromarkt en Euratom zullen te
zamen (wonderlijk genoeg) twee uitvoe
rende organen hebben: de Raad van
Ministers en de Europese Commissie.
Eerstgenoemde lijkte rg veel op het
Comité van Ministers van de Raad van
Europa, maar zal „beslissende bevoegd
heden hebben over de coördinatie van
de algemene politiek der deelnemende
landen".
De Europese Commissie lijkt op het
eerste gezicht veel op de Hoge Autori
teit van de E.G.K-S.; zij zal ook net zo
worden samengesteld, maar minder te
vertellen hebben. Zij zal „deelnemen
aan de besluitvorming" en bovendien
„de bevoegdheden uitoefenen, die de
Raad haart oevertrouwt". Ook hier dus
een bescheiden begin met de mogelijk
heid tot ontwikkeling.
Er zal ook een rechtsprekende macht
zijn: het Hof van Justitie, bestaande uit
zeven rechters. Een secretariaat-gene
raal zal vanzelfsprekend eveneens no
dig zijn.
Mr. H. F. van Leeuwen, oud-directeur van
De Twentsche Bank en lid van de Tweede
Kamer, schrijft in de Haagse Post de duide
lijke uitspraak dat het aan de gang houden
van de industriële bedrijvigheid een heel
wat beter doel is dan het ter hand nemen
van werkverschaffingsobjecten.
„Het heeft weinig zin", aldus mr. H. F.
van Leeuwen, „om belastingen te verhogen,
om de bedrijvigheid af te remmen en tege
lijkertijd gelden te besteden om de gevol
gen daarvan te neutraliseren. Op deze wijze
wordt een kwalijke vicieuze cirkel in be
weging gezet. Eerst belastingverhoging op
het bedrijfsleven om de investeringsactivi
teiten te remmen, vervolgens hogere uitga
ven om de vermindering der bedrijvigheid
te compenseren en dan weer belastingver
hoging om de kosten daarvan te dekken".
In deze „slechte oneindigheid" is onze
regering bezig zich te begeven en dat ge
tuigt van een onjuisie visie op de conjunc
tuur. Even onjuist als de visie in de zomer
van 1955, toen men de economische positie
van ons land niet wist te bepalen en niet in
staat was er de consequenties uit te trekken,
die ons voor ernstige overspanningen be
hoed zouden hebben. Was de fout toen dat
verzuimd werd tijdig zeil te minderen, thans
wordt over het hoofd gezien, dat remmen
op een gladde weg, en dat nog wel in een
bocht, een gevaarlijk avontuur is.
Dat in de afgelopen zomer de in de eerste
dagen van deze maand in de Tweede Kamer
behandelde en nog bij de Eerste Kamer aan-
hanginge belastingvoorstellen zijn voorbe
reid is begrijpelijk. Maar met ongewijzigde
handhaving en doordrijving onder geheel
gewijzigde omstandigheden geeft de rege
ring blijk van een gemis aan conjuncturele
slagvaardigheid, waar men het zo veel over
heeft.
De keer welke de conjunctuur in het
laatste kwartaal van 1957 heeft genomen, is
scherp. Tegelijk met de overspanningsver
schijnselen is ook de hoogconjunctuur ver
dwenen en de slinger slaat nu naar de an
dere zijde door. Het wijken van de hoogcon
junctuur is ongetwijfeld een internationaal
verschijnsel.
Maar zoals Nederland in de afgelopen
jaren bij de overexpansie in het extreme is
vervallen, zijn wij doende om in de baisse
wederom de twijfelachtige eer te behalen
van vooraan te marcheren, ditmaal op weg
naar de depressie.
VROUWEN DIE WETEN
WAAROM HET GAAT-
Door heel Nederland start de actie
„Vrouwen in de B-B.". Dat betekent
méér dan een oproep tot paraatheid in
tijd van nood.
Dat betekent ook, dat men de vrouw
nodig heeft als een bewust en overtuigd
verdedigster van onze nationale verwor
venheden. Want de B.B. is niet alleen
een stuk technische hulpverlening, ze
betekent ook de verpersoonlijking van
de geestelijke weerbaarheid van ons
volk.
De B.B. (Bescherming Bevolking)
heeft niet alleen tot doel te zorgen dat
er in tijd van nood geoefende mannen
en vrouwen klaar staan om hulp te
kunnen verlenen. Ze wil ook de geeste
lijke weerkracht van ons volk verster
ken. Want de mensen die zich hiervoor
vrijwillig inzetten, die hiervoor hun
tijd, hun moeite offeren, weten waar
óm ze dat doen. Omdat ze willen blijven
leven in een vrij land.
Wanneer de B.B. thans een beroep
doet op de vrouw in het bijzonder, is
dat niet omdat er nu eenmaal geen
mannen genoeg zijn en men dus van
armoe maar probeert er wat vrouwen
bij te krijgen-
Immers gedurende de zwarte oorlogs
jaren heeft de Nederlandse Vrouw al
reeds getoond wat ze waard was. Toen
is zij het vooral geweest die het moreel
van het Nederlandse volk heeft hoog
gehouden.
En dan is er nog een uitermate prac-
tische overweging: Wanneer een vrouw
zich voor iets inzet, geeft ze zich daar
aan. Vaak constateert men bij haar
niet alleen grotere interesse, maar ook
grotere trouw en volharding dan bij
de mannen. De B.B. vraagt ook idea
lisme en dat idealisme vindt men voor
al bij de vrouw.
OP WELKE PLAATS?
Welke plaats bekleedt de vrouw in
de B-B.?
Dat hangt ook wel eens af van plaat
selijke omstandigheden en van de visie
op de plaats der vrouw in het alge
meen. Maar men kan veilig zeggen, dat
ze in de B.B. in feite overal op haar
plaats is.
Dat bewees bijvoorbeeld die wakkere
Haagse brandweerploeg van meisjes,
die tijdens een grote demonstratie te
Barneveld (waar de stafschool van de
B.B. is gevestigd) de bewondering van
geharde brandweerveteranen opwekte
door de deskundige en snelle aanpak
van de „brand". Dat bewezen ook de
dames van een Hilversumse blokploeg,
die alleen door vrouwen wordt „be
mand".
Maar in de blauwe B-B.-uniform
vindt men ze zo overal. De vrouwen met
het E.H.B.O.diploma, die medische hulp
weten te verlenen, de vrouwen van de
Sociale Verzorging, die getraind wor
den om bij rampen grote massa's hulp
behoevenden, vluchtelingen, evacuee's
te kunnen opvangen. De meisjes die 't
zo uiterst gewichtige verbindingsnet
verzorgen, als telefoniste, centraliste,
en die werken overal in de blokploe-
gen door heel het land, samen met de
mannen en in niets voor hen onder
doend.
Het v/onderlijke is dat, wanneer men
deze vrouwen en meisjes in actie ziet,
men nooit denkt aan „Kenau's". Ze
vallen niet uit de toon, zij zijn niet on
vrouwelijk- Ze zijn alleen maar prak
tisch, handig, staan voor haar werk.
Het is vaak hetzelfde werk dat ze thuis
doen. Of ze nu op de trap klimmen om
de ramen te zemen of op een ladder
om in een verwoest huis te zien wat cr
te redden valt.of ze nu de bloed
neus van haar speelse zoon stelpen dan
wel de wonden van gekwetsten helpen
verbinden, of ze nu koffie zetten voor
haar gezin of voor vijfhonderd mensen
tegelijk. in wezen zijn het allemaal
taken die ze ten volle aankunnen.
Alleen werken ze in de B.B. onder
speciale omstandigheden, is de taak
veelomvattender en is daarvoor oplei
ding en oefening nodig.
Op alle posten in de B.B. ontmoet
men vrouwen- In de leiding, zowel als
in de blokploeg, bij de brandweer en
de reddingsdienst, de verbinding en de
eerste hulp. En ze doen in geen enkel
opzicht voor de mannen onder.
Maar er is in de B.B. plaats voor nog
veel méér vrouwen. Daarom wordt nu
„de werftrom geroerd". En wanneer
straks vele duizenden vrouwen, jonge
re en oudere, zich melden, zal de B.B.
daardoor niet alleen numeriek, maar
ook kwalitatief worden versterkt.
legen industrialisatiekernen weer toe
te passen op uitbreidingen van 500 vier
kante meter en meer. De mogelijkheid
daartoe werd in het kader van de be
stedingsbeperking ingetrokken. Bij de
regering is momenteel in onderzoek,
welke maatregelen ter bestrijding van
de werkloosheid genomen kunnen wor-
deru
Kortere werkweek.
Uit een overzicht, dat Dr. Drees geeft
over het aantal uren, dat in de ver
schillende bedrijfstakken korter werd
gewerkt gedurende december, blijkt,
dat in de metaalnijverheid in december
76 bedrijven vergunning vroegen een
kortere werkweek te mogen invoeren.
Hierbij waren 6883 werknemers betrok
ken. In totaal werkten zij 44.38.44 uren
minder dan normaal. In de sector tex
tielnijverheid vroegen 86 bedrijven werk
tijdverkorting aan voor in totaal 2600
werknemers, die in totaal 15.97.15 uren
minder werkten.
De „Twentsche Courant", waar
aan we dit bericht ontlenen, atten
deert er op, dat deze cijfers in ja
nuari met name in Twente veel
ongunstiger zijn geworden, en dat
volgens een globale schatting zeker
5000 personen in de textielsector
korter werken.
Internationale conjunctuur niet
van invloed op toename.
De regering is met zorg vervuld over
het tempo, waarmee het werkloosheids
cijfer in de laatste twee maanden is ge
stegen. Minister-president dr- Drees
deelt dit mede in antwoord op vragen
van het Tweede Kamerlid Burger. Het
niveau van de werkloosheid, dat eind
december bereikt werd, was op zich
zelf niet verontrustend. Ernstiger is
echter, dat in de meeste ontwikkelings
gebieden en in enkele andere structu-
eel zwakke gebieden de werkloosheid
een peil heeft bereikt, dat als onaan
vaardbaar beschouwd moet worden.
Textielnijverheid zwaar getroffen.
In de bouwnijverheid, zo verklaart
dr. Drees, is de stijging van de werk
loosheid groter geweest dan verwacht
werd. Dit hangt samen met het feit, dat
de uitgaven van de lagere overheid
voor openbare werken onder andere
door kapitaalschaarste sterk verminderd
zijn- De teruggang in de metaalnijver
heid vond slechts plaats, zo meent dr.
Drees, in bepaalde bedrijfsgroepen, zo
als bedrijven die aan de bouwnijverheid
leveren en in de bedrijven, die sterk
afhankelijk zijn van overheidsorders.
Het uitblijven van buitenlandse or
ders speelde slechts 'n geringe rol. Ten
slotte daalde ne vraag naar haarden,
HELLENDOORN
Geboren: Willem, zv J. Scholten en
A. KleinJan, Daarle, Piksenweg 6.
Peter, zv G. J. M. Stevens en P. Knobbe,
Nijverdal, Meyboomstraat 14. Dirk
Albertus, zv J. Meijer en F. H. Slot,
Daarle, Wierdenseweg 4. Gezina Wil-
helmina, dv J. Maneschijn en J. Kottier,
Nijverdal, K. Doormanweg 16. Maria
Johanna Theresia, dv H. M. Ruiter en
G. Th. v. d. Berg, Hellendoorn, Schuilen-
-burgerwêg 18. Gerridina Johanna, dv
Th. C. Giezen en H. M. H. Wolfkamp,
Elen en Rhaan, Ommerweg 129. Gerrit
Jan, zv A. J. Bosch en R. M. Stegeman,
Daarle, Esweg 26. Hendrikus Johan
nes, zv H. S. Dijkstra en J. W. B. Rei-
mink, Hellendoorn, N. Esweg 29. Ca
rolina, dv J. Schutte en M. Egberts,
Marie, Hellendoornseweg 38. Frans
Albert, zv S. v. d. Hout en H. Brcur, Nij
verdal, Begoniastraat 8. Willem, zv
H. Harmsen en G. Valk, Daarle, Wier
denseweg 25. Johannes Hendrikus
Antonius, zv H. A. Hegeman en A. P. M.
ten Bok, Nijverdal, Korenbloemstraat 1.
Catharina Gerarda Maria ,dv B. G.
Vloedgraven en G. C. J. Bults, Hellen
doorn, Dorpsstraat 55.
Ondertrouwd: R. H. Brink, Nijverdal,
Rijssensestraat 61, en A. G. C. Enserink,
Velsen. A. A. Koedijk, 29 j., Nijver
dal, Wilhelminastraat 33, en G. J. Phijf-
fers, 26 j., Hellendoorn, Schapenmarkt
15. A. Visser, 23 j., Baarn, en G. S.
Hulshof, 22 j., Nijverdal, de Joncheere-
laan 109.
GehuwdD. Lubberts, 29 j., Nijverdal,
3e Kampsweg 19, en M. H. Fokkert, 24
j., Hulsen, Z. Hoofddijk 14.
kachels en andere huishoudelijke arti
kelen van metaal. In andere delen van
de metaalsector komen nog tekorten
aan arbeidskrachten voor, aldus dr.
Drees.
Export toegenomen.
De minister-president wijst de veron
derstelling af, dat ook internationale
conjuncturele oorzaken in enigszins be
langrijke mate hebben bijgedragen tot
de opgetreden stijging van de werk
loosheid. Juist in de laatste maanden
van 1957 is de export op verheugende
wijze toegenomen-
Maatregelen
Om de ontwikkeling van de werkloos
heid in de hand te houden, zijn bizon-
dere maatregelen op korte termijn nood
zakelijk. In de gemeenten, waar de
werkloosheid in de bouwvakken het
ergst was, heeft minister Witte terstond
goedkeuring verleend voor het uitvoe
ren van een aantal particuliere werken.
Daarnaast wordt nagegaan welke nor
male openbare aanvullende werken op
korte termijn in uitvoering genomen
kunnen worden. Verder wordt rijksgoed
keuring verleend voor werken, die niet
meer kosten dan f 100.000,-.
Premieregeling.
In verband met de werkloosheid in
de noordelijke provincies is de regering
bereid de premieregeling in de daar ge-
Op de maandag j.l. te Rijssen gehou
den veemarkt waren aangevoerd: 1049
stuks vee, runderen 163, varkens 886.
Prijzen: 41 vette koeien, eerste kwa
liteit van f2,70 tot f2,95; tweede kwa
liteit van f2,30 tot f2,70; derde kwa
liteit van f2,- tot f2,30 per kg slacht-
ge wicht; 58 melk- en kalf koeien van
f625,- tot f980,- per stuk; 19 pinken v.
f430,- tot f560,- per stuk; 17 graskal
veren van f235,- tot f340,- per stuk; 28
nuchtere kalveren van f 45,- tot f 55,- p.
stuk; 24 drachtige zeugen van f200,- tot
f275,- per stuk; 32 loopvarkens van f55
tot f90,
tot f58,
per stuk;
per stuk.
biggen van f40
Overzicht handel:
Vette koeien en stieren: Aanbod niet
groot, de handel had een redelijk vlug
verloop met onveranderde prijzen.
GebruiksveeAanbod iets minder; de
handel had een zeer traag verloop met
iets lagere prijzen.
Nuchtere kalveren: Aanbod iets gro
ter; handel vlug; prijzen iets lager.
Varkens en biggen: Aanbod iets min
der; de handel in de biggen had een
zeer vlug verloop met iets hogere prij
zen, de^handel in de drachtige zeugen
was langzaam met lagere prijzen.
Pinken en kalveren: De handel hierin
had een redelijk vlug verloop met iets
hogere prijzen.
II j VOORLICHTINGSBUREAU
tri VAN OEN VOEDINGSRAAD
Wij zullen het al gauw heel gewoon
vinden, dat er kunstmanen om onze goe
de oude aarde cirkelen. Zo zijn we door
de tijden heen vertrouwd geraakt met
nieuwe vindingen. Maar de vooruitgang
van wetenschap en techniek en de uit
breiding van het onderwijs hebben niet
kunnen verhinderen, dat veel bijgeloof
uit vroeger eeuwen bewaard is gebleven.
Vooral rondom de gezondheid en het
genezen van kwalen heersen nog opvat
tingen, die door geen dokter onderschre
ven zullen worden. Denkt u maar eens
aan de kastanje in de zak als voorbehoed
middel tegen rheumatielc en het inwrij
ven van de borst met reuzel als remedie
tegen verkoudheid.
Alles, wat te maken heeft met leven,
geboorte, ziekte en dood, is door de
eeuwen heen omgeven geweest met een
mystiek waas. Als men er dus wonderlij
ke gedachten over koestert, valt dat wel
te begrijpen.
Dit is ook het geval met de voeding,
waaromtrent nog veel merkwaardige be
grippen heersen. Wat ,b.v. te denken van
het idee, dat kinderen van eieren „kip
pig" (lastig) zouden worden, terwijl eie
ren door hun rijkdom aan bouwstoffen
juist ook voor de jeugd zeer nuttig zijn.
Over het algemeen wordt in ons land
aan een vette voeding te veel waarde
gehecht. Zo komt het in sommige stre
ken nog voor, dat kinderen 's morgens
een lepel gesmolten vet moeten slikken
„tegen de kou". In bepaalde delen van
het land kent men aan schapenvet bij
zondere kwaliteiten toe. En toch heeft
schapenvet dezelfde waarde als de an
dere dierlijke vetsoorten. Een waarde,
die lager is dan die van roomboter en
margarine, omdat deze bepaalde vitami
nes bevatten, die bij de dierlijke vetten
ontbreken.
Spek wordt door velen op één lijn ge
steld met vlees, zo men het al niet waar
devoller, want voedzamer, acht. En toch
mist spek de eiwitten, die vlees zo be
langrijk maken als bron van bouwstof
fen.
Wat langer geleden, n.l. in de Middel
eeuwen, meende men stellig, dat het drin
ken van melk hoofdpijn zou veroorzaken
en allerschadelijkst was voor tandvlees en
tanden.
Wij weten nu, dat melk een zeer waar
devol voedingsmiddel is, dat integen
deel een gezond gebit in de hand kan
werken, dank zij het hoge gehalte aan
eiwitten, kalk en vitamine B2.
Er zijn nog meer voedingsmiddelen,
waaraan men een werking toekent, die zij
niet bezitten: van citroensap en azijn
wordt niemand slanker en wie suiker
aan vruchtensap toevoegt behoeft heus
niet te vrezen, dat het vitamine C-ge-
halte daaronder zal lijden.
Dat citroen een zeer goede bron is voor
vitamine C, waaraan wij in het voorjaar
en bij ziekte wel eens gebrek kunnen
hebben, mag wel als algemeen bekend
verondersteld worden. Wat echter te
denken van de wonderlijke gedachte, dat
in citroen „het allerbeste" eiwit voor zou
komen? Citroen levert ons geen eiwit;
vlees, vis, kaas, melk en eieren doen dat
wèl. Die produkten mogen dan ook niet
in onze voeding ontbreken.
Algemeen is nu wel bekend, dat wie
zich werkelijk goed wil voeden dagelijks
de volgende voedingsmiddelen zal ge
bruiken:
i/2 a 34 1. melk,
250 gr. groente, zo mogelijk 100 gr. fruit,
50 a 100 gr. vlees, vis (schoongemaakt),
peulvruchten of 1 ei
15 a 20 gr. kaas.
Bruinbrood, aardappelen en boter of mar
garine naar behoefte.
Een voeding, zo samengesteld, garan
deert ons lichaam de toevoer van alle
voedingsmiddelen, waaraan het behoefte
heeft.
Ook in de winter maakt zij in normale
gevallen het gebruik van pillen en prepa
raten overbodig.
